Cees Hagenbeek
Agnès Sigesbert
Agnès Sigesbert.

tr.
met

Renaud I de Sens, zn. van Frommond I de Sens en Mathilde d'Amiens, geb. in 937, ovl. in 996.

 

Uit dit huwelijk 2 kinderen:


 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Adele*940 Joigny-Sur-Meuse [Frankrijk]    
Fromond*940 Sens [Frankrijk] †1029  89


Mathilde d'Amiens
Mathilde d'Amiens.

 
 

tr.
met

Frommond I (Fromont) de Sens, zn. van Garnier Comte de Sens (Vicomte de Sens - Comte de Troyes (923-924)) en Theutberge d'Arles, geb. in 914, ovl. in 951.

 


Frommond I de Sens.
Fromond Ier de Sens (né vers 914 - mort en 948) est le premier comte héréditaire de Sens au xe siècle. D'abord simple vassal d'Hugues le grand, il est vicomte à partir de 939 puis comte de Sens jusqu'à sa mort en 948. Il est le fondateur et le plus ancien ancêtre connu de la dynastie des Fromonides qui dirigea le comté de Sens pendant un siècle.

Les origines incertaines de la famille fromonide Article détaillé : Fromonides. De nombreuses généalogies (et notamment la fondation pour la généalogie médiévale MedLands1) font de Fromond Ier un fils de Garnier, comte de Troyes et de son épouse Teutberge d'Arles (fille du comte d'Arles). Cependant, aucune preuve ne vient étayer cette hypothèse et Fromond est absent de la liste des enfants de Garnier et Teutberge. Une allusion dans une chronique mentionne une parenté entre Fromond et le comte Herbert II de Vermandois. Si elle était avérée, elle expliquerait les droits de son fils Renard Vetulus sur l'abbaye de Faremoutiers au pays de Meaux, et l'appui que fournira Eudes II de Blois (arrière-petit-fils d'Herbert II) à Renard le Mauvais en 1015.

L'hypothèse la plus crédible est qu'il s'agit d'un vassal d'Hugues le Grand (neveu maternel d'Herbert II), probablement issu de sa clientèle ligérienne, installé comme d'autres vassaux par le père d'Hugues Capet dans ses nouvelles conquêtes de l'est parisien. C'est l'hypothèse suivie par Étienne Meunier dans son ouvrage de 1981 sur le bailliage de Sens2 qui se base sur les travaux de Michel Bur3 sur la formation du comté de Champagne et sur ceux du chanoine Maurice Chaume sur les comtes de Sens au ixe siècle4,5. Le prénom Fromond est alors inconnu dans la région. Un saint Fromond est connu dans la Manche. Le prénom existe dans des actes de Saint-Maixent (Deux-Sèvres).

Le premier comte héréditaire de Sens Installé comme simple vicomte vassal par Hugues le Grand, comte de Paris après que celui-ci ait pris Sens en 9396, confirmé dans ce titre et cette fonction en 9417, il sut ériger son fief en comté héréditaire qu'il transmit à son fils Renard Ier8 à sa mort en 948Note 1.

En effet, le domaine rassemblé par Hugues le Grand est trop vaste pour être tenu par un seul homme. Les ambitions royales du robertien, l'extension de ses domaines, ne lui permettent pas d'enrayer l'autonomisation des fiefs qu'il a distribués à ses vassaux. En dehors des fiefs d'origine de la dynastie robertienne, notamment à Orléans, le retrait du duc est visible dans les années 940, consacrant l'indépendance acquise par ses vassaux. En 942, le vicomte de Paris, Teudon ou Thoudon, assume les pouvoirs comtaux. Il en est de même de Fromond à Sens lorsqu'il transmet à son fils Renard Ier le comté à sa mort en 9489. Les chroniques médiévales permettent d'apprécier cette ascension par la titulature attribuée à Fromond. En 942, lorsqu'il s'empare de l'abbaye Sainte-Colombe de Saint-Denis-lès-Sens, il est cité comme vicomte (Frotmundus vicecomes Senonum) dans les chroniques de Saint-Pierre-le-vif10. À sa mort en août 948, il est inhumé comme comte11.

Promu tardivement en 936 à la dignité ducale, Hubert Le Grand a par la suite promu ses propres vicomtes de Tours, de Blois et de Sens, au rang comtal. La concomitance de la mesure est avérée12.

Fromond a dû lutter contre plusieurs invasions normande et hongroise à Sens. Les Hongrois envahissent la Bourgogne et la Champagne en 945 et s'attaquent à Sens sans succès13. Cependant, de nombreux monastères et abbayes sont pillés, notamment l'abbaye de Saint-Pierre-le-vif. Il eut également à lutter comme ses prédécesseurs contre les puissants archevêques de Sens14, notamment Gerlanus ou Gerlair (938 - 954). Celui-ci aida probablement le comte de Reims Ragenost qui, profitant de l'absence de Fromond, s'empara de la ville. Fromond, à l'abri derrière les murailles de l'Abbaye Sainte-Colombe de Saint-Denis-lès-Sens, parvint à reprendre la ville et en chassa l'archevêque15 qui avait pris le parti d'Herbert II de Vermandois, comte de Vermandois dans sa querelle avec Hugues le Grand7. Cet événement parait avoir eu lieu en 9457,Note 2. À la suite de sa reprise de la ville, il fit détruire les murailles de Sainte-Colombe afin que personne ne puisse imiter son exemple et se retrancher dans une forteresse sous les murs de Sens7.

Famille Son épouse reste inconnue mais il eut au moins 2 enfants :.

Renard Ier, son fils et successeur, comte de Sens de 948 à 996 (ou 999) ; une fille, mère notamment de Sewin, archevêque de Sens de 977 à 999.

Uit dit huwelijk 2 kinderen, waaronder:


 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Renaud I*937  †996  59


Robert le Fort
Robert le Fort, geb. Anjou [Frankrijk] tussen 815 en 830, ovl. Brissarthe [Frankrijk] op 15 sep 866.

tr.
met

Adelheid/Aelis (Adelais, Aelis) (Aelis) van Tours, dr. van Hugo "de Angstige" graaf van Tours van de Elzas (graaf van de Elzas) en Eva van Parijs, geb. circa 810, Gräfin im Argen- und Linzgau, ovl. na 866, tr. (1) met Koenraad I graaf in de Argen- en de Linzgau (Conrad I de Bourgogne). Uit dit huwelijk 6 kinderen.

Koenraad I graaf in de Argen- en de Linzgau (Conrad I de Bourgogne).
834-860 Graf im Linzgau, Albgau, Rheingau, Argengau, Eritgau, und Zürichgau, 849 Comte de Paris, 860 Graf von Auxerre, Laienabt von St.Germain d'Auxerre 846.

Conrad I l'Ancien (décédé vers 864) était le comte de plusieurs comtés, notamment l' Argovie et Auxerre , autour du lac de Constance , ainsi que Paris de 859 à 862/4. Il était également l' abbé laïc de Saint-Germaine à Auxerre . [1] Le père de Conrad était Welf . [2] Il était l'un des premiers Welfs , un membre de la branche bavaroise et sa soeur Judith était la deuxième épouse de Louis le Pieux .

En 858, lui et sa famille abandonnèrent leur souverain Louis l'Allemand et passèrent chez Charles le Chauve , le fils de Judith. [1] Ils ont été généreusement récompensés et Conrad a été nommé à de nombreux comtés. Louis l'Allemand confisqua ses fiefs et ses terres bavaroises. [3].

Le Miracula Sancti Germani appelle Conrad Chuonradus princeps (prince, souverain), lors de l'enregistrement de son mariage. Selon certains témoignages, sa femme s'est remariée à Robert le Fort après sa mort.
Giselbert1 de Maasgau2, né vers 825 et mort après 877 ou peut-être après le 6 septembre 885 fut comte en Maasgau (comté de Meuse).

En 846, il enlève et épouse Ermengarde, fille de l'empereur Lothaire Ier, le mariage est reconnu en 849. Ils ont un fils :.

Régnier Ier de Hainaut3, dit Régnier au Long Col, né vers 850 et mort à Meerssen entre le 25 août 915 et le 19 janvier 916. Il fut comte de Hainaut et du Maasgau.

Adelheid/Aelis van Tours.
Comte Alleaume/Adalhelm im Gau Laon, 1. Ehe mit Konrad von Auxerre. .
Weduwe van de 22-3-863‘gestorven Beierse graaf Konrad 1 uit het geslacht der Welfen, graaf van de Aargouw, leken-abt van Sankt Gallen en St. Germain d’Auxerre, misschien ook graaf van Auxerre.

Uit dit huwelijk 3 kinderen, waaronder:


 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Richilde*864 Reims [Frankrijk]    


Richard de Troyes
 
Richard de Troyes, geb. Troyes [Frankrijk] in 870.

 
 

tr.
met

Richilde de Tours, dr. van Robert le Fort en Adelheid/Aelis van Tours (Gräfin im Argen- und Linzgau), geb. Reims [Frankrijk] circa 864, tr. (2) met Guillame II (Guillaume II) du Périgord (Willem van Périgiord et Agen), zn. van Wulgrin du Périgord en Regelinde de Toulouse (Comtesse d'Agen). Uit dit huwelijk 3 kinderen.

 

Uit dit huwelijk een zoon:


 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Garnier*885 Sens [Frankrijk] †942 Chalmont [Frankrijk] 57


Richilde de Tours
 
Richilde de Tours, geb. Reims [Frankrijk] circa 864.

  • Vader:
    Robert le Fort, geb. Anjou [Frankrijk] tussen 815 en 830, ovl. Brissarthe [Frankrijk] op 15 sep 866, tr. met

tr. (1)
met

Richard de Troyes, zn. van Aleran II Thierry Adhémar de Troyes de Vexin en Theocrate de Vexin, geb. Troyes [Frankrijk] in 870.

 

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Garnier*885 Sens [Frankrijk] †942 Chalmont [Frankrijk] 57

tr. (2) in 892
met

Guillame II (Guillaume II) du Périgord (Willem van Périgiord et Agen), zn. van Wulgrin du Périgord en Regelinde de Toulouse (Comtesse d'Agen), geb. in 864, graf van Périgord en Agen, ovl. in 920.

Guillame II du Périgord (Willem van Périgiord et Agen).
Comte de Périgord (886-920) , d'Angoulême (866-886) et d'Agen - Comte de Bordeaux, du Périgord et d'Agen.

Uit dit huwelijk 3 kinderen:


 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Emma*917 Périgueux [Frankrijk]    
Bernhard I  †962   
Aremburge*895 Périgueux [Frankrijk]    


Aleran II Thierry Adhémar de Troyes de Vexin
 
Aleran II Thierry Adhémar de Troyes de Vexin, geb. Troyes [Frankrijk] circa 876.

 
 

tr.
met

Theocrate de Vexin, dr. van Nibelung IV de Vexin (Missus Dominicus d'Avalonnais, Comte du Vexin (864).) en Liégarde d'Amiens, geb. Auneuil [Frankrijk], ovl. in 876.

 

Uit dit huwelijk 2 kinderen, waaronder:


 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Richard*870 Troyes [Frankrijk]    


Theocrate de Vexin
 
Theocrate de Vexin, geb. Auneuil [Frankrijk], ovl. in 876.

 

tr.
met

Aleran II Thierry Adhémar de Troyes de Vexin, zn. van Aleran de Troyes en Edith d'Altdorf, geb. Troyes [Frankrijk] circa 876.

 

Uit dit huwelijk 2 kinderen, waaronder:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Richard*870 Troyes [Frankrijk]    


Nibelung IV de Vexin
 
Nibelung IV de Vexin, geb. Vernon [Frankrijk] circa 810, Missus Dominicus d'Avalonnais, Comte du Vexin (864), ovl. in 879.

tr.
met

Liégarde d'Amiens, dr. van Gelenius de Meulan.

Robert III in de Wormsgau.
Rutbert/Rupert III, Graf im Oberrheingau, im Rhein- und Wormsgau, bedeutender königlicher Heerführer.

Uit dit huwelijk 4 kinderen, waaronder:


 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Theocrate Auneuil [Frankrijk] †876   
Emma*838     


Liégarde d'Amiens
Liégarde d'Amiens.

tr.
met

Nibelung IV de Vexin, zn. van Nibelung III de Troyes (Seigneur de Bauy) en Waldrada d'Orléans, geb. Vernon [Frankrijk] circa 810, Missus Dominicus d'Avalonnais, Comte du Vexin (864), ovl. in 879.

 

Uit dit huwelijk 4 kinderen, waaronder:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Theocrate Auneuil [Frankrijk] †876   
Emma*838     


Gelenius de Meulan
Gelenius de Meulan.


Hij krijgt een dochter:


 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Liégarde     


Nibelung III de Troyes
Nibelung III de Troyes, geb. Baugy [Frankrijk] circa 775, Seigneur de Bauy, ovl. circa 819.

Nibelung III de Troyes.
Il possède en 818 des biens à Baugy, terre détachée de Perrecy, dans l'Autunois, ce qui implique une parenté avec Nibelung Ier, possesseur de cette terre1.

On ne sait rien d'autre de ce comte, qui est peut-être père de1 :.

Nibelung IV, comte de Vexin ; Théodoric, comte dans le Vermandois.

tr.
met

Waldrada d'Orléans (Vaudrée Wialdruth, Waudrée, Wiltrude), dr. van Adrien Graf im Wormsgau (Comte d'Orléans) en Waldrade de Wormsgau, geb. Orléans [Frankrijk] in 782, ovl. Dijon [Frankrijk] na 834, tr. (1) met haar achterneef Robert III in de Wormsgau. Uit dit huwelijk 3 zonen.

Uit dit huwelijk 2 kinderen, waaronder:


 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Nibelung IV*810 Vernon [Frankrijk] †879  69


Nibelung III de Bourgogne
Nibelung III de Bourgogne, geb. circa 752.

tr.
met

Berthe d'Autun, dr. van Thierry I Aba Mekhir ben Habib d'Autun d'Auvergne (Général, Comte de Madrie et Duc d'Autun) en Aude (Aldane) de France Carolingien de Herstal, geb. Autun [Frankrijk] in 743, ovl. in 804, tr. (1) met haar broer Gilbert Sigebert de Rouergue. Uit dit huwelijk 2 zonen, tr. (3) met Odalric I de Vintzgau. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (4) met Roger d'Arcis-sur-Aube. Uit dit huwelijk een zoon.

Berthe d'Autun.
Dame de Toulouse Dynastie des Guilhelmides-Wilhelmides, Religieuse, Comtesse d'Autun.

Uit dit huwelijk een zoon:


 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Nibelung*775 Baugy [Frankrijk] †819  44


Odalric I de Vintzgau
Odalric I de Vintzgau, geb. in 754.

tr.
met

Berthe d'Autun, dr. van Thierry I Aba Mekhir ben Habib d'Autun d'Auvergne (Général, Comte de Madrie et Duc d'Autun) en Aude (Aldane) de France Carolingien de Herstal, geb. Autun [Frankrijk] in 743, ovl. in 804, tr. (1) met haar broer Gilbert Sigebert de Rouergue. Uit dit huwelijk 2 zonen, tr. (2) met haar achterneef Nibelung III de Bourgogne, zn. van Nibelung I de Bourgogne. Uit dit huwelijk een zoon, tr. (4) met Roger d'Arcis-sur-Aube. Uit dit huwelijk een zoon.

Berthe d'Autun.
Dame de Toulouse Dynastie des Guilhelmides-Wilhelmides, Religieuse, Comtesse d'Autun.


Nibelung I de Bourgogne
Nibelung I de Bourgogne, geb. circa 725.


Hij krijgt een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Nibelung*752     


Aleran de Troyes
 
Aleran de Troyes, geb. in 780, ovl. Troyes [Frankrijk] in 841.

 
 

tr.
met

Edith d'Altdorf, dr. van Welf I van Beieren van Altorf (Seigneur d'Altdorf et de Ravensburg - Duc de Bavière Comte en Souabe) en Eigilwich uit Saksen, geb. circa 804, ovl. circa 850.

 

Uit dit huwelijk 3 kinderen, waaronder:


 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Aleran*876 Troyes [Frankrijk]    


Edith d'Altdorf
 
Edith d'Altdorf, geb. circa 804, ovl. circa 850.

  • Vader:
    Welf I van Beieren van Altorf, geb. in 788, Seigneur d'Altdorf et de Ravensburg - Duc de Bavière Comte en Souabe, ovl. circa 825, relatie met
 
 

tr.
met

Aleran de Troyes, zn. van Audran de Frioul (Marquis de Frioul) en Ansperge de Lombardie (abdis na haar weduweschap), geb. in 780, ovl. Troyes [Frankrijk] in 841.

 

Uit dit huwelijk 3 kinderen, waaronder:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Aleran*876 Troyes [Frankrijk]    


Foulques d'Enghien
 
Foulques d'Enghien, geb. Enghien/Edingen [België] circa 995.


Hij krijgt een zoon:


 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Anseau*1019 Enghien/Edingen [België]    


Engelbert I de Brienne
Engelbert I Comte de Brienne, geb. Brienne-Le-Château [Frankrijk] circa 890, ovl. aldaar in 969.

Engelbert I Comte de Brienne.
Comte de Brienne.

Volgens kroniekschrijvers Flodoard en Richer van Reims namen Engelbert en zijn broer Gotbert van Brienne in 951 het kasteel van Brienne in, van waaruit ze rooftochten pleegden in de omliggende gebieden. Koning Lodewijk IV van Frankrijk moest ingrijpen en liet het kasteel belegeren en vernietigen. Volgens Richer werden de broers daarop gevangengenomen en overtuigden graaf Leutald van Mâcon en graaf Giselbert van Chalon de Franse koning om hen vrij te laten nadat ze een eed van trouw hadden gezworen. Engelbert herbouwde vervolgens het kasteel en leek de Franse koning trouw te blijven.

Het is echter ook mogelijk dat Engelbert en Gotbert uit het koninkrijk Arelat kwamen en door graaf Giselbert van Chalon werden geïnstalleerd als graaf van Brienne. Ook zou hij een bondgenoot geweest zijn van Hugo Capet, de machtige graaf van Parijs en hertog van de Franken. In het jaar 968 werd Engelbert voor het eerst genoemd als graaf van Brienne. Bovendien onderhield hij goede banden met de Abdij van Montier-en-Der.

Engelbert was gehuwd met een onbekend gebleven echtgenote. Ze hadden meerdere kinderen, maar enkel de naam van zijn zoon Engelbert II is overgeleverd.

Engelbert Ier de Brienne (né vers 875 - † après 968) est le premier comte de Brienne connu au milieu du xe siècle1.

Sommaire 1 Biographie 2 Mariage et enfants 3 Source 4 Articles connexes 5 Notes et références Biographie Selon le chroniqueur Flodoard et Richer, moine à Reims, en 951, Engelbert et son frère Gotbert, tous deux qualifiés de brigands, s'emparent du comté de Brienne puis renforcent le château de Brienne à partir duquel ils pillent la région. Le roi Louis IV d'Outremer doit intervenir et vient assiéger et détruire le château2. Selon Richer, les deux frères auraient été capturés par le roi, qui n'accepta de les libérer sous serment que sur la demande de Liétald, comte de Mâcon et beau-frère du comte de Troyes Gilbert de Chalon. Engelbert reconstruit alors le château et semble le tenir dorénavant du roi des Francs.

Il est toutefois probable qu'Engelbert et Gotbert aient une origine bourguignonne et aient été installés par Gilbert, comte de Chalon et de Troyes3,4.

Il aurait été allié avec Hugues Capet, comte de Paris, contre le roi des Francs Louis IV d'Outremer5.

En 950 ou 951, il donne son consentement pour le don d'un bien appelé Alericum par Gilbert, comte de Chalon et de Troyes, à l'abbaye de Montiéramey, qui dépend de la seigneurie de Piney, tenue en fief par Engelbert6.

En 968, Engelbert prend le titre de comte de Brienne3.

Vers 969, il est témoin d'une charte d'Adson, comte de Rosnay, dans laquelle Adson donne à l'abbaye de Montier-en-Der ses biens dans le Pertois6.
Comte de Hesbaye et de Looz (Limburg).

  • Vader:
    Eudes Comte de Brienne, geb. Brienne-Sur-Aisne [Frankrijk] in 870, Seigneur, tr. met

tr.
met

Wadelmodis d'Escuens (de Scoding, de Salins), dr. van Guy II de Tonnerre en Adele de Salins, geb. Salins [Frankrijk] in 925, ovl. Brienne-Le-Château [Frankrijk] in 975, tr. (2) met Humbert I de Salins. Uit dit huwelijk 4 kinderen.

Wadelmodis d'Escuens.
De late benaming van het land of pagus Scodingorum (Scoding) was een van de divisies van de Séquanië in de middeleeuwen. Het besloeg een groot gebied van Salins tot Lons-le-Saunier en reikte tot het tweede plateau van de Jura. .

Volgens de Alesia-archieven strekte het graafschap Scoding (of Escuens) zich uit van Salins, Champagnole en Poligny tot aan de Bresse. .

De naam Scoding zou zijn afgeleid van Seding (vrij) of Seutagium (riddersdienst), Scutarii of Scutigeri (soldaten die zich onderscheidden door hun harnas en moed), aldus Druoz in Histoire de Pontarlier, p. 20. Volgens Gingins, in Essai sur l'établissement des Bourguignons, p. 33 en verder, zou de oorsprong Skild-Ding of Schild-ding zijn, Pagus Scutiacensis of Scutdingorum, wat in het Germaans de jurisdictie van het koninklijke schild betekent, omdat dit graafschap mogelijk specifiek voorbehouden was aan de koning van Bourgondië. Bullet stelt in Mémoire sur la langue celte, deel 1, p. 139, dat het Scoden of Scodin (bos) zou betekenen, of Scodingi (bewoners van een bosrijk gebied). .

Het graafschap werd gesticht met de komst van de Bourgondiërs in Séquanië, rond de 5e eeuw, en was een van de vijf componenten van het huidige Franche-Comté, samen met de graafschappen Warasch (of Varais), Amaous, Port en de stad Besançon. Deze organisatie bleef bestaan tot de 13e eeuw. Sinds de oprichting was het graafschap het directe bezit van de graven van Bourgondië. In 870, tijdens de verdeling van Lotharingen, erfde Karel de Kale het graafschap Scoding.

De baronie van Salins was een belangrijk onderdeel van dit graafschap. De vallei nabij Salins werd de vallei van Scoding genoemd, en de kerk van Goailles, die daar stond, werd de kerk van Scoding genoemd. Dit graafschap telde minder baronieën dan zijn buren, maar bevatte toch de baronieën van Dramelay en Clairvaux, evenals de landerijen van de heren van Monnet, burggraaf van Salins. Onder de adellijke families die het bestuurden, bevonden zich de huizen van Vienne en Châlon.

Uit dit huwelijk 2 kinderen:


 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Engelbert*930 Brienne-Le-Château [Frankrijk] †979  49
Ingeltrude*925 Brienne-Le-Château [Frankrijk]    


Wadelmodis d'Escuens
Wadelmodis d'Escuens (de Scoding, de Salins), geb. Salins [Frankrijk] in 925, ovl. Brienne-Le-Château [Frankrijk] in 975.

Wadelmodis d'Escuens.
De late benaming van het land of pagus Scodingorum (Scoding) was een van de divisies van de Séquanië in de middeleeuwen. Het besloeg een groot gebied van Salins tot Lons-le-Saunier en reikte tot het tweede plateau van de Jura. .

Volgens de Alesia-archieven strekte het graafschap Scoding (of Escuens) zich uit van Salins, Champagnole en Poligny tot aan de Bresse. .

De naam Scoding zou zijn afgeleid van Seding (vrij) of Seutagium (riddersdienst), Scutarii of Scutigeri (soldaten die zich onderscheidden door hun harnas en moed), aldus Druoz in Histoire de Pontarlier, p. 20. Volgens Gingins, in Essai sur l'établissement des Bourguignons, p. 33 en verder, zou de oorsprong Skild-Ding of Schild-ding zijn, Pagus Scutiacensis of Scutdingorum, wat in het Germaans de jurisdictie van het koninklijke schild betekent, omdat dit graafschap mogelijk specifiek voorbehouden was aan de koning van Bourgondië. Bullet stelt in Mémoire sur la langue celte, deel 1, p. 139, dat het Scoden of Scodin (bos) zou betekenen, of Scodingi (bewoners van een bosrijk gebied). .

Het graafschap werd gesticht met de komst van de Bourgondiërs in Séquanië, rond de 5e eeuw, en was een van de vijf componenten van het huidige Franche-Comté, samen met de graafschappen Warasch (of Varais), Amaous, Port en de stad Besançon. Deze organisatie bleef bestaan tot de 13e eeuw. Sinds de oprichting was het graafschap het directe bezit van de graven van Bourgondië. In 870, tijdens de verdeling van Lotharingen, erfde Karel de Kale het graafschap Scoding.

De baronie van Salins was een belangrijk onderdeel van dit graafschap. De vallei nabij Salins werd de vallei van Scoding genoemd, en de kerk van Goailles, die daar stond, werd de kerk van Scoding genoemd. Dit graafschap telde minder baronieën dan zijn buren, maar bevatte toch de baronieën van Dramelay en Clairvaux, evenals de landerijen van de heren van Monnet, burggraaf van Salins. Onder de adellijke families die het bestuurden, bevonden zich de huizen van Vienne en Châlon.

tr. (1)
met

Engelbert I Comte de Brienne, zn. van Eudes Comte de Brienne (Seigneur) en Odile de Bois Ferrand, geb. Brienne-Le-Château [Frankrijk] circa 890, ovl. aldaar in 969.

Engelbert I Comte de Brienne.
Comte de Brienne.

Volgens kroniekschrijvers Flodoard en Richer van Reims namen Engelbert en zijn broer Gotbert van Brienne in 951 het kasteel van Brienne in, van waaruit ze rooftochten pleegden in de omliggende gebieden. Koning Lodewijk IV van Frankrijk moest ingrijpen en liet het kasteel belegeren en vernietigen. Volgens Richer werden de broers daarop gevangengenomen en overtuigden graaf Leutald van Mâcon en graaf Giselbert van Chalon de Franse koning om hen vrij te laten nadat ze een eed van trouw hadden gezworen. Engelbert herbouwde vervolgens het kasteel en leek de Franse koning trouw te blijven.

Het is echter ook mogelijk dat Engelbert en Gotbert uit het koninkrijk Arelat kwamen en door graaf Giselbert van Chalon werden geïnstalleerd als graaf van Brienne. Ook zou hij een bondgenoot geweest zijn van Hugo Capet, de machtige graaf van Parijs en hertog van de Franken. In het jaar 968 werd Engelbert voor het eerst genoemd als graaf van Brienne. Bovendien onderhield hij goede banden met de Abdij van Montier-en-Der.

Engelbert was gehuwd met een onbekend gebleven echtgenote. Ze hadden meerdere kinderen, maar enkel de naam van zijn zoon Engelbert II is overgeleverd.

Engelbert Ier de Brienne (né vers 875 - † après 968) est le premier comte de Brienne connu au milieu du xe siècle1.

Sommaire 1 Biographie 2 Mariage et enfants 3 Source 4 Articles connexes 5 Notes et références Biographie Selon le chroniqueur Flodoard et Richer, moine à Reims, en 951, Engelbert et son frère Gotbert, tous deux qualifiés de brigands, s'emparent du comté de Brienne puis renforcent le château de Brienne à partir duquel ils pillent la région. Le roi Louis IV d'Outremer doit intervenir et vient assiéger et détruire le château2. Selon Richer, les deux frères auraient été capturés par le roi, qui n'accepta de les libérer sous serment que sur la demande de Liétald, comte de Mâcon et beau-frère du comte de Troyes Gilbert de Chalon. Engelbert reconstruit alors le château et semble le tenir dorénavant du roi des Francs.

Il est toutefois probable qu'Engelbert et Gotbert aient une origine bourguignonne et aient été installés par Gilbert, comte de Chalon et de Troyes3,4.

Il aurait été allié avec Hugues Capet, comte de Paris, contre le roi des Francs Louis IV d'Outremer5.

En 950 ou 951, il donne son consentement pour le don d'un bien appelé Alericum par Gilbert, comte de Chalon et de Troyes, à l'abbaye de Montiéramey, qui dépend de la seigneurie de Piney, tenue en fief par Engelbert6.

En 968, Engelbert prend le titre de comte de Brienne3.

Vers 969, il est témoin d'une charte d'Adson, comte de Rosnay, dans laquelle Adson donne à l'abbaye de Montier-en-Der ses biens dans le Pertois6.
Comte de Hesbaye et de Looz (Limburg).

Uit dit huwelijk 2 kinderen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Engelbert*930 Brienne-Le-Château [Frankrijk] †979  49
Ingeltrude*925 Brienne-Le-Château [Frankrijk]    

tr. (2)
met

Humbert I de Salins (de Macon), geb. Mâcon [Frankrijk] circa 925.

Humbert I de Salins.
De tekst beschrijft het leven en de activiteiten van de tweede zoon van Albéric, bekend als Humbert I, heer van Salins. Hij wordt genoemd in verschillende historische documenten, waaronder: Een schenking van het land Savigny door zijn vader in 930 aan de kerk van Mâcon. Een charter van Hugues le Noir, hertog van Bourgogne, dat dateert uit het begin van het bewind van Lodewijk IV. Een schenking door zijn broer Létalde aan het klooster van Cluny. Voor zijn dood (vóór 957) schonk Humbert een wijngaard aan de abdij van Cluny. Dit was de laatste vermelding van Humbert I in historische documenten. Zijn naam wordt voortgezet door zijn nakomelingen, die bekend stonden om hun landerijen in het graafschap Mâcon en de heerlijkheid Salins.

Lijst van Sires de Salins.

Aubry Ier de Mâcon.
Humbert Ier de Salins.
Humbert II de Salins.
Gaucher Ier de Salins.
Gaucher II de Salins.
Humbert III de Salins.
Gaucher III de Salins.
Humbert IV de Salins.
Géraud Ier de Mâcon.
Gaucher IV de Mâcon.
Marguerite de Salins.
Jocerand V Gros de Brancion.

Uit dit huwelijk 4 kinderen.


Humbert I de Salins
Humbert I de Salins (de Macon), geb. Mâcon [Frankrijk] circa 925.

Humbert I de Salins.
De tekst beschrijft het leven en de activiteiten van de tweede zoon van Albéric, bekend als Humbert I, heer van Salins. Hij wordt genoemd in verschillende historische documenten, waaronder: Een schenking van het land Savigny door zijn vader in 930 aan de kerk van Mâcon. Een charter van Hugues le Noir, hertog van Bourgogne, dat dateert uit het begin van het bewind van Lodewijk IV. Een schenking door zijn broer Létalde aan het klooster van Cluny. Voor zijn dood (vóór 957) schonk Humbert een wijngaard aan de abdij van Cluny. Dit was de laatste vermelding van Humbert I in historische documenten. Zijn naam wordt voortgezet door zijn nakomelingen, die bekend stonden om hun landerijen in het graafschap Mâcon en de heerlijkheid Salins.

Lijst van Sires de Salins.

Aubry Ier de Mâcon.
Humbert Ier de Salins.
Humbert II de Salins.
Gaucher Ier de Salins.
Gaucher II de Salins.
Humbert III de Salins.
Gaucher III de Salins.
Humbert IV de Salins.
Géraud Ier de Mâcon.
Gaucher IV de Mâcon.
Marguerite de Salins.
Jocerand V Gros de Brancion.

tr.
met

Wadelmodis d'Escuens (de Scoding, de Salins), dr. van Guy II de Tonnerre en Adele de Salins, geb. Salins [Frankrijk] in 925, ovl. Brienne-Le-Château [Frankrijk] in 975, tr. (1) met Engelbert I Comte de Brienne. Uit dit huwelijk 2 kinderen.

Wadelmodis d'Escuens.
De late benaming van het land of pagus Scodingorum (Scoding) was een van de divisies van de Séquanië in de middeleeuwen. Het besloeg een groot gebied van Salins tot Lons-le-Saunier en reikte tot het tweede plateau van de Jura. .

Volgens de Alesia-archieven strekte het graafschap Scoding (of Escuens) zich uit van Salins, Champagnole en Poligny tot aan de Bresse. .

De naam Scoding zou zijn afgeleid van Seding (vrij) of Seutagium (riddersdienst), Scutarii of Scutigeri (soldaten die zich onderscheidden door hun harnas en moed), aldus Druoz in Histoire de Pontarlier, p. 20. Volgens Gingins, in Essai sur l'établissement des Bourguignons, p. 33 en verder, zou de oorsprong Skild-Ding of Schild-ding zijn, Pagus Scutiacensis of Scutdingorum, wat in het Germaans de jurisdictie van het koninklijke schild betekent, omdat dit graafschap mogelijk specifiek voorbehouden was aan de koning van Bourgondië. Bullet stelt in Mémoire sur la langue celte, deel 1, p. 139, dat het Scoden of Scodin (bos) zou betekenen, of Scodingi (bewoners van een bosrijk gebied). .

Het graafschap werd gesticht met de komst van de Bourgondiërs in Séquanië, rond de 5e eeuw, en was een van de vijf componenten van het huidige Franche-Comté, samen met de graafschappen Warasch (of Varais), Amaous, Port en de stad Besançon. Deze organisatie bleef bestaan tot de 13e eeuw. Sinds de oprichting was het graafschap het directe bezit van de graven van Bourgondië. In 870, tijdens de verdeling van Lotharingen, erfde Karel de Kale het graafschap Scoding.

De baronie van Salins was een belangrijk onderdeel van dit graafschap. De vallei nabij Salins werd de vallei van Scoding genoemd, en de kerk van Goailles, die daar stond, werd de kerk van Scoding genoemd. Dit graafschap telde minder baronieën dan zijn buren, maar bevatte toch de baronieën van Dramelay en Clairvaux, evenals de landerijen van de heren van Monnet, burggraaf van Salins. Onder de adellijke families die het bestuurden, bevonden zich de huizen van Vienne en Châlon.

Uit dit huwelijk 4 kinderen.