Cees Hagenbeek
Austrene
Austrene , geb. tussen 525 en 530, bisschop van Orléans in 587, ovl. tussen 604 en 614.

Austrene .
bisschop van Orléans in 587 en Aunachaire (525-605), bisschop van Auxerre in 565.  Via deze bisschoppen zijn de ouders van Austragilde Aiga bekend.


Clotilde de Wisigothie
Clotilde de Wisigothie, geb. in 414, Reine de Burgondie.

tr.
met

Gundioc (Gundiok) koning van Bourgondië (Gundéric de Burgondie), zn. van Gondichard ou Gondahard van Bourgondië (Roi des Burgondes (413-436)) en Childeramma de Francie, geb. circa 430, koning van Bourgondië (Roi des Burgondes (436-471), magister militum Galliorum (463)), ovl. in 471, hij krijgt geen kinderen, tr. (1) circa 437 met Caratène de Souabe, dr. van Ricimer de Souabe (Général de Rome, Consul de Rome) en Alcyda Alypia Procope de Rome, geb. in 435, ovl. Geneve [Zwitserland] circa 506. Uit dit huwelijk 5 kinderen.

Gundioc koning van Bourgondië (Gundéric de Burgondie).
koning van Bourgondië, "magister militium Galliarum" in 463, bondgenoot van Avitus in de tijd dat die legeraanvoerder in Gallië was.


Rusticus II de Lyon
Rusticus II (Rusticus II) de Lyon, geb. Lyon [Frankrijk] in 455, bisschop van Lyon ca. 494 (Roi des Francs Ripuaires Saint Archeveque Lyon, Évèque de Limoges) Roi des Francs Ripuaires, ovl. op 25 apr 501.

Rusticus II de Lyon.
als bisschop bekend en o.a. beschreven door Ennode van Pavia in de biografie van St. Ephiphane.  Hij was zoon van Aquinius en achterkleinzoon van Decimus Rusticus, prefect van Gallië van 409-413.  Vertrekt nog als edelman met eerder genoemde bisschop van Padua op een missie naar koning Gondebaud van Bourgondië Évèque de Limoges.

tr. (1) Limoges [Frankrijk] voor 475
met

Hibérie Ommace Ruricia de Limoges, dr. van Saint Ruricus van Limoges (Bisschop van Limoges 485- ca. 507) en Hiberie des Arvernes, geb. Limoges [Frankrijk] in 450.

Uit dit huwelijk een dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Artemia*485 Lyon [Frankrijk] †513  28

tr. (2)
met

Théodelinde (Théodelinde (ou Chrotlinde) de Burgondie/) prinses de Burgondie/ de Limoges (van Keulen), dr. van Saint Ruricus van Limoges (Bisschop van Limoges 485- ca. 507) en Amalaberge der Franken, geb. Limoges [Frankrijk] circa 460 (452), koningin (Princesse burgonde), ovl. Bourgogne [Frankrijk] circa 500 (495), tr. (1) met Godogisel (Godogisel de Genève) de Burgondie. Uit dit huwelijk 3 dochters.

Godogisel de Burgondie.
Koning der Bourgondiërs vanaf 474 ?.  Bij de dood van Gondoic verdeelde die zijn rijk tussen zijn vier zoons, Gondebald, Godogisel, Chilpéric en Godomar, waarbij de laatste drie koningen van deelstaten waren, ondergeschikt aan Gondebald. Gondesil vestigde zich in Genève.  Een dergelijke oplossing van de erfopvolging resulteerde in die tijd altijd in broedertwisten.  Zo ook hier, wat leidde tot de eerste acties die het einde van het zelfstandige koninkrijk Bourgondië zouden inleiden.
Godosil, direct in oorlog met Gondebald, ging een bondgenootschap aan met Clovis I en beloofde die schatting te betalen bij een overwinning.  Clovis ging daar natuurlijk direct op in en viel Bourgondië binne.  Gondebald, onwetend van het verraad van zijn broer, bood Godisel aan de oorlog direct te beëindigen om de gemeenschappelijke vijand te bestrijden.  Deze veinsde het er mee eens te zijn, maar op het slagveld verbond hij zich met de Franken en bracht Gondebald een zware nederlaag toe.  Deze ontsnapte naar Avignon, waar hij direct belegerd werd door Clovis.  Godogisel vestigde zich in Vienne en vierde zijn overwinning.  Het tij keerde echter snel.  Een afgevaardigde van Gondebald wist Clovis over te halen het beleg te staken op voorwaarde dat Gondebald als diens vazal schatting zou betalen.  Clovis accepteerde en trok zich terug.  Het gevolg laat zich raden.  Gondebald trok op naar Vienne en belegerde de stad.  Dit beleg duurde lang en Gondogisel was genoodzaakt de niet strijdende burgers uit de stad te verwijderen.  Één van hen was de architect van het aquaduct die uit wraak Gondebald benaderde en hem de weg wees met zijn leger naar het centrum van Vienne, waar Godogisel en zijn manschappen omgebracht werden.

Théodelinde prinses de Burgondie/ de Limoges.
Koningin der Bourgondiërs.  Een acte van de VIIIe eeuw, "bevestigd" door een vervalsing uit de Xe eeuw, noemde Theodelinde als echtgenote van Godogisel. Zij zouden de abdij van de St Pierre van Lyon hebben gesticht, maar het lijkt onmogelijk dat Godogisel, Ariaan van geboorte, in de korte tijd tussen zijn overwinning en zijn opsluiten in Vienne, én katholiek geworden was én een abdij  had gesticht. Settipani sluit zich alsnog aan bij de theorie dat behalve de naam de rest wel verzonnen zal zijn.

Uit dit huwelijk 2 kinderen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Beuve*475 Keulen [Duitsland] †500  25
Chlodéric*477 Keulen [Duitsland] †509  32


Hibérie Ommace Ruricia de Limoges
Hibérie Ommace Ruricia de Limoges, geb. Limoges [Frankrijk] in 450.

tr. Limoges [Frankrijk] voor 475
met

Rusticus II (Rusticus II) de Lyon, zn. van Aquilinus de Lyon en Fuscina de Vienne, geb. Lyon [Frankrijk] in 455, bisschop van Lyon ca. 494 (Roi des Francs Ripuaires Saint Archeveque Lyon, Évèque de Limoges) Roi des Francs Ripuaires, ovl. op 25 apr 501, tr. (2) met zijn schoonzuster Théodelinde (Théodelinde (ou Chrotlinde) de Burgondie/) prinses de Burgondie/ de Limoges. Uit dit huwelijk 2 kinderen.

Rusticus II de Lyon.
als bisschop bekend en o.a. beschreven door Ennode van Pavia in de biografie van St. Ephiphane.  Hij was zoon van Aquinius en achterkleinzoon van Decimus Rusticus, prefect van Gallië van 409-413.  Vertrekt nog als edelman met eerder genoemde bisschop van Padua op een missie naar koning Gondebaud van Bourgondië Évèque de Limoges.

Uit dit huwelijk een dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Artemia*485 Lyon [Frankrijk] †513  28


Ruricus van Limoges
Saint Ruricus van Limoges, geb. Limoges [Frankrijk] circa 430, Bisschop van Limoges 485- ca. 507, ovl. in 507.

Saint Ruricus van Limoges.
Evêque de Limoges 485-507.

Rurice de Limoges Saint Ruricius Naissance c.440 Décès 507 modifier Consultez la documentation du modèle Saint Ruricius (né vers 440 ; mort en 507 ou peu après 507), évêque de Limoges en Haute-Vienne (484 ou 485 – 507), lié aux gens gallo-romaines des Avitii et des Anicii1. Sommaire [masquer] 1 Biographie 2 Écrits 3 Voir aussi 3.1 Sources 3.2 Liens internes 3.3 Liens externes 3.4 Notes Biographie[modifier | modifier le code] On connaît peu de chose de la vie de saint Ruricius, et les hypothèses émises sur ses origines et son parcours ne sont totalement sûres. Il faisait partie des aristocrates gallo-romains des cinq et sixième siècles dont certains écrits furent conservés, tels que Sidoine Apollinaire, préfet de Rome en 468 et évêque de Clermont (mort en 485), Alcimus Ecdicius Avitus, évêque de Vienne (mort en 518); et Magnus Felix Ennodius, (mort en 534), évêque de Ticinum, (aujourd'hui Pavie). Tous étaient liés aux grandes familles gallo-romaines dont étaient issus les évêques de la Gaule2. Leurs liens étaient forts: Hesperus, ami de Sidoine, était le précepteur des enfants de Rurice3. Rurice fit bâtir le monastère et l’église St-Augustin à Limoges, après 485. Écrits[modifier | modifier le code] Il nous est parvenu un ensemble de 83 lettres, le Codex Sangallensis 190 ; douze d'entre elles sont adressées à Rurice, les autres sont de lui. Elles couvrent une période d'environ trente ans et décrivent ce qui est arrivé en Gaule après le retrait de Rome, qui s'est produit peu avant 480. Nous y trouvons un aperçu de ce que pouvait être, sous la domination barbare, la vie des gens éduqués, ce qui avait changé, ce qui demeurait. Par exemple, on n'y trouve presque rien de l'effet des Wisigoths sur la vie et les activités locales, ce qui nous porte à nous demander s'il y en avait un. La plupart des lettres de Rurice étaient adressées à des évêques des évêchés voisins ou à des membres de sa famille ; peu de ses correspondants sont bien connus de nous. Les lettres de Rurice éclairent les circonstances de la bataille de Vouillé, près de Poitiers, en 507, bataille importante dans l'histoire de la Gaule puisque les Francs y défirent les Wisigoths. Naissance H RURICE DE LIMOGES RURICIUS Imprimer son arbreSosa : 4 450 736 550 206 (ATTICUS DE LIMOGES) (RURICE DE LIMOGES) Né vers 455 - Limoges, 87085, Haute Vienne, Limousin, Frankrijk SAINT EVEQUES LIMOGES HAUTE VIENNE Parents ASTICIUS DE LIMOGES †474/ THECLA LEMOVICAS Union(s) et enfant(s) Marié avec PONTIA PONTII DE BORDEAUX dont F LIMGE DE LIMOGES ca 474 F PELAGIA DE LIMOGES ca 500.

Rurice de Limoges Saint Saint Ruricius, évêque de Limoges en Haute-Vienne, lié aux gens gallo-romaines des Avitii et des Anicii. Wikipédia Lieu de naissance : Limoges Date de décès : 510 ap. J.-C. Père : Tonantius Ferreolus Grands-Parents : Tonantius Ferreolus, Papianilla Arrières Grands-Parents : sibling of Emperor Avitus, parent of Papianilla, Syagria Recherches associées : Tonantius Ferreolus, Ferreolus of Rodez, plus… Tonantius Ferreolus Sénateur Tonantius Ferreolus, ou Tonance II Ferréol, né vers 450 et mort après 517, est un aristocrate et sénateur gallo-romain de la fin du V? siècle et du début du VI? siècle. Wikipédia Date de naissance : 440 ap. J.-C. Date de décès : 511 ap. J.-C. Épouse : Industria (m. 475 ap. J.-C.) Enfants : Ferreolus of Rodez, Rurice de Limoges, Fidentius, the father of St. Ferreolus, Bishop of Uzès, Firminus, Bishop of Uzès Parents : Tonantius Ferreolus, Papianilla Petits-Enfants : Ansbert le sénateur, Saint Tarsicia of Rodez, plus… Grands-Parents : sibling of Emperor Avitus, parent of Papianilla, Syagria Tonantius Ferreolus Préfet Tonantius Ferreolus était un personnage important de la Gaule du V? siècle. C'est grâce au poème de Sidoine Apollinaire, intitulé : « Panégyrique de Narbonne » que nous connaissons Tonantius Ferreolus. Wikipédia Date de naissance : 405 ap. J.-C. Date de décès : 475 ap. J.-C. Épouse : Papianilla Mère : Syagria Enfant : Tonantius Ferreolus Petits-Enfants : Ferreolus of Rodez, Rurice de Limoges, plus… Grands-Parents : Flavius Afranius Syagrius Syagria Fille de Flavius Afranius Syagrius Date de naissance : 390 ap. J.-C. Père : Flavius Afranius Syagrius Enfant : Tonantius Ferreolus Petits-Enfants : Tonantius Ferreolus Arrières Petits-Enfants : Ferreolus of Rodez, Rurice de Limoges, plus… Recherches associées : Tonantius Ferreolus, plus… Flavius Afranius Syagrius Flavius Afranius Syagrius était un personnage important de l'Empire romain dans la deuxième moitié du IV? siècle. Wikipédia Naissance : 345 ap. J.-C, Lyon Décès : 399 ap. J.-C, Lyon Enfant : Syagria Petits-Enfants : Tonantius Ferreolus Arrières Petits-Enfants : Tonantius Ferreolus.

tr. (1)
met

Hiberie des Arvernes, dr. van Ommace des Arvernes (Sénateur arverne), geb. Auvergne [Frankrijk] circa 430.

Uit dit huwelijk 2 dochters:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Hibérie*450 Limoges [Frankrijk]    
Rodelinde*455     

tr. (2)
met

Amalaberge (Alamalberge) der Franken (Amalaberge Sicambre) (Amalberge Irmen la Franque de Cologne), dr. van Louis Clovis de Cologne en Basine princesse de Thuringe, geb. Keulen [Duitsland] in 437, ovl. in 478, tr. (1) met haar oom Chlodebaud de Cologne des Francs Ripuaires h. Uit dit huwelijk 4 kinderen.

Uit dit huwelijk een dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Théodelinde*460 Limoges [Frankrijk] †500 Bourgogne [Frankrijk] 40

tr. (3)
met

Pontia Pontii de Bordeaux, geb. circa 440.

Uit dit huwelijk een dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Limge*474     


Basin II van Thüringen
Basin II (Bisinius II) koning van Thüringen, geb. Altenburg [Duitsland] (te Thuringen [Duitsland]) circa 470 (458), koning van Thüringen, ovl. Thuringen [Duitsland] in 511.

Basin II koning van Thüringen.
Bekend als een groot koning en de grondlegger van het grote Thüringen.  Zijn rijk strekte zich uit tot de oevers van de Donau.  Had contact met de Lombarden onder koning Wacchon, die hij zijn dochter Radegonde ten huwelijk gaf.  Hij was de grootvader van de Radegonde, gevangen genomen door Clotaire I.
Hij was zeker een afstammeling van de Basin die in 450 Childéric, koning der Salische Franken, opgejaagd door zijn familie, onderdak verschafte, die dit beloonde door zeven jaar later bij het bestijgen van de Frankische troon Basina te ontvoeren, die de moeder van Clovis I zou worden.
Bisinus, ook wel Basinus, Besinus, Bisinus, Bisin en Pisen genoemd, was een Thüringse koning die omstreeks 460 na Christus leefde. Hij is tussen 506 en 510 gestorven en werd opgevolgd door zijn zonen Baderich, Herminafried en Berthachar. Zijn dochter Radegund was getrouwd met Wacho, koning van de Longobarden. Volgens Gregorius van Tours was zijn vrouw Basina, zij verliet hem voor Childerik, koning der Franken.

Het is moeilijk te zeggen of Basine daadwerkelijk met koning Basin van Thüringen is getrouwd en, als dat het geval is, wat hun nageslacht was. Basin had inderdaad een gelijknamige opvolger, maar zelfs als deze opvolger de zoon van de eerste Basin is, kan niet worden gezegd of Basine zijn moeder is.

tr.
met

Menia van Keulen (Menia de Cologne, Menia de Cologne, Menia der Longobarden), dr. van Chlodebaud de Cologne des Francs Ripuaires (Koning der Franken) en Amalaberge der Franken, geb. in 468, ovl. in 530.

Childeric I der Merovingen.
Childerik I (ca. 436- 26 december 481 of 482) was een koning (hertog) van de Salische Franken. Hij volgde zijn vader Merovech op als heerser van de Saliërs in de omgeving van Doornik. Childerik diende vermoedelijk als generaal onder de Romeinse keizer Majorianus en in die hoedanigheid ook onder de Gallo-Romeinse heersers Aegidius en diens opvolger Paulus.
Childerik verkreeg het leiderschap bij de dood van zijn vader, Merovech, omstreeks 458. Hij had zijn machtsbasis rondom de stad Doornik en beheerste mogelijk de Romeinse provincie Belgica.
Childerik zou op een zeker moment door zijn volk zijn verstoten omdat hij zich zo vaak vergreep aan vrije en adellijke vrouwen dat dit niet meer werd getolereerd. Daarom zou hij 8 jaar in ballingschap in Thüringen hebben geleefd, voordat hij kon terugkeren en het koningschap opnieuw kon opnemen. Het is echter niet duidelijk of dit meer is dan een legende. Volgens deze geschiedenis zou hij daar de koningin van de Thüringers, Basina, hebben verleid en als zijn echtgenote mee naar huis hebben genomen.
Childerik vocht enkele malen aan de zijde van de Romeinen, onder meer met Aegidius tegen de Visigoten bij Orléans in 463 en met comes Paulus tegen de Saksen in de slag bij Angers in 469. Deze Saksen hadden zich aan de monding van de Loire gevestigd. De leider van deze Saksen heette Adovacrius. Volgens de overlevering sloot hij later een verdrag met Odoaker, de militaire leider van Italië, die in 476 de laatste Romeinse keizer met pensioen zou sturen, tegen de Alemannen die Italië waren binnengevallen. Odoaker en Adocacrius waren duidelijk twee verschillende personen.
Er zijn aanwijzingen dat het Gallo-Romeinse Rijk van Syagrius er voor verantwoordelijk was dat de macht van Childerik geleidelijk afbrokkelde en wel zodanig dat deze bij zijn dood weinig meer bezat dan het gebied rond en ten noorden van Doornik.
Childerik had vier kinderen, zijn zoon, de legendarische Chlodovech en zijn dochters Lantechilde, Audofleda (gehuwd met Theodorik de Grote) en Abboflede.
Childerik stierf op 26 november 481 en werd opgevolgd door zijn zoon Chlodovech.
Zijn graf werd op 27 mei 1653 intact gevonden onder de Sint-Brixiuskerk te Doornik, met 21 paardenoffers, een complete wapenrusting (zwaard, messen, werpbijl, lans, schild), een muntschat en talrijke juwelen en een gouden stierenkop. Het was duidelijk geen christelijk graf. De schatten werden geschonken aan koning Lodewijk XIV van Frankrijk (die er volgens de overlevering niet blij mee was) en werden in 1831 gestolen. Op enkele stukken na zijn alle juwelen toen omgesmolten. De gouden bijen die op de mantel van Childerik waren gestikt, inspireerden Napoleon bij de symboliek van zijn keizerrijk.

Koning der Westfranken (Salische Franken) van 456/7 tot zijn dood.  Zijn regering was meer van een Romeins generaal dan "rex" van een Frankische stam. Zijn eerst bekende optreden was in de slag bij Orléans in 463 tegen de Gothen.  Dienende onder Aegidius (vgl. 6497), legeraanvoerder van keizer Marcianus, was hij aanvoerder van het Frankische legeronderdeel.  Er heerst verwarring over dit optreden. Gregorius van Tours spreekt over Orléans en de overwinning op de Gothen, terwijl "Het leven van Ste. Geneviève" spreekt over een belegering van Parijs in diezelfde periode.  Afgezien van deze tegenstrijdige feiten hoorde men niets meer over Childeric, behalve zijn dood.
Er is echter een klein probleem.  Marcianus was geen keizer meer in 463.  Hij regeerde van 450-457 en werd opgevolgd door Leo I die regeerde van 457-471. Een tweede probleem is dat Settipani, zie 1036, schrijft dat Childeric door zijn familie verjaagd werd, een feit dat hij in zijn "Préhistoire" niet de moeite vindt te noemen.
Zijn graf werd in 1653 bij Doornik ontdekt.
Childerik wordt omstreeks 436 geboren als zoon van de semi-legendarische Merovech, grondlegger van de Merovingische dynastie. Ook de informatie over het leven van Childerik is veelal legendarisch. In het jaar 456 volgt hij op 20-jarige leeftijd zijn vader op als koning van de Salische Franken in Noord Gallië (Wallonië, Noord Frankrijk). De jonge koning Childerik toont echter een meer dan levendige belangstelling voor de dochters van zijn onderdanen die hier zo verbolgen over raken dat ze hem zijn troon ontnemen. Als Childerik ontdekt dat sommigen het plan hebben opgevat om hem te vermoorden, besluit hij te vluchten.
Hij vindt onderdak bij Bisinus, koning van de Thüringse Franken en diens echtgenote koningin Basina. De koning die de Salische Franken als opvolger van Childerik hebben gekozen, ontpopt zich intussen als een wrede tiran en na bijna acht jaar in ballingschap te hebben doorgebracht, wordt Childerik in het jaar 463 dan ook door zijn onderdanen teruggeroepen en in ere hersteld. Nu Childerik weer koning is, besluit Basina haar man te verlaten om bij Childerik te gaan wonen die vervolgens met haar trouwt. Samen krijgen ze een zoon: Clovis.
Nu Childerik weer aan de macht is, zet hij de expansiepolitiek van zijn vader voort. In het jaar 463 verslaat hij de Visigoten bij Orléans. Hij werkt daarbij samen met de Romeinse generaal Aegidius. De Romeinen hebben in deze periode nog steeds veel macht in Gallië. Pas met Childerik's zoon Clovis, worden zij definitief verdreven. De overwinning op de Visigoten wordt gevolgd door overwinningen op de Saksen en de Alamannen.
Childerik overlijdt in 481 op 45-jarige leeftijd te Doornik (= Tournai, in het zuiden van België). Tijdens Childeriks regering was Doornik de hoofdstad van het Merovingische rijk. In 1653 wordt er bij toeval een graf uit de Frankische periode in Doornik ontdekt. Door de vondst van een zegelring met de inscriptie 'CHILDERICI REGIS' in het graf, neemt men aan dat koning Childerik er begraven ligt. De Franken lieten zich begraven samen met hun geliefkoosde voorwerpen (sieraden, ornamenten, wapens en zelfs hun paarden).
In tegenstelling tot wat vaak gedacht wordt, waren de Merovingers geen onontwikkelde barbaren. Ze waren weliswaar oorlogszuchtig en gingen bloedvergieten niet uit de weg, maar net als de oude Kelten hadden ze een oog voor schoonheid. De vondst, die bekend is komen te staan als de 'schat van Doornik' bevatte dan ook veel prachtige sieraden en ornamenten.
Childerik wordt opgevolgd door zijn roemruchte zoon Clovis.

Menia van Keulen (Menia de Cologne, Menia de Cologne, Menia der Longobarden).
Zij had bij Basin drie zoons: Ermenfred, Bertaire en Baderic en een dochter Radegonde.  Hertrouwde na de dood van Basin met een Lombardische edelman, bij wie zij een zoon had, Audoin, die koning der Lombarden zou worden en een dochter die stammoeder van de hertogen van Frioul werd.

Uit dit huwelijk 4 kinderen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Bertaire*520 Altenburg [Duitsland] †572 Altenburg [Duitsland] 52
Radegonde*510 Ohdruf [Duitsland] †587  77
Gerberge*490 Rudolstadt (D)    
Baderich*480 Thuringen [Duitsland] †529 Thuringen [Duitsland] 49


Menia van Keulen
Menia van Keulen (Menia de Cologne, Menia de Cologne, Menia der Longobarden), geb. in 468, ovl. in 530.

Menia van Keulen (Menia de Cologne, Menia de Cologne, Menia der Longobarden).
Zij had bij Basin drie zoons: Ermenfred, Bertaire en Baderic en een dochter Radegonde.  Hertrouwde na de dood van Basin met een Lombardische edelman, bij wie zij een zoon had, Audoin, die koning der Lombarden zou worden en een dochter die stammoeder van de hertogen van Frioul werd.

tr.
met

Basin II (Bisinius II) koning van Thüringen, zn. van Basinus koning van Thüringen (koning van Thüringen) en Basina Andovera van Thuringen (koningin van Thüringen), geb. Altenburg [Duitsland] (te Thuringen [Duitsland]) circa 470 (458), koning van Thüringen, ovl. Thuringen [Duitsland] in 511.

Basin II koning van Thüringen.
Bekend als een groot koning en de grondlegger van het grote Thüringen.  Zijn rijk strekte zich uit tot de oevers van de Donau.  Had contact met de Lombarden onder koning Wacchon, die hij zijn dochter Radegonde ten huwelijk gaf.  Hij was de grootvader van de Radegonde, gevangen genomen door Clotaire I.
Hij was zeker een afstammeling van de Basin die in 450 Childéric, koning der Salische Franken, opgejaagd door zijn familie, onderdak verschafte, die dit beloonde door zeven jaar later bij het bestijgen van de Frankische troon Basina te ontvoeren, die de moeder van Clovis I zou worden.
Bisinus, ook wel Basinus, Besinus, Bisinus, Bisin en Pisen genoemd, was een Thüringse koning die omstreeks 460 na Christus leefde. Hij is tussen 506 en 510 gestorven en werd opgevolgd door zijn zonen Baderich, Herminafried en Berthachar. Zijn dochter Radegund was getrouwd met Wacho, koning van de Longobarden. Volgens Gregorius van Tours was zijn vrouw Basina, zij verliet hem voor Childerik, koning der Franken.

Het is moeilijk te zeggen of Basine daadwerkelijk met koning Basin van Thüringen is getrouwd en, als dat het geval is, wat hun nageslacht was. Basin had inderdaad een gelijknamige opvolger, maar zelfs als deze opvolger de zoon van de eerste Basin is, kan niet worden gezegd of Basine zijn moeder is.

Uit dit huwelijk 4 kinderen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Bertaire*520 Altenburg [Duitsland] †572 Altenburg [Duitsland] 52
Radegonde*510 Ohdruf [Duitsland] †587  77
Gerberge*490 Rudolstadt (D)    
Baderich*480 Thuringen [Duitsland] †529 Thuringen [Duitsland] 49


Maneluebus de Burgondie
Maneluebus de Burgondie, geb. in 426, ovl. in 487.

tr.
met

Caratène de Souabe, dr. van Rechiaire de Souabe (Roi de Sueves) en NN de Wisigothie, geb. Suévie [Duitsland] in 414, Reine de Burgondie, ovl. Lyon [Frankrijk] op 5 sep 506.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Warnachaire*465  †526  61


Bertaire Berthaire II Baldéric de Thuringe
Bertaire Berthaire II Baldéric (Bertaire) (Berthaire II Baldéric) de Thuringe (Thüringe, de) (Thuringen, van), geb. Altenburg [Duitsland] circa 520 (480), (Mede)koning van Thüringen, ovl. Altenburg [Duitsland] circa 572 (550).

Bertaire Berthaire II Baldéric de Thuringe.
Berthacharius was samen met zijn broers Baderik en Hermanfried koning van de Thüringers. Hij leefde ongeveer tussen 500 en 550 na Christus. Hij was de zoon van de Thüringse koning Bisinus.
Zijn zus Radegund was getrouwd met Wacho, koning van de Longobarden.
Hij had, uit een huwelijk met een niet bekende vrouw, een dochter die Radegundis heette. Radegundis trouwde later de Frankische koning Chlotarius I.
Berthacharius stierf in de strijd tegen zijn broer Hermanfried. De broers betwistten elkaars macht en Hermanfried doodde Berthacharius. Diens bezittingen gingen over naar Hermanfried.

tr.
met

Clotilde Menia de Burgondie, dr. van Arembert III de Burgondie en Rodelinde de Thuringe, geb. tussen 520 en 530.

Uit dit huwelijk 3 kinderen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Gertrude*550  †610 Saalfeld [Duitsland] 60
Rado*550  †589  39
Gondebaud*535  †570  35


Berthaire
Berthaire .


Theodoric de Grote van Italië
Theodoric de Grote van Italië.


Hij krijgt een dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Berthaire     


Tonance I Ferréol di Roma
Tonance I Ferréol di Roma, geb. circa 420, prefect van Gallië, ovl. Rome (I) [Italië] in 474.

Tonance I Ferréol di Roma.
gezien het jaartal een kritiek moment om de verantwoording van Gallië te verwerven.  Nam deel aan het verzet tegen Attila en was daarna in 469 deel van een missie van senatoren naar Rome en verwierf daar veel waardering voor zijn verdiensten.  Aan het einde van zijn leven wijdde hij zich aan de kerk zonder dat ergens beschreven werd dat hij de tonsuur nam.  Sidonius Apollinarius beschreef de familie der Ferréols uitgebreid en wist verder te vermelden dat zij vele patriciërs onder hun voorouders hadden met uitgebreide landgoederen bij Nîmes en Rodez.  Van zijn echtgenote Papianille had hij meerdere zonen waarvan er maar één genoemd werd: Tonance.

tr.
met

Papianille di Roma, geb. in 430, ovl. in 463.

Papianille di Roma.
Zij was bloedverwante van Sidonius.  De laatste was gehuwd met een dochter van keizer Avitus van dezelfde naam en haar nicht en de vrouw van Tonance zou daarom een tweede vrouw kunnen zijn die Avitus als oom had.
Avitus speelde een belangrijke rol als romeins veldheer in Gallië (vgl. Gondoic) en zijn intieme relatie met de patriciërs in Dijon zou hierdoor verklaard zijn.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Tonance*450 Narbonne [Frankrijk] †517 Narbonne [Frankrijk] 67


Papianille di Roma
Papianille di Roma, geb. in 430, ovl. in 463.

Papianille di Roma.
Zij was bloedverwante van Sidonius.  De laatste was gehuwd met een dochter van keizer Avitus van dezelfde naam en haar nicht en de vrouw van Tonance zou daarom een tweede vrouw kunnen zijn die Avitus als oom had.
Avitus speelde een belangrijke rol als romeins veldheer in Gallië (vgl. Gondoic) en zijn intieme relatie met de patriciërs in Dijon zou hierdoor verklaard zijn.

tr.
met

Tonance I Ferréol di Roma, geb. circa 420, prefect van Gallië, ovl. Rome (I) [Italië] in 474.

Tonance I Ferréol di Roma.
gezien het jaartal een kritiek moment om de verantwoording van Gallië te verwerven.  Nam deel aan het verzet tegen Attila en was daarna in 469 deel van een missie van senatoren naar Rome en verwierf daar veel waardering voor zijn verdiensten.  Aan het einde van zijn leven wijdde hij zich aan de kerk zonder dat ergens beschreven werd dat hij de tonsuur nam.  Sidonius Apollinarius beschreef de familie der Ferréols uitgebreid en wist verder te vermelden dat zij vele patriciërs onder hun voorouders hadden met uitgebreide landgoederen bij Nîmes en Rodez.  Van zijn echtgenote Papianille had hij meerdere zonen waarvan er maar één genoemd werd: Tonance.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Tonance*450 Narbonne [Frankrijk] †517 Narbonne [Frankrijk] 67


Flavius Probus de Narbonne
Flavius Probus de Narbonne, geb. tussen 430 en 435, romeins senator, ovl. in 492.

Flavius Probus de Narbonne.
Hij was een klassegenoot van Sidonius Apollinarius op de school van Eusebius te Lyon of Arles.

 

tr. (1)
met

Eulalie Appolinaire, dr. van Thaumastus Appolinaire, geb. circa 445, tr. (2) met Agilofing Le Sanguinaire de Burgondie, zn. van Gundioc koning van Bourgondië (koning van Bourgondië) en Caratène de Souabe. Uit dit huwelijk geen kinderen.

Eulalie Appolinaire.
Sidonius noemt haar tweemaal als zijn nicht van vaderszijde, die zijn oude vriend Probus had getrouwd.  Hij vertelt daarbij dat zij hoogstaande ethische principes had, Minerva gelijkend en respect afdwong bij strenge ouderen, waaronder haar schoonvader de consul Magnus.

Uit dit huwelijk een dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Industrie*470 Narbonne [Frankrijk] †525 Narbonne [Frankrijk] 55


Hij krijgt een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Flavius*431 Durres [Albanië] †518 Constantinopel 87


Eulalie Appolinaire
Eulalie Appolinaire, geb. circa 445.

Eulalie Appolinaire.
Sidonius noemt haar tweemaal als zijn nicht van vaderszijde, die zijn oude vriend Probus had getrouwd.  Hij vertelt daarbij dat zij hoogstaande ethische principes had, Minerva gelijkend en respect afdwong bij strenge ouderen, waaronder haar schoonvader de consul Magnus.

tr. (1)
met

Flavius Probus de Narbonne, zn. van Cariatic Chararir Guerric de Francie (Roi des Morins - Roi de Tongres) en NN de Reims, geb. tussen 430 en 435, romeins senator, ovl. in 492, hij krijgt een zoon.

Flavius Probus de Narbonne.
Hij was een klassegenoot van Sidonius Apollinarius op de school van Eusebius te Lyon of Arles.

Uit dit huwelijk een dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Industrie*470 Narbonne [Frankrijk] †525 Narbonne [Frankrijk] 55

tr. (2)
met

Agilofing Le Sanguinaire de Burgondie, zn. van Gundioc koning van Bourgondië (koning van Bourgondië) en Caratène de Souabe, geb. in 455, ovl. Lyon [Frankrijk] in 493.

Agilofing Le Sanguinaire de Burgondie.
De Agilolfingen, ook wel Agilolfiden genoemd, waren de leden van de eerste dynastie van Beierse hertogen (bavarii). De eerste van hen was de gelijknamige prins Agilulf de Sueviër (vóór 482). Ze regeerden over het hertogdom Beieren vanaf de 6e eeuw tot het einde van de 8e eeuw. Verschillende pogingen om hun macht over te nemen, vooral door de Karolingen, mislukten. De residentie van de Agilolfingen bevond zich in Regensburg (Ratisbonne).


Godogisel de Burgondie
Godogisel (Godogisel de Genève) de Burgondie, geb. circa 460, koning (Co Roi des Burgondes&des Lombards de Genève), ovl. in 500.

Godogisel de Burgondie.
Koning der Bourgondiërs vanaf 474 ?.  Bij de dood van Gondoic verdeelde die zijn rijk tussen zijn vier zoons, Gondebald, Godogisel, Chilpéric en Godomar, waarbij de laatste drie koningen van deelstaten waren, ondergeschikt aan Gondebald. Gondesil vestigde zich in Genève.  Een dergelijke oplossing van de erfopvolging resulteerde in die tijd altijd in broedertwisten.  Zo ook hier, wat leidde tot de eerste acties die het einde van het zelfstandige koninkrijk Bourgondië zouden inleiden.
Godosil, direct in oorlog met Gondebald, ging een bondgenootschap aan met Clovis I en beloofde die schatting te betalen bij een overwinning.  Clovis ging daar natuurlijk direct op in en viel Bourgondië binne.  Gondebald, onwetend van het verraad van zijn broer, bood Godisel aan de oorlog direct te beëindigen om de gemeenschappelijke vijand te bestrijden.  Deze veinsde het er mee eens te zijn, maar op het slagveld verbond hij zich met de Franken en bracht Gondebald een zware nederlaag toe.  Deze ontsnapte naar Avignon, waar hij direct belegerd werd door Clovis.  Godogisel vestigde zich in Vienne en vierde zijn overwinning.  Het tij keerde echter snel.  Een afgevaardigde van Gondebald wist Clovis over te halen het beleg te staken op voorwaarde dat Gondebald als diens vazal schatting zou betalen.  Clovis accepteerde en trok zich terug.  Het gevolg laat zich raden.  Gondebald trok op naar Vienne en belegerde de stad.  Dit beleg duurde lang en Gondogisel was genoodzaakt de niet strijdende burgers uit de stad te verwijderen.  Één van hen was de architect van het aquaduct die uit wraak Gondebald benaderde en hem de weg wees met zijn leger naar het centrum van Vienne, waar Godogisel en zijn manschappen omgebracht werden.

tr. (1)
met

Théodelinde (Théodelinde (ou Chrotlinde) de Burgondie/) prinses de Burgondie/ de Limoges (van Keulen), dr. van Saint Ruricus van Limoges (Bisschop van Limoges 485- ca. 507) en Amalaberge der Franken, geb. Limoges [Frankrijk] circa 460 (452), koningin (Princesse burgonde), ovl. Bourgogne [Frankrijk] circa 500 (495), tr. (2) met haar zwager Rusticus II (Rusticus II) de Lyon. Uit dit huwelijk 2 kinderen.

Théodelinde prinses de Burgondie/ de Limoges.
Koningin der Bourgondiërs.  Een acte van de VIIIe eeuw, "bevestigd" door een vervalsing uit de Xe eeuw, noemde Theodelinde als echtgenote van Godogisel. Zij zouden de abdij van de St Pierre van Lyon hebben gesticht, maar het lijkt onmogelijk dat Godogisel, Ariaan van geboorte, in de korte tijd tussen zijn overwinning en zijn opsluiten in Vienne, én katholiek geworden was én een abdij  had gesticht. Settipani sluit zich alsnog aan bij de theorie dat behalve de naam de rest wel verzonnen zal zijn.

Uit dit huwelijk 3 dochters:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Sédéleude*492  †576  83
Willibald*515  †578  63
Gertrude*490  †568  78


tr. (3) in 489
met

Eglise de Septimanie, dr. van Flavius de Septimanie en Caratène de Souabe, geb. Périgueux [Frankrijk] circa 465.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Clodion*495     


Théodelinde de Burgondie/ de Limoges
Théodelinde (Théodelinde (ou Chrotlinde) de Burgondie/) prinses de Burgondie/ de Limoges (van Keulen), geb. Limoges [Frankrijk] circa 460 (452), koningin (Princesse burgonde), ovl. Bourgogne [Frankrijk] circa 500 (495).

Théodelinde prinses de Burgondie/ de Limoges.
Koningin der Bourgondiërs.  Een acte van de VIIIe eeuw, "bevestigd" door een vervalsing uit de Xe eeuw, noemde Theodelinde als echtgenote van Godogisel. Zij zouden de abdij van de St Pierre van Lyon hebben gesticht, maar het lijkt onmogelijk dat Godogisel, Ariaan van geboorte, in de korte tijd tussen zijn overwinning en zijn opsluiten in Vienne, én katholiek geworden was én een abdij  had gesticht. Settipani sluit zich alsnog aan bij de theorie dat behalve de naam de rest wel verzonnen zal zijn.

tr. (1)
met

Godogisel (Godogisel de Genève) de Burgondie, zn. van Gundioc koning van Bourgondië (koning van Bourgondië) en Caratène de Souabe, geb. circa 460, koning (Co Roi des Burgondes&des Lombards de Genève), ovl. in 500, hij krijgt geen kinderen, tr. (2) met zijn halfzus Eglise de Septimanie. Uit dit huwelijk een zoon.

Chlodebaud de Cologne des Francs Ripuaires.
Chef van de Francs Saliense stam.

Godogisel de Burgondie.
Koning der Bourgondiërs vanaf 474 ?.  Bij de dood van Gondoic verdeelde die zijn rijk tussen zijn vier zoons, Gondebald, Godogisel, Chilpéric en Godomar, waarbij de laatste drie koningen van deelstaten waren, ondergeschikt aan Gondebald. Gondesil vestigde zich in Genève.  Een dergelijke oplossing van de erfopvolging resulteerde in die tijd altijd in broedertwisten.  Zo ook hier, wat leidde tot de eerste acties die het einde van het zelfstandige koninkrijk Bourgondië zouden inleiden.
Godosil, direct in oorlog met Gondebald, ging een bondgenootschap aan met Clovis I en beloofde die schatting te betalen bij een overwinning.  Clovis ging daar natuurlijk direct op in en viel Bourgondië binne.  Gondebald, onwetend van het verraad van zijn broer, bood Godisel aan de oorlog direct te beëindigen om de gemeenschappelijke vijand te bestrijden.  Deze veinsde het er mee eens te zijn, maar op het slagveld verbond hij zich met de Franken en bracht Gondebald een zware nederlaag toe.  Deze ontsnapte naar Avignon, waar hij direct belegerd werd door Clovis.  Godogisel vestigde zich in Vienne en vierde zijn overwinning.  Het tij keerde echter snel.  Een afgevaardigde van Gondebald wist Clovis over te halen het beleg te staken op voorwaarde dat Gondebald als diens vazal schatting zou betalen.  Clovis accepteerde en trok zich terug.  Het gevolg laat zich raden.  Gondebald trok op naar Vienne en belegerde de stad.  Dit beleg duurde lang en Gondogisel was genoodzaakt de niet strijdende burgers uit de stad te verwijderen.  Één van hen was de architect van het aquaduct die uit wraak Gondebald benaderde en hem de weg wees met zijn leger naar het centrum van Vienne, waar Godogisel en zijn manschappen omgebracht werden.

Uit dit huwelijk 3 dochters:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Sédéleude*492  †576  83
Willibald*515  †578  63
Gertrude*490  †568  78

tr. (2)
met

Rusticus II (Rusticus II) de Lyon, zn. van Aquilinus de Lyon en Fuscina de Vienne, geb. Lyon [Frankrijk] in 455, bisschop van Lyon ca. 494 (Roi des Francs Ripuaires Saint Archeveque Lyon, Évèque de Limoges) Roi des Francs Ripuaires, ovl. op 25 apr 501, tr. (1) met Hibérie Ommace Ruricia de Limoges, dr. van Saint Ruricus van Limoges (Bisschop van Limoges 485- ca. 507) en Hiberie des Arvernes. Uit dit huwelijk een dochter.

Rusticus II de Lyon.
als bisschop bekend en o.a. beschreven door Ennode van Pavia in de biografie van St. Ephiphane.  Hij was zoon van Aquinius en achterkleinzoon van Decimus Rusticus, prefect van Gallië van 409-413.  Vertrekt nog als edelman met eerder genoemde bisschop van Padua op een missie naar koning Gondebaud van Bourgondië Évèque de Limoges.

Uit dit huwelijk 2 kinderen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Beuve*475 Keulen [Duitsland] †500  25
Chlodéric*477 Keulen [Duitsland] †509  32


Claffon
Claffon , koning.

Claffon .
koning der Lombarden, zoon van Gondoin, de eerste uit het geslacht van Lething .  Hij regeerde in de tijd dat de lombarden nog in Dalmatië gevestigd waren.


Hij krijgt 2 zonen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Zuchilon*475 Pavie [Italië] †523  48
Taton     


Taton
Taton .


Désiré
Désiré , ovl. in 549.

Désiré .
edelman uit Dijon en bisschop van Verdun ca. 543-549.  Hij onderging diverse geweldplegingen in opdracht van Thierry I van Austrasië.  Werd aangegeven door een Siriwald, berooft, gefolterd en verbannen.  Bij de troonbestijging van Theodebert, zoon van Thierry I, herkreeg hij zijn vrijheid en zijn zetel. De koning leende hem zelfs 7000 goudstukken die Désiré, althans volgens Gregorius, aan kooplieden gaf om de handel te bevorderen.  Bij zijn dood liet zijn zoon Syagrius Siriwald vermoorden.

tr.
met

Ne .

Ne .
edelvrouwe te Toulouse.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Broer