Cees Hagenbeek
Ingeltrude van Parijs
Ingeltrude van Parijs (von Paris).

Ingeltrude van Parijs.
Schwester des Seneschalls Adalhard, erw.831-46, Graf im Bidgau.

relatie
met

Odo I (Udo I) graaf van Orléans, zn. van Adrian Graf im Wormsgau en Waltrad ? , ovl. in 834.

Odo I graaf van Orléans.
821-824 Graf im Niederlahngau, Graf im Lahngau und 828 von Orléans, Besitzungen im Nahegau, als kaiserlicher Oberschenk 826 in Ingelheim, fiel im Kampf gegen Pippin v.Aquitanien; HFK8, 14.

Uit deze relatie 2 kinderen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Ermentrudis*830  †869 Saint Denis [Frankrijk] 391 7 
2 Gebhard I*832  †879  471 1 

Lodewijk I de Vrome
Keizer Lodewijk I de (Louis, Hludovic) Vrome, geb. Chasseneuil tussen 16 apr 778 en okt 778 , koning van Acquitanië 781, ovl. Ingelheim bij Mainz [Duitsland] op 20 jun 840, begr. Metz (Saint-Arnould) [Frankrijk].

 

tr. (1) circa 795
met

Irmingard in de Haspengouw, dr. van Ingerammme in de Haspengouw (graaf van de Haspengouw en van Parijs) en Landree de Herbauges, geb. circa 776, Impératrice de hesbaye d'occident, ovl. op 3 okt 818.

Irmingard in de Haspengouw.
Ermengard, Yrmingard, die 1. Frau Ludwigs. NKdG, S.2. vom Haspengau, DFA14\\ Die Stellung von Ludwigs erster Frau Ermengard ist wenig bezeugt. Sie teilte auch nur vier Jahre der Alleinregierung des Gatten. Im Jahre 816 wurde sie zugleich mit Ludwig gekrönt und repräsentierte so gemeinsam mit ihm das Kaisertum. Gelegentlich trat sie als Intervenientin auf, gehörte also zu jenem Personenkreis am Hof, der Anliegen und Bitten an den Kaiser weiterleitete. Besonders die aquitanischen Reformer scheinen in Ermengard eine Fürsprecherin gefunden zu haben. Vielleicht bestanden mit Benendikt von Aniane starke Kontakte, daß auch von einer Teilnahme Ermengards an geistlich-kulturellen Belangen gesprochen werden kann.

Uit dit huwelijk 5 kinderen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Lotharius I*795  †855 Prüm 601 3 
2 Pippijn*803  †838  350 0 
3 Lodewijk II*806  †876 Frankfurt am Main [Duitsland] 701 4 
4 Rotrud*800  †841  411 1 
5 Hildegard     0 0 

tr. (2) Aken [Duitsland] in feb 819
met

Judith (Welf) van Beieren van Altorf (Judith van Altdorf), dr. van Welf I van Beieren van Altorf en Eigilwich uit Saksen, geb. in 800, ovl. Tours (St. Marlion) [Frankrijk] op 19 apr 843.

Uit dit huwelijk 2 kinderen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Gisela*820  †874  541 7 
2 Karel II*823 Frankfurt am Main [Duitsland] †877 in een alpenhut op de Mt Cenis 542 10 


Judith (Welf) van Beieren van Altorf
Judith (Welf) van Beieren van Altorf (Judith van Altdorf), geb. in 800, ovl. Tours (St. Marlion) [Frankrijk] op 19 apr 843.

tr. Aken [Duitsland] in feb 819
met

Keizer Lodewijk I de (Louis, Hludovic) Vrome, zn. van Keizer Karel de Grote en Hildegard in de Vinzgouw, geb. Chasseneuil tussen 16 apr 778 en okt 778 , koning van Acquitanië 781, ovl. Ingelheim bij Mainz [Duitsland] op 20 jun 840, begr. Metz (Saint-Arnould) [Frankrijk], Hij krijgt geen kinderen.

Uit dit huwelijk 2 kinderen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Gisela*820  †874  541 7 
2 Karel II*823 Frankfurt am Main [Duitsland] †877 in een alpenhut op de Mt Cenis 542 10 

Cornelis Hoogerwerf
Cornelis Hoogerwerf, geb. Kralingen op 26 mei 1794, [[wagenknecht]], ovl. Rotterdam op 29 nov 1845.

tr. Rotterdam op 13 jun 1821
met

Claartje Huisman, dr. van Jan Huisman (schoenmaker ?) en Lena van Veen, geb. Leiden op 18 dec 1795, ovl. Rotterdam op 21 dec 1877.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Johannes*1826 Rotterdam †1911 Rotterdam 851 1 

Hildegard in de Vinzgouw
Hildegard (Houdiard) in de Vinzgouw (Hildegard von Alemannien), geb. in 758, ovl. Thionville (F) op 30 apr 783, begr. Saint-Arnoul bij Metz [Frankrijk].

tr. Aken [Duitsland] op 30 apr 771
met

Keizer Karel de Grote, zn. van Pippijn III de Korte (koning 751-768) en Bertrade van Laon (Koningin van Frankrijk), geb. Ingelheim bij Mainz [Duitsland] op 2 apr 748, ovl. Aken [Duitsland] op 28 jan 814, tr. (1) met Himiltrudis . Uit dit huwelijk 2 kinderen, tr. (2) in 769, (gesch. in 771) met Desiderata van Longobardië. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (4) Worms [Duitsland] op 4 okt 783 met Fastrade van Francië. Uit dit huwelijk 2 dochters, relatie (5) met Onbekend . Uit deze relatie een dochter, tr. (6) voor 796 met Luitgarde van de Alamanen. Uit dit huwelijk geen kinderen, relatie (7) met Regina . Uit deze relatie 2 zonen, relatie (8) met Adallinda . Uit deze relatie een zoon, relatie (9) met Gersvinda van Saksen. Uit deze relatie een dochter, relatie (10) met Madelgard . Uit deze relatie een dochter.

 


Keizer Karel de Grote.
Had voor zijn eerste huwelijk een kind bij een maîtresse. Dit kind had een bochel. Het is mogelijk geen toeval, dat Einhard, Karels biograaf, van de lijst van echtgenotes en maîtresses, die Karel in zijn latere levensjaren had de naam wegliet van zijn eerste maîtresse en het feit dat deze zoon nooit een functie in het koninkrijk kreeg. Koning der Franken, koning der Longobarden 774, keizer van het Romeinsche Rijk, door paus Leo III te Rome gekroond 25-12 -800.
Karel de Grote, (zoon van Pippijn koning der Franken en Bertrada/Berta (van Laon)), geb. (eventueel volgens de traditie te Ingelheim) 2-4-742; Karel en zijn broer Carloman volgen hun vader Pippijn samen op, waarbij Karel in hoofdzaak Neustrië, Bourgondië en de Provence, en Carloman in hoofdzaak Austrasië krijgen; beiden worden gezalfd op 9-10-768, Karel te Noyon en Carloman te Soissons; na de dood van Carloman in 771 en onder het passeren van diens minderjarige zonen, wordt Karel de enige koning der Franken; hij wordt dan wederom gezalfd als zodanig te Corbeny; na een geslaagde veldtocht tegen zijn ex-schoonvader de koning der Longobarden, volgt in 774 zijn proclamatie tot koning der Longobarden; Karel was reeds met zijn vader Pippijn gezalfd tot koning, Saint-Denis 28-7-754, en tevens door paus Stephanus II verheven tot "patricius Romanorum", maar deze titel voert hij pas na zijn overwinning op de Longobarden; door paus Leo III tot keizer gekroond, Rome 25-12-800; laat dan zijn "patricius"-titel vallen; zijn uiteindelijke titulatuur wordt: "Karolus serenis-simus augustus a Deo coronatus magnus et pacificus imperator Romanum gubernans imperium et per misericordiam Dei rex Francorum et Longobar-dorum"; zijn (westers) keizerschap wordt in 812 door de Oostromeinse "basileus" Michael I Rhangabe erkend; overl. Aken 28-1-814, begr. ald. (Dom), tr. (3) 771 Hildegard; geb. 758; overl. 30-4-783, begr. Saint-Arnoul-de-Metz; dr. van (vermoedelijk) Gerold 1 graaf in de Vinzgouw, en (zeker) Imma/Hemma van Alemannië. Dat Karel de Grote een zoon was van Pippijn en van Bertrada/Berta wordt door meerdere bronnen gestaafd. Wat zijn moeder betreft, deze wordt nogal eens aangeduid als zijnde 'van Laon', en wel aangezien haar vader Her(i)bert graaf van Laon is geweest. Dit blijkt uit de ANN. REGN. FRANC. waarin bij het jaar 748 wordt vermeld "Pippinus coniugem duxit Bertradam cognomine Bertam, Cariberti Laudunensis comitis filiam". De 'Annales Prumienses' stellen echter "744. Coniunctio Pippini regis et Betrada regine". Hoe dan ook, of nu beide ouders gehuwd zijn in 744, 748 of 749, in elk geval zijn zij dus wettig gehuwd in  742 (geboortejaar van Karel) en vòòr 751 (geboortejaar van zijn broer Carloman). Karel de Grote was dus ter wereld gekomen als een voorkind. Ofschoon dat in die jaren geen beletsel vormde voor een troonsopvolging, was zulks ten tijde toen Eginhard schreef, onder de regering van Lodewijk de Vrome, minder gepast en werd dat door zijn biograaf dan ook niet met zoveel woorden vermeld. Zodoende schrijft deze in zijn cap. 4 enerzijds dat hij wegens gebrekkige informatie nalaat omtrent Karels geboorte en jeugd te berichten, maar stelt hij expliciet in zijn cap. 30 dat Karel in zijn 72ste levensjaar is overleden, hetgeen inhoudt dat hij in 742 werd geboren. Dag en maand blijken uit een, uit de eerste helft van de negende eeuw stammende, te Lorsch opgestelde kalender, waarin wij kunnen lezen "IIII. Non. Apr. Nativitas domni et gloriosissimi Karoli imperatoris et semper Augusti". Dat komt dus overeen met 2 april. Zodoende wordt dan ook thans als vaststaand aanvaard dat Karel is geboren op 2 april 742. De plaats is onzeker, aangezien het soms vermelde "Ingelheim" niet aantoonbaar is en berust op latere tradities. Zijn "onwettige" geboorte is wellicht ook (aldus Ganshof) een van de redenen weshalve Carloman zijn broer Karel onwelwillend gezind was. De partijdige Thegan (d.w.z. door dik en dun aanhanger van Lodewijk de Vrome) beweert voorts, om de opstandige kleinzoon Bernhard (zie generatie 3) zwart te maken, dat deze onwettig uit een concubine zou zijn geboren, hetgeen pertinent onjuist is, al is dan ook de naam van zijn moeder niet overgeleverd . Wat het overlijden van Karel de Grote betreft, de datum 28-1-814 en de plaats Aken zijn op meer dan een wijze gestaafd. Hij overleed vermoedelijk aan een pleuritis (Cabans, pag. 19). De ANN REG.FRANC. stellen "anno aetatis circiter septuagesimo primo, regni autem quadrage-simo septimo ex quo vero imperator et augustus appelatus est ann. XIIII, V. Kal. Febr. rebus humanis excessit". In zijn cap. 30 schrijft Kinhard ". . septimo postquam decubuit die, sacra communione percepta, decessit, anno aetatis suae septuagesimo secundo, et ex quo regnare cooperat quadragesimo septimo, V. Kal. Febr. "hora diei tertia" (d.i. op 28 januari 814 des morgens om negen uur). Hij citeert ook het grafschrift (cap. 31), dat volgens hem als volgt heeft geluid: "Sub hoc conditorio situm est corpus Karoli magni atque orthodoxi imperatoris, qui regnum Francorum nobiliter ampliavit et per annos XLVII feliciter rexit. Decessit septuagenarius anno Domini DCCC XIIII, Indictione VII, V. Kal. Febr ." Dat hij toen reeds als "de Grote" bekend stond, blijkt o.a. ook uit de wijze waarop Nithard in zijn "Historiae" zijn "liber 1" begint: "Karolus bene memoriaes et merito magnus imperator ab universis nationibus vocatus . . " (d .w.z. dat alle volkeren hem de grote keizer noemen). De wijze waarop hij werd begraven, is omstreden, zij het dan ook dat de versie in zittende houding op een troon gezeten, niet alleen onwaarschijnlijk, maar zeer zeker ook onjuist is. Zie daaromtrent de uitvoerige verhandeling van Helmut Beuman in Band IV (pag. 9-38) in het ook elders aangehaalde verzamelwerk "Karl der Grosse, Lebenswerk und Nachleben". In deze band zijn ook opgenomen enkele bijdragen met betrekking tot zijn "heiligverklaring" en "verering" (Erich Meuthen, "Karl der Grosse - Barbarossa - Aachen"; Robert Folz, "Aspects du culte liturgique de Saint Charlemagne en France"; Matthias Zender, "Die Verehrung des Hl. Karl im Gebiet des mittelalterlichen Reiches"). Karel werd namelijk op initiatief van keizer Frederik Barbarossa op 29 december 1165 te Aken met volmacht van de tegenpaus Paschalis 111 door de Keulse aartsbisschop Reinoud van Dassel heilig verklaard. Zijn graf en schrijn zijn meerdere keren geopend, laatstelijk werd zijn gebeente blootgelegd in aanwezigheid van diverse Europese autoriteiten, ten behoeve van dringende restauratie -werkzaamheden aan zijn schrijn, op zondag 30 januari 1983 na een plechtige dienst (het verslag daarvan kan men o.a. uitgebreid lezen in het "Informatiebulletin van het Bisdom Roermond", ll de Jg, no. 3, februari 1983 (pag. 14-15 met foto's verlucht). Wat Hildegard betreft: gezien zij (PAUI US UIACONUS) in het dertiende jaar van haar huwelijk overleed, moet haar huwelijk met Karel de Grote dateren uit 771 en wel v¢or 30 april. Haar herkomst van moederszijde uit het huis der hertogen van Alemannië staat vast, zie b.v. THECAN (cap. 6) ". . quae erat de cognatione Gotefridi ducis Alamannorum; Gotofridus dux genuit Huochingum, Huochingus genuit Nebi, Nebe genuit Immam; Imma vero genuit Hiltigardam beatissimam reginam". Hij vond kennelijk haar vader van geringe afkomst, zodat hij deze onvermeld liet. Tegenwoordig (o.a. Werner, Buhler, Hlawitscha) neemt men algemeen aan (mede aangezien b.v. een broer van Hildegard een graaf Gerold was), dat graaf Gerold 1 in de Vinzgouw haar vader is geweest. Expliciet is zulks echter niet documentair bewijsbaar. In de 19de eeuw stelde men als een mogelijk alternatief voor een "Adelhard, graaf in de Berchtolds-baar" (b.v. Karl Friedrich Vierordt, "Badische Geschichte bis zum Ende des Mittelalters". Tübingen 1865, S. 494, Tab. 2). Haar overlijdensdatum blijkt uit de ANN.REGN .FRANC. Voorts heeft Paulis Diaconus een door hem vermeld grafschrift voor haar gedicht. Haar geboortejaar is berekend op basis van diverse gegevens uit haar leven.

Uit dit huwelijk 9 kinderen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Karloman\Pippijn*773 Rome (I) †811 Aken [Duitsland] 382 7 
2 Adelais*773 Italië †774 Italië 00 0 
3 Rotrude*775  †810  341 1 
4 Lothar*778 Poitiers (F) †779  10 0 
5 Lodewijk I*778 Chasseneuil †840 Ingelheim bij Mainz [Duitsland] 623 7 
6 Bertha*779 Blois [Frankrijk] †823 Blois [Frankrijk] 432 8 
7 Gisela*781  †814  330 0 
8 Pippijn*777  †810  331 1 
9 Hildegardis*782 Thionville (F) †783 Saint-Arnoul bij Metz [Frankrijk] 10 0 

Welf I van Beieren van Altorf
Welf I van Beieren van Altorf, ovl. circa 825.

relatie
met

Eigilwich (Heilwig) uit Saksen, geb. circa 770, ovl. na 826.

Uit deze relatie 3 kinderen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Judith*800  †843 Tours (St. Marlion) [Frankrijk] 421 2 
2 Koenraad I*795  †863  671 2 
3 Emma  †876 Regensburg (D)  1 4 

Eigilwich uit Saksen
Eigilwich (Heilwig) uit Saksen, geb. circa 770, ovl. na 826.

relatie
met

Welf I van Beieren van Altorf, ovl. circa 825.

Uit deze relatie 3 kinderen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Judith*800  †843 Tours (St. Marlion) [Frankrijk] 421 2 
2 Koenraad I*795  †863  671 2 
3 Emma  †876 Regensburg (D)  1 4 

Gerold I in de Vinzgouw
Gerold I graaf in de Vinzgouw (im Anglachau?), ovl. in 784.

Gerold I graaf in de Vinzgouw.
Graf im Mittelrheingebiet 779-784/788.

relatie (1)
met

Imma der Alamannen, dr. van Nebi hertog der Alamannen (hertog der Alamannen) en Hersuinda van Saksen, Hertogin der Alamannen, ovl. in 798.

Uit deze relatie 2 kinderen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Hildegard*758  †783 Thionville (F) 241 9 
2 Hadrianus  †793   1 1 


Imma der Alamannen
Imma der Alamannen, Hertogin der Alamannen, ovl. in 798.

relatie
met

Gerold I graaf in de Vinzgouw (im Anglachau?), ovl. in 784, Hij krijgt geen kinderen.

Gerold I graaf in de Vinzgouw.
Graf im Mittelrheingebiet 779-784/788.

Uit deze relatie 2 kinderen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Hildegard*758  †783 Thionville (F) 241 9 
2 Hadrianus  †793   1 1 

Pippijn III de Korte
Pippijn III de Korte, geb. in 714, ged. Utrecht, koning 751-768, ovl. op 24 sep 768, begr. Saint Denis [Frankrijk].

  • Vader:
    Karel Martel (Charles Martel) d'Herstal, zn. van Pippijn De Middelste de Herstal (hofmeier 687-714) en Alpheid de Bruyeres, geb. Namen [België] circa 686, hofmeier 717-741, ovl. Kiersy-sur Loise [Frankrijk] Quierzy op 19 okt 741 (22 okt 741) À la mort du roi Thierry IV (737), Charles, fort de son très grand pouvoir, décida de ne pas lui choisir de successeur, le rôle des monarques mérovingiens étant devenu totalement insignifiant. Il prit donc réellement le pouvoir du Royaume franc, et régna donc ainsi en toute illégalité jusqu'à sa mort.
    Il meurt le 15 ou le 22 octobre 7413 à Quierzy. Son pouvoir fut alors partagé entre ses deux fils : Carloman obtient l'Austrasie, l'Alémanie et la Thuringe. Pépin le Bref obtient la Neustrie, la Bourgogne et la Provence.
    Bien qu'il n'obtînt jamais le titre de roi, il eut malgré tout plus de pouvoir que les souverains francs de l'époque, la dynastie mérovingienne était déjà à ce moment en pleine décadence. Son pouvoir marque les prémices de la lignée carolingienne, confirmée par le sacre de Pépin le Bref le 28 juillet 754, begr. Saint Denis [Frankrijk] op 26 okt 741 Charles obtint le privilège de reposer après sa mort en 741 dans la basilique royale de Saint-Denis, dans un imposant sarcophage en marbre au nord du maître-autel de l’abbatiale. Les liens entre la lignée carolingienne et l’abbaye existaient déjà à l'époque de Charles Martel. Charles avait en effet confié l’éducation de ses deux fils aux moines dionysiens et choisi Saint-Denis comme lieu de sépulture. On ne sait exactement où se trouvait celle-ci.
    Au XIIIe siècle, les restes supposés de Charles et de son fils Pépin le Bref furent ramenés sous la croisée du nouveau transept pour y recevoir les gisants qui existent encore. Entre la translation des cendres royales, ordonnée par Louis IX et effectuée en deux campagnes durant l’année 1264, et la dédicace des nouveaux tombeaux en 1267, trois ans s’étaient écoulés permettant la commande et la réalisation des monuments funéraires.
    Ces effigies n’étaient pas réalistes. Les gisants étaient conçus comme des figures en pied malgré leur position horizontale. Le gisant de Charles Martel le représente comme s'il avait été roi, avec une couronne et un sceptre, relatie (1) met
 

tr. tussen 743 en 744
met

Bertrade van Laon, dr. van Charibert graaf van Laon (graaf van Laon) en Gisèle comtesse Lao d'Autrasië d'Aquitanië von Bayern von K:oln von Prüm, geb. in 720, Koningin van Frankrijk, ovl. Choisy-au-Bac [Frankrijk] op 12 jun 783.

Uit dit huwelijk 6 kinderen:


 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Karloman*751  †771  201 2 
2 Adelheid     0 0 
3 Rotheid     0 0 
4 Pepijn*756  †762  60 0 
5 Gisella*757  †811  540 0 
6 Karel*748 Ingelheim bij Mainz [Duitsland] †814 Aken [Duitsland] 6510 19 

Bertrade van Laon
Bertrade van Laon, geb. in 720, Koningin van Frankrijk, ovl. Choisy-au-Bac [Frankrijk] op 12 jun 783.

 

tr. tussen 743 en 744
met

Pippijn III de Korte, zn. van Karel Martel d'Herstal (hofmeier 717-741) en Rotrud de Gellone vanTrier (Dame de Francie, Duchesse des Francs), geb. in 714, ged. Utrecht, koning 751-768, ovl. op 24 sep 768, begr. Saint Denis [Frankrijk].

Uit dit huwelijk 6 kinderen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Karloman*751  †771  201 2 
2 Adelheid     0 0 
3 Rotheid     0 0 
4 Pepijn*756  †762  60 0 
5 Gisella*757  †811  540 0 
6 Karel*748 Ingelheim bij Mainz [Duitsland] †814 Aken [Duitsland] 6510 19 

Karloman
 
Karloman Karlmann II König v. Neustrien, geb. in 751, ovl. in 771.

relatie
met

Gerberga (Gertrude) van Lombardije, geb. circa 726, begr. Maine [Frankrijk].

Gerberga van Lombardije.
Dat ze van Frankische afkomst is, blijkt uit een brief van paus Stefanus III gericht aan Karel de Grote en aan Carloman kort na hun verheffing tot de troon in oktober 768. Daarin stond onder meer: ??“Dankzij de wil van uw vader Pépin le Bref, jullie zijn beiden verenigd door een huwelijk met twee mooie Frankische prinsessen. " Ze trouwde rond 768 met Carloman en uit deze verbintenis werden twee zonen, Pépin en Syagrius, geboren. Zodra haar man in december 771 stierf, annexeerde Karel de Grote de gebieden van zijn broer en, door zijn neven te onterven, werd hij de enige monarch van het Frankische koninkrijk. Gerberge, die hierin een bedreiging voor zijn kinderen ziet, vertrekt, vergezeld van enkele Frankische heren, om toevlucht te zoeken in Italië, met Didier van Lombardije. Deze vlucht naar Italië was een van de oorzaken van de oorlog tussen Karel de Grote en de Longobarden.

Uit deze relatie 2 dochters:


 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Cunigunde*770 Aix-la-Chapelle †804  341 2 
2 Ida*770  †825 Herzfeld [Duitsland] 551 2 

Karel Martel d'Herstal
Karel Martel (Charles Martel) d'Herstal, geb. Namen [België] circa 686, hofmeier 717-741, ovl. Kiersy-sur Loise [Frankrijk] Quierzy op 19 okt 741 (22 okt 741) À la mort du roi Thierry IV (737), Charles, fort de son très grand pouvoir, décida de ne pas lui choisir de successeur, le rôle des monarques mérovingiens étant devenu totalement insignifiant. Il prit donc réellement le pouvoir du Royaume franc, et régna donc ainsi en toute illégalité jusqu'à sa mort.
Il meurt le 15 ou le 22 octobre 7413 à Quierzy. Son pouvoir fut alors partagé entre ses deux fils : Carloman obtient l'Austrasie, l'Alémanie et la Thuringe. Pépin le Bref obtient la Neustrie, la Bourgogne et la Provence.
Bien qu'il n'obtînt jamais le titre de roi, il eut malgré tout plus de pouvoir que les souverains francs de l'époque, la dynastie mérovingienne était déjà à ce moment en pleine décadence. Son pouvoir marque les prémices de la lignée carolingienne, confirmée par le sacre de Pépin le Bref le 28 juillet 754, begr. Saint Denis [Frankrijk] op 26 okt 741 Charles obtint le privilège de reposer après sa mort en 741 dans la basilique royale de Saint-Denis, dans un imposant sarcophage en marbre au nord du maître-autel de l’abbatiale. Les liens entre la lignée carolingienne et l’abbaye existaient déjà à l'époque de Charles Martel. Charles avait en effet confié l’éducation de ses deux fils aux moines dionysiens et choisi Saint-Denis comme lieu de sépulture. On ne sait exactement où se trouvait celle-ci.
Au XIIIe siècle, les restes supposés de Charles et de son fils Pépin le Bref furent ramenés sous la croisée du nouveau transept pour y recevoir les gisants qui existent encore. Entre la translation des cendres royales, ordonnée par Louis IX et effectuée en deux campagnes durant l’année 1264, et la dédicace des nouveaux tombeaux en 1267, trois ans s’étaient écoulés permettant la commande et la réalisation des monuments funéraires.
Ces effigies n’étaient pas réalistes. Les gisants étaient conçus comme des figures en pied malgré leur position horizontale. Le gisant de Charles Martel le représente comme s'il avait été roi, avec une couronne et un sceptre.

relatie (1)
met

Rotrud (Ruodhaid) (Rotrude) de Gellone vanTrier (de Trèves de Hesbaye), dr. van Lambert II de Hesbaye in Neustrië (graaf van Neustrië) en Chrotlinde de Neustrië der Franken (dochter van de koning van Frankrijk), geb. Sint-Truiden, Limburg, België circa 695, Dame de Francie, Duchesse des Francs, ovl. Trier in 755 (circa 744).

 

Uit deze relatie 2 zonen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Pippijn III*714 Utrecht †768 Saint Denis [Frankrijk] 541 6 
2 Karloman  †754   0 0 

tr. (2) in 725
met

Swanhilde van Beieren, geb. circa 700, ovl. circa 741.

Uit dit huwelijk een dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Landrada  †770   1 1 


Hij krijgt 2 kinderen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Aldana  †804   1 1 
2 Jérôme*715     1 3 

tr. (4)
met

Chrotais de Hesbye, dr. van Lambert II de Hesbaye in Neustrië (graaf van Neustrië) en Chrotlinde de Neustrië der Franken (dochter van de koning van Frankrijk), geb. Sint-Truiden, Limburg, België circa 690, ovl. circa 755.

 

Uit dit huwelijk 2 kinderen, waaronder:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Bernard*725  †787  621 1 

tr. (5)
met

Chiltrude of Rotrude .

Uit dit huwelijk een dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Aude*724 Herstal [België] †795  711 4 



Bronnen:
1.Het ontstaan van Leiden. (B 021), Freek Lugt, Primavera Pers, 978-90-5997-126-4, Leiden, 2012 (blz. 26)
2.Rijnland in de donkere eeuwen (B 051), Freek Lugt, Primavera, Leiden, 2021 (blz. 142)
Rotrud de Gellone vanTrier
 
Rotrud (Ruodhaid) (Rotrude) de Gellone vanTrier (de Trèves de Hesbaye), geb. Sint-Truiden, Limburg, België circa 695, Dame de Francie, Duchesse des Francs, ovl. Trier in 755 (circa 744).

 
 

relatie
met

Karel Martel (Charles Martel) d'Herstal, zn. van Pippijn De Middelste de Herstal (hofmeier 687-714) en Alpheid de Bruyeres, geb. Namen [België] circa 686, hofmeier 717-741, ovl. Kiersy-sur Loise [Frankrijk] Quierzy op 19 okt 741 (22 okt 741) À la mort du roi Thierry IV (737), Charles, fort de son très grand pouvoir, décida de ne pas lui choisir de successeur, le rôle des monarques mérovingiens étant devenu totalement insignifiant. Il prit donc réellement le pouvoir du Royaume franc, et régna donc ainsi en toute illégalité jusqu'à sa mort.
Il meurt le 15 ou le 22 octobre 7413 à Quierzy. Son pouvoir fut alors partagé entre ses deux fils : Carloman obtient l'Austrasie, l'Alémanie et la Thuringe. Pépin le Bref obtient la Neustrie, la Bourgogne et la Provence.
Bien qu'il n'obtînt jamais le titre de roi, il eut malgré tout plus de pouvoir que les souverains francs de l'époque, la dynastie mérovingienne était déjà à ce moment en pleine décadence. Son pouvoir marque les prémices de la lignée carolingienne, confirmée par le sacre de Pépin le Bref le 28 juillet 754, begr. Saint Denis [Frankrijk] op 26 okt 741 Charles obtint le privilège de reposer après sa mort en 741 dans la basilique royale de Saint-Denis, dans un imposant sarcophage en marbre au nord du maître-autel de l’abbatiale. Les liens entre la lignée carolingienne et l’abbaye existaient déjà à l'époque de Charles Martel. Charles avait en effet confié l’éducation de ses deux fils aux moines dionysiens et choisi Saint-Denis comme lieu de sépulture. On ne sait exactement où se trouvait celle-ci.
Au XIIIe siècle, les restes supposés de Charles et de son fils Pépin le Bref furent ramenés sous la croisée du nouveau transept pour y recevoir les gisants qui existent encore. Entre la translation des cendres royales, ordonnée par Louis IX et effectuée en deux campagnes durant l’année 1264, et la dédicace des nouveaux tombeaux en 1267, trois ans s’étaient écoulés permettant la commande et la réalisation des monuments funéraires.
Ces effigies n’étaient pas réalistes. Les gisants étaient conçus comme des figures en pied malgré leur position horizontale. Le gisant de Charles Martel le représente comme s'il avait été roi, avec une couronne et un sceptre.

Uit deze relatie 2 zonen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Pippijn III*714 Utrecht †768 Saint Denis [Frankrijk] 541 6 
2 Karloman  †754   0 0 

Pippijn De Middelste de Herstal
Pippijn De Middelste de Herstal1,2 (Pepin van Herstal, Pepijn), geb. circa 645, hofmeier 687-714, ovl. Jupille a/d Maas op 16 dec 714.

 

relatie (1)
met

Alpheid (Alpaïs, Chalpaïs) de Bruyeres, dr. van Childebrand de Bruyeres (Comte de Bruyères) en Clotilde Heristalium, geb. circa 650, ovl. Orp-Le-Grand [België] circa 705.

Alpheid de Bruyeres.
Van haar is niet veel bekend, behalve dat zij reeds de tweede  vrouw van Pepijn  zou zijn geweest toen die nog getrouwd was met Plectrude.  De theorie dat zij eerder een concubine was dan zijn echtgenote lag natuurlijk voor de hand.  Zij werd door verschillende bronnen genoemd, o .a. de kroniek van Frédégaire, waarin ze beschreven wordt als "noble et charmante", maar aangezien deze kroniek geredigeerd werd door Childebrand, broer van Karel Martel, is dit amper objectief te noemen. Uit een tweede biografie van St. Landbert zou blijken dat deze kerkvorst Pepijn regelmatig zijn huwelijk met Alpaïde verweet, omdat Plectrude nog leefde, reden dat deze vermoord werd op aanstichten zelfs van Alpaïde.  Het vervolg laat zich lezen als een bloedige roman.  Echter een uit die tijd daterende eerdere biografie van St. Landbert gaf aan dat Landbert vermoord werd door handlangers van Dodo, als wraak op de moord van Dodo's ouders, op instignatie van Landbert. Alpaïde werd hierin wel genoemd als rechtmatige echtgenote van Pepijn, maar zonder haar op enigerlei manier bij de moord te betrekken. Aupais?, Chalpaidis, eine Nebenfrau. {\sf Pippinus aliam duxit uxorem nobilem et elegantem nomine Chalpaida, ex qua genuit filium, vocavitque nomen eius lingue proprietate Carlo.} Contin. Fredegarii c.6, S.172. Verwandte des Dodo, der 704 Hausmeier war? Hauptfrau ist Plectrudis ({\sl Plectrude}), die Tochter des Hugobert. DFA98: Schwester Dodos v.d.Ardennen; wahrscheinlich Chalpaide und Plectrudis in polygamer Verbindung mit Pippin.

Uit deze relatie 3 zonen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Karel*686 Namen [België] †741 Kiersy-sur Loise [Frankrijk] 555 8 
2 Drogo  †708   1 1 
3 Childebrand*678 Herstal [België] †751 Marolles-sur-Seine [Frankrijk] 731 2 

tr. (2) circa 684
met

Plectrude (Blittrudis) d'Autrasië, dr. van Hugobert Pfalzgraf ? en Irmina ? (Äbtissin v.Oeren, heilig, Gründerin von Echternach), geb. circa 650, ovl. Keulen [Duitsland] na 717.

Plectrude d'Autrasië.
Het privé leven van Pepijn werd bepaald door familiedrama's.  Getrouwd sinds 691 met Plectrude uit één van de machtigste families van Austrasië (vgl. 50), bij wie hij de zoons Drogo en Grimoald had, had hij een tweede echtgenote Alpaïde, met als zoons Karel en Childebrant. Tussen beide vrouwen, elk met hun eigen aanhang, bestond een enorme haat, hetgeen rond 705 cumuleerde tot de moord op de prelaat van Luik, St. Lambert, aanhanger van Plectrude. Kort daarop stierf Drogo en in april 714 werd Grimoald gedood op de graftombe van St. Lambert.  Tegen het einde van zijn leven stond Pepijn geheel onder de invloed van Plectrude en benoemde als zijn opvolger een bastaardzoon van Grimoald, mede uit wraak op de moord van Grimoald, dit ten koste van de zoons van Alpaïde en vier zoons van Drogo, die waarschijnlijk niet onschuldig waren aan deze moord. Deze fragile opvolging had desastreuze gevolgen kunnen hebben voor de opbouw van het rijk, ware het niet dat Karel, zoon van Alpaïs, kort na Pepijn's dood wist te ontsnappen.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Grimoald*685  †714 Lüttich [Duitsland] 291 0 



Bronnen:
1.Het ontstaan van Leiden. (B 021), Freek Lugt, Primavera Pers, 978-90-5997-126-4, Leiden, 2012 (blz. 26)
2.Rijnland in de donkere eeuwen (B 051), Freek Lugt, Primavera, Leiden, 2021 (blz. 142)
3.Rijnland in de donkere eeuwen (B 051), Freek Lugt, Primavera, Leiden, 2021 (blz. 140)
Alpheid de Bruyeres
Alpheid (Alpaïs, Chalpaïs) de Bruyeres, geb. circa 650, ovl. Orp-Le-Grand [België] circa 705.

Alpheid de Bruyeres.
Van haar is niet veel bekend, behalve dat zij reeds de tweede  vrouw van Pepijn  zou zijn geweest toen die nog getrouwd was met Plectrude.  De theorie dat zij eerder een concubine was dan zijn echtgenote lag natuurlijk voor de hand.  Zij werd door verschillende bronnen genoemd, o .a. de kroniek van Frédégaire, waarin ze beschreven wordt als "noble et charmante", maar aangezien deze kroniek geredigeerd werd door Childebrand, broer van Karel Martel, is dit amper objectief te noemen. Uit een tweede biografie van St. Landbert zou blijken dat deze kerkvorst Pepijn regelmatig zijn huwelijk met Alpaïde verweet, omdat Plectrude nog leefde, reden dat deze vermoord werd op aanstichten zelfs van Alpaïde.  Het vervolg laat zich lezen als een bloedige roman.  Echter een uit die tijd daterende eerdere biografie van St. Landbert gaf aan dat Landbert vermoord werd door handlangers van Dodo, als wraak op de moord van Dodo's ouders, op instignatie van Landbert. Alpaïde werd hierin wel genoemd als rechtmatige echtgenote van Pepijn, maar zonder haar op enigerlei manier bij de moord te betrekken. Aupais?, Chalpaidis, eine Nebenfrau. {\sf Pippinus aliam duxit uxorem nobilem et elegantem nomine Chalpaida, ex qua genuit filium, vocavitque nomen eius lingue proprietate Carlo.} Contin. Fredegarii c.6, S.172. Verwandte des Dodo, der 704 Hausmeier war? Hauptfrau ist Plectrudis ({\sl Plectrude}), die Tochter des Hugobert. DFA98: Schwester Dodos v.d.Ardennen; wahrscheinlich Chalpaide und Plectrudis in polygamer Verbindung mit Pippin.

relatie
met

Pippijn De Middelste de Herstal1,2 (Pepin van Herstal, Pepijn), zn. van Ansegisel van Autrasië (hertog der Franken) en Begga van Lander, geb. circa 645, hofmeier 687-714, ovl. Jupille a/d Maas op 16 dec 714.

Uit deze relatie 3 zonen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Karel*686 Namen [België] †741 Kiersy-sur Loise [Frankrijk] 555 8 
2 Drogo  †708   1 1 
3 Childebrand*678 Herstal [België] †751 Marolles-sur-Seine [Frankrijk] 731 2 



Bronnen:
1.Het ontstaan van Leiden. (B 021), Freek Lugt, Primavera Pers, 978-90-5997-126-4, Leiden, 2012 (blz. 26)
2.Rijnland in de donkere eeuwen (B 051), Freek Lugt, Primavera, Leiden, 2021 (blz. 142)
Ansegisel van Autrasië
Ansegisel (Ansgise, Ansegiel, Anchiss, Ansguise, Ansegis, Ansegisus) van Autrasië1 (d' Alsace, van de Elzas), geb. in 607, hertog der Franken, ovl. in 685.

relatie
met

Begga van Lander, dr. van Pippijn I de Oudste van Landen (hofmeier van Autrasië) en Ida van Schelde (abdes van Nivelles), geb. voor 620, ovl. in 694.

 

Uit deze relatie 4 kinderen:


 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Pippijn*645  †714 Jupille a/d Maas 692 4 
2 Clothilde*650  †692 St Waast [Frankrijk] 421 5 
3 Martin*655 Laon [Frankrijk] †696  411 2 
4 Adalric     1 1 



Bronnen:
1.Rijnland in de donkere eeuwen (B 051), Freek Lugt, Primavera, Leiden, 2021 (blz. 140)
Begga van Lander
 
Begga van Lander, geb. voor 620, ovl. in 694.

relatie
met

Ansegisel (Ansgise, Ansegiel, Anchiss, Ansguise, Ansegis, Ansegisus) van Autrasië1 (d' Alsace, van de Elzas), zn. van Arnulf de Heilige van Metz (bisschop van Metz 614-629) en Dodo 'la Sainte' van Schelde (religieuse), geb. in 607, hertog der Franken, ovl. in 685.

Uit deze relatie 4 kinderen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Pippijn*645  †714 Jupille a/d Maas 692 4 
2 Clothilde*650  †692 St Waast [Frankrijk] 421 5 
3 Martin*655 Laon [Frankrijk] †696  411 2 
4 Adalric     1 1 



Bronnen:
1.Rijnland in de donkere eeuwen (B 051), Freek Lugt, Primavera, Leiden, 2021 (blz. 140)
Arnulf de Heilige van Metz
Arnulf de Heilige van Metz, geb. circa 13 aug 582, bisschop van Metz 614-629, ovl. Habend op 18 jul 641, begr. Remiremont [Frankrijk] in 717 herbegraven in Metz in een abdij die daarna naar hem werd genoemd.

tr. (1)
met

Dodo 'la Sainte' van Schelde (Clothilde of Treves, Dode (Dodo) Clothilde van Saksen), dr. van Arnould de Metz de Rodez van Schelde (bisschop van Metz 606-611) en Oda van Schwaben, geb. Lay-Saint-Christophe [Frankrijk] tussen 583 en 586, religieuse, ovl. Saint-Amé [Frankrijk] circa 612.

Uit dit huwelijk 3 zonen:


 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Codoule*600 Metz [Frankrijk] †679  781 1 
2 Ansegisel*607  †685  781 4 
3 Walchigise*621     1 1 

tr. (2)
met

Soeur de France, dr. van Chilpéric Rex Francorum (koning van Soissons 561-584) en Galeswinthe (Prinses der Visigoten, Koningin der Franken).

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Garnier II     1 1 

Dodo 'la Sainte' van Schelde
Dodo 'la Sainte' van Schelde (Clothilde of Treves, Dode (Dodo) Clothilde van Saksen), geb. Lay-Saint-Christophe [Frankrijk] tussen 583 en 586, religieuse, ovl. Saint-Amé [Frankrijk] circa 612.

tr.
met

Arnulf de Heilige van Metz, zn. van Bodegisel (Baudgise II) van Aquitanië (hertog van Aquitanië) en Chroadare (Oda) van Savoye (abdes d'Amay (België)), geb. circa 13 aug 582, bisschop van Metz 614-629, ovl. Habend op 18 jul 641, begr. Remiremont [Frankrijk] in 717 herbegraven in Metz in een abdij die daarna naar hem werd genoemd.

Uit dit huwelijk 3 zonen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Codoule*600 Metz [Frankrijk] †679  781 1 
2 Ansegisel*607  †685  781 4 
3 Walchigise*621     1 1