Fredegundis
Fredegundis , geb. in 543, ovl. in 597.
Fredegundis .
van haar weten we slechts dat zij van geringe afkomst was en door haar schoonheid al zeer vroeg concubine van Chilperic werd, maar geen genoegen nam met deze bijrol. Had de dood van velen op haar geweten. Zij liet Audovera vermoorden, Chilperics eerste vrouw uit zijn huwelijk in ca. 549, vervolgens Galswinthe, Chilperics tweede vrouw sinds 564 en zuster van Brunhilde. Kreeg uiteindelijk haar zin in 568 door haar huwelijk met Chilperic. Was tevens verantwoordelijk voor de dood van Chilperics enige overlevende zonen Merovech en Clovis, de bisschop van Rouen en Chilperic's broer Sigebert, deze lijst van slachtoffers was waarschijnlijk verre van volledig.
- Vader:
Betton , zn. van Parovius (edelman te Reims) en Ne (prinses uit Thüringen), geb. in 525, tr. met
tr. in 568
met
Chilpéric Rex Francorum, zn. van Clotaire I koning van de Franken en Arégonde de Worms, geb. circa 525, koning van Soissons 561-584, ovl. Chelles [Frankrijk] tussen 27 sep 584 en 9 okt 584 .
Chilpéric Rex Francorum.
werd na een leven vol oorlogen en verraad vermoord toen hij terugkwam van de jacht in de bossen rond Parijs.
Erfde in eerste instantie het koninkrijk van Soissons in 561. Begon al gauw gebiedsuitbreiding te zoeken hetgeen hem in oorlog bracht met zijn broer Sigebert. Werd overwonnen en verjaagd. Echter bij de dood van een andere broer, Charibert, slaagde hij wel en veroverde een groot deel van Neustrië, Aquitanië en het deel ten zuiden van de Garonne. De oorlog tegen zijn broers continueerde zich met een zekere regelmaat. In 573 sloot hij een verbond met Gontran en trok op tegen Sigebert. Werd verraden door Gontran en werd gedwongen tot een nadelige vrede. Verbond zich opnieuw met Gontran en werd opnieuw verraden. Zijn zoon Theodebert werd met de voorhoede van zijn leger volledig vernietigd (vgl. 258) door de graven Godisel en Gontran en hijzelf werd opgesloten in Tournai. Echter Fredegundis (zie 417) wist Sigebert temidden van zijn troepen, te laten vermoorden. Chilperic begroef zijn broer, verbande diens weduwe Brunhilde naar Rouen en keerde terug in Soissons. Sigebert's zoon Childebert wist echter te ontsnappen en werd in Austrasië tot koning uitgeroepen. In Rouen ontving Brunhilde Merovech, zoon van Chilpéric, uit zijn eerste huwelijk, die door Brunhilde tot een huwelijk werd verleid. Chilperic deed alsof hij dit accepteerde maar wist Brunhilde naar Austrasië te jagen en zijn zoon een tonsuur te geven. Die ontsnapte echter en voegde zich weer bij Brunehilde, maar werd uiteindelijk door machinaties van zijn stiefmoeder vermoord. Clovis, de laatst overgebleven zoon van Chilperic, deed nog enkele vergeefse pogingen (575-577) om Acquitanië, oude bezitting van Sigebert, of Bourgondië van diens broer Gontran te veroveren. De laatste sloot een verbond met zijn neef Childebert II, maar verder als enkele bedreigingen kwam het niet. Vijf jaar later werd dit verbond verbroken wegens een conflict rond Marseille en Childebert ging een alliantie aan met Chilperic, die hem wegens het inmiddels ontbreken van erfgenamen adopteerde. Tegen de verzamelde legers kon Gontran niet op. Hij had echter het geluk dat er muiterij uitbrak in het leger van Chilperic, waardoor deze zich terug moest trekken zonder een nieuwe oorlog te kunnen beginnen, Gregorius van Tours voegde aan zijn relaas toe: "hij hield van niemand en niemand hield van hem".
Uit dit huwelijk een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Clotaire II | *584 | Soissons | †629 | | 45 | 3 | 4 |
Clotaire I koning van de Franken.
jongste zoon van Clovis en Clothilde, koning der Franken 511- 561. Erfde van zijn vader het gebied dat later Neustrië omvatte en het oude frankische rijk beneden de Maas. Nam als hoofdstad Soissons. Trouwde bij het overlijden van zijn broer Chlodomer in 524 diens weduwe Guntheuca. Sloot een verbond met zijn andere broer Childebert en doodde de zonen van de overledene, met uitzondering van Chlodoais, die de kerk ging dienen en later heilig werd verklaard. Zijn positie werd versterkt toen in 558 Childebert overleed zonder erfgenamen en Clotaire tot zijn dood alleenheerser was.
Na de moord op de zonen van Chlodomer stuurden de broers een mes (de dood) en een schaar (de tonsuur) naar hun moeder, waarop Clothilde antwoordde dat zij hen liever dood zag dan getonsureerd, waarmee zij eigenlijk de moord op haar kleinzoons sanctionneerde. In 531 assisteerde Clotaire zijn halfbroer Theodoric I in 531 om Thüringen te veroveren. Clotaire nam Radegonde, nicht van de Thüringse koning gevangen, die hij vervolgens trouwde. Radegonde wilde echter niet met de moordenaar van haar familie leven en Clotaire stopte haar dus in een klooster. In 532 besloten de beide broers Bourgondië te veroveren hetgeen twee jaar later tot een totale overwinning leidde. In 533 was Theoderic I van Austrasië overleden en de broers vonden dit een goede gelegenheid ook dit rijk te annexeren hetgeen echter mislukte en Theodebert wist zijn erfdeel te behouden, door betaling van 50.000 sous, die hij overigens had gekregen van Theohadad voor de moord op diens nicht Amalasuintha. Sloten een verbond met Byzantium en vervolgens met Theohadad, koning der Oostgothen, geratificeerd door diens opvolger in 537. Tot 541 bleef het rustig, maar toen vielen de broers Spanje aan. Na hevige gevechten moesten zij zich echter terugtrekken. Toen echter Theodebald, zoon en opvolger van Theodebert, in 555 onverwachts overleed, vonden de broers een nieuw doel om te veroveren, maar ditmaal was het Clotaire die de buit binnenhaalde.
Clotharius wordt in 497 te Doornik (Tournai) geboren als jongste zoon van de roemruchte Clovis en zijn koningin Clothilda. Clotharius wordt ook wel aangeduid als de 'vaak getrouwde'. Hij had maar liefst zes echtgenotes: Ingonde, Aregonde (dochter van Balderic van Thüringen), Grinside, Prinses Radegonde van Thüringen, Gontheuque (Ghunteuca) dochter van Gondebaud van Bourgondië en Wultrade van Lombardije. Daarnaast had hij ook nog verschillende concubines.
Als Clovis in 511 overlijdt wordt zijn koninkrijk volgens de Frankische tradities verdeeld onder zijn vier zonen. Chlotarius krijgt de van oudsher Frankische gebieden tussen de Oise en de benedenloop van de Maas (o.m. Laon, Noyon, Cambrai, Tournai). Ook viel een deel van Acquitanië aan hem toe. Soissons werd zijn hoofdstad. De broers voeren onderling een strijd van leven op dood om hun koninkrijk te vergroten. Ze werken echter wel samen als het erom gaat om het Frankische rijk uit te breiden (dit resulteert uiteindelijk in de verovering van Bourgondië en de Provence).
In 524 sneuvelt zijn broer Chlodomer in de strijd tegen de Bourgondiërs. Samen met zijn broer Childebert, zorgt Clotharius ervoor dat diens beide zoons (en erfgenamen) vermoord worden en vervolgens trouwt hij met hun moeder Gontheuque zodat het rijk van Chlodomer verdeeld kan worden onder de drie overgebleven broers (Theodorik, Childebert en Chlotarius). In 534 wordt Bourgondië uiteindelijk toch verslagen en toegevoegd aan het Frankische rijk. In 537 wordt ook de Provence veroverd. Een poging om in 542 het Visigotische Zaragosa in te nemen, mislukt echter.
Als in 555 Theodebald (de kleinzoon van zijn halfbroer Theodorik) overlijdt zonder een volwassen erfgenaam na te laten, wordt diens koninkrijk verdeeld onder de twee overgebleven zonen van Clovis: Childebert en Chlotarius. De Saksen zijn echter niet tevreden met deze regeling en komen in opstand. Chlotarius slaat de opstand neer en brandschat het land van de Thüringers. In de winter van 555/556 voert hij nogmaals een strafexpeditie tegen de Saksen uit. In 557 zet zijn broer Childebert de Saksen aan tot een nieuwe opstand tegen Chlotarius. Terwijl Chlotarius tegen de Saksen strijdt, brandschat zijn broer het gebied rond Reims (van je familie moet je het hebben!). Na het overlijden van Childebert I in 558 annexeert Chlotarius I diens deelrijk met de hoofdstad Parijs. Chlotarius wordt dan gekroond tot koning van alle Franken en voor het eerst sinds de dood van Clovis, is het Frankische rijk weer verenigd onder één leider.
Van Clovis' zonen was Clotharius ongetwijfeld de meest wrede en doortrapte. Niet alleen vermoordde hij de zonen van zijn broer, ook zijn eigen lievelingszoon Chramme moet het ontgelden als hij een complot beraamt tegen zijn vader. Chramme slaagt niet in zijn opzet en vlucht naar de koning van Bretagne die hem echter niet kan beschermen. Chlotarius krijgt zijn zoon te pakken en bindt hem, samen met zijn vrouw en kinderen, vast in een hut die hij vervolgens in brand steekt.
In 561, drie jaar nadat hij koning over het gehele Frankische rijk is geworden, overlijdt Chlotarius op 64-jarige leeftijd te Compiègne (België) aan een koortsaanval. Zijn koninkrijk wordt dan verdeeld onder zijn vier zonen Charibert, Sigibert, Chilperik en Gontran (Guntram). De vier gebieden, waarin het koninkrijk verdeeld werd, krijgen de namen Austrasië, Neustrië, Bourgondië en Aquitanië. Maar de delen waren niet homogeen, elke vorst bezat stukken grond bij de buurman: het nationaal gebied was een reusachtige puzzel geworden en het voorwerp van begerige blikken. Charibert I regeert in Parijs over Acquitanië, Sigibert I regeert in Reims over Austrasië, Chilperik I in Soissons over Neustrië en Gontran of Guntram in Orléans over Zuid-Gallië en Bourgondië. Het spel van moord en doodslag kan opnieuw beginnen.
tr. (1)
met
Arnegonde (Aregonda) van Basiniden, dr. van prins Baderich medekoning van Thüringen (Koning van Thuringen) en Amalberga der Vandalen, geb. Muhlhausen [Duitsland] in 499, ovl. Abdij van Saint Benoat Sur in 563, begr. St Denis, Parijs [Frankrijk].
Arnegonde van Basiniden.
vijfde vrouw van Clotaire, zuster van Ingunde, zijn vierde vrouw. We weten weinig van haar behalve dat Gregorius van Tours haar Aregonde noemde. Echter in 1959 ontdekte men een sarcophaag in de basiliek van St. Dénis, hoogst waarschijnlijk van een echtgenote van Clotaire, die de naam Arnegonde droeg. Clotaire had overigens acht vrouwen.
Aregonda (ca. 520 - ca. 595) was de vierde echtgenote van koning Chlotarius I van de Franken. Moeder van Chilperic I. Haar zuster Ingund was de eerste echtgenote van Chlotarius I.
Haar intacte graf is in 1959 gevonden in de Kathedraal van Saint-Denis. Uit onderzoek van het lichaam is gebleken dat ze ongeveer 65 jaar oud is geworden. Ze droeg een linnen hemd, een paarse zijden tunica met rode, met rozetten geborduurde, satijnen mouwen, een met goudborduursel versierde roodbruine zijden mantel, linnen kousen met lederen riempjes, schoenen met verguld zilveren gespen en een sluier.
Op grond van de stijl van de kleding en de versieringen wordt het graf door sommigen wat later gedateerd, wat zou betekenen dat het niet van Aregonda zou zijn. Sterk voor haar identiteit spreekt echter een zegelring die aan haar linkerhand is gevonden, waar haar naam in was gegraveerd.
tr. (2)
met
Ingonde (Ingund) van Thüringen, dr. van prins Baderich medekoning van Thüringen (Koning van Thuringen) en Amalberga der Vandalen, geb. in 499, ovl. in 546.
Uit dit huwelijk 3 zonen:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Gontran | *525 | | †592 | | 66 | 0 | 0 |
| 2 | Sigebert I | *530 | | †575 | | 45 | 1 | 1 |
| 3 | Charibert | *517 | | †567 | Parijs [Frankrijk] | 49 | 2 | 2 |
tr. (3) in 524
met
Gontheuque (Guntheuca) van Bourgondië, dr. van Sigismund van Bourgondië (koning der Bourgondiërs 516-523), geb. in 490, ovl. in 532, tr. (1) in 517 met Chlodomir der Franken, zn. van Chlodovech I koning der Franken (Koning van de Franken Ripuaires) en Clothilde Bourgondië, geb. in 495, koning van Orléans 511-524, ovl. Vézéronce [Frankrijk] op 25 jun 524. Uit dit huwelijk geen kinderen.
Gontheuque van Bourgondië.
Guntheuc of Gondioque (ongeveer 495 - ongeveer 532) was de dochter van de laatste koning van Bourgondië.
Haar leven verliep niet bepaald over rozen. Zij was eerst getrouwd met Chlodomer, de koning van het op Orléans gecentreerde Frankische koninkrijk, de overwinnaar van haar vader. Samen kregen zij drie kinderen: Gunthar, Theudebald, en Chlodoald (later heiligverklaard als Sint Cloud).
Haar man viel in de strijd tegen de Bourgondiers. Als straf moordden haar Frankische zwagers een groot deel van haar Bourgondische familie uit.
Zij werd later gedwongen te trouwen met een van die zwagers, de broer van haar eerste echtgenoot Chlotarius I, koning van het op Soissons gecentreerde Frankrijk koninkrijk. Haar eerste twee kinderen, Gunthar en Theudebald, werden vervolgens eigenhandig door haar tweede echtgenoot vermoord, alleen de oudste zoon, Chlodoald, wist te ontkomen naar het klooster. De bescherming van haar schoonmoeder, Clothilde, de vrouw van Clovis I, eveneens een Bourgondische prinses, maar dan uit de vorige generatie, wiens vader en moeder mogelijk door de vader of een oom van Guntheuca, Gundobad, waren vermoord, slaagde er niet in haar twee jongste kinderen en Clothildes kleinkinderen van hun oom te redden.
tr. (5) na 532
met
Arégonde de Worms (Soeur de Ingonde), dr. van Chlodomir II Roi de Worms en Arnegonde de Saxe, geb. circa 516, ovl. tussen 574 en 580.
Arégonde de Worms.
Arégonde (Arnegonde, Arnegundis) 2, née vers 516 et morte entre 574 et 580, est une reine des Francs. Elle est la troisième des sept épouses1 du roi Clotaire Ier, mort en 561. C'est un des rares personnages historiques dont on ait pu identifier et étudier la tombe, ce qui explique son importance.
Elle est considérée comme la plus ancienne reine de France retrouvée à ce jour.
Si l'on en croit le chroniqueur Grégoire de Tours, la reine franque Ingonde, épouse du roi mérovingien Clotaire Ier, ayant demandé à ce dernier de trouver un mari qui soit digne de sa sœur cadette Arégonde, le roi ne trouva meilleur prétendant que lui-même et décida d'épouser sa propre belle-sœur. Ce mariage, certes proscrit par les canons ecclésiastiques, était cependant conforme aux principes polygamiques et endogamiques alors en vigueur dans les familles royales germaniques. Arégonde accéda donc au rang de reine légitime et apparaît d'ailleurs en tant que regina (c'est-à-dire reine, ou princesse au sens large du terme) dans l'œuvre de Grégoire de Tours, à l'instar des autres femmes de Clotaire.
De cette union naquit Chilpéric, futur roi des Francs de Neustrie.
Données issues des recherches sur sa sépulture.
Sarcophage de la reine Arégonde dans la basilique Saint-Denis. Sa sépulture a été découverte en 1959 dans le sarcophage numéroté 49 en la basilique Saint-Denis par Michel Fleury, archiviste paléographe. Elle contenait des vêtements préservés et des bijoux, dont son anneau nominatif (bague sigillaire portant le nom ARNEGVNDIS et un monogramme central lu comme REGINE3), aujourd'hui conservés au Musée d'archéologie nationale de Saint-Germain-en-Laye. Il s'agit de la tombe la mieux documentée d'Europe pour le Haut Moyen Âge4.
La date de sa mort n'étant pas connue par des textes, l'analyse archéologique du tombeau a d'abord émis deux hypothèses. Ainsi, selon Michel Fleury, qui se base sur une analyse de l'état du squelette, elle serait morte entre 565 et 570 (à l'âge d'environ 50 ans donc). Cependant, des études du mobilier funéraire et particulièrement des pièces de vêtements ont été menées plus récemment par Patrick Périn, directeur du musée des Antiquités nationales. Ces analyses incitent désormais à penser que le décès doit être daté entre 572 et 583 ; en effet, le style de certaines pièces du costume de la reine n'apparaît pas dans le monde mérovingien avant le début du viie siècle. Michel Fleury en donne la description suivante : « une femme de très petite taille, âgée d'environ quarante-cinq ans, à la chevelure blonde, au crâne assez rond, à la mâchoire inférieure assez saillante, mais au menton effacé »5. Les dernières recherches et en particulier les analyses de ses dents donnent son décès vers 60 ans alors qu'elle était très arthrosique. Elle mesurait 1,55 m6, présentait des séquelles de poliomyélite de l'enfance au niveau de la jambe droite (qu'elle aurait subie vers l'âge de 4 ans comme le laisse supposer un premier stress dentaire) et des signes de maladie de Forestier sans doute à cause d'un diabète fort, des stress dentaires dus à un accouchement difficile4 (vers l'âge de 18 ans, ce qui est tard pour l'époque étant donné que le mariage peut se faire à partir de 12 ans).
Elle portait un manteau de soie de Chine teint de pourpre qui indiquait son rang royal, un voile de soie à motifs jaunes et rouges (un rouge de murex et de garance), des chaussures de cuir de chevreau rouge ainsi que des bijoux (plaque-boucle, fibule et épingle) en or et argent ornés de grenats venus d'Inde, de Ceylan, de Bohême et du Portugal7. Elle portait ainsi un costume inspiré du style byzantin.
Uit dit huwelijk een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Chilpéric | *525 | | †584 | Chelles [Frankrijk] | 59 | 2 | 2 |
Arnegonde van Basiniden
Arnegonde (Aregonda) van Basiniden, geb. Muhlhausen [Duitsland] in 499, ovl. Abdij van Saint Benoat Sur in 563, begr. St Denis, Parijs [Frankrijk].
Arnegonde van Basiniden.
vijfde vrouw van Clotaire, zuster van Ingunde, zijn vierde vrouw. We weten weinig van haar behalve dat Gregorius van Tours haar Aregonde noemde. Echter in 1959 ontdekte men een sarcophaag in de basiliek van St. Dénis, hoogst waarschijnlijk van een echtgenote van Clotaire, die de naam Arnegonde droeg. Clotaire had overigens acht vrouwen.
Aregonda (ca. 520 - ca. 595) was de vierde echtgenote van koning Chlotarius I van de Franken. Moeder van Chilperic I. Haar zuster Ingund was de eerste echtgenote van Chlotarius I.
Haar intacte graf is in 1959 gevonden in de Kathedraal van Saint-Denis. Uit onderzoek van het lichaam is gebleken dat ze ongeveer 65 jaar oud is geworden. Ze droeg een linnen hemd, een paarse zijden tunica met rode, met rozetten geborduurde, satijnen mouwen, een met goudborduursel versierde roodbruine zijden mantel, linnen kousen met lederen riempjes, schoenen met verguld zilveren gespen en een sluier.
Op grond van de stijl van de kleding en de versieringen wordt het graf door sommigen wat later gedateerd, wat zou betekenen dat het niet van Aregonda zou zijn. Sterk voor haar identiteit spreekt echter een zegelring die aan haar linkerhand is gevonden, waar haar naam in was gegraveerd.
tr.
met
Clotaire I koning van de Franken.
jongste zoon van Clovis en Clothilde, koning der Franken 511- 561. Erfde van zijn vader het gebied dat later Neustrië omvatte en het oude frankische rijk beneden de Maas. Nam als hoofdstad Soissons. Trouwde bij het overlijden van zijn broer Chlodomer in 524 diens weduwe Guntheuca. Sloot een verbond met zijn andere broer Childebert en doodde de zonen van de overledene, met uitzondering van Chlodoais, die de kerk ging dienen en later heilig werd verklaard. Zijn positie werd versterkt toen in 558 Childebert overleed zonder erfgenamen en Clotaire tot zijn dood alleenheerser was.
Na de moord op de zonen van Chlodomer stuurden de broers een mes (de dood) en een schaar (de tonsuur) naar hun moeder, waarop Clothilde antwoordde dat zij hen liever dood zag dan getonsureerd, waarmee zij eigenlijk de moord op haar kleinzoons sanctionneerde. In 531 assisteerde Clotaire zijn halfbroer Theodoric I in 531 om Thüringen te veroveren. Clotaire nam Radegonde, nicht van de Thüringse koning gevangen, die hij vervolgens trouwde. Radegonde wilde echter niet met de moordenaar van haar familie leven en Clotaire stopte haar dus in een klooster. In 532 besloten de beide broers Bourgondië te veroveren hetgeen twee jaar later tot een totale overwinning leidde. In 533 was Theoderic I van Austrasië overleden en de broers vonden dit een goede gelegenheid ook dit rijk te annexeren hetgeen echter mislukte en Theodebert wist zijn erfdeel te behouden, door betaling van 50.000 sous, die hij overigens had gekregen van Theohadad voor de moord op diens nicht Amalasuintha. Sloten een verbond met Byzantium en vervolgens met Theohadad, koning der Oostgothen, geratificeerd door diens opvolger in 537. Tot 541 bleef het rustig, maar toen vielen de broers Spanje aan. Na hevige gevechten moesten zij zich echter terugtrekken. Toen echter Theodebald, zoon en opvolger van Theodebert, in 555 onverwachts overleed, vonden de broers een nieuw doel om te veroveren, maar ditmaal was het Clotaire die de buit binnenhaalde.
Clotharius wordt in 497 te Doornik (Tournai) geboren als jongste zoon van de roemruchte Clovis en zijn koningin Clothilda. Clotharius wordt ook wel aangeduid als de 'vaak getrouwde'. Hij had maar liefst zes echtgenotes: Ingonde, Aregonde (dochter van Balderic van Thüringen), Grinside, Prinses Radegonde van Thüringen, Gontheuque (Ghunteuca) dochter van Gondebaud van Bourgondië en Wultrade van Lombardije. Daarnaast had hij ook nog verschillende concubines.
Als Clovis in 511 overlijdt wordt zijn koninkrijk volgens de Frankische tradities verdeeld onder zijn vier zonen. Chlotarius krijgt de van oudsher Frankische gebieden tussen de Oise en de benedenloop van de Maas (o.m. Laon, Noyon, Cambrai, Tournai). Ook viel een deel van Acquitanië aan hem toe. Soissons werd zijn hoofdstad. De broers voeren onderling een strijd van leven op dood om hun koninkrijk te vergroten. Ze werken echter wel samen als het erom gaat om het Frankische rijk uit te breiden (dit resulteert uiteindelijk in de verovering van Bourgondië en de Provence).
In 524 sneuvelt zijn broer Chlodomer in de strijd tegen de Bourgondiërs. Samen met zijn broer Childebert, zorgt Clotharius ervoor dat diens beide zoons (en erfgenamen) vermoord worden en vervolgens trouwt hij met hun moeder Gontheuque zodat het rijk van Chlodomer verdeeld kan worden onder de drie overgebleven broers (Theodorik, Childebert en Chlotarius). In 534 wordt Bourgondië uiteindelijk toch verslagen en toegevoegd aan het Frankische rijk. In 537 wordt ook de Provence veroverd. Een poging om in 542 het Visigotische Zaragosa in te nemen, mislukt echter.
Als in 555 Theodebald (de kleinzoon van zijn halfbroer Theodorik) overlijdt zonder een volwassen erfgenaam na te laten, wordt diens koninkrijk verdeeld onder de twee overgebleven zonen van Clovis: Childebert en Chlotarius. De Saksen zijn echter niet tevreden met deze regeling en komen in opstand. Chlotarius slaat de opstand neer en brandschat het land van de Thüringers. In de winter van 555/556 voert hij nogmaals een strafexpeditie tegen de Saksen uit. In 557 zet zijn broer Childebert de Saksen aan tot een nieuwe opstand tegen Chlotarius. Terwijl Chlotarius tegen de Saksen strijdt, brandschat zijn broer het gebied rond Reims (van je familie moet je het hebben!). Na het overlijden van Childebert I in 558 annexeert Chlotarius I diens deelrijk met de hoofdstad Parijs. Chlotarius wordt dan gekroond tot koning van alle Franken en voor het eerst sinds de dood van Clovis, is het Frankische rijk weer verenigd onder één leider.
Van Clovis' zonen was Clotharius ongetwijfeld de meest wrede en doortrapte. Niet alleen vermoordde hij de zonen van zijn broer, ook zijn eigen lievelingszoon Chramme moet het ontgelden als hij een complot beraamt tegen zijn vader. Chramme slaagt niet in zijn opzet en vlucht naar de koning van Bretagne die hem echter niet kan beschermen. Chlotarius krijgt zijn zoon te pakken en bindt hem, samen met zijn vrouw en kinderen, vast in een hut die hij vervolgens in brand steekt.
In 561, drie jaar nadat hij koning over het gehele Frankische rijk is geworden, overlijdt Chlotarius op 64-jarige leeftijd te Compiègne (België) aan een koortsaanval. Zijn koninkrijk wordt dan verdeeld onder zijn vier zonen Charibert, Sigibert, Chilperik en Gontran (Guntram). De vier gebieden, waarin het koninkrijk verdeeld werd, krijgen de namen Austrasië, Neustrië, Bourgondië en Aquitanië. Maar de delen waren niet homogeen, elke vorst bezat stukken grond bij de buurman: het nationaal gebied was een reusachtige puzzel geworden en het voorwerp van begerige blikken. Charibert I regeert in Parijs over Acquitanië, Sigibert I regeert in Reims over Austrasië, Chilperik I in Soissons over Neustrië en Gontran of Guntram in Orléans over Zuid-Gallië en Bourgondië. Het spel van moord en doodslag kan opnieuw beginnen.
Richomer de Bourgogne
Richomer de Bourgogne, geb. tussen 547 en 558, ovl. na 607.
Richomer de Bourgogne.
patriciër in Bourgondië in 607. De ouders van Bertrude zijn niet precies bekend, maar het is bekend dat de echtgenoot van Gertrude, abdes van Hamage een hertog Richomer was. Er was inderdaad een Richomer, Romeins patriciër, die in 607 de titel hertog kreeg en gezien zijn juiste leeftijd om echtgenoot van Gertrude te zijn en zijn juiste leeftijd om de hoogste positie in Bourgondië in te nemen wordt de gegeven relatie als correct geaccepteerd.
tr.
met
Gertrude von der Garibalden, dr. van Theodebald , geb. circa 560, abdes van Hamage, ovl. in dec 649.
Gertrude von der Garibalden.
haar geboortejaar is gebaseerd op het feit dat zij zeer oud is geworden. Haar naam is bekend uit de biografie van Ste. Rictrude, abdes van Marchiennes (gest. 688) die trouwde met Adalbald een kleinzoon van Gertrude. Dezelfde bron weet te vertellen dat Gertrude de dochter was van hertog Theodebald en getrouwd met hertog Richomer, van koninklijke afkomst. Van Gertude zelf is slechts bekend dat zij na de dood van haar man een klooster wilde stichten, en op aanraden van St. Amand Hamage als de vestigingsplaats koos. Zij werd de eerste abdes.
Uit dit huwelijk een dochter:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Bertrude | *582 | Mame [Frankrijk] | †618 | Rouen (F) | 36 | 1 | 4 |
Gertrude von der Garibalden
Gertrude von der Garibalden, geb. circa 560, abdes van Hamage, ovl. in dec 649.
Gertrude von der Garibalden.
haar geboortejaar is gebaseerd op het feit dat zij zeer oud is geworden. Haar naam is bekend uit de biografie van Ste. Rictrude, abdes van Marchiennes (gest. 688) die trouwde met Adalbald een kleinzoon van Gertrude. Dezelfde bron weet te vertellen dat Gertrude de dochter was van hertog Theodebald en getrouwd met hertog Richomer, van koninklijke afkomst. Van Gertude zelf is slechts bekend dat zij na de dood van haar man een klooster wilde stichten, en op aanraden van St. Amand Hamage als de vestigingsplaats koos. Zij werd de eerste abdes.
tr.
met
Richomer de Bourgogne, geb. tussen 547 en 558, ovl. na 607.
Richomer de Bourgogne.
patriciër in Bourgondië in 607. De ouders van Bertrude zijn niet precies bekend, maar het is bekend dat de echtgenoot van Gertrude, abdes van Hamage een hertog Richomer was. Er was inderdaad een Richomer, Romeins patriciër, die in 607 de titel hertog kreeg en gezien zijn juiste leeftijd om echtgenoot van Gertrude te zijn en zijn juiste leeftijd om de hoogste positie in Bourgondië in te nemen wordt de gegeven relatie als correct geaccepteerd.
Uit dit huwelijk een dochter:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Bertrude | *582 | Mame [Frankrijk] | †618 | Rouen (F) | 36 | 1 | 4 |
Florentin
Florentin , bisschop van Genève in 513.
Florentin .
bisschop van Genève in 513. Florentin werd als bisschop gekozen wegens zijn kwaliteiten, maar toen zijn vrouw zich bij hem voegde bleek zij in verwachting en Florentin trok zich terug van de geboden positie. Artemie beviel van St. Nizier. Nadien werd niets meer van Florentin vernomen, waarschijnlijk omdat hij kort daarna overleed.
tr.
met
Artémie , dr. van Rusticus (bisschop van Lyon ca. 494) en Dochter van Ruricus .
Artémie .
Gallo-Romeinse edelvrouwe. Haar zoon Nizier was bisschop van Lyon van 553-573.
Uit dit huwelijk een dochter:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Zuster | *505 | | | | | 1 | 1 |
Artémie
Artémie .
Artémie .
Gallo-Romeinse edelvrouwe. Haar zoon Nizier was bisschop van Lyon van 553-573.
- Vader:
Rusticus , bisschop van Lyon ca. 494, ovl. op 25 apr 501, tr. met
tr.
met
Florentin , bisschop van Genève in 513.
Florentin .
bisschop van Genève in 513. Florentin werd als bisschop gekozen wegens zijn kwaliteiten, maar toen zijn vrouw zich bij hem voegde bleek zij in verwachting en Florentin trok zich terug van de geboden positie. Artemie beviel van St. Nizier. Nadien werd niets meer van Florentin vernomen, waarschijnlijk omdat hij kort daarna overleed.
Uit dit huwelijk een dochter:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Zuster | *505 | | | | | 1 | 1 |
Arnulf Angoulème
Arnulf hertog Angoulème.
Ingeltrude
Ingeltrude .
Tonance Ferreolus II de Narbonne Ferréol
Tonance Ferreolus II de Narbonne Ferréol, geb. Narbonne [Frankrijk] circa 450, senator te Narbonne, ovl. Narbonne [Frankrijk] circa 517.
Tonance Ferreolus II de Narbonne Ferréol.
Senator te Narbonne 479-517. In de biografie van St. Firmin vertelt hij een zoon te zijn van Ferréol, senateur van Narbonne en Industrie. Ferréol is ons verder bekend als één van de neven die St. Apollinairius van Valence bezocht voor hij naar Arles ging in 517. Dit maakte het bijna zeker dat "onze" Ferréol geboren is uit het huwelijk, gesloten ca. 450, tussen Tonance Ferréol en Papianille, nicht van Sidonius Apollinarus, en chronologisch zou deze Ferréol een zoon zijn van dit paar en dus identiek aan Tonances, praetorianer Praefect von Gallien, freund des Sidonius Apollinaris.
Praetoriaanse prefect van Gallie (praefectus praetorio Galliarum), Prefeito Pretoriano da Gália, Tribune of Gaul, Konsul i Rom, Gallo-Roman senator, Consul, Praetorian Prefect of Gaul, Senator, Sénateur de Narbonne (vv.479-517), Senator of Rome.
tr.
met
Industrie de Narbonne, dr. van Flavius Probus de Narbonne (romeins senator) en Eulalie Appolinaire, geb. Narbonne [Frankrijk] circa 470, ovl. aldaar in 525.
Industrie de Narbonne.
zij was als vrouw van Ferréol en moeder van St. Firmin van Uzès zeker van adellijke afkomst.
Uit dit huwelijk 2 kinderen:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Ferréol | *490 | Moselle [Frankrijk] | †528 | Moselle [Frankrijk] | 38 | 1 | 1 |
| 2 | Deutérie | *503 | Cabrières [Frankrijk] | †548 | | 45 | 1 | 1 |
Industrie de Narbonne
Industrie de Narbonne, geb. Narbonne [Frankrijk] circa 470, ovl. aldaar in 525.
Industrie de Narbonne.
zij was als vrouw van Ferréol en moeder van St. Firmin van Uzès zeker van adellijke afkomst.
tr.
met
Tonance Ferreolus II de Narbonne Ferréol, zn. van Tonance I Ferréol di Roma (prefect van Gallië) en Papianille di Roma, geb. Narbonne [Frankrijk] circa 450, senator te Narbonne, ovl. Narbonne [Frankrijk] circa 517.
Tonance Ferreolus II de Narbonne Ferréol.
Senator te Narbonne 479-517. In de biografie van St. Firmin vertelt hij een zoon te zijn van Ferréol, senateur van Narbonne en Industrie. Ferréol is ons verder bekend als één van de neven die St. Apollinairius van Valence bezocht voor hij naar Arles ging in 517. Dit maakte het bijna zeker dat "onze" Ferréol geboren is uit het huwelijk, gesloten ca. 450, tussen Tonance Ferréol en Papianille, nicht van Sidonius Apollinarus, en chronologisch zou deze Ferréol een zoon zijn van dit paar en dus identiek aan Tonances, praetorianer Praefect von Gallien, freund des Sidonius Apollinaris.
Praetoriaanse prefect van Gallie (praefectus praetorio Galliarum), Prefeito Pretoriano da Gália, Tribune of Gaul, Konsul i Rom, Gallo-Roman senator, Consul, Praetorian Prefect of Gaul, Senator, Sénateur de Narbonne (vv.479-517), Senator of Rome.
Uit dit huwelijk 2 kinderen:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Ferréol | *490 | Moselle [Frankrijk] | †528 | Moselle [Frankrijk] | 38 | 1 | 1 |
| 2 | Deutérie | *503 | Cabrières [Frankrijk] | †548 | | 45 | 1 | 1 |
Zuchilon van Lombardije
prins Zuchilon van Lombardije, geb. Pavie [Italië] circa 475, graaf van Anjou, koning van Frankrijk, ovl. in 523.
prins Zuchilon van Lombardije.
Lombardische prins, broer van Taton, koning der Lombarden aan het einde van de Ve eeuw en vader van Wacchon de opvolger van Taton.
tr.
met
Théodorine van de Oostgothen (d'Ostrogothie), ovl. in 535.
Uit dit huwelijk een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Wacchon | | | †541 | | | 2 | 1 |
Garnier II von Trier
Garnier II von Trier, geb. Trier circa 550, ovl. circa 599.
Garnier II von Trier.
hofmeier te Bourgondië, gest. 589/9, Frankisch edelman, ambassadeur te Byzantium ca. 570, daarna hofmeier te Bourgondië. Zijn zoon Garnier II was ambassadeur in Rome bij paus Gregorius de Grote in 602 en hofmeier van Bourgondië in 614. Zijn echtgenote is volledig onbekend.
tr.
met
Oda von Schwaben, geb. Harburg [Duitsland] circa 554, ovl. Amay [België] in 634.
Uit dit huwelijk 4 kinderen, waaronder:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Ansoud | *570 | Arbon [Zwitserland] | †627 | | 57 | 1 | 1 |
| 2 | Garnier III | | | | | | 0 | 0 |
Garnier III
Garnier III ?, ambassadeur in Rome.
Garnier III .
ambassadeur in Rome bij paus Gregorius de Grote in 602 en hofmeier van Bourgondië in 614.
- Moeder:
Oda von Schwaben, geb. Harburg [Duitsland] circa 554, ovl. Amay [België] in 634.
Garibald von Bayern le Sueve
Garibald (Gondoald) (Garibald I) von Bayern le Sueve, geb. München [Duitsland] circa 538, graaf van Meaux 584 (hertog van Beieren), ovl. tussen 589 en 599 (590).
Garibald von Bayern le Sueve.
Duc de Bavière-590 , Roi des Ostrogoths (474) , Roi des Ostrogoths d'Italie (5 mars 493).
hertog van Beieren, één van de edelen van Clotaire I, trouwde in 555 Waldrade, weduwe van Theodebald van Austrasië, en ontving vrijwel tegelijkertijd het hertogdom Beieren. Zijn nazaten stonden bekend als de Agilolfingers, een machtig geslacht vooral in Beieren, Lombardië en Austrasië. Nadat Garibald zijn hertogdom ontvangen had, gedroeg hij zich onafhankelijk en latere geschiedschrijvers in de VIIIe eeuw geven hem zelfs de titel koning. Zijn dood in 590 viel samen met de benoeming van Tassilo als "koning" van Beieren door Childebert. Uit zijn huwelijk met Waldrada kwam zeker een dochter Theodelinde voort, die trouwde met Agilulf koning van Lombardië, voorts Grimoald, Gundoald en de hertog van Asti. De laatste was de stamvader van de Lombardische koningen. Verder een dochter, die huwde met de hertog van Trident, zeker Tassilo I hertog van Beieren, vader van Garibald II en tenslotte de dochter die de moeder van Pepijn der Landen was. De mogelijkheid bestaat dat er nog een dochter was die trouwde met Gisulf van Frioul, omdat de kinderen typische Agilolfingerse namen hebben (Tassilo, Chrodoald en Grimoald).
tr. (1) in 555
met
Waldrade de Lombardie (Lombardije), dr. van Wacchon van Lombardije (koning van Lomdardije) en Austricuse prinses van de Gepieden, geb. circa 535, koningin van Autrasië, van de Oostgothen en Italië, ovl. circa 576 (circa 567), tr. (3) in 555 met Clotaire 1er dit le vieux de Soissons. Uit dit huwelijk geen kinderen.
Waldrade de Lombardie.
zij is bekend door Gregorius van Tours, die vermeldde dat Theodebald, physiek zwak, ca. 544 Waldrade trouwde, maar na zeven jaar regeren kinderloos overleed. Clotaire, oom van de overledene, ontving Waldrada met Austrasië met open armen en trouwde haar in 555, als zijn achtste vrouw. Berispt door de bisschoppen ontdeed hij zich weer van haar en gaf Waldrade als bruid aan Garibald. Een andere bron vermeldt dat Waldrade de dochter was van de Lombardische koning Wacchon en zuster van Wisigarde die Theodebert, koning der franken trouwde, de vader (!) van Theodebald. Uit dezelfde bron vernemen we dat uit het huwelijk met Garibald een prinses Theodelinde werd geboren, waar Frégédaire nog aan toevoegde de prinsen Grimoald en Gundoald en Paul Diacre nog een naamloze dochter die Ewin van Trident trouwde.
Uit dit huwelijk 2 dochters:
tr. (2)
met
Chiltrude de Souabe.
Uit dit huwelijk een dochter:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Berthe | | | | | | 1 | 1 |
Broer van Syagrius
Broer van Syagrius , bisschop van Autun 561-602.
Hij krijgt een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Ansoud | *580 | Dijon [Frankrijk] | | | | 1 | 1 |
Betton
Betton , geb. in 525.
Betton .
edelman te Orléans wiens zoon Richomer een broer was van St. Loup (550- na 614), bisschop van Sens in 613. Van deze bisschop werden de ouders gegeven als Betton en Austragilde.
- Vader:
Parovius , edelman te Reims, tr. met
- Moeder:
Ne , prinses uit Thüringen.
tr.
met
Austragilde , dr. van Pastor en Ragnoara , geb. in 530.
Austragilde .
zuster van Austrene (525/530-604/614), bisschop van Orléans in 587 en Aunachaire (525-605), bisschop van Auxerre in 565. Via deze bisschoppen zijn haar ouders bekend. Volgens latere bronnen leidde zij het leven van een heilige maar dit kon gebaseerd zijn op haar naam Aiga, grieks Ayia = heilige.
Uit dit huwelijk een dochter:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Fredegundis | *543 | | †597 | | 54 | 1 | 1 |
Austragilde
Austragilde , geb. in 530.
Austragilde .
zuster van Austrene (525/530-604/614), bisschop van Orléans in 587 en Aunachaire (525-605), bisschop van Auxerre in 565. Via deze bisschoppen zijn haar ouders bekend. Volgens latere bronnen leidde zij het leven van een heilige maar dit kon gebaseerd zijn op haar naam Aiga, grieks Ayia = heilige.
tr.
met
Betton , zn. van Parovius (edelman te Reims) en Ne (prinses uit Thüringen), geb. in 525.
Betton .
edelman te Orléans wiens zoon Richomer een broer was van St. Loup (550- na 614), bisschop van Sens in 613. Van deze bisschop werden de ouders gegeven als Betton en Austragilde.
Uit dit huwelijk een dochter:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Fredegundis | *543 | | †597 | | 54 | 1 | 1 |
Pastor
Pastor .
Pastor .
Gallo romeins edelman te Orléans.
tr.
met
Ragnoara .
Ragnoara .
zij of haar echtgenoot waren van koninklijke bloede. Aangezien Pastor als Gallo-romein niet in aanmerking komt, moet zij afstammen van Ragnomer, een veelvuldig voorkomende naam bij de Merovingers. Deze Ragnomer, koning van Cambrai, werd door Clovis I in 508 vermoord. Chronologisch gezien moet Ragnoara de dochter van deze Ragnomer zijn.
Uit dit huwelijk 2 kinderen:
Ragnoara
Ragnoara .
Ragnoara .
zij of haar echtgenoot waren van koninklijke bloede. Aangezien Pastor als Gallo-romein niet in aanmerking komt, moet zij afstammen van Ragnomer, een veelvuldig voorkomende naam bij de Merovingers. Deze Ragnomer, koning van Cambrai, werd door Clovis I in 508 vermoord. Chronologisch gezien moet Ragnoara de dochter van deze Ragnomer zijn.
tr.
met
Pastor .
Pastor .
Gallo romeins edelman te Orléans.
Uit dit huwelijk 2 kinderen:
