Cees Hagenbeek
Archambaud IV "le Barbu" de Comborn
 
in
Kwartierstaat van ir Cees (Cornelis Jorden) Hagenbeek

Archambaud IV "le Barbu" de Comborn, geb. te Corrèze [Frankrijk] circa 1098, Vicomte de Comborn (1119-1124) de Limoges, vicomte de Ségur, ovl. in 1137.


Archambaud IV "le Barbu" de Comborn.
Archambaud, bijgenaamd "de Baardige" omdat hij tot op hoge leeftijd een lange baard droeg, stemde in 1112 in met de schenking die zijn vader, de Burggraaf, en zijn vrouw deden aan het klooster van Tulle. In 1116 was hij met zijn vader aanwezig bij een bijeenkomst in dit klooster, waar een geschil werd besproken tussen de Abt van Uzerche en de Prior van Ventadour, over een erfenis die zijn vader en hij aan deze Prior hadden gegeven. Hij adviseerde en autoriseerde een andere schenking die zijn vader op 18 mei 1119 aan dit klooster deed. In 1121 schonk Archambaud zelf een monnik aan hetzelfde klooster, samen met enkele erfenissen in de parochie van Chambolive, voor de ziel van Amalvin de Belchatel, de broer van Hélie de Malememort, die hij in een gevecht had gedood.

In 1125 liet hij het kasteel Blanchefort bouwen op het grondgebied van Saint Pierre d'Uzerche, zoals vermeld in een oude geschiedenis van dit klooster die in het cartularium te vinden is. Archambaud stierf in 1137 en werd begraven in Tulle. Hij was getrouwd met Humberge, bijgenaamd Brunicende, dochter (en erfgenaam) van Adémar, de derde met deze naam, Burggraaf van Limoges, die stierf als monnik van Cluny.

Uzerche, ook wel "de Parel van de Limousin" genoemd, is gelegen op de top van een rotsachtige heuvel, omgeven door een scherpe bocht van de Vézère. Haar weerstand tegen de Saracenen in de 8e eeuw en tegen de Engelsen leverde haar de bijnaam Uzerche-la-Pucelle op. De stad heeft gebouwen uit de 14e eeuw, waaronder de St. Pieterskerk in Romaanse stijl, diverse torens, oude woningen en gewelfde doorgangen. Het gezegde luidt: "Wie een huis heeft in Uzerche, heeft een kasteel in de Limousin.

Blanchefort, een baronie in de sénéchaussée van Uzerche, had vroeger eigen heren. Rond 1698 behoorde ze toe aan de markies of graaf van Bonneval, in wiens familie het al lange tijd was. Voorheen behoorde het tot de familie Comborn, waarvan de jongere takken de naam Blanchefort droegen. Het kasteel Blanchefort werd in 1125 gebouwd door Archambaud IV, burggraaf van Comborn en Limoges, die overleed rond 1137. Het kasteel werd later het bezit van zijn jongste kleinzoon, en zo vinden de heren van Blanchefort hun oorsprong in het eeuwigdurende bezit van het kasteel Blanchefort nabij Uzerche.

Bron: Notes individuelles Extrait du Nobiliaire du diocèse et de la généralité de Limoges (Tome 4) par Joseph Nadaud.

  • Vader:
    Bernard I de Comborn (Bernard I de Brie), zn. van Archambaud III de Comborn (Vicomte de Comborn, Orgnac-sur-Vézère) & de Ventadour, Moustier-Ventadour)) en Rothberge de Rochechouart, geb. circa 1030, Vicomte de Comborn (1111), Doyen de St Yrieix, Chevalier, Croisé (1096)(1°), Moine à Cluny (112, ovl. te Cluny [Frankrijk] in 1123, tr. met
 
 

tr.
met

Humberge (Humberge II Brunissende) de Limoges, dr. van Adhémar III le Barbu de Limoges (Vicomte de Ségur et Vicomte de Limoges (11e) 1139-1148) en Graille d'Angouleme, geb. te Limoges [Frankrijk] circa 1090, Vicomtesse de Ségur (Vicomtesse de Limoges Vicomtesse de Ségur), ovl. in 1153.

 

Uit dit huwelijk 2 kinderen:


 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Béatrix*1120  †1150  301 1 
2 Adhémar IV*1110  †1146 Limoges [Frankrijk] 361 0 

Humberge de Limoges
 
in
Kwartierstaat van ir Cees (Cornelis Jorden) Hagenbeek

Humberge (Humberge II Brunissende) de Limoges, geb. te Limoges [Frankrijk] circa 1090, Vicomtesse de Ségur (Vicomtesse de Limoges Vicomtesse de Ségur), ovl. in 1153.

 
 

tr.
met

Archambaud IV "le Barbu" de Comborn, zn. van Bernard I de Comborn (Vicomte de Comborn (1111), Doyen de St Yrieix, Chevalier, Croisé (1096)(1°), Moine à Cluny (112) en Garcille Ermengarde de Courson, geb. te Corrèze [Frankrijk] circa 1098, Vicomte de Comborn (1119-1124) de Limoges, vicomte de Ségur, ovl. in 1137.

 


Archambaud IV "le Barbu" de Comborn.
Archambaud, bijgenaamd "de Baardige" omdat hij tot op hoge leeftijd een lange baard droeg, stemde in 1112 in met de schenking die zijn vader, de Burggraaf, en zijn vrouw deden aan het klooster van Tulle. In 1116 was hij met zijn vader aanwezig bij een bijeenkomst in dit klooster, waar een geschil werd besproken tussen de Abt van Uzerche en de Prior van Ventadour, over een erfenis die zijn vader en hij aan deze Prior hadden gegeven. Hij adviseerde en autoriseerde een andere schenking die zijn vader op 18 mei 1119 aan dit klooster deed. In 1121 schonk Archambaud zelf een monnik aan hetzelfde klooster, samen met enkele erfenissen in de parochie van Chambolive, voor de ziel van Amalvin de Belchatel, de broer van Hélie de Malememort, die hij in een gevecht had gedood.

In 1125 liet hij het kasteel Blanchefort bouwen op het grondgebied van Saint Pierre d'Uzerche, zoals vermeld in een oude geschiedenis van dit klooster die in het cartularium te vinden is. Archambaud stierf in 1137 en werd begraven in Tulle. Hij was getrouwd met Humberge, bijgenaamd Brunicende, dochter (en erfgenaam) van Adémar, de derde met deze naam, Burggraaf van Limoges, die stierf als monnik van Cluny.

Uzerche, ook wel "de Parel van de Limousin" genoemd, is gelegen op de top van een rotsachtige heuvel, omgeven door een scherpe bocht van de Vézère. Haar weerstand tegen de Saracenen in de 8e eeuw en tegen de Engelsen leverde haar de bijnaam Uzerche-la-Pucelle op. De stad heeft gebouwen uit de 14e eeuw, waaronder de St. Pieterskerk in Romaanse stijl, diverse torens, oude woningen en gewelfde doorgangen. Het gezegde luidt: "Wie een huis heeft in Uzerche, heeft een kasteel in de Limousin.

Blanchefort, een baronie in de sénéchaussée van Uzerche, had vroeger eigen heren. Rond 1698 behoorde ze toe aan de markies of graaf van Bonneval, in wiens familie het al lange tijd was. Voorheen behoorde het tot de familie Comborn, waarvan de jongere takken de naam Blanchefort droegen. Het kasteel Blanchefort werd in 1125 gebouwd door Archambaud IV, burggraaf van Comborn en Limoges, die overleed rond 1137. Het kasteel werd later het bezit van zijn jongste kleinzoon, en zo vinden de heren van Blanchefort hun oorsprong in het eeuwigdurende bezit van het kasteel Blanchefort nabij Uzerche.

Bron: Notes individuelles Extrait du Nobiliaire du diocèse et de la généralité de Limoges (Tome 4) par Joseph Nadaud.

Uit dit huwelijk 2 kinderen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Béatrix*1120  †1150  301 1 
2 Adhémar IV*1110  †1146 Limoges [Frankrijk] 361 0 

Amalvina de Saint-Macaire
in
Kwartierstaat van ir Cees (Cornelis Jorden) Hagenbeek

Amalvina de Saint-Macaire, geb. te La Réole [Frankrijk] circa 1025, Vicomtesse de Benauges et de Bezaune, ovl. te Arbis [Frankrijk] in 1097.

tr. te Château de Bénauges [Frankrijk] voor 1070
met

Guillaume Armanjeu II de Benauges d'Albret de Vasconie, zn. van Amanieu I Sanche de Benauges d'Albret de Vasconie (Sire d'Albret, Seigneur de Labrit) en Ximena de Navarre, geb. te Arbis [Frankrijk] circa 1030, Seigneur de Benauges et Saint-Macaire Ier Vicomte de Benauges, ovl. te Saint-Macaire [Frankrijk] in 1103.

Guillaume Armanjeu II de Benauges d'Albret de Vasconie.
Guillaume-Amanieu erfde de burggraafschap van Bezaume via zijn voorouder Agnès. Hij vervolgde de monniken van het prioraat van La Réole, verwoestte de stad Saint-Ayrard en dwong de inwoners zich te hergroeperen bij het kasteel van Duras, dat hij net had gebouwd. Hij trouwde met een dochter van Guillaume-Taillefer III, graaf van Angoulême, en Vitapoy, dame van Benauges en Saint-Macaire. Daarmee bracht hij, onder een tak van het huis van Gabardan, de burggraafschappen van Benauges en Bezaume samen. Samen kregen zij een kind, Bernard I.

Guillaume-Amanieu erfde de vicomté van Bezaume van zijn grootmoeder Agnès. Hij vervolgde de monniken van het prioraat van La Réole, verwoestte de stad Saint-Ayrard en dwong de inwoners zich te verzamelen in het kasteel van Duras dat hij net had gebouwd. Hij trouwde met een dochter van Guillaume-Taillefer III, graaf van Angoulême, en Vitapoy, dame van Benauges en Saint-Macaire, waarbij hij de vicomté van Benauges en Bezaume onder een tak van het huis van Gabardan verenigde. Ze kregen een kind, Bernard 1er. .
Kasteel van Bénauges: Heerlijk verblijf van de vicomtes en later graven van Benauges en die van de vicomtes van Bezaume, in de natuurlijke regio van Entre-deux-Mers en de historische provincie Gascogne, sinds minstens de 13e eeuw. Het kasteel behoorde achtereenvolgens toe aan de familie de Grailly (pro-Engels tijdens de Honderdjarige Oorlog), aan die van de hertogen van Épernon (begin 17e eeuw) en sinds het begin van de 20e eeuw aan de familie Journu. De bronnen over de configuratie van de bewoning - als er bewoning was - zijn vervolgens vrijwel onbestaande wat betreft de periode van de Hoge Middeleeuwen. Het is in de 11e eeuw dat een dorp zich lijkt te ontwikkelen, dankzij de gelijktijdige bouw van een kasteel, in opdracht van de hertog van Aquitaine, en een benedictijns prioraat. De oudste vermelding van Saint-Macaire in geschreven bronnen dateert uit 1027, in de akte van schenking van het prioraat aan de abdij Sainte-Croix van Bordeaux door de hertog van Aquitaine. In 1038 wordt een kerk gebouwd in de buurt van het prioraat. Aangetrokken door deze verschillende polarisatie-elementen (voornamelijk door het prioraat), verzamelt de bevolking zich eromheen, waardoor een gegroepeerde bewoning van semi-hemisferische vorm ontstaat. Gelegen in een agrarische regio en aan de rand van de Garonne, dient Saint-Macaire zowel als markt als opslagplaats voor de productie van zijn eigen agrarische gebied en dat van de kleine omliggende gemeenschappen die in zijn invloedssfeer leven. Het is inderdaad via deze weg dat ze worden vervoerd voordat ze per rivier naar Bordeaux en de exportmarkten worden verzonden. Saint-Macaire oefent dus invloed uit op alle landelijke gemeenschappen aan de rechteroever die eraan grenzen, en fungeert als een polarisatie-dorp, waar een tiental parochies zich omheen verzamelen. .

Dankzij de Garonne, de belangrijkste communicatie-as en handelsroute gedurende de hele Middeleeuwen, kent Saint-Macaire een ongekende expansie, vooral omdat het profiteert van het begeerde "wijnprivilege" (tolrechten op Cahors-wijn [bron nodig]). Verrijkt en verfraaid, wordt de stad, nu voorzien van vestingwerken, een echte handelsstad, met meer dan 5.000 inwoners en overtreft zonder moeite het naburige dorp Langon, gelegen aan de linkeroever van de rivier. Als gevolg van deze ontwikkeling geniet Saint-Macaire relatief vroeg van gemeentelijke vrijheden, aangezien de eerste bekende burgemeester van het dorp, Raymond Guilhem Aymeric, in 1256 door de archieven wordt genoemd. Vervolgens wordt Saint-Macaire achtereenvolgens "koninklijke stad van Engeland" (1341) en "dochter van Bordeaux" vanwege zijn toetreding, in 1379, tot de Bordeaux-alliantie ter verdediging tegen de Franse troepen. Het is dus onder Engels protectoraat dat Saint-Macaire in de 13e en 14e eeuw zijn grootste periode van voorspoed kent. Gelegen aan de grens van de twee gehoorzaamheden (Engels en Frans), ondergaat Saint-Macaire de volledige gevolgen van de Honderdjarige Oorlog. Het werd zo belegerd en ingenomen door de hertog van Anjou in 1377, vervolgens door het Bordeaux-leger, van Engelse gehoorzaamheid, in 1420 om aan het einde van de Honderdjarige Oorlog (1453) terug te keren naar de Franse invloedssfeer. In 1461 vierde de stad het huwelijk tussen de zoon van Gaston IV de Foix-Grailly en Madeleine van Frankrijk, de zus van Lodewijk XI; de koning zelf was aanwezig bij de bruiloft. In april 1462 bevestigde Lodewijk XI de vrijheden, gebruiken en franchises van de gemeente, verleend door zijn voorgangers.

Uit dit huwelijk 2 kinderen, waaronder:


 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Amanieu*1045 Saint-Bonnet [Frankrijk] †1119  741 2 

Graille d'Angouleme
 
in
Kwartierstaat van ir Cees (Cornelis Jorden) Hagenbeek

Graille (Graule) d'Angouleme (Taillefer, de), geb. te Angouleme [Frankrijk] (te Angoulême [Frankrijk]) circa 1060.

 

tr.
met

Adhémar III le Barbu (Aymar III) de Limoges, zn. van Aymar II de Limoges (8e Vicomte de Limoges 1048-1090) en Humberge d'Angouleme, geb. te Limoges [Frankrijk] circa 1050, Vicomte de Ségur et Vicomte de Limoges (11e) 1139-1148 (9e Vicomte de Limoges 1090-1136), ovl. te Limoges [Frankrijk] in 1148.

 

Uit dit huwelijk 2 dochters:


 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Emma*1095  †1148 Angoulême [Frankrijk] 532 1 
2 Humberge*1090 Limoges [Frankrijk] †1153  631 2 

Aymar II de Limoges
 
in
Kwartierstaat van ir Cees (Cornelis Jorden) Hagenbeek

Aymar II de Limoges, geb. te Limoges [Frankrijk] circa 1023, 8e Vicomte de Limoges 1048-1090, ovl. circa 1090.

 

tr.
met

Humberge d'Angouleme, dr. van Geoffroi I Taillefer d'Angoulême (5e Comte d'Angoulême) en Pétronille d'Archiac, geb. circa 1025, ovl. na 1073.

 

Uit dit huwelijk een zoon:


 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Adhémar*1050 Limoges [Frankrijk] †1148 Limoges [Frankrijk] 981 2 

Humberge d'Angouleme
 
in
Kwartierstaat van ir Cees (Cornelis Jorden) Hagenbeek

Humberge d'Angouleme, geb. circa 1025, ovl. na 1073.

 

tr.
met

Aymar II de Limoges, zn. van Aymar I "le Bègue" "de Stotteraar" de Limoges en Sénegonde d'Aunay, geb. te Limoges [Frankrijk] circa 1023, 8e Vicomte de Limoges 1048-1090, ovl. circa 1090.

 

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Adhémar*1050 Limoges [Frankrijk] †1148 Limoges [Frankrijk] 981 2 

Aymar I "le Bègue" "de Stotteraar" de Limoges
 
in
Kwartierstaat van ir Cees (Cornelis Jorden) Hagenbeek

Aymar I "le Bègue" "de Stotteraar" de Limoges, geb. te Limoges [Frankrijk] circa 990, ovl. te Limoges [Frankrijk] op 18 aug 1036.

  • Vader:
    Guy I de Limoges, zn. van Géraud I de Limoges (4e Vicomte de Limoges 943- 986) en Rothilde ou Rotgardis de Brosse (Vicomtesse de Brosse (36), dame de Montluçon, souveraine de Chantelle), geb. te Limoges [Frankrijk] circa 962, 5e Vicomte de Limoges 986-1025, 3e Vicomte de Brosse 986-1025, ovl. te Limoges [Frankrijk] op 7 okt 1025, tr. met
 
  • Moeder:
    Emma de Ségur, geb. circa 960, 4e Vicomtesse de Ségur 986.

tr.
met

Sénegonde d'Aunay, geb. circa 1000.

Uit dit huwelijk 2 kinderen, waaronder:


 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Aymar*1023 Limoges [Frankrijk] †1090  671 1 

Sénegonde d'Aunay
in
Kwartierstaat van ir Cees (Cornelis Jorden) Hagenbeek

Sénegonde d'Aunay, geb. circa 1000.

tr.
met

Aymar I "le Bègue" "de Stotteraar" de Limoges, zn. van Guy I de Limoges (5e Vicomte de Limoges 986-1025, 3e Vicomte de Brosse 986-1025) en Emma de Ségur (4e Vicomtesse de Ségur 986), geb. te Limoges [Frankrijk] circa 990, ovl. te Limoges [Frankrijk] op 18 aug 1036.

 

Uit dit huwelijk 2 kinderen, waaronder:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Aymar*1023 Limoges [Frankrijk] †1090  671 1 

Guy I de Limoges
 
in
Kwartierstaat van Eduard von Saher
Kwartierstaat van ir Cees (Cornelis Jorden) Hagenbeek

Guy I de Limoges, geb. te Limoges [Frankrijk] circa 962, 5e Vicomte de Limoges 986-1025, 3e Vicomte de Brosse 986-1025, ovl. te Limoges [Frankrijk] op 7 okt 1025.

 
  • Moeder:
    Rothilde ou Rotgardis (Rothilde) de Brosse (Brosse de Montluçon, de), dr. van Adhemar Raoul de Brosse (Vicomte de Brosse) en Mélissende du Maine, geb. te Montluçon [Frankrijk] circa 932, Vicomtesse de Brosse (36), dame de Montluçon, souveraine de Chantelle (Dame de Montluçon, Souveraine de Chantelle (Allier), Vicomtesse de Limoges (87)), ovl. te Chaillac [Frankrijk] op 25 apr 991, tr. (1) met Archambaud I (Archambaud) Sire van Bourbon. Uit dit huwelijk een zoon.
 

tr.
met

Emma de Ségur, geb. circa 960, 4e Vicomtesse de Ségur 986.

Uit dit huwelijk een zoon:


 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Aymar I*990 Limoges [Frankrijk] †1036 Limoges [Frankrijk] 461 2 

Emma de Ségur
in
Kwartierstaat van Eduard von Saher
Kwartierstaat van ir Cees (Cornelis Jorden) Hagenbeek

Emma de Ségur, geb. circa 960, 4e Vicomtesse de Ségur 986.

tr.
met

Guy I de Limoges, zn. van Géraud I de Limoges (4e Vicomte de Limoges 943- 986) en Rothilde ou Rotgardis de Brosse (Vicomtesse de Brosse (36), dame de Montluçon, souveraine de Chantelle), geb. te Limoges [Frankrijk] circa 962, 5e Vicomte de Limoges 986-1025, 3e Vicomte de Brosse 986-1025, ovl. te Limoges [Frankrijk] op 7 okt 1025.

 

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Aymar I*990 Limoges [Frankrijk] †1036 Limoges [Frankrijk] 461 2 

Géraud I de Limoges
 
in
Kwartierstaat van Eduard von Saher
Kwartierstaat van ir Cees (Cornelis Jorden) Hagenbeek

Géraud I de Limoges, geb. te Limoges [Frankrijk] circa 913, 4e Vicomte de Limoges 943- 986 (, 6e vicomte de Limoges 963-988, Seigneur de Rochechouart), ovl. te Rochechouart [Frankrijk] circa 980 (988).


Géraud I de Limoges.
Gérard, of Giraud, een afstammeling van graaf Foucher, en volgens M. Baluze de zoon van Hildegaire, was de opvolger van Renaud, die, volgens deze hypothese, zijn broer zou zijn geweest.

Rond het jaar 970 vocht hij samen met zijn zoon Gui tegen Boson de Oudere, graaf van de Marche, en Hélie, zijn zoon, graaf van Périgord, bij het kasteel van Brosse, dat zij probeerden van hem af te nemen. Het aantal doden was zo groot in deze strijd, dat men nauwelijks plekken vond om hen te begraven. Diezelfde Hélie liet in 974 de ogen uitsteken van Benoît, koorbisschop van Limoges. Girard en zijn zoon Gui namen de wapens op om deze wandaad te wreken.

Het jaar van overlijden van burggraaf Girard is onbekend, maar hij stierf uiterlijk in het jaar 1000. .

Van 943 tot 988: Géraud († 988), zoon van de vorige generatie, getrouwd met Rothilde. Zijn vierde zoon, Aimery, ook wel Ostofrancus genoemd, wordt beschouwd als de stamvader van de burggraaf van Rochechouart. Een andere zoon, Géraud d'Argenton, is de voorvader van de burggraaf van Brosse. .

De Pont Saint-Étienne is een brug in de stad Limoges. Hij is 120 meter lang en werd gebouwd in de 13e eeuw.

In de Middeleeuwen, toen de stad Limoges verdeeld was in twee delen (de Cité en het Château), waren de bewoners van de kathedraalwijk (de Cité) afhankelijk van de oude Pont St Martial, die stroomafwaarts aan de Vienne lag. Ze besloten een nieuwe brug te bouwen, zodat ze niet langer afhankelijk waren van het Château.

De bouw werd afgerond in 1203, onder de muur van de Cité, en maakte deel uit van het defensieve systeem van dit gebied. De brug werd verdedigd door twee torens met ophaalbruggen, één aan elke kant. De inscriptie die herinnert aan de werkzaamheden van 1619 is begraven onder de Quai Louis Goujaud, samen met de laatste boog. In 1854 werd de brug hersteld. In 1903 was er sprake van sloop om een nieuwe brug te bouwen, maar de publieke opinie verhinderde dit, en de brug bestaat nog steeds.

Van Rothilde, zijn vrouw, dochter en erfgename van de burggraaf van Brosse, liet hij de volgende kinderen achter: .

Gui, zijn opvolger .

Hildegaire en Alduin, achtereenvolgens bisschoppen van Limoges.

Aimeri, stamvader van de burggraaf van Rochechouart .

Gérard, heer van Argenton.

Geoffroi, bekend als Petitboeuf, abt van Saint-Martial de Limoges.

Hugues, monnik in hetzelfde klooster.

Asceline, getrouwd met Adelbert, graaf van de Marche en Périgord .
Almodis, getrouwd met Boson II, graaf van de Marche.

 
 

tr. in 960 (circa 955)
met

Rothilde ou Rotgardis (Rothilde) de Brosse (Brosse de Montluçon, de), dr. van Adhemar Raoul de Brosse (Vicomte de Brosse) en Mélissende du Maine, geb. te Montluçon [Frankrijk] circa 932, Vicomtesse de Brosse (36), dame de Montluçon, souveraine de Chantelle (Dame de Montluçon, Souveraine de Chantelle (Allier), Vicomtesse de Limoges (87)), ovl. te Chaillac [Frankrijk] op 25 apr 991, tr. (1) met Archambaud I (Archambaud) Sire van Bourbon. Uit dit huwelijk een zoon.

 


Rothilde ou Rotgardis de Brosse.
In het jaar 761 nam Pépin de Korte (714-768) de forten van Bourbon en Chantelle in met een aanval. .

Na deze periode, rond 1050, veranderde de stad van locatie en vestigde zich op de huidige plek, een geïsoleerde heuvelrug, een versterkt kamp van oude oorsprong die doet denken aan de Gallische oppida. De locatie was gemakkelijker te verdedigen als een vooruitstekende klif, boven een bocht van de Bouble, en vormde een ideale plek voor de vestiging van een versterkt spitseiland. .

Een vierkante donjon verving de omwalde motte. Chantelle werd toen een van de versterkte plaatsen die toebehoorden aan de familie Bourbon, samen met andere locaties zoals Bourbon-Larchambault, Montluçon, Moulins, Belleperche en Murat. .

De vicomtes de Brosse zijn afstammelingen van de familie van de burggraaf van Limoges. Ze waren eigenaars van het kasteel van Brosse, gelegen in Chaillac in de Indre. Deze familie wordt als uitgestorven beschouwd sinds 1564. .

De vicomtes de Brosse zijn afkomstig van Rothilde de Brosse (eerste helft van de 10e eeuw). De eerste heren, kasteelbewoners of burggraaf van Brosse waren onder andere Raoul en diens zoon Guy (ook wel Guy Raoul). Rothilde trouwde rond 957 met Géraud I, burggraaf van Limoges (ca. 900-986) en had een uitgebreide afstamming via haar twee zonen: .

Gui, opvolger als burggraaf van Limoges.

Aimeri "Ostefranc", de stamvader van de burggraaf van Rochechouart. .
Een jongere zoon van burggraaf Adhémar I le Bègue van Limoges (990-1036), kleinzoon van Guy, wordt vermoedelijk Bernard I de Brosse, die rond 1105 overleed. Hij was verbonden aan Béraud I (burggraaf van Bridiers en heer van Crozant) en wordt beschouwd als de stichter van de tak van de burggraaf van Brosse. .

De ruïnes van het middeleeuwse kasteel van Brosse (privé-eigendom) zijn nog steeds zichtbaar nabij Saint-Benoît-du-Sault, waar een priorij van de abdij van Saint-Benoît-sur-Loire stond onder toezicht van deze burggraaf. .
In 1313 ging de titel van burggraaf van Brosse over naar de familie Chauvigny van Châteauroux via een huwelijk. In de 13e eeuw werden belangrijke eigendommen en titels via huwelijken verdeeld tussen de familie Brosse en de Chauvigny-de-Châteauroux, die later ook fiefs zoals Boussac, Ste-Sévère, en Huriel in handen kregen.

In de tweede helft van de 13e eeuw sloten twee broers uit de jongere tak van de burggraaf van Brosse, Hugues II en Roger, een alliantie met Isabelle en Marguerite – twee dochters van Ebbes de Déols, een jongere afstammeling van de graven van Châteauroux. Zij brachten als bruidsschat de Berrichon-heerlijkheden Boussac, Sainte-Sévère en Huriel mee. Volgens de Berrichon-genealoog Thaumas de la Thaumassière werd de heerlijkheid Boussac toen verheven tot burggraafschap: Pierre I de Brosse (overleden in 1305/1315), zoon van Roger, werd aangeduid als burggraaf van Boussac en Huriel.

Louis I, zoon van Pierre I de Brosse van Boussac, sneuvelde tijdens de Slag bij Poitiers (september 1356). Zijn twee zonen volgden hem op in Boussac: eerst Louis II (overleden in 1398) en daarna Pierre II de Brosse (overleden in 1422), die getrouwd was met Marguerite de Malval. Uit dit huwelijk kwam de maarschalk van Boussac, Jean de Brosse, voort, een van de metgezellen van Jeanne d'Arc. .

Door huwelijken ging het burggraafschap Brosse over naar de families Déols-Châteauroux-Chauvigny, terwijl belangrijke heerlijkheden zoals Boussac, Sainte-Sévère en Huriel in handen kwamen van de familie Brosse. Vicomtes de Brosse .

Géraud I, zoon van Bernard I en de dochter van burggraaf Béraud I van Bridiers. .
Kinderen: Bernard II, Guillaume, Gui, Foulques (burggraaf van Bridiers), Garnier, Gui, Bernard.

Bernard II (of I) (1105-1168), zoon van Géraud de Brosse en Agnès de Liveran. .
Kinderen: Bernard III, Bérard.

Bernard III (of II), overleden rond 1193/1198, zoon van Bernard II en Philiberte de la Pastoresse. .
Kinderen: Bernard IV, Aénor (gehuwd met Gaucelin V de Pierre-Buffière). Bernard IV (of III) (1172-1222), zoon van Bernard III en Adelmodis d'Angoulême. Kinderen: Hugues?, Guillaume (aartsbisschop van Sens), Aliénor (gehuwd met Thibaud IV Chabot).

Einde van de oudste tak (?) .

Bérard, hierboven genoemd, jongere burggraaf van Brosse (secundair), jongere broer van Bernard III. Géraud II (ca. 1180-1239), zoon van Bérard en Agathe de Preuilly, dochter van Pierre II Montrabel. Kinderen: Hugues?; Pierre, jongere burggraaf van Brosse; Elie, kanunnik van St-Etienne van Bourges. .

Hugues I (1210-1274), zoon van Géraud II (of misschien van Bernard IV?). Kinderen: Hugues II; Roger (heer van Boussac, hieronder). .

Hugues II (1236-1297), zoon van Hugues I en Guiburge Palesteau/Palestel, dame van Sainte-Sévère en Dun, burggravin van Châteauclos; echtgenoot van eerst Isabelle de Déols en later Aénor de Brenne, dame van Pocé. Kinderen: Jean/Pierre; Hélie de Châteauclos; Guillaume; Aliénor. .

Jean of Pierre (1265-), zoon van Hugues II (en van Isabelle de Déols of eerder van Aénor de Brenne?). .

Jeanne, † ca. 1348, dochter van Jean/Pierre, getrouwd ca. 1313/1314 met André II de Chauvigny de Châteauroux.

Jongere tak: de familie de Brosse, baronnen van Boussac (Deze tak heeft niet de titel van burggraaf van Brosse). Na de dood van burggraaf Jean wordt de familie voortgezet door de nakomelingen van Roger de Brosse, jongere broer van Hugues II. Roger trouwde rond 1256 met Marguerite de Déols. .

Pierre I (1274-1315), zoon van Roger en Marguerite de Déols. Kinderen: Louis I; Pierre d'Huriel. .

Louis I (1304-1356, gesneuveld in de Slag bij Poitiers), zoon van Pierre I en Blanche/Marguerite de Sancerre. Kinderen: .

Louis II; Pierre II; Isabelle; Jeanne.

Marguerite; Blanche (gehuwd met Guy I de Chauvigny van Châteauroux, burggravin van Brosse).

Opmerkelijke figuren in latere generaties: .

Jean I (1375/1376-1433): Maarschalk van Frankrijk, een metgezel van Jeanne d'Arc.

Jean II (1423-1482): Getrouwd met Nicole de Bretagne.

Na het huwelijk van Jean II de Brosse in 1437 met Nicole de Penthièvre, kregen de heren van Boussac de titel graaf van Penthièvre en baronnrn van l'Aigle.

Jean III (overleden in 1502), graaf van Penthièvre en burggraaf van Bridiers, zoon van Jean II en Nicole de Penthièvre, gehuwd met Louise de Laval-Montfort. Kinderen: .

René.

Madeleine: gehuwd met 1° Janus de Savoie-Genevois-Faucigny, 2° .
François, baron d'Avaugour, graaf van Vertus en Goëlo.

François.

Isabeau: dame van Sainte-Sévère, gehuwd met Jean IV de Rieux. .
Marguerite. .

Catherine: gehuwd met Jean III du Pont-l'Abbé en Rostrenen.

René (1470-1524/1525), graaf van Penthièvre en burggraaf van Bridiers, zoon van Jean III en Louise de Laval-Montfort, gehuwd met Jeanne de La Clyte de Commines. Hij sneuvelde in de Slag bij Pavia. Kinderen: .
François. .

Jean.

Charlotte: moeder van Sébastien de Luxembourg. .

Jeanne: zonder nageslacht, gehuwd met René de Laval.

Françoise: gehuwd met Claude Gouffier, tweede hertog van Roannais. .
Jean IV (1505-1564/1565), graaf en eerste hertog van Étampes, zoon van René en Jeanne de La Clyte de Commines. Hij werd opgevolgd door Sébastien de Luxembourg, hertog van Étampes en Penthièvre, en heer van Martigues, zijn neef. .

Huwelijk van Géraud I de Limoges (943-988) met Rothilde, dochter van de burggraaf van Brosse. .
Kinderen: .

Gui: opvolger als burggraaf van Limoges.

Hildegaire en Alduin: respectievelijk bisschoppen van Limoges.

Aimery ("Ostofrancus"): stamvader van de burggraaf van Rochechouart. .
Gérard: heer van Argenton. .

Geoffroi ("Petitboeuf"): abt van Saint-Martial de Limoges. .

Hugues: monnik in hetzelfde klooster. .

Ascélina: gehuwd met Adelbert, graaf van de Marche en Périgord. .
Almodis: gehuwd met Boson II, graaf van de Marche.
Ce mariage, par suite des possessions qu'il lui apportait et de l'influence qu'il lui donnait, avait excité la jalousie de ses voisins. Dont Boson 1er de la Marche qui fit construire à Bellac un château flanqué de 9 tours. Ambitieux et courageux, Boson aidé de son fils Hélie, faisait de nombreuses incursions sur les terres de la vicomté de Limoges. Lorsqu'ils attaquèrent le château de Brosse, Géraud et son fils Gui se mirent en campagne. Après une sanglante bataille, Géraud resta maître du champ de bataille. Cette guerre fut aussi la cause d'un crime commis par Helie de la Marche qui creva les yeux de Benoit, chorévêque de Limoges. Géraud et son fils marchèrent contre le comte Hélie mais furent mis en fuite. Gui tendit alors une embuscade à Hélie et à son frère Audebert et promit le même supplice au comte de la Marche. Celui-ci réussit à s'enfuir. et quitta l'épée pour prendre l'habit de pèlerin. Il alla à Rome demander son pardon et mourut sur la route du retour. La haine poursuivit sa famille et Gaubert, frère d'Hélie eut les yeux crevés par les Poitevins. Audebert fut retenu prisonnier de longues années. pour avoir la paix avec ses voisins, Géraud maria ses deux filles, Almodis ( appelée aussi Emme) et Aiscelina aux deux frères de la Marche encore vivants: Audebert et Boson II.

Uit dit huwelijk 8 kinderen, waaronder:


 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Aimeric I*963 Rochechouart [Frankrijk] †1036  732 1 
2 Guy I*962 Limoges [Frankrijk] †1025 Limoges [Frankrijk] 631 1 
3 Almodis*960 Limoges [Frankrijk] †1007  473 2 
4 Tisalga*952 Limoges [Frankrijk]    1 2 

Adhemar Raoul de Brosse
in
Kwartierstaat van Eduard von Saher
Kwartierstaat van ir Cees (Cornelis Jorden) Hagenbeek

Adhemar Raoul de Brosse, geb. te Chaillac [Frankrijk] circa 905, Vicomte de Brosse.

Adhemar Raoul de Brosse.
De burggraven van Brosse stammen af van de familie van de burggraven van Limoges. Ze waren gevestigd in het kasteel van Brosse, gelegen in de Indre. .

De burggraven van Brosse stammen af van Géraud, burggraaf van Limoges (ca. 900-ca. 986), die een talrijke nakomelingschap had: Gui, burggraaf van Limoges na zijn vader; Aimeri "Ostefranc" (de stamvader van de tak van de burggraven van Rochechouart); en Géraud, heer van Argenton (de stamvader van de tak van de burggraven van Brosse). Onder hun andere broers en zussen waren Hildegaire en Alduin, die elkaar opvolgden als bisschop van Limoges, Geoffroy, abt van Saint-Martial, en Adalmodis, die trouwde met Aldebert, graaf van La Marche, en later met Willem, hertog van Aquitanië. .

De ruïnes van het feodale kasteel van Brosse (privé-eigendom) zijn nog steeds zichtbaar nabij Saint-Benoît-du-Sault, waar een priorij van de abdij van Saint-Benoît-sur-Loire onder toezicht van deze burggraven was gevestigd.

In 1313 ging de titel van burggraaf van Brosse over naar de familie Chauvigny door het huwelijk van de enige dochter van Hugues II, de laatste burggraaf met die naam, met André II van Chauvigny.

In de tweede helft van de 13e eeuw trouwden twee broers uit de jongere tak van de Brosse-familie, Hugues en Roger, met twee dochters van Ebbes de Déols, een machtige graaf van Châteauroux, die hen de Berrichonse heerlijkheden Boussac, Sainte-Sévère en Huriel als bruidsschat brachten. .

Volgens de Berrichonse genealoog Thaumas de la Thaumassière werd de heerlijkheid Boussac toen verheven tot burggraafschap. Pierre I de Brosse (overleden in 1305), zoon van Hugues en erfgenaam van zijn broer Roger, werd aangeduid als burggraaf van Boussac en Huriel. .

Louis I, zoon van Pierre I de Brosse, sneuvelde tijdens de Slag bij Poitiers (1356). Zijn twee zonen volgden hem op: eerst Louis II (overleden in 1398) en daarna Pierre II de Brosse (overleden in 1422), die trouwde met Marguerite de Malval. Uit dit huwelijk werd Jean de Brosse geboren.

tr.
met

Mélissende du Maine, dr. van Hugo I graaf van Maine en Bilichilde du Maine, geb. te Chaillac [Frankrijk] voor 910.

Uit dit huwelijk een dochter:


 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Rothilde*932 Montluçon [Frankrijk] †991 Chaillac [Frankrijk] 582 9 

Ermengarde de la Queuille
in
Kwartierstaat van Eduard von Saher
Kwartierstaat van ir Cees (Cornelis Jorden) Hagenbeek

Ermengarde de la Queuille, geb. te Laqueuille [Frankrijk] in 865, Comtesse de Bourbon, Dame de Souvigny, ovl. in 924.

tr.
met

Ademar (Ademarus, Aymar) Sire van Bourbon, zn. van Nivelon Sire de Bourbon-L'archambault (Comte de Bourbon) en Cunégonde de Deols (Comtesse de Bourbon), geb. te Souvigny [Frankrijk] na 860, ovl. te Souvigny [Frankrijk] na 921.

Ademar Sire van Bourbon.
De baljuw van Châtel-de-Neuvre (pagus Denobrensis), werkzaam voor hertog Willem I van Aquitanië en door de auteur van het cartularium van de abdij van Cluny omschreven als 'miles clarissimus,' is de eerste historisch zekere voorouder van het huis Bourbon. Hij wordt genoemd in 913, toen koning Karel de Eenvoudige hem als beloning voor zijn trouw verschillende landgoederen schonk in Berry, Auvergne en Autunois, langs de oevers van de Allier. .

Aymar stond aan het hoofd van een belangrijk baljuwschap, gelegen op de grens van Auvergne en Berry. Men neemt aan dat dit baljuwschap de landerijen omvatte tussen Châtel-de-Neuvre, Marigny en Neuvy. .

De oprichtingsakte van de abdij van Cluny, opgesteld in Bourges in 910 door Willem de Vrome, hertog van Guyenne en graaf van Auvergne en Mâcon, bevat de naam van een Adhémar in de getuigenlijst, vermoedelijk een vazal van de graaf. .

Rond 915 schonk hij "uit angst voor de hel, uit liefde voor God en voor het heil van zijn ziel" het landgoed Souvigny, inclusief de aan Sint-Pieter gewijde kerk, aan de abdij van Cluny, die in 910 was gesticht. Hiermee voerde hij waarschijnlijk ook een politieke daad uit, aangezien hij zijn villa aan de abdij van zijn leenheer gaf.

Hij wordt ook genoemd in een andere akte, maar deze is twijfelachtig. Deze akte, opgesteld in Autun in 918, vermeldt dat hij een bezit in Lusigny toevoegde aan het prioraat van Souvigny. .

In mei 922 wordt een oorkonde genoemd van Ademarus comes (graaf Aymar), die Lisinias villa in pago Augustidense schenkt aan Cluny/Souvigny voor de zielen van "senioris mei Nibilungi genitoris et Kunegundis genetricis," ondertekend door Haimonis.

In 923 maakt Adhémar zijn testament op. In dit testament, gedateerd "vanuit zijn kasteel van Moulins op het grondgebied van Autun," verwijst hij naar zijn grootvader graaf Childebrand en zijn vader Nivelon. Hij benoemt zijn oudste zoon Aymon als erfgenaam van al zijn bezittingen, met uitzondering van kleinere landdonaties aan zijn jongere kinderen. De authenticiteit van de akten uit 918 en 923 is echter meer dan betwistbaar, aangezien in de akte van 923 wordt verwezen naar zijn kasteel van Moulins, terwijl er destijds nog geen kasteel in Moulins bestond. Er wordt ook gesproken over Saint-Vincent de Chantelle, dat pas 13 jaar later zou worden gesticht.

Uit dit huwelijk een zoon:


 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Aimon I*900 Souvigny [Frankrijk] †959 Souvigny [Frankrijk] 591 2 

Mélissende du Maine
in
Kwartierstaat van Eduard von Saher
Kwartierstaat van ir Cees (Cornelis Jorden) Hagenbeek

Mélissende du Maine, geb. te Chaillac [Frankrijk] voor 910.

tr.
met

Adhemar Raoul de Brosse, geb. te Chaillac [Frankrijk] circa 905, Vicomte de Brosse.

Adhemar Raoul de Brosse.
De burggraven van Brosse stammen af van de familie van de burggraven van Limoges. Ze waren gevestigd in het kasteel van Brosse, gelegen in de Indre. .

De burggraven van Brosse stammen af van Géraud, burggraaf van Limoges (ca. 900-ca. 986), die een talrijke nakomelingschap had: Gui, burggraaf van Limoges na zijn vader; Aimeri "Ostefranc" (de stamvader van de tak van de burggraven van Rochechouart); en Géraud, heer van Argenton (de stamvader van de tak van de burggraven van Brosse). Onder hun andere broers en zussen waren Hildegaire en Alduin, die elkaar opvolgden als bisschop van Limoges, Geoffroy, abt van Saint-Martial, en Adalmodis, die trouwde met Aldebert, graaf van La Marche, en later met Willem, hertog van Aquitanië. .

De ruïnes van het feodale kasteel van Brosse (privé-eigendom) zijn nog steeds zichtbaar nabij Saint-Benoît-du-Sault, waar een priorij van de abdij van Saint-Benoît-sur-Loire onder toezicht van deze burggraven was gevestigd.

In 1313 ging de titel van burggraaf van Brosse over naar de familie Chauvigny door het huwelijk van de enige dochter van Hugues II, de laatste burggraaf met die naam, met André II van Chauvigny.

In de tweede helft van de 13e eeuw trouwden twee broers uit de jongere tak van de Brosse-familie, Hugues en Roger, met twee dochters van Ebbes de Déols, een machtige graaf van Châteauroux, die hen de Berrichonse heerlijkheden Boussac, Sainte-Sévère en Huriel als bruidsschat brachten. .

Volgens de Berrichonse genealoog Thaumas de la Thaumassière werd de heerlijkheid Boussac toen verheven tot burggraafschap. Pierre I de Brosse (overleden in 1305), zoon van Hugues en erfgenaam van zijn broer Roger, werd aangeduid als burggraaf van Boussac en Huriel. .

Louis I, zoon van Pierre I de Brosse, sneuvelde tijdens de Slag bij Poitiers (1356). Zijn twee zonen volgden hem op: eerst Louis II (overleden in 1398) en daarna Pierre II de Brosse (overleden in 1422), die trouwde met Marguerite de Malval. Uit dit huwelijk werd Jean de Brosse geboren.

Uit dit huwelijk een dochter:


 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Rothilde*932 Montluçon [Frankrijk] †991 Chaillac [Frankrijk] 582 9 

Hildegaire I de Limoges
 
in
Kwartierstaat van Eduard von Saher
Kwartierstaat van ir Cees (Cornelis Jorden) Hagenbeek

Hildegaire I (Hildebert I) de Limoges, geb. te Limoges [Frankrijk] circa 850, 2e Vicomte de Limoges 916- ca.940, ovl. te Limoges [Frankrijk] op 26 mrt 937.


Hildegaire I de Limoges.
Hildebert I de LIMOGES, 2e burggraaf van Limoges (886-916), was een trouwe volgeling van Karel de Kale (864-916). .

De oudst bekende voorouder van het huis Limoges is mogelijk Foucher, een trouwe volgeling van Karel II de Kale, die zich in de Limousin vestigde. De eerste persoon die de titel Lemovicensis ("van Limoges" of "van de Limousin") droeg, was Aldebert of Hildebert, genoemd tussen 875 en 904.

De zoon van Aldebert, Hildegaire, was de eerste die de titel "burggraaf van de Limousin" (Lemovicinorum vicecomes) droeg, van 914 tot het einde van de jaren 930. Volgens de meest gangbare historische hypothese stammen de dynastieën van de burggraafschappen van Aubusson (afkomstig van Ramnulphe), Ségur (afkomstig van een andere Foucher) en Comborn (afkomstig van Archambaud) af van de dynastie van de burggraafschappen van Limoges. Dit is gebaseerd op een document uit de jaren 936-942, waarin de verschillende burggraafschappen als consanguinei (bloedverwanten of neven) worden beschreven.

 

tr.
met

Thetberge d'Aurillac, dr. van Gerard II de Limousin (Comte du Lumousin) en Adaltrude , geb. te Bourges (F) [Frankrijk] circa 850, Comtesse, ovl. te Limoges [Frankrijk].

Uit dit huwelijk 3 kinderen, waaronder:


 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Hildegaire*870 Limoges [Frankrijk] †916 Limoges [Frankrijk] 462 3 
2 Foucher I*885  †948  631 4 

Thetberge d'Aurillac
in
Kwartierstaat van Eduard von Saher
Kwartierstaat van ir Cees (Cornelis Jorden) Hagenbeek

Thetberge d'Aurillac, geb. te Bourges (F) [Frankrijk] circa 850, Comtesse, ovl. te Limoges [Frankrijk].

  • Moeder:
    Adaltrude , geb. voor 840, ovl. na 856.

tr.
met

Hildegaire I (Hildebert I) de Limoges, zn. van Foulques I de Rouergue de Limoges (2e Vicomte de Limoges) en Adaltrude d'Auvergne, geb. te Limoges [Frankrijk] circa 850, 2e Vicomte de Limoges 916- ca.940, ovl. te Limoges [Frankrijk] op 26 mrt 937.

 


Hildegaire I de Limoges.
Hildebert I de LIMOGES, 2e burggraaf van Limoges (886-916), was een trouwe volgeling van Karel de Kale (864-916). .

De oudst bekende voorouder van het huis Limoges is mogelijk Foucher, een trouwe volgeling van Karel II de Kale, die zich in de Limousin vestigde. De eerste persoon die de titel Lemovicensis ("van Limoges" of "van de Limousin") droeg, was Aldebert of Hildebert, genoemd tussen 875 en 904.

De zoon van Aldebert, Hildegaire, was de eerste die de titel "burggraaf van de Limousin" (Lemovicinorum vicecomes) droeg, van 914 tot het einde van de jaren 930. Volgens de meest gangbare historische hypothese stammen de dynastieën van de burggraafschappen van Aubusson (afkomstig van Ramnulphe), Ségur (afkomstig van een andere Foucher) en Comborn (afkomstig van Archambaud) af van de dynastie van de burggraafschappen van Limoges. Dit is gebaseerd op een document uit de jaren 936-942, waarin de verschillende burggraafschappen als consanguinei (bloedverwanten of neven) worden beschreven.

Uit dit huwelijk 3 kinderen, waaronder:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Hildegaire*870 Limoges [Frankrijk] †916 Limoges [Frankrijk] 462 3 
2 Foucher I*885  †948  631 4 

Gerard II de Limousin
in
Kwartierstaat van Eduard von Saher
Kwartierstaat van ir Cees (Cornelis Jorden) Hagenbeek

Gerard II de Limousin, geb. circa 832, Comte du Lumousin, ovl. in 879.

tr.
met

Adaltrude , geb. voor 840, ovl. na 856.

Uit dit huwelijk een dochter:


 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Thetberge*850 Bourges (F) [Frankrijk]  Limoges [Frankrijk]  1 3 

Adaltrude
in
Kwartierstaat van Eduard von Saher
Kwartierstaat van ir Cees (Cornelis Jorden) Hagenbeek

Adaltrude , geb. voor 840, ovl. na 856.

tr.
met

Gerard II de Limousin, geb. circa 832, Comte du Lumousin, ovl. in 879.

Uit dit huwelijk een dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Thetberge*850 Bourges (F) [Frankrijk]  Limoges [Frankrijk]  1 3 

Robert de Turenne
in
Kwartierstaat van Eduard von Saher
Kwartierstaat van ir Cees (Cornelis Jorden) Hagenbeek

Robert de Turenne, geb. te Limoges [Frankrijk] in 853.

tr.
met

Ermensinde de Chanac, geb. te Molières-Chavaillac [Frankrijk] circa 855, ovl. in 890.

Robert II de Turenne.
Van de 9e tot de 13e eeuw speelden de Comborn, afkomstig uit de Vézère-vallei, een actieve rol in de kruistochten en de Frans-Engelse oorlogen. Ze verkregen uitzonderlijke privileges van de Franse koningen. In de eerste helft van de 14e eeuw kwam de vicomté onder beheer van de graven van Comminges, machtige feodale heren uit de Pyreneeën, voordat het 94 jaar lang werd overgedragen aan de familie Roger de Beaufort. Deze familie bracht twee pausen van Avignon voort: Clemens VI en Gregorius XI, en twee vicomtes: Guillaume III Roger de Beaufort en Raymond de Turenne, evenals twee vicomtessen: Antoinette de Turenne en Éléonore de Beaujeu.

Van 1444 tot 1738 was de vicomté in het bezit van de familie La Tour d'Auvergne. Op hun hoogtepunt werd Henri de La Tour d'Auvergne, een bondgenoot en wapenbroeder van koning Hendrik IV, hertog van Bouillon en prins van Sedan. Zijn zoon Henri, maarschalk van Frankrijk, kreeg de bijnaam "grote Turenne". .

De Reformatie en de godsdienstoorlogen .
Onder de familie La Tour d'Auvergne ging de vicomté over naar de Reformatie. Het calvinisme verspreidde zich via de schippers van de Dordogne. Na de Bartholomeusnacht in 1575 sloot Henri de La Tour zich aan bij Hendrik van Navarra. Turenne werd een belangrijk centrum voor de godsdienstoorlogen en later voor de opstanden van de Fronde.

Het einde van de onafhankelijkheid Op 8 mei 1738 werd Turenne verkocht aan Lodewijk XV om de gokschulden van Charles-Godefroy, de laatste vicomte van de La Tour d'Auvergne-familie, af te betalen. Dit betekende het einde van de quasi-onafhankelijkheid van het laatste Franse leengoed. De inwoners, nu onderdanen van Lodewijk XV, werden onderworpen aan belastingen, en de koning beval de ontmanteling van de vesting. Tijdens de Franse Revolutie verloor Turenne zijn status en werd het de zetel van een koninklijk baljuwschap. .

Van middeleeuwse dorpen tot castelnaus Aan het einde van de vroege middeleeuwen ontstonden de nederzettingen die nog steeds de basis vormen van veel dorpen in Frankrijk. Tussen de 11e en 12e eeuw concentreerde de bewoning zich rond kastelen en kerken. .

Deze versterkte nederzettingen, bekend als "castra", "castet" of "castelneaux", waren vaak defensief gelegen op hoogten en bestonden uit dichtbevolkte gemeenschappen. .
Voorbeelden zijn:.

Ronde dorpen zoals Fourcès in de Gers. .

Langgerekte dorpjes op heuveltoppen zoals Biran in de Gers. .

Dorpen in concentrische cirkels met terrassen die onder een kasteel liggen.

Deze nederzettingen waren meestal goed georganiseerd en gecoördineerd, en vormen de historische basis voor veel huidige dorpen in Frankrijk.

Uit dit huwelijk 3 kinderen.

Ermensinde de Chanac
in
Kwartierstaat van Eduard von Saher
Kwartierstaat van ir Cees (Cornelis Jorden) Hagenbeek

Ermensinde de Chanac, geb. te Molières-Chavaillac [Frankrijk] circa 855, ovl. in 890.

tr.
met

Robert de Turenne, zn. van Ramulphe de Turenne en Hélis ou Adélaïde de Castelnau (Dame de Beaulieu et de Gagnac), geb. te Limoges [Frankrijk] in 853.

Uit dit huwelijk 3 kinderen.