Cees Hagenbeek
Beele van Gheldrop
Beele van Gheldrop (Geldrop).

tr. in 1377
met

Jan Oem van Bockhoven gezegd van Arkel, zn. van Nicolaas Oem van Arkel en Lisabeth van Emmecoven, ovl. voor 1399, tr. (1) met Margaretha van Olmen, dr. van Nicolaar heer van Olmen. Uit dit huwelijk geen kinderen.

 


Jan Oem van Bockhoven gezegd van Arkel.
Jan Oem van Bockhoven kwam ook wel voor als Jean d’Arkel.
dict Oem. Arnt van Herlaer verkoopt aan zijn neef Jan Oem.
Claeszoon van Arkel het leen Bockhoven op 16 oktober 1365.
Jan Oem komt voor in de leenakten van 1369-93 van het.
graafschap Loon als Jan Oem, Jan Oem heer van Bockhoven.
en Johan Oem van Bockhoven.
Jan Oem was senechal van Maaseyk in 1369.
Hij koopt van zijn zwager Dirck van der Donck) een hof te Rotheym (Limburg), genaamd de hof van Olmen en wordt daarmee op 21 maart 1371 beleend.
Ook hij werd op 22 augustus 1371 tijdens de slag bij.
Baestwilre gevangen genomen. In 1373 was hij officiatus.
in het kasteel van Maaseyck.
Het hoofdleenboek van Antwerpen vermeld: ”Jan Oem zoen.
heeren Claes van Arkle houdet tgoed tot Olmen, mit scepen.
en gerichte in 1374”.
Hij zegelt in 1374 het Arkel-wapen met uitgeschulpte zoom,.
gaande een schuinstaak over het geheel en met de legende: “S. Jan Oem”.
Jan Oem van Bockhoven sticht in 1392 een kapel in het.
kasteel van Bockhoven.
Wellicht was hij dezelfde als Jan van Arkel, die in 1404.
opweg naar de graaf in ‘s-Gravenhage te Overschie door Jan.
Schoenhout en anderen is dood geslagen.
Jan Oem van Bockhoven was in zijn tijd een invloedrijk man,.
met belangen langs de Maas van Dordrecht tot Luik.
Hij was tweemaal gehuwd. Zijn eerste vrouw was Margaretha.
van Olmen, dochter van Nicolaas, heer van Olmen.
Zijn tweede vrouw was Beele van Gheldrop, dochter van ridder.
Jan van Gheldrop.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Nicolaes     


Nicolaar van Olmen
Nicolaar heer van Olmen.


Hij krijgt een dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Margaretha     


Jan van Gheldrop
Jan ridder van Gheldrop.


Hij krijgt een dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Beele     


Herve le Maine
 
Herve le Maine (van Poher, Herbert van Poher), geb. circa 870, graaf van Maine, ovl. in 955.

tr.
met

Godehilde le Maine, dr. van Geoffry III graaf van Maine en Godehilde der Franken, geb. circa 892, ovl. na 923.

Uit dit huwelijk een dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Gerberga*915  †953  38


Godehilde le Maine
Godehilde le Maine, geb. circa 892, ovl. na 923.

tr.
met

Herve le Maine (van Poher, Herbert van Poher), zn. van Salomon van Bretagne (Hertog en koning van Bretagne, Graaf van Rennes, Nantes en Poher) en Gwenvred Wembrit de Bretagne, geb. circa 870, graaf van Maine, ovl. in 955.

 

Uit dit huwelijk een dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Gerberga*915  †953  38


Salomon van Bretagne
Salomon van Bretagne (Salomon van Poher III), geb. circa 825, Hertog en koning van Bretagne, Graaf van Rennes, Nantes en Poher, ovl. in 874.

Salomon van Bretagne.
Salomon (Breton: Salaün) (died 874) was Count of Rennes and Nantes from 852 and Duke of Brittany from 857 until his death by assassination. He used the title King of Brittany intermittently after 868. In 867, he was granted the counties of Avranches and Coutances.

In popular tradition within Brittany he was canonised as "Saint Salomon" after his death and raised to the rank of martyr.
Contents.
Rise under Erispoe.

Salomon was the son of Riwallon III of Poher. In 851, Charles the Bald, after his defeat at the Battle of Jengland, made peace with Erispoe, the Breton duke, and granted him the counties of Rennes and Nantes and the Pays de Retz in Poitou as far as the river Mayenne. In 852, Salomon swore an oath to Charles and became his loyal follower (fidelis); in return, in a manner similar to Erispoe, he was granted Rennes, Nantes, and Retz as a "third" of Brittany to be held from Charles in fee.[1] He and Erispoe were the dominatores of Rennes in 853. Salomon was the most powerful aristocrat at Erispoe's court.
Revolt of 858-863.

Probably because he feared losing his benefices (which he held under Erispoe) if Louis the Stammerer were allowed to become king at Le Mans, Salomon colluded with the otherwise unknown Almarchus to assassinate his cousin Erispoe and seize the Breton throne in 857. In 858, he was behind the large-scale revolt of the Frankish nobles of Neustria against Charles the Bald.[2] Bretons were involved in the chasing of Louis from Le Mans in Spring that year. In September, Louis the German marched as far as Orléans, where a Breton delegation from Salomon met him and took oaths on Salomon's behalf.[3] In 859, a synod met at Savonnières near Toul and tried to order Salomon to remember his oath of 852 and to resume paying the tribute which Brittany had paid in years past.[4].

By 862, Salomon was the centre of the revolt against Charles the Bald, though he had not made war on the king himself since 860.[4] In that year he hired the services of a band of Vikings with which to fight Robert the Strong, who himself had hired mercenary Vikings to help him.[5] Salomon also lent a force of Bretons to aid Louis the Stammerer, now in league with the rebels, in his war with Robert.[4] In 863, Charles gathered an army and began marching on Brittany, but held off near Entramnes and negotiated a peace with Salomon whereby western Anjou was recognised as a part of Brittany and the lay abbacy of Saint-Aubin in Angers was granted to Salomon, who commended himself to Charles and paid tribute.[4].
Revolt of 865-867.

Salomon did not give up his war with Robert or his alliance with the Vikings quite so readily, however. In 865 and 866, the Vikings and Bretons ravaged the vicintiy of Le Mans and Robert was killed in the Battle of Brissarthe against the Vikings allied with the Bretons.[6] This was the start of a new insurrection; even Pope Nicholas I wrote letters to Salomon urging him to resume the halted tribute payments. Charles marched on Brittany in 867, but Salomon sent his son-in-law Pascweten to negotiate a peace at Compiègne in August. Charles sent hostages to Salomon and Pascweten swore oaths of fealty to Charles on Salomon's behalf.
Peace and regalia.

This peace was to last until the end of Salomon's life. Charles rewarded his now faithful vassal with a gift of regalia in 868, including a golden, jewelled crown.[7] It is also likely that Salomon's two-year-old son Wigo was baptised on this occasion and that Charles acted as godfather to him, thus making Salomon and Charles linked by "blood" as co-fathers.[8] Though Salomon thereafter began to call himself king, he was not king in any official capacity, as an eleventh-century historian at Redon monastery wrote:.

Salomon was called king, not because it was true in fact, but because he wore a gold coronet and purple robes by a grant of the Emperor Charles, and for this reason was designated by this name.[9].

Salomon expended some effort in the mid-860s trying to have Pope Nicholas send the pallium to the Bishop of Dol to create an archdiocese for all the Breton bishoprics, which did not recognise the Archdiocese of Tours, their legal metropolitan.[10] Salomon may have wanted an archbishop which was pliable to his wishes or who could consecrate him as king. Perhaps he simply wished to break the deadlock which had ensued following Nominoe's deposition of five Breton bishops a decade and a half earlier.

In 874, a conspiracy involving Pascweten, Wrhwant, and Wigo, son of Riwallon, Count of Cornouaille, plotted to kill Salomon.[11] This they did, though they quickly fell out with each other and a civil war followed until 876.

tr.
met

Gwenvred Wembrit de Bretagne, dr. van Pippijn II de Vermandois (heer van Peronne en St.Quentin) en Rothaide de Bobbio, geb. in 835, ovl. op 8 jan 876.

Uit dit huwelijk een zoon:


 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Herve*870  †955  85


Geoffry III van Maine
Geoffry III graaf van Maine, geb. circa 860, ovl. in 907.

tr. circa 889
met

Godehilde der Franken, dr. van Keizer Karel II 'de Kale' van West-Francië (koning, der Kahle, le Chauve, Regierte 25.12.875-6/13.8/10./8.12.877) en Ermentrudis van Orléans, geb. circa 865, ovl. in 907.

Uit dit huwelijk een dochter:


 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Godehilde*892  †923  31


Godehilde der Franken
Godehilde der Franken, geb. circa 865, ovl. in 907.

tr. circa 889
met

Geoffry III graaf van Maine, zn. van Roricon III graaf van Maine, geb. circa 860, ovl. in 907.

Uit dit huwelijk een dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Godehilde*892  †923  31


Roricon III van Maine
Roricon III graaf van Maine, geb. circa 833, ovl. circa 866.


Hij krijgt een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Geoffry III*860  †907  47


Margareta von Jülich
Margareta von Jülich, geb. voor 1261, ovl. op 12 okt 1292.

 

tr.
met

Dietrich V Graf von Katzenelbogen, zn. van Diederik IV von Katzenelbogen Graf von Lichtenberg en Hillegonda von Eberstein, geb. voor 1247, ovl. op 13 jan 1276.

Dietrich V Graf von Katzenelbogen.
Diether III, zu Alt-Katzenelnbogen, 30.6.1263 Aussenbürger (Edelbürger) von Köln, Verpflichtung: Hilfe mit 9 Rittern und 15 Knappen, nimmt 127? den Erzbischof Gerhard v.Mainz gefangen, daraufhin gebannt, 7.5.1274 wird der Bann gelöst.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Dieter VI*1308  †1315 Bazel [Zwitserland] 6



Bronnen:
1.Gelre-Geldern-Gelderland. Geschiedenis en cultuur van het hertogdom Gelre (GCHG-1), Johannes Stinner, Karl-Heinz Tekath, Verlag des Historischen Vereins für Geldern, ISBN nummer: 9053451943, Geldern, 2001 (blz. 33)

Bilichilde
Bilichilde , geb. circa 809.

tr. in 832
met

Rorich (Roricn, Rorgon, Rorgonis, Roderich) (Roricon II) graaf van Maine, Comte, van Rennes, zn. van Gauzlin I du Maine en Adeltrude van Franken, geb. circa 780, ovl. op 1 mrt 840 (na 832), Hij krijgt geen kinderen, tr. (2) met Rotrude . Uit dit huwelijk een zoon.

Rorich graaf van Maine.
Roricon I, Rorico, Rorgo, Roderich, 819 Graf von Rennes, um 832 Graf von Maine (Le Mans) und einem Teil der Bretagne, war um 800 verheiratet (liiert) mit Rotrud, der Tochter KdG (775 - 6.6.810); Busse. DFA57. + nach 1.3.839. Stiftet 824 das Kloster Saint Maur sur Loire (Glanfeuil). War 838 missus Herzog Karls, des späteren Kaisers Karls des Kahlen Rorich, Rorgo +ca 840, nach 1.3.839, Am Hof KdG, 819 Graf v.Rennes, um 832 v.LeMans und einem Teil der Bretagne, 824 Stifter des Klosters S.-Maur-sur-Loire, 838 missus Karls des Kahlen, vor 832 verheiratet mit Bilichild, aus dieser Ehe 4 Söhne und 1 Tochter.

Uit dit huwelijk 2 kinderen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Roricon III*833  †866  33
NN     


Heinrich IV von Kessel und Grevenbruch
Heinrich IV Graf von Kessel und Grevenbruch, geb. voor 1193, ovl. voor 1235.

tr.
met

Othelenda (Udalhildis) von Heimbach, dr. van Eberhard I van Heimbach (Hengebach) (voogd van Hoven 1193, monnik aldar 1218, vermeld 1170-1218) en Jutta van Gulik (vermeld 1190-96), ovl. na 1222.

Uit dit huwelijk 2 zonen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Walram*1271  †1305  34
Wilhelm*1236  †1260  24


Huochting van Alamannië
Huochting hertog van Alamannië, geb. Baden-Baden [Duitsland] circa 675, hertog van de Alamanen, ovl. voor 744.

Huochting hertog van Alamannië.
Bruder des Lentfried, 726 Herzog, von Thiebald, 727-744 Herzog, und Oatillus, Graf im Thurgau.


Hij krijgt een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Nebi*705  †788  83


Godefried van Alamannië
Godefried hertog van Alamannië, geb. voor 660, ovl. in 709.

tr.
met

Willigarde van Beieren, dr. van Theodor V hertog van Beieren (Herzog von Bayern um 695-717) en Régintrude Merovingiens, geb. Autrasia [Frankrijk] circa 660.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Huochting*675 Baden-Baden [Duitsland] †744  69


Willigarde van Beieren
Willigarde van Beieren, geb. Autrasia [Frankrijk] circa 660.

 

tr. (1)
met

Godefried hertog van Alamannië, zn. van Leutfrid II hertog van Alamannië, geb. voor 660, ovl. in 709.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Huochting*675 Baden-Baden [Duitsland] †744  69

tr. (2)
met

Liévin von Trier, zn. van Guerin (Wido Warin) de Poitiers en Gunza de Metz, geb. Aisne [Frankrijk] in 660, Bisschop in Trier, Reims en Laon, ovl. Trier op 29 sep 722.

Uit dit huwelijk een dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Mayence*685  †768  83


Regentrud van Austrasie van de Ardennen
Ragnetrude (Regentrud) van Austrasie van de Ardennen, geb. circa 605, ovl. op 1 jan 633.

Ragnetrude (Regentrud) van Austrasie van de Ardennen.
Ragnetrud, Sie heiratet in 2. Ehe 640 Hugobert v. Austrasien, Pfalzgraf und Seneschall.

tr.
met

Dagobert I (Dagobert der Franken (van Neustrië) I) koning van Neustrië, zn. van Clotaire II Rex Merovingien (koning der Franken 613-629) en Bertrude , geb. op 1 jul 602, koning der Franken, ovl. Epinay-sur-Seine [Frankrijk] op 19 jan 639, begr. Parijs [Frankrijk] in jun 639.

 


Dagobert I koning van Neustrië.
koning der Franken 629-639, zoon van Clotaire II van Neustrië en koningin Bertrude. Dagobert I was (met Clovis I) zonder enige twijfel de bekendste der Merovingers.  Hij had in ieder geval zeggenschap over het gehele rijk der Franken en wist dat zeer goed aan zijn buurlanden over te brengen.  Hij wist een gezonde schatkist op te bouwen, een goede structuur van de kerk en was omringd door een raad van sterke mannen als Ouen, Eloi, Didier van Cahors en Paul van Verdun, waarvan de eerste drie heilig werden verklaard.
In 623 werd zijn vader koning van beide rijksdelen en droeg Dagobert op de machtige edelen van Austrasië de hofmeier Pepijn en Arnulf, bisschop van Metz, te beteugelen,  Dagobert wist zich snel onder de hoede van zijn vader uit te werken en als onafhankelijk vorst te regeren, hoewel hij in 625 nog een huwelijk moest accepteren met de zuster van zijn stiefmoeder Sichilde, Gomatrude.  In 629 verkreeg hij ongeveer het hele koninkrijk maar moest daarvoor wel zijn half-broer Caribert II en de partij die rond hem was gevormd, elimineren.  Hij liet hem slechts een kleine strook rond Toulouse en bij diens dood in 632 verwierf hij ook dit laatste deel.  In 631 vestigde hij zich definitief te Parijs, verstootte Gertrude onder het motto dat ze geen kinderen kon krijgen en trouwde de Neustrische Nantilde.  Datzelfde jaar werd hij tijdens een tour door Austrasië in 630 verliefd op een jong meisje Ragentrude bij wie hij een zoon Sigebert verwekte die als Sigebert III koning van Austrasië werd.  In 633 voerde hij een oorlog tegen de Wenden, een Slavisch volk onder gezag van een Samo, een Frank.  Door geringe medewerking van de Austrasiërs voerde deze oorlog niet tot succes.  Inmiddels bracht Nantilde ook een zoon ter wereld, Clovis, en Dagobert kwam met de Austrasische edelen overeen dat deze Clovis slechts Neustrië en Bourgondië zou erven.  De laatste jaren voerde hij oorlog tegen Saksen en vooral tegen Gascogne.  Tegen de laatste ondernam hij een expeditie die de bloem der edelen bevatte.  Hoewel de expeditie met succes werd bekroond, werd vlak bij de Spaanse grens de hertog Arembert in een vernietigende hinderlaag gelokt, een feit waarin we één van de oorsprongen van de legende van het Roelantslied kunnen herkennen.
Hij had zes maîtresses, waaronder Ragnetrude, Ulfgonde en Berthilde.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Sigebert III*630 Metz [Frankrijk] †656 Metz [Frankrijk] 25


Theodor V van Beieren
Theodor V hertog van Beieren, geb. in 630, Herzog von Bayern um 695-717, ovl. op 15 dec 716.

tr.
met

Régintrude (Ragentrude) (Regentrud) Merovingiens, van Neustrië, dr. van Dagobert I koning van Neustrië (koning der Franken) en Nantilde de Bobigny d'Autrasië (koningin der Franken), geb. circa 622, ovl. in 693, Zij krijgt geen kinderen.

 


Régintrude Merovingiens.
Langobardin, Schwester Rotheri II.

Uit dit huwelijk een dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Willigarde*660 Autrasia [Frankrijk]    


Willibad de Burgondie
Willibad de Burgondie, geb. circa 515, ovl. circa 578.

tr.
met

Agivald von Bayern, zn. van Agilulf le Suève de Baviere (Duc Agilolfing en Bavière) en Sédéleubeude de Bourgondie, geb. circa 515, ovl. circa 584.

Agivald von Bayern.
(Agivald ?), frankisch edelman.

Uit dit huwelijk 2 zonen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Garibald*538 München [Duitsland] †589  51
Theodebald  †649   


Baderich van Thüringen
prins Baderich medekoning van Thüringen, geb. Thuringen [Duitsland] circa 480, Koning van Thuringen, ovl. Thuringen [Duitsland] in 529.

prins Baderich medekoning van Thüringen.
bij de dood van Basin van Thüringen, ging de troon over naar zijn zoon Ermenfred, die echter een deel van de macht delegeerde aan zijn broers Berthaire en Badéric medekoningen.  Dat duurde echter niet lang en Ermenfred viel Berthaire aan en doodde hem.  Vervolgens, onder druk van zijn ambitieuse vrouw Amalaberge, een afstammelinge van Theoderic de Grote van Italië, verbond hij zich met Thierry van Austrasië en werd Baldéric aangevallen, overwonnen en onthoofd.  Ermentred had niet lang plezier van zijn broedermoorden, want Thierry, geassocieerd met zijn broer Clotaire, veroverde Thüringen in 531.

tr. (1)
met

Amalberga der Vandalen, geb. circa 480, ovl. in 545, tr. (2) in 510 met Hermenfried van Thüringen. Uit dit huwelijk geen kinderen.

Uit dit huwelijk 4 dochters:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Zuster*515     
Ingeltrude     
Arnegonde*499 Muhlhausen [Duitsland] †563 St Denis, Parijs [Frankrijk] 64
Ingonde*499  †546  47

tr. (2)
met

Amalfrida Balthes prinses der Ostrogoten (Oostgothen, Oostgoten), dr. van Theodemir Balthes der Ostrogoten en Elvira (van Tongeren) van Keulen, geb. Pannonië [Bulgaria] in 460, ovl. in 525, tr. (2) Carthago [Libya] op 2 mrt 500 met Thrasamund prins der Vandalen, geb. Carthago [Libya] circa 460, koning van de Vandalen, ovl. Carthago [Libya] op 26 mei 523. Uit dit huwelijk geen kinderen.


Bisinius II van Thüringen
Bisinius II koning van Thüringen, geb. Thuringen [Duitsland] in 458, koning van Thüringen, ovl. Thuringen [Duitsland] in 511.

Bisinius II koning van Thüringen.
Bisinus, ook wel Basinus, Besinus, Bisinus, Bisin en Pisen genoemd, was een Thüringse koning die omstreeks 460 na Christus leefde. Hij is tussen 506 en 510 gestorven en werd opgevolgd door zijn zonen Baderich, Herminafried en Berthachar. Zijn dochter Radegund was getrouwd met Wacho, koning van de Longobarden. Volgens Gregorius van Tours was zijn vrouw Basina, zij verliet hem voor Childerik, koning der Franken.

  • Vader:
    Basinus (Basinius I) koning van Thüringen, geb. circa 438, koning van Thüringen, ovl. na 491, tr. met

tr.
met

Menia der Longobarden, geb. in 460, ovl. in 554.

Uit dit huwelijk 3 kinderen, waaronder:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Baderich*480 Thuringen [Duitsland] †529 Thuringen [Duitsland] 49
Berthacharius*480  †550  70