Charibert van Laon
relatie
met
Fulco IV de Norse graaf van Anjou1, zn. van Godfried II van Gâtinais en Ermengard (Blanche) van Anjou (erfdochter van Anjou), geb. in 1043, graaf van Anjou, ovl. op 14 apr 1109, tr. (2) in 1070 met Ermengarde van Bourbon. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (3) met Arengard van Châtel-Aillon. Uit dit huwelijk geen kinderen.
Fulco IV de Norse graaf van Anjou.
Graaf Fulco van Anjou had last van knobbeltenen, aan beide voeten. Zoiets is niet goed voor je humeur, dus wellicht dat hij hieraan zijn bijnaam Le Réchin dankt. Het is niet helemaal duidelijk hoe deze term vertaald moet worden, maar kenners houden het op 'nors'. Fulco werd soms ook Le Querelleur (de ruziemaker) genoemd, dus het is duidelijk dat hij volgens zijn tijdgenoten een moeilijk karakter had.
Fulco werd in 1043 geboren. Zijn moeder Ermengarde was de dochter van de beruchte Fulco de Zwarte, graaf van Anjou. Nadat haar vader en broer overleden waren, kwam Ermengardes oudste zoon Godfried (bijnaam: de Bebaarde) in Anjou aan de macht. Fulco moest genoegen nemen met Saintonge, een klein gebied aan de Atlantische kust.
Daarmee was hij niet tevreden, en hij viel zijn broer aan. Godfried was niet populair bij zijn edelen, die hem voor Fulco gevangen namen. Dat pikte de plaatselijke bevolking niet. Zij bevrijdden hun graaf en lynchten de verraders.
De Norse gaf niet op, en een jaar later versloeg hij de Bebaarde en nam hem gevangen. De rest van zijn leven kwam Godfried het kasteel van Chinon niet meer uit.
Rustig werd het niet in Anjou, dat ongeveer samenvalt met het huidige departement Maine-et-Loire. In het noorden had Fulco te maken met Willem de Veroveraar, de hertog van Normandië en sinds 1066 ook koning van Engeland. De bisschop van Tours, ten oosten van Anjou, wilde hem excommuniceren, terwijl zijn eigen edelen zijn gezag tartten zodra ze de kans kregen. Redenen genoeg om nors te zijn.
Verwerpelijke, zelfs schandalige gewoontes.
Maar misschien lag zijn neiging tot ruzie maken dus wel aan zijn grote tenen. We weten van deze kwaal dankzij de monnik Ordericus Vitalis, die kort na Fulco's leven zijn Historia Ecclesiastica schreef. Daarin lezen we dat de graaf van Anjou "vele verwerpelijke, zelfs schandalige gewoontes had en zich te buiten ging aan vele pestilente zonden".
Ordericus maakte zich vooral boos om de speciale schoenen die Fulco droeg. Die waren namelijk niet gewoon wat ruimer gemaakt om zijn knobbeltenen te ontzien. Nee, de schoenmakers hadden aan de schoen ook een fraaie punt gemaakt, "als de staart van een schorpioen".
Andere mannen zagen dit schoeisel, en dachten: dat wil ik ook! Fulco's puntschoenen raakten in de mode, zelfs bij de geestelijkheid. Ordericus begreep het niet. "Wat eerbare mannen ooit schandelijk vonden en verwierpen als vuiligheid, vinden de mannen van deze tijd zo zoet als honing en ze paraderen ermee rond alsof het bijzonder elegant is.".
De aanstichter van deze modetrend stierf in 1109, terwijl Anjou nog steeds onrustig was. Zijn kleinzoon Godfried was succesvoller. Hij werd de stichter van het beroemde huis van Plantagenet.
Bronnen:
| 1. | NRC Handelsblad (NRC 005), Krant, Mediahuis, Amsterdam, 2022 |
relatie
met
Mathilde van Château-du-Loir, dr. van Gervais van Château-du-Loir en Emburga , ovl. in 1099.
Uit deze relatie een dochter:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Eremburge | †1126 | 1 | 2 |
relatie
met
Helias van Maine (Helie de Baugency Seigneur de La Fleche Comte du Maine), zn. van Johan I de Baugency Seigneur de la Flèche en Paula van Maine, graaf van Maine, heer van Flèche, ovl. La Couture du Mans [Frankrijk] op 11 jul 1110.
Uit deze relatie een dochter:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Eremburge | †1126 | 1 | 2 |
tr. in 725
met
Karel Martel (Charles Martel) d'Herstal, zn. van Pippijn De Middelste de Herstal (hofmeier 687-714) en Alpheid de Bruyeres, geb. Namen [België] circa 686, hofmeier 717-741, ovl. Kiersy-sur Loise [Frankrijk] Quierzy op 19 okt 741 (22 okt 741) À la mort du roi Thierry IV (737), Charles, fort de son très grand pouvoir, décida de ne pas lui choisir de successeur, le rôle des monarques mérovingiens étant devenu totalement insignifiant. Il prit donc réellement le pouvoir du Royaume franc, et régna donc ainsi en toute illégalité jusqu'à sa mort.
Il meurt le 15 ou le 22 octobre 7413 à Quierzy. Son pouvoir fut alors partagé entre ses deux fils : Carloman obtient l'Austrasie, l'Alémanie et la Thuringe. Pépin le Bref obtient la Neustrie, la Bourgogne et la Provence.
Bien qu'il n'obtînt jamais le titre de roi, il eut malgré tout plus de pouvoir que les souverains francs de l'époque, la dynastie mérovingienne était déjà à ce moment en pleine décadence. Son pouvoir marque les prémices de la lignée carolingienne, confirmée par le sacre de Pépin le Bref le 28 juillet 754, begr. Saint Denis [Frankrijk] op 26 okt 741 Charles obtint le privilège de reposer après sa mort en 741 dans la basilique royale de Saint-Denis, dans un imposant sarcophage en marbre au nord du maître-autel de l’abbatiale. Les liens entre la lignée carolingienne et l’abbaye existaient déjà à l'époque de Charles Martel. Charles avait en effet confié l’éducation de ses deux fils aux moines dionysiens et choisi Saint-Denis comme lieu de sépulture. On ne sait exactement où se trouvait celle-ci.
Au XIIIe siècle, les restes supposés de Charles et de son fils Pépin le Bref furent ramenés sous la croisée du nouveau transept pour y recevoir les gisants qui existent encore. Entre la translation des cendres royales, ordonnée par Louis IX et effectuée en deux campagnes durant l’année 1264, et la dédicace des nouveaux tombeaux en 1267, trois ans s’étaient écoulés permettant la commande et la réalisation des monuments funéraires.
Ces effigies n’étaient pas réalistes. Les gisants étaient conçus comme des figures en pied malgré leur position horizontale. Le gisant de Charles Martel le représente comme s'il avait été roi, avec une couronne et un sceptre.
Uit dit huwelijk een dochter:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Landrada | †770 | 1 | 1 |
Charibert van Laon | |
| Charibert graaf van Laon (Caribert Hardrad), geb. in 695, graaf van Laon, ovl. vermoedelijk 762. |
relatie
met
Gisèle comtesse Lao d'Autrasië d'Aquitanië von Bayern von K:oln von Prüm, geb. in 690.
Gisèle comtesse Lao d'Autrasië d'Aquitanië von Bayern von K:oln von Prüm.
over haar naam en het leven van de echtgenote van Caribert was niets bekend, maar het feit dat sinds Pepijn de naam regelmatig voorkwam bij de Carolingische prinsessen en daarvoor niet, maakt dat haar plaats als echtgenote van Caribert meer dan waarschijnlijk.
Uit deze relatie 2 dochters:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Bertrade | *720 | †783 | Choisy-au-Bac [Frankrijk] | 62 | 1 | 6 | |
| 2 | Gerberge | 1 | 2 |
relatie
met
Charibert graaf van Laon (Caribert Hardrad), zn. van Martin de Laon en Berthe de Prüm (stichtster van de abdij in Prüm in 721.), geb. in 695, graaf van Laon, ovl. vermoedelijk 762. | |
Uit deze relatie 2 dochters:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Bertrade | *720 | †783 | Choisy-au-Bac [Frankrijk] | 62 | 1 | 6 | |
| 2 | Gerberge | 1 | 2 |
relatie
met
Hersuinda (Hereswintha) van Saksen, geb. circa 705.
Uit deze relatie 3 kinderen, waaronder:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Imma | †798 | 1 | 2 |
relatie
met
Nebi hertog der Alamannen, zn. van Huochting hertog van Alamannië (hertog van de Alamanen), geb. circa 705, hertog der Alamannen, ovl. circa 788.
Uit deze relatie 3 kinderen, waaronder:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Imma | †798 | 1 | 2 |
relatie
met
Hedwig van Eppenstein (Hadwig Billung?), dr. van Markwart II van Karinthië en Luitbirg , ovl. circa 1112.
Uit deze relatie 2 kinderen:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Engelbert II | †1141 | 1 | 2 | ||||
| 2 | Richardis | †1130 | 2 | 3 |
relatie
met
Engelbert I von Sponheim Markgraf von Istrien, zn. van Siegfried van Sponheim (graaf van Sponheim) en Richardis van Lavant, ovl. op 1 apr 1096.
Uit deze relatie 2 kinderen:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Engelbert II | †1141 | 1 | 2 | ||||
| 2 | Richardis | †1130 | 2 | 3 |
relatie
met
Adelheid van Frantenhausen (von Lechsgemünd), dr. van Kuno I van Frantenhausen en Mathilde von Horburg, ovl. op 24 feb 1110.
Adelheid van Frantenhausen.
Stifterin des Klosters Baumburg, bei EStT eine Generation später als Tochter des Heinrich.
Uit deze relatie een dochter:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Uta | †1150 | 1 | 2 |
relatie
met
Ulrich I Graf von Finningen und Passau, zn. van Rapoto IV van Passau en Mathilde von Wels-Lambach, ovl. Regensburg (D) op 14 apr 1099.
Uit deze relatie een dochter:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Uta | †1150 | 1 | 2 |
tr. circa 1105
met
Gisela (Guisla) van Bourgondië-Ivrea, dr. van Willem I de Grote graaf van Bourgondië (graaf) en Etiennette van Longwy (gravin van Vienne), geb. circa 1070, ovl. na 1110.
Gisela van Bourgondië-Ivrea.
Zij huwt in eerste echt ca. 1080 met Humbert (Umberto il Rinforzato) van Savoye/Maurienne, en blijft na zijn dood in 1103 achter met een stel minderjarige kinderen en de nodige bestuursproblemen. Als regentes ondervindt zij de steun van met name haar broer Guido, de latere paus Callixtus II. Wanneer haar zoon Amadeus (Amadeo) III meerderjarig geworden kan opvolgen, verlaat zij het graafschap en haar kinderen. Zij hertrouwt met Reinier (Ranieri) markgraaf van Montferrat, die ca. 1136 is overleden. Dit huwelijk wordt veelal gedateerd ca. 1105, maar COGNASSO stelt (pag. 22) in 1109, zulks gezien de meerderjarigheid van Amadeus. Cognasso vraagt zich af waarom zij deze stap heeft ondernomen, was het een ‘romanze d’amore o questione di denari?’ (dus een liefdeskwestie ofwel geldelijke problemen?). Wat haar zoon Amadeus betreft, deze moet, aangezien hij de facto 1109 opvolgt, en toen dus 14 jaar oud was, ca. 1092 zijn geboren. Ten tweeden male op de kruistocht, overlijdt hij onderweg op Cyprus, vrijwel zeker in Nikosia, in 1148. Zijn overlijdensdatum wordt verschillend opgegeven (zie Rupp, ad 9/736 en pag. 206, noot 37). Cappelli (pag. 300) stelt 30-3 (met een vraagteken), Cognasso houdt het op 1-4-1148. Als vroegste datum vindt men 29 maart en als laatste begin april. De door Brandenburg (pag. 36) en EST.II (T. 112) gegeven datum van 30. VIII. 1148 is beslist foutief en vermoedelijk te wijten aan een verschrijving van ‘VIII’ in plaats van ‘III’. Hij is (zie o.a. Rupp) begraven in het klooster van Mont-Sainte-Croix.
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Willem V | *1110 | †1191 | 81 | 1 | 1 |
tr.
met
Amalberga Dangerosa de l' Isle-Bouchard, dr. van Bartholomeus de l' Isle-Bouchard en Giberga , ovl. voor 1115, tr. (2) met Willem VIII/IX van Poitiers en Acquitanië. Uit dit huwelijk geen kinderen.
Amalberga Dangerosa de l' Isle-Bouchard.
Dangerosa: de gevaarlijke, maîtresse van Willem VIII/IX, met wie zij niet kon trouwen.
Uit dit huwelijk 5 kinderen, waaronder:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Eleonora | †1130 | 1 | 2 |
tr. (1)
met
Aimery I de Châtellerault, zn. van Boson II de Châtellerault en Alienor van Thouars (vermeld charters Saint-Jean Angély, 1082), vicomte, ovl. op 7 nov 1151.
Uit dit huwelijk 5 kinderen, waaronder:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Eleonora | †1130 | 1 | 2 |
tr. (2)
met
Willem VIII/IX van Poitiers en Acquitanië, zn. van Willem VI/VIII van Poitou hertog van Aquitanië (hertog van Aquitanië) en Hildegard van Bourgondië, geb. op 22 okt 1071, hertog van Aquitanië en de Gascogne, ovl. op 10 feb 1126, begr. Moustier-Neuf [Frankrijk], tr. (1) voor 1087, (gesch. voor 1090) met zijn halfnicht Ermengarde van Anjou. Uit dit huwelijk geen kinderen.
tr. circa 1070
met
Gundrada van Engeland, dr. van Willem I de Veroveraar hertog Normandië (koning van Engeland) en Mathilde van Vlaanderen, geb. circa 1053, ovl. Castle Acre, Norfolk [Groot Brittanië] op 27 mei 1085.
Gundrada van Engeland.
Gundrada was born in the mid-eleventh century, and her family history has been a topic of much historical debate. In the nineteenth century, it was claimed that she was the daughter of William the Conqueror and his wife Matilda of Flanders. It was also posited that she could be a daughter of Matilda from a previous marriage. It has since been established that these were myths based on a misunderstanding of the evidence, and that she was actually from a Flemish noble family, the daughter of Gerbod, the hereditary advocate of the monastery of St Bertin - a member of the nobility who looked after the secular interests of the abbey.
Though she was not the daughter of William and Matilda, Gundrada and the queen did apparently have a close relationship, with Matilda granting her the manor of Carlton in Cambridgeshire, perhaps as a wedding gift. It has been suggested that Gundrada could have been a lady in waiting to Matilda, and she may have spent time at her family’s court in Flanders and was possibly even her kinswoman.
Around the time that William the Conqueror defeated Harold Godwinson at the Battle of Hastings in 1066, when she was around seventeen years old, Gundrada married the Norman baron William de Warenne. William benefitted from the Norman Conquest, receiving royal estates in Sussex from the new king. However, according to the Domesday book, Gundrada and her brother Frederic already held estates in Sussex before the Norman Conquest. It is not known how the children of a Flemish noble came to own land in England, but there were certainly political ties between England and Flanders before the conquest: the court of Flanders is where Queen Emma of Normandy, mother of Edward the Confessor, fled after the death of King Cnut. Frederic was murdered in 1070 during the rebellion of Hereward the Wake, an English noble who rebelled against the Normans. Frederic’s estates, worth over £100 per year, were inherited by Gundrada.
With the estates confiscated from Harold Godwinson and given to William de Warenne, as well as the land inherited from Frederic, Gundrada and William now owned large parts of Norfolk, Suffolk, Essex and south Cambridgeshire. He remained in favour with William the Conqueror and continued to be given estates, and ended up with land in eleven English counties. The couple soon rebuilt a pre-conquest castle at Lewes in Sussex, making it their main residence, and they also had a stone manor house built at the centre of their estates in Castle Acre. The masons for this building may have been brought from the continent, since stone buildings were not common in England at this time. In 1077 the noble couple founded a Cluniac monastery at Lewes, on the land granted to Gundrada by Queen Matilda. The foundation charter of this abbey was co-signed by King William, Queen Matilda, William de Warenne and Gundrada. They went on to construct a sister-house at Castle Acre.
Gundrada’s decision to build Cluniac monasteries was due to her older brother, Gerbod. Gerbod accidentally killed his liege lord, Arnulf III, in battle in Flanders. He fled to Rome and then to Cluny, where he became a monk. Gundrada and William travelled to Cluny and apparently made an agreement with the Abbot that in repayment for her brother’s misdeed, the noble couple would establish religious houses.
Gundrada and William had at least two sons, including William II de Warenne (d. 1138). Gundrada died during childbirth at Castle Acre on the 27th May 1085, and was buried in the chapter house of Lewes Priory. Having inherited his wife’s lands, William was the fourth richest tenant-in-chief in England. After remarrying for a short time, he died in 1088 and was buried with his first wife at Lewes.
Tochter des Vogts Gerbod v.St.Bertin. Kann nach Freeman keine Tochter Williams und Mathildes gewesen sein, weil der Bischof von Canterbury vor einer Ehe einer Tochter Henry's I. mit dem Sohn William II. de Gundred, a lady with disputed parentage since many scholars disbelieve she was the daughter of the Conqueror. Some contend she was the Duke's daughter as proven by her tombstone at St. John's Church, Southover, Lewes: "Within this Pew stands the tombstone of Gundrad, daughter of William the Conqueror, and wife of William, the First Earl of Warren, which having been deposited over her remains in the Chapter-House of Lewes Priory and lately discovered in Iffield Church, was removed to this place at the expense of William Burrell Esq. in 1775 A.D, she was a sister of Gerbod the Fleming, Earl of Chester.
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | William II | *1071 | †1138 | 66 | 1 | 1 |
|  |
tr. circa 1070
met
Willem I de Warenne Seigneur de Mortemer and Bellencombre 1st Earl of Surrey (de Varennes), zn. van Rodulf de Warenna en Emma , ovl. tussen 24 jun 1088 en 24 jun 1089 .
Willem I de Warenne Seigneur de Mortemer and Bellencombre 1st Earl of Surrey.
1074 Foundator of Lewes, n.16.4.1088 Earl, killed by an arrow. He was a son of Rodulf II de Warenne and Emma and a grandnephew of duchess Gunnor, wife of duke Richard I of Normandy. The de Warenne surname derives from the castle of that name on the River Varenne, which flows through the territory William acquired in Upper Normandy[1] in the region today called Bellencombre.
As a young man, William played a prominent role in protecting the Norman realm of the future William the Conqueror's from a major invasion by the King of France in February 1054 at the Battle of Mortemer. After this battle Roger de Mortemer forfeited most of his lands, and the duke gave thm to William.
William was one of the nobles who advised duke William when the decision to invade England was being considered. He fought at Hastings, and afterwards received the Rape of Lewes in Sussex, and subsequently lands in twelve other shires. He built castles at Lewes (Sussex), Reigate (Surrey), Castle Acre (Norfolk) and Conisbrough in Yorkshire. By the time of the Domesday survey he was one of the wealthiest landholders in England with holdings in 12 counties.
He fought against rebels at the Isle of Ely in 1071 where he showed a special desire to hunt down Hereward the Wake who had murdered his brother the year before.
William was loyal to William II, and it was probably in early 1088 that he was created Earl of Surrey. He died shortly afterwards of wounds he received while helping suppress the rebellion of 1088. At the time of his death, it has been estimated that his wealth was equivalent to £73.9 billion in today's money.
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | William II | *1071 | †1138 | 66 | 1 | 1 |
tr. circa 1080
met
Adela van Vermandois, dr. van Heribert IV van Vermandois en Adele van Valois, geb. circa 1065, ovl. op 20 nov 1124. |  |
Uit dit huwelijk 3 kinderen:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Elisabeth | *1085 | †1131 | Lewes [Groot Brittanië] | 45 | 2 | 4 | |
| 2 | Mathilde | *1080 | †1130 | 50 | 1 | 1 | ||
| 3 | Raoul I | *1085 | †1152 | 67 | 1 | 3 |
Adela van Vermandois | |
| Adela van Vermandois, geb. circa 1065, ovl. op 20 nov 1124. |
tr. (1) circa 1080
met
Hugo "de Grote" van Vermandois, zn. van Hendrik I Capet (koning van Frankrijk 1031) en Anna Jaroslawna van Kiev, geb. in 1057, ovl. Tarsus op 18 okt 1102.
Hugo "de Grote" van Vermandois.
Le Grand, 1087 Seigneur de Chaumont, Dux de France et de Bourgogne, Marchio d'Orléans Comes d'Amiens, Chaumont, Paris, Valois et de Vermandois, leader of 1st crusade.
Uit dit huwelijk 3 kinderen:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Elisabeth | *1085 | †1131 | Lewes [Groot Brittanië] | 45 | 2 | 4 | |
| 2 | Mathilde | *1080 | †1130 | 50 | 1 | 1 | ||
| 3 | Raoul I | *1085 | †1152 | 67 | 1 | 3 |
tr. (2) circa 1103
met
Reinald II van Clermont en Beauvais, zn. van Hugues Comte de Clermont et Beauvaisis en Marguerite de Roucy de Montdidier de Rameru, geb. circa 1078, graaf van Clermont in Beauvaisis (1103), ovl. circa 1152. |  |
Uit dit huwelijk een dochter:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Swanhilde | *1103 | †1139 | 36 | 1 | 1 |
Reinald II van Clermont en Beauvais | |
| Reinald II van Clermont en Beauvais, geb. circa 1078, graaf van Clermont in Beauvaisis (1103), ovl. circa 1152. |
tr. (1) circa 1103
met
Adela van Vermandois, dr. van Heribert IV van Vermandois en Adele van Valois, geb. circa 1065, ovl. op 20 nov 1124. | |
Uit dit huwelijk een dochter:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Swanhilde | *1103 | †1139 | 36 | 1 | 1 |
tr. (2)
met
Clemence de Bar le Duc, geb. Bar-le-Duc [België] circa 1106, ovl. Dammartin-en-Goele [België] op 20 jan 1183, tr. (2) met Lancelin II / III de Dammartin, geb. Beauvais [Frankrijk] circa 1105, Heer van Bulles, ovl. Dammartin-en-Goele [België] na 1134. Uit dit huwelijk een kind, tr. (3) met Thibaud III 'de rijke' de Crépy-Nanteuil, geb. circa 1125, ovl. in 1183. Uit dit huwelijk een kind. |  |
Uit dit huwelijk 2 kinderen, waaronder:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Mahaut | *1147 | Ponthieu [Frankrijk] | †1200 | Londen [Groot Brittanië] | 53 | 1 | 5 |