Rechiaire de Souabe
Rechiaire de Souabe, geb. circa 382, Roi de Sueves, ovl. in 435.
tr.
met
NN de Wisigothie.
Uit dit huwelijk 2 kinderen, waaronder:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Caratène | *414 | Suévie [Duitsland] | †506 | Lyon [Frankrijk] | 92 | 1 | 1 |
Dirk I van Holland
Dirk I van Holland1, geb. circa 874, ovl. in 931.
Hij krijgt een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Dirk I | *885 | | †939 | Andernach [Luxemburg] | 54 | 1 | 1 |
Bronnen:
| 1. | Een stamboom in been, Een stamboom in been, Dr B.K.S. Dijkstra, De Bataafsche Leeuw, 1991, 90-6707-258-3 (B 017) (blz. 158) |
| 2. | Een stamboom in been, Een stamboom in been, Dr B.K.S. Dijkstra, De Bataafsche Leeuw, 1991, 90-6707-258-3 (B 017) (blz. 93) |
| 3. | Een stamboom in been, Een stamboom in been, Dr B.K.S. Dijkstra, De Bataafsche Leeuw, 1991, 90-6707-258-3 (B 017) (blz. 115) |
Radboud V van Holland
Radboud V van Holland2,1, geb. circa 848, ovl. in 874 gesneuveld.
Radboud V van Holland.
Princeps Regionis Frisiae, zetelde in Tiel of Avezaat.
Graaf Gerolf van Holland of (rond 850 - rond 896) was graaf van Frisia, comes Fresonum, vanaf ongeveer 885. Zijn naam wordt ook wel geschreven als Gerulf, soms met de toevoeging “van Kennemerland”. Zijn afkomst is niet precies bekend, er zijn aanwijzingen dat hij een nazaat is van de Friese koning Radboud, wat zou verklaren waarom hij tot de hoge rijksadel werd gerekend.
Het is niet geheel duidelijk waar het gebied van Gerolf lag, maar Kennemerland lijkt het meest waarschijnlijk. De toevoeging “van Holland” is (net als “van Kennemerland”) van latere datum. De eerste graaf die officieel graaf van Holland genoemd werd was Floris II in 1101. Gerolf geldt als de stamvader van het huis van Holland, maar tot 1100 werden de bewoners van zijn gebied nog Friezen genoemd.
Gezant van de Vikingaanvoerder Godfried de Zeekoning, die was beleend met Walcheren, Kennemerland en de Middelnederlandse gebieden die destijds hadden behoord aan tot de lenen van de Vikingen Rorik en Harald. Gerulf was een der ontevreden edelen die in 885 Godfried vermoordden, waarna hij zelf diens plaats innam in Frisia. Kort na de vergadering van de rijksgroten in Forchheim in 889 beleende koning Arnulf hem met een groot aantal goederen in de Hollandse kuststrook.Zijn zoons Waldger en Dirk waren vrij kort daarna de verdedigers van het land tussen Maas en Vlie. Dirk - de Westfriese graaf, die vooral in de pagus Kinnem (Kennemerland) heerste - geldt als de eerste in de rij der Hollandse graven.
Het ontstaan van het graafschap Holland:.
Hoewel het gebied waar Gerolf van Holland woonde sinds het verdrag van Verdrag van Verdun (843) onderdeel was van het Oostfrankische rijk, maakten in de praktijk de vikingen er de dienst uit. Pas in 885 kwam hieraan een einde door de moord op Godfried de Noorman. In deze moord had graaf Gerolf een actief aandeel.
Graaf Gerolf ontving als beloning voor zijn rol bij het verdrijven van de Noormannen van de Oostfrankische koning Arnulf van Karinthië op 4 augustus 889 een aantal goederen in vol eigendom. Het betrof een gebied buiten zijn graafschap, in Teisterbant, bestaande uit een aantal boerderijen en huizen in onder andere Tiel, Aalburg en Asch, plus een gebied binnen zijn graafschap, bestaande uit een bos en een bouwakker, ergens tussen de monding van de Oude Rijn en (vermoedelijk) Bennebroek.
Twijfels over het stamvaderschap:.
Gerolf wordt pas sinds laat negentiende eeuw gezien als de stamvader van het Huis van Holland. Dit is gebaseerd op een gedicht uit omstreeks 1120. Daarin worden de graven uit het Huis genoemd, en het gedicht begint met: "De eerste Dirk, broer van Waldger, was een roemrijk man ......" In een ander werk over deze Waldger staat: "Waldgarius Freso, Gerilfi filius", wat te vertalen is als "Waldger de Fries, zoon van Gerulf". Hiermee wordt Gerolf gezien als de vader van Dirk I en als de stamvader van het Hollandse Huis.
Vreemd is echter dat Waldger als oudste zoon na de dood van Gerolf het landgoed in Teisterbant kreeg, terwijl zijn jongere broer Dirk het graafschap erfde. Ook vreemd is dat Waldger zijn enige zoon Radboud noemde. Het was in die tijd namelijk gebruikelijk dat oudste zoon de naam van zijn grootvader kreeg. Er wordt daarom ook wel gedacht dat Gerolf niet de vader maar de pleegvader van Waldger en Dirk was. "Filius" zou in dit geval de betekenis "pleegzoon" kunnen hebben. De meest waarschijnlijke kandidaat voor de biologische vader is Radboud, Heer van Nederfriesland. Deze Radboud sneuvelde in 874 tijdens zijn strijd tegen de Noormannen. Gerolf zou als voogd ook het gebied hebben beheerd dat aan de oudste zoon Waldger nagelaten werd. Dat Dirk vervolgens het graafschap van Gerolf erfde zou komen omdat Gerolf zelf kinderloos bleef.
tr. circa 872
met
zuster en dochter van Dirk I van Friesland, dr. van Dirk II van Holland.
Uit dit huwelijk 2 zonen:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Dirk I | *874 | | †931 | | 57 | 1 | 1 |
| 2 | Waldger | *873 | | †936 | Besançon [Frankrijk] | 63 | 1 | 2 |
Bronnen:
| 1. | Een stamboom in been, Een stamboom in been, Dr B.K.S. Dijkstra, De Bataafsche Leeuw, 1991, 90-6707-258-3 (B 017) (blz. 93) |
| 2. | Een stamboom in been, Een stamboom in been, Dr B.K.S. Dijkstra, De Bataafsche Leeuw, 1991, 90-6707-258-3 (B 017) (blz. 158) |
| 3. | Een stamboom in been, Een stamboom in been, Dr B.K.S. Dijkstra, De Bataafsche Leeuw, 1991, 90-6707-258-3 (B 017) (blz. 115) |
Caratène Aggripine de Narbonne
Caratène Aggripine de Narbonne, geb. Narbonne [Frankrijk] circa 441, Reine des burgondes, ovl. Lyon [Frankrijk] in 491.
tr.
met
Chilperic II koning van Bourgondië, zn. van Gundioc koning van Bourgondië (koning van Bourgondië) en Caratène de Souabe, geb. circa 455, ovl. in 476.
Uit dit huwelijk 3 kinderen:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Clothilde | *474 | Lyons [Frankrijk] | †545 | Tours [Frankrijk] | 70 | 1 | 6 |
| 2 | Gundobald | *480 | | †516 | | 36 | 1 | 1 |
| 3 | Théodora | *470 | Bourgondie [Duitsland] | | | | 1 | 1 |
Gertrude de Genève de Burgondie
Gertrude de Genève de Burgondie, geb. in 490, Princesse Burgonde, ovl. in 568.
tr.
met
Agilulf le Suève de Baviere (van Beieren), geb. in 482, Duc Agilolfing en Bavière, ovl. in 537.
Agilulf le Suève de Baviere.
Zwager van Clodéric. Deze figuur, waarvan de naam misschien Agilulf was, stamde in de vrouwelijke lijn af van een koning Agilulf der Suaven, gestorven in 458. We veronderstellen dat hij een broer was van één van de vrouwen van Clodéric, koning te Keulen.
Uit dit huwelijk een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Heruli | *515 | | †584 | | 69 | 1 | 2 |
Caratène de Souabe
Caratène de Souabe, geb. in 435, ovl. Geneve [Zwitserland] circa 506.
tr. (1) circa 437
met
Gundioc (Gundiok) koning van Bourgondië (Gundéric de Burgondie), zn. van Gondichard ou Gondahard van Bourgondië (Roi des Burgondes (413-436)) en Childeramma de Francie, geb. circa 430, koning van Bourgondië (Roi des Burgondes (436-471), magister militum Galliorum (463)), ovl. in 471, hij krijgt geen kinderen, tr. (2) met Clotilde de Wisigothie. Uit dit huwelijk geen kinderen.
Gundioc koning van Bourgondië (Gundéric de Burgondie).
koning van Bourgondië, "magister militium Galliarum" in 463, bondgenoot van Avitus in de tijd dat die legeraanvoerder in Gallië was.
Uit dit huwelijk 5 kinderen:
tr. (2)
met
Flavius de Septimanie, zn. van Nascien I de Septimanie en Childeramna Alphia Galicia de Wisigothie, geb. circa 420, ovl. in jul 472.
Uit dit huwelijk een dochter:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Eglise | *465 | Périgueux [Frankrijk] | | | | 1 | 1 |
Gundahar van Bourgondië
Gundahar medekoning van Bourgondië, geb. circa 374, König von Burgund, ovl. in 436.
Gundahar medekoning van Bourgondië.
Het is niet duidelijk wie zijn moeder is. Veel genealogen laten dit in het midden en voeren voor hem twee moeders op. Er zijn daardoor twee broers, die hoogstwaarschijnlijk één en dezelfde zijn. Al met al een hoogst verwarrend situatie, ontstaan door het gebrek aan bronnen.
Gondomar/Gonichair/Gundahar/Gundaharius/Gundichar/Gundicharius/Gundihar/Gundohar/Gunthahar/Gunthar/Guntiar/Gyntiarios von Burgund en Athanildis/Clothilde/Clotilde/Hrothildis von Westgothen hebben meerdere partnerschappen (mogelijk dubbele invoer).
In 435 wilde Gondicaire de grenzen van zijn domeinen uitbreiden en viel hij de provincie Belgica Prima aan. De Bourgondiërs bereikten de regio van Toul en Metz, maar werden daar gestopt door de patriciër Aetius, de "meester van de militie" en opperbevelhebber van Valentinianus III, gesteund door zijn Hunse hulptroepen.
De .
Rampzalige Nederlaag
.
Verschillende bronnen, die elkaar aanvullen maar ook tegenspreken, vermelden een nieuwe en verschrikkelijke nederlaag die het jaar daarop plaatsvond en die hen bijna vernietigde, waarbij de gehele Bourgondische elite en hun koning Gondicaire omkwamen. Historici verschillen van mening over de toeschrijving van deze bijna-vernietiging. Was het een triomf van Aetius over de Bourgondiërs, werd de opperbevelhebber geholpen door Hunse hulptroepen of was het juist een puur Hun-Bourgondisch conflict?
.
Enkele auteurs, waaronder Katalin Escher, beschouwen de versie van Prosper Tiro van Aquitanië als de meest betrouwbare en dat de vernietiging van het Bourgondische leger in 436/437 het resultaat was van een wapenfeit tussen de Hunnen en de Bourgondiërs; een wapenfeit dat past in een logica van zowel expansie als wraak van de Hunnen na hun nederlaag in 428. Prosper Tiro van Aquitanië beschrijft de nederlaag van de Bourgondiërs als volgt:.
"In die tijd versloeg Aetius Gundicaire, koning van de Bourgondiërs die in Gallië woonden, en verleende hem vrede op zijn smeekbeden, maar deze was van korte duur omdat de Hunnen hem met zijn volk vernietigden." - Prosper Tiro van Aquitanië, Kronieken, 1322
De verschrikkelijke nederlaag van 436/437 en de dood van Gondicaire markeerden een echte breuk in de geschiedenis van de Bourgondiërs. Het leidde tot het einde van het koninkrijk van Worms, waarvan het grondgebied weer onder directe controle van de Romeinen kwam. Deze tragische episode in de Bourgondische geschiedenis vormt een van de fundamenten van de legende van de Nibelungen.
tr. circa 410
met
Athanildis van de Westgothen, dr. van Alaviv vorst van de Westgothen, geb. circa 380, ovl. Lyon [Frankrijk].
Dietlinde de Francie.
De Balthen (betekent "moedig" in de Gotische taal) zijn, samen met de Amalen, de twee grote Gotische afstammingslijnen die beweren af te stammen van de god Gaut.
.
De Balthen leverden verschillende koningen aan de Visigoten, tot aan Amalaric, die in 531 stierf. De dochter van Amalaric, Goiswintha, werd de echtgenote van de Visigotische koning Athanagild, die regeerde van 554 tot 567. Na de dood van Athanagild trouwde ze met koning Leovigild, die samen met zijn broer regeerde vanaf 567 en vervolgens alleen regeerde van 572 tot zijn dood in 586.
De Bourgondische prinses Clotilde, die koningin van de Franken werd, is zowel verbonden met de Balthische als de Amalische afstammingslijn.
Deze beroemde afstammingslijn breidde zich verder uit in Frankrijk, in de Gotische provincie Septimanië of Languedoc, onder de onjuiste benaming Baux; een tak van deze familie vestigde zich later in het koninkrijk Napels. De heren van Baux, nabij Arles en over negenenzeventig andere locaties, bleven onafhankelijk van de graven van Provence.
Athanildis van de Westgothen.
Gondomar/Gonichair/Gundahar/Gundaharius/Gundichar/Gundicharius/Gundihar/Gundohar/Gunthahar/Gunthar/Guntiar/Gyntiarios von Burgund en Athanildis/Clothilde/Clotilde/Hrothildis von Westgothen hebben meerdere partnerschappen (mogelijk dubbele invoer).
Bronnen:
Athanildis van de Westgothen
Athanildis van de Westgothen, geb. circa 380, ovl. Lyon [Frankrijk].
Athanildis van de Westgothen.
Gondomar/Gonichair/Gundahar/Gundaharius/Gundichar/Gundicharius/Gundihar/Gundohar/Gunthahar/Gunthar/Guntiar/Gyntiarios von Burgund en Athanildis/Clothilde/Clotilde/Hrothildis von Westgothen hebben meerdere partnerschappen (mogelijk dubbele invoer).
tr. circa 410
met
Gundahar medekoning van Bourgondië, zn. van Gebicca medekoning in Bourgondië (koning) en Dietlinde des Balthes, geb. circa 374, König von Burgund, ovl. in 436.
Gundahar medekoning van Bourgondië.
Het is niet duidelijk wie zijn moeder is. Veel genealogen laten dit in het midden en voeren voor hem twee moeders op. Er zijn daardoor twee broers, die hoogstwaarschijnlijk één en dezelfde zijn. Al met al een hoogst verwarrend situatie, ontstaan door het gebrek aan bronnen.
Gondomar/Gonichair/Gundahar/Gundaharius/Gundichar/Gundicharius/Gundihar/Gundohar/Gunthahar/Gunthar/Guntiar/Gyntiarios von Burgund en Athanildis/Clothilde/Clotilde/Hrothildis von Westgothen hebben meerdere partnerschappen (mogelijk dubbele invoer).
In 435 wilde Gondicaire de grenzen van zijn domeinen uitbreiden en viel hij de provincie Belgica Prima aan. De Bourgondiërs bereikten de regio van Toul en Metz, maar werden daar gestopt door de patriciër Aetius, de "meester van de militie" en opperbevelhebber van Valentinianus III, gesteund door zijn Hunse hulptroepen.
De .
Rampzalige Nederlaag
.
Verschillende bronnen, die elkaar aanvullen maar ook tegenspreken, vermelden een nieuwe en verschrikkelijke nederlaag die het jaar daarop plaatsvond en die hen bijna vernietigde, waarbij de gehele Bourgondische elite en hun koning Gondicaire omkwamen. Historici verschillen van mening over de toeschrijving van deze bijna-vernietiging. Was het een triomf van Aetius over de Bourgondiërs, werd de opperbevelhebber geholpen door Hunse hulptroepen of was het juist een puur Hun-Bourgondisch conflict?
.
Enkele auteurs, waaronder Katalin Escher, beschouwen de versie van Prosper Tiro van Aquitanië als de meest betrouwbare en dat de vernietiging van het Bourgondische leger in 436/437 het resultaat was van een wapenfeit tussen de Hunnen en de Bourgondiërs; een wapenfeit dat past in een logica van zowel expansie als wraak van de Hunnen na hun nederlaag in 428. Prosper Tiro van Aquitanië beschrijft de nederlaag van de Bourgondiërs als volgt:.
"In die tijd versloeg Aetius Gundicaire, koning van de Bourgondiërs die in Gallië woonden, en verleende hem vrede op zijn smeekbeden, maar deze was van korte duur omdat de Hunnen hem met zijn volk vernietigden." - Prosper Tiro van Aquitanië, Kronieken, 1322
De verschrikkelijke nederlaag van 436/437 en de dood van Gondicaire markeerden een echte breuk in de geschiedenis van de Bourgondiërs. Het leidde tot het einde van het koninkrijk van Worms, waarvan het grondgebied weer onder directe controle van de Romeinen kwam. Deze tragische episode in de Bourgondische geschiedenis vormt een van de fundamenten van de legende van de Nibelungen.
Gebicca in Bourgondië
Gebicca (Gibicca, Ghislahaire) medekoning in Bourgondië1, geb. circa 340, koning, ovl. circa 411.
Gebicca medekoning in Bourgondië.
Mythische stamkoning, die wellicht met zijn zoon Gundaha de diverse Bougondische clan onder zich wist te verenigen.
De Bourgondiërs (in het Duits Burgunden/Burgunder) zijn een Germaans volk dat behoort tot de Ostische tak, waarschijnlijk afkomstig van het eiland Bornholm in de Oostzee.
.
Historische Vermelding
.
Plinius de Oudere noemt dit volk voor het eerst in de 1e eeuw. Deze Romeinse schrijver lokaliseert hen aan de Oder, in het huidige Polen.
De Bourgondiërs namen deel aan de invasies en migraties aan het einde van de oudheid en het begin van de middeleeuwen, een periode waarin zij zich blijvend vestigden in het zuidoosten van Gallië, als federatievolk van het Romeinse Rijk. Aan het einde van de 5e eeuw, profiterend van de ineenstorting van het West-Romeinse Rijk, stichtten de Bourgondiërs een koninkrijk dat zij uitbreidden naar het huidige Romandië in Zwitserland en het zuidoostelijke kwart van Gallië. Echter, vanaf 534 werd het koninkrijk van de Bourgondiërs geïntegreerd in het koninkrijk van de Merovingische Franken, binnen welk het aan het einde van de 6e eeuw de naam regnum Burgundiæ ("koninkrijk van Bourgondië") kreeg, waarvan de huidige naam Bourgondië is afgeleid.
.
Het Bourgondische particularisme, gebaseerd op de tolerante en vaardige interetnische harmonisatiepolitiek die werd gevolgd door de Bourgondische koningen, met name Gondebaud, de uitvaardiger van de Gombette-wet, bleef in de middeleeuwen voortbestaan als een "Bourgondisch nationaal gevoel", volgens de uitdrukking van Maurice Chaume.
Giselher is een koning van Bourgondië in het Nibelungenlied, broer van de koningen Gunther en Gernot. Historisch gezien komen deze personages overeen met de drie zonen van koning Gebicca: Gundomar, Gislaharius (Giselher) en Gundaharius (Gunther), die de Bourgondiërs regeerden in de 5e eeuw. De naam Giselher betekent "toegewijde krijger". In het Nibelungenlied is hij verloofd met Dietlind, de dochter van graaf Rüdiger van Bechelaren. Hij stierf kort voor 436.
tr. (1)
met
Dietlinde de Francie, dr. van Pharamond Guermond de Francie (Roi Des Francs) en Arcote Argote des Cimbren (Erbprinzessin der Sungambrier).
Dietlinde de Francie.
De Balthen (betekent "moedig" in de Gotische taal) zijn, samen met de Amalen, de twee grote Gotische afstammingslijnen die beweren af te stammen van de god Gaut.
.
De Balthen leverden verschillende koningen aan de Visigoten, tot aan Amalaric, die in 531 stierf. De dochter van Amalaric, Goiswintha, werd de echtgenote van de Visigotische koning Athanagild, die regeerde van 554 tot 567. Na de dood van Athanagild trouwde ze met koning Leovigild, die samen met zijn broer regeerde vanaf 567 en vervolgens alleen regeerde van 572 tot zijn dood in 586.
De Bourgondische prinses Clotilde, die koningin van de Franken werd, is zowel verbonden met de Balthische als de Amalische afstammingslijn.
Deze beroemde afstammingslijn breidde zich verder uit in Frankrijk, in de Gotische provincie Septimanië of Languedoc, onder de onjuiste benaming Baux; een tak van deze familie vestigde zich later in het koninkrijk Napels. De heren van Baux, nabij Arles en over negenenzeventig andere locaties, bleven onafhankelijk van de graven van Provence.
Uit dit huwelijk 3 kinderen:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Gondichard | *385 | Dijon [Frankrijk] | †436 | | 51 | 1 | 2 |
| 2 | Hagen | | | †443 | | | 1 | 1 |
| 3 | Kriemhilde | *400 | | | | | 1 | 2 |
tr. (2)
met
Dietlinde des Balthes, dr. van Geberic de Gothie, geb. circa 350, ovl. in 411.
Uit dit huwelijk een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Gundahar | *374 | | †436 | | 62 | 1 | 0 |
Bronnen:
Gundomar in Bourgondië
Gundomar medekoning in Bourgondië, geb. voor 335, ovl. na 369.
tr.
met
Hrotildis de Wisigothie, dr. van Aorich vorst van de Westgothen (Fürst der Westgoten), geb. circa 325.
Uit dit huwelijk een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Gebicca | *340 | | †411 | | 71 | 2 | 4 |
Alaviv van de Westgothen
Alaviv vorst van de Westgothen, geb. circa 348, ovl. na 375.
Hij krijgt een dochter:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Athanildis | *380 | | | Lyon [Frankrijk] | | 1 | 0 |
Aorich van de Westgothen
Aorich (Aoric) vorst van de Westgothen (Aoric de Wisigothie), geb. in 295, Fürst der Westgoten, ovl. in 354.
Aorich vorst van de Westgothen (Aoric de Wisigothie).
Ariaric, koning der Wisigothen, voerde een aanval uit tegen de Sarmaten in de vlakte, via de vallei van de Maros, waarbij de Romeinen die kwamen om de Sarmaten te helpen volledig werden verslagen.
Hij krijgt 3 kinderen:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Alaviv | *348 | | †375 | | 27 | 1 | 1 |
| 2 | Hrotildis | *325 | | | | | 1 | 1 |
| 3 | Rocesthes | *320 | | †399 | Istanbul [Turkije] | 79 | 1 | 2 |
Erwige Ervigio Ervik de Wisigothie
Erwige Ervigio Ervik de Wisigothie, geb. Toledo [Spanje] circa 636, ovl. circa 687.
Erwige Ervigio Ervik de Wisigothie.
Volgens de Chronique d'Albelda (9e eeuw) was hij de zoon van Ardabast, die tijdens het bewind van koning Chindaswinth vanuit Constantinopel naar Hispanië kwam en trouwde met de nicht van de koning. Volgens de Spaanse historicus Luis de Salazar y Castro was Ardabast de zoon van Athanagild, die op zijn beurt de zoon was van de Visigotische prins Hermenegild en de Frankische prinses Ingonde, en van een zekere Flavia Juliana, dochter van een broer van de Byzantijnse keizer Mauricius. Door zijn vader zou Erwig dus een directe afstammeling zijn van koning Leovigild (568-586).
.
Erwig was een Visigotische graaf, verbonden met de familie van koning Chindaswinth, en getrouwd met Liubagotona, een dochter van koning Swinthila. In 680 verdrong hij de oude koning Wamba, die impopulair was geworden vanwege zijn militaire en religieuze hervormingen. Erwig werd op 31 oktober 680 in Toledo gekroond. Sommige historici zien in de snelle kroning van Erwig na het ontvangen van de laatste sacramenten het bewijs van een goed voorbereide paleisintrige.
Bij zijn aantreden beval hij de Joden in het koninkrijk hun geloof af te zweren op straffe van confiscatie van hun goederen en uitzetting uit Spanje. In 681 vond het 12e concilie van Toledo plaats, dat zijn macht legitimeerde. Hij voltooide in 681 de Lex Visigothorum (of Liber Iudiciorum) van koning Recceswinth. Nadat hij ernstig ziek was geworden, verklaarde Erwig op 14 november 687 zijn schoonzoon Egica, de echtgenoot van zijn dochter Cixillo, tot zijn erfgenaam en trad de volgende dag als boeteling terug in een klooster, na zijn hof te hebben bevolen terug te keren naar Toledo met Egica die gekroond moest worden.
.
Erwig was mogelijk de vader van hertog Pedro van Cantabrië, maar sommige historici en genealogen betwisten deze theorie vandaag de dag. Na ernstig ziek te zijn geworden, verklaarde Erwig op 14 november 687 zijn schoonzoon Egica, de echtgenoot van zijn dochter Cixillo, tot zijn erfgenaam en trad de volgende dag als boeteling terug in een klooster, na zijn hof te hebben bevolen terug te keren naar Toledo met Egica die gekroond moest worden.
tr.
met
Luigigtohona Liubigotona Liuvigoto de de Wisigothie, dr. van Swinthila Balto de Wisigothie (Roi des Wisigoths d'Espagne, Roi de Leon (601-620)) en Theodora Balto de Wisigothie, geb. Madridanos [Spanje] circa 633, Koningin.
Luigigtohona Liubigotona Liuvigoto de de Wisigothie.
De Balthen (betekent "dapper" in de Gotische taal) zijn samen met de Amalen de twee grote Gotische geslachten die beweren af te stammen van de god Gaut.
.
De Balthen leverden verschillende koningen aan de Visigoten tot aan Amalaric, die in 531 stierf. Zijn dochter, Goswinthe, werd de echtgenote van de Visigotische koning Athanagild, die regeerde van 554 tot 567. Na de dood van Athanagild trouwde zij met koning Leovigild, die gezamenlijk met zijn broer regeerde vanaf 567 en daarna alleen van 572 tot aan zijn dood in 586.
.
De Bourgondische prinses Clotilde, die koningin der Franken werd, is verbonden met zowel het geslacht van de Balthen als dat van de Amalen.
Edward Gibbon schrijft in hoofdstuk 30, voetnoot #4 van zijn boek "Geschiedenis van de achteruitgang en val van het Romeinse Rijk":.
"Deze illustere lijn bleef zich uitbreiden in Frankrijk, in de Gotische provincie Septimanië, of Languedoc, onder de onjuiste naam van Baux; en een tak van deze familie vestigde zich later in het koninkrijk Napels. De heren van Baux, nabij Arles en op ongeveer negenenzeventig plaatsen, bleven onafhankelijk van de graven van Provence.".
Uit dit huwelijk 4 kinderen, waaronder:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Cixillona | *650 | | | | | 1 | 3 |
| 2 | Théodora | *650 | | | | | 1 | 3 |
| 3 | Pierre | *666 | Laredo [Spanje] | †730 | | 64 | 1 | 1 |
Argaith van de Vandalen
Argaith koning van de Vandalen, geb. circa 215, König der Vandalen, ovl. na 270.
Knivida van de Westgothen
Knivida vorst van de Westgothen (Cnivia de Wisigothie), geb. in 200, ovl. in 253.
Knivida vorst van de Westgothen (Cnivia de Wisigothie).
De Visigoten (Westgoten) of Tervingen (bosvolk)
.
De Visigoten (ook wel "wijze Goten" of "Westgoten" genoemd) of Tervingen ("bosvolk") waren een Germaans volk afkomstig van de Goten. De Visigoten zijn degenen die, migrerend vanuit het gebied rond de Zwarte Zee, zich rond 270-275 vestigden in de verlaten Romeinse provincie Dacië (het huidige Roemenië) binnen het Romeinse Rijk, terwijl de Ostrogoten zich vestigden in Sarmatië (het huidige Oekraïne). De Visigoten migreerden opnieuw naar het westen vanaf 376 en leefden binnen het West-Romeinse Rijk, in Hispania en Aquitanië. De Ostrogoten migreerden ook naar het westen, maar later dan de Visigoten, en leefden in Italië. Visigoten en Ostrogoten worden geclassificeerd binnen de Oosterse tak van de Germaanse volkeren.
Na de val van het West-Romeinse Rijk (476), bleven de Visigoten bijna 250 jaar een belangrijke rol spelen in West-Europa. Ze zijn misschien wel het meest prestigieuze "barbaarse" volk van Europa, zowel door hun lange geschiedenis en mythische oorsprong, als door de indrukken die ze lang in de geesten nalieten.
.
Terwijl ze sinds het einde van de derde eeuw de oude Romeinse provincie Dacië bezetten, begonnen de Visigoten geleidelijk het arianisme aan te nemen, vanaf het jaar 341. Dit is een vorm van christendom die stelt dat Jezus Christus niet God is, maar een afzonderlijk wezen dat direct door God is geschapen. Deze overtuiging staat in tegenstelling tot de christelijke orthodoxie, die de meerderheid vormde in het Romeinse Rijk toen de Visigoten zich daar vestigden. Officieel bleven de Visigoten trouw aan dit geloof, dat door de trinitarische kerk als "ketterij" werd beschouwd, tot in 589, toen koning Reccared I (in het Spaans: Recaredo) ervoor koos om zich publiekelijk te bekeren, waardoor de trinitarische kerk officieel werd opgenomen in het Visigotische koninkrijk Spanje. Echter, zelfs na deze datum bleef een Arian partij zeer actief en invloedrijk, vooral binnen de adel. Dit speelde nog een rol in de laatste dagen van het koninkrijk in het begin van de achtste eeuw.
258: De Goten splitsen zich in Ostrogoten en Visigoten.
.
269: Overwinning van de Goten op keizer Claudius II (Claudius de Gotische) bij Naissus (tegenwoordig Niš, in Servië).
Hij krijgt 3 zonen:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Argaith | *215 | | †270 | | 55 | 0 | 0 |
| 2 | Ovida | *220 | | †248 | | 28 | 1 | 1 |
| 3 | Ganabaud | *230 | | †274 | | 44 | 1 | 1 |
Ostrogotha de Wisigothie
Ostrogotha de Wisigothie, geb. voor 165, ovl. na 194.
Hij krijgt een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Knivida | *200 | | †253 | | 53 | 1 | 3 |
Zamoxis de Wisigothie
Zamoxis de Wisigothie, geb. in 145, ovl. in 216.
Hij krijgt een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Ostrogotha | *165 | | †194 | | 29 | 1 | 1 |
Borbista de Wisigothie
Borbista de Wisigothie, geb. in 120, ovl. circa 170.
Borbista de Wisigothie.
Stamvader van het Gotisch-Baltische huis.
Hij krijgt een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Zamoxis | *145 | | †216 | | 71 | 1 | 1 |
Guntmarich III van de Bourgondië
Guntmarich III koning van de Bourgondië, geb. in 275, König von Burgund, ovl. na 329.
Hij krijgt een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Gundomar | *335 | | †369 | | 34 | 1 | 1 |
Hilderich van de Bourgondiërs
Hilderich leider van de Bourgondiërs, geb. circa 250, ovl. na 299.
Hij krijgt een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Guntmarich | *275 | | †329 | | 54 | 1 | 1 |