Thierry III van Bourgondië
Thierry III van Bourgondië | |
| Thierry III (Theoderich III, Theuderic III) van Bourgondië (Rex Francorum, Thedoric de Neustrië (Merovingiens)), geb. in 650, koning van Bourgondië 670-673, ovl. Arras [Frankrijk] tussen 2 sep 690 en 12 apr 691, begr. St Waast [Frankrijk]. |
tr. in 675
met
Clothilde (Clotilde, Doda, Dode) Francs Ripuaires (van Herstal, van Metz), dr. van Ansegisel van Autrasië (hertog der Franken) en Begga (Sainte) van Lander (Abesse D'Andenne Fondatrice du monastère d'Andenne), geb. circa 650, regentes, ovl. in 692, begr. St Waast [Frankrijk] op 5 jun 692. |  |
Uit dit huwelijk 6 kinderen:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Chrotlinde | *675 | †708 | 33 | 1 | 4 | ||
| 2 | Clovis | †694 | 0 | 0 | ||||
| 3 | Childebert | *683 | †711 | 27 | 1 | 2 | ||
| 4 | Clotaire IV | *682 | †719 | 37 | 0 | 0 | ||
| 5 | Bertrade | *676 | Soissons [Frankrijk] | †738 | Beieren [Duitsland] | 62 | 4 | 3 |
| 6 | Rolande | *715 | 1 | 1 |
tr. (1)
met
Marie der Franken Merovingiens, dr. van Clotaire II Rex de Neustrie (koning der Franken 613-629) en Bértrude Aldétrude de Bourgogne (Reine des Francs 613-618), geb. in 610.
tr. (2)
met
Amalberthe de Landen, dr. van Waudbert IV de Lommois en Amalaberge de Landen, geb. Landen [België] in 585.
Uit dit huwelijk een dochter:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Gunza | *635 | Metz [Frankrijk] | †705 | 70 | 1 | 4 |
tr.
met
Lotha d'Alemanie, dr. van Adalric van de Elzas en Hultrude de Burgondie, geb. in 642.
Uit dit huwelijk een dochter:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Wantrade | *675 | Tournai [België] | †730 | 55 | 1 | 1 |
Hij krijgt een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Ruricus | *430 | Limoges [Frankrijk] | †507 | 77 | 3 | 4 |
tr.
met
Clovis II dit le Fainéant de Neustrrië der Franken, zn. van Dagobert I koning van Neustrië (Koning der Franken) en Nantilde de Bobigny d'Autrasië (koningin der Franken), geb. in 634, Koning van Frankrijk vanaf eind October 640, ovl. tussen 31 okt 657 en 16 nov 657, begr. Saint-Denis-Le-Fermont (bij Gisors) [Frankrijk].
Uit dit huwelijk 3 zonen:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Thierry | *650 | †690 | Arras [Frankrijk] | 40 | 1 | 6 | |
| 2 | Childeric | *651 | †675 | 24 | 1 | 1 | ||
| 3 | Josselin | *650 | 1 | 1 |
Hij krijgt een dochter:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Bathilde | *625 | †680 | Chelles [Frankrijk] | 54 | 1 | 3 |
tr.
met
Chroadare (Oda) van Savoye, dr. van Bodegisel van Schwaben (hertog van Zwaben) en Palatina de Troyes, geb. circa 562, abdes d'Amay (België), ovl. voor 634.
Chroadare (Oda) van Savoye.
Chrodaire (Chrodoare) the SUEVE; Dua de SUABIA; Ode of SAXONS.
Abdes van Amay na 589- voor 634. Er waren veel twijfels zowel rond haar naam als het bestaan van het klooster van Amay. Er bestond echter het testament van Adalgisel Grimon, diaken te Verdun, waarvan de echtheid boven twijfel verheven was, waarin hij beschreef dat zijn zuster Ermentrude, zijn broer Adon, zijn neef hertog Babon en zijn tante van vaderszijde begraven waren in Amay. In 1977 werd bij opgravingen in Amay een graf gevonden van "de nobele Chrodoare, abdes van Amay". Dit betreft zeker Ste. Ode en de tante van Adalgisel.
Het eerste gegeven omtrent de moeder van St. Arnulf kwam van Ummon, schrijver uit de IXe eeuw, die preciseerde dat ze uit Suavië (=van de stam der Alemanen) afkomstig was. "Het leven van Ste. Ode", uit de XIIIe eeuw, bevatte een tekst dat Bodogisel als vader van St. Arnulf noemde en tevens Bodogisel als echtgenoot van Ste Ode. In een ander geschrift uit de XIe/XIIe eeuw werd Ode van Suavië als moeder van de bisschop van Metz genoemd. Dit bevestigde enigszins de hypothese, maar helaas ontbrak een referentie aan Amay.
Uit dit huwelijk 2 kinderen:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Arnulf | *582 | †641 | Habend | 58 | 2 | 5 | |
| 2 | Basine | *585 | 1 | 1 |
tr.
met
Bodegisel (Baudgise II) van Aquitanië, zn. van Mummolin van Soissons (Maire du palais, hofmeier) en Palatina van van Angouleme (van Troje), geb. circa 540, hertog van Aquitanië, ovl. Carthago [Libya] in 589.
Bodegisel (Baudgise II) van Aquitanië.
Bodegisel (Bodegeisel Bodogisel) van Aquitainie; Ambassadeur van Byzantium.
Wetende dat de vader van St. Arnulf Bodogisel heet blijft de kwestie om deze nader te identificeren. Er waren verschillende edelen van die naam bekend in de VIe eeuw:.
1) Bodogisel, patriciër in de Provence, vervolgens hertog in Austrasië, trouwde voor 566 met Palatina, dochter van de bisschop van Troyes Gallomagnus, stierf oud geworden in 585, vermaakte zijn nalatenschap aan zijn zoons,.
2) Bodogisel, een austrasische edelman, broer van hertog Babon, zoon van Mummolin van Soissons, ambassadeur te Byzantium in 589, maakte een stop in Carthago en werd daar door de bevolking omgebracht,.
3) Bodogisel, hofmeier, hij werd in 581 door Childebert aangezocht als opvolger van Domnole voor het diocees Mans, trouwde Magnatrude van wie hij een dochter had, had eveneens verschillende broers waaronder Nectaire echtgenoot van Domnola, dochter van Victor, bisschop van Rennes, hij was misschien identiek of een nauwe bloedverwant van de Bodogisel die diaken was in 576 te Tours en later bisschop van Angers,.
4) Bodogisel, echtgenoot van Sancia, gaf aan St. Bertrand, bisschop van Mans (586-632) zijn landgoederen in Fontaines en Sarthe, hij leefde nog in 616.
De eerste valt af wegens de leeftijd, gestorven in 585 op een zeer geavanceerde leeftijd en had een zoon die kon erven, dus was die zoon niet geboren in 580/5 zoals St. Arnulf. De derde Bogisel valt af aangezien hij alleen maar een dochter had, de vierde Bodogisel lijkt weinig waarschijnlijk aangezien Bertrand een deel van zijn goederen vermaakte aan St. Arnulf en volgens gebruik in die tijd, zeker opgemerkt zou hebben dat deze een zoon van Bodogisel was. Wat de tweede Bodogisel betreft, de naam Mummolin kwam in vele, hoewel vaak foute, genealogiën van St. Arnulf voor. Zijn sterfjaar past goed bij het geboortejaar van St. Arnulf, terwijl bovendien bekend was dat de moeder van St. Arnulf jong weduwe werd. De tweede Bodogisel is daarom Settipani's aanbeveling.
Even though in the Wies book I used and in Luke Steven's "Line of Adam", Baudgise's father is listed as St. Gondolfus, other publications by Weis list his father as Baudgise I.
Uit dit huwelijk 2 kinderen:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Arnulf | *582 | †641 | Habend | 58 | 2 | 5 | |
| 2 | Basine | *585 | 1 | 1 |
tr.
met
Uit dit huwelijk een dochter:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Chroadare | *562 | †634 | 72 | 1 | 2 |
tr.
met
Bodegisel van Schwaben, geb. circa 509, hertog van Zwaben, ovl. circa 581.
Uit dit huwelijk een dochter:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Chroadare | *562 | †634 | 72 | 1 | 2 |
relatie
met
Palatina van van Angouleme (van Troje), dr. van Maurillon van Angouleme en Zuster van Ingeltrude , geb. Angouleme [Frankrijk] in 537, ovl. Neustrie, Normandy, France in 600.
Palatina van van Angouleme (van Troje).
Ne, ....(zuster van Arnulf, hertog van Angoulème), haar grootvader zou een prins uit Thüringen zijn geweest, tevens de vader van Arnegonde en Ingonde, beide echtgenotes van Clotaire I, koning der Franken (vgl Clotaire I).
Uit deze relatie 3 zonen:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Bodegisel | *540 | †589 | Carthago [Libya] | 49 | 1 | 2 | |
| 2 | Bobbon | *562 | †589 | Carthago [Libya] | 27 | 1 | 5 | |
| 3 | Bertulf | *552 | †595 | 43 | 1 | 1 |
relatie
met
Mummolin (Numolène) van Soissons (d'Austrasie), zn. van Mundéric de Cologne (Franse prins) en Zuster van Gondulf , geb. circa 530, Maire du palais, hofmeier, ovl. na 566.
Mummolin van Soissons.
Mummolin, hofmeier ? in Neustrië, ….566 …. Hij werd genoemd in een gedicht van zijn tijdgenoot Fortunat, die vertelde dat hij iemand was van hoge geboorte en tot de hoogste rangen van het hof behoorde. Hij werd geïdentificeerd als Mummolin de Soissons, vader van de hertog Babon en Bodogisel, beiden ambassadeur te Byzantium in respectievelijk 584 en 589. Dit kan betekenen dat hij (of een naamgenoot) ambassadeur was in Byzantium in 539.
De naam Mummolin is van Gallo-Romeinse oorsprong, niet abnormaal in de periode waarin hij leefde. Hier wordt tevens opgemerkt dat de Carolingers in de mannelijke lijn afstammen van prinsen en edelen die onder Clovis I hun invloed verloren. Of dit nu afstammelingen waren van Thüringse, Suavische, Bourgondische of Frankische koningen, zij verloren hun invloed maar bleven min of meer lid van de locale adel, of waren zelfs Gallo-Romeinse notabelen of legeraanvoerders. Hun dood kon een reden van vermelden kon zijn, (b.v.: Mundéric, Sigibald, Sigulf bij de Franken, de zoon van Bertaire bij de Thüringers, Willibald en Alethée bij de Bourgondiërs). De verdere familie werd dan niet meer genoemd en verdwenen uit de geschiedenis om soms in de VIIe eeuw weer op de voorgrond te treden.
Uit deze relatie 3 zonen:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Bodegisel | *540 | †589 | Carthago [Libya] | 49 | 1 | 2 | |
| 2 | Bobbon | *562 | †589 | Carthago [Libya] | 27 | 1 | 5 | |
| 3 | Bertulf | *552 | †595 | 43 | 1 | 1 |
tr.
met
Zuster van Gondulf , dr. van Gregorius II Florentinus de Langres (bisschop van Genève in 513) en Artemia de Lyon, geb. circa 505.
Chlodéric Le Sanguinaire de Francie.
Clodéric, geboren rond 485 en gestorven in 508, was een koning van de Franken (Rijnfranken) in Keulen van 507 tot 508. Hij was de zoon van Sigebert de Kreupele, koning van de Franken in Keulen. .
Gregorius van Tours vertelt dat Clodéric aan de zijde van Clovis I vocht in de slag bij Vouillé tegen de Visigotische koning Alarik II. Enige tijd na de campagne stuurt Clovis een bericht naar Clodéric waarin hij zegt dat als Sigebert zou sterven, Clodéric zowel het koninkrijk als zijn vriendschap zou erven. Clodéric organiseert vervolgens de moord op zijn vader. Maar Clodéric wordt kort daarna vermoord door de gezanten van Clovis, die vervolgens het koninkrijk Keulen overneemt.
.
Maar Georges Bordonove is verbaasd over dit verhaal. Hij merkt op dat Clovis niet zulke omwegmiddelen heeft gebruikt om andere Frankische koningen uit te schakelen: hij valt Chacaric aan, neemt hem gevangen, evenals zijn zonen, en laat hen respectievelijk tot priester en diaken wijden, waarna hij zich bedenkt en hen laat executeren, uit angst voor een toekomstige opstand.
Voor Ragnachaire, koning van Kamerijk, valt hij hem rechtstreeks aan, nadat hij een deel van zijn leger heeft omgekocht, neemt Ragnachaire en zijn broer Richer gevangen en laat hen executeren. Vervolgens laat hij een andere koning, Ragnomer, doden.
.
Men kan beargumenteren dat Clovis geen wrok koesterde tegen Clodéric, terwijl hij dat wel had tegen Chacaric en Ragnachaire, maar Gregorius van Tours noemt geen bijzondere wrok jegens de zoon van Chacaric, Richer of Ragnomer.
.
Na de dood van Clodéric kiezen en verheffen de Rijnfranken Clovis vrijwillig tot koning, en tonen ze bijzondere trouw aan Thierry I na de verdeling van het Frankische koninkrijk in 511, met uitzondering van de episode van de opstand van Mundéric in 534.
.
Het lijkt twijfelachtig dat de Rijnfranken zo'n trouw zouden hebben getoond als Clovis de moordenaar van twee van hun koningen was geweest. Godefroid Kurth, gevolgd door Georges Bordonove, stelt een andere interpretatie van deze episode voor: terwijl Clodéric Clovis helpt om Aquitanië te veroveren na de overwinning bij Vouillé, wordt Sigebert vermoord in een hinderlaag in het Bos van Buconia.
.
Clodéric keert haastig terug om als koning erkend te worden, maar sterft kort daarna, mogelijk gedood tijdens de onrust die volgde op de dood van zijn vader. Omdat hij geen volwassen kinderen had om hem op te volgen, ontstond er anarchie in Keulen, en Clovis ging erheen om een einde aan te maken. Daarbij liet hij zich door de Franken tot koning van Keulen kiezen. Voor het volk bleef de eerste moord mysterieus, en de geruchten, die wilden weten wie er baat bij had, beschuldigden vervolgens Clodéric van het laten vermoorden van zijn vader, en daarna Clovis van dezelfde misdaad tegen Clodéric. Deze geruchten werden enkele decennia later overgenomen door Gregorius van Tours.
De geschiedenis van Clodéric en Clovis is werkelijk intrigerend. Clodéric, bijgenaamd "de Paricid", regeerde over de Ripuarische Franken in Keulen van 507 tot 508. Volgens Gregorius van Tours vocht hij samen met Clovis tijdens de slag bij Vouillé tegen de Visigotische koning Alarik II. Clodéric zou toen een complot hebben gesmeed om zijn vader, Sigebert de Lamme, te vermoorden om de troon te erven, aangespoord door Clovis.
Niet lang daarna werd Clodéric zelf vermoord, mogelijk door gezanten van Clovis. Clovis maakte van de gelegenheid gebruik om naar Keulen te gaan, een einde te maken aan de anarchie die heerste, en zich tot koning te laten verkiezen door de Franken. De geruchten van die tijd beschuldigden Clodéric ervan zijn vader te hebben vermoord en Clovis van het doden van Clodéric.
Deze periode wordt gekenmerkt door complexe intriges en machtsstrijd, en de verslagen van Gregorius van Tours bieden een fascinerende kijk op deze gebeurtenissen.
Zuster van Gondulf .
zuster van Gondulf, bisschop van Metz.
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Mummolin | *530 | †566 | 36 | 1 | 3 |
tr.
met
Mundéric de Cologne, zn. van Chlodéric le Parricide de Cologne (koning van Cologne) en Agilofinginne Blood de Lombardie (Reine des Francs de Cologne), geb. Keulen [Duitsland] circa 505, Franse prins, ovl. Vitry en Perthois [Frankrijk] in 539.
Mundéric de Cologne.
Munderic, pretendent voor de austrasische troon ca. 532. Gregorius van Tours geeft ons veel informatie over Munderic en met veel details. Hij toont aan dat Munderic deel van de merovingische familie wuitmaakte, mede omdat Thierry hem de helft van zijn koninkrijk kon beloven. Dit maakt Cloderic als zijn vader waarschijnlijker. In de twaalfde eeuw werd de biografie van St. Gondulf, bisschop van Tongeren, geschreven die liet weten dat Munderic een broer was van hertog Bodegisel, zoon van de betreurde Munderic, oom van St. Arnulf, hetgeen de positie van Munderic bevestigde. In de "Préhistoire" vinden we op pag 60 een enkele verwijzing naar Prins Munderic, zonder twijfel van de Keulse dynastie. Op een dag gedurende de regering van Thierry I verhief Munderic zich en verklaarde voortaan de koning niet meer te dienen aangezien hij zelf net zo veel recht op die troon had. Hij verzamelde een aantal mensen om zich heen die hem trouw zwoeren. Thierry probeerde vervolgens met valse beloften hem te paaien en bezwoer hem zelfs een deel van het koninkrijk te geven indien hij zijn claim waar kon maken. Munderic wilde zich echter niet overgeven en Thierry had geen andere keus dan een leger bijeen te roepen en Munderic aan te vallen. Deze had niet de middelen om hetzelfde te doen en verschanste zich in Vitry-le-Brûlé (Marne), weerstond gedurende zeven dagen een beleg. Uiteindelijk zond Thierry Aregisel als afgezant die hem een vrijgeleide beloofde als hij zich overgaf. Munderic stemde hier in toe en werd prompt gedood maar niet nadat hij zelf velen omgebracht had, waaronder de verrader. Het is jammer dat we in de "Préhistoire" niets gewaar worden omtrent de voorouders van St. Arnulf, immers de merkwaardige omstandigheid doet zich nu voor dat althans in de gegeven versie, de serie vader van Munderic, Clodéric, Munderics' zoon en kleinzoon enz. aantoont dat Karel de Grote in de rechte lijn van Ripuarische franken afstamt.
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Mummolin | *530 | †566 | 36 | 1 | 3 |
|  |
tr.
met
Oda van Schwaben (de Souabe), dr. van Théodemont van Schwaben en Ragdegonde van Thüringen, geb. Harburg [Duitsland] circa 565, Abbesse d'Amay en Belgique, ovl. Amay [België] in 634.
Uit dit huwelijk 5 kinderen:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Alienor-Amalaberge | *580 | Bad-Colberg-Helburg [Duitsland] | 1 | 4 | |||
| 2 | Dodo | *583 | Lay-Saint-Christophe [Frankrijk] | †612 | Saint-Amé [Frankrijk] | 29 | 1 | 4 |
| 3 | Godilon | *617 | Frauenfeld [Zwitserland] | Trier [Duitsland] | 1 | 0 | ||
| 4 | Walgisil | *626 | Verdun-Sur-Le-Doubs [Frankrijk] | †675 | Verdun-Sur-Le-Doubs [Frankrijk] | 49 | 2 | 1 |
| 5 | Valachie | *615 | Tournai [België] | †680 | 65 | 1 | 1 |
tr.
met
Arnould de Metz de Rodez van Schelde, zn. van Ansbert van Schelde de Rodez (senator) en Bilichilde von Köln, geb. circa 560, bisschop van Metz 606-611 Metze de Rodez, ovl. in 610.
Arnould de Metz de Rodez van Schelde.
hij was historisch vastgesteld als bisschop van Metz, al werd het begin van zijn episcopaat soms gesteld op 603. Hij was een oomzegger van Agilulf, zijn voorganger. Hij kwam mede voor in het testament van St. Bertrand van Mans uit 616, waarin hij afgeschilderd werd als een weinig aanbevelingswaardig persoon die zich met zijn oom vele eigendommen van de kerk toegeëigend had.
Uit dit huwelijk 5 kinderen:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Alienor-Amalaberge | *580 | Bad-Colberg-Helburg [Duitsland] | 1 | 4 | |||
| 2 | Dodo | *583 | Lay-Saint-Christophe [Frankrijk] | †612 | Saint-Amé [Frankrijk] | 29 | 1 | 4 |
| 3 | Godilon | *617 | Frauenfeld [Zwitserland] | Trier [Duitsland] | 1 | 0 | ||
| 4 | Walgisil | *626 | Verdun-Sur-Le-Doubs [Frankrijk] | †675 | Verdun-Sur-Le-Doubs [Frankrijk] | 49 | 2 | 1 |
| 5 | Valachie | *615 | Tournai [België] | †680 | 65 | 1 | 1 |
tr.
met
Bilichilde (Blithilde) von Köln, dr. van Clotaire I koning van de Franken (koning) en Arégonde von Thuringen der Franken (Reine des Francs), geb. Soissons [Frankrijk] circa 526, ovl. Metz [Frankrijk] circa 580. | |
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Arnould | *560 | †610 | 50 | 1 | 5 |
Bilichilde von Köln | |
| Bilichilde (Blithilde) von Köln, geb. Soissons [Frankrijk] circa 526, ovl. Metz [Frankrijk] circa 580. |
|  |
tr.
met
Ansbert van Schelde de Rodez, zn. van Ferréol Ansbertus van Narbonne (senator van Narbonne) en Dodo de Cologne des Francs Ripuaires (abdis van St. Pierre-de-Rheims), geb. circa 525, senator, ovl. in 570.
Arnegonde van Basiniden.
vijfde vrouw van Clotaire, zuster van Ingunde, zijn vierde vrouw. We weten weinig van haar behalve dat Gregorius van Tours haar Aregonde noemde. Echter in 1959 ontdekte men een sarcophaag in de basiliek van St. Dénis, hoogst waarschijnlijk van een echtgenote van Clotaire, die de naam Arnegonde droeg. Clotaire had overigens acht vrouwen.
Aregonda (ca. 520 - ca. 595) was de vierde echtgenote van koning Chlotarius I van de Franken. Moeder van Chilperic I. Haar zuster Ingund was de eerste echtgenote van Chlotarius I.
Haar intacte graf is in 1959 gevonden in de Kathedraal van Saint-Denis. Uit onderzoek van het lichaam is gebleken dat ze ongeveer 65 jaar oud is geworden. Ze droeg een linnen hemd, een paarse zijden tunica met rode, met rozetten geborduurde, satijnen mouwen, een met goudborduursel versierde roodbruine zijden mantel, linnen kousen met lederen riempjes, schoenen met verguld zilveren gespen en een sluier.
Op grond van de stijl van de kleding en de versieringen wordt het graf door sommigen wat later gedateerd, wat zou betekenen dat het niet van Aregonda zou zijn. Sterk voor haar identiteit spreekt echter een zegelring die aan haar linkerhand is gevonden, waar haar naam in was gegraveerd.
Gontheuque van Bourgondië.
Guntheuc of Gondioque (ongeveer 495 - ongeveer 532) was de dochter van de laatste koning van Bourgondië.
Haar leven verliep niet bepaald over rozen. Zij was eerst getrouwd met Chlodomer, de koning van het op Orléans gecentreerde Frankische koninkrijk, de overwinnaar van haar vader. Samen kregen zij drie kinderen: Gunthar, Theudebald, en Chlodoald (later heiligverklaard als Sint Cloud).
Haar man viel in de strijd tegen de Bourgondiers. Als straf moordden haar Frankische zwagers een groot deel van haar Bourgondische familie uit.
Zij werd later gedwongen te trouwen met een van die zwagers, de broer van haar eerste echtgenoot Chlotarius I, koning van het op Soissons gecentreerde Frankrijk koninkrijk. Haar eerste twee kinderen, Gunthar en Theudebald, werden vervolgens eigenhandig door haar tweede echtgenoot vermoord, alleen de oudste zoon, Chlodoald, wist te ontkomen naar het klooster. De bescherming van haar schoonmoeder, Clothilde, de vrouw van Clovis I, eveneens een Bourgondische prinses, maar dan uit de vorige generatie, wiens vader en moeder mogelijk door de vader of een oom van Guntheuca, Gundobad, waren vermoord, slaagde er niet in haar twee jongste kinderen en Clothildes kleinkinderen van hun oom te redden.
Waldrade de Lombardie.
Zij is bekend door Gregorius van Tours, die vermeldde dat Theodebald, physiek zwak, ca. 544 Waldrade trouwde, maar na zeven jaar regeren kinderloos overleed. Clotaire, oom van de overledene, ontving Waldrada met Austrasië met open armen en trouwde haar in 555, als zijn achtste vrouw. Berispt door de bisschoppen ontdeed hij zich weer van haar en gaf Waldrade als bruid aan Garibald. Een andere bron vermeldt dat Waldrade de dochter was van de Lombardische koning Wacchon en zuster van Wisigarde die Theodebert, koning der franken trouwde, de vader (!) van Theodebald. Uit dezelfde bron vernemen we dat uit het huwelijk met Garibald een prinses Theodelinde werd geboren, waar Frégédaire nog aan toevoegde de prinsen Grimoald en Gundoald en Paul Diacre nog een naamloze dochter die Ewin van Trident trouwde.
Ansbert van Schelde de Rodez.
ook voor hem gold dat hij nergens door tijdgenoten genoemd wordt en het waren slechts stambomen gemaakt in de Carolingische tijd die ons zijn naam geven. Er is echter aangetoond dat sommige van deze bronnen gecopieerd zijn van oude kronieken van Metz. Ook andere, onomastische (uit oogpunt van de naamkunde) argumenten, ondersteunen Ansbert als vader van Arnoald.
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Arnould | *560 | †610 | 50 | 1 | 5 |
tr.
met
Ferréol Ansbertus (Tonantius of Wambert of Férreol) van Narbonne, zn. van Tonance Ferreolus II de Narbonne Ferréol (senator te Narbonne) en Industrie de Reims, geb. Moselle [Frankrijk] circa 490, senator van Narbonne (Sénateur de Narbonne et de Rodez), ovl. Moselle [Frankrijk] in 528.
Uit dit huwelijk 2 kinderen:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Ansbert | *525 | †570 | 45 | 1 | 1 | ||
| 2 | Ferreola | *515 | 1 | 1 |
tr.
met
Gertrude de Genève de Burgondie, dr. van Godogisel de Burgondie (koning) en Théodelinde prinses de Burgondie/ de Limoges (koningin), geb. in 490, Princesse Burgonde, ovl. in 568.
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Heruli | *515 | †584 | 69 | 1 | 2 |