tr.
met
Severus de Gascogne (Severus de Novempopulanie), geb. Vienne [Frankrijk] circa 556, ovl. Eauze [Frankrijk] circa 627.
Severus de Gascogne (Severus de Novempopulanie).
De Novempopulanie, ook bekend als Aquitania novempopulana of "Land van de Negen Volken," is de naam die in de 3e eeuw door de keizerlijke administratie werd gegeven aan het zuidelijke deel van het oude Aquitanië.
Het was een Romeinse provincie in het bisdom Vienne van de prefectuur Gallië.
Bekend als Aquitanië III De Novempopulanie ontstond uit de administratieve indeling van het grote Gallische Aquitanië in drie delen, met Eauze als hoofdstad.
De provincie bestond uit negen volkeren, grotendeels van proto-Baskische taal, die later twaalf werden. Dit wordt bevestigd door de "Lijst van Verona" (Laterculus Veronensis) in de 3e eeuw en de "Notice van de provincies en steden van Gallië" in de 5e eeuw. De hypothese die wordt aangevoerd om de twaalf steden van de Novempopulanie te verklaren, zoals vermeld in de "Notice van Gallië," is dat drie nieuw gecreëerde steden aan de lijst zijn toegevoegd.
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Arnaud | *580 | Lourdes [Frankrijk] | †640 | Mios [Frankrijk] | 60 | 1 | 1 |
Hij krijgt een dochter:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Amade | *560 | Auch [Frankrijk] | 1 | 1 |
tr.
met
Aetita de Rome (Aetita de Trasves).
Uit dit huwelijk 2 kinderen, waaronder:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Genialis | *540 | †602 | Auch [Frankrijk] | 62 | 1 | 1 |
tr.
met
Severus de Carthagene (Severus de Cahors), geb. circa 520, ovl. Cahors [Frankrijk] circa 578.
Uit dit huwelijk 2 kinderen, waaronder:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Genialis | *540 | †602 | Auch [Frankrijk] | 62 | 1 | 1 |
tr.
met
Hildegarde de Turenne, dr. van Rodulf Raoul dit de Turenne de Quercy (Comte de Cahors, de Turenne et de Quercy - Protecteur laïc de l'Abbaye de Tulle) en Aïga de Bourges (Religieuse à Saint-Benoit de Sarrazac), geb. in 825.
Uit dit huwelijk 2 kinderen, waaronder:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Bernard | *840 | 1 | 2 |
tr.
met
NN de Castelnau, geb. Castelnau-Tursan [Frankrijk] circa 801.
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Frodin | *820 | Saint-Pierre [Frankrijk] | †887 | 67 | 1 | 2 |
tr.
met
NN de de Saint Pierre, geb. Saint-Pierre [Frankrijk] in 800.
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Frodin | *820 | Saint-Pierre [Frankrijk] | †887 | 67 | 1 | 2 |
tr.
met
Frodin de Saint Pierre (Castelnau), zn. van NN de Castelnau en NN de de Saint Pierre, geb. Saint-Pierre [Frankrijk] circa 820, Seigneur, Lieutenant du Comté de Quercy, viguier de Saint-Pierre, ovl. in 887.
Uit dit huwelijk 2 kinderen, waaronder:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Bernard | *840 | 1 | 2 |
tr. (2)
met
Aïga de Bourges (Aïga de Poiters, Aïga d' Aquitaine, Aïga du Perigord), geb. Bourges (F) [Frankrijk] circa 785, Religieuse à Saint-Benoit de Sarrazac, ovl. Cahors [Frankrijk].
Aïga de Bourges (Aïga de Poiters, Aïga d' Aquitaine, Aïga du Perigord).
Bourges van de Merovingen tot de Capetingers
.
De Merovingische periode laat maar weinig sporen achter. De stad, die deel uitmaakte van het koninkrijk Aquitaine, werd in 731 door Karel Martel ingenomen, maar onmiddellijk terugveroverd door Eudes van Aquitaine. Pepijn de Eerste bestormde de stad in 762, vernietigde de stadsmuren en bracht Bourges onder in het koninklijke domein onder toezicht van zijn graven. De Karolingische periode daarentegen kende meer bloei, te oordelen naar de sporen die zijn achtergelaten, hoewel deze weinig bekend zijn. In deze tijd werden veel gebouwen gebouwd, wat wijst op een sociale, politieke en religieuze herorganisatie. Uit deze periode stamt de bouw van een Hôtel-Dieu en de eerste kathedraal van Bourges, op de plek van de huidige kathedraal, door Raoul de Turenne. Van dit gebouw blijft een Merovingische crypte over onder het koor van het huidige gebouw. Er wordt ook een paleis gebouwd op de plaats van de huidige prefectuur. Veel abdijen werden opgericht met steun van de koninklijke macht, zoals de abdij van Saint-Ambroix. Een eerste golf van kerken werd gebouwd, zoals de kerk van Saint-Paul.
.
In de twaalfde eeuw was Bourges de hoofdstad van een burggraafschap, tot de laatste burggraaf, Eudes d’Arpin, in 1101 zijn lenen voor 60.000 gouden sous aan de koning van Frankrijk verkocht om zijn kruistocht te financieren. Bourges werd zo onderdeel van het koninklijke domein, eigendom van de Kroon. Aartsbisschop Aimoin richtte in 1038 een diocesane vereniging op waarin alle mannen boven de vijftien jaar trouw zwoeren aan de Vrede van God. Hoewel dit weinig succesvol was, werd het in de twaalfde eeuw vervangen door een efficiënte diocesane gemeente, die al vóór 1108 bestond. Haar militie dwong in 1149 Renaud de Graçay het kasteel van Saint-Palais op te geven.
Religieus belang en architectonische bloei.
De stad beleefde in deze tijd een nieuw gouden tijdperk, rond de bouw van de kathedraal en een nieuwe stadsomwalling onder leiding van koning Filips Augustus. Bourges was een belangrijk religieus centrum, hoewel het geen pelgrimsoord was. Veel invloedrijke geestelijken kwamen en gingen, sommigen met schitterende carrières tot zelfs het pauselijk ambt. De rivaliteit tussen lokale families zoals La Châtre en Sully, nauw verbonden met de koning, droeg bij aan het streven naar uitzonderlijke architectuur. Toen een stormnacht leidde tot een verwoestende brand in de kathedraal, besloot men in 1192 de bouw van een nieuwe kathedraal, gebaseerd op een origineel ontwerp. Deze kathedraal werd een zichtbaar manifest van de macht van de Berrichonse kerk, evenals van de Capetingse monarchie.
.
Van 1192 tot het midden van de vijftiende eeuw hield dit ambitieuze project de stad volledig in zijn greep. Grote branden in 1252 en 1353 stimuleerden de wederopbouw en de architectonische aanpassing van de stad rondom de ongeschonden kathedraal.
Uit dit huwelijk 4 kinderen, waaronder:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Godefred I | *805 | †866 | 61 | 1 | 2 | ||
| 2 | Hildegarde | *825 | 1 | 2 |
tr. (3) voor 800
met
Ayga d'Autun, dr. van Thierry II d'Autun en Aude de Laon, geb. in 785, ovl. in 857.
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Robert I | *802 | †868 | 66 | 0 | 0 |
Hij krijgt een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Wildbrade | *735 | Périgueux [Frankrijk] | 1 | 1 |
tr.
met
Talaisie .
Uit dit huwelijk een dochter:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Godelinde | *845 | Bretenoux [Frankrijk] | 1 | 2 |
tr.
met
Boson de Bretenoux, geb. Bretenoux [Frankrijk] in 845.
Uit dit huwelijk een dochter:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Godelinde | *845 | Bretenoux [Frankrijk] | 1 | 2 |
tr.
met
Rodelinde de Bavière, dr. van Ricomer de Bourgogne (Patrice de Burgondie) en Gertrude d'Hamage Sainte-Gertrude de Bavière (Abdes van Hamage), geb. Landshut [Duitsland] circa 582.
Uit dit huwelijk 5 kinderen, waaronder:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Authans | *600 | Milaan [Italië] | 1 | 2 | |||
| 2 | Godepert | *600 | †662 | 62 | 1 | 3 |
tr.
met
Aripert I (Aribert) de Lombardie, zn. van Grundoald d'Asti de Bavière (1e Duc d'Asti) en Grimiberge de Lombardie, geb. circa 585, Roi des Lombards, Duc d'Asti, ovl. in 661.
Aripert I de Lombardie.
De laatste Arianen.
Na het overlijden van koning Aripert (653-661) werd het Lombardische koninkrijk verdeeld onder zijn twee zoons; het ene werd geregeerd vanuit Pavia, het andere vanuit Milaan. Dankzij een opvlammende oorlog tussen de broers bemachtigde Grimoald I van Benevento de koningstitel en huwde met Ariperts dochter.
Hij was de eerste Longobardische koning die zijn naam en titel op munten zette.
Aripert stond als ariaan al zeer tolerant tegenover het katholicisme van de overgrote meerderheid van de bevolking; de in 671 overleden Grimoald was de laatste koning die in naam nog ariaans was.
Uit dit huwelijk 5 kinderen, waaronder:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Authans | *600 | Milaan [Italië] | 1 | 2 | |||
| 2 | Godepert | *600 | †662 | 62 | 1 | 3 |
tr.
met
Grimiberge de Lombardie, dr. van Agilof de Lombardie (Écuyer) en Théodelinde d'Austrasie, geb. circa 570, ovl. in 612.
Clotaire I koning van de Franken (Clotaire Idit Vieux de Soissons).
jongste zoon van Clovis en Clothilde, koning der Franken 511- 561. Erfde van zijn vader het gebied dat later Neustrië omvatte en het oude frankische rijk beneden de Maas. Nam als hoofdstad Soissons. Trouwde bij het overlijden van zijn broer Chlodomer in 524 diens weduwe Guntheuca. Sloot een verbond met zijn andere broer Childebert en doodde de zonen van de overledene, met uitzondering van Chlodoais, die de kerk ging dienen en later heilig werd verklaard. Zijn positie werd versterkt toen in 558 Childebert overleed zonder erfgenamen en Clotaire tot zijn dood alleenheerser was.
Na de moord op de zonen van Chlodomer stuurden de broers een mes (de dood) en een schaar (de tonsuur) naar hun moeder, waarop Clothilde antwoordde dat zij hen liever dood zag dan getonsureerd, waarmee zij eigenlijk de moord op haar kleinzoons sanctionneerde. In 531 assisteerde Clotaire zijn halfbroer Theodoric I in 531 om Thüringen te veroveren. Clotaire nam Radegonde, nicht van de Thüringse koning gevangen, die hij vervolgens trouwde. Radegonde wilde echter niet met de moordenaar van haar familie leven en Clotaire stopte haar dus in een klooster. In 532 besloten de beide broers Bourgondië te veroveren hetgeen twee jaar later tot een totale overwinning leidde. In 533 was Theoderic I van Austrasië overleden en de broers vonden dit een goede gelegenheid ook dit rijk te annexeren hetgeen echter mislukte en Theodebert wist zijn erfdeel te behouden, door betaling van 50.000 sous, die hij overigens had gekregen van Theohadad voor de moord op diens nicht Amalasuintha. Sloten een verbond met Byzantium en vervolgens met Theohadad, koning der Oostgothen, geratificeerd door diens opvolger in 537. Tot 541 bleef het rustig, maar toen vielen de broers Spanje aan. Na hevige gevechten moesten zij zich echter terugtrekken. Toen echter Theodebald, zoon en opvolger van Theodebert, in 555 onverwachts overleed, vonden de broers een nieuw doel om te veroveren, maar ditmaal was het Clotaire die de buit binnenhaalde.
Clotharius wordt in 497 te Doornik (Tournai) geboren als jongste zoon van de roemruchte Clovis en zijn koningin Clothilda. Clotharius wordt ook wel aangeduid als de 'vaak getrouwde'. Hij had maar liefst zes echtgenotes: Ingonde, Aregonde (dochter van Balderic van Thüringen), Grinside, Prinses Radegonde van Thüringen, Gontheuque (Ghunteuca) dochter van Gondebaud van Bourgondië en Wultrade van Lombardije. Daarnaast had hij ook nog verschillende concubines.
Als Clovis in 511 overlijdt wordt zijn koninkrijk volgens de Frankische tradities verdeeld onder zijn vier zonen. Chlotarius krijgt de van oudsher Frankische gebieden tussen de Oise en de benedenloop van de Maas (o.m. Laon, Noyon, Cambrai, Tournai). Ook viel een deel van Acquitanië aan hem toe. Soissons werd zijn hoofdstad. De broers voeren onderling een strijd van leven op dood om hun koninkrijk te vergroten. Ze werken echter wel samen als het erom gaat om het Frankische rijk uit te breiden (dit resulteert uiteindelijk in de verovering van Bourgondië en de Provence).
In 524 sneuvelt zijn broer Chlodomer in de strijd tegen de Bourgondiërs. Samen met zijn broer Childebert, zorgt Clotharius ervoor dat diens beide zoons (en erfgenamen) vermoord worden en vervolgens trouwt hij met hun moeder Gontheuque zodat het rijk van Chlodomer verdeeld kan worden onder de drie overgebleven broers (Theodorik, Childebert en Chlotarius). In 534 wordt Bourgondië uiteindelijk toch verslagen en toegevoegd aan het Frankische rijk. In 537 wordt ook de Provence veroverd. Een poging om in 542 het Visigotische Zaragosa in te nemen, mislukt echter.
Als in 555 Theodebald (de kleinzoon van zijn halfbroer Theodorik) overlijdt zonder een volwassen erfgenaam na te laten, wordt diens koninkrijk verdeeld onder de twee overgebleven zonen van Clovis: Childebert en Chlotarius. De Saksen zijn echter niet tevreden met deze regeling en komen in opstand. Chlotarius slaat de opstand neer en brandschat het land van de Thüringers. In de winter van 555/556 voert hij nogmaals een strafexpeditie tegen de Saksen uit. In 557 zet zijn broer Childebert de Saksen aan tot een nieuwe opstand tegen Chlotarius. Terwijl Chlotarius tegen de Saksen strijdt, brandschat zijn broer het gebied rond Reims (van je familie moet je het hebben!). Na het overlijden van Childebert I in 558 annexeert Chlotarius I diens deelrijk met de hoofdstad Parijs. Chlotarius wordt dan gekroond tot koning van alle Franken en voor het eerst sinds de dood van Clovis, is het Frankische rijk weer verenigd onder één leider.
Van Clovis' zonen was Clotharius ongetwijfeld de meest wrede en doortrapte. Niet alleen vermoordde hij de zonen van zijn broer, ook zijn eigen lievelingszoon Chramme moet het ontgelden als hij een complot beraamt tegen zijn vader. Chramme slaagt niet in zijn opzet en vlucht naar de koning van Bretagne die hem echter niet kan beschermen. Chlotarius krijgt zijn zoon te pakken en bindt hem, samen met zijn vrouw en kinderen, vast in een hut die hij vervolgens in brand steekt.
In 561, drie jaar nadat hij koning over het gehele Frankische rijk is geworden, overlijdt Chlotarius op 64-jarige leeftijd te Compiègne (België) aan een koortsaanval. Zijn koninkrijk wordt dan verdeeld onder zijn vier zonen Charibert, Sigibert, Chilperik en Gontran (Guntram). De vier gebieden, waarin het koninkrijk verdeeld werd, krijgen de namen Austrasië, Neustrië, Bourgondië en Aquitanië. Maar de delen waren niet homogeen, elke vorst bezat stukken grond bij de buurman: het nationaal gebied was een reusachtige puzzel geworden en het voorwerp van begerige blikken. Charibert I regeert in Parijs over Acquitanië, Sigibert I regeert in Reims over Austrasië, Chilperik I in Soissons over Neustrië en Gontran of Guntram in Orléans over Zuid-Gallië en Bourgondië. Het spel van moord en doodslag kan opnieuw beginnen.
Clotaire 1er Merovingiens de Neustrië.
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Aripert I | *585 | †661 | 76 | 1 | 5 |
tr.
met
Grundoald d'Asti de Bavière, zn. van Garibald von Bayern le Sueve (graaf van Meaux 584) en Waldrade de Lombardie (koningin van Autrasië, van de Oostgothen en Italië), geb. circa 570, 1e Duc d'Asti, ovl. Asti [Italië] in 641.
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Aripert I | *585 | †661 | 76 | 1 | 5 |
tr.
met
Théodelinde d'Austrasie, dr. van Garibald von Bayern le Sueve (graaf van Meaux 584) en Waldrade de Lombardie (koningin van Autrasië, van de Oostgothen en Italië), geb. Metz [Frankrijk] circa 550.
Uit dit huwelijk 3 kinderen, waaronder:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Grimiberge | *570 | †612 | 42 | 1 | 1 |
tr.
met
Agilof de Lombardie, geb. circa 547, Écuyer.
Uit dit huwelijk 3 kinderen, waaronder:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Grimiberge | *570 | †612 | 42 | 1 | 1 |
tr.
met
Gui I graaf van Auvergne, zn. van Robert II Le Jeune Robrecht d'Auvergne de Clermont en Engelberge de Polignac de Clermont de Brioude (Dame de Beaumont), geb. in 920, Vicomte en 989, Vicomte d'Auvergne 954, ovl. voor 989.
Gui I graaf van Auvergne.
954-986 Princeps Arvernorum.
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Willem IV | *940 | Chalus [Frankrijk] | †1016 | 76 | 1 | 1 |
Hij krijgt een dochter:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Cathérine | ~1680 | Leiden | †1706 | 25 | 1 | 7 |