Ne
Ne .
Ne .
edelvrouwe te Toulouse.
tr.
met
Désiré , zn. van Gondobald (edelman in Lyon), ovl. in 549.
Désiré .
edelman uit Dijon en bisschop van Verdun ca. 543-549. Hij onderging diverse geweldplegingen in opdracht van Thierry I van Austrasië. Werd aangegeven door een Siriwald, berooft, gefolterd en verbannen. Bij de troonbestijging van Theodebert, zoon van Thierry I, herkreeg hij zijn vrijheid en zijn zetel. De koning leende hem zelfs 7000 goudstukken die Désiré, althans volgens Gregorius, aan kooplieden gaf om de handel te bevorderen. Bij zijn dood liet zijn zoon Syagrius Siriwald vermoorden.
Uit dit huwelijk een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Broer | | | | | | 1 | 1 |
Chlodovech I der Franken
|  |
| Chlodovech I (Clovis I) koning der Franken, geb. in 466, ged. op 24 dec 496 gedoopt door St. Remigius, Koning van de Franken Ripuaires, ovl. Parijs (Louvre) [Frankrijk] op 27 nov 511. |
Chlodovech I koning der Franken.
Clovis of Chlodovech (ca. 465-511) was de eerste koning der Franken die alle Frankische stammen verenigde onder één heerser. Hij was ook de eerste katholieke koning die heerste over Gallië (Frankrijk). Hij was de zoon van Childerik I en Basina. In 481, toen hij zestien jaar oud was, volgde hij zijn vader op in 481 of begin 482. Had de steun van de geestelijkheid, die de feitelijke macht uitoefende bij gebrek aan een centraal gezag. Als de keizer in Rome, of diens militaire gouverneur, had bij zijn dood vrijwel geheel Francië veroverd.
Hij begon met zijn rijk uit te breiden van de Maas tot de Loire door Syagrius te elimineren en versloeg vervolgens in 507 te Vouilly de Visigothen onder Alaric en regeerde toen over een rijk dat zich uitstrekte tot de Pyrenëen. Annexeerde vervolgens de "rijkjes" van andere Frankische stammen door diens aanvoerders te doden, die allen bloedverwanten waren, (vgl. 512), en heerste nu tevens over de gebieden der Oostfranken oostelijk van de Rijn tot de Moezel. Trouwde 492 de katholieke Bourgondische Clothilde. Werd in 498 katholiek gedoopt. Voerde oorlog tegen Bourgondië van koning Gondebald door een alliantie met diens broer Gondegisel aan te gaan. Na Gondebald volledig in het nauw te hebben gedreven liet hij deze zijn gebied en zijn leven tegen een zware schatting. Annexeerde in 508 alle kleine Frankische rijken in Francië en vermoordde de meeste van zijn bloedverwanten om erfopvolgingsproblemen te vermijden. In hetzelfde jaar kreeg hij erkenning van de keizer Anastasius, die hem behalve met allerlei titels, tevens als zoon adopteerde. Voor Byzantium een onderwerping, voor de Franken het begin van hun vrijheid. Organiseerde een concilie in Orléans in juli 511, de eerste maal dat staat en kerk verenigd waren en overleed kort daarna in Parijs dat hij tot hoofdstad van zijn rijk had gemaakt.
Clovis (Clodovech) wordt omstreeks 466 geboren als zoon van Childerik I en Basina van Thüringen. Hij volgt in 481, op slechts 15-jarige leeftijd, zijn vader Childric I op als koning van de Salische Franken. Zijn doel was om de Salische Franken ten noorden van de Rijn en de Ripuarische Franken tot één rijk te verenigen. Vanuit Doornik (Tournai in het zuiden van België) zet hij de opmars in. Zijn zegetocht begint in 486 met een overwinning op Syagarius, de laatste Romeinse gouverneur in het noorden van Gallië die regeerde over het gebied tussen de Somme en de Loire. Clovis neemt de stad Soissons in, het laatste Romeinse bolwerk. Syagrius vlucht naar de Visigoten maar hij wordt uitgeleverd en vervolgens in het geheim gedood. Plots strekt het gebied van Clovis uit tot de Loire en kan hij de andere Franken zijn gezag opleggen.
In 493 trouwt Clovis in Soissons met Clothilde (Chrodechilde), zij is de dochter van Chilperik II, koning van Bourgondië. Chilperik werd vermoord door zijn broer Gundobad. Clovis vraagt Chlotilde's hand en van Gundobad wordt gezegd dat hij te bang was om te weigeren. Koning Gundobads broer, Godegisel, probeert in het geheim Clovis over te halen om Bourgondië binnen te vallen. Godegisel wil namelijk zelf de troon veroveren. Het kan daarom ook zijn dat de moord op Chilperik nooit heeft plaatsgehad maar verzonnen was om Clovis' eventuele invasie te verantwoorden. Hoe dan ook, Gundobad vlucht naar Avignon, waar hij een nieuw leger vormt waarop Clovis zich met hem verzoent. Gundabad wordt zelfs zijn bondgenoot in de strijd tegen de Visigoten (zie hierna). Godegisel zal later door Gundobad vermoord worden.
Clothilde schenkt Clovis drie zonen. Zijn oudste zoon is van een onbekende Rijnlandse prinses. Clothilde is katholiek en probeert ook Clovis tot het Christendom te bekeren. Dit wil aanvankelijk niet zo lukken totdat Clovis in 496 moet aantreden tegen de Alamannen, een confederatie van Germaanse stammen. Bij de Alamannen zijn "alle mannen" welkom (vandaar de naam!). De Alamannen leven nog voort in de Franse benaming voor Duitsers: les Allemands. De slag bij Tolbiac of Zülpich verloopt niet volgens plan en Clovis belooft plechtig zich te bekeren mocht Christus hem de overwinning gunnen. Als de overwinning een feit is, houdt hij woord en enkele jaren later meldt hij zich met enkele duizenden krijgers bij bisschop Remigius van Reims om zich te laten dopen. Met hem worden nog 300 edelen gedoopt tot christen.
Dit betekent dat hij overging tot het katholieke Christendom, in tegenstelling tot de heersers van andere Germaanse stamkoninkrijken, die zich bekeerden tot het Arianisme (de leer van Arius van Alexandrië). Wat hield het Arianisme in? In 325 werd tijdens het Concilie van Nicea de drieëenheid (God, Zoon en Heilige Geest) tot dogma verheven. De Arianische Christenen geloofden echter niet dat Vader en Zoon één en dezelfde waren. De bekering van Clovis tot de Katholieke kerk is politiek gezien een slimme zet. Hierdoor krijgt hij namelijk de Gallo-Romeinen op zijn hand. Clovis betrekt de clerus en de Gallische Christenen bij zijn bewind. Met de steun van de bisschoppen en de Gallische Christenen kan Clovis zijn veroveringen voortzetten.
In 507 kiest hij Parijs als residentie (vanaf 509 wordt Parijs officieel de hoofdstad van zijn rijk). Van hieruit onderneemt hij succesvolle veldslagen tegen de Visigoten. De Visigoten zijn ook Germanen, oorspronkelijk afkomstig uit Noord Europa (Denemarken). De namen Göteborg en Gotland herinneren hier nog aan. In de loop der eeuwen trekken deze Goten via oost Europa steeds verder naar het zuiden. Op 24 augustus 410 vallen ze Rome binnen en in 412 volgt de invasie van Zuid-Frankrijk. Van de laatste Romeinse keizers krijgen ze Aquitanië in beheer. Als het West Romeinse Rijk in 476 definitief instort (het Oost Romeinse Rijk bleef tot 1453 intact) lijken ze de aangewezen kandidaat om het imperium over te nemen. Maar het zit hen niet mee. Na de slag van Vouillé (nabij Poitiers) in 507, blazen de Visigoten de aftocht nadat Clovis hun koning Alarik II heeft vermoord in de strijd. Clovis kan daardoor zijn grondgebied uitbreiden tot aan de Pyreneeën. Daarmee is het oude Gallië weer bijna herenigd. Clovis' dochter Clothilda trouwt na het overlijden van haar vader met Amalric, koning van de Visigoten. Ze echter sterft op zeer jonge leeftijd, na wreed mishandeld en misbruikt te zijn door haar echtgenoot. Het lijkt erop dat Clothilda de rekening heeft moeten betalen voor de tragische dood van Alaric.
Omstreeks 509 erkennen tenslotte ook de Ripuarische Franken, die de streek rond Keulen bewonen, zijn heerschappij. Als Clovis in 511, op 45-jarige leeftijd, overlijdt is zijn rijk groter dan het huidige Frankrijk (Zuidwest Duitsland is er namelijk bij inbegrepen). De Franken zijn op dat moment echter nog niet de heersende macht in West-Europa. Evenmin hebben ze de volledige leiding over Gallië, dat werd nog steeds verijdeld door de Bourgondiërs, maar Clovis heeft van de Salische Franken wel de grootse macht gemaakt temidden van de barbaarse stamkoninkrijkjes. Clothilde trekt zich na de dood van haar man terug in de abdij St-Martin in Tours en stichtte tal van kerken en kloosters. Ze werd later heilig verklaard: Sint Clothilda (feestdag 5 juni).
Na de dood van Clovis wordt zijn rijk, overeenkomstig de Salische wet, verdeeld onder zijn vier zonen. Zijn oudste zoon, Theodorik, heerste over Reims (hiertoe behoorde ook Toxandrië het latere Brabant), terwijl Chlodomer, Childebert en Chlotarius respectievelijk over Orléans, Parijs en Soissons regeerden. De Franken kenden geen erfopvolging van vader op oudste zoon. Het rijk, dat zij beschouwden als persoonlijk bezit en erfgoed, werd verdeeld onder alle zonen, die op hun beurt door strijd, intriges, broedermoord en via het huwelijk gesloten familiebanden, hun grondgebied weer moesten zien te vergroten. Het resultaat zou een opeenvolging van bloedvergieten en schanddaden zijn.
Clovis en Clothilde lieten in Parijs een kerk bouwen de 'Basilique des Saints Apôtres Pierre et Paul'. Hij stond op de Mont Geneviève. Clovis is in deze basiliek begraven. Tijdens de Franse revolutie (1789) wordt zijn sarcofaag naar het depot van de Petits-Augustins verplaatst. Uiteindelijk vindt hij zijn definitieve rustplaats in de basiliek van Saint-Denis. Clovis wordt ook nu nog beschouwd als de grondlegger en de eerste koning van de Franse natie. Van 'Clovis' is de naam 'Lodewijk' van latere Franse koningen afgeleid: Clovis = Chlodovech = Louis (Lodewijk).
tr. (1)
met
Evochilde , ovl. in 508.
Evochilde .
was heidens en dochter van Sigebert 'de Oude'.
Uit dit huwelijk 2 kinderen:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Thierry I | *484 | | †533 | | 49 | 1 | 1 |
| 2 | Theodechilde | *535 | | †610 | Sens [Frankrijk] | 75 | 1 | 0 |
tr. (2) Soissons in 493
met
Clothilde (Chrotechilde) Bourgondië, dr. van Chilperic II koning van Bourgondië en Caretena , geb. circa 470, ovl. Tours (St. Marlion) [Frankrijk] op 3 jun 545.
Clothilde Bourgondië.
de tweede vrouw van Clovis, dochter van Chilperic II van Bourgondië. Zeer godsdienstige vrouw en christelijke nicht van de koning van Bourgondië. Hoewel men thans twijfelt aan haar rol in de bekering van Clovis (politieke argumenten speelden waarschijnlijk een grotere rol) heeft zij zeker elke inspanning aan die bekering gewijd. Doopte hun eerstgeboren zoon Ingomer (493) met toestemming van Clovis, maar dit kind stierf spoedig. Volgens Gregorius van Tours verzette Clovis zich toen heftig tegen de doop van hun tweede zoon, maar vergeefs, na overlijden van Clovis vestigde zij zich te Tours, maar verloor het contact met de locale politiek niet. Intervenieerde verschillende malen bij gewapende conflicten tussen haar zoons. Overleed te Tours en werd in Parijs naast haar echtgenoot begraven door haar overgebleven zoons Childebert en Clotaire. Werd heilig verklaard door Pelagius II, paus van 579-590.
Uit dit huwelijk 5 kinderen:
Clothilde Bourgondië
Clothilde (Chrotechilde) Bourgondië, geb. circa 470, ovl. Tours (St. Marlion) [Frankrijk] op 3 jun 545.
Clothilde Bourgondië.
de tweede vrouw van Clovis, dochter van Chilperic II van Bourgondië. Zeer godsdienstige vrouw en christelijke nicht van de koning van Bourgondië. Hoewel men thans twijfelt aan haar rol in de bekering van Clovis (politieke argumenten speelden waarschijnlijk een grotere rol) heeft zij zeker elke inspanning aan die bekering gewijd. Doopte hun eerstgeboren zoon Ingomer (493) met toestemming van Clovis, maar dit kind stierf spoedig. Volgens Gregorius van Tours verzette Clovis zich toen heftig tegen de doop van hun tweede zoon, maar vergeefs, na overlijden van Clovis vestigde zij zich te Tours, maar verloor het contact met de locale politiek niet. Intervenieerde verschillende malen bij gewapende conflicten tussen haar zoons. Overleed te Tours en werd in Parijs naast haar echtgenoot begraven door haar overgebleven zoons Childebert en Clotaire. Werd heilig verklaard door Pelagius II, paus van 579-590.
- Moeder:
Caretena , geb. circa 441, ovl. in 506.
tr. Soissons in 493
met
Chlodovech I koning der Franken.
Clovis of Chlodovech (ca. 465-511) was de eerste koning der Franken die alle Frankische stammen verenigde onder één heerser. Hij was ook de eerste katholieke koning die heerste over Gallië (Frankrijk). Hij was de zoon van Childerik I en Basina. In 481, toen hij zestien jaar oud was, volgde hij zijn vader op in 481 of begin 482. Had de steun van de geestelijkheid, die de feitelijke macht uitoefende bij gebrek aan een centraal gezag. Als de keizer in Rome, of diens militaire gouverneur, had bij zijn dood vrijwel geheel Francië veroverd.
Hij begon met zijn rijk uit te breiden van de Maas tot de Loire door Syagrius te elimineren en versloeg vervolgens in 507 te Vouilly de Visigothen onder Alaric en regeerde toen over een rijk dat zich uitstrekte tot de Pyrenëen. Annexeerde vervolgens de "rijkjes" van andere Frankische stammen door diens aanvoerders te doden, die allen bloedverwanten waren, (vgl. 512), en heerste nu tevens over de gebieden der Oostfranken oostelijk van de Rijn tot de Moezel. Trouwde 492 de katholieke Bourgondische Clothilde. Werd in 498 katholiek gedoopt. Voerde oorlog tegen Bourgondië van koning Gondebald door een alliantie met diens broer Gondegisel aan te gaan. Na Gondebald volledig in het nauw te hebben gedreven liet hij deze zijn gebied en zijn leven tegen een zware schatting. Annexeerde in 508 alle kleine Frankische rijken in Francië en vermoordde de meeste van zijn bloedverwanten om erfopvolgingsproblemen te vermijden. In hetzelfde jaar kreeg hij erkenning van de keizer Anastasius, die hem behalve met allerlei titels, tevens als zoon adopteerde. Voor Byzantium een onderwerping, voor de Franken het begin van hun vrijheid. Organiseerde een concilie in Orléans in juli 511, de eerste maal dat staat en kerk verenigd waren en overleed kort daarna in Parijs dat hij tot hoofdstad van zijn rijk had gemaakt.
Clovis (Clodovech) wordt omstreeks 466 geboren als zoon van Childerik I en Basina van Thüringen. Hij volgt in 481, op slechts 15-jarige leeftijd, zijn vader Childric I op als koning van de Salische Franken. Zijn doel was om de Salische Franken ten noorden van de Rijn en de Ripuarische Franken tot één rijk te verenigen. Vanuit Doornik (Tournai in het zuiden van België) zet hij de opmars in. Zijn zegetocht begint in 486 met een overwinning op Syagarius, de laatste Romeinse gouverneur in het noorden van Gallië die regeerde over het gebied tussen de Somme en de Loire. Clovis neemt de stad Soissons in, het laatste Romeinse bolwerk. Syagrius vlucht naar de Visigoten maar hij wordt uitgeleverd en vervolgens in het geheim gedood. Plots strekt het gebied van Clovis uit tot de Loire en kan hij de andere Franken zijn gezag opleggen.
In 493 trouwt Clovis in Soissons met Clothilde (Chrodechilde), zij is de dochter van Chilperik II, koning van Bourgondië. Chilperik werd vermoord door zijn broer Gundobad. Clovis vraagt Chlotilde's hand en van Gundobad wordt gezegd dat hij te bang was om te weigeren. Koning Gundobads broer, Godegisel, probeert in het geheim Clovis over te halen om Bourgondië binnen te vallen. Godegisel wil namelijk zelf de troon veroveren. Het kan daarom ook zijn dat de moord op Chilperik nooit heeft plaatsgehad maar verzonnen was om Clovis' eventuele invasie te verantwoorden. Hoe dan ook, Gundobad vlucht naar Avignon, waar hij een nieuw leger vormt waarop Clovis zich met hem verzoent. Gundabad wordt zelfs zijn bondgenoot in de strijd tegen de Visigoten (zie hierna). Godegisel zal later door Gundobad vermoord worden.
Clothilde schenkt Clovis drie zonen. Zijn oudste zoon is van een onbekende Rijnlandse prinses. Clothilde is katholiek en probeert ook Clovis tot het Christendom te bekeren. Dit wil aanvankelijk niet zo lukken totdat Clovis in 496 moet aantreden tegen de Alamannen, een confederatie van Germaanse stammen. Bij de Alamannen zijn "alle mannen" welkom (vandaar de naam!). De Alamannen leven nog voort in de Franse benaming voor Duitsers: les Allemands. De slag bij Tolbiac of Zülpich verloopt niet volgens plan en Clovis belooft plechtig zich te bekeren mocht Christus hem de overwinning gunnen. Als de overwinning een feit is, houdt hij woord en enkele jaren later meldt hij zich met enkele duizenden krijgers bij bisschop Remigius van Reims om zich te laten dopen. Met hem worden nog 300 edelen gedoopt tot christen.
Dit betekent dat hij overging tot het katholieke Christendom, in tegenstelling tot de heersers van andere Germaanse stamkoninkrijken, die zich bekeerden tot het Arianisme (de leer van Arius van Alexandrië). Wat hield het Arianisme in? In 325 werd tijdens het Concilie van Nicea de drieëenheid (God, Zoon en Heilige Geest) tot dogma verheven. De Arianische Christenen geloofden echter niet dat Vader en Zoon één en dezelfde waren. De bekering van Clovis tot de Katholieke kerk is politiek gezien een slimme zet. Hierdoor krijgt hij namelijk de Gallo-Romeinen op zijn hand. Clovis betrekt de clerus en de Gallische Christenen bij zijn bewind. Met de steun van de bisschoppen en de Gallische Christenen kan Clovis zijn veroveringen voortzetten.
In 507 kiest hij Parijs als residentie (vanaf 509 wordt Parijs officieel de hoofdstad van zijn rijk). Van hieruit onderneemt hij succesvolle veldslagen tegen de Visigoten. De Visigoten zijn ook Germanen, oorspronkelijk afkomstig uit Noord Europa (Denemarken). De namen Göteborg en Gotland herinneren hier nog aan. In de loop der eeuwen trekken deze Goten via oost Europa steeds verder naar het zuiden. Op 24 augustus 410 vallen ze Rome binnen en in 412 volgt de invasie van Zuid-Frankrijk. Van de laatste Romeinse keizers krijgen ze Aquitanië in beheer. Als het West Romeinse Rijk in 476 definitief instort (het Oost Romeinse Rijk bleef tot 1453 intact) lijken ze de aangewezen kandidaat om het imperium over te nemen. Maar het zit hen niet mee. Na de slag van Vouillé (nabij Poitiers) in 507, blazen de Visigoten de aftocht nadat Clovis hun koning Alarik II heeft vermoord in de strijd. Clovis kan daardoor zijn grondgebied uitbreiden tot aan de Pyreneeën. Daarmee is het oude Gallië weer bijna herenigd. Clovis' dochter Clothilda trouwt na het overlijden van haar vader met Amalric, koning van de Visigoten. Ze echter sterft op zeer jonge leeftijd, na wreed mishandeld en misbruikt te zijn door haar echtgenoot. Het lijkt erop dat Clothilda de rekening heeft moeten betalen voor de tragische dood van Alaric.
Omstreeks 509 erkennen tenslotte ook de Ripuarische Franken, die de streek rond Keulen bewonen, zijn heerschappij. Als Clovis in 511, op 45-jarige leeftijd, overlijdt is zijn rijk groter dan het huidige Frankrijk (Zuidwest Duitsland is er namelijk bij inbegrepen). De Franken zijn op dat moment echter nog niet de heersende macht in West-Europa. Evenmin hebben ze de volledige leiding over Gallië, dat werd nog steeds verijdeld door de Bourgondiërs, maar Clovis heeft van de Salische Franken wel de grootse macht gemaakt temidden van de barbaarse stamkoninkrijkjes. Clothilde trekt zich na de dood van haar man terug in de abdij St-Martin in Tours en stichtte tal van kerken en kloosters. Ze werd later heilig verklaard: Sint Clothilda (feestdag 5 juni).
Na de dood van Clovis wordt zijn rijk, overeenkomstig de Salische wet, verdeeld onder zijn vier zonen. Zijn oudste zoon, Theodorik, heerste over Reims (hiertoe behoorde ook Toxandrië het latere Brabant), terwijl Chlodomer, Childebert en Chlotarius respectievelijk over Orléans, Parijs en Soissons regeerden. De Franken kenden geen erfopvolging van vader op oudste zoon. Het rijk, dat zij beschouwden als persoonlijk bezit en erfgoed, werd verdeeld onder alle zonen, die op hun beurt door strijd, intriges, broedermoord en via het huwelijk gesloten familiebanden, hun grondgebied weer moesten zien te vergroten. Het resultaat zou een opeenvolging van bloedvergieten en schanddaden zijn.
Clovis en Clothilde lieten in Parijs een kerk bouwen de 'Basilique des Saints Apôtres Pierre et Paul'. Hij stond op de Mont Geneviève. Clovis is in deze basiliek begraven. Tijdens de Franse revolutie (1789) wordt zijn sarcofaag naar het depot van de Petits-Augustins verplaatst. Uiteindelijk vindt hij zijn definitieve rustplaats in de basiliek van Saint-Denis. Clovis wordt ook nu nog beschouwd als de grondlegger en de eerste koning van de Franse natie. Van 'Clovis' is de naam 'Lodewijk' van latere Franse koningen afgeleid: Clovis = Chlodovech = Louis (Lodewijk).
Uit dit huwelijk 5 kinderen:
Chilperic II van Bourgondië
Chilperic II koning van Bourgondië, geb. circa 437, ovl. in 492.
tr.
met
Caretena , geb. circa 441, ovl. in 506.
Uit dit huwelijk een dochter:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Clothilde | *470 | | †545 | Tours (St. Marlion) [Frankrijk] | 74 | 1 | 5 |
Ingomer
Ingomer , geb. in 493.
Parovius
Parovius , edelman te Reims.
tr.
met
Ne , prinses uit Thüringen.
Uit dit huwelijk een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Betton | *525 | | | | | 1 | 1 |
Ne
Ne , prinses uit Thüringen.
tr.
met
Parovius , edelman te Reims.
Uit dit huwelijk een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Betton | *525 | | | | | 1 | 1 |
Hiberie
Hiberie .
tr.
met
Ruricus van Limoges, zn. van Anicii , bisschop van Limoges 485- ca. 507.
Uit dit huwelijk een dochter:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Dochter | | | | | | 1 | 1 |
Ommace
Ommace .
Ommace .
senator stammend uit een patricische familie.
Hij krijgt een dochter:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Hiberie | | | | | | 1 | 1 |
Gondoic van Bourgondië
Gondoic van Bourgondië, koning van bourgondië.
Gondoic van Bourgondië.
koning van Bourgondië, "magister militium Galliarum" in 463, bondgenoot van Avitus in de tijd dat die legeraanvoerder in Gallië was.
Hij krijgt een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Godogisel | *460 | | †500 | | 40 | 1 | 1 |
Gondeon
Gondeon .
Gondeon .
Lombardische koning.
Hij krijgt een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Claffon | | | | | | 1 | 2 |
Gondobald
Gondobald , edelman in Lyon.
- Vader:
Latinus , hertog in Bourgondië, tr. met
- Moeder:
Syagria , edelvrouwe te Lyon.
Hij krijgt een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Désiré | | | †549 | | | 1 | 1 |
Childeric I der Merovingen
|  |
| Childeric I der Merovingen, geb. in 435, gouwkoning der Salische Franken (457-481), ovl. Tournai [België] op 27 dec 481. |
Childeric I der Merovingen.
Childerik I (ca. 436- 26 december 481 of 482) was een koning (hertog) van de Salische Franken. Hij volgde zijn vader Merovech op als heerser van de Saliërs in de omgeving van Doornik. Childerik diende vermoedelijk als generaal onder de Romeinse keizer Majorianus en in die hoedanigheid ook onder de Gallo-Romeinse heersers Aegidius en diens opvolger Paulus.
Childerik verkreeg het leiderschap bij de dood van zijn vader, Merovech, omstreeks 458. Hij had zijn machtsbasis rondom de stad Doornik en beheerste mogelijk de Romeinse provincie Belgica.
Childerik zou op een zeker moment door zijn volk zijn verstoten omdat hij zich zo vaak vergreep aan vrije en adellijke vrouwen dat dit niet meer werd getolereerd. Daarom zou hij 8 jaar in ballingschap in Thüringen hebben geleefd, voordat hij kon terugkeren en het koningschap opnieuw kon opnemen. Het is echter niet duidelijk of dit meer is dan een legende. Volgens deze geschiedenis zou hij daar de koningin van de Thüringers, Basina, hebben verleid en als zijn echtgenote mee naar huis hebben genomen.
Childerik vocht enkele malen aan de zijde van de Romeinen, onder meer met Aegidius tegen de Visigoten bij Orléans in 463 en met comes Paulus tegen de Saksen in de slag bij Angers in 469. Deze Saksen hadden zich aan de monding van de Loire gevestigd. De leider van deze Saksen heette Adovacrius. Volgens de overlevering sloot hij later een verdrag met Odoaker, de militaire leider van Italië, die in 476 de laatste Romeinse keizer met pensioen zou sturen, tegen de Alemannen die Italië waren binnengevallen. Odoaker en Adocacrius waren duidelijk twee verschillende personen.
Er zijn aanwijzingen dat het Gallo-Romeinse Rijk van Syagrius er voor verantwoordelijk was dat de macht van Childerik geleidelijk afbrokkelde en wel zodanig dat deze bij zijn dood weinig meer bezat dan het gebied rond en ten noorden van Doornik.
Childerik had vier kinderen, zijn zoon, de legendarische Chlodovech en zijn dochters Lantechilde, Audofleda (gehuwd met Theodorik de Grote) en Abboflede.
Childerik stierf op 26 november 481 en werd opgevolgd door zijn zoon Chlodovech.
Zijn graf werd op 27 mei 1653 intact gevonden onder de Sint-Brixiuskerk te Doornik, met 21 paardenoffers, een complete wapenrusting (zwaard, messen, werpbijl, lans, schild), een muntschat en talrijke juwelen en een gouden stierenkop. Het was duidelijk geen christelijk graf. De schatten werden geschonken aan koning Lodewijk XIV van Frankrijk (die er volgens de overlevering niet blij mee was) en werden in 1831 gestolen. Op enkele stukken na zijn alle juwelen toen omgesmolten. De gouden bijen die op de mantel van Childerik waren gestikt, inspireerden Napoleon bij de symboliek van zijn keizerrijk.
Koning der Westfranken (Salische Franken) van 456/7 tot zijn dood. Zijn regering was meer van een Romeins generaal dan "rex" van een Frankische stam. Zijn eerst bekende optreden was in de slag bij Orléans in 463 tegen de Gothen. Dienende onder Aegidius (vgl. 6497), legeraanvoerder van keizer Marcianus, was hij aanvoerder van het Frankische legeronderdeel. Er heerst verwarring over dit optreden. Gregorius van Tours spreekt over Orléans en de overwinning op de Gothen, terwijl "Het leven van Ste. Geneviève" spreekt over een belegering van Parijs in diezelfde periode. Afgezien van deze tegenstrijdige feiten hoorde men niets meer over Childeric, behalve zijn dood.
Er is echter een klein probleem. Marcianus was geen keizer meer in 463. Hij regeerde van 450-457 en werd opgevolgd door Leo I die regeerde van 457-471. Een tweede probleem is dat Settipani, zie 1036, schrijft dat Childeric door zijn familie verjaagd werd, een feit dat hij in zijn "Préhistoire" niet de moeite vindt te noemen.
Zijn graf werd in 1653 bij Doornik ontdekt.
Childerik wordt omstreeks 436 geboren als zoon van de semi-legendarische Merovech, grondlegger van de Merovingische dynastie. Ook de informatie over het leven van Childerik is veelal legendarisch. In het jaar 456 volgt hij op 20-jarige leeftijd zijn vader op als koning van de Salische Franken in Noord Gallië (Wallonië, Noord Frankrijk). De jonge koning Childerik toont echter een meer dan levendige belangstelling voor de dochters van zijn onderdanen die hier zo verbolgen over raken dat ze hem zijn troon ontnemen. Als Childerik ontdekt dat sommigen het plan hebben opgevat om hem te vermoorden, besluit hij te vluchten.
Hij vindt onderdak bij Bisinus, koning van de Thüringse Franken en diens echtgenote koningin Basina. De koning die de Salische Franken als opvolger van Childerik hebben gekozen, ontpopt zich intussen als een wrede tiran en na bijna acht jaar in ballingschap te hebben doorgebracht, wordt Childerik in het jaar 463 dan ook door zijn onderdanen teruggeroepen en in ere hersteld. Nu Childerik weer koning is, besluit Basina haar man te verlaten om bij Childerik te gaan wonen die vervolgens met haar trouwt. Samen krijgen ze een zoon: Clovis.
Nu Childerik weer aan de macht is, zet hij de expansiepolitiek van zijn vader voort. In het jaar 463 verslaat hij de Visigoten bij Orléans. Hij werkt daarbij samen met de Romeinse generaal Aegidius. De Romeinen hebben in deze periode nog steeds veel macht in Gallië. Pas met Childerik's zoon Clovis, worden zij definitief verdreven. De overwinning op de Visigoten wordt gevolgd door overwinningen op de Saksen en de Alamannen.
Childerik overlijdt in 481 op 45-jarige leeftijd te Doornik (= Tournai, in het zuiden van België). Tijdens Childeriks regering was Doornik de hoofdstad van het Merovingische rijk. In 1653 wordt er bij toeval een graf uit de Frankische periode in Doornik ontdekt. Door de vondst van een zegelring met de inscriptie 'CHILDERICI REGIS' in het graf, neemt men aan dat koning Childerik er begraven ligt. De Franken lieten zich begraven samen met hun geliefkoosde voorwerpen (sieraden, ornamenten, wapens en zelfs hun paarden).
In tegenstelling tot wat vaak gedacht wordt, waren de Merovingers geen onontwikkelde barbaren. Ze waren weliswaar oorlogszuchtig en gingen bloedvergieten niet uit de weg, maar net als de oude Kelten hadden ze een oog voor schoonheid. De vondst, die bekend is komen te staan als de 'schat van Doornik' bevatte dan ook veel prachtige sieraden en ornamenten.
Childerik wordt opgevolgd door zijn roemruchte zoon Clovis.
relatie
met
Basina Andovera van Thuringen, dr. van Gundioc Thüringen (koning der Bourgondiërs in de 5e eeuw), geb. Thuringen [Duitsland] in 440, koningin van Thüringen, ovl. na 495 (490).
Basina Andovera van Thuringen.
Basina, dochter van de Thüringse koning Basin en Basina, een Saksische prinses, was koningin van Thüringen in het midden van de vijfde eeuw.
Ze verliet haar man koning Bisinus en ging naar het Romeinse Gallië. Zij nam zelf het initiatief om de hand te vragen van Childerik I, koning van de Franken en trouwde met hem. Zij gaf als reden: "Ik wil de machtigste man ter wereld, ook al moet ik voor hem de oceaan oversteken." Deze opmerking heeft waarschijnlijk te maken met Childeriks overwinning op het Romeinse Rijk en zijn poging om een Frankisch rijk te stichten op Romeins grondgebied.
Basina's naam is waarschijnlijk Nederfrankisch voor 'vrouwelijke baas'. Zij is de moeder van de man die bekend is als de stichter van het Frankische rijk en het moderne Frankrijk. Zij (niet haar man Childerik) noemde haar zoon Chlodovech. Chlodovech is beter bekend onder zijn gelatiniseerd naam Clovis. Het feit dat de naam Chlodovech van Basina komt, is opmerkelijk voor die tijd; het was namelijk de gewoonte onder de Franken een zoon te vernoemen naar een familielid uit de mannelijke lijn.
Door de eeuwen heen zijn de historici geïntrigeerd door de overlevering van Basina: ze speelde een rol als een speler en niet als figurant, wat niet vreemd is voor de vrouwen van de Franken maar wel erg ongewoon voor de Romeinen.
Echtgenote van Basinus, koning van Thüringen, werd door Childeric I ontvoerd. Gregorius van Tours laat haar tegen haar man opmerken "Ik heb overzee een verdienstelijker man gekend dan jij bent, en zal me alle inspanning gedogen om met hem samen te wonen". Los van de getekende verhouding tussen beide echtelieden, bracht de term "overzee" de nodige verwarring over haar afkomst.
Uit deze relatie een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Chlodovech I | *466 | | †511 | Parijs (Louvre) [Frankrijk] | 45 | 2 | 7 |
Basina Andovera van Thuringen
Basina Andovera van Thuringen, geb. Thuringen [Duitsland] in 440, koningin van Thüringen, ovl. na 495 (490).
Basina Andovera van Thuringen.
Basina, dochter van de Thüringse koning Basin en Basina, een Saksische prinses, was koningin van Thüringen in het midden van de vijfde eeuw.
Ze verliet haar man koning Bisinus en ging naar het Romeinse Gallië. Zij nam zelf het initiatief om de hand te vragen van Childerik I, koning van de Franken en trouwde met hem. Zij gaf als reden: "Ik wil de machtigste man ter wereld, ook al moet ik voor hem de oceaan oversteken." Deze opmerking heeft waarschijnlijk te maken met Childeriks overwinning op het Romeinse Rijk en zijn poging om een Frankisch rijk te stichten op Romeins grondgebied.
Basina's naam is waarschijnlijk Nederfrankisch voor 'vrouwelijke baas'. Zij is de moeder van de man die bekend is als de stichter van het Frankische rijk en het moderne Frankrijk. Zij (niet haar man Childerik) noemde haar zoon Chlodovech. Chlodovech is beter bekend onder zijn gelatiniseerd naam Clovis. Het feit dat de naam Chlodovech van Basina komt, is opmerkelijk voor die tijd; het was namelijk de gewoonte onder de Franken een zoon te vernoemen naar een familielid uit de mannelijke lijn.
Door de eeuwen heen zijn de historici geïntrigeerd door de overlevering van Basina: ze speelde een rol als een speler en niet als figurant, wat niet vreemd is voor de vrouwen van de Franken maar wel erg ongewoon voor de Romeinen.
Echtgenote van Basinus, koning van Thüringen, werd door Childeric I ontvoerd. Gregorius van Tours laat haar tegen haar man opmerken "Ik heb overzee een verdienstelijker man gekend dan jij bent, en zal me alle inspanning gedogen om met hem samen te wonen". Los van de getekende verhouding tussen beide echtelieden, bracht de term "overzee" de nodige verwarring over haar afkomst.
relatie (1)
met
Childeric I der Merovingen.
Childerik I (ca. 436- 26 december 481 of 482) was een koning (hertog) van de Salische Franken. Hij volgde zijn vader Merovech op als heerser van de Saliërs in de omgeving van Doornik. Childerik diende vermoedelijk als generaal onder de Romeinse keizer Majorianus en in die hoedanigheid ook onder de Gallo-Romeinse heersers Aegidius en diens opvolger Paulus.
Childerik verkreeg het leiderschap bij de dood van zijn vader, Merovech, omstreeks 458. Hij had zijn machtsbasis rondom de stad Doornik en beheerste mogelijk de Romeinse provincie Belgica.
Childerik zou op een zeker moment door zijn volk zijn verstoten omdat hij zich zo vaak vergreep aan vrije en adellijke vrouwen dat dit niet meer werd getolereerd. Daarom zou hij 8 jaar in ballingschap in Thüringen hebben geleefd, voordat hij kon terugkeren en het koningschap opnieuw kon opnemen. Het is echter niet duidelijk of dit meer is dan een legende. Volgens deze geschiedenis zou hij daar de koningin van de Thüringers, Basina, hebben verleid en als zijn echtgenote mee naar huis hebben genomen.
Childerik vocht enkele malen aan de zijde van de Romeinen, onder meer met Aegidius tegen de Visigoten bij Orléans in 463 en met comes Paulus tegen de Saksen in de slag bij Angers in 469. Deze Saksen hadden zich aan de monding van de Loire gevestigd. De leider van deze Saksen heette Adovacrius. Volgens de overlevering sloot hij later een verdrag met Odoaker, de militaire leider van Italië, die in 476 de laatste Romeinse keizer met pensioen zou sturen, tegen de Alemannen die Italië waren binnengevallen. Odoaker en Adocacrius waren duidelijk twee verschillende personen.
Er zijn aanwijzingen dat het Gallo-Romeinse Rijk van Syagrius er voor verantwoordelijk was dat de macht van Childerik geleidelijk afbrokkelde en wel zodanig dat deze bij zijn dood weinig meer bezat dan het gebied rond en ten noorden van Doornik.
Childerik had vier kinderen, zijn zoon, de legendarische Chlodovech en zijn dochters Lantechilde, Audofleda (gehuwd met Theodorik de Grote) en Abboflede.
Childerik stierf op 26 november 481 en werd opgevolgd door zijn zoon Chlodovech.
Zijn graf werd op 27 mei 1653 intact gevonden onder de Sint-Brixiuskerk te Doornik, met 21 paardenoffers, een complete wapenrusting (zwaard, messen, werpbijl, lans, schild), een muntschat en talrijke juwelen en een gouden stierenkop. Het was duidelijk geen christelijk graf. De schatten werden geschonken aan koning Lodewijk XIV van Frankrijk (die er volgens de overlevering niet blij mee was) en werden in 1831 gestolen. Op enkele stukken na zijn alle juwelen toen omgesmolten. De gouden bijen die op de mantel van Childerik waren gestikt, inspireerden Napoleon bij de symboliek van zijn keizerrijk.
Koning der Westfranken (Salische Franken) van 456/7 tot zijn dood. Zijn regering was meer van een Romeins generaal dan "rex" van een Frankische stam. Zijn eerst bekende optreden was in de slag bij Orléans in 463 tegen de Gothen. Dienende onder Aegidius (vgl. 6497), legeraanvoerder van keizer Marcianus, was hij aanvoerder van het Frankische legeronderdeel. Er heerst verwarring over dit optreden. Gregorius van Tours spreekt over Orléans en de overwinning op de Gothen, terwijl "Het leven van Ste. Geneviève" spreekt over een belegering van Parijs in diezelfde periode. Afgezien van deze tegenstrijdige feiten hoorde men niets meer over Childeric, behalve zijn dood.
Er is echter een klein probleem. Marcianus was geen keizer meer in 463. Hij regeerde van 450-457 en werd opgevolgd door Leo I die regeerde van 457-471. Een tweede probleem is dat Settipani, zie 1036, schrijft dat Childeric door zijn familie verjaagd werd, een feit dat hij in zijn "Préhistoire" niet de moeite vindt te noemen.
Zijn graf werd in 1653 bij Doornik ontdekt.
Childerik wordt omstreeks 436 geboren als zoon van de semi-legendarische Merovech, grondlegger van de Merovingische dynastie. Ook de informatie over het leven van Childerik is veelal legendarisch. In het jaar 456 volgt hij op 20-jarige leeftijd zijn vader op als koning van de Salische Franken in Noord Gallië (Wallonië, Noord Frankrijk). De jonge koning Childerik toont echter een meer dan levendige belangstelling voor de dochters van zijn onderdanen die hier zo verbolgen over raken dat ze hem zijn troon ontnemen. Als Childerik ontdekt dat sommigen het plan hebben opgevat om hem te vermoorden, besluit hij te vluchten.
Hij vindt onderdak bij Bisinus, koning van de Thüringse Franken en diens echtgenote koningin Basina. De koning die de Salische Franken als opvolger van Childerik hebben gekozen, ontpopt zich intussen als een wrede tiran en na bijna acht jaar in ballingschap te hebben doorgebracht, wordt Childerik in het jaar 463 dan ook door zijn onderdanen teruggeroepen en in ere hersteld. Nu Childerik weer koning is, besluit Basina haar man te verlaten om bij Childerik te gaan wonen die vervolgens met haar trouwt. Samen krijgen ze een zoon: Clovis.
Nu Childerik weer aan de macht is, zet hij de expansiepolitiek van zijn vader voort. In het jaar 463 verslaat hij de Visigoten bij Orléans. Hij werkt daarbij samen met de Romeinse generaal Aegidius. De Romeinen hebben in deze periode nog steeds veel macht in Gallië. Pas met Childerik's zoon Clovis, worden zij definitief verdreven. De overwinning op de Visigoten wordt gevolgd door overwinningen op de Saksen en de Alamannen.
Childerik overlijdt in 481 op 45-jarige leeftijd te Doornik (= Tournai, in het zuiden van België). Tijdens Childeriks regering was Doornik de hoofdstad van het Merovingische rijk. In 1653 wordt er bij toeval een graf uit de Frankische periode in Doornik ontdekt. Door de vondst van een zegelring met de inscriptie 'CHILDERICI REGIS' in het graf, neemt men aan dat koning Childerik er begraven ligt. De Franken lieten zich begraven samen met hun geliefkoosde voorwerpen (sieraden, ornamenten, wapens en zelfs hun paarden).
In tegenstelling tot wat vaak gedacht wordt, waren de Merovingers geen onontwikkelde barbaren. Ze waren weliswaar oorlogszuchtig en gingen bloedvergieten niet uit de weg, maar net als de oude Kelten hadden ze een oog voor schoonheid. De vondst, die bekend is komen te staan als de 'schat van Doornik' bevatte dan ook veel prachtige sieraden en ornamenten.
Childerik wordt opgevolgd door zijn roemruchte zoon Clovis.
Uit deze relatie een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Chlodovech I | *466 | | †511 | Parijs (Louvre) [Frankrijk] | 45 | 2 | 7 |
tr. (2)
met
Basinus (Basinius I) koning van Thüringen, geb. circa 438, koning van Thüringen, ovl. na 491.
Uit dit huwelijk een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Bisinius II | *458 | Thuringen [Duitsland] | †511 | Thuringen [Duitsland] | 53 | 1 | 3 |
Basinus van Thüringen
Basinus (Basinius I) koning van Thüringen, geb. circa 438, koning van Thüringen, ovl. na 491.
tr.
met
Basina Andovera van Thuringen, dr. van Gundioc Thüringen (koning der Bourgondiërs in de 5e eeuw), geb. Thuringen [Duitsland] in 440, koningin van Thüringen, ovl. na 495 (490).
Basina Andovera van Thuringen.
Basina, dochter van de Thüringse koning Basin en Basina, een Saksische prinses, was koningin van Thüringen in het midden van de vijfde eeuw.
Ze verliet haar man koning Bisinus en ging naar het Romeinse Gallië. Zij nam zelf het initiatief om de hand te vragen van Childerik I, koning van de Franken en trouwde met hem. Zij gaf als reden: "Ik wil de machtigste man ter wereld, ook al moet ik voor hem de oceaan oversteken." Deze opmerking heeft waarschijnlijk te maken met Childeriks overwinning op het Romeinse Rijk en zijn poging om een Frankisch rijk te stichten op Romeins grondgebied.
Basina's naam is waarschijnlijk Nederfrankisch voor 'vrouwelijke baas'. Zij is de moeder van de man die bekend is als de stichter van het Frankische rijk en het moderne Frankrijk. Zij (niet haar man Childerik) noemde haar zoon Chlodovech. Chlodovech is beter bekend onder zijn gelatiniseerd naam Clovis. Het feit dat de naam Chlodovech van Basina komt, is opmerkelijk voor die tijd; het was namelijk de gewoonte onder de Franken een zoon te vernoemen naar een familielid uit de mannelijke lijn.
Door de eeuwen heen zijn de historici geïntrigeerd door de overlevering van Basina: ze speelde een rol als een speler en niet als figurant, wat niet vreemd is voor de vrouwen van de Franken maar wel erg ongewoon voor de Romeinen.
Echtgenote van Basinus, koning van Thüringen, werd door Childeric I ontvoerd. Gregorius van Tours laat haar tegen haar man opmerken "Ik heb overzee een verdienstelijker man gekend dan jij bent, en zal me alle inspanning gedogen om met hem samen te wonen". Los van de getekende verhouding tussen beide echtelieden, bracht de term "overzee" de nodige verwarring over haar afkomst.
Uit dit huwelijk een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Bisinius II | *458 | Thuringen [Duitsland] | †511 | Thuringen [Duitsland] | 53 | 1 | 3 |
Latinus
Latinus , hertog in Bourgondië.
Latinus .
hij wordt genoemd in de biografie van St. Dometius als levende in het midden van de Ve eeuw,. Een andere bron noemt hem als echtgenoot van Syagria en vader van Gondobald. Latinus, een ariaan, werd katholiek onder invloed van zijn vrouw en St. Dometius.
tr.
met
Syagria , edelvrouwe te Lyon.
Syagria .
hoewel katholiek zou zij getrouwd zijn met de Ariaan Latinus. Misschien identiek aan een naamgenote, eveneens van hoge geboorte, die in 494 als weduwe in Lyon leefde met een jonge dochter. Haar naam wees er op dat ze lid was van de adellijke familie der Syagriden en kon een dochter geweest zijn van een Syagrius, die de bourgondiërs hielp hun wetten te redigeren. Dit laatste is afgeleid uit zijn bijnaam "Solon des Burgondes". Zonder twijfel had Syagrius een dochter van zijn beschermer en vriend koning Gondebald getrouwd en geeft een reden te meer dat zijn kleinzoon, zoon van Syagria, Gondobald heette.
Het is jammer dat Settipani niet de Syagrius noemt, Gallo Romeins legeraanvoerder en zoon van Aegidius, de luitenant van de beroemde Aetius, die de slag tegen Atilla won in 451, bourgondische bezittingen verdedigde tegen Clovis I, (vgl. 1664). Verslagen vluchte hij naar Alaric II, heerser van Toulouse en omgeving, die hem en zijn zoon de dood injoeg door hen uit te leveren aan Clovis in 484.
Uit dit huwelijk een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Gondobald | | | | | | 1 | 1 |
Syagria
Syagria , edelvrouwe te Lyon.
Syagria .
hoewel katholiek zou zij getrouwd zijn met de Ariaan Latinus. Misschien identiek aan een naamgenote, eveneens van hoge geboorte, die in 494 als weduwe in Lyon leefde met een jonge dochter. Haar naam wees er op dat ze lid was van de adellijke familie der Syagriden en kon een dochter geweest zijn van een Syagrius, die de bourgondiërs hielp hun wetten te redigeren. Dit laatste is afgeleid uit zijn bijnaam "Solon des Burgondes". Zonder twijfel had Syagrius een dochter van zijn beschermer en vriend koning Gondebald getrouwd en geeft een reden te meer dat zijn kleinzoon, zoon van Syagria, Gondobald heette.
Het is jammer dat Settipani niet de Syagrius noemt, Gallo Romeins legeraanvoerder en zoon van Aegidius, de luitenant van de beroemde Aetius, die de slag tegen Atilla won in 451, bourgondische bezittingen verdedigde tegen Clovis I, (vgl. 1664). Verslagen vluchte hij naar Alaric II, heerser van Toulouse en omgeving, die hem en zijn zoon de dood injoeg door hen uit te leveren aan Clovis in 484.
tr.
met
Latinus , hertog in Bourgondië.
Latinus .
hij wordt genoemd in de biografie van St. Dometius als levende in het midden van de Ve eeuw,. Een andere bron noemt hem als echtgenoot van Syagria en vader van Gondobald. Latinus, een ariaan, werd katholiek onder invloed van zijn vrouw en St. Dometius.
Uit dit huwelijk een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Gondobald | | | | | | 1 | 1 |
Merovech der Salische Franken
Mérovée (Merovech) der Salische Franken, koning der Franken van ca. 448 - 457, ovl. tussen 456 en 457 na 481.
Mérovée (Merovech) der Salische Franken.
De eerste voorvader van Clovis I van wie we enige zekerheid hebben. Zou zoon zijn van een Chlodion. Zijn geschiedenis werd gedeeltelijk verward met die van Oostfrankische koningen, zeker waar het de relatie met Rome (Aetius) en de hunnen (Attila) betrof. Zijn datum van overlijden is eigenlijk het enige dat we zeker weten.
De Germaanse mystiek wenste een legendarische afkomst te realiseren en zo ontstond het verhaal dat de echtgenote van Chlodion bevrucht werd door een zeemonster uit welke verbinding Mérovée werd geboren.
Zij volgden de heidense cultus van 'Diana van de Ardennen - van de negen vuren'.
De afkomst van de Merovingische koningen is door mythen omgeven. Merovech (Meroveus) zou omstreeks 415 geboren zijn als zoon van Chlodion, bijgenaamd 'de langharige'. Het is daarom dat de Merovingers uit dit geslacht ook wel worden aangeduid met 'de langharige koningen'. Deze koningen werden verondersteld hun macht te ontlenen aan hun lange rode haar. Het knippen van hun haar stond gelijk aan een verlies van macht. Van Chlodion (en diens vader Pharamond), wordt aangenomen dat ze uit legenden zijn voortgekomen en niet werkelijk bestaan hebben. Ook van Merovech is niet met 100% zekerheid vast te stellen dat hij werkelijk geleefd heeft.
De figuur van Merovech heeft in de loop der tijden mythische vormen aangenomen. Zo wordt van hem verteld dat hij geboren is uit twee vaders. Toen zijn moeder zwanger van hem was, ging ze zwemmen in de oceaan. Eenmaal in het water, werd ze verleid dan wel verkracht (al naargelang de versie van het verhaal) door een onbekend zeemonster, "bestea Neptuni Quinotauri similis". Dat wil zeggen een beest van Neptunus gelijkend op een Quinotaurus. Door dit creatuur, half zeemonster en half stier, werd de zwangere koningin een tweede maal bevrucht. Toen Merovech geboren werd, stroomden er twee soorten bloed door zijn anderen: dat van de Frankische koningen en dat van een zeemonster. De uitdrukking 'blauw bloed in de aderen hebben' is hiervan afgeleid (zeedieren als bijvoorbeeld kreeft en inktvis hebben blauw bloed). Er wordt ook wel beweerd dat Merovech een rechtstreekse afstammeling is van Jezus Christus wiens bloedlijn (via Maria Magdalena) door de tempelridders naar Europa gebracht zou zijn. De heilige bloedlijn van Jezus is in deze theorie "de graal".
Merovech trouwt in 435 met Verica, afkomstig uit Westfalen (Duitsland). Men zou op basis hiervan wellicht aannemen dat de Frankische koningen monogaam waren. Niets is echter minder waar! Sommigen hielden er, naar Oosters voorbeeld, zelfs een complete harem op na. Ook na hun bekering tot het Christendom houden zij vast aan hun concubines. Zelfs als de aristocratie, onder druk van de kerk, de (openlijke) polygamie reeds lang heeft opgegeven.
In 448 wordt Merovech uitgeroepen tot koning, hij wordt hiermee de eerste koning uit het geslacht van de Merovingers. Merovech is vooral bekend geworden door zijn strijd tegen de Hunnen. Hij helpt in 451 de Romeinse legeraanvoerder Aetius en Theodorik, koning van de Gothen, om de opmars van Attila de Hun te stoppen. De Hunnen richten grote schade aan. Als ze Parijs naderen wil de bevolking vluchten. De heilige Geneviève houdt de uittocht een halt toe door de Parijzenaars te verzekeren dat hun stad gespaard zal blijven. Merovech valt de Hunnen aan, ergens tussen Châlons sur Marne en Méry sur Seine (nabij Troyes). Na een verschrikkelijke veldslag worden de Hunnen teruggedreven. Deze gedenkwaardige slag op Catalunische velden (451) was evenwel niet beslissend want Atilla kon zich terugtrekken aan de overzijde van de Rijn.
tr. (1)
met
Arnegonde (Meira) van Basinden, geb. circa 418.
Arnegonde van Basinden.
Onbekende echtgenote van Merovech, zou gevangen genomen zijn door Attila de Hun.
Uit dit huwelijk een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Childeric I | *435 | | †481 | Tournai [België] | 46 | 1 | 1 |
tr. (2)
met
Verica , koningin van de Franken.
Arnegonde van Basinden
Arnegonde (Meira) van Basinden, geb. circa 418.
Arnegonde van Basinden.
Onbekende echtgenote van Merovech, zou gevangen genomen zijn door Attila de Hun.
tr.
met
Mérovée (Merovech) der Salische Franken, zn. van Chlodion VI de Langharige van Tournai (koning der Franken 430 - 448) en Basina prinses van Thuringen, koning der Franken van ca. 448 - 457, ovl. tussen 456 en 457 na 481, tr. (2) met Verica . Uit dit huwelijk geen kinderen.
Mérovée (Merovech) der Salische Franken.
De eerste voorvader van Clovis I van wie we enige zekerheid hebben. Zou zoon zijn van een Chlodion. Zijn geschiedenis werd gedeeltelijk verward met die van Oostfrankische koningen, zeker waar het de relatie met Rome (Aetius) en de hunnen (Attila) betrof. Zijn datum van overlijden is eigenlijk het enige dat we zeker weten.
De Germaanse mystiek wenste een legendarische afkomst te realiseren en zo ontstond het verhaal dat de echtgenote van Chlodion bevrucht werd door een zeemonster uit welke verbinding Mérovée werd geboren.
Zij volgden de heidense cultus van 'Diana van de Ardennen - van de negen vuren'.
De afkomst van de Merovingische koningen is door mythen omgeven. Merovech (Meroveus) zou omstreeks 415 geboren zijn als zoon van Chlodion, bijgenaamd 'de langharige'. Het is daarom dat de Merovingers uit dit geslacht ook wel worden aangeduid met 'de langharige koningen'. Deze koningen werden verondersteld hun macht te ontlenen aan hun lange rode haar. Het knippen van hun haar stond gelijk aan een verlies van macht. Van Chlodion (en diens vader Pharamond), wordt aangenomen dat ze uit legenden zijn voortgekomen en niet werkelijk bestaan hebben. Ook van Merovech is niet met 100% zekerheid vast te stellen dat hij werkelijk geleefd heeft.
De figuur van Merovech heeft in de loop der tijden mythische vormen aangenomen. Zo wordt van hem verteld dat hij geboren is uit twee vaders. Toen zijn moeder zwanger van hem was, ging ze zwemmen in de oceaan. Eenmaal in het water, werd ze verleid dan wel verkracht (al naargelang de versie van het verhaal) door een onbekend zeemonster, "bestea Neptuni Quinotauri similis". Dat wil zeggen een beest van Neptunus gelijkend op een Quinotaurus. Door dit creatuur, half zeemonster en half stier, werd de zwangere koningin een tweede maal bevrucht. Toen Merovech geboren werd, stroomden er twee soorten bloed door zijn anderen: dat van de Frankische koningen en dat van een zeemonster. De uitdrukking 'blauw bloed in de aderen hebben' is hiervan afgeleid (zeedieren als bijvoorbeeld kreeft en inktvis hebben blauw bloed). Er wordt ook wel beweerd dat Merovech een rechtstreekse afstammeling is van Jezus Christus wiens bloedlijn (via Maria Magdalena) door de tempelridders naar Europa gebracht zou zijn. De heilige bloedlijn van Jezus is in deze theorie "de graal".
Merovech trouwt in 435 met Verica, afkomstig uit Westfalen (Duitsland). Men zou op basis hiervan wellicht aannemen dat de Frankische koningen monogaam waren. Niets is echter minder waar! Sommigen hielden er, naar Oosters voorbeeld, zelfs een complete harem op na. Ook na hun bekering tot het Christendom houden zij vast aan hun concubines. Zelfs als de aristocratie, onder druk van de kerk, de (openlijke) polygamie reeds lang heeft opgegeven.
In 448 wordt Merovech uitgeroepen tot koning, hij wordt hiermee de eerste koning uit het geslacht van de Merovingers. Merovech is vooral bekend geworden door zijn strijd tegen de Hunnen. Hij helpt in 451 de Romeinse legeraanvoerder Aetius en Theodorik, koning van de Gothen, om de opmars van Attila de Hun te stoppen. De Hunnen richten grote schade aan. Als ze Parijs naderen wil de bevolking vluchten. De heilige Geneviève houdt de uittocht een halt toe door de Parijzenaars te verzekeren dat hun stad gespaard zal blijven. Merovech valt de Hunnen aan, ergens tussen Châlons sur Marne en Méry sur Seine (nabij Troyes). Na een verschrikkelijke veldslag worden de Hunnen teruggedreven. Deze gedenkwaardige slag op Catalunische velden (451) was evenwel niet beslissend want Atilla kon zich terugtrekken aan de overzijde van de Rijn.
Uit dit huwelijk een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Childeric I | *435 | | †481 | Tournai [België] | 46 | 1 | 1 |
Heinrich von Hessen
Heinrich Landgraf von Hessen, geb. op 24 jun 1244, landgraaf van Hessen, ovl. Marburg [Duitsland] op 21 dec 1308.
Heinrich Landgraf von Hessen.
tweede echtgenoot, das Kind, 1247 Belehnung mit Thüringen, kann 1256-1263 nur Hessen aus diesen Gütern dem Margkrafen Heinrich dem Erlauchten entreissen.
- Vader:
Hendrik II hertog van Brabant van Lotharingen1,2, zn. van Hendrik I hertog van Brabant (hertog van Brabant) en Mathilde van Boulogne, geb. circa 1194, ridder 1226, hertog van Lotharingen en Brabant, markgraaf van Antwerpen 1235, ovl. Leuven [België] op 1 feb 1248, begr. Villers Cisterciënserabdij, Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (2) circa 1240 met
tr. (1) in 1263
met
Adelheid Herzögin von Ravensberg von Brunswijk (von Braunschweig, van Brunswijk), dr. van Otto I von Braunschweig-Lüneburg (hertog Brunswijk-Lüneburg) en Mathilde van Brandenburg, ovl. op 12 jun 1274.
Uit dit huwelijk 3 kinderen:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Otto | *1272 | | †1328 | | 55 | 1 | 1 |
| 2 | Sophie | | | †1331 | | | 1 | 2 |
| 3 | Hendrik | *1264 | | †1298 | | 34 | 1 | 1 |
tr. (2) voor 1276
met
Mechthild van Kleef, dr. van Dietrich VI van Kleef (graaf van Kleef 1260-1275, graaf von Dinslaken sedert 1245, vermeld vanaf 1251) en Aleidis van Heinsberg (erfdochter van Hülchrath en), ovl. op 21 dec 1309.
Bronnen:
| 1. | Afstammingsreeksen van de Hertogen van Brabant (B 009), Vic Hamers, Rob Dix en Zeno Deurvorst, NGV, 978-90-72771-08-7, Woerden, 2006 (blz. 127) |
| 2. | Afstammingsreeksen van de Hertogen van Brabant (B 009), Vic Hamers, Rob Dix en Zeno Deurvorst, NGV, 978-90-72771-08-7, Woerden, 2006 (blz. 144) |