tr.
met
Agilofinginne Blood de Lombardie, dr. van Bellon de Lombardie en Sédéleude de Genève de Bourgondië, geb. Milaan [Italië] circa 485, Reine des Francs de Cologne, ovl. Keulen [Duitsland] circa 508, tr. (2) met haar achterneef Chlodéric Le Sanguinaire de Francie, zn. van Sigisbert I de Cologne des Francs Ripuaires (koning van Keulen 496-508) en Rodelinde De Francie de Limoges. Uit dit huwelijk geen kinderen.
Godogisel de Burgondie.
Koning der Bourgondiërs vanaf 474 ?. Bij de dood van Gondoic verdeelde die zijn rijk tussen zijn vier zoons, Gondebald, Godogisel, Chilpéric en Godomar, waarbij de laatste drie koningen van deelstaten waren, ondergeschikt aan Gondebald. Gondesil vestigde zich in Genève. Een dergelijke oplossing van de erfopvolging resulteerde in die tijd altijd in broedertwisten. Zo ook hier, wat leidde tot de eerste acties die het einde van het zelfstandige koninkrijk Bourgondië zouden inleiden.
Godosil, direct in oorlog met Gondebald, ging een bondgenootschap aan met Clovis I en beloofde die schatting te betalen bij een overwinning. Clovis ging daar natuurlijk direct op in en viel Bourgondië binne. Gondebald, onwetend van het verraad van zijn broer, bood Godisel aan de oorlog direct te beëindigen om de gemeenschappelijke vijand te bestrijden. Deze veinsde het er mee eens te zijn, maar op het slagveld verbond hij zich met de Franken en bracht Gondebald een zware nederlaag toe. Deze ontsnapte naar Avignon, waar hij direct belegerd werd door Clovis. Godogisel vestigde zich in Vienne en vierde zijn overwinning. Het tij keerde echter snel. Een afgevaardigde van Gondebald wist Clovis over te halen het beleg te staken op voorwaarde dat Gondebald als diens vazal schatting zou betalen. Clovis accepteerde en trok zich terug. Het gevolg laat zich raden. Gondebald trok op naar Vienne en belegerde de stad. Dit beleg duurde lang en Gondogisel was genoodzaakt de niet strijdende burgers uit de stad te verwijderen. Één van hen was de architect van het aquaduct die uit wraak Gondebald benaderde en hem de weg wees met zijn leger naar het centrum van Vienne, waar Godogisel en zijn manschappen omgebracht werden.
Agilofinginne Blood de Lombardie.
Zij is verwant aan de Algilolfingers. De bisschop Agilulf van Metz (ca. 601) beschreef dat zij van Gallo-Romeinse afkomst was. Ook was bekend dat hij een oom was van Arnoald, bisschop van Metz in 611 (vgl. 66). Deze afkomst kan slechts via de mannelijke lijn, aangezien de Agilofingers Franken waren. Dit leidde Settipani tot de conclusie dat de grootmoeder van Arnoald een dochter was Cloderic, wiens Agilolfingerse afkomst dan loopt via haar grootvader van moederszijde, die als nazaat Garibald I van Beieren had, de eerste bekende Agilolfinger. Agilulf is dan als broer van Ansbert eveneens een oom van Arnoald. Dit brengt ons bij de Frankische prinses die we zochten als vrouw van Cloderic en moeder van Dode. De Gallo-Romeinse afkomst van de bisschop is dan afkomstig van Ferreol, echtgenoot van Dodo.
Uit dit huwelijk 2 kinderen:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Dodo | *505 | Keulen [Duitsland] | †570 | Reims [Frankrijk] | 64 | 1 | 2 |
| 2 | Mundéric | *505 | Keulen [Duitsland] | †539 | Vitry en Perthois [Frankrijk] | 34 | 1 | 1 |
tr. (1)
met
Chlodéric le Parricide de Cologne, zn. van Rusticus II de Lyon (bisschop van Lyon ca. 494) en Théodelinde prinses de Burgondie/ de Limoges (koningin), geb. Keulen [Duitsland] circa 477, koning van Cologne, ovl. in 509.
Chlodéric le Parricide de Cologne.
Vadermoordenaar, Clodéric, koning van Keulen 508-509. Toen Clovis I met medewerking van zijn bloedverwant Cloderic de Visigothen onder Theodric bij Vouille verslagen had (507), schreef hij Cloderic een geheime brief waarin hij voorstelde zijn vader om te brengen, aangezien deze te oud en ongeschikt was om te regeren. Hij kon dan niet alleen een koninkrijk verwerven, maar tevens op de vriendschap van Clovis rekenen. Cloderic, verleid door zijn hebzucht, nam dit aan, liet zijn vader vermoorden terwijl deze zijn middagslaapje hield in het bos van Buchau, en besteeg de troon en meldde het heugelijke feit aan Clovis. Deze stuurde als antwoord een aantal van zijn mannen om de schatkist van Cloderic te controleren. Toen deze laatste zelf zijn bezittingen aanschouwde werd hij met een bijlslag van één van de aanwezigen gedood. Clovis breidde op deze wijze zijn rijk ten oosten van de Rijn uit.
Het betrof hier het rijk der Ripuarische Franken, in tegenstelling tot de Salische franken. De eerste waren arianen, de tweede katholiek. Clovis streefde naar een groot Frankisch rijk en gebruikte o.a. het geloofsargument om bovenbeschreven actie te ondernemen, volledig gesteund door de bisschoppen van zijn rijk.
Roi de Cologne en 508-509, surnommé le sanguinaire.
Sigebert le Boiteux, roi des Francs Ripuaires, revenu sur les rives du Rhin, est victime d'un attentat alors que son fils, Chlodéric, est en campagne en Aquitaine. Il semblerait que celui-ci, revenant dans son royaume, est aussi été assassiné alors qu'il rentrait succéder à son père. Clovis se prétend "candidat au trône" et est élu par les Francs Ripuaires. Il annexe le royaume des Francs Ripuaires dont son fils, Thierry 1er, héritera à sa mort. Selon Grégoire de Tours, c'est Clovis qui incita Chlodéric à assassiner son père Sigebert le Boiteux. Il le fit ensuite tuer par ses agents.
Uit dit huwelijk 2 kinderen:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Dodo | *505 | Keulen [Duitsland] | †570 | Reims [Frankrijk] | 64 | 1 | 2 |
| 2 | Mundéric | *505 | Keulen [Duitsland] | †539 | Vitry en Perthois [Frankrijk] | 34 | 1 | 1 |
tr. (2)
met
Chlodéric Le Sanguinaire de Francie, zn. van Sigisbert I de Cologne des Francs Ripuaires (koning van Keulen 496-508) en Rodelinde De Francie de Limoges, geb. Keulen [Duitsland] circa 475, Roi Francs Rhenans, ovl. in 508.
Chlodéric Le Sanguinaire de Francie.
Clodéric, geboren rond 485 en gestorven in 508, was een koning van de Franken (Rijnfranken) in Keulen van 507 tot 508. Hij was de zoon van Sigebert de Kreupele, koning van de Franken in Keulen. .
Gregorius van Tours vertelt dat Clodéric aan de zijde van Clovis I vocht in de slag bij Vouillé tegen de Visigotische koning Alarik II. Enige tijd na de campagne stuurt Clovis een bericht naar Clodéric waarin hij zegt dat als Sigebert zou sterven, Clodéric zowel het koninkrijk als zijn vriendschap zou erven. Clodéric organiseert vervolgens de moord op zijn vader. Maar Clodéric wordt kort daarna vermoord door de gezanten van Clovis, die vervolgens het koninkrijk Keulen overneemt.
.
Maar Georges Bordonove is verbaasd over dit verhaal. Hij merkt op dat Clovis niet zulke omwegmiddelen heeft gebruikt om andere Frankische koningen uit te schakelen: hij valt Chacaric aan, neemt hem gevangen, evenals zijn zonen, en laat hen respectievelijk tot priester en diaken wijden, waarna hij zich bedenkt en hen laat executeren, uit angst voor een toekomstige opstand.
Voor Ragnachaire, koning van Kamerijk, valt hij hem rechtstreeks aan, nadat hij een deel van zijn leger heeft omgekocht, neemt Ragnachaire en zijn broer Richer gevangen en laat hen executeren. Vervolgens laat hij een andere koning, Ragnomer, doden.
.
Men kan beargumenteren dat Clovis geen wrok koesterde tegen Clodéric, terwijl hij dat wel had tegen Chacaric en Ragnachaire, maar Gregorius van Tours noemt geen bijzondere wrok jegens de zoon van Chacaric, Richer of Ragnomer.
.
Na de dood van Clodéric kiezen en verheffen de Rijnfranken Clovis vrijwillig tot koning, en tonen ze bijzondere trouw aan Thierry I na de verdeling van het Frankische koninkrijk in 511, met uitzondering van de episode van de opstand van Mundéric in 534.
.
Het lijkt twijfelachtig dat de Rijnfranken zo'n trouw zouden hebben getoond als Clovis de moordenaar van twee van hun koningen was geweest. Godefroid Kurth, gevolgd door Georges Bordonove, stelt een andere interpretatie van deze episode voor: terwijl Clodéric Clovis helpt om Aquitanië te veroveren na de overwinning bij Vouillé, wordt Sigebert vermoord in een hinderlaag in het Bos van Buconia.
.
Clodéric keert haastig terug om als koning erkend te worden, maar sterft kort daarna, mogelijk gedood tijdens de onrust die volgde op de dood van zijn vader. Omdat hij geen volwassen kinderen had om hem op te volgen, ontstond er anarchie in Keulen, en Clovis ging erheen om een einde aan te maken. Daarbij liet hij zich door de Franken tot koning van Keulen kiezen. Voor het volk bleef de eerste moord mysterieus, en de geruchten, die wilden weten wie er baat bij had, beschuldigden vervolgens Clodéric van het laten vermoorden van zijn vader, en daarna Clovis van dezelfde misdaad tegen Clodéric. Deze geruchten werden enkele decennia later overgenomen door Gregorius van Tours.
De geschiedenis van Clodéric en Clovis is werkelijk intrigerend. Clodéric, bijgenaamd "de Paricid", regeerde over de Ripuarische Franken in Keulen van 507 tot 508. Volgens Gregorius van Tours vocht hij samen met Clovis tijdens de slag bij Vouillé tegen de Visigotische koning Alarik II. Clodéric zou toen een complot hebben gesmeed om zijn vader, Sigebert de Lamme, te vermoorden om de troon te erven, aangespoord door Clovis.
Niet lang daarna werd Clodéric zelf vermoord, mogelijk door gezanten van Clovis. Clovis maakte van de gelegenheid gebruik om naar Keulen te gaan, een einde te maken aan de anarchie die heerste, en zich tot koning te laten verkiezen door de Franken. De geruchten van die tijd beschuldigden Clodéric ervan zijn vader te hebben vermoord en Clovis van het doden van Clodéric.
Deze periode wordt gekenmerkt door complexe intriges en machtsstrijd, en de verslagen van Gregorius van Tours bieden een fascinerende kijk op deze gebeurtenissen.
tr.
met
Rodelinde De Francie de Limoges, dr. van Saint Ruricus van Limoges (Bisschop van Limoges 485- ca. 507) en Hiberie des Arvernes, geb. circa 455.
Saint Ruricus van Limoges.
Evêque de Limoges 485-507.
Rurice de Limoges Saint Ruricius Naissance c.440 Décès 507 modifier Consultez la documentation du modèle Saint Ruricius (né vers 440 ; mort en 507 ou peu après 507), évêque de Limoges en Haute-Vienne (484 ou 485 – 507), lié aux gens gallo-romaines des Avitii et des Anicii1. Sommaire [masquer] 1 Biographie 2 Écrits 3 Voir aussi 3.1 Sources 3.2 Liens internes 3.3 Liens externes 3.4 Notes Biographie[modifier | modifier le code] On connaît peu de chose de la vie de saint Ruricius, et les hypothèses émises sur ses origines et son parcours ne sont totalement sûres. Il faisait partie des aristocrates gallo-romains des cinq et sixième siècles dont certains écrits furent conservés, tels que Sidoine Apollinaire, préfet de Rome en 468 et évêque de Clermont (mort en 485), Alcimus Ecdicius Avitus, évêque de Vienne (mort en 518); et Magnus Felix Ennodius, (mort en 534), évêque de Ticinum, (aujourd'hui Pavie). Tous étaient liés aux grandes familles gallo-romaines dont étaient issus les évêques de la Gaule2. Leurs liens étaient forts: Hesperus, ami de Sidoine, était le précepteur des enfants de Rurice3. Rurice fit bâtir le monastère et l’église St-Augustin à Limoges, après 485. Écrits[modifier | modifier le code] Il nous est parvenu un ensemble de 83 lettres, le Codex Sangallensis 190 ; douze d'entre elles sont adressées à Rurice, les autres sont de lui. Elles couvrent une période d'environ trente ans et décrivent ce qui est arrivé en Gaule après le retrait de Rome, qui s'est produit peu avant 480. Nous y trouvons un aperçu de ce que pouvait être, sous la domination barbare, la vie des gens éduqués, ce qui avait changé, ce qui demeurait. Par exemple, on n'y trouve presque rien de l'effet des Wisigoths sur la vie et les activités locales, ce qui nous porte à nous demander s'il y en avait un. La plupart des lettres de Rurice étaient adressées à des évêques des évêchés voisins ou à des membres de sa famille ; peu de ses correspondants sont bien connus de nous. Les lettres de Rurice éclairent les circonstances de la bataille de Vouillé, près de Poitiers, en 507, bataille importante dans l'histoire de la Gaule puisque les Francs y défirent les Wisigoths. Naissance H RURICE DE LIMOGES RURICIUS Imprimer son arbreSosa : 4 450 736 550 206 (ATTICUS DE LIMOGES) (RURICE DE LIMOGES) Né vers 455 - Limoges, 87085, Haute Vienne, Limousin, Frankrijk SAINT EVEQUES LIMOGES HAUTE VIENNE Parents ASTICIUS DE LIMOGES †474/ THECLA LEMOVICAS Union(s) et enfant(s) Marié avec PONTIA PONTII DE BORDEAUX dont F LIMGE DE LIMOGES ca 474 F PELAGIA DE LIMOGES ca 500.
Rurice de Limoges Saint Saint Ruricius, évêque de Limoges en Haute-Vienne, lié aux gens gallo-romaines des Avitii et des Anicii. Wikipédia Lieu de naissance : Limoges Date de décès : 510 ap. J.-C. Père : Tonantius Ferreolus Grands-Parents : Tonantius Ferreolus, Papianilla Arrières Grands-Parents : sibling of Emperor Avitus, parent of Papianilla, Syagria Recherches associées : Tonantius Ferreolus, Ferreolus of Rodez, plus… Tonantius Ferreolus Sénateur Tonantius Ferreolus, ou Tonance II Ferréol, né vers 450 et mort après 517, est un aristocrate et sénateur gallo-romain de la fin du V? siècle et du début du VI? siècle. Wikipédia Date de naissance : 440 ap. J.-C. Date de décès : 511 ap. J.-C. Épouse : Industria (m. 475 ap. J.-C.) Enfants : Ferreolus of Rodez, Rurice de Limoges, Fidentius, the father of St. Ferreolus, Bishop of Uzès, Firminus, Bishop of Uzès Parents : Tonantius Ferreolus, Papianilla Petits-Enfants : Ansbert le sénateur, Saint Tarsicia of Rodez, plus… Grands-Parents : sibling of Emperor Avitus, parent of Papianilla, Syagria Tonantius Ferreolus Préfet Tonantius Ferreolus était un personnage important de la Gaule du V? siècle. C'est grâce au poème de Sidoine Apollinaire, intitulé : « Panégyrique de Narbonne » que nous connaissons Tonantius Ferreolus. Wikipédia Date de naissance : 405 ap. J.-C. Date de décès : 475 ap. J.-C. Épouse : Papianilla Mère : Syagria Enfant : Tonantius Ferreolus Petits-Enfants : Ferreolus of Rodez, Rurice de Limoges, plus… Grands-Parents : Flavius Afranius Syagrius Syagria Fille de Flavius Afranius Syagrius Date de naissance : 390 ap. J.-C. Père : Flavius Afranius Syagrius Enfant : Tonantius Ferreolus Petits-Enfants : Tonantius Ferreolus Arrières Petits-Enfants : Ferreolus of Rodez, Rurice de Limoges, plus… Recherches associées : Tonantius Ferreolus, plus… Flavius Afranius Syagrius Flavius Afranius Syagrius était un personnage important de l'Empire romain dans la deuxième moitié du IV? siècle. Wikipédia Naissance : 345 ap. J.-C, Lyon Décès : 399 ap. J.-C, Lyon Enfant : Syagria Petits-Enfants : Tonantius Ferreolus Arrières Petits-Enfants : Tonantius Ferreolus.
Uit dit huwelijk 2 zonen:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Scaremond | *470 | Poitiers (F) [Frankrijk] | †520 | 50 | 1 | 3 | |
| 2 | Chlodéric | *475 | Keulen [Duitsland] | †508 | 33 | 1 | 0 |
tr. in 453
met
Amalaberge (Alamalberge) der Franken (Amalaberge Sicambre) (Amalberge Irmen la Franque de Cologne), dr. van Louis Clovis de Cologne en Basine princesse de Thuringe, geb. Keulen [Duitsland] in 437, ovl. in 478, tr. (2) met Saint Ruricus van Limoges, zn. van Anicii . Uit dit huwelijk een dochter.
Chlodion VI de Langharige van Tournai.
Le chevelu, de harige.
Uit dit huwelijk 4 kinderen:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Sigisbert I | *455 | †508 | 53 | 1 | 2 | ||
| 2 | Menia | *468 | †530 | 62 | 1 | 4 | ||
| 3 | Alberic | *458 | †516 | 58 | 1 | 2 | ||
| 4 | NN | *460 | †505 | 45 | 1 | 2 |
tr. (1) in 453
met
Chlodebaud (Childebert) de Cologne des Francs Ripuaires (d' Ardennes) h, zn. van Clodion II le Chevelu des Francs Ripuaires (koning der Franken, Chef de la tribu des Francs Saliens) en Hillegonde de Cologne (Princesse Ripuaire), geb. in 420, Koning der Franken, ovl. in 447.
Chlodebaud de Cologne des Francs Ripuaires.
Chef van de Francs Saliense stam.
Uit dit huwelijk 4 kinderen:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Sigisbert I | *455 | †508 | 53 | 1 | 2 | ||
| 2 | Menia | *468 | †530 | 62 | 1 | 4 | ||
| 3 | Alberic | *458 | †516 | 58 | 1 | 2 | ||
| 4 | NN | *460 | †505 | 45 | 1 | 2 |
tr. (2)
met
Saint Ruricus van Limoges, zn. van Anicii , geb. Limoges [Frankrijk] circa 430, Bisschop van Limoges 485- ca. 507, ovl. in 507, tr. (1) met Hiberie des Arvernes, dr. van Ommace des Arvernes (Sénateur arverne), geb. Auvergne [Frankrijk] circa 430. Uit dit huwelijk 2 dochters, tr. (3) met Pontia Pontii de Bordeaux, geb. circa 440. Uit dit huwelijk een dochter.
Saint Ruricus van Limoges.
Evêque de Limoges 485-507.
Rurice de Limoges Saint Ruricius Naissance c.440 Décès 507 modifier Consultez la documentation du modèle Saint Ruricius (né vers 440 ; mort en 507 ou peu après 507), évêque de Limoges en Haute-Vienne (484 ou 485 – 507), lié aux gens gallo-romaines des Avitii et des Anicii1. Sommaire [masquer] 1 Biographie 2 Écrits 3 Voir aussi 3.1 Sources 3.2 Liens internes 3.3 Liens externes 3.4 Notes Biographie[modifier | modifier le code] On connaît peu de chose de la vie de saint Ruricius, et les hypothèses émises sur ses origines et son parcours ne sont totalement sûres. Il faisait partie des aristocrates gallo-romains des cinq et sixième siècles dont certains écrits furent conservés, tels que Sidoine Apollinaire, préfet de Rome en 468 et évêque de Clermont (mort en 485), Alcimus Ecdicius Avitus, évêque de Vienne (mort en 518); et Magnus Felix Ennodius, (mort en 534), évêque de Ticinum, (aujourd'hui Pavie). Tous étaient liés aux grandes familles gallo-romaines dont étaient issus les évêques de la Gaule2. Leurs liens étaient forts: Hesperus, ami de Sidoine, était le précepteur des enfants de Rurice3. Rurice fit bâtir le monastère et l’église St-Augustin à Limoges, après 485. Écrits[modifier | modifier le code] Il nous est parvenu un ensemble de 83 lettres, le Codex Sangallensis 190 ; douze d'entre elles sont adressées à Rurice, les autres sont de lui. Elles couvrent une période d'environ trente ans et décrivent ce qui est arrivé en Gaule après le retrait de Rome, qui s'est produit peu avant 480. Nous y trouvons un aperçu de ce que pouvait être, sous la domination barbare, la vie des gens éduqués, ce qui avait changé, ce qui demeurait. Par exemple, on n'y trouve presque rien de l'effet des Wisigoths sur la vie et les activités locales, ce qui nous porte à nous demander s'il y en avait un. La plupart des lettres de Rurice étaient adressées à des évêques des évêchés voisins ou à des membres de sa famille ; peu de ses correspondants sont bien connus de nous. Les lettres de Rurice éclairent les circonstances de la bataille de Vouillé, près de Poitiers, en 507, bataille importante dans l'histoire de la Gaule puisque les Francs y défirent les Wisigoths. Naissance H RURICE DE LIMOGES RURICIUS Imprimer son arbreSosa : 4 450 736 550 206 (ATTICUS DE LIMOGES) (RURICE DE LIMOGES) Né vers 455 - Limoges, 87085, Haute Vienne, Limousin, Frankrijk SAINT EVEQUES LIMOGES HAUTE VIENNE Parents ASTICIUS DE LIMOGES †474/ THECLA LEMOVICAS Union(s) et enfant(s) Marié avec PONTIA PONTII DE BORDEAUX dont F LIMGE DE LIMOGES ca 474 F PELAGIA DE LIMOGES ca 500.
Rurice de Limoges Saint Saint Ruricius, évêque de Limoges en Haute-Vienne, lié aux gens gallo-romaines des Avitii et des Anicii. Wikipédia Lieu de naissance : Limoges Date de décès : 510 ap. J.-C. Père : Tonantius Ferreolus Grands-Parents : Tonantius Ferreolus, Papianilla Arrières Grands-Parents : sibling of Emperor Avitus, parent of Papianilla, Syagria Recherches associées : Tonantius Ferreolus, Ferreolus of Rodez, plus… Tonantius Ferreolus Sénateur Tonantius Ferreolus, ou Tonance II Ferréol, né vers 450 et mort après 517, est un aristocrate et sénateur gallo-romain de la fin du V? siècle et du début du VI? siècle. Wikipédia Date de naissance : 440 ap. J.-C. Date de décès : 511 ap. J.-C. Épouse : Industria (m. 475 ap. J.-C.) Enfants : Ferreolus of Rodez, Rurice de Limoges, Fidentius, the father of St. Ferreolus, Bishop of Uzès, Firminus, Bishop of Uzès Parents : Tonantius Ferreolus, Papianilla Petits-Enfants : Ansbert le sénateur, Saint Tarsicia of Rodez, plus… Grands-Parents : sibling of Emperor Avitus, parent of Papianilla, Syagria Tonantius Ferreolus Préfet Tonantius Ferreolus était un personnage important de la Gaule du V? siècle. C'est grâce au poème de Sidoine Apollinaire, intitulé : « Panégyrique de Narbonne » que nous connaissons Tonantius Ferreolus. Wikipédia Date de naissance : 405 ap. J.-C. Date de décès : 475 ap. J.-C. Épouse : Papianilla Mère : Syagria Enfant : Tonantius Ferreolus Petits-Enfants : Ferreolus of Rodez, Rurice de Limoges, plus… Grands-Parents : Flavius Afranius Syagrius Syagria Fille de Flavius Afranius Syagrius Date de naissance : 390 ap. J.-C. Père : Flavius Afranius Syagrius Enfant : Tonantius Ferreolus Petits-Enfants : Tonantius Ferreolus Arrières Petits-Enfants : Ferreolus of Rodez, Rurice de Limoges, plus… Recherches associées : Tonantius Ferreolus, plus… Flavius Afranius Syagrius Flavius Afranius Syagrius était un personnage important de l'Empire romain dans la deuxième moitié du IV? siècle. Wikipédia Naissance : 345 ap. J.-C, Lyon Décès : 399 ap. J.-C, Lyon Enfant : Syagria Petits-Enfants : Tonantius Ferreolus Arrières Petits-Enfants : Tonantius Ferreolus.
Uit dit huwelijk een dochter:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Théodelinde | *460 | Limoges [Frankrijk] | †500 | Bourgogne [Frankrijk] | 40 | 2 | 5 |
tr.
met
Basine princesse de Thuringe (Basine Wedelphe de Saxe), dr. van Chlodwig I Medelphius de Thuringe (Chef franc Roi de Cologne Roi des Francs Ripuaires) en Basine von Sachsen, geb. Saksen in 420, ovl. Thuringen [Duitsland] in 476.
Uit dit huwelijk een dochter:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Amalaberge | *437 | Keulen [Duitsland] | †478 | 41 | 2 | 5 |
tr.
met
Louis Clovis (Clodoweg, Louis, Medelphus) de Cologne (Thurgau, de Therouanne), zn. van Clodion II le Chevelu des Francs Ripuaires (koning der Franken, Chef de la tribu des Francs Saliens) en Hillegonde de Cologne (Princesse Ripuaire), geb. in 417.
Uit dit huwelijk een dochter:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Amalaberge | *437 | Keulen [Duitsland] | †478 | 41 | 2 | 5 |
tr. in 411
met
Hillegonde (Hildegarde) de Cologne (Hildegarde van Keulen), dr. van Marcomir de Cologne (koning van Cologne) en Hildegonde van Lombardije (prinses van Lombardije), geb. Keulen [Duitsland] in 399, Princesse Ripuaire, ovl. Cambrai [Frankrijk] in dec 450, tr. (2) met haar neef Chlodion VI de Langharige van Tournai, zn. van Théodemir des Francs Ripuaires (koning der Franken) en Blesinde de Cologne des Francs (Princesse Suève). Uit dit huwelijk geen kinderen.
Uit dit huwelijk 6 kinderen:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Chlodebaud | *420 | †447 | 27 | 1 | 4 | ||
| 2 | Agia | *442 | Aize [Frankrijk] | 1 | 2 | |||
| 3 | Clodomir I | *425 | †476 | 51 | 1 | 1 | ||
| 4 | Louis | *417 | 1 | 1 | ||||
| 5 | Lambert | *425 | Thérouanne [Frankrijk] | †459 | 34 | 1 | 1 | |
| 6 | Ragnacaire | *427 | Cambrai [Frankrijk] | †467 | Cambrai [Frankrijk] | 40 | 1 | 1 |
tr. (1) in 411
met
Clodion II le Chevelu (Chlodion) des Francs Ripuaires, zn. van Sunno de Francie (Général franc) en Merowna de Thuringe, geb. tussen 392 en 398, koning der Franken, Chef de la tribu des Francs Saliens (Chef de la tribu des Francs Saliens), ovl. Cambrai [Frankrijk] circa 448.
Uit dit huwelijk 6 kinderen:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Chlodebaud | *420 | †447 | 27 | 1 | 4 | ||
| 2 | Agia | *442 | Aize [Frankrijk] | 1 | 2 | |||
| 3 | Clodomir I | *425 | †476 | 51 | 1 | 1 | ||
| 4 | Louis | *417 | 1 | 1 | ||||
| 5 | Lambert | *425 | Thérouanne [Frankrijk] | †459 | 34 | 1 | 1 | |
| 6 | Ragnacaire | *427 | Cambrai [Frankrijk] | †467 | Cambrai [Frankrijk] | 40 | 1 | 1 |
tr. (2) in 417
met
Chlodion VI de Langharige (Clodius VI) van Tournai (der Salische Franken), zn. van Théodemir des Francs Ripuaires (koning der Franken) en Blesinde de Cologne des Francs (Princesse Suève), geb. in 387, koning der Franken 430 - 448, ovl. in 449, begr. Cambrai [Frankrijk], tr. (1) in 411 met Basina prinses van Thuringen, ovl. na 470. Uit dit huwelijk een zoon.
Chlodion VI de Langharige van Tournai.
Le chevelu, de harige.
tr. circa 394
met
Hildegonde van Lombardije, dr. van Aldeoch de Lombardie en Ascyla de Lombardie, geb. circa 375, prinses van Lombardije, ovl. circa 425, tr. (2) met haar achterneef Hildéon de Lombardie, zn. van Lethuc de Lombardie en Sconoscuito de Lombardie. Uit dit huwelijk een zoon.
Uit dit huwelijk 4 kinderen:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Hillegonde | *399 | Keulen [Duitsland] | †450 | Cambrai [Frankrijk] | 51 | 2 | 6 |
| 2 | Chlodwig I | *405 | †478 | 73 | 1 | 3 | ||
| 3 | Pharamond | *400 | †428 | 28 | 1 | 3 | ||
| 4 | Faramund | *370 | †428 | 58 | 1 | 0 |
tr. (1) circa 394
met
Marcomir de Cologne, zn. van Chlodio I de Cologne des Francs (koning van Keulen) en Blesinde d'Alemanie (prinses van Suève), geb. circa 370, koning van Cologne, ovl. in 424.
Richomer des Francs Ripuaires.
Chef Franc de Thérouanne (62), Maître de la milice pour l'Orient, Consul de Rome (Italie), Comte des domestiques, Officier Franc au service de l'Empire Romain.
Dagobert de Cologne.
Roi des Sicambres (Celto-Germanique), Duc des Francs,Roi des Francs Rhénans de Cologne (Germanie).
Athanaric II de Wisigothie.
Zijn koninkrijk strekte zich uit over Zuid-Frankrijk (verloren in 507 aan de Franken) en over het Iberisch schiereiland (verloren in 711 aan de moslims).
Atanaric II, zoon van Aoric, was minstens twee decennia lang de leider van de Tervingen en andere Visigotische stammen, en een onbetwiste koning van de Visigoten gedurende het laatste jaar van zijn leven.
.
Als rivaal van Fritigern, een andere leider van de Visigoten, verschijnt Atanaric voor het eerst in de geschiedenis in 369, toen hij tegenover Valens, keizer van het Oosten, stond en er uiteindelijk in slaagde een vredesverdrag te ondertekenen dat gunstig was voor zijn volk.
De betekenis van de naam Atanaric is Atha=nobel en Reik=heerser, koning. Hij werd echter gekozen als Iudex Maximus, dat wil zeggen koning van alle Visigoten.
.
Tijdens zijn regering werden de Visigoten geconfronteerd met religieuze kwesties. Hoewel velen van hen zich in de 3e en 4e eeuw tot het Arianisme hadden bekeerd, hield Atanaric vast aan de oude heidense religie van de Germanen.
.
Fritigern, zijn rivaal, die Ariaan was, kreeg de steun van Valens, die zijn overtuigingen deelde. In 376 stond Valens de aanhangers van Fritigern toe de Donau over te steken en zich op Romeinse bodem te vestigen om de Hunnen tegen te houden, die de Ostrogoten onlangs hadden verslagen en de Visigoten onder druk zetten om Dacië te verlaten.
.
De aanhangers van Atanaric werden aan hun lot overgelaten, maar velen van hen slaagden erin de rivier op eigen kracht over te steken. Na de grote overwinning op de Romeinen in de slag bij Adrianopel in 378, stond Fritigern aan het hoofd van de meerderheid van de Visigoten, maar stierf een jaar later, waardoor Atanaric koning van de hele Visigotische natie kon worden.
.
Atanaric was de eerste buitenlandse koning die met koninklijke eer werd ontvangen in de nieuwe hoofdstad Constantinopel, kort voordat hij in 381 stierf. Hij had daar een verdrag onderhandeld met de nieuwe keizer, Theodosius I, die de Visigoten omvormde tot foederati, officieel bondgenoten van Rome, waardoor ze zich op Romeins grondgebied konden vestigen.
.
Hoewel Atanaric enkele weken later stierf, werd het verdrag gerespecteerd tot de dood van Theodosius I in 395.
.
Hij was de machtigste van de drie "rechters" die de drie groepen Visigoten leidden aan het einde van hun vestiging in Dacië. Hij vervolgde de christenen in Dacië met grote felheid (364-376). Daardoor raakte hij in een burgeroorlog verwikkeld met zijn rivaal Fritigern. Uiteindelijk, verslagen door de Hunnen, vluchtte hij naar de Transsylvanische bergen.
.
Hij overleed op een leeftijd van ongeveer 63 jaar.
Uit dit huwelijk 4 kinderen:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Hillegonde | *399 | Keulen [Duitsland] | †450 | Cambrai [Frankrijk] | 51 | 2 | 6 |
| 2 | Chlodwig I | *405 | †478 | 73 | 1 | 3 | ||
| 3 | Pharamond | *400 | †428 | 28 | 1 | 3 | ||
| 4 | Faramund | *370 | †428 | 58 | 1 | 0 |
tr. (2)
met
Hildéon de Lombardie, zn. van Lethuc de Lombardie en Sconoscuito de Lombardie, geb. Borgoratto Mormorolo [Italië] circa 370, ovl. in 460.
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Godeoc | *390 | Como [Italië] | †480 | 90 | 1 | 1 |
tr.
met
Blesinde de Cologne des Francs (d' Alémanie), dr. van Chlodio I de Cologne des Francs (koning van Keulen) en Blesinde d'Alemanie (prinses van Suève), geb. circa 375 (circa 350), Princesse Suève, ovl. circa 403, tr. (2) met Vinitharius ou Winiter d'Ostrogothie, zn. van Walaravans Waldorans d'Ostrogothie (Chef Goth) en Farahild des Huns, geb. circa 383, Roi des Ostrogoths, ovl. in 438. Uit dit huwelijk een zoon.
Uit dit huwelijk 2 kinderen:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Blésinde | *400 | 1 | 1 | ||||
| 2 | Chlodion VI | *387 | †449 | Cambrai [Frankrijk] | 62 | 2 | 1 |
tr. (1)
met
Théodemir des Francs Ripuaires de Toxandrië, zn. van Richomer des Francs Ripuaires (Consul (Flavius Richomeres)) en Ascyla de Lombardie, geb. Saintonge [Frankrijk] in 374, koning der Franken, ovl. Rome (I) [Italië] op 15 aug 414.
Théodemir des Francs Ripuaires.
Executed with his mother, "by the sword".
Uit dit huwelijk 2 kinderen:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Blésinde | *400 | 1 | 1 | ||||
| 2 | Chlodion VI | *387 | †449 | Cambrai [Frankrijk] | 62 | 2 | 1 |
tr. (2)
met
Vinitharius ou Winiter d'Ostrogothie, zn. van Walaravans Waldorans d'Ostrogothie (Chef Goth) en Farahild des Huns, geb. circa 383, Roi des Ostrogoths, ovl. in 438.
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Théodemir | *413 | †473 | 60 | 1 | 3 |
tr.
met
Blesinde d'Alemanie, dr. van Chlodomer d'Alemanie, geb. circa 350, prinses van Suève, ovl. circa 403.
Richomer des Francs Ripuaires.
Chef Franc de Thérouanne (62), Maître de la milice pour l'Orient, Consul de Rome (Italie), Comte des domestiques, Officier Franc au service de l'Empire Romain.
Uit dit huwelijk 2 kinderen:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Blesinde | *375 | †403 | 28 | 2 | 3 | ||
| 2 | Marcomir | *370 | †424 | 54 | 1 | 4 |
tr.
met
Chlodio I de Cologne des Francs, zn. van Dagobert de Cologne en Ascyla de Lombardie, geb. circa 345, koning van Keulen, ovl. in 398.
Uit dit huwelijk 2 kinderen:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Blesinde | *375 | †403 | 28 | 2 | 3 | ||
| 2 | Marcomir | *370 | †424 | 54 | 1 | 4 |
tr.
met
Ascyla de Lombardie, dr. van Malaric des Francs Ripuaires (koning der Franken in Toxandrië) en Ascyla La Gauloise de Belgie, geb. Pavia [Italië] circa 334, ovl. Rome (I) [Italië] op 16 aug 414, tr. (2) met haar broer Ascyllius de Toxandrie, zn. van Malaric des Francs Ripuaires (koning der Franken in Toxandrië) en Ascyla La Gauloise de Belgie. Uit dit huwelijk een dochter, tr. (3) met Martisiandes de Ménapie. Uit dit huwelijk een dochter, tr. (4) met Dagobert de Cologne. Uit dit huwelijk een zoon, tr. (5) met Athanaric II de Wisigothie. Uit dit huwelijk 3 kinderen, tr. (6) met Aldeoch de Lombardie. Uit dit huwelijk een dochter, tr. (7) met haar achterneef Rocesthes de Wisigothie, zn. van Aorich vorst van de Westgothen (Fürst der Westgoten). Uit dit huwelijk 2 kinderen, tr. (8) met haar halfneef Nébiogast de Souabe, zn. van Guindomar d'Alemanie (koning der Alamannen) en Ysabeau dite de Francie dite de Cologne de Toxandrie (rincesse de Toxandrie). Uit dit huwelijk een zoon.
Dagobert de Cologne.
Roi des Sicambres (Celto-Germanique), Duc des Francs,Roi des Francs Rhénans de Cologne (Germanie).
Ascyla de Lombardie.
Tegelijk met haar zoon vermoord "met het zwaard".
Famille des Gungingi Princesse Franque de Toxandrie, Reine afbeelding beschikbaar.
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Théodemir | *374 | Saintonge [Frankrijk] | †414 | Rome (I) [Italië] | 40 | 1 | 2 |
tr. (1)
met
Richomer des Francs Ripuaires (de Toxandrië), zn. van Mallobaudes des Francs Ripuaires (koning der Franken in Worms) en Ascyla d'Arménie, geb. Saintonge [Frankrijk] circa 345, Consul (Flavius Richomeres), ovl. Saintonge [Frankrijk] in 384.
Richomer des Francs Ripuaires.
Chef Franc de Thérouanne (62), Maître de la milice pour l'Orient, Consul de Rome (Italie), Comte des domestiques, Officier Franc au service de l'Empire Romain.
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Théodemir | *374 | Saintonge [Frankrijk] | †414 | Rome (I) [Italië] | 40 | 1 | 2 |
tr. (2) in 335
met
Ascyllius de Toxandrie, zn. van Malaric des Francs Ripuaires (koning der Franken in Toxandrië) en Ascyla La Gauloise de Belgie, geb. circa 308, Sénateur en Orient- Patrice de Constantinople, ovl. circa 354.
Uit dit huwelijk een dochter:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Gudinger | *330 | Milaan [Italië] | 1 | 1 |
tr. (3)
met
Martisiandes de Ménapie, geb. in 310, ovl. in 347.
Uit dit huwelijk een dochter:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Douce | *347 | 1 | 2 |
tr. (4)
met
Dagobert de Cologne, zn. van Genebald de Cologne en Athilde l'Ancienne de France, geb. Keulen [Duitsland] circa 320, ovl. in 379.
Dagobert de Cologne.
Roi des Sicambres (Celto-Germanique), Duc des Francs,Roi des Francs Rhénans de Cologne (Germanie).
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Chlodio I | *345 | †398 | 53 | 1 | 2 |
tr. (5)
met
Athanaric II de Wisigothie, geb. circa 318, Iudex Maximus, ovl. Constantinopel in 381.
Athanaric II de Wisigothie.
Zijn koninkrijk strekte zich uit over Zuid-Frankrijk (verloren in 507 aan de Franken) en over het Iberisch schiereiland (verloren in 711 aan de moslims).
Atanaric II, zoon van Aoric, was minstens twee decennia lang de leider van de Tervingen en andere Visigotische stammen, en een onbetwiste koning van de Visigoten gedurende het laatste jaar van zijn leven.
.
Als rivaal van Fritigern, een andere leider van de Visigoten, verschijnt Atanaric voor het eerst in de geschiedenis in 369, toen hij tegenover Valens, keizer van het Oosten, stond en er uiteindelijk in slaagde een vredesverdrag te ondertekenen dat gunstig was voor zijn volk.
De betekenis van de naam Atanaric is Atha=nobel en Reik=heerser, koning. Hij werd echter gekozen als Iudex Maximus, dat wil zeggen koning van alle Visigoten.
.
Tijdens zijn regering werden de Visigoten geconfronteerd met religieuze kwesties. Hoewel velen van hen zich in de 3e en 4e eeuw tot het Arianisme hadden bekeerd, hield Atanaric vast aan de oude heidense religie van de Germanen.
.
Fritigern, zijn rivaal, die Ariaan was, kreeg de steun van Valens, die zijn overtuigingen deelde. In 376 stond Valens de aanhangers van Fritigern toe de Donau over te steken en zich op Romeinse bodem te vestigen om de Hunnen tegen te houden, die de Ostrogoten onlangs hadden verslagen en de Visigoten onder druk zetten om Dacië te verlaten.
.
De aanhangers van Atanaric werden aan hun lot overgelaten, maar velen van hen slaagden erin de rivier op eigen kracht over te steken. Na de grote overwinning op de Romeinen in de slag bij Adrianopel in 378, stond Fritigern aan het hoofd van de meerderheid van de Visigoten, maar stierf een jaar later, waardoor Atanaric koning van de hele Visigotische natie kon worden.
.
Atanaric was de eerste buitenlandse koning die met koninklijke eer werd ontvangen in de nieuwe hoofdstad Constantinopel, kort voordat hij in 381 stierf. Hij had daar een verdrag onderhandeld met de nieuwe keizer, Theodosius I, die de Visigoten omvormde tot foederati, officieel bondgenoten van Rome, waardoor ze zich op Romeins grondgebied konden vestigen.
.
Hoewel Atanaric enkele weken later stierf, werd het verdrag gerespecteerd tot de dood van Theodosius I in 395.
.
Hij was de machtigste van de drie "rechters" die de drie groepen Visigoten leidden aan het einde van hun vestiging in Dacië. Hij vervolgde de christenen in Dacië met grote felheid (364-376). Daardoor raakte hij in een burgeroorlog verwikkeld met zijn rivaal Fritigern. Uiteindelijk, verslagen door de Hunnen, vluchtte hij naar de Transsylvanische bergen.
.
Hij overleed op een leeftijd van ongeveer 63 jaar.
Uit dit huwelijk 3 kinderen, waaronder:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Dietlinde | *348 | †411 | 63 | 1 | 3 | ||
| 2 | Wisi | *350 | 1 | 1 |
tr. (6)
met
Aldeoch de Lombardie, zn. van Hilduoc de Lombardie (Chef Lombard), geb. circa 340, ovl. Pavia [Italië] in 398.
Uit dit huwelijk een dochter:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Hildegonde | *375 | †425 | 50 | 2 | 5 |
tr. (7)
met
Rocesthes de Wisigothie, zn. van Aorich vorst van de Westgothen (Fürst der Westgoten), geb. circa 320, ovl. Istanbul [Turkije] in 399.
Uit dit huwelijk 2 kinderen, waaronder:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Alaric I | *345 | Perice-Dobroudj [Romania] | †410 | Cosenza [Italië] | 65 | 1 | 3 |
tr. (8)
met
Nébiogast de Souabe, zn. van Guindomar d'Alemanie (koning der Alamannen) en Ysabeau dite de Francie dite de Cologne de Toxandrie (rincesse de Toxandrie), geb. circa 322, ovl. in 367.
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Bitheid I | *350 | †401 | 51 | 1 | 2 |
tr. in 335
met
Ascyla de Lombardie, dr. van Malaric des Francs Ripuaires (koning der Franken in Toxandrië) en Ascyla La Gauloise de Belgie, geb. Pavia [Italië] circa 334, ovl. Rome (I) [Italië] op 16 aug 414, tr. (1) met haar neef Richomer des Francs Ripuaires. Uit dit huwelijk een zoon, tr. (3) met Martisiandes de Ménapie. Uit dit huwelijk een dochter, tr. (4) met Dagobert de Cologne. Uit dit huwelijk een zoon, tr. (5) met Athanaric II de Wisigothie. Uit dit huwelijk 3 kinderen, tr. (6) met Aldeoch de Lombardie. Uit dit huwelijk een dochter, tr. (7) met haar achterneef Rocesthes de Wisigothie. Uit dit huwelijk 2 kinderen, tr. (8) met haar halfneef Nébiogast de Souabe. Uit dit huwelijk een zoon.
Ascyla de Lombardie.
Tegelijk met haar zoon vermoord "met het zwaard".
Famille des Gungingi Princesse Franque de Toxandrie, Reine afbeelding beschikbaar.
Uit dit huwelijk een dochter:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Gudinger | *330 | Milaan [Italië] | 1 | 1 |
tr.
met
Ascyla d'Arménie, dr. van Thiridate IV Le Grand d'Arménie (Roi d' Arménie (298-330), Saint) en Aschken d'Alanie (Princesse de Taron), geb. circa 315, ovl. Worms [Duitsland] op 16 aug 414.
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Richomer | *345 | Saintonge [Frankrijk] | †384 | Saintonge [Frankrijk] | 39 | 1 | 1 |
tr.
met
Mallobaudes des Francs Ripuaires, zn. van Malaric des Francs Ripuaires (koning der Franken in Toxandrië) en Ascyla La Gauloise de Belgie, geb. circa 320, koning der Franken in Worms, ovl. in 376.
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Richomer | *345 | Saintonge [Frankrijk] | †384 | Saintonge [Frankrijk] | 39 | 1 | 1 |