tr.
met
Hélie de Limoges, dr. van Hildegaire / Hildebert de Limoges (Burggraaf) en Deda de Quercy, geb. Limoges [Frankrijk] circa 895, ovl. in 958.
Uit dit huwelijk een zoon:
naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
1 | Boso I | *920 | La Marche [Frankrijk] | †988 | 68 | 1 | 2 |
tr. (1)
met
Johan van Polanen, zn. van Otto III van Asperen van Polanen (heer van Asperen) en Johanna van Voorst en Keppel (vrouw van Voerst en Keppel), heer van Voorst, tr. (1) met Katharina von Gemen, dr. van Heinrich III von Gemen en Catharina von Bronckhorst. Uit dit huwelijk geen kinderen.
tr. (2) voor 1409
met
Jan (Johan) van Langerak1,2, zn. van Gijsbrecht van Langerak (heer van Langerak en half Nieuwpoort) en Johanna van Heusden en van Drongelen, geb. na 1380, Heer van half-Nieuwpoort en Langerak en Goudriaan, ovl. voor 12 sep 1438, tr. (2) met Agnes van Nahusen1. Uit dit huwelijk geen kinderen.
Jan (Johan) van Langerak.
Beleend met Langerak 1405; dijkgraaf van de Alblasserwaard 1409; wordt aangesteld tot drost, baljuw en rentmeester van het land van Altena en tot kastelein van Loevestein 9-5-1411 en 13-5-1413; doet afstand van zijn leen Giessen, ‘s-Gravenhage 25-7-1413; kastelein van Woudrichem.
12-2-1415; belooft, met de edelen en steden van Zuid-Holland, Jacoba van Beieren als erfdochter en opvolgster te zullen erkennen 15-8-1416; door haar belast met het bestuur van de goederen van Jan en diens broer Willem van Egmond en het kasteleinschap van Rijnegom, ‘s-Gravenhage 20-7-1417; beleend met half Nieuwpoort en de hofstee Langenstein 16-3-1420; baljuw van Schoonhoven 1422; maakt een magescheid met zijn dochter Elburg en haar man wegens de nalatenschap van haar moeder 16-12-1433.
baljuw van Schoonhoven 1422, rentmeester.
Uit dit huwelijk 2 dochters:
naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
1 | Elburg | *1412 | †1488 | 76 | 1 | 1 | ||
2 | Elburg | *1410 | †1483 | 73 | 1 | 2 |
1. | Afgeschermd |
2. | De Nederlandsche Leeuw, vanaf 1883 (DNL) |
3. | Heraldieke Bibliotheek. J.B. Rietstap, ’s-Gravenhage (HB) |
| ![]() |
relatie
met
Garsinde .
relatie
met
Bernhard I graaf van Périgord, zn. van Guillame II du Périgord (graf van Périgord en Agen) en Richilde de Tours, graaf van Périgord en Agen 920-936, ovl. na 962.
Bernhard I graaf van Périgord.
Grandin, 962 Ererbung von Angouleme.
Bernard, geboren vóór 895, overleden in 950. Hij was graaf van Périgord (936) en graaf van Angoulême (945, waar hij zijn neef Guillaume opvolgde). Hij deed een schenking aan het klooster van Sarlat tussen 936 en 942 om de restauratie ervan te ondersteunen.
.
Hij was gehuwd met:.
.
Berthe (vermeld in een charter van Réole);
.
Garsinde.
Hij krijgt een zoon:
naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
1 | Constantijn | *920 | †980 | 60 | 1 | 1 |
tr.
met
Johanna van Voorst en Keppel (van Voorst en Keppel1,2) (Voorst en eppel, van), dr. van Wolter heer van Voerst en van Keppel en Kunigunde von Mörs, vrouw van Voerst en Keppel (Vrouwe van Voorst en keppel).
Johanna van Voorst en Keppel.
Johanna van Voerst, vrouw van Voerst en Keppel en zeker de dochter van Wolter, heer van Voerst en Keppel, was gehuwd met Otto van Polanen, heer van Asperen, volgens VAN LEEUWEN, Batavia illustrata , blz. 1160, zoon van Dirck van Polanen, geheeten van der Lecke, en van N. N. van Arkel, vrouw van Bergambacht, Stolwijk en Asperen. Den 31 Maart 1402 wordt hij Otto van Asperen, heer van Voerst, genoemd (VAN DOORNINCK , Tidr. Reg, II , 92)) een teeken, dat hij toen reeds gehuwd was.r-- 1404, 17 April. Otto van Asperen, ridder, heer van Voerst en Keppel, en Johanna, vrouw van Voerst, Asperen en Keppel, geven stadsrechten aan Keppel (NIJHOFF, Bijdr, IX, II, 88). Otto en Johanna droegen in 1416 Voerst en Keppel op aan hun zoon Johan van Asperen, onder beding die beide heerlijkheden ten allen tijde ongesplitst te laten.
Uit dit huwelijk 6 kinderen:
naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
1 | Johan | 2 | 0 | |||||
2 | Cunegonda | 1 | 3 | |||||
3 | Belia | *1415 | Hummelo | †1487 | 72 | 1 | 6 | |
4 | Elburg | †1426 | 2 | 2 | ||||
5 | Dirkje | *1400 | 1 | 2 | ||||
6 | Alverada | 0 | 0 |
1. | Heraldieke Bibliotheek. J.B. Rietstap, ’s-Gravenhage (HB) |
2. | Afgeschermd |
Hij krijgt een zoon:
naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
1 | Malcolm I | †954 | Moray | 1 | 2 |
Wouter 'Stoutkind' van Egmond gen. van Haarlem | ![]() |
Wouter 'Stoutkind' van Egmond gen. van Haarlem1, ridder 1250, ovl. na 1266. |
| ![]() |
Hij krijgt 2 zonen:
naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
1 | Gerrit | †1320 | 1 | 0 | ||||
2 | Floris | 1 | 1 |
1. | Afgeschermd |
Hij krijgt een zoon:
naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
1 | Zoltan | *896 | †949 | 53 | 1 | 1 |
Gerard II van Egmond | ![]() |
Gerard II van Egmond1, geb. Egmond aan den Hoef in 1200, ovl. Candia, Kreta [Griekenland] op 25 dec 1242. |
| ![]() |
| ![]() |
tr. (1)
met
Mabelia 1, ovl. op 29 mei 1223.
Herman V van Woerden.
heeft vermoedelijke een zuster van Gijsbrecht III van Amstel gehuwd.
Uit dit huwelijk een dochter:
naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
1 | Sophia | †1309 | Jacobswoude | 1 | 1 |
tr. (2)
met
Beatrix Woutersdr (Beatrix Willems) van Haarlem, dr. van Wouter Simonsz van Haarlem (heer van Bergen) en Sophia van Teijlingen, geb. Haarlem circa 1205, ovl. Leiden na 1263 (25 dec 1262). | ![]() |
Uit dit huwelijk 6 kinderen, waaronder:
naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
1 | Willem | *1221 | †1304 | Egmond | 82 | 2 | 3 |
tr. (3)
met
Elisabeth de Rover van Montfoort, ovl. in 1262.
Bronnen:
Hij krijgt een dochter:
naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
1 | NN | 1 | 1 |
tr.
met
Gerard II van Egmond1, zn. van Willem heer van Egmond (13e Heer van Egmont 1208-1234) en Clementia Badeloch van Amstel, geb. Egmond aan den Hoef in 1200, ovl. Candia, Kreta [Griekenland] op 25 dec 1242, tr. (2) met Beatrix Woutersdr (Beatrix Willems) van Haarlem. Uit dit huwelijk 6 kinderen, tr. (3) met Elisabeth de Rover van Montfoort. Uit dit huwelijk geen kinderen. | ![]() |
Uit dit huwelijk een dochter:
naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
1 | Sophia | †1309 | Jacobswoude | 1 | 1 |
1. | Afgeschermd |
Waleran van Valois en Vexin | ![]() |
Waleran (Walram) (Waleran I) van Valois en Vexin (Meulan, de), geb. circa 885, graaf van Vexin, graaf van Pontoise, ovl. in 965. |
tr.
met
Hildegarde Baudouinides, geb. Gent [België] circa 934, ovl. Meulan [Frankrijk] op 15 apr 990, begr. aldaar.
Uit dit huwelijk 2 zonen:
naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
1 | Robert | *950 | Amiens [Frankrijk] | †1037 | Dreuil-lès-Amiens [Frankrijk] | 87 | 0 | 0 |
2 | Walter I | †987 | 1 | 2 |
| ![]() |
tr. Le Mans [Frankrijk] op 7 mrt 937
met
Landerich van Dreux, geb. Dreux [Frankrijk] circa 915, graaf van Dreux.
Uit dit huwelijk een dochter:
naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
1 | Eva/Adelheid | *945 | Dreux [Frankrijk] | †1017 | Amiens [Frankrijk] | 72 | 1 | 2 |
tr. Le Mans [Frankrijk] op 7 mrt 937
met
Gerberge de Gatinais, dr. van Fulco I de Rode van Anjou (graaf van Anjou) en Roscilla van Loches (gravin van Anjou), geb. Dreux [Frankrijk] op 8 feb 913, Comtesse du Maine, ovl. Angers [Frankrijk] op 10 mei 952, begr. Reims [Frankrijk].
Gerberge de Gatinais.
Alain II Barbetorte Barbe-Pote le Renard de Bretagne, de Poher, de Vannes, 1er Duc de Bretagne , Comte de Poheret de Dol , Comte de Nantes (44) (931), Comte de Vannes (Morbihan) (931), Comte de Dol-de-Bretagne (35) , né en 900 - Dol-de-Bretagne, 35095, Ille-et-Vilaine, Bretagne, France, décédé en 952 - Nantes, 44109, Loire-Atlantique, Pays de la Loire, France à l'âge de 52 ans, inhumé - Nantes, 44109, Loire-Atlantique, Pays de la Loire, France (Parents : H sosa Matuédoi II de Poher, de Bretagne, Comte de Poher ca 875-ca 930 & F Havoise de Vannes, de Bretagne ca 870-919) (voir note) dont.
Argantaël de Bretagne ca 920- Mariée avec sosa Orscand Ier le Grand de VANNES, Comte de Vannes (Morbihan) 910-ca 950.
X de Bretagne, de Rennes ca 920- Mariée vers 940 avec sosa Geoffroy Ier, Godfroy du Maine, de Mayenne, Seigneur de Mayenne (53) 915-980 _______________________________________.
Alain II de Bretagne , dit Barbetorte, (910 - Nantes, 952), fut comte de Poher puis duc de Bretagne et le petit-fils par sa mère, d'Alain Ier le Grand. Egalement surnommé al louarn (le renard). Dès le règne de Nominoé, vers l'an 830, des raids de Vikings touchèrent la Bretagne et d'autres régions de France . Erispoé infligea même de sanglantes défaites aux hommes du Nord. Mais l'assassinat de Salomon en 874 ouvrit une période de guerre civile qui facilita les incursions de Vikings. A la mort d'Alain le Grand , des hordes de barbares reparurent avec encore plus de violence. Les Bretons sont violemment dépossédés par les envahisseurs. Les chefs de Bretagne, les machtyerns, les abbés, se réfugient en Angleterre ou émigrent vers la France, emportant avec eux les reliques des vieux saints bretons . Mathédoï, fils d'Alain le Grand et comte de Poher, s'enfuit avec son fils Alain, surnommé plus tard Barbe-Torte , et un grand nombre d'hommes. Vigoureux et intrépide, la légende raconte qu'enfant, dans les forêts de la vieille Angleterre, il poursuit et terrasse les sangliers et les ours avec un simple bâton. D'abord réfugié avec son père Mathuedoï, comte de Poher, chez le roi Athelstan d'Angleterre, il débarque en 936 sur le continent, à l'initiative de l'abbé Jean de Landévennec et avec l'aide d'une troupe de Bretons exilés et d'Anglais, à Dol, au camp de Péran près de Saint-Brieuc, et Plourivo reprend aux Normands la Loire, la plupart des places bretonnes en 937 et se fait élire " Brittonum dux " en 938. La libération s'achève le 1er août 939 par la victoire de Trans sur les Normands, avec l'aide du comte de Rennes Juhel Bérenger et du comte du Mans Herbert . Cette date deviendra la fête nationale des Bretons . Il renonce au Cotentin, à l'Avranchin et à la Mayenne, mais Louis IV d'Outremer reconnaît que " la Bretagne n'avait jamais fait partie de son royaume ". Il noue d'utiles alliances avec le Carolingien Louis IV d'Outremer, qu'il a connu lors de leur exil en Angleterre, ainsi qu'avec Thibaud le Tricheur, comte de Blois, de Tours et de Chartres. En 942, il noua une étroite alliance avec le duc d'Aquitaine, Guillaume Tête d'Étoupe. Cette alliance lui permettait d'obtenir au sud de la Loire les trois pagi de Maugues, Tiffauges et Herbauges. Alain II de Bretagne épouse une sœur de ce dernier avant 949; de cette union naît - Drogon, vers 950. En 925 Alain Barbetorte se marie avec Roscille d Anjou (née vers 906, décédée vers 948, fille de Foulque Ier comte d Anjou et de Roscille de Loches, dame de Villandry). Certaines généalogies leur attribuent une fille, Gerberge , bien qu'aucun document contemporain ne la mentionne. Toujours selon ces généalogies, Gerberge se serait mariée avec Juhel Bérenger, comte de Rennes et serait la mère Conan comte de Rennes tué le 29 juin 992 à la bataille de Conquereuil. En 948 Alain Barbetorte épouse à Blois, Roscille de Blois (sœur de Thibaud Ier de Blois et fille de Gello Ier, comte de Blois et de Richilde de Gothie). Ils ont un enfant : Drogon de Nantes, appelé également Dreux, (né en 950, futur comte de Nantes, mort en 958). Alain Barbetorte a également une maîtresse : la noble Judith (décédée entre 948 et 952). De cette relation extramatrimoniale, ils auront trois enfants illégitimes : - Hoël futur comte de Nantes, né vers 930 et -Guérech duc de Bretagne, né vers 933. Ils ont aussi une fille, - Judith, mariée à Pons de Marseille. Les deux fils illégitimes seront assez âgés pour souscrire un acte avec lui vers 945. Frères bâtards du jeune Drogon, c'est ce dernier qui deviendra en premier comte de Nantes. Alain Barbetorte est enterré dans la collégiale Notre Dame à Nantes, ville qu'il avait choisie pour sa capitale et dont il avait encouragé la reconstruction après les destructions dues aux Normands.
Uit dit huwelijk een dochter:
naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
1 | Eva/Adelheid | *945 | Dreux [Frankrijk] | †1017 | Amiens [Frankrijk] | 72 | 1 | 2 |
tr.
met
Maria van Hemricourt, dr. van Guillaume Mauclerc de Hemricourt (ridder) en Catherine de Coucy de Berlaymont, geb. circa 1250, erfdochter van Hemricourt, Vrouwe van Kikempoix, ovl. op 19 nov 1304, tr. (2) met Arnoul V de Walhain. Uit dit huwelijk geen kinderen.
Johan II van Heverlee.
Van Margareta is bekend dat ze de 2e vrouw was van Jan II van Heverlee (in 1255 gehuwd met Maria [van Aa]. Het vroegste moment dat ze gehuwd blijkt uit 1263. Uitgaande dat dit ook meteen het huwelijksjaar van haar is geweest en de veronderstelling dat ze dan minimaal 14/15 jaar zal zijn geweest mogen we stellen dat Margareta uiterlijk in 1248/49 geboren kan zijn. Dan bestaan er twee opties: .
1. Margareta is het jongste kind van Arnold III van Wezemaal en Beatrix van Breda, .
2. Margareta is de dochter van Arnold IV, dus een kleindochter.
.
Bij optie 1 is het vreemd dat we haar 'oudere zus' Aleidis enkel als vrouwe van (half) Perk aangeduid zien terwijl Margareta als 'jongere zus' uit de Wezemaal-erfenis half Oplinter (de andere helft behoorde aan een ander geslacht) en half Perk meekreeg. Bovendien kan worden opgemerkt dat haar 'ouders' Arnold III en Beatrix tussen 1219 en 1229 gehuwd waren. Margareta moet in dat geval dan een echt nakomertje zijn geweest.
.
Van Arnold IV van Wezemaal weten we dat hij op 22-6-1247 al gehuwd met een Elisabet. Arnold is de oudste zoon van zijn ouders. Hij wordt vermeld vanaf 1244, in 1246 was hij meerderjarig. Zijn huwelijksjaar 1247 is derhalve heel realistisch. Zijn vrouw Elisabeth wordt na 1253 niet meer vermeld. Margareta van Wezemaal zou zijn enige in leven gebleven kind kunnen zijn geweest, vernoemd naar een moederlijke grootmoeder want binnen de familie Van Wezemaal zouden voornamen als Beatrix (grootmoeder), Clementia en Luijtgard (overgrootmoeders) meer voor de hand hebben gelegen.
.
Wat weten we van opvolgingen bij de Van Wezemaals:.
Arnold III + na 1261 Heer van Wezemaal.
Arnold IV heer van Wezemaal 1264-1269, Tempelier ca.1270.
Godfried heer van Perk 1265, heer van Wezemaal 1272.
Aleidis vrouwe van Perk januari 1270.
.
We zien een soort van stuivertje-wisselen. Aleidis was midden jaren 40 al gehuwd met Hendrik I van der Leck maar wordt pas in 1270 aangeduid als vrouwe van Perk. Het lijkt op een compensatie voor een nog niet betaalde bruidschat. Arnold IV van Wezemaal speelde een vooraanstaande rol als maarschalk van Brabant, maar door een ongelukkige keuze in de opvolgingsstrijd en een korte opstand tegen de nieuwe hertog Jan I na de dood van hertog Hendrik III viel hij in ongenade. In 1269 ging hij gebukt onder schulden. Hij lijkt toen al even weduwnaar te zijn omdat zijn vrouw na 1253 niet meer wordt vermeld. Ergens tussen 6 april 1269 en januari 1270 koos hij ervoor om Tempelier te worden. Arnold IV van Wezemaal overleed na 27-3-1278.
.
In 1269 kan afgesproken zijn dat Godfried zijn oudere broer Arnold IV zou opvolgen als heer van Wezemaal. Een nieuwe smetteloze heer zou wellicht het aanzien van de familie weer kunnen oppoetsen. Dat lukte inderdaad maar anders dan verwacht omdat Godfrieds broer Gerard van Wezemaal en niet Godfrieds zoon Arnold V later in 1287 door hertog Jan I beleend werd met Bergen op Zoom, het westelijke deel van de heerlijkheid Breda. .
.
In dit scenario werd in 1269 de dochter van Arnold IV overgeslagen in de opvolging. Margareta van Wezemaal kan op dat moment al weduwe zijn geweest van Jan II van Heverlee, maar begin jaren 70 zal ze al zijn hertrouwd met de weduwnaar Hendrik V van Boutersem,† na 1279 (in 1255 gehuwd met Maria [van Aa], met hieruit in 1276 twee zonen Hendrik en Leunis). .
.
Dochter Margareta kan gecompenseerd zijn met half Oplinter want de andere helft behoorde aan het geslacht Van Kraainem. Perk kan dan aan zus Aleidis en haar man toebedeeld zijn als achterstallige bruidsschat. In het Latijnsboek is enkel sprake van het dorp Perk (ville) en niet van de heerlijkheid maar dat kan een vertekend beeld zijn omdat pas later de lenen beter en uitvoeriger werden beschreven. Het is ook onduidelijk of Margareta in 1270 ook al in het bezit van de andere helft van Perk was. Volgens Raf wordt Aleidis van Wezemaal in 1270 zo aangeduid.
.
Maar omdat in 1290 Margareta van Wezemaal aangeduid wordt als vrouwe van Perk moet zij toen al in het bezit zijn geweest van de helft van Perk en de jurisdictie. Dat heeft ze of al in 1269 gehad of tussen 1270 en 1290 van de Van der Lecks verworven. Er kunnen momenten zijn geweest dat de Van der Lecks om geld verlegen zaten en een deel van hun bezit verzilverd hebben. Wellicht is het verwerven van bezit in en rond Werth daarvoor aanleiding geweest.
.
Het kan ook zijn dat pas na het overlijden van 'vader' de Tempelier Arnold IV van Wezemaal, hij schijnt nog geruime tijd geleefd te hebben, Margareta en haar man de in 1269/70 overeengekomen afspraak tussen haar vader en oom hebben aangevochten en dat ze toen als compensatie voor het opgeven van haar erfafspraken de andere helft van Perk hebben gekregen. Een ander aspect wat meegenomen kan worden is het gegeven dat de halve heerlijkheid Oplinter van Margareta vererfde op haar zoon Hendrik van Boutersem uit haar 2e huwelijk. Het zou dus goed kunnen dat Margareta van Wezemaal pas tijdens haar 2e huwelijk Oplinter toebedeeld kreeg.
.
Vanuit deze insteek kan worden opgemerkt dat Hendrik V van Boutersem op 17 maart 1268 als getuige aanwezig was toen Hendrik V, heer van Breda, het patronaats- en personaatsrecht van de kerken van Schoten en Merksem verkocht aan de het kapittel van de O.L.V.-kerk te Antwerpen. Zijn aanwezigheid daar kan worden verklaard als zijnde de man van een Van Breda-kleindochter.
.
Het lijkt me waarschijnlijk dat het huwelijk Boutersem-Wezemaal in of kort voor 1268 is gesloten. Als dan in 1269 Arnold IV van Wezemaal besluit om Tempelier te worden vind er een stoelendans plaats. Zijn broer Godfried wordt heer van Wezemaal en geeft zijn bezit Perk door aan zijn zuster Aleidis gehuwd met Hendrik I van der Leck. Aleidis wordt in 1270 aangeduid als vrouwe van Perk. Dochter Margareta van Wezemaal en haar man Hendrik V van Boutersem krijgen de halve heerlijkheid Oplinter wat later door vererfde aan hun zoon Hendrik van Boutersem, heer van (Op-)Linter. In 1269 kreeg Margareta ook, of verwierf pas tussen 1270 en 1290 de helft van Perk van hetzij haar oom Godfried of van haar tante Aleidis en haar man of later van haar neef Hendrik II van der Leck.
.
De grootste verliezers waren Hendrik en Jan van Heverlee, de zonen van Margareta van Wezemaal uit haar eerste huwelijk. Voor zover bekend erfden ze niets uit de Van Wezemaal-erfenis.
Uit dit huwelijk 2 kinderen:
naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
1 | Maria | †1325 | 1 | 10 | ||||
2 | Henrick VI | †1333 | 1 | 1 |
Hij krijgt een zoon:
naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
1 | Ziemonslaw | †964 | 1 | 2 |
tr.
met
Otto III (Otto) van Asperen van Polanen1,2, zn. van Diederick (Dirck) van Polanen (2e Heer van Asperen, drost van Heusden.) en Elburg van Arkel van Asperen, heer van Asperen.
Otto III van Asperen van Polanen.
Vermeld als knape 4-7-1383, als ridder en raad van hertog Albrecht 18-4-1391; wordt evenals zijn vader en zijn broers verbannen 28-5-1393, doch krijgt vergiffenis 1-5-1397; wordt door hertog Albrecht als heer van Voorst en Keppel beleend met alle goederen welke zijn schoonvader in leen had.
gehad 2-1-1402; wordt vermeld als heer van Voorst 31-3-1402 en 30-1-1404; geeft samen met zijn echtgenote stadsrecht aan Keppel 17-9-1404; wordt door graaf Willem VI opnieuw beleend 11-1-1407; door het overlijden van zijn vader ook heer van Asperen 1412/13; draagt samen met zijn echtgenote Voorst en Keppel op aan hun zoon Johan (onder beding die beide heerlijkheden te allen tijde ongesplitst te laten) 1416; zegt de toekomstige gravin Jacoba zijn steun toe 15-8-1416; tekent de Gelderse landvrede 29-9-1419; draagt samen met anderen het land van Dalem over aan hertog Arnold van Gelre 9-6-1425.
Uit dit huwelijk 6 kinderen:
naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
1 | Johan | 2 | 0 | |||||
2 | Cunegonda | 1 | 3 | |||||
3 | Belia | *1415 | Hummelo | †1487 | 72 | 1 | 6 | |
4 | Elburg | †1426 | 2 | 2 | ||||
5 | Dirkje | *1400 | 1 | 2 | ||||
6 | Alverada | 0 | 0 |
1. | Heraldieke Bibliotheek. J.B. Rietstap, ’s-Gravenhage (HB) |
2. | Afgeschermd |
tr.
met
Ezzo van Lotharingen, zn. van Herman I van Lotharingen en Heilwig von Dillingen, geb. in 954, paltsgraaf Lotharingen, ovl. Saalfeld [Duitsland] op 21 mei 1034, tr. (1) met Mathilde van Saksen, dr. van Otto II van Saksen (koning en keizer) en Theophanu Skleraina van Byzantium (keizerin). Uit dit huwelijk 10 kinderen.
Ezzo van Lotharingen.
Ezzo van Lotharingen (ook: Ehrenfried) (ca. 955 - Saalfeld/Saale, 21 maart 1034) was paltsgraaf van Lotharingen en de machtigste edelman van Duitsland. Hij is de stamvader van de Ezzonen.
Ezzo volgde zijn vader Herman van Lotharingen op als paltsgraaf van Lotharingen en graaf van de Auelgau en de Bonngau. Hij woonde op de Tomburg, een kasteel bovenop een vulkanische rots, in de omgeving van Rheinbach. Door zijn controle over de handel langs de Rijn verwierf hij grote rijkdom, en leefde hij voortdurend op gespannen voet met de bisschoppen van Keulen. Hij trouwde in het voorjaar van 991 met Mathilde (979 – 4 november 1025), een zuster van koning Otto III. Mathilde was van jongsafaan opgevoed in het Sticht Essen, vermoedelijk om daar later abdis te worden. Haar huwelijk met Ezzo was vermoedelijk een politiek huwelijk, om Ezzo's steun voor het koningschap van de minderjarige Otto te verzekeren. Mathildes bruidsschat omvatte grote bezittingen in Thüringen en Franken.
Na de dood van Otto III probeerde Ezzo om zijn zoon Liudolf tot koning te laten kiezen. Door de listige politiek van zijn tegenstanders lukte dat niet en werd Hendrik II in 1002 tot koning gekozen. Hendrik bepaalde dat Mathildes bruidsschat terugviel aan de keizer. Hierdoor begon een langdurige vete tussen Hendrik en Ezzo. In 1012 werd die beslecht doordat Ezzo Hendrik versloeg bij Odernheim. Er werd een regeling getroffen waardoor Ezzo grote bezittingen bij Duisburg, Saalfeld en Kaiserswerth verwierf.
In 1024 stichtten Ezzo en Mathilde de abdij van Brauweiler waar beiden na hun dood werden bijgezet. Toen Mathilde in 1025 overleed, was de kloosterkerk van Brauweiler nog in aanbouw, haar begrafenisdienst werd daarom in een tent gehouden. Ezzo zou zijn overleden aan een ziekte, waarmee hij door een minnares zou zijn besmet.
Ezzo was zoon van paltsgraaf Herman van Lotharingen en diens vrouw Heilwig, dochter van Hucbold van Dillingen (graaf van Dillingen en Donauwörth) en Dietberg. Mathilde was dochter van keizer Otto II en keizerin Theophanu.
Het is opmerkelijk dat 8 kinderen van Ezzo abt of abdis werden, en dat bijna allemaal van oude en rijke kloosters die traditioneel sterke banden hadden met de Frankische en Duitse koningen. Dit onderstreept nog een keer de bijzondere machtspositie van Ezzo.
Uit dit huwelijk 3 kinderen, waaronder:
naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
1 | Wazela | 1 | 3 |
tr.
met
Bruno II Billing (Bruno II Billung) van Saksen (Bruno II van Saksen), zn. van Wittekind I le Grand de Saxe (Roi des Saxons, Duc König von Sachsen 768 von Sachsen (785-807)) en Geva de Vestfold, geb. Dresden [Duitsland] in 786, Comte en Saxe (graaf), ovl. Hildesheim [Duitsland] in 844, tr. (1) met Ode Wauthier II (Ode d'Enghers) de Mersebourg. Uit dit huwelijk een zoon.
Bruno II Billing van Saksen (Bruno II van Saksen).
De Billungers vormen een adellijk Saksisch geslacht uit de vroege middeleeuwen. Ze worden onderscheiden in oude en jonge Billungers, waarbij de familiebanden tussen beide niet altijd duidelijk zijn. Tot de familie behoort ook de "princeps" Billung, die door zijn dochter Oda (-913) de schoonvader van de Saksische graaf Liudolf (-866) werd, de stamvader der Liudolfingers.
De oude Billungers zijn afkomstig uit Wetigau en behoorden tot de belangrijkste families van Oost-Saksen ten tijde van Karel de Grote. De eerste met naam bekende Billunger is graaf Wichman Billung (Wychmannus), die in 811 onderhandelingen aan de Eider gevoerd zou hebben. Wichman II was graaf in Hamaland. Zijn zoon graaf Egbert, vermoedelijk de grootvader van Herman Billung (-973), kreeg van koning Arnulf (850-899) gebieden in Bardengouw toegewezen.
Uit dit huwelijk een dochter:
naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
1 | Oda | *822 | †913 | 90 | 3 | 4 |