Chrotais de Hesbaye
tr.
met
Uit dit huwelijk 15 kinderen, waaronder:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Elisabeth | †1290 | 1 | 6 |
tr.
met
Gerhard von Rennenberg, zn. van Conrad von Rennenberg, ovl. na 1290.
Uit dit huwelijk 15 kinderen, waaronder:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Elisabeth | †1290 | 1 | 6 |
Hij krijgt een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Gerhard | †1290 | 1 | 15 |
Chrotais de Hesbaye | |
| Chrotais de Hesbaye, geb. Sint-Truiden, Limburg, België circa 690, ovl. circa 755. |
|  |
|  |
tr.
met
Karel Martel (Charles Martel) d'Herstal1, zn. van Pippijn De Middelste de Herstal (hofmeier 687-714) en Alpheid des Bruyeres en Etampois von Sachsen, geb. Namen [België] circa 686, hofmeier 717-741, ovl. Kiersy-sur Loise [Frankrijk] Quierzy op 19 okt 741 (22 okt 741) À la mort du roi Thierry IV (737), Charles, fort de son très grand pouvoir, décida de ne pas lui choisir de successeur, le rôle des monarques mérovingiens étant devenu totalement insignifiant. Il prit donc réellement le pouvoir du Royaume franc, et régna donc ainsi en toute illégalité jusqu'à sa mort.
Il meurt le 15 ou le 22 octobre 7413 à Quierzy. Son pouvoir fut alors partagé entre ses deux fils : Carloman obtient l'Austrasie, l'Alémanie et la Thuringe. Pépin le Bref obtient la Neustrie, la Bourgogne et la Provence.
Bien qu'il n'obtînt jamais le titre de roi, il eut malgré tout plus de pouvoir que les souverains francs de l'époque, la dynastie mérovingienne était déjà à ce moment en pleine décadence. Son pouvoir marque les prémices de la lignée carolingienne, confirmée par le sacre de Pépin le Bref le 28 juillet 754, begr. Saint Denis [Frankrijk] op 26 okt 741 Charles obtint le privilège de reposer après sa mort en 741 dans la basilique royale de Saint-Denis, dans un imposant sarcophage en marbre au nord du maître-autel de l’abbatiale. Les liens entre la lignée carolingienne et l’abbaye existaient déjà à l'époque de Charles Martel. Charles avait en effet confié l’éducation de ses deux fils aux moines dionysiens et choisi Saint-Denis comme lieu de sépulture. On ne sait exactement où se trouvait celle-ci.
Au XIIIe siècle, les restes supposés de Charles et de son fils Pépin le Bref furent ramenés sous la croisée du nouveau transept pour y recevoir les gisants qui existent encore. Entre la translation des cendres royales, ordonnée par Louis IX et effectuée en deux campagnes durant l’année 1264, et la dédicace des nouveaux tombeaux en 1267, trois ans s’étaient écoulés permettant la commande et la réalisation des monuments funéraires.
Ces effigies n’étaient pas réalistes. Les gisants étaient conçus comme des figures en pied malgré leur position horizontale. Le gisant de Charles Martel le représente comme s'il avait été roi, avec une couronne et un sceptre, relatie (1) met zijn achternicht Rotrud (Rotrude) de Gellone van Trier (Rothrude de Trèves), dr. van Lambert II de Hesbaye in Neustrië (graaf van Neustrië) en Chrotlinde de Neustrië der Franken (dochter van de koning van Frankrijk). Uit deze relatie 7 kinderen, tr. (2) met Swanhilde van Beieren, dr. van Tassilon I van Beieren en Theodelinde de Lombardie. Uit dit huwelijk 2 kinderen, hij krijgt een dochter, tr. (4) met Chiltrude of Rotrude . Uit dit huwelijk een dochter.
Uit dit huwelijk 2 zonen:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Bernard | *725 | †787 | 62 | 1 | 1 | ||
| 2 | Jérôme | *727 | Saint-Quentin [Frankrijk] | †782 | 55 | 1 | 2 |
| 1. | De Bourgondiërs Aartsvaders van de Lage Landen, De Bourgondiërs Aartsvaders van de Lage Lan, Bart van Loo, De Bezige Bij, Amsterdam, 2024 (B 067) (blz/akte 41) |
tr. circa 705
met
Chrodelinde d Autrasië, dr. van Hugobert de Baviere d'Autrasië (senechal 693) en Irmina d'Oeren (Fondatrice de l'Abbaye d'Echternach (L) 697, Abbesse d'Oeren de 698-706 (), geb. Rechberg an Burgwall [Duitsland] Beieren in 678, ovl. Orléans [Frankrijk] in 742, tr. (2) met Childebrand d'Herstal. Uit dit huwelijk 2 kinderen.
Uit dit huwelijk 2 zonen:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Thierry I | *705 | Autun [Frankrijk] | †752 | 47 | 1 | 3 | |
| 2 | Adélard | *730 | †763 | 33 | 1 | 1 |
Maria de Frioul |  |
| Maria prinses de Frioul, geb. circa 590. |
relatie
met
Erlebert noble de Thérouanne (Erlebert I Haspengau, Lambertus I de Hesbaye, Erlebert I de Hesbaye), zn. van Liutvin de Thérouanne (évêque de Trèves), geb. circa 595, edelman in Théouanne, hij krijgt geen kinderen, tr. (2) met Théoda de Salzbourg, geb. Salzburg [Oostenrijk] in 599, ovl. in 633. Uit dit huwelijk een zoon.
Erlebert noble de Thérouanne.
de hertog Robert die leefde tussen 654 en 677, voorvader van de Lambert/Robert, waarvan de dochter getrouwd was met Ansbert, later abt van Fontennelle, was een voorvader van St. Lambert, eerste abt van Fontenelle en later bisschop van Lyon (678).
Uit deze relatie 2 kinderen, waaronder:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Robert | *630 | †694 | 64 | 1 | 2 |
|  |
tr. (1) circa 705
met
Childebrand I dit Bernard d'Autun (Bernnarius d' Autrasië), geb. Autun [Frankrijk] in 680, ovl. in 739.
Theodrada de Hesbaye.
zij was een zuster van Irmine, abdes van Ören.
Childebrand I dit Bernard d'Autun (Bernnarius d' Autrasië).
Comte de Suévie, Comte d'Autun.Lieutenant général de Charles Martel du Royaume des Burgondes.
Prince de la lignée de David émigré en Europe.
Uit dit huwelijk 2 zonen:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Thierry I | *705 | Autun [Frankrijk] | †752 | 47 | 1 | 3 | |
| 2 | Adélard | *730 | †763 | 33 | 1 | 1 |
tr. (2)
met
Childebrand d'Herstal, zn. van Pippijn De Middelste de Herstal (hofmeier 687-714) en Alpheid des Bruyeres en Etampois von Sachsen, geb. Herstal [België] circa 678, ovl. Marolles-sur-Seine [Frankrijk] circa 751, tr. (2) met zijn nicht Rolinde (Rolande) d'Aquitanië de Laon (Laon, de), dr. van Martin de Laon en Berthe de Prüm (stichtster van de abdij in Prüm in 721.). Uit dit huwelijk een zoon.
Uit dit huwelijk 2 kinderen:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Nibelung I | *725 | 1 | 1 | ||||
| 2 | Gerniu | †743 | 1 | 2 |
tr. (1)
met
Chrodelinde d Autrasië, dr. van Hugobert de Baviere d'Autrasië (senechal 693) en Irmina d'Oeren (Fondatrice de l'Abbaye d'Echternach (L) 697, Abbesse d'Oeren de 698-706 (), geb. Rechberg an Burgwall [Duitsland] Beieren in 678, ovl. Orléans [Frankrijk] in 742, tr. (1) met Childebrand I dit Bernard d'Autun (Bernnarius d' Autrasië). Uit dit huwelijk 2 zonen.
Plectrude d'Autrasië (Plectrude de Bavière).
Het privé leven van Pepijn werd bepaald door familiedrama's. Getrouwd sinds 691 met Plectrude uit één van de machtigste families van Austrasië (vgl. 50), bij wie hij de zoons Drogo en Grimoald had, had hij een tweede echtgenote Alpaïde, met als zoons Karel en Childebrant. Tussen beide vrouwen, elk met hun eigen aanhang, bestond een enorme haat, hetgeen rond 705 cumuleerde tot de moord op de prelaat van Luik, St. Lambert, aanhanger van Plectrude. Kort daarop stierf Drogo en in april 714 werd Grimoald gedood op de graftombe van St. Lambert. Tegen het einde van zijn leven stond Pepijn geheel onder de invloed van Plectrude en benoemde als zijn opvolger een bastaardzoon van Grimoald, mede uit wraak op de moord van Grimoald, dit ten koste van de zoons van Alpaïde en vier zoons van Drogo, die waarschijnlijk niet onschuldig waren aan deze moord. Deze fragile opvolging had desastreuze gevolgen kunnen hebben voor de opbouw van het rijk, ware het niet dat Karel, zoon van Alpaïs, kort na Pepijn's dood wist te ontsnappen De postume roem van Karel Martel (686-741) heeft altijd in de schaduw gestaan van die van zijn kleinzoon Karel de Grote, de eerste keizer van het Karolingische rijk. Toch is zijn betekenis groot. De definitieve neergang van de Merovingische dynastie ten gunste van de Karolingische hofmeiers begon met hem. Ook stond Karel Martel aan de wieg van het feodale of leenstelsel doordat hij een ruiterleger van vazallen oprichtte, die voor hun diensten onder meer land in leen kregen. Karel Martel (‘de Hamer’) stuitte ook de islamitische invasie in het latere Frankrijk. Voor de Nederlandse geschiedenis is van belang dat hij in 734 een eind maakte aan het Friese koninkrijk.
Karel groeide op in netelige omstandigheden. Hij was de zoon van hofmeier Pepijn II van Herstal, bijgenaamd de Jonge, de Dikke of de Middelste, en diens tweede vrouw of concubine Alpaida, een edelvrouw uit de omgeving van Luik. De palts van Herstal was Pepijns hoofdresidentie, waar Karel ook geboren zou zijn. Pepijns eerste vrouw, de zeer wilskrachtige Plectrudis, zag deze gang van zaken met lede ogen aan. Na 702 herstelde Pepijn de echtelijke band met Plectrudis. In 714 wist ze Pepijn er kort voor zijn dood van te overtuigen zijn kinderen te onterven ten gunste van zijn achtjarige kleinzoon Theudoald die onder haar regentschap stond. Om opstand te voorkomen liet ze de achtentwintigjarige Karel opsluiten in Keulen.
Een overlevering over de doopnaam van Karel toont de complicaties van de Frankische polygame praktijken. Na Karels geboorte zou een boodschapper op zijn tenen naar Pepijn zijn geslopen, die op dat moment naast Plectrudis zat, waarna hij Pepijn toefluisterde: ‘Es ist ein Carl’ (‘Het is een kerel’). ‘Als het een Carl is, zullen we hem ook Carl noemen,’ antwoordde Pepijn.
De intrige van Plectrudis bleek Karel juist te stimuleren. Hij ontsnapte in 715, of werd noodgedwongen door Plectrudis in vrijheid gesteld, en zocht steun bij de edelen van Austrasië, één van de Frankische koninkrijken. De ‘Frankische burgeroorlog’ volgde, met overwinningen voor Karel bij Amblève (716) en Vincy (717). Wel leed hij in 716 bij Keulen een gevoelige nederlaag tegen de Friese koning Radbod, die zich in de burgeroorlog had gemengd. Het pleit werd beslecht in 718, toen Karel Martel zowel koning Chilperic II van het centrale Frankische koninkrijk Neustrië versloeg als zijn latere bondgenoot Odo de Grote van Aquitanië.
Uit dit huwelijk 2 kinderen:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Nibelung I | *725 | 1 | 1 | ||||
| 2 | Gerniu | †743 | 1 | 2 |
tr. (2)
met
Rolinde (Rolande) d'Aquitanië de Laon (Laon, de), dr. van Martin de Laon en Berthe de Prüm (stichtster van de abdij in Prüm in 721.), geb. Laon [Frankrijk] in 696, ovl. in 750.
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Nibelung I | *725 | 1 | 1 |
tr. Ratisbonne [Duitsland] na 742
met
Aude (Alda, Aldana) de Herstal (Carolingienne, de France), dr. van Karel Martel d'Herstal (hofmeier 717-741) en Chiltrude of Rotrude , geb. Ratisbonne [Duitsland] circa 722, Comtesse d'Autun, ovl. Autun [Frankrijk] in 793.
Uit dit huwelijk 8 kinderen, waaronder:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Guillem | *751 | †812 | Saint-Guilhem-le-Désert [Frankrijk] | 60 | 3 | 8 | |
| 2 | Thierry | *755 | Narbonne [Frankrijk] | †804 | 49 | 1 | 2 | |
| 3 | Redburga | *774 | Toulouse [Frankrijk] | †858 | 84 | 1 | 1 | |
| 4 | Aude | *746 | Autun [Frankrijk] | †837 | 91 | 1 | 1 | |
| 5 | Immon | *760 | †823 | 63 | 1 | 2 |
tr. Ratisbonne [Duitsland] na 742
met
Thierry I d'Autun (Théodoric Ier le Pieux Aussi Mahkid Ben Habibai David), zn. van Thierry I comte d'Autun (Comte d'Autun En 733, Exilarque Des Juifs à Narbonne) en Rolinde d'Aquitaine, geb. Narbonne [Frankrijk] circa 718, Écuyer Comte d'Autun Noble, Chef militaire (Général), ovl. Toulouse [Frankrijk] circa 796.
Thierry I d'Autun.
Comte d'Autun, Comte d'Autun et de Toulouse, comte de Mâcon et de Chalon, duc de Toulouse, Chamberlain du roi Charles le Chauve.
Uit dit huwelijk 8 kinderen, waaronder:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Guillem | *751 | †812 | Saint-Guilhem-le-Désert [Frankrijk] | 60 | 3 | 8 | |
| 2 | Thierry | *755 | Narbonne [Frankrijk] | †804 | 49 | 1 | 2 | |
| 3 | Redburga | *774 | Toulouse [Frankrijk] | †858 | 84 | 1 | 1 | |
| 4 | Aude | *746 | Autun [Frankrijk] | †837 | 91 | 1 | 1 | |
| 5 | Immon | *760 | †823 | 63 | 1 | 2 |
| 1. | De Bourgondiërs Aartsvaders van de Lage Landen, De Bourgondiërs Aartsvaders van de Lage Lan, Bart van Loo, De Bezige Bij, Amsterdam, 2024 (B 067) (blz/akte 41) |
tr.
met
Karel Martel (Charles Martel) d'Herstal1, zn. van Pippijn De Middelste de Herstal (hofmeier 687-714) en Alpheid des Bruyeres en Etampois von Sachsen, geb. Namen [België] circa 686, hofmeier 717-741, ovl. Kiersy-sur Loise [Frankrijk] Quierzy op 19 okt 741 (22 okt 741) À la mort du roi Thierry IV (737), Charles, fort de son très grand pouvoir, décida de ne pas lui choisir de successeur, le rôle des monarques mérovingiens étant devenu totalement insignifiant. Il prit donc réellement le pouvoir du Royaume franc, et régna donc ainsi en toute illégalité jusqu'à sa mort.
Il meurt le 15 ou le 22 octobre 7413 à Quierzy. Son pouvoir fut alors partagé entre ses deux fils : Carloman obtient l'Austrasie, l'Alémanie et la Thuringe. Pépin le Bref obtient la Neustrie, la Bourgogne et la Provence.
Bien qu'il n'obtînt jamais le titre de roi, il eut malgré tout plus de pouvoir que les souverains francs de l'époque, la dynastie mérovingienne était déjà à ce moment en pleine décadence. Son pouvoir marque les prémices de la lignée carolingienne, confirmée par le sacre de Pépin le Bref le 28 juillet 754, begr. Saint Denis [Frankrijk] op 26 okt 741 Charles obtint le privilège de reposer après sa mort en 741 dans la basilique royale de Saint-Denis, dans un imposant sarcophage en marbre au nord du maître-autel de l’abbatiale. Les liens entre la lignée carolingienne et l’abbaye existaient déjà à l'époque de Charles Martel. Charles avait en effet confié l’éducation de ses deux fils aux moines dionysiens et choisi Saint-Denis comme lieu de sépulture. On ne sait exactement où se trouvait celle-ci.
Au XIIIe siècle, les restes supposés de Charles et de son fils Pépin le Bref furent ramenés sous la croisée du nouveau transept pour y recevoir les gisants qui existent encore. Entre la translation des cendres royales, ordonnée par Louis IX et effectuée en deux campagnes durant l’année 1264, et la dédicace des nouveaux tombeaux en 1267, trois ans s’étaient écoulés permettant la commande et la réalisation des monuments funéraires.
Ces effigies n’étaient pas réalistes. Les gisants étaient conçus comme des figures en pied malgré leur position horizontale. Le gisant de Charles Martel le représente comme s'il avait été roi, avec une couronne et un sceptre, relatie (1) met zijn achternicht Rotrud (Rotrude) de Gellone van Trier (Rothrude de Trèves), dr. van Lambert II de Hesbaye in Neustrië (graaf van Neustrië) en Chrotlinde de Neustrië der Franken (dochter van de koning van Frankrijk). Uit deze relatie 7 kinderen, tr. (2) met Swanhilde van Beieren, dr. van Tassilon I van Beieren en Theodelinde de Lombardie. Uit dit huwelijk 2 kinderen, hij krijgt een dochter, tr. (3) met zijn achternicht Chrotais de Hesbaye, dr. van Lambert II de Hesbaye in Neustrië (graaf van Neustrië) en Chrotlinde de Neustrië der Franken (dochter van de koning van Frankrijk). Uit dit huwelijk 2 zonen.
Uit dit huwelijk een dochter:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Aude | *722 | Ratisbonne [Duitsland] | †793 | Autun [Frankrijk] | 71 | 1 | 8 |
| 1. | De Bourgondiërs Aartsvaders van de Lage Landen, De Bourgondiërs Aartsvaders van de Lage Lan, Bart van Loo, De Bezige Bij, Amsterdam, 2024 (B 067) (blz/akte 41) |
tr.
met
Denis Corbeau d'Alleur dit de Waroux, zn. van Henri le Pouleur d' Alleur dit de Waroux (Seigneur de Poulseur dans la seconde moitié du XIVème siècle), geb. circa 1375, Ecuyer, Seigneur de Villers-lez-Guise et à Poulseur en 1418.
Uit dit huwelijk een dochter:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Jeanne | 1 | 1 |
Hij krijgt een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Denis | *1375 | 1 | 1 |
|  |
tr.
met
Hellewy de Fraipont, dr. van Renier IV de Fraipont (schepen Seigneur de Frapont (Haute)) en Agnès del Roche, Dame de Fraipont et de Banneux.
Uit dit huwelijk een dochter:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Hellewis | 1 | 1 |
tr.
met
Bertrand de Hannut, zn. van Gérard Germeau de Hannut en Yvette des Prez (dame héritière de la seigneurie des Prez à Liège), geb. Hannut [België] in 1325, schepen.
Uit dit huwelijk een dochter:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Hellewis | 1 | 1 |
tr.
met
Agnès del Roche, dr. van Franck del Roche (Seigneur de La Roche et Voué de Fléron) en NN de Horion.
Uit dit huwelijk een dochter:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Hellewy | 1 | 1 |
tr.
met
Renier IV de Fraipont, zn. van Renier III de Fraipont (Chevalier seigneur de Fraipont (Haute)) en Isabea Saint-Dervais dit de Saint-Martin, schepen Seigneur de Frapont (Haute), ovl. op 22 aug 1371.
Uit dit huwelijk een dochter:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Hellewy | 1 | 1 |
tr.
met
NN de Horion, dr. van Pirlot de Horion (Échevin de Huy).
Uit dit huwelijk een dochter:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Agnès | 1 | 1 |
tr.
met
Franck del Roche, zn. van Johan del Roche (Seigneur de la Rochette - Avoué de Fléron) en NN de Hologne, Seigneur de La Roche et Voué de Fléron.
Uit dit huwelijk een dochter:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Agnès | 1 | 1 |
Hij krijgt een dochter:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | NN | 1 | 1 |