- Moeder:
Graille (Graule) d'Angouleme (Taillefer, de), dr. van Folques I Taillefer d'Angoulême (8e Comte d'Angoulême et de Taillefer) en Cundigard Vagena 'd Eu, geb. Angouleme [Frankrijk] circa 1060.
tr.
met
Humberge (Humberge II Brunissende) de Limoges, dr. van Adhémar III le Barbu de Limoges (Vicomte de Ségur et Vicomte de Limoges (11e) 1139-1148) en Graille d'Angouleme, geb. Limoges [Frankrijk] circa 1090, Vicomtesse de Ségur (Vicomtesse de Limoges Vicomtesse de Ségur), ovl. in 1153.
Uit dit huwelijk 2 kinderen:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Béatrix | *1120 | †1150 | 30 | 1 | 1 | ||
| 2 | Adhémar IV | *1110 | †1146 | Limoges [Frankrijk] | 36 | 1 | 0 |
| |
tr.
met
Archambaud IV "le Barbu" de Comborn, geb. Corrèze [Frankrijk] circa 1098, Vicomte de Comborn (Vicomte de Comborn (1119-1124) de Limoges, vicomte de Ségur), ovl. in 1137.
Uit dit huwelijk 2 kinderen:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Béatrix | *1120 | †1150 | 30 | 1 | 1 | ||
| 2 | Adhémar IV | *1110 | †1146 | Limoges [Frankrijk] | 36 | 1 | 0 |
tr. Château de Bénauges [Frankrijk] voor 1070
met
Guillaume Armanjeu II de Benauges d'Albret de Vasconie, zn. van Amanieu I Sanche de Benauges d'Albret de Vasconie (Sire d'Albret, Seigneur de Labrit) en Ximena de Navarre, geb. Arbis [Frankrijk] circa 1030, Seigneur de Benauges et Saint-Macaire Ier Vicomte de Benauges, ovl. Saint-Macaire [Frankrijk] in 1103.
Guillaume Armanjeu II de Benauges d'Albret de Vasconie.
Guillaume-Amanieu erfde de burggraafschap van Bezaume via zijn voorouder Agnès. Hij vervolgde de monniken van het prioraat van La Réole, verwoestte de stad Saint-Ayrard en dwong de inwoners zich te hergroeperen bij het kasteel van Duras, dat hij net had gebouwd. Hij trouwde met een dochter van Guillaume-Taillefer III, graaf van Angoulême, en Vitapoy, dame van Benauges en Saint-Macaire. Daarmee bracht hij, onder een tak van het huis van Gabardan, de burggraafschappen van Benauges en Bezaume samen. Samen kregen zij een kind, Bernard I.
Guillaume-Amanieu erfde de vicomté van Bezaume van zijn grootmoeder Agnès. Hij vervolgde de monniken van het prioraat van La Réole, verwoestte de stad Saint-Ayrard en dwong de inwoners zich te verzamelen in het kasteel van Duras dat hij net had gebouwd. Hij trouwde met een dochter van Guillaume-Taillefer III, graaf van Angoulême, en Vitapoy, dame van Benauges en Saint-Macaire, waarbij hij de vicomté van Benauges en Bezaume onder een tak van het huis van Gabardan verenigde. Ze kregen een kind, Bernard 1er. .
Kasteel van Bénauges: Heerlijk verblijf van de vicomtes en later graven van Benauges en die van de vicomtes van Bezaume, in de natuurlijke regio van Entre-deux-Mers en de historische provincie Gascogne, sinds minstens de 13e eeuw. Het kasteel behoorde achtereenvolgens toe aan de familie de Grailly (pro-Engels tijdens de Honderdjarige Oorlog), aan die van de hertogen van Épernon (begin 17e eeuw) en sinds het begin van de 20e eeuw aan de familie Journu. De bronnen over de configuratie van de bewoning - als er bewoning was - zijn vervolgens vrijwel onbestaande wat betreft de periode van de Hoge Middeleeuwen. Het is in de 11e eeuw dat een dorp zich lijkt te ontwikkelen, dankzij de gelijktijdige bouw van een kasteel, in opdracht van de hertog van Aquitaine, en een benedictijns prioraat. De oudste vermelding van Saint-Macaire in geschreven bronnen dateert uit 1027, in de akte van schenking van het prioraat aan de abdij Sainte-Croix van Bordeaux door de hertog van Aquitaine. In 1038 wordt een kerk gebouwd in de buurt van het prioraat. Aangetrokken door deze verschillende polarisatie-elementen (voornamelijk door het prioraat), verzamelt de bevolking zich eromheen, waardoor een gegroepeerde bewoning van semi-hemisferische vorm ontstaat. Gelegen in een agrarische regio en aan de rand van de Garonne, dient Saint-Macaire zowel als markt als opslagplaats voor de productie van zijn eigen agrarische gebied en dat van de kleine omliggende gemeenschappen die in zijn invloedssfeer leven. Het is inderdaad via deze weg dat ze worden vervoerd voordat ze per rivier naar Bordeaux en de exportmarkten worden verzonden. Saint-Macaire oefent dus invloed uit op alle landelijke gemeenschappen aan de rechteroever die eraan grenzen, en fungeert als een polarisatie-dorp, waar een tiental parochies zich omheen verzamelen. .
Dankzij de Garonne, de belangrijkste communicatie-as en handelsroute gedurende de hele Middeleeuwen, kent Saint-Macaire een ongekende expansie, vooral omdat het profiteert van het begeerde "wijnprivilege" (tolrechten op Cahors-wijn [bron nodig]). Verrijkt en verfraaid, wordt de stad, nu voorzien van vestingwerken, een echte handelsstad, met meer dan 5.000 inwoners en overtreft zonder moeite het naburige dorp Langon, gelegen aan de linkeroever van de rivier. Als gevolg van deze ontwikkeling geniet Saint-Macaire relatief vroeg van gemeentelijke vrijheden, aangezien de eerste bekende burgemeester van het dorp, Raymond Guilhem Aymeric, in 1256 door de archieven wordt genoemd. Vervolgens wordt Saint-Macaire achtereenvolgens "koninklijke stad van Engeland" (1341) en "dochter van Bordeaux" vanwege zijn toetreding, in 1379, tot de Bordeaux-alliantie ter verdediging tegen de Franse troepen. Het is dus onder Engels protectoraat dat Saint-Macaire in de 13e en 14e eeuw zijn grootste periode van voorspoed kent. Gelegen aan de grens van de twee gehoorzaamheden (Engels en Frans), ondergaat Saint-Macaire de volledige gevolgen van de Honderdjarige Oorlog. Het werd zo belegerd en ingenomen door de hertog van Anjou in 1377, vervolgens door het Bordeaux-leger, van Engelse gehoorzaamheid, in 1420 om aan het einde van de Honderdjarige Oorlog (1453) terug te keren naar de Franse invloedssfeer. In 1461 vierde de stad het huwelijk tussen de zoon van Gaston IV de Foix-Grailly en Madeleine van Frankrijk, de zus van Lodewijk XI; de koning zelf was aanwezig bij de bruiloft. In april 1462 bevestigde Lodewijk XI de vrijheden, gebruiken en franchises van de gemeente, verleend door zijn voorgangers.
Uit dit huwelijk 2 kinderen, waaronder:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Amanieu | *1045 | Saint-Bonnet [Frankrijk] | †1119 | 74 | 1 | 2 |
Graille d'Angouleme | |
| Graille (Graule) d'Angouleme (Taillefer, de), geb. Angouleme [Frankrijk] (te Angoulême [Frankrijk]) circa 1060. |
| |
tr.
met
Adhémar III le Barbu (Aymar III) de Limoges, zn. van Aymar II de Limoges (8e Vicomte de Limoges 1048-1090) en Humberge d'Angouleme, geb. Limoges [Frankrijk] circa 1050, Vicomte de Ségur et Vicomte de Limoges (11e) 1139-1148 (9e Vicomte de Limoges 1090-1136), ovl. Limoges [Frankrijk] in 1148.
Uit dit huwelijk 2 dochters:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Emma | *1095 | †1148 | Angoulême [Frankrijk] | 53 | 2 | 1 | |
| 2 | Humberge | *1090 | Limoges [Frankrijk] | †1153 | 63 | 1 | 2 |
tr.
met
Humberge d'Angouleme, dr. van Geoffroi I Taillefer d'Angoulême (5e Comte d'Angoulême) en Pétronille d'Archiac, geb. circa 1025, ovl. na 1073. | |
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Adhémar | *1050 | Limoges [Frankrijk] | †1148 | Limoges [Frankrijk] | 98 | 1 | 2 |
Humberge d'Angouleme | |
| Humberge d'Angouleme, geb. circa 1025, ovl. na 1073. |
| |
tr.
met
Aymar II de Limoges, zn. van Aymar I "le Bègue" "de Stotteraar" de Limoges en Sénegonde d'Aunay, geb. Limoges [Frankrijk] circa 1023, 8e Vicomte de Limoges 1048-1090, ovl. circa 1090.
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Adhémar | *1050 | Limoges [Frankrijk] | †1148 | Limoges [Frankrijk] | 98 | 1 | 2 |
tr.
met
Sénegonde d'Aunay, geb. circa 1000.
Uit dit huwelijk 2 kinderen, waaronder:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Aymar | *1023 | Limoges [Frankrijk] | †1090 | 67 | 1 | 1 |
tr.
met
Aymar I "le Bègue" "de Stotteraar" de Limoges, zn. van Guy I de Limoges (5e Vicomte de Limoges 986-1025, 3e Vicomte de Brosse 986-1025) en Emma de Ségur (4e Vicomtesse de Ségur 986), geb. Limoges [Frankrijk] circa 990, ovl. aldaar op 18 aug 1036.
Uit dit huwelijk 2 kinderen, waaronder:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Aymar | *1023 | Limoges [Frankrijk] | †1090 | 67 | 1 | 1 |
tr.
met
Emma de Ségur, geb. circa 960, 4e Vicomtesse de Ségur 986.
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Aymar I | *990 | Limoges [Frankrijk] | †1036 | Limoges [Frankrijk] | 46 | 1 | 2 |
tr.
met
Guy I de Limoges, zn. van Géraud de Limoges (9134e Vicomte de Limoges 943- 986) en Rothilde de Brosse de Montluçon (Dame de Montluçon, Souveraine de Chantelle (Allier), Vicomtesse de Limoges (87)), geb. Limoges [Frankrijk] circa 962, 5e Vicomte de Limoges 986-1025, 3e Vicomte de Brosse 986-1025, ovl. Limoges [Frankrijk] op 7 okt 1025.
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Aymar I | *990 | Limoges [Frankrijk] | †1036 | Limoges [Frankrijk] | 46 | 1 | 2 |
tr. circa 955
met
Rothilde de Brosse de Montluçon, dr. van Adhémar de Brosse (Vicomte de Brosse) en Milesendis , geb. La Brosse [Frankrijk] circa 932, Dame de Montluçon, Souveraine de Chantelle (Allier), Vicomtesse de Limoges (87), ovl. Chaillac [Frankrijk] op 25 apr 991.
Rothilde de Brosse de Montluçon.
Ce mariage, par suite des possessions qu'il lui apportait et de l'influence qu'il lui donnait, avait excité la jalousie de ses voisins. Dont Boson 1er de la Marche qui fit construire à Bellac un château flanqué de 9 tours. Ambitieux et courageux, Boson aidé de son fils Hélie, faisait de nombreuses incursions sur les terres de la vicomté de Limoges. Lorsqu'ils attaquèrent le château de Brosse , Géraud et son fils Gui se mirent en campagne. Après une sanglante bataille, Géraud resta maître du champ de bataille. Cette guerre fut aussi la cause d'un crime commis par Helie de la Marche qui creva les yeux de Benoit , chorévêque de Limoges. Géraud et son fils marchèrent contre le comte Hélie mais furent mis en fuite. Gui tendit alors une embuscade à Hélie et à son frère Audebert et promit le même supplice au comte de la Marche. Celui-ci réussit à s'enfuir. et quitta l'épée pour prendre l'habit de pèlerin. Il alla à Rome demander son pardon et mourut sur la route du retour. La haine poursuivit sa famille et Gaubert, frère d'Hélie eut les yeux crevés par les Poitevins. Audebert fut retenu prisonnier de longues années. pour avoir la paix avec ses voisins, Géraud maria ses deux filles, Almodis ( appelée aussi Emme) et Aiscelina aux deux frères de la Marche encore vivants: Audebert et Boson II.
Uit dit huwelijk 4 kinderen, waaronder:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Guy I | *962 | Limoges [Frankrijk] | †1025 | Limoges [Frankrijk] | 63 | 1 | 1 |
| 2 | Almodis | *960 | Limoges [Frankrijk] | †1007 | 47 | 3 | 2 |
tr. circa 955
met
Géraud de Limoges, zn. van Hildegaire / Hildebert de Limoges (Burggraaf) en Altrude Teutberge d'Auvergne, geb. Limoges [Frankrijk], 9134e Vicomte de Limoges 943- 986, ovl. Limoges [Frankrijk] circa 980.
Uit dit huwelijk 4 kinderen, waaronder:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Guy I | *962 | Limoges [Frankrijk] | †1025 | Limoges [Frankrijk] | 63 | 1 | 1 |
| 2 | Almodis | *960 | Limoges [Frankrijk] | †1007 | 47 | 3 | 2 |
tr.
met
Uit dit huwelijk een dochter:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Rothilde | *932 | La Brosse [Frankrijk] | †991 | Chaillac [Frankrijk] | 58 | 1 | 4 |
tr.
met
Adhémar de Brosse, geb. in 890, Vicomte de Brosse, ovl. na 932.
Uit dit huwelijk een dochter:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Rothilde | *932 | La Brosse [Frankrijk] | †991 | Chaillac [Frankrijk] | 58 | 1 | 4 |
tr.
met
Thetberge d'Aurillac, dr. van Gerard II de Limousin (Comte du Lumousin) en Adaltrude , geb. Bourges (F) [Frankrijk] circa 850, Comtesse, ovl. Limoges [Frankrijk].
Uit dit huwelijk 3 kinderen, waaronder:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Hildegaire | *870 | Limoges [Frankrijk] | †916 | Limoges [Frankrijk] | 46 | 2 | 3 |
| 2 | Foucher I | *885 | †948 | 63 | 1 | 4 |
tr.
met
Hildegaire I (Hildebert I) de Limoges, zn. van Foulques I de Rouergue de Limoges (2e Vicomte de Limoges) en Adaltrude d'Auvergne, geb. Limoges [Frankrijk] circa 850, 2e Vicomte de Limoges 916- ca.940, ovl. Limoges [Frankrijk] op 26 mrt 937.
Hildegaire I de Limoges.
Hildebert I de LIMOGES, 2e burggraaf van Limoges (886-916), was een trouwe volgeling van Karel de Kale (864-916).
.
De oudst bekende voorouder van het huis Limoges is mogelijk Foucher, een trouwe volgeling van Karel II de Kale, die zich in de Limousin vestigde. De eerste persoon die de titel Lemovicensis ("van Limoges" of "van de Limousin") droeg, was Aldebert of Hildebert, genoemd tussen 875 en 904.
De zoon van Aldebert, Hildegaire, was de eerste die de titel "burggraaf van de Limousin" (Lemovicinorum vicecomes) droeg, van 914 tot het einde van de jaren 930. Volgens de meest gangbare historische hypothese stammen de dynastieën van de burggraafschappen van Aubusson (afkomstig van Ramnulphe), Ségur (afkomstig van een andere Foucher) en Comborn (afkomstig van Archambaud) af van de dynastie van de burggraafschappen van Limoges. Dit is gebaseerd op een document uit de jaren 936-942, waarin de verschillende burggraafschappen als consanguinei (bloedverwanten of neven) worden beschreven.
Uit dit huwelijk 3 kinderen, waaronder:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Hildegaire | *870 | Limoges [Frankrijk] | †916 | Limoges [Frankrijk] | 46 | 2 | 3 |
| 2 | Foucher I | *885 | †948 | 63 | 1 | 4 |
tr.
met
Adaltrude , geb. voor 840, ovl. na 856.
Uit dit huwelijk een dochter:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Thetberge | *850 | Bourges (F) [Frankrijk] | Limoges [Frankrijk] | 1 | 3 |
tr.
met
Gerard II de Limousin, geb. circa 832, Comte du Lumousin, ovl. in 879.
Uit dit huwelijk een dochter:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Thetberge | *850 | Bourges (F) [Frankrijk] | Limoges [Frankrijk] | 1 | 3 |
tr.
met
Ermensinde de Chanac, geb. Molières-Chavaillac [Frankrijk] circa 855, ovl. in 890.
Robert II de Turenne.
Van de 9e tot de 13e eeuw speelden de Comborn, afkomstig uit de Vézère-vallei, een actieve rol in de kruistochten en de Frans-Engelse oorlogen. Ze verkregen uitzonderlijke privileges van de Franse koningen. In de eerste helft van de 14e eeuw kwam de vicomté onder beheer van de graven van Comminges, machtige feodale heren uit de Pyreneeën, voordat het 94 jaar lang werd overgedragen aan de familie Roger de Beaufort. Deze familie bracht twee pausen van Avignon voort: Clemens VI en Gregorius XI, en twee vicomtes: Guillaume III Roger de Beaufort en Raymond de Turenne, evenals twee vicomtessen: Antoinette de Turenne en Éléonore de Beaujeu.
Van 1444 tot 1738 was de vicomté in het bezit van de familie La Tour d'Auvergne. Op hun hoogtepunt werd Henri de La Tour d'Auvergne, een bondgenoot en wapenbroeder van koning Hendrik IV, hertog van Bouillon en prins van Sedan. Zijn zoon Henri, maarschalk van Frankrijk, kreeg de bijnaam "grote Turenne".
.
De Reformatie en de godsdienstoorlogen .
Onder de familie La Tour d'Auvergne ging de vicomté over naar de Reformatie. Het calvinisme verspreidde zich via de schippers van de Dordogne. Na de Bartholomeusnacht in 1575 sloot Henri de La Tour zich aan bij Hendrik van Navarra. Turenne werd een belangrijk centrum voor de godsdienstoorlogen en later voor de opstanden van de Fronde.
Het einde van de onafhankelijkheid Op 8 mei 1738 werd Turenne verkocht aan Lodewijk XV om de gokschulden van Charles-Godefroy, de laatste vicomte van de La Tour d'Auvergne-familie, af te betalen. Dit betekende het einde van de quasi-onafhankelijkheid van het laatste Franse leengoed. De inwoners, nu onderdanen van Lodewijk XV, werden onderworpen aan belastingen, en de koning beval de ontmanteling van de vesting. Tijdens de Franse Revolutie verloor Turenne zijn status en werd het de zetel van een koninklijk baljuwschap.
.
Van middeleeuwse dorpen tot castelnaus Aan het einde van de vroege middeleeuwen ontstonden de nederzettingen die nog steeds de basis vormen van veel dorpen in Frankrijk. Tussen de 11e en 12e eeuw concentreerde de bewoning zich rond kastelen en kerken.
.
Deze versterkte nederzettingen, bekend als "castra", "castet" of "castelneaux", waren vaak defensief gelegen op hoogten en bestonden uit dichtbevolkte gemeenschappen. .
Voorbeelden zijn:.
Ronde dorpen zoals Fourcès in de Gers.
.
Langgerekte dorpjes op heuveltoppen zoals Biran in de Gers.
.
Dorpen in concentrische cirkels met terrassen die onder een kasteel liggen.
Deze nederzettingen waren meestal goed georganiseerd en gecoördineerd, en vormen de historische basis voor veel huidige dorpen in Frankrijk.
tr.
met
Robert de Turenne, zn. van Ramulphe de Turenne en Hélis ou Adélaïde de Castelnau (Dame de Beaulieu et de Gagnac), geb. Limoges [Frankrijk] in 853.
Uit dit huwelijk 3 kinderen.