Cees Hagenbeek
Ingoberga der Franken
Ingoberga der Franken, geb. in 519, ovl. Tours [Frankrijk] in 589.

tr.
met

Charibert (Caribert) Rex Franconum (Charibert van de Franken, Charibert in Neustrië), zn. van Clotaire I koning van de Franken en Ingonde van Thüringen, geb. in 517, koning van Parijs 561-567, ovl. Parijs [Frankrijk] op 7 mei 567, Hij krijgt geen kinderen.

Charibert Rex Franconum.
Charibert I Hertog van Aquitanie 561-567) Der Franken (Koning Van Neustrie (Parijs) 561-567 regeerde van Parijs tot Poitiers.
Hij huwde met Ingoberga van wie hij reeds een dochter had, Bertha, die later met koning Ethelbert van Kent trouwde.
Charibert I was verliefd op twee dienstmeisjes van zijn vrouw, waarvan de oudste nonnenkleren droeg. Hij liet Ingoberga in de steek en trouwde met Merofledis, één van beide meisjes. Hun dochter, Berthefledis, werd kloosterlinge in Tours, maar hield meer van lekker eten en lang slapen dan van de dienst des Heren.
Niet veel later trouwde Charibert I met Theudichildis, dochter van een schaapherder, van wie hij een dochter, Chlotilde, kreeg. Deze Chlotilde was later als religieuze betrokken bij de opstand der nonnen in Poitiers.
Tenslotte trouwde Charibert I nog een laatste keer met dat tweede dienstmeisje van zijn eerste vrouw, Marcofleva, zus van Merofledis.
Al deze huwelijksperikelen brachten mee dat een Gallische bisschop hen in de ban van de heilige Kerk sloeg. Ze stierven beiden in 567. Daarop trok Theudechildis met al haar schatten naar koning Gunthram in Bourgondië en wou met hem in het huwelijk treden. Gunthram hield de schatten, weigerde het huwelijk en stak haar in een klooster in Arles. Na een mislukte ontsnappingspoging liet de abdis haar geselen en folteren in een cel tot aan haar dood.
De eerste vrouw van Charibert I, Ingoberga, was van een ander allooi. Zij leefde eenentwintig jaar langer dan haar man. In 588 overleed zij in Tours op zeventigjarige leeftijd. Zij was vroom, vol wijsheid en leefde in een geur van heiligheid door gebed, vasten en aalmoezen. Bij testament schonk zij al haar bezittingen aan de kerken van Tours en van Le Mans.

Uit dit huwelijk 2 kinderen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Aldeberga*539  †612  73
Chrodobertus II*560  †630  70


Aldeberga (Bertha) van Parijs
Aldeberga (Bertha) van Parijs (Bertha van Kent), geb. circa 539, ], ovl. in 612.

Aldeberga (Bertha) van Parijs.
De heilige Bertha van Kent (rond 539 - overleden in 612) was de Rooms-katholieke echtgenote van de Kentse koning Æthelberht van Kent.
Bertha was een dochter van de Frankische koning Charibert en zijn eerste vrouw Ingoberga. Toen zij de heidense koning Æthelberht van Kent huwde, kreeg zij het recht om het christelijk geloof te blijven belijden. Hiertoe bracht zij Liudhard, haar eigen hofkapelaan mee naar Kent. Wanneer dit huwelijk precies plaatsvond is niet bekend, maar het moet zo tussen 555-560 geweest zijn.
Zij herstelde in Canterbury een christelijke kerk, die dateerde uit de Romeinse periode, die 150 jaar eerder was geëindigd. Zij wijdde deze kerk aan Sint Maarten. In haar laatste jaren was zij een grote steun voor Augustinus van Canterbury, de leider van de Gregoriaanse missie, bij de kerstening van Kent en omliggende gebieden. Bertha werd in 597 gedoopt. De Kentse hoofdstad Canterbury werd de moederkerk van Engeland.

tr.
met

St. Aethelbert I (Aedilberct) King of Kent, zn. van Hermanrich of Kent (Koning van Kent), geb. circa 550, koning van Kent, ovl. 5 16 feb 616, begr. Canterbury [Groot Brittanië].

St. Aethelbert I King of Kent.
Volgt op in ca.560. Heilig verklaard, feestdag 24 februari.

Æthelberht van Kent of Ethelbert of Edelbert (ca. 550 - 24 februari 616?) was koning van Kent. Hij was de zoon van Eormenric, en werd opgevolgd door zijn zoon Eadbald. Hij was de eerste Angelsaksische koning die christen werd, en de eerste waarover we meer dan een triviale hoeveelheid betrouwbare informatie hebben. Hij geldt als de derde bretwalda (de Angelsaksische koning die als leider van alle Angelsaksen wordt beschouwd), een positie die hij vermoedelijk verwierf kort na de afzetting van Ceawlin (ca. 592). Volgens de geschiedschrijver Beda Venerabilis strekte zijn opperheerschappij zich uit tot aan de Humber. Dit was overigens slechts een tijdelijke situatie - al voor Æthelberhts dood lijkt Raedwald van East Anglia de leidende positie overgenomen te hebben.
Hij was getrouwd met een Frankische prinses, Bertha, dochter van de Frankische koning Charibert I en diens eerste vrouw Ingoberga. Het huwelijk was onderworpen aan de voorwaarde dat Bertha haar christelijke geloof vrij mocht belijden. Ze nam ook haar eigen bisschop mee naar Kent maar het is de bisschop niet gelukt om Æthelberht te bekeren. Mogelijk wilde hij zich bewust niet door een Frankische bisschop laten bekeren om zo zijn onafhankelijkheid van de Franken te demonstreren.
Æthelberhts sterfjaar wordt in sommige bronnen als 618 gegeven, maar door Beda als 616. Welke datum juist is, is niet meer te achterhalen, maar een hypothese is dat Beda zijn sterfjaar vooruitrekende vanuit de missie van Augustinus, en daarbij abusievelijk de datum (596) van het zenden van de missie in plaats van dat van de aankomst in Canterbury (597) als begindatum nam. Ook de begindatum van Æthelberhts regering is onduidelijk. Beda stelde dat Æthelberht 56 jaar geregeerd had; moderne historici vinden dit echter onwaarschijnlijk lang. Meer aannemelijk is dat Beda (of zijn bron) bedoelde dat Æthelberht 56 jaar lang zijn aardse leven geleefd had. In dat geval zou hij dus rond 560 of 562 geboren zijn. Koning werd hij wellicht rond 585-590, bretwalda rond 593-596.
Æthelberhts feestdag was oorspronkelijk op 24 februari, maar werd verplaatst naar 25 februari.
"' Chronologie:'.
c. 590 koning van Kent, als opvolger van zijn vader. Aangevallen door Wessex.
Wordt langzamerhand de machtigste Angelsaksische koning ten zuiden van de Humber (vooral in Essex en East Anglia) en wordt als de derde bretwalda beschouwd. De inkomsten uit handel met Gallië (Kent exporteert slaven, glaswerk en juwelen, en importeert luxe goederen) vormen een belangrijke basis voor zijn macht.
Kiest Canterbury als zijn hoofdstad. Staat de zendeling Augustinus toe om zich daar te vestigen, geeft hem grond (voor de St Peter & St Paul - later St Augustinus - abdij) en laat zich door hem bekeren, als eerste van de Angelsaksische koningen. Vestigt de bisdommen van Canterbury, Rochester en Londen. In navolging van hun koning bekeert zijn volk zich massaal tot het christendom.
In 601 ontvangt hij een brief van de paus die hem welkom heet in de geloofsgemeenschap.
ongeveer 603 legt hij de traditionele wetten vast, in het Angelsaksisch. Belangrijkst onderdeel, net als in ander Germaans gewoonterecht, is een uitgebreid stelsel van compensaties, om eigenrichting en vetes te voorkomen.
In 604 schenkt hij land aan de kerk van Rochester (de oudste Angelsaksische oorkonde).
Sticht St Pauls in Londen, in Essex waar zijn neef Saebert regeert en onder Æthelberhts invloed tot het christendom is overgegaan.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Eadbald  †640   


Aethelbert I of Kent
St. Aethelbert I (Aedilberct) King of Kent, geb. circa 550, koning van Kent, ovl. 5 16 feb 616, begr. Canterbury [Groot Brittanië].

St. Aethelbert I King of Kent.
Volgt op in ca.560. Heilig verklaard, feestdag 24 februari.

Æthelberht van Kent of Ethelbert of Edelbert (ca. 550 - 24 februari 616?) was koning van Kent. Hij was de zoon van Eormenric, en werd opgevolgd door zijn zoon Eadbald. Hij was de eerste Angelsaksische koning die christen werd, en de eerste waarover we meer dan een triviale hoeveelheid betrouwbare informatie hebben. Hij geldt als de derde bretwalda (de Angelsaksische koning die als leider van alle Angelsaksen wordt beschouwd), een positie die hij vermoedelijk verwierf kort na de afzetting van Ceawlin (ca. 592). Volgens de geschiedschrijver Beda Venerabilis strekte zijn opperheerschappij zich uit tot aan de Humber. Dit was overigens slechts een tijdelijke situatie - al voor Æthelberhts dood lijkt Raedwald van East Anglia de leidende positie overgenomen te hebben.
Hij was getrouwd met een Frankische prinses, Bertha, dochter van de Frankische koning Charibert I en diens eerste vrouw Ingoberga. Het huwelijk was onderworpen aan de voorwaarde dat Bertha haar christelijke geloof vrij mocht belijden. Ze nam ook haar eigen bisschop mee naar Kent maar het is de bisschop niet gelukt om Æthelberht te bekeren. Mogelijk wilde hij zich bewust niet door een Frankische bisschop laten bekeren om zo zijn onafhankelijkheid van de Franken te demonstreren.
Æthelberhts sterfjaar wordt in sommige bronnen als 618 gegeven, maar door Beda als 616. Welke datum juist is, is niet meer te achterhalen, maar een hypothese is dat Beda zijn sterfjaar vooruitrekende vanuit de missie van Augustinus, en daarbij abusievelijk de datum (596) van het zenden van de missie in plaats van dat van de aankomst in Canterbury (597) als begindatum nam. Ook de begindatum van Æthelberhts regering is onduidelijk. Beda stelde dat Æthelberht 56 jaar geregeerd had; moderne historici vinden dit echter onwaarschijnlijk lang. Meer aannemelijk is dat Beda (of zijn bron) bedoelde dat Æthelberht 56 jaar lang zijn aardse leven geleefd had. In dat geval zou hij dus rond 560 of 562 geboren zijn. Koning werd hij wellicht rond 585-590, bretwalda rond 593-596.
Æthelberhts feestdag was oorspronkelijk op 24 februari, maar werd verplaatst naar 25 februari.
"' Chronologie:'.
c. 590 koning van Kent, als opvolger van zijn vader. Aangevallen door Wessex.
Wordt langzamerhand de machtigste Angelsaksische koning ten zuiden van de Humber (vooral in Essex en East Anglia) en wordt als de derde bretwalda beschouwd. De inkomsten uit handel met Gallië (Kent exporteert slaven, glaswerk en juwelen, en importeert luxe goederen) vormen een belangrijke basis voor zijn macht.
Kiest Canterbury als zijn hoofdstad. Staat de zendeling Augustinus toe om zich daar te vestigen, geeft hem grond (voor de St Peter & St Paul - later St Augustinus - abdij) en laat zich door hem bekeren, als eerste van de Angelsaksische koningen. Vestigt de bisdommen van Canterbury, Rochester en Londen. In navolging van hun koning bekeert zijn volk zich massaal tot het christendom.
In 601 ontvangt hij een brief van de paus die hem welkom heet in de geloofsgemeenschap.
ongeveer 603 legt hij de traditionele wetten vast, in het Angelsaksisch. Belangrijkst onderdeel, net als in ander Germaans gewoonterecht, is een uitgebreid stelsel van compensaties, om eigenrichting en vetes te voorkomen.
In 604 schenkt hij land aan de kerk van Rochester (de oudste Angelsaksische oorkonde).
Sticht St Pauls in Londen, in Essex waar zijn neef Saebert regeert en onder Æthelberhts invloed tot het christendom is overgegaan.

tr.
met

Aldeberga (Bertha) van Parijs (Bertha van Kent), dr. van Charibert Rex Franconum (koning van Parijs 561-567) en Ingoberga der Franken, geb. circa 539, ], ovl. in 612.

Aldeberga (Bertha) van Parijs.
De heilige Bertha van Kent (rond 539 - overleden in 612) was de Rooms-katholieke echtgenote van de Kentse koning Æthelberht van Kent.
Bertha was een dochter van de Frankische koning Charibert en zijn eerste vrouw Ingoberga. Toen zij de heidense koning Æthelberht van Kent huwde, kreeg zij het recht om het christelijk geloof te blijven belijden. Hiertoe bracht zij Liudhard, haar eigen hofkapelaan mee naar Kent. Wanneer dit huwelijk precies plaatsvond is niet bekend, maar het moet zo tussen 555-560 geweest zijn.
Zij herstelde in Canterbury een christelijke kerk, die dateerde uit de Romeinse periode, die 150 jaar eerder was geëindigd. Zij wijdde deze kerk aan Sint Maarten. In haar laatste jaren was zij een grote steun voor Augustinus van Canterbury, de leider van de Gregoriaanse missie, bij de kerstening van Kent en omliggende gebieden. Bertha werd in 597 gedoopt. De Kentse hoofdstad Canterbury werd de moederkerk van Engeland.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Eadbald  †640   


Eadbald of Kent
Eadbald (Edbald) of Kent, koning van Kent, ovl. circa 640.

Eadbald of Kent.
Eadbald van Kent ca. 580 - 20 januari 640 was een koning van Kent van 616 tot 640. Hij volgde zijn vader koning Æthelbert op in 616 en werd opgevolgd door zijn zoon Earconbert in 640. Hoewel hij meer macht en aanzien had dan de gemiddelde Kentische prins, wordt hij beschouwd als een lakse koning, aan wiens hof de Frankische vorsten veel invloed hadden.
Eadbald had de bekering van zijn vader  niet gevolgd en was na diens dood getrouwd met zijn stiefmoeder. Dit paste in de oude traditie waarbij een zoon tegelijk met de troon van zijn vader ook diens vrouw erfde, in dit geval dus zijn stiefmoeder. Nadat hij koning werd vluchtten de bisschoppen van Rochester en Londen naar Gallië.
Eadbald werd pas later gedoopt, waarschijnlijk in 625 (of 619) door aartsbisschop Laurentius van Canterbury. Dit gebeurde nadat de aartsbisschop de koning verhaalde van diens ontmoeting met de Heilige Petrus en hem zo kon bekeren tot het christendom Na deze bekering werd hij een respectabel christen die de Kentische kerk onder koninklijke bescherming plaatste en veel privileges verleende. In 624 bouwde hij een kerk in Canterbury. In diezelfde periode keerde bisschop Justus van Rochester naar Kent terug. Daarnaast verstootte hij ook zijn eerste vrouw (zijn stiefmoeder) en trad hij in het huwelijk met de Frankische prinses Emma. Waarschijnlijk was zij een dochter van koning Chlotarius II hoewel er ook een theorie is die beweert dat zij een dochter van de machtige hofmeier Erchinoald was.
In 625 huwde hij zijn zuster uit aan de koning aan Edwin van Northumbria. Een jaar later beëindigde hij een oorlog tegen Wessex. Eadbald liet in Londen gouden munten slaan en was daarmee de eerste Engelse koning die dat deed.
Koning Eadbald overleed in 640. Hoewel zijn sterfjaar in geen enkele Angelsaksische bron is terug te vinden, wordt het wel vermeld in een Frankische bron, met name de annalen van de kerk van Salzburg. Dit getuigt eveneens van een sterke Frankische invloed, die zich in de volgende generatie zou blijven doorzetten.

tr.
met

Emma von Austrasien, dr. van Theudebert II von Austrasien (koning van Autrasiën).

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Earconbert  †664   


Emma von Austrasien
Emma von Austrasien.

tr.
met

Eadbald (Edbald) of Kent, zn. van St. Aethelbert I King of Kent (koning van Kent) en Aldeberga (Bertha) van Parijs, koning van Kent, ovl. circa 640.

Eadbald of Kent.
Eadbald van Kent ca. 580 - 20 januari 640 was een koning van Kent van 616 tot 640. Hij volgde zijn vader koning Æthelbert op in 616 en werd opgevolgd door zijn zoon Earconbert in 640. Hoewel hij meer macht en aanzien had dan de gemiddelde Kentische prins, wordt hij beschouwd als een lakse koning, aan wiens hof de Frankische vorsten veel invloed hadden.
Eadbald had de bekering van zijn vader  niet gevolgd en was na diens dood getrouwd met zijn stiefmoeder. Dit paste in de oude traditie waarbij een zoon tegelijk met de troon van zijn vader ook diens vrouw erfde, in dit geval dus zijn stiefmoeder. Nadat hij koning werd vluchtten de bisschoppen van Rochester en Londen naar Gallië.
Eadbald werd pas later gedoopt, waarschijnlijk in 625 (of 619) door aartsbisschop Laurentius van Canterbury. Dit gebeurde nadat de aartsbisschop de koning verhaalde van diens ontmoeting met de Heilige Petrus en hem zo kon bekeren tot het christendom Na deze bekering werd hij een respectabel christen die de Kentische kerk onder koninklijke bescherming plaatste en veel privileges verleende. In 624 bouwde hij een kerk in Canterbury. In diezelfde periode keerde bisschop Justus van Rochester naar Kent terug. Daarnaast verstootte hij ook zijn eerste vrouw (zijn stiefmoeder) en trad hij in het huwelijk met de Frankische prinses Emma. Waarschijnlijk was zij een dochter van koning Chlotarius II hoewel er ook een theorie is die beweert dat zij een dochter van de machtige hofmeier Erchinoald was.
In 625 huwde hij zijn zuster uit aan de koning aan Edwin van Northumbria. Een jaar later beëindigde hij een oorlog tegen Wessex. Eadbald liet in Londen gouden munten slaan en was daarmee de eerste Engelse koning die dat deed.
Koning Eadbald overleed in 640. Hoewel zijn sterfjaar in geen enkele Angelsaksische bron is terug te vinden, wordt het wel vermeld in een Frankische bron, met name de annalen van de kerk van Salzburg. Dit getuigt eveneens van een sterke Frankische invloed, die zich in de volgende generatie zou blijven doorzetten.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Earconbert  †664   


Theudebert II von Austrasien
Theudebert II von Austrasien, koning van Autrasiën.

Theudebert II von Austrasien.
Erchinoald Maior van het paleis van Neustrië. familielid van de moeder van koning Dagobert I, Berthetrude die .
waarschijnlijk uit het Bourgondische koningshuis stamt. 'The Merovingian kingdoms 450-751' van Ian Wood, overl. ca. 659. Enkelin v. Childebert II. von Austrasien und Urenkelin Sigibert I, König von Metz, dem Sohn Chlothars I, König der Franken.


Hij krijgt een dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Emma     


Earconbert of Kent
Earconbert (Erkenbert) of Kent, koning van Kent, ovl. in 664.

Earconbert of Kent.
volgt op in 640. Wordt door de Venerable Bade de eerste Engelse koning genoemd die.
de afgodsbeelden in zijn koninkrijk liet vernietigen en die zijn onderdanen opdroeg zich aan de vasten te houden.

tr.
met

Sexburga Uuffling of East Anglia, dr. van Anna of East Anglia (koning van East-Anglia) en Saewara .

Sexburga Uuffling of East Anglia.
Prinzessin aus Ostengland, later non in Gallië.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Egbert I  †673   


Sexburga Uuffling of East Anglia
Sexburga Uuffling of East Anglia.

Sexburga Uuffling of East Anglia.
Prinzessin aus Ostengland, later non in Gallië.

tr.
met

Earconbert (Erkenbert) of Kent, zn. van Eadbald of Kent (koning van Kent) en Emma von Austrasien, koning van Kent, ovl. in 664.

Earconbert of Kent.
volgt op in 640. Wordt door de Venerable Bade de eerste Engelse koning genoemd die.
de afgodsbeelden in zijn koninkrijk liet vernietigen en die zijn onderdanen opdroeg zich aan de vasten te houden.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Egbert I  †673   


Egbert I van Kent
Egbert I van Kent, koning van Kent, ovl. circa 673.


Hij krijgt 2 zonen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Withred  †725   
Edrich  †686   


Withred van Kent
Withred van Kent, koning van Kent, ovl. circa 725.

tr.
met

Cynegeth .

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Æthelbert II*705  †762  57


Cynegeth
Cynegeth .

tr.
met

Withred van Kent, zn. van Egbert I van Kent (koning van Kent), koning van Kent, ovl. circa 725.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Æthelbert II*705  †762  57


Æthelbert II van Kent
Æthelbert II (Æthekbert II) koning van Kent, geb. circa 705, koning van Kent (Graf der Sachsen), ovl. circa 762.

tr.
met

Meili prinses van Friesland, dr. van Radbod Friesland en Authr den Dybsindige von Friesland, geb. circa 710.

Uit dit huwelijk een dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Alburga*745  †803  58


Leendert van der Hammen
Leendert van der Hammen.

tr.
met

Maria Bogers.

Uit dit huwelijk een dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Johanna*1855 Besoijen †1924 Besoijen 68


Eafa van Kent
Eafa (Eoffa) van Kent, geb. circa 715, ovl. in 789.

Eafa van Kent.
Ofa, he did not rule.


Hij krijgt een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Ealhmund*758  †827  69


Faramund der Franken
Faramund koning der Franken, geb. circa 370, koning der Franken 419 - 430, ovl. in 430.

tr.
met

Argotta der Cimbren, dr. van Genobaud Hertog van de Oost Franken (heerser der Franken), geb. circa 376, Erbprinzessin der Sungambrier, ovl. in 420.

Argotta der Cimbren.
Moeder van alle Frankische Koningen.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Chlodion VI*387  †449 Cambrai [Frankrijk] 62


Argotta der Cimbren
Argotta der Cimbren, geb. circa 376, Erbprinzessin der Sungambrier, ovl. in 420.

Argotta der Cimbren.
Moeder van alle Frankische Koningen.

tr.
met

Faramund koning der Franken, zn. van Frotmund (Frimutel) , geb. circa 370, koning der Franken 419 - 430, ovl. in 430.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Chlodion VI*387  †449 Cambrai [Frankrijk] 62


Genobaud van de Oost Franken
Genobaud Hertog van de Oost Franken, heerser der Franken.


Hij krijgt een dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Argotta*376  †420  44


Frotmund (Frimutel)
Frotmund (Frimutel) , ovl. in 420.


Hij krijgt een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Faramund*370  †430  60


Georg/Rombert von Hanxleden
Georg/Rombert von Hanxleden, vermeld 1592-1609.


Goddert II von Hanxleden
Goddert II von Hanxleden, geb. Fredeburg [Frankrijk] in 1340, ovl. aldaar op 4 jul 1410.

Goddert II von Hanxleden.
Burgmann zu Grevenstein und Fredeburg, Drost in Nyle im Herzogtum Jülich.

tr. circa 1390
met

Catharina von Hatzfeld zu Wildenburg.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Hunold*1374 Fredeburg [Frankrijk] †1452 Bödefeld [Duitsland] 78