prinses Mechthilde d'Ilande (Irlande, d'), dr. van Gosbert d'Ilande en Hermina Scotia, geb. in Schotland in 652, ovl. Metz [Frankrijk] in 679, tr. (1) met Dagobert II Rex Francorum. Uit dit huwelijk een dochter.
tr. in 667
met
prinses Mechthilde d'Ilande (Irlande, d'), dr. van Gosbert d'Ilande en Hermina Scotia, geb. in Schotland in 652, ovl. Metz [Frankrijk] in 679, tr. (1) met Dagobert II Rex Francorum. Uit dit huwelijk een dochter. | |
Uit dit huwelijk een dochter:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Magdalena | *678 | 1 | 2 |
tr.
met
Sigonius Delphinius, geb. in 585, prefect van de Galliërs in Lyon.
Sigonius Delphinius.
van Romeinse afkomst.
Uit dit huwelijk 2 zonen:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Bera I | *610 | Razes [Frankrijk] | †655 | Alet-Les-Bains [Frankrijk] | 45 | 1 | 1 |
| 2 | Annemundus | 0 | 0 |
tr.
met
Armenteria de Langres, dr. van Gregorius II Florentinus de Langres (bisschop van Genève in 513) en Artemia de Lyon, geb. Langres [Frankrijk] circa 500.
Uit dit huwelijk een dochter:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Petronie | *580 | Francheville [Frankrijk] | †586 | Lyon [Frankrijk] | 6 | 1 | 2 |
tr.
met
Florentius de Geneve, geb. circa 490.
Uit dit huwelijk een dochter:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Petronie | *580 | Francheville [Frankrijk] | †586 | Lyon [Frankrijk] | 6 | 1 | 2 |
tr.
met
Fuscina de Vienne, geb. Vienne (Saint-Andre-Le Haut) [Frankrijk] circa 435.
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Rusticus | *455 | Lyon [Frankrijk] | †501 | 45 | 2 | 3 |
tr.
met
Aquilinus de Lyon, geb. Lyon [Frankrijk] in 423, ovl. in 470.
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Rusticus | *455 | Lyon [Frankrijk] | †501 | 45 | 2 | 3 |
tr.
met
NN de Thüringe, dr. van Chlodwig I Medelphius de Thuringe (Chef franc Roi de Cologne Roi des Francs Ripuaires) en Basine von Sachsen, geb. Stadtroda [Duitsland].
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Bellon | *465 | Milaan [Italië] | 1 | 2 |
tr.
met
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Ommace | *400 | Nancy [Frankrijk] | †468 | 68 | 1 | 1 |
tr.
met
Iulius Agricola, geb. Narbonne [Frankrijk] in 370, Consul en 421 Préfet du prétoir des Gaules (416/418), ovl. Narbonne [Frankrijk] in 421.
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Ommace | *400 | Nancy [Frankrijk] | †468 | 68 | 1 | 1 |
tr. in 749
met
Aude d'Aquitaine, dr. van Eudes II Le Grand duc d'Aqtuitanie (hertog van Aquitanië) en Waltrude d'Austrasie, geb. Bordeaux (F) [Frankrijk] in 709, Duchesse de Bretagne Princesse de Royans, ovl. Saint-Sauveur-En-Ru [Frankrijk] na 778.
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Ithier I | *751 | †771 | Samoussy [Frankrijk] | 20 | 1 | 2 |
tr.
met
Saint Ruricus van Limoges, zn. van Anicii , geb. Limoges [Frankrijk] circa 430, Bisschop van Limoges 485- ca. 507, ovl. in 507, tr. (1) met Hiberie des Arvernes, dr. van Ommace des Arvernes (Sénateur arverne). Uit dit huwelijk 2 dochters, tr. (2) met Amalaberge (Alamalberge) der Franken (Amalberge Irmen la Franque de Cologne). Uit dit huwelijk een dochter.
Saint Ruricus van Limoges.
Evêque de Limoges 485-507.
Rurice de Limoges Saint Ruricius Naissance c.440 Décès 507 modifier Consultez la documentation du modèle Saint Ruricius (né vers 440 ; mort en 507 ou peu après 507), évêque de Limoges en Haute-Vienne (484 ou 485 – 507), lié aux gens gallo-romaines des Avitii et des Anicii1. Sommaire [masquer] 1 Biographie 2 Écrits 3 Voir aussi 3.1 Sources 3.2 Liens internes 3.3 Liens externes 3.4 Notes Biographie[modifier | modifier le code] On connaît peu de chose de la vie de saint Ruricius, et les hypothèses émises sur ses origines et son parcours ne sont totalement sûres. Il faisait partie des aristocrates gallo-romains des cinq et sixième siècles dont certains écrits furent conservés, tels que Sidoine Apollinaire, préfet de Rome en 468 et évêque de Clermont (mort en 485), Alcimus Ecdicius Avitus, évêque de Vienne (mort en 518); et Magnus Felix Ennodius, (mort en 534), évêque de Ticinum, (aujourd'hui Pavie). Tous étaient liés aux grandes familles gallo-romaines dont étaient issus les évêques de la Gaule2. Leurs liens étaient forts: Hesperus, ami de Sidoine, était le précepteur des enfants de Rurice3. Rurice fit bâtir le monastère et l’église St-Augustin à Limoges, après 485. Écrits[modifier | modifier le code] Il nous est parvenu un ensemble de 83 lettres, le Codex Sangallensis 190 ; douze d'entre elles sont adressées à Rurice, les autres sont de lui. Elles couvrent une période d'environ trente ans et décrivent ce qui est arrivé en Gaule après le retrait de Rome, qui s'est produit peu avant 480. Nous y trouvons un aperçu de ce que pouvait être, sous la domination barbare, la vie des gens éduqués, ce qui avait changé, ce qui demeurait. Par exemple, on n'y trouve presque rien de l'effet des Wisigoths sur la vie et les activités locales, ce qui nous porte à nous demander s'il y en avait un. La plupart des lettres de Rurice étaient adressées à des évêques des évêchés voisins ou à des membres de sa famille ; peu de ses correspondants sont bien connus de nous. Les lettres de Rurice éclairent les circonstances de la bataille de Vouillé, près de Poitiers, en 507, bataille importante dans l'histoire de la Gaule puisque les Francs y défirent les Wisigoths. Naissance H RURICE DE LIMOGES RURICIUS Imprimer son arbreSosa : 4 450 736 550 206 (ATTICUS DE LIMOGES) (RURICE DE LIMOGES) Né vers 455 - Limoges, 87085, Haute Vienne, Limousin, Frankrijk SAINT EVEQUES LIMOGES HAUTE VIENNE Parents ASTICIUS DE LIMOGES †474/ THECLA LEMOVICAS Union(s) et enfant(s) Marié avec PONTIA PONTII DE BORDEAUX dont F LIMGE DE LIMOGES ca 474 F PELAGIA DE LIMOGES ca 500.
Rurice de Limoges Saint Saint Ruricius, évêque de Limoges en Haute-Vienne, lié aux gens gallo-romaines des Avitii et des Anicii. Wikipédia Lieu de naissance : Limoges Date de décès : 510 ap. J.-C. Père : Tonantius Ferreolus Grands-Parents : Tonantius Ferreolus, Papianilla Arrières Grands-Parents : sibling of Emperor Avitus, parent of Papianilla, Syagria Recherches associées : Tonantius Ferreolus, Ferreolus of Rodez, plus… Tonantius Ferreolus Sénateur Tonantius Ferreolus, ou Tonance II Ferréol, né vers 450 et mort après 517, est un aristocrate et sénateur gallo-romain de la fin du V? siècle et du début du VI? siècle. Wikipédia Date de naissance : 440 ap. J.-C. Date de décès : 511 ap. J.-C. Épouse : Industria (m. 475 ap. J.-C.) Enfants : Ferreolus of Rodez, Rurice de Limoges, Fidentius, the father of St. Ferreolus, Bishop of Uzès, Firminus, Bishop of Uzès Parents : Tonantius Ferreolus, Papianilla Petits-Enfants : Ansbert le sénateur, Saint Tarsicia of Rodez, plus… Grands-Parents : sibling of Emperor Avitus, parent of Papianilla, Syagria Tonantius Ferreolus Préfet Tonantius Ferreolus était un personnage important de la Gaule du V? siècle. C'est grâce au poème de Sidoine Apollinaire, intitulé : « Panégyrique de Narbonne » que nous connaissons Tonantius Ferreolus. Wikipédia Date de naissance : 405 ap. J.-C. Date de décès : 475 ap. J.-C. Épouse : Papianilla Mère : Syagria Enfant : Tonantius Ferreolus Petits-Enfants : Ferreolus of Rodez, Rurice de Limoges, plus… Grands-Parents : Flavius Afranius Syagrius Syagria Fille de Flavius Afranius Syagrius Date de naissance : 390 ap. J.-C. Père : Flavius Afranius Syagrius Enfant : Tonantius Ferreolus Petits-Enfants : Tonantius Ferreolus Arrières Petits-Enfants : Ferreolus of Rodez, Rurice de Limoges, plus… Recherches associées : Tonantius Ferreolus, plus… Flavius Afranius Syagrius Flavius Afranius Syagrius était un personnage important de l'Empire romain dans la deuxième moitié du IV? siècle. Wikipédia Naissance : 345 ap. J.-C, Lyon Décès : 399 ap. J.-C, Lyon Enfant : Syagria Petits-Enfants : Tonantius Ferreolus Arrières Petits-Enfants : Tonantius Ferreolus.
Uit dit huwelijk een dochter:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Limge | *474 | 1 | 1 |
tr. in 749
met
Hictérius de Mercoeur, zn. van Vualde de Mercoeur en Sylvia de Chapteuil, geb. circa 720, Comte bénéficiaire d'Auvergne en 778, ovl. na 788.
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Ithier I | *751 | †771 | Samoussy [Frankrijk] | 20 | 1 | 2 |
tr.
met
Ode La Sainte de France, dr. van Clotaire II Rex de Neustrie (koning der Franken 613-629) en Sichilde d'Ardennes, geb. Reims [Frankrijk], Dame de Gascogne.
Uit dit huwelijk 2 kinderen, waaronder:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Eudes | *650 | Damazan [Frankrijk] | †735 | 85 | 1 | 5 |
tr.
met
Boggis I de Gascogne, zn. van Charibert II Aquitanae (koning van Acquitanië 629-632) en Gisèle de Gascogne, geb. in 630, ovl. in 688.
Bértrude Aldétrude de Bourgogne.
Zij komt voor in de werken van Frégédaire in 613 en 618. De eerste maal door een voorstel van de bourgondische patriciër Alethée om Clotaire te vermoorden . Vervolgens haar te trouwen en de troon met haar te delen omdat zij van Bourgondisch koninklijke afkomst was. Bertrude was ontzet, waarschuwde Clotaire en de rest laat zich raden. De tweede maal werd slechts haar overlijden genoemd. Zij stond bekend om haar goedheid en was zeer geliefd bij de koning en het hof. Van haar afkomst was weinig bekend. De cursief getypte passage gaf weinig houvast omdat die (in de oorspronkelijk taal) zowel op haar als Alethée kon slaan, het eerste lag echter het meest voor de hand.
Uit dit huwelijk 2 kinderen, waaronder:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Eudes | *650 | Damazan [Frankrijk] | †735 | 85 | 1 | 5 |
tr.
met
Clotaire II (Clotaire II Le Jeune) (Clotaire II der Franken) Rex de Neustrie (Clotaire II Rex Merovingien), zn. van Chilpéric Rex Francorum (koning van Soissons 561-584) en Fredegundis , geb. Cambrai [Frankrijk] op 5 jun 584, ged. Nanterre [Frankrijk] in 591, koning der Franken 613-629, ovl. op 18 okt 629, begr. St Vincent Abbey, Frankrijk, tr. (1) met Bértrude Aldétrude de Bourgogne. Uit dit huwelijk 4 kinderen, tr. (2) met Haldetrudis van Austrasie, dr. van Sigobald van Austrasie (Duc en Austrasie). Uit dit huwelijk geen kinderen, hij krijgt geen kinderen.
Clotaire II Rex de Neustrie (Clotaire II Rex Merovingien).
Hij moest in 593 met zijn leger de eerste aanval afslaan van de graaf van Champagne Wintrion. Iets later, in 596, viel hij in gezelschap van zijn moeder, Parijs met zijn omgeving aan, dat hij snel veroverde, hetgeen echter van korte duur was toen drie jaar later in 600 twee neven van Clotaire, de koningen Thierry en Théodebert, zich verenigden en hem volledig in de pan hakte bij Dormelle. Hij wist zelf nauwelijks te ontsnappen en moest een beschamende vrede sluiten, waarbij hem slechts Rouen en diens directe omgeving bleef. Wist na enkele mislukte pogingen de juiste allianties te kiezen en werd uiteindelijk vorst over geheel Francië. Overleefde diverse complotten maar moest in 623 toestaan dat zijn zoon Dagobert I koning van Austrasië werd, maar hij behield o.a. Auvergne en la Provence. Dagobert verzette zich, maar wist niet meer te veroveren dan de Champagne. In 626 moest hij weer een gevaar keren door Godin, hofmeier van Bourgondië, zoon van Garnier II en ongetwijfeld zijn schoonzoon, te vermoorden, die de erfenis van zijn vader probeerde te veroveren. Hij behoorde tot de laatste sterke Merovingers, die zijn zoon in staat stelde een krachtig rijk met bekwame hand te regeren.
De overgang van de kleine vorst in Rouen tot het uiteindelijk resultaat verliep met veel bloedige oorlogen. In 604 werd hij voorzichtig wat agressiever met een slechte afloop. Weliswaar kwam één van zijn grootste vijanden Bertoald om het leven, maar hij verloor eveneens zijn eerstgeboren zoon Mérovée. In 607 zocht hij toenadering tot Thierry en werd zelfs peetoom van diens zoon Mérovée. Einde dat jaar vielen de Visigothen Thierry's rijk binnen en Clotaire was er snel bij een coalitie te vormen tegen de Visigothen, die ook Theodobert en Agon, koning van Lombardië, omvatte. De coalitie hield niet lang stand en de gehele affaire ging als een nachtkaars uit. De spanning tussen de twee broers bleef echter oplopen en in 611 is het Thierry die Clotaire overhaalde gezamenlijk Théodebert aan te vallen, hem het noorden van Neustrië belovend bij een overwinning. In twee bloedige veldslagen wist Thierry zijn broer vernietigend te verslaan en hem met zijn gehele familie te executeren (612). Thierry was echter niet zo gelukkig met zijn gedane belofte en stond op het punt Clotaire aan te vallen toen hij onverwachts stierf in Metz aan de dysenterie. Zijn troepen losten zich op. Nu is het Brunhilde die zich sterk maakte voor de Neustrische troon voor haar achterkleinzoon Sigebert II. Zij had zich echter de haat van vele bisschoppen en edelen op de hals gehaald door haar autocratisch optreden en vertegenwoordigers van de adel. Onder andere Pepijn en Arnulf in Austrasië en Garnier II voor Bourgondië vroegen aan Clotaire om zo snel mogelijk tegen Brunhilde op te trekken. Hij trok snel Austrasië binnen, vervolgens Champagne en Bourgondië, waar hij Brunhilde en haar drie achterkleinkinderen gevangen nam, de vierde, Childebert, had kunnen vluchten, doodde behalve zijn petekind Mérovée alle kinderen van Thierry en bracht de bijna zeventig jarige Brunhilde barbaars om na drie dagen martelen. Met haar stierf één van de meest markante figuren van de VIe eeuw. Clotaire kon zich nu met recht koning der Franken noemen.
King of Neustria (584-629), Paris (595-629), and the Franks (613-629)King of Neustria (584-629), Paris (595-629), and the Franks (613-629.
Roi des Francs (613-629), Roi d'Austrasie, Roi des Burgondes, Roi de Paris (75), Roi de Neustrie, Dynastie des Mérovingiens).
Uit dit huwelijk een dochter:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Ode | Reims [Frankrijk] | 1 | 2 |
tr.
met
Charibert II Aquitanae, zn. van Clotaire II Rex de Neustrie (koning der Franken 613-629) en Bértrude Aldétrude de Bourgogne (Reine des Francs 613-618), koning van Acquitanië 629-632, ovl. op 8 apr 632.
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Boggis I | *630 | †688 | 58 | 1 | 2 |
tr.
met
Hildegaire / Hildebert de Limoges, zn. van Hildegaire I de Limoges (2e Vicomte de Limoges 916- ca.940) en Thetberge d'Aurillac (Comtesse), geb. Limoges [Frankrijk] circa 870, Burggraaf, ovl. Limoges [Frankrijk] circa 916, tr. (1) met Deda de Quercy, dr. van Robert II de Turenne (Comte de Cahors et de Turenne) en Hélis ou Adélaïde de Castelnau (Dame de Beaulieu et de Gagnac). Uit dit huwelijk een dochter.
Hildegaire / Hildebert de Limoges.
A la fin du Xème siècle, le comté du Limousin, créé par Charles le Chauve, s'est divisé en de nombreuses vicomtés. Tandis que le titre officiel de comte du Limousin échoit à la famille d'Auvergne, qui n'a jamais réellement exercé de pouvoir sur le Limousin, Foucher, un fils cadet des comtes de Rouergue, fonde la famille de Limoges. Hildegaire, le petit fils de Foucher, se proclame vicomte de Limoges et vient habiter dans la ville quittant Ségur, le lieu traditionnel de résidence de la famille de Limoges. Le jeu des successions a créé en Limousin de nombreuses vicomtés : - Au sud, les vicomtés de Comborn, Turenne et Ventadour - A l'est, le comté de Haute Marche et la seigneurie de Combraille, - Au nord, la vicomté de Bridiers et le comté de Basse Marche - A l'ouest, la vicomté de Rochechouart.
Uit dit huwelijk 2 kinderen, waaronder:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Géraud | Limoges [Frankrijk] | †980 | Limoges [Frankrijk] | 1 | 4 |
tr. (1)
met
Hélis ou Adélaïde de Castelnau, dr. van Bernard II Frotaire Baron de Castelnau (Baron de Castelnau et de Bretenoux du chef de son épouse) en Godelinde de Bretenoux (Dame de Bretenoux), geb. Castelnau-Tursa [Frankrijk] (te Castelnau-Tursan [Frankrijk]) in 858, Dame de Beaulieu et de Gagnac, tr. (2) met haar achterneef Ramulphe de Turenne. Uit dit huwelijk een zoon.
Uit dit huwelijk een dochter:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Deda | *875 | Tulle [Frankrijk] | †920 | Bouziès [Frankrijk] | 45 | 1 | 1 |
tr. (2)
met
Blitgarde de Bourbon Archambault, geb. Bourbon-L'Archambault [Frankrijk] circa 865.
tr. (1)
met
Robert II (Robert Le Vieil) de Turenne, zn. van Godefroi II de Turenne (Cahors) (Comte de Turenne (866), Comte de Quercy et Cahors) en Godelinde Poitiers, geb. Turenne [Frankrijk] circa 855, Comte de Cahors et de Turenne (Comte de Cahors, Comte de Turenne), ovl. in 932, tr. (2) met Blitgarde de Bourbon Archambault. Uit dit huwelijk 2 kinderen.
Robert II de Turenne.
Van de 9e tot de 13e eeuw speelden de Comborn, afkomstig uit de Vézère-vallei, een actieve rol in de kruistochten en de Frans-Engelse oorlogen. Ze verkregen uitzonderlijke privileges van de Franse koningen. In de eerste helft van de 14e eeuw kwam de vicomté onder beheer van de graven van Comminges, machtige feodale heren uit de Pyreneeën, voordat het 94 jaar lang werd overgedragen aan de familie Roger de Beaufort. Deze familie bracht twee pausen van Avignon voort: Clemens VI en Gregorius XI, en twee vicomtes: Guillaume III Roger de Beaufort en Raymond de Turenne, evenals twee vicomtessen: Antoinette de Turenne en Éléonore de Beaujeu.
Van 1444 tot 1738 was de vicomté in het bezit van de familie La Tour d'Auvergne. Op hun hoogtepunt werd Henri de La Tour d'Auvergne, een bondgenoot en wapenbroeder van koning Hendrik IV, hertog van Bouillon en prins van Sedan. Zijn zoon Henri, maarschalk van Frankrijk, kreeg de bijnaam "grote Turenne".
.
De Reformatie en de godsdienstoorlogen .
Onder de familie La Tour d'Auvergne ging de vicomté over naar de Reformatie. Het calvinisme verspreidde zich via de schippers van de Dordogne. Na de Bartholomeusnacht in 1575 sloot Henri de La Tour zich aan bij Hendrik van Navarra. Turenne werd een belangrijk centrum voor de godsdienstoorlogen en later voor de opstanden van de Fronde.
Het einde van de onafhankelijkheid Op 8 mei 1738 werd Turenne verkocht aan Lodewijk XV om de gokschulden van Charles-Godefroy, de laatste vicomte van de La Tour d'Auvergne-familie, af te betalen. Dit betekende het einde van de quasi-onafhankelijkheid van het laatste Franse leengoed. De inwoners, nu onderdanen van Lodewijk XV, werden onderworpen aan belastingen, en de koning beval de ontmanteling van de vesting. Tijdens de Franse Revolutie verloor Turenne zijn status en werd het de zetel van een koninklijk baljuwschap.
.
Van middeleeuwse dorpen tot castelnaus Aan het einde van de vroege middeleeuwen ontstonden de nederzettingen die nog steeds de basis vormen van veel dorpen in Frankrijk. Tussen de 11e en 12e eeuw concentreerde de bewoning zich rond kastelen en kerken.
.
Deze versterkte nederzettingen, bekend als "castra", "castet" of "castelneaux", waren vaak defensief gelegen op hoogten en bestonden uit dichtbevolkte gemeenschappen. .
Voorbeelden zijn:.
Ronde dorpen zoals Fourcès in de Gers.
.
Langgerekte dorpjes op heuveltoppen zoals Biran in de Gers.
.
Dorpen in concentrische cirkels met terrassen die onder een kasteel liggen.
Deze nederzettingen waren meestal goed georganiseerd en gecoördineerd, en vormen de historische basis voor veel huidige dorpen in Frankrijk.
Uit dit huwelijk een dochter:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Deda | *875 | Tulle [Frankrijk] | †920 | Bouziès [Frankrijk] | 45 | 1 | 1 |
tr. (2) Castelnau-Montratier [Frankrijk]
met
Ramulphe de Turenne, zn. van Godefred I de Cahors (Comte de Cahors de 843 à 852) en Gerberge d'Igerac.
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Robert | *853 | Limoges [Frankrijk] | 1 | 3 |
tr.
met
Robert II (Robert Le Vieil) de Turenne, zn. van Godefroi II de Turenne (Cahors) (Comte de Turenne (866), Comte de Quercy et Cahors) en Godelinde Poitiers, geb. Turenne [Frankrijk] circa 855, Comte de Cahors et de Turenne (Comte de Cahors, Comte de Turenne), ovl. in 932, tr. (1) met zijn aangetrouwd tante Hélis ou Adélaïde de Castelnau, dr. van Bernard II Frotaire Baron de Castelnau (Baron de Castelnau et de Bretenoux du chef de son épouse) en Godelinde de Bretenoux (Dame de Bretenoux). Uit dit huwelijk een dochter.
Robert II de Turenne.
Van de 9e tot de 13e eeuw speelden de Comborn, afkomstig uit de Vézère-vallei, een actieve rol in de kruistochten en de Frans-Engelse oorlogen. Ze verkregen uitzonderlijke privileges van de Franse koningen. In de eerste helft van de 14e eeuw kwam de vicomté onder beheer van de graven van Comminges, machtige feodale heren uit de Pyreneeën, voordat het 94 jaar lang werd overgedragen aan de familie Roger de Beaufort. Deze familie bracht twee pausen van Avignon voort: Clemens VI en Gregorius XI, en twee vicomtes: Guillaume III Roger de Beaufort en Raymond de Turenne, evenals twee vicomtessen: Antoinette de Turenne en Éléonore de Beaujeu.
Van 1444 tot 1738 was de vicomté in het bezit van de familie La Tour d'Auvergne. Op hun hoogtepunt werd Henri de La Tour d'Auvergne, een bondgenoot en wapenbroeder van koning Hendrik IV, hertog van Bouillon en prins van Sedan. Zijn zoon Henri, maarschalk van Frankrijk, kreeg de bijnaam "grote Turenne".
.
De Reformatie en de godsdienstoorlogen .
Onder de familie La Tour d'Auvergne ging de vicomté over naar de Reformatie. Het calvinisme verspreidde zich via de schippers van de Dordogne. Na de Bartholomeusnacht in 1575 sloot Henri de La Tour zich aan bij Hendrik van Navarra. Turenne werd een belangrijk centrum voor de godsdienstoorlogen en later voor de opstanden van de Fronde.
Het einde van de onafhankelijkheid Op 8 mei 1738 werd Turenne verkocht aan Lodewijk XV om de gokschulden van Charles-Godefroy, de laatste vicomte van de La Tour d'Auvergne-familie, af te betalen. Dit betekende het einde van de quasi-onafhankelijkheid van het laatste Franse leengoed. De inwoners, nu onderdanen van Lodewijk XV, werden onderworpen aan belastingen, en de koning beval de ontmanteling van de vesting. Tijdens de Franse Revolutie verloor Turenne zijn status en werd het de zetel van een koninklijk baljuwschap.
.
Van middeleeuwse dorpen tot castelnaus Aan het einde van de vroege middeleeuwen ontstonden de nederzettingen die nog steeds de basis vormen van veel dorpen in Frankrijk. Tussen de 11e en 12e eeuw concentreerde de bewoning zich rond kastelen en kerken.
.
Deze versterkte nederzettingen, bekend als "castra", "castet" of "castelneaux", waren vaak defensief gelegen op hoogten en bestonden uit dichtbevolkte gemeenschappen. .
Voorbeelden zijn:.
Ronde dorpen zoals Fourcès in de Gers.
.
Langgerekte dorpjes op heuveltoppen zoals Biran in de Gers.
.
Dorpen in concentrische cirkels met terrassen die onder een kasteel liggen.
Deze nederzettingen waren meestal goed georganiseerd en gecoördineerd, en vormen de historische basis voor veel huidige dorpen in Frankrijk.
Uit dit huwelijk 2 kinderen.