• Vader:
  Emenon de Poitiers, zn. van Bernard I de Poitiers en Adaltrude de Cahors, geb. Poitiers (F) [Frankrijk] in 805, Chevalier, Comte de Poitiers et d'Angoulême, ovl. Rancogne [Frankrijk] op 22 jun 866, tr. met

• Moeder:
  Sancha dite Sancia dite d'Aragon de Gascogne, dr. van Sanche I Loup le Meilleur Chevalier de Pampelune De Gascogne (Duc de Gascogne (778-812)) en Sancha Gallindez Sancia Aznares d'Aragon (Doña Iñiga), geb. Cahors [Frankrijk] in 805, ovl. Poitiers (F) [Frankrijk] in 839.

tr.
met

Godefroi II de Turenne (Cahors), zn. van Godefred I de Cahors (Comte de Cahors de 843 à 852) en Gerberge d'Igerac, geb. Cahors [Frankrijk] circa 830, Comte de Turenne (866), Comte de Quercy et Cahors, ovl. na 898.

Godefroi II de Turenne (Cahors).
In de middeleeuwen was Cahors een belangrijk financieel centrum in Europa, waar Lombardische bankiers samenkwamen. .

Tijdens de Honderdjarige Oorlog viel de stad een tijdlang onder Engelse heerschappij. Op 8 januari 1362 moest Cahors zich overgeven aan Chandos, de luitenant van de Engelse koning, in aanwezigheid van de Franse maarschalk Boucicaut. Op 5 februari 1369 zwoeren de consuls van Cahors trouw aan de Franse koning Karel V, verklarend dat “zij, zelfs onder Engelse heerschappij, nooit ophielden een Frans hart te hebben”. .

Daarnaast behielden de stad en de universiteit hun privileges, dankzij brieven van Lodewijk XI in 1472, na de dood van de hertog van Guyenne, de broer van de koning. .

Tijdens de Renaissance bleef Cahors een actieve ambachtelijke en industriële stad. De wijnen, die sinds de Romeinse tijd bekend waren en wereldwijd gewaardeerd werden, zorgden voor inkomsten. Echter, ze werden geconfronteerd met felle concurrentie van de wijnen uit Bordeaux, gesteund door de Engelsen. In 1562 doodden katholieken acht protestanten tijdens straatgevechten.

In mei 1580, tijdens de zevende godsdienstoorlog, belegerde Hendrik van Navarra de stad. Kapitein Jean de Vezins weigerde zich over te geven. De aanvallers bliezen de poort op en namen de stad in na drie dagen en nachten van straatgevechten, barricade na barricade. Deze verovering droeg enorm bij aan het prestige van de toekomstige Hendrik IV: hij stond altijd midden in de strijd, moedigde zijn strijdmakkers aan, bracht hen samen, voorkwam plunderingen en beschermde de bevolking tegen massamoorden. .

De pelgrimstocht naar Santiago de Compostella .

De stad wordt doorkruist door een van de routes van de pelgrimstocht naar Santiago de Compostella, de Via Podiensis. .

Pelgrims die via de Via Podiensis kwamen, bereikten Cahors vanuit Saint-Cirq-Lapopie (voor wie de Célé-vallei volgde) of Varaire (voor wie de Lot-vallei nam). Het oversteken van de rivier de Lot gebeurde in de eerste eeuwen van het christendom tegenover de wijk Saint-Georges, net als tegenwoordig. Sinds de 14e eeuw vond de oversteek ook plaats via de Valentré-brug. Pelgrims klommen daarna een steil pad op naar de Croix de Magne. Vanaf daar, na een laatste blik op het panorama van de oude stad van de Cadurci, vervolgden ze hun weg in de richting die altijd werd aangegeven door de Melkweg. De volgende gemeente op deze route is Labastide-Marnhac.

Cahors had verschillende ziekenhuizen, waaronder het ziekenhuis van Saint-Jacques, dat eerst gevestigd was bij het huidige Place Galdémar. In 1683 werd het verplaatst naar de Croix des Capucins. Een kapel, gewijd aan de apostel van Spanje, kreeg in de 16e eeuw de naam Saint-Jacques des Pénitents, nadat het de zetel werd van een broederschap van Blauwe Boetelingen. Hier werd een zeer interessant altaarstuk bewaard.

Uit dit huwelijk 2 kinderen, waaronder: