Archambaud IV "le Barbu" de Comborn | ![]() |
in Kwartierstaat van ir Cees (Cornelis Jorden) Hagenbeek Archambaud IV "le Barbu" de Comborn, geb. te Corrèze [Frankrijk] circa 1098, Vicomte de Comborn (1119-1124) de Limoges, vicomte de Ségur, ovl. in 1137. |
| ![]() |
| ![]() |
tr.
met
Humberge (Humberge II Brunissende) de Limoges, dr. van Adhémar III le Barbu de Limoges (Vicomte de Ségur et Vicomte de Limoges (11e) 1139-1148) en Graille d'Angouleme, geb. te Limoges [Frankrijk] circa 1090, Vicomtesse de Ségur (Vicomtesse de Limoges Vicomtesse de Ségur), ovl. in 1153, tr. met | ![]() |
Uit dit huwelijk 2 kinderen:
naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
1 | Béatrix | *1120 | †1150 | 30 | 1 | 1 | ||
2 | Adhémar IV | *1110 | †1146 | Limoges [Frankrijk] | 36 | 1 | 0 |
Humberge de Limoges | ![]() |
in Kwartierstaat van ir Cees (Cornelis Jorden) Hagenbeek Humberge (Humberge II Brunissende) de Limoges, geb. te Limoges [Frankrijk] circa 1090, Vicomtesse de Ségur (Vicomtesse de Limoges Vicomtesse de Ségur), ovl. in 1153. |
| ![]() |
| ![]() |
tr.
met
Archambaud IV "le Barbu" de Comborn, zn. van Bernard I de Comborn (Vicomte de Comborn (1111), Doyen de St Yrieix, Chevalier, Croisé (1096)(1°), Moine à Cluny (112) en Garcille Ermengarde de Courson, geb. te Corrèze [Frankrijk] circa 1098, Vicomte de Comborn (1119-1124) de Limoges, vicomte de Ségur, ovl. in 1137, tr. met | ![]() |
Uit dit huwelijk 2 kinderen:
naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
1 | Béatrix | *1120 | †1150 | 30 | 1 | 1 | ||
2 | Adhémar IV | *1110 | †1146 | Limoges [Frankrijk] | 36 | 1 | 0 |
tr. te Château de Bénauges [Frankrijk] voor 1070
met
Guillaume Armanjeu II de Benauges d'Albret de Vasconie, zn. van Amanieu I Sanche de Benauges d'Albret de Vasconie (Sire d'Albret, Seigneur de Labrit) en Ximena de Navarre, geb. te Arbis [Frankrijk] circa 1030, Seigneur de Benauges et Saint-Macaire Ier Vicomte de Benauges, ovl. te Saint-Macaire [Frankrijk] in 1103, tr. met
Guillaume Armanjeu II de Benauges d'Albret de Vasconie.
Guillaume-Amanieu erfde de burggraafschap van Bezaume via zijn voorouder Agnès. Hij vervolgde de monniken van het prioraat van La Réole, verwoestte de stad Saint-Ayrard en dwong de inwoners zich te hergroeperen bij het kasteel van Duras, dat hij net had gebouwd. Hij trouwde met een dochter van Guillaume-Taillefer III, graaf van Angoulême, en Vitapoy, dame van Benauges en Saint-Macaire. Daarmee bracht hij, onder een tak van het huis van Gabardan, de burggraafschappen van Benauges en Bezaume samen. Samen kregen zij een kind, Bernard I.
Guillaume-Amanieu erfde de vicomté van Bezaume van zijn grootmoeder Agnès. Hij vervolgde de monniken van het prioraat van La Réole, verwoestte de stad Saint-Ayrard en dwong de inwoners zich te verzamelen in het kasteel van Duras dat hij net had gebouwd. Hij trouwde met een dochter van Guillaume-Taillefer III, graaf van Angoulême, en Vitapoy, dame van Benauges en Saint-Macaire, waarbij hij de vicomté van Benauges en Bezaume onder een tak van het huis van Gabardan verenigde. Ze kregen een kind, Bernard 1er. .
Kasteel van Bénauges: Heerlijk verblijf van de vicomtes en later graven van Benauges en die van de vicomtes van Bezaume, in de natuurlijke regio van Entre-deux-Mers en de historische provincie Gascogne, sinds minstens de 13e eeuw. Het kasteel behoorde achtereenvolgens toe aan de familie de Grailly (pro-Engels tijdens de Honderdjarige Oorlog), aan die van de hertogen van Épernon (begin 17e eeuw) en sinds het begin van de 20e eeuw aan de familie Journu. De bronnen over de configuratie van de bewoning - als er bewoning was - zijn vervolgens vrijwel onbestaande wat betreft de periode van de Hoge Middeleeuwen. Het is in de 11e eeuw dat een dorp zich lijkt te ontwikkelen, dankzij de gelijktijdige bouw van een kasteel, in opdracht van de hertog van Aquitaine, en een benedictijns prioraat. De oudste vermelding van Saint-Macaire in geschreven bronnen dateert uit 1027, in de akte van schenking van het prioraat aan de abdij Sainte-Croix van Bordeaux door de hertog van Aquitaine. In 1038 wordt een kerk gebouwd in de buurt van het prioraat. Aangetrokken door deze verschillende polarisatie-elementen (voornamelijk door het prioraat), verzamelt de bevolking zich eromheen, waardoor een gegroepeerde bewoning van semi-hemisferische vorm ontstaat. Gelegen in een agrarische regio en aan de rand van de Garonne, dient Saint-Macaire zowel als markt als opslagplaats voor de productie van zijn eigen agrarische gebied en dat van de kleine omliggende gemeenschappen die in zijn invloedssfeer leven. Het is inderdaad via deze weg dat ze worden vervoerd voordat ze per rivier naar Bordeaux en de exportmarkten worden verzonden. Saint-Macaire oefent dus invloed uit op alle landelijke gemeenschappen aan de rechteroever die eraan grenzen, en fungeert als een polarisatie-dorp, waar een tiental parochies zich omheen verzamelen. .
Dankzij de Garonne, de belangrijkste communicatie-as en handelsroute gedurende de hele Middeleeuwen, kent Saint-Macaire een ongekende expansie, vooral omdat het profiteert van het begeerde "wijnprivilege" (tolrechten op Cahors-wijn [bron nodig]). Verrijkt en verfraaid, wordt de stad, nu voorzien van vestingwerken, een echte handelsstad, met meer dan 5.000 inwoners en overtreft zonder moeite het naburige dorp Langon, gelegen aan de linkeroever van de rivier. Als gevolg van deze ontwikkeling geniet Saint-Macaire relatief vroeg van gemeentelijke vrijheden, aangezien de eerste bekende burgemeester van het dorp, Raymond Guilhem Aymeric, in 1256 door de archieven wordt genoemd. Vervolgens wordt Saint-Macaire achtereenvolgens "koninklijke stad van Engeland" (1341) en "dochter van Bordeaux" vanwege zijn toetreding, in 1379, tot de Bordeaux-alliantie ter verdediging tegen de Franse troepen. Het is dus onder Engels protectoraat dat Saint-Macaire in de 13e en 14e eeuw zijn grootste periode van voorspoed kent. Gelegen aan de grens van de twee gehoorzaamheden (Engels en Frans), ondergaat Saint-Macaire de volledige gevolgen van de Honderdjarige Oorlog. Het werd zo belegerd en ingenomen door de hertog van Anjou in 1377, vervolgens door het Bordeaux-leger, van Engelse gehoorzaamheid, in 1420 om aan het einde van de Honderdjarige Oorlog (1453) terug te keren naar de Franse invloedssfeer. In 1461 vierde de stad het huwelijk tussen de zoon van Gaston IV de Foix-Grailly en Madeleine van Frankrijk, de zus van Lodewijk XI; de koning zelf was aanwezig bij de bruiloft. In april 1462 bevestigde Lodewijk XI de vrijheden, gebruiken en franchises van de gemeente, verleend door zijn voorgangers.
Uit dit huwelijk 2 kinderen, waaronder:
naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
1 | Amanieu | *1045 | Saint-Bonnet [Frankrijk] | †1119 | 74 | 1 | 2 |
Graille d'Angouleme | ![]() |
in Kwartierstaat van ir Cees (Cornelis Jorden) Hagenbeek Graille (Graule) d'Angouleme (Taillefer, de), geb. te Angouleme [Frankrijk] (te Angoulême [Frankrijk]) circa 1060. |
| ![]() |
tr.
met
Adhémar III le Barbu (Aymar III) de Limoges, zn. van Aymar II de Limoges (8e Vicomte de Limoges 1048-1090) en Humberge d'Angouleme, geb. te Limoges [Frankrijk] circa 1050, Vicomte de Ségur et Vicomte de Limoges (11e) 1139-1148 (9e Vicomte de Limoges 1090-1136), ovl. te Limoges [Frankrijk] in 1148, tr. met | ![]() |
Uit dit huwelijk 2 dochters:
naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
1 | Emma | *1095 | †1148 | Angoulême [Frankrijk] | 53 | 2 | 1 | |
2 | Humberge | *1090 | Limoges [Frankrijk] | †1153 | 63 | 1 | 2 |
Aymar II de Limoges | ![]() |
in Kwartierstaat van ir Cees (Cornelis Jorden) Hagenbeek Aymar II de Limoges, geb. te Limoges [Frankrijk] circa 1023, 8e Vicomte de Limoges 1048-1090, ovl. circa 1090. |
| ![]() |
tr.
met
Humberge d'Angouleme, dr. van Geoffroi I Taillefer d'Angoulême (5e Comte d'Angoulême) en Pétronille d'Archiac, geb. circa 1025, ovl. na 1073, tr. met | ![]() |
Uit dit huwelijk een zoon:
naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
1 | Adhémar | *1050 | Limoges [Frankrijk] | †1148 | Limoges [Frankrijk] | 98 | 1 | 2 |
Humberge d'Angouleme | ![]() |
in Kwartierstaat van ir Cees (Cornelis Jorden) Hagenbeek Humberge d'Angouleme, geb. circa 1025, ovl. na 1073. |
| ![]() |
tr.
met
Aymar II de Limoges, zn. van Aymar I "le Bègue" "de Stotteraar" de Limoges en Sénegonde d'Aunay, geb. te Limoges [Frankrijk] circa 1023, 8e Vicomte de Limoges 1048-1090, ovl. circa 1090, tr. met | ![]() |
Uit dit huwelijk een zoon:
naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
1 | Adhémar | *1050 | Limoges [Frankrijk] | †1148 | Limoges [Frankrijk] | 98 | 1 | 2 |
Aymar I "le Bègue" "de Stotteraar" de Limoges | ![]() |
in Kwartierstaat van ir Cees (Cornelis Jorden) Hagenbeek Aymar I "le Bègue" "de Stotteraar" de Limoges, geb. te Limoges [Frankrijk] circa 990, ovl. te Limoges [Frankrijk] op 18 aug 1036. |
| ![]() |
tr.
met
Sénegonde d'Aunay, geb. circa 1000, tr. met
Uit dit huwelijk 2 kinderen, waaronder:
naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
1 | Aymar | *1023 | Limoges [Frankrijk] | †1090 | 67 | 1 | 1 |
tr.
met
Aymar I "le Bègue" "de Stotteraar" de Limoges, zn. van Guy I de Limoges (5e Vicomte de Limoges 986-1025, 3e Vicomte de Brosse 986-1025) en Emma de Ségur (4e Vicomtesse de Ségur 986), geb. te Limoges [Frankrijk] circa 990, ovl. te Limoges [Frankrijk] op 18 aug 1036, tr. met | ![]() |
Uit dit huwelijk 2 kinderen, waaronder:
naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
1 | Aymar | *1023 | Limoges [Frankrijk] | †1090 | 67 | 1 | 1 |
Guy I de Limoges | ![]() |
in Kwartierstaat van Eduard von Saher Kwartierstaat van ir Cees (Cornelis Jorden) Hagenbeek Guy I de Limoges, geb. te Limoges [Frankrijk] circa 962, 5e Vicomte de Limoges 986-1025, 3e Vicomte de Brosse 986-1025, ovl. te Limoges [Frankrijk] op 7 okt 1025. |
| ![]() |
| ![]() |
tr.
met
Emma de Ségur, geb. circa 960, 4e Vicomtesse de Ségur 986, tr. met
Uit dit huwelijk een zoon:
naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
1 | Aymar I | *990 | Limoges [Frankrijk] | †1036 | Limoges [Frankrijk] | 46 | 1 | 2 |
tr.
met
Guy I de Limoges, zn. van Géraud I de Limoges (4e Vicomte de Limoges 943- 986) en Rothilde ou Rotgardis de Brosse (Vicomtesse de Brosse (36), dame de Montluçon, souveraine de Chantelle), geb. te Limoges [Frankrijk] circa 962, 5e Vicomte de Limoges 986-1025, 3e Vicomte de Brosse 986-1025, ovl. te Limoges [Frankrijk] op 7 okt 1025, tr. met | ![]() |
Uit dit huwelijk een zoon:
naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
1 | Aymar I | *990 | Limoges [Frankrijk] | †1036 | Limoges [Frankrijk] | 46 | 1 | 2 |
Géraud I de Limoges | ![]() |
in Kwartierstaat van Eduard von Saher Kwartierstaat van ir Cees (Cornelis Jorden) Hagenbeek Géraud I de Limoges, geb. te Limoges [Frankrijk] circa 913, 4e Vicomte de Limoges 943- 986 (, 6e vicomte de Limoges 963-988, Seigneur de Rochechouart), ovl. te Rochechouart [Frankrijk] circa 980 (988). |
| ![]() |
| ![]() |
tr. in 960 (circa 955)
met
Rothilde ou Rotgardis (Rothilde) de Brosse (Brosse de Montluçon, de), dr. van Adhemar Raoul de Brosse (Vicomte de Brosse) en Mélissende du Maine, geb. te Montluçon [Frankrijk] circa 932, Vicomtesse de Brosse (36), dame de Montluçon, souveraine de Chantelle (Dame de Montluçon, Souveraine de Chantelle (Allier), Vicomtesse de Limoges (87)), ovl. te Chaillac [Frankrijk] op 25 apr 991, tr. (1) met Archambaud I (Archambaud) Sire van Bourbon. Uit dit huwelijk een zoon, tr. (2) met | ![]() |
Uit dit huwelijk 8 kinderen, waaronder:
naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
1 | Aimeric I | *963 | Rochechouart [Frankrijk] | †1036 | 73 | 2 | 1 | |
2 | Guy I | *962 | Limoges [Frankrijk] | †1025 | Limoges [Frankrijk] | 63 | 1 | 1 |
3 | Almodis | *960 | Limoges [Frankrijk] | †1007 | 47 | 3 | 2 | |
4 | Tisalga | *952 | Limoges [Frankrijk] | 1 | 2 |
tr.
met
Mélissende du Maine, dr. van Hugo I graaf van Maine en Bilichilde du Maine, geb. te Chaillac [Frankrijk] voor 910, tr. met
Uit dit huwelijk een dochter:
naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
1 | Rothilde | *932 | Montluçon [Frankrijk] | †991 | Chaillac [Frankrijk] | 58 | 2 | 9 |
tr.
met
Ademar (Ademarus, Aymar) Sire van Bourbon, zn. van Nivelon Sire de Bourbon-L'archambault (Comte de Bourbon) en Cunégonde de Deols (Comtesse de Bourbon), geb. te Souvigny [Frankrijk] na 860, ovl. te Souvigny [Frankrijk] na 921, tr. met
Ademar Sire van Bourbon.
De baljuw van Châtel-de-Neuvre (pagus Denobrensis), werkzaam voor hertog Willem I van Aquitanië en door de auteur van het cartularium van de abdij van Cluny omschreven als 'miles clarissimus,' is de eerste historisch zekere voorouder van het huis Bourbon. Hij wordt genoemd in 913, toen koning Karel de Eenvoudige hem als beloning voor zijn trouw verschillende landgoederen schonk in Berry, Auvergne en Autunois, langs de oevers van de Allier.
.
Aymar stond aan het hoofd van een belangrijk baljuwschap, gelegen op de grens van Auvergne en Berry. Men neemt aan dat dit baljuwschap de landerijen omvatte tussen Châtel-de-Neuvre, Marigny en Neuvy.
.
De oprichtingsakte van de abdij van Cluny, opgesteld in Bourges in 910 door Willem de Vrome, hertog van Guyenne en graaf van Auvergne en Mâcon, bevat de naam van een Adhémar in de getuigenlijst, vermoedelijk een vazal van de graaf.
.
Rond 915 schonk hij "uit angst voor de hel, uit liefde voor God en voor het heil van zijn ziel" het landgoed Souvigny, inclusief de aan Sint-Pieter gewijde kerk, aan de abdij van Cluny, die in 910 was gesticht. Hiermee voerde hij waarschijnlijk ook een politieke daad uit, aangezien hij zijn villa aan de abdij van zijn leenheer gaf.
Hij wordt ook genoemd in een andere akte, maar deze is twijfelachtig. Deze akte, opgesteld in Autun in 918, vermeldt dat hij een bezit in Lusigny toevoegde aan het prioraat van Souvigny.
.
In mei 922 wordt een oorkonde genoemd van Ademarus comes (graaf Aymar), die Lisinias villa in pago Augustidense schenkt aan Cluny/Souvigny voor de zielen van "senioris mei Nibilungi genitoris et Kunegundis genetricis," ondertekend door Haimonis.
In 923 maakt Adhémar zijn testament op. In dit testament, gedateerd "vanuit zijn kasteel van Moulins op het grondgebied van Autun," verwijst hij naar zijn grootvader graaf Childebrand en zijn vader Nivelon. Hij benoemt zijn oudste zoon Aymon als erfgenaam van al zijn bezittingen, met uitzondering van kleinere landdonaties aan zijn jongere kinderen. De authenticiteit van de akten uit 918 en 923 is echter meer dan betwistbaar, aangezien in de akte van 923 wordt verwezen naar zijn kasteel van Moulins, terwijl er destijds nog geen kasteel in Moulins bestond. Er wordt ook gesproken over Saint-Vincent de Chantelle, dat pas 13 jaar later zou worden gesticht.
Uit dit huwelijk een zoon:
naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
1 | Aimon I | *900 | Souvigny [Frankrijk] | †959 | Souvigny [Frankrijk] | 59 | 1 | 2 |
tr.
met
Adhemar Raoul de Brosse, geb. te Chaillac [Frankrijk] circa 905, Vicomte de Brosse, tr. met
Adhemar Raoul de Brosse.
De burggraven van Brosse stammen af van de familie van de burggraven van Limoges. Ze waren gevestigd in het kasteel van Brosse, gelegen in de Indre.
.
De burggraven van Brosse stammen af van Géraud, burggraaf van Limoges (ca. 900-ca. 986), die een talrijke nakomelingschap had: Gui, burggraaf van Limoges na zijn vader; Aimeri "Ostefranc" (de stamvader van de tak van de burggraven van Rochechouart); en Géraud, heer van Argenton (de stamvader van de tak van de burggraven van Brosse). Onder hun andere broers en zussen waren Hildegaire en Alduin, die elkaar opvolgden als bisschop van Limoges, Geoffroy, abt van Saint-Martial, en Adalmodis, die trouwde met Aldebert, graaf van La Marche, en later met Willem, hertog van Aquitanië.
.
De ruïnes van het feodale kasteel van Brosse (privé-eigendom) zijn nog steeds zichtbaar nabij Saint-Benoît-du-Sault, waar een priorij van de abdij van Saint-Benoît-sur-Loire onder toezicht van deze burggraven was gevestigd.
In 1313 ging de titel van burggraaf van Brosse over naar de familie Chauvigny door het huwelijk van de enige dochter van Hugues II, de laatste burggraaf met die naam, met André II van Chauvigny.
In de tweede helft van de 13e eeuw trouwden twee broers uit de jongere tak van de Brosse-familie, Hugues en Roger, met twee dochters van Ebbes de Déols, een machtige graaf van Châteauroux, die hen de Berrichonse heerlijkheden Boussac, Sainte-Sévère en Huriel als bruidsschat brachten.
.
Volgens de Berrichonse genealoog Thaumas de la Thaumassière werd de heerlijkheid Boussac toen verheven tot burggraafschap. Pierre I de Brosse (overleden in 1305), zoon van Hugues en erfgenaam van zijn broer Roger, werd aangeduid als burggraaf van Boussac en Huriel.
.
Louis I, zoon van Pierre I de Brosse, sneuvelde tijdens de Slag bij Poitiers (1356). Zijn twee zonen volgden hem op: eerst Louis II (overleden in 1398) en daarna Pierre II de Brosse (overleden in 1422), die trouwde met Marguerite de Malval. Uit dit huwelijk werd Jean de Brosse geboren.
Uit dit huwelijk een dochter:
naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
1 | Rothilde | *932 | Montluçon [Frankrijk] | †991 | Chaillac [Frankrijk] | 58 | 2 | 9 |
Hildegaire I de Limoges | ![]() |
in Kwartierstaat van Eduard von Saher Kwartierstaat van ir Cees (Cornelis Jorden) Hagenbeek Hildegaire I (Hildebert I) de Limoges, geb. te Limoges [Frankrijk] circa 850, 2e Vicomte de Limoges 916- ca.940, ovl. te Limoges [Frankrijk] op 26 mrt 937. |
| ![]() |
tr.
met
Thetberge d'Aurillac, dr. van Gerard II de Limousin (Comte du Lumousin) en Adaltrude , geb. te Bourges (F) [Frankrijk] circa 850, Comtesse, ovl. te Limoges [Frankrijk], tr. met
Uit dit huwelijk 3 kinderen, waaronder:
naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
1 | Hildegaire | *870 | Limoges [Frankrijk] | †916 | Limoges [Frankrijk] | 46 | 2 | 3 |
2 | Foucher I | *885 | †948 | 63 | 1 | 4 |
tr.
met
Hildegaire I (Hildebert I) de Limoges, zn. van Foulques I de Rouergue de Limoges (2e Vicomte de Limoges) en Adaltrude d'Auvergne, geb. te Limoges [Frankrijk] circa 850, 2e Vicomte de Limoges 916- ca.940, ovl. te Limoges [Frankrijk] op 26 mrt 937, tr. met | ![]() |
Uit dit huwelijk 3 kinderen, waaronder:
naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
1 | Hildegaire | *870 | Limoges [Frankrijk] | †916 | Limoges [Frankrijk] | 46 | 2 | 3 |
2 | Foucher I | *885 | †948 | 63 | 1 | 4 |
tr.
met
Adaltrude , geb. voor 840, ovl. na 856, tr. met
Uit dit huwelijk een dochter:
naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
1 | Thetberge | *850 | Bourges (F) [Frankrijk] | Limoges [Frankrijk] | 1 | 3 |
tr.
met
Gerard II de Limousin, geb. circa 832, Comte du Lumousin, ovl. in 879, tr. met
Uit dit huwelijk een dochter:
naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
1 | Thetberge | *850 | Bourges (F) [Frankrijk] | Limoges [Frankrijk] | 1 | 3 |
tr.
met
Ermensinde de Chanac, geb. te Molières-Chavaillac [Frankrijk] circa 855, ovl. in 890, tr. met
Robert II de Turenne.
Van de 9e tot de 13e eeuw speelden de Comborn, afkomstig uit de Vézère-vallei, een actieve rol in de kruistochten en de Frans-Engelse oorlogen. Ze verkregen uitzonderlijke privileges van de Franse koningen. In de eerste helft van de 14e eeuw kwam de vicomté onder beheer van de graven van Comminges, machtige feodale heren uit de Pyreneeën, voordat het 94 jaar lang werd overgedragen aan de familie Roger de Beaufort. Deze familie bracht twee pausen van Avignon voort: Clemens VI en Gregorius XI, en twee vicomtes: Guillaume III Roger de Beaufort en Raymond de Turenne, evenals twee vicomtessen: Antoinette de Turenne en Éléonore de Beaujeu.
Van 1444 tot 1738 was de vicomté in het bezit van de familie La Tour d'Auvergne. Op hun hoogtepunt werd Henri de La Tour d'Auvergne, een bondgenoot en wapenbroeder van koning Hendrik IV, hertog van Bouillon en prins van Sedan. Zijn zoon Henri, maarschalk van Frankrijk, kreeg de bijnaam "grote Turenne".
.
De Reformatie en de godsdienstoorlogen .
Onder de familie La Tour d'Auvergne ging de vicomté over naar de Reformatie. Het calvinisme verspreidde zich via de schippers van de Dordogne. Na de Bartholomeusnacht in 1575 sloot Henri de La Tour zich aan bij Hendrik van Navarra. Turenne werd een belangrijk centrum voor de godsdienstoorlogen en later voor de opstanden van de Fronde.
Het einde van de onafhankelijkheid Op 8 mei 1738 werd Turenne verkocht aan Lodewijk XV om de gokschulden van Charles-Godefroy, de laatste vicomte van de La Tour d'Auvergne-familie, af te betalen. Dit betekende het einde van de quasi-onafhankelijkheid van het laatste Franse leengoed. De inwoners, nu onderdanen van Lodewijk XV, werden onderworpen aan belastingen, en de koning beval de ontmanteling van de vesting. Tijdens de Franse Revolutie verloor Turenne zijn status en werd het de zetel van een koninklijk baljuwschap.
.
Van middeleeuwse dorpen tot castelnaus Aan het einde van de vroege middeleeuwen ontstonden de nederzettingen die nog steeds de basis vormen van veel dorpen in Frankrijk. Tussen de 11e en 12e eeuw concentreerde de bewoning zich rond kastelen en kerken.
.
Deze versterkte nederzettingen, bekend als "castra", "castet" of "castelneaux", waren vaak defensief gelegen op hoogten en bestonden uit dichtbevolkte gemeenschappen. .
Voorbeelden zijn:.
Ronde dorpen zoals Fourcès in de Gers.
.
Langgerekte dorpjes op heuveltoppen zoals Biran in de Gers.
.
Dorpen in concentrische cirkels met terrassen die onder een kasteel liggen.
Deze nederzettingen waren meestal goed georganiseerd en gecoördineerd, en vormen de historische basis voor veel huidige dorpen in Frankrijk.
tr.
met
Robert de Turenne, zn. van Ramulphe de Turenne en Hélis ou Adélaïde de Castelnau (Dame de Beaulieu et de Gagnac), geb. te Limoges [Frankrijk] in 853, tr. met
Uit dit huwelijk 3 kinderen.