Régintrude Merovingiens
Régintrude (Ragentrude) Merovingiens, geb. circa 622, ovl. in 649.

• Vader:
  Théodon I van Beieren, zn. van Garibald II van Beieren (Duc de Bavière (630-640)) en Geila de Frioul (Princesse de Frioul), geb. in 615, Duc de Bavière 625-680, ovl. op 14 dec 680, tr. (1) met Gleisnod Fara Des Balthes de Wormsgau, dr. van Dagobert I koning van Neustrië (Koning der Franken) en Ragnetrude (Regentrud) van Austrasie van de Ardennen (Reine consort d'Austrasie, Dynastie des Mérovingiens). Uit dit huwelijk een zoon, tr. (2) met

• Moeder:
  Regintrud de Merovingiens, dr. van Dagobert I koning van Neustrië (Koning der Franken) en Nantilde de Bobigny d'Autrasië (koningin der Franken), geb. in 630, ovl. in 649.

tr. (1)
met

Theodor V hertog van Beieren, geb. in 630, Hertog van Beieren circa 680 (Herzog von Bayern um 695-717), ovl. op 15 dec 716.

Theodor V hertog van Beieren.
Theodo II van Beieren was hertog van Beieren vanaf ongeveer 680.
Theodo speelt een belangrijke rol in de opbouw van de Beierse staat. Hij kiest Regensburg als hoofdstad en begint de opbouw van een eigen Beierse kerk. Hij creëert bisdommen en stuurt zendelingen door geheel Beieren: de heiligen Rupert van Salzburg, Erhard, Emmeran en Corbinianus. In 702 biedt hij onderdak aan de Longobardische troonpretendent Ansprand en zijn zoon Liutprand. Daarna verdeelt hij het bestuur van Beieren onder zijn vier zonen: Theudebert (ook Theodo III van Beieren), Theudebald, Tassilo en Grimoald. Zelf kiest hij Salzburg als residentie.
De naamgeving van de Beierse hertogen is zeer verwarrend:.
Er zijn drie legendarische hertogen met de naam Theodo, die in de zesde eeuw zouden hebben geregeerd.
De vader van Theodo wordt in sommige bronnen ook Theodo genoemd. Daarmee wordt deze Theodo zowel als Theodo I, Theodo II, Theodo IV of Theodo V genummerd.
Sommige bronnen zien deze Theodo en zijn zoon Theudebert (Theodo III) als dezelfde persoon.

Volgens de legende was zijn dochter Uta zwanger van een onbekende minnaar en was zij bang voor de woede van haar vader en broers. Daarom bood de zendeling Emmeran aan om de schuld op zich te nemen, omdat hij toch naar Rome zou reizen. Toen Uta gedwongen werd om de naam van haar minnaar te noemen, noemde ze inderdaad de naam van Emmeran. Daarop achtervolgde Lantpert, een van haar broers, de zendeling en doodde hem.
Theodo was getrouwd met Folchaid. Naast Theudebert, Theudebald, Tassilo, Grimoald, Lantpert en Uta, hadden ze vermoedelijk nog een onbekende dochter die trouwde met hertog Gotfried van de Allemannen.

Uit dit huwelijk een dochter:

tr. (2)
met

Theodard (Théobald Saint) d'Oeren de Maastricht (Théoblad d' Austrasië), zn. van Chrodbertus de Hesbaye (Duc Maire du palais de Neustrie, évêque de Tours et de Paris) en Authans de Lombardie, geb. circa 622, bisschop van Tongeren (Maastricht) in 669. (Évêque de Maastricht, Évêque de Tongre, Évêque de Liège), ovl. op 11 dec 680, tr. (2) met zijn achternicht Irmine Eastaise des Francs, dr. van Dagobert I koning van Neustrië (Koning der Franken) en Ragnetrude (Regentrud) van Austrasie van de Ardennen (Reine consort d'Austrasie, Dynastie des Mérovingiens), geb. circa 625, ovl. op 24 dec 708. Uit dit huwelijk een dochter, tr. (3) met zijn achternicht Ragnetrude Théodrata des Francs, dr. van Dagobert I koning van Neustrië (Koning der Franken) en Ragnetrude (Regentrud) van Austrasie van de Ardennen (Reine consort d'Austrasie, Dynastie des Mérovingiens), geb. in 622, Dynastie des Mérovingiens, ovl. in 693. Uit dit huwelijk een dochter.

Uit dit huwelijk 2 kinderen, waaronder:

• Vader:
  Eckbert I (Eckbert I le Féal) (Eckbert II le Féal) de Mersebourg (Egbert I van Saksen), zn. van Ricbert van Saksen en Frenkin , geb. circa 755, ovl. in 811, tr. (1) met Sainte Ida de Hertzfeld (Sainte Ida d' Eiffel Eifel, Ida van Herzfeld), dr. van Karloman en Gerberga van Lombardije. Uit dit huwelijk 2 dochters, tr. (2) met

• Moeder:
  Ida ou Ode de Ripuarie, dr. van Landfried II de Ripuarie (Roi des Ripuaires. 744) en Ida , geb. circa 760, ovl. in 816.

tr.
met

Bruno II Billing (Bruno II Billung) van Saksen (Bruno II van Saksen), zn. van Wittekind I le Grand de Saxe (Roi des Saxons, Duc König von Sachsen 768 von Sachsen (785-807)) en Geva de Vestfold, geb. Dresden [Duitsland] in 786, Comte en Saxe (graaf), ovl. Hildesheim [Duitsland] in 844, tr. (2) met Aeda (Adèle) van Italië, dr. van Karloman\Pippijn der Franken (koning van Italië 781, koning van Lombardije) en Ingeltrude d'Autun, geb. Milaan [Italië] circa 796, ovl. Hildesheim [Duitsland] in 848. Uit dit huwelijk een dochter.

Aeda van Italië.
807 von Italien an den Kaiserhof.

Bruno II Billing van Saksen (Bruno II van Saksen).
De Billungers vormen een adellijk Saksisch geslacht uit de vroege middeleeuwen. Ze worden onderscheiden in oude en jonge Billungers, waarbij de familiebanden tussen beide niet altijd duidelijk zijn. Tot de familie behoort ook de "princeps" Billung, die door zijn dochter Oda (-913) de schoonvader van de Saksische graaf Liudolf (-866) werd, de stamvader der Liudolfingers.
De oude Billungers zijn afkomstig uit Wetigau en behoorden tot de belangrijkste families van Oost-Saksen ten tijde van Karel de Grote. De eerste met naam bekende Billunger is graaf Wichman Billung (Wychmannus), die in 811 onderhandelingen aan de Eider gevoerd zou hebben. Wichman II was graaf in Hamaland. Zijn zoon graaf Egbert, vermoedelijk de grootvader van Herman Billung (-973), kreeg van koning Arnulf (850-899) gebieden in Bardengouw toegewezen.

Uit dit huwelijk een zoon: