Cees Hagenbeek

Robert III in de Wormsgau

Vader:
Robert II (Hruodbertus) in de Opper-Rijngouw (de Hesbaye), zn. van Turincbert in de Opper-Rijngouw, geb. circa 740, Graf im Oberrheingau, Duc en Hesbay,Comte de Wormsgau&Oberrheinsgau, ovl. te Ville-En-Hesbaye [België] op 20 jul 807, relatie (1) met Isingarde . Uit deze relatie geen kinderen, tr. (2) met

Moeder:
Tiedrada Théodorata Isengarde Capet (Theodorata, Thierrée uit het geslacht der Aleramiden) de Mayence, dr. van Adalheim graaf von Wormgau (Comte de Wormsgau et Lorsch) en Mayence von Lorsch, geb. te Mainz [Duitsland] circa 740, ovl. te Worms [Duitsland] voor 789.

tr. circa 800
met

Wiltrude ou Waldrée d'Orléans (Vaudrée Wialdruth, Waudrée, Wiltrude), dr. van Adrien Graf im Wormsgau (Comte d'Orléans) en Waldrade de Wormsgau, geb. te Orléans [Frankrijk] in 782, ovl. te Dijon [Frankrijk] na 834, tr. (2) met Nibelung III de Troyes, zn. van Nibelung III de Bourgogne en Berthe ou Bertrada d'Autun. Uit dit huwelijk 2 kinderen.

Uit dit huwelijk 3 zonen:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Robert IV	*820	Worms [Duitsland]	†866	Brisarte [Frankrijk]	46	1	4
2	Adalheim	*834		†885		51	1	0
3	Guérin I	*820	Brosses [Frankrijk]	†866		46	1	3

Wiltrude ou Waldrée d'Orléans

Vader:
Adrien Graf im Wormsgau (Hadrianus d' Orléans, Hadrian de Vinzgau) (Orléans Agiolfing, d'), zn. van Gerold I graaf in de Vinzgouw en Imma der Alamannen (Hertogin der Alamannen), geb. te Orléans [Frankrijk] in 760, Comte d'Orléans, ovl. te Orléans [Frankrijk] in 821, tr. met

Moeder:
Waldrade de Wormsgau, dr. van Lambert III de Wormsgau (Comte d'Herbauges. (744-785)) en Gerberge de Laon, geb. in 760, ovl. na 824.

tr. (1) circa 800
met

Robert III (Rupert III) in de Wormsgau, zn. van Robert II in de Opper-Rijngouw (Graf im Oberrheingau, Duc en Hesbay,Comte de Wormsgau&Oberrheinsgau.) en Tiedrada Théodorata Isengarde Capet de Mayence, geb. te Worms [Duitsland] in 784, vermeld 812-830, ovl. voor 834.

Robert III in de Wormsgau.
Rutbert/Rupert III, Graf im Oberrheingau, im Rhein- und Wormsgau, bedeutender königlicher Heerführer.

Uit dit huwelijk 3 zonen:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Robert IV	*820	Worms [Duitsland]	†866	Brisarte [Frankrijk]	46	1	4
2	Adalheim	*834		†885		51	1	0
3	Guérin I	*820	Brosses [Frankrijk]	†866		46	1	3

tr. (2)
met

Nibelung III de Troyes, zn. van Nibelung III de Bourgogne en Berthe ou Bertrada d'Autun, geb. te Baugy [Frankrijk] circa 775, Seigneur de Bauy, ovl. circa 819.

Nibelung III de Troyes.
Il possède en 818 des biens à Baugy, terre détachée de Perrecy, dans l'Autunois, ce qui implique une parenté avec Nibelung Ier, possesseur de cette terre1.

On ne sait rien d'autre de ce comte, qui est peut-être père de1 :.

Nibelung IV, comte de Vexin ; Théodoric, comte dans le Vermandois.

Uit dit huwelijk 2 kinderen, waaronder:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Nibelung IV	*810	Vernon [Frankrijk]	†879		69	1	4

Boso van Bourgondië

in
Kwartierstaat van Ada (Adriana Trijntje) Zoutendijk
Kwartierstaat van Anneke Romeijn
Kwartierstaat van Ans Karstens
Kwartierstaat van Arie Roobol
Kwartierstaat van Boudewijn (Boudewijn Wilhemus Hyacinthus) Jansen
Kwartierstaat van Cees (Cornelis Hendrik) Boer
Kwartierstaat van Cees Pronk
Kwartierstaat van Daniël Anthonie Heynsius
Kwartierstaat van Dinah (Dinah Yoke) Begeer
Kwartierstaat van dr Wouter van Welsenes
Kwartierstaat van dr. Irene Margaretha Hellemans arts
Kwartierstaat van drs Jasper (Jasper Jan) Pierik
Kwartierstaat van drs. Joke (Johanna) Hellemans
Kwartierstaat van drs. Kees (Cornelis) van Spronsen
Kwartierstaat van Eduard von Saher
Kwartierstaat van Eiso (Eiso Lucas Maarten) de Block
Kwartierstaat van Elizabeth Dijkstra
Kwartierstaat van Eunice Roos
Kwartierstaat van Fred Spaans
Kwartierstaat van Han (Henricus Johannes Antonius) Bekke
Kwartierstaat van Hans van der Wind
Kwartierstaat van Henk de Snoo
Kwartierstaat van ir Cees (Cornelis Jorden) Hagenbeek
Kwartierstaat van Jacoline van Dijk.
Kwartierstaat van Lourens de Groot
Kwartierstaat van Maarten (Maarten Walter) Elink Schuurman arts
Kwartierstaat van Maarten Rol arts
Kwartierstaat van Magda (Magdalena) Breedveld
Kwartierstaat van Marja Alida den Heijer
Kwartierstaat van Mechelien (Mechelina) Mezach
Kwartierstaat van mr Marinus Pannevis
Kwartierstaat van mr Mark P. Schneiders
Kwartierstaat van mr Simonet (Simonetta Gezina) Koekkoek
Kwartierstaat van Olga Broersma
Kwartierstaat van Truus (Geertruida Yvonne) Popma

Boso van Bourgondië, geb. in 844, graaf vanVienne 870, hertog van Italië 876, koning van Bourgondië, ovl. te Vienne (Saint-Andre-Le Haut) [Frankrijk] op 11 jan 887.

Boso van Bourgondië.
Bos(s)o van Provence, of van Vienne of van Bourgondië, (844 - Vienne, 10 januari 887), Graaf van Vienne stichtte in 879 het koninkrijk Bourgondië en werd zo de eerste koning binnen het vroegere Frankische Rijk die niet van Karel de Grote afstamde. Hij behoorde tot de adellijke familie der Bosoniden.
Boso werd door het huwelijk van zijn zuster Richildis met Karel de Kale een belangrijke hoveling. In 870 werd hij graaf van Troyes, Lyon en Vienne, en lekenabt van de abdij van Sint-Mauritius in Agaunum. In 872 werd hij benoemd tot graaf van Berry en tot kamerheer van Lodewijk de Stamelaar, die onder zijn vader koning van Aquitanië was. Boso werd een belangrijke raadgever en bestuurder onder Lodewijk. In 876 volgde hij Karel de Kale naar Italië, waar die tot koning werd gekozen en tot keizer werd gekroond. In Pavia werd Boso tot aartsminister en stadhouder van Italië, en tot hertog van Provence benoemd. Boso nam Ermengarde, dochter van de overleden koning Lodewijk II van Italië, en haar moeder Engelberga van Parma, gevangen. Al snel kwamen de drie tot zaken en Boso trouwde met Ermengarde. In 877 werd hij benoemd tot graaf van Mâcon en Chalon-sur-Saône. Hij verzette zich tegen een tweede veldtocht van Karel in Italië. Na het overlijden van Karel behoorde Boso tot de edelen die bij Lodewijk de Stamelaar de bevestiging van diens toezeggingen afdwongen.
Boso was zoon van Bivinus van Metz en Richardis, dochter van Boso van Arles. In zijn eerste huwelijk was Boso getrouwd met een onbekende vrouw. Volgens kwade geruchten heeft Boso haar laten doden om met Ermengarde te kunnen trouwen.

Vader:
Bivinus van Metz, zn. van Boso I 'de Oude' van Arles (graaf in Italië), geb. te Vienne [Frankrijk] circa 822, Graaf van de Ardennengouw, Graaf (?) van Metz (842-864), ovl. tussen 865 en 869, tr. met

Moeder:
Richildis (Richildis de Turin) de Turin d'Arles (Arles, d'), dr. van Boson III le Vieux de Bourgogne (Graaf van Arles en Turijn) en Richilde (Richeut) d'Amiens, geb. te Arles [Frankrijk] in 827, ovl. te Arles [Frankrijk] in 885, tr. (2) met Bérenger I d'Amiens. Uit dit huwelijk 2 kinderen, tr. (3) met haar oom Baudoin de Metz, zn. van Richard le Viking d'Amiens (Comte d'Amiens et de Lommois) en Richilde de Cambrai. Uit dit huwelijk een dochter, tr. (4) met haar halfbroer Beuves Bivin de Provence, zn. van Hardouin de Ponthieu (Comte de Bourgogne) en Richilde (Richeut) d'Amiens. Uit dit huwelijk 7 kinderen.

relatie
met

Irmgard (Ermengard) van Duitsland (Ermengarde d' Italie), dr. van Lodewijk II van Italië en Engelberge van Spoleto, geb. tussen 852 en 855, ovl. voor 2 apr 897.

Irmgard van Duitsland (Ermengarde d' Italie).
Ermengarde der Franken (ca. 855 - 896, voor 2 juni) was een dochter van Lodewijk II en van Engelberga van Parma. Zij huwde in 876 met Bosso van Arles.
Wanneer Paus Johannes VIII op de vlucht is voor de Saracenen, komt hij zich verschuilen bij Ermengarde en haar echtgenoot in Arles. Nadat Bosso zich in 879 tot koning had uitgeroepen nam zij deel aan de verdediging tegen de aanvallen van de Karolingische koningen. Einde 880 verdedigde zij met succes Vienne, maar in 882 kon Karel de Dikke Vienne innemen, dat geplunderd werd. Haar schoonbroer Richard I van Bourgondié zette haar gevangen in Autun, terwijl Boso zelf naar de de Provence vluchtte. Na de dood van haar echtgenoot in 887 werd zij regentes over Provence en begeleidde haar zoon Lodewijk naar Karel de Dikke om hem door hem te laten adopteren. In 889 onderwierp zij zich aan Arnulf van Karinthië.
Ermengarde is begraven in de kathedraal van Vienne.

verlobt mit Kaiser Konstantin, Sohn von Basileios I, 869 Lösung der Verlobung, Ehe ?.3/6.876, 17.11.878 Äbtissin von S.Salvatore in Brescia.

Uit deze relatie 2 kinderen:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Willa			†929			1	5
2	Lodewijk	*870		†928	Arles [Frankrijk]	57	1	3

Irmgard van Duitsland

Vader:
Lodewijk II van Italië, zn. van Lotharius I keizer der Karolingen (Keizer Aken juli 817) en Irmingard van de Elzas (sticht klooster Erstein), geb. circa 822, ovl. te Brescia op 12 aug 875, relatie met

Moeder:
Engelberge van Spoleto, geb. in 835, ovl. tussen 896 en 901.

relatie
met

Boso van Bourgondië, zn. van Bivinus van Metz (Graaf van de Ardennengouw, Graaf (?) van Metz (842-864)) en Richildis de Turin d'Arles, geb. in 844, graaf vanVienne 870, hertog van Italië 876, koning van Bourgondië, ovl. te Vienne (Saint-Andre-Le Haut) [Frankrijk] op 11 jan 887.

Boso van Bourgondië.
Bos(s)o van Provence, of van Vienne of van Bourgondië, (844 - Vienne, 10 januari 887), Graaf van Vienne stichtte in 879 het koninkrijk Bourgondië en werd zo de eerste koning binnen het vroegere Frankische Rijk die niet van Karel de Grote afstamde. Hij behoorde tot de adellijke familie der Bosoniden.
Boso werd door het huwelijk van zijn zuster Richildis met Karel de Kale een belangrijke hoveling. In 870 werd hij graaf van Troyes, Lyon en Vienne, en lekenabt van de abdij van Sint-Mauritius in Agaunum. In 872 werd hij benoemd tot graaf van Berry en tot kamerheer van Lodewijk de Stamelaar, die onder zijn vader koning van Aquitanië was. Boso werd een belangrijke raadgever en bestuurder onder Lodewijk. In 876 volgde hij Karel de Kale naar Italië, waar die tot koning werd gekozen en tot keizer werd gekroond. In Pavia werd Boso tot aartsminister en stadhouder van Italië, en tot hertog van Provence benoemd. Boso nam Ermengarde, dochter van de overleden koning Lodewijk II van Italië, en haar moeder Engelberga van Parma, gevangen. Al snel kwamen de drie tot zaken en Boso trouwde met Ermengarde. In 877 werd hij benoemd tot graaf van Mâcon en Chalon-sur-Saône. Hij verzette zich tegen een tweede veldtocht van Karel in Italië. Na het overlijden van Karel behoorde Boso tot de edelen die bij Lodewijk de Stamelaar de bevestiging van diens toezeggingen afdwongen.
Boso was zoon van Bivinus van Metz en Richardis, dochter van Boso van Arles. In zijn eerste huwelijk was Boso getrouwd met een onbekende vrouw. Volgens kwade geruchten heeft Boso haar laten doden om met Ermengarde te kunnen trouwen.

Uit deze relatie 2 kinderen:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Willa			†929			1	5
2	Lodewijk	*870		†928	Arles [Frankrijk]	57	1	3

Alain I 'le Grand' de Bretagne

in
Kwartierstaat van Ada (Adriana Trijntje) Zoutendijk
Kwartierstaat van Anneke Romeijn
Kwartierstaat van Ans Karstens
Kwartierstaat van Arie Roobol
Kwartierstaat van Cees (Cornelis Hendrik) Boer
Kwartierstaat van Cees Pronk
Kwartierstaat van Daniël Anthonie Heynsius
Kwartierstaat van Dinah (Dinah Yoke) Begeer
Kwartierstaat van dr Wouter van Welsenes
Kwartierstaat van dr. Irene Margaretha Hellemans arts
Kwartierstaat van drs. Joke (Johanna) Hellemans
Kwartierstaat van drs. Kees (Cornelis) van Spronsen
Kwartierstaat van Eduard von Saher
Kwartierstaat van Eiso (Eiso Lucas Maarten) de Block
Kwartierstaat van Elizabeth Dijkstra
Kwartierstaat van Eunice Roos
Kwartierstaat van Fred Spaans
Kwartierstaat van Han (Henricus Johannes Antonius) Bekke
Kwartierstaat van Hans van der Wind
Kwartierstaat van Henk de Snoo
Kwartierstaat van ir Cees (Cornelis Jorden) Hagenbeek
Kwartierstaat van Jacoline van Dijk.
Kwartierstaat van Lourens de Groot
Kwartierstaat van Maarten (Maarten Walter) Elink Schuurman arts
Kwartierstaat van Maarten Rol arts
Kwartierstaat van Magda (Magdalena) Breedveld
Kwartierstaat van Marja Alida den Heijer
Kwartierstaat van Mechelien (Mechelina) Mezach
Kwartierstaat van mr Marinus Pannevis
Kwartierstaat van mr Mark P. Schneiders
Kwartierstaat van mr Simonet (Simonetta Gezina) Koekkoek
Kwartierstaat van Olga Broersma
Kwartierstaat van Truus (Geertruida Yvonne) Popma

Alain I 'le Grand' (Alain le Grand) Roi de Bretagne (de Nantes) (Alain I dit le Grand de Vannes), geb. in 840, graaf van Nantes, koning van Bretagne, ovl. te Rieux [Frankrijk] in 907.

Alain I 'le Grand' Roi de Bretagne (Alain I dit le Grand de Vannes).
Alain Ier de Bretagne dit le Grand (Alan Iañ en Breton) (mort en 907), fut roi de Bretagne vers 890 à 907. Biographie Fils d'un certain Ridoredh de Vannes selon une généalogie tardive établie à l'abbaye Saint-Aubin d'Angers au xie siècle 1. Il est le successeur de son frère Pascweten (mort en 876), lui-même gendre et successeur du roi Salomon (mort en 874), Alain est comte de Vannes, comte de Nantes. Il hérite des querelles avec le comté de Rennes pour la couronne de Bretagne.

Devant la menace des Vikings les deux princes Alain et Judicaël se réconcilient comme le montre la mention de Judicaël dans un diplôme de 889 par lequel Alain « par la grâce de Dieu duc des Bretons » restitue à Landram, évêque de Nantes, un domaine2.

Selon les annales de Saint-Vaast, en 890 les Vikings se repliant de Paris quittent la Seine, et par mer et terre se rendent dans le territoire de Coutances. Ils assiègent et prennent le « castrum » c'est-à-dire la cité fortifiée de Saint-Lô où ils s'établissent après avoir massacré la population de l'évêque Lista qui s'y était réfugié 3.Le Cotentin faisait à cette époque parti de la Bretagne jusqu'à la Vire et Judicaël et ses troupes s'avancent à leur rencontre mais il est tué dans un combat4.

C'est alors qu'Alain s'illustre lors de bataille de Questembert dans le Morbihan où les Vikings sont défaits n. 1.

Désormais sans concurrent, Alain s'intitule roi dans deux diplômes le premier en faveur de Rainon évêque d'Angers à qui il rétrocède vers 897/900 l'abbaye Saint-Aubin d'Angers reçue du roi Charles le Simple et l'autre de Foucher évêques de Nantes vers 897/908. Il semble avoir été reconnu comme « roi subordonné » par le carolingien Charles le Simple agissant comme son grand-père Charles le Chauve envers Erispoë5. Son règne de facto de 890 à 907 marque une période de calme et de prospérité pour la Bretagne. Alain règne sans rival et Foucher qui a succédé à Landran comme évêque de Nantes en 896 fait ceindre une partie de la cité de murailles et restaurer la cathédrale6. La date exacte de la mort d'Alain n'est pas connue mais l'année 907 avancée par Pierre Le Baud semble vraisemblable 7.

Après sa mort, le comte de Cornouaille Gourmaëlon ne régnera que nominalement sur la Bretagne8. En effet le royaume de Bretagne sera envahi par les vikings qui le ruineront totalement. Les dirigeants de Bretagne fuiront à l'étranger. La reconquête sera entreprise par le petit-fils d'Alain le Grand, Alain Barbetorte, mais le royaume, diminué, ne sera plus qu'un duché.

Mariage et descendance Selon les souscriptions d'actes, Alain laissa de son épouse Oreguen/Aourken 9, au moins cinq fils dont deux survivants et deux filles mariées :.

Rudalt, comte de Vannes (907-913) (« post mortem patri sui »10), ancêtre du lignage de Rieux ; Gueréch (« Vuereche fili Alani ») ; Pascweten, vivant en 903 (« Vuereche fili Alani Pascuiten fratris sui ») ; Derrien, mentionné en 903, ancêtre du lignage d'Elven et de Largoët ; Budic vivant en 903 (« Pascuuethan et Dergen et Budic, filii ejus... ») ; une fille, épouse de Mathuedoï comte de Poher. Ils furent les parents d'Alain II de Bretagne ; une fille, épouse d'un comte Tanguy qui souscrivit une donation en faveur de l'Abbaye Saint-Sauveur de Redon avec Derrie.

Vader:
Ridoreth van Poher, zn. van Riwallon III van Poher (Comte de Poher) en Marmoec l'Ancienne Princesse de Bretagne, geb. in 831, Ridoredh de Vannes, Comte de Nantes et Vannes, hij krijgt geen kinderen, tr. met

Moeder:
Aremburge de Cornouaille, geb. te Bénodet [Frankrijk] circa 833.

tr.
met

Orgwuen de Cornouaille, dr. van Alfrond de Cornouaille en Lotitia de Poher (Dame de Bretagne, de Poher et de Domnonée), geb. circa 860, ovl. te Vannes [Frankrijk] in 888.

Uit dit huwelijk 3 kinderen:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Havoise	*880		†919		39	1	1
2	Isabel						1	1
3	Rudalt	*879		†912		33	1	1

Orgwuen de Cornouaille

Vader:
Alfrond de Cornouaille, zn. van Justin de Domnonee de Cornouaille (Roi de Bretagne, Prince de Cornouailles) en Barilis de Bretagne, geb. te Quimper [Frankrijk] circa 830, ovl. in 870, tr. met

Moeder:
Lotitia de Poher (Lotitia de Bretagne, Lotitia de Vannes), dr. van Erispoë hertog de Bretagne de Vannes (hertog van Bretagne 851) en Marmoëc de Poher, geb. te Vannes [Frankrijk] in 837, Dame de Bretagne, de Poher et de Domnonée, ovl. in 880, tr. (1) met Gurvand Gurvent ou Riwallon (Gurvand) graaf van Rennes. Uit dit huwelijk 2 kinderen.

tr.
met

Alain I 'le Grand' (Alain le Grand) Roi de Bretagne (de Nantes) (Alain I dit le Grand de Vannes), zn. van Ridoreth van Poher (Ridoredh de Vannes, Comte de Nantes et Vannes) en Aremburge de Cornouaille, geb. in 840, graaf van Nantes, koning van Bretagne, ovl. te Rieux [Frankrijk] in 907.

Alain I 'le Grand' Roi de Bretagne (Alain I dit le Grand de Vannes).
Alain Ier de Bretagne dit le Grand (Alan Iañ en Breton) (mort en 907), fut roi de Bretagne vers 890 à 907. Biographie Fils d'un certain Ridoredh de Vannes selon une généalogie tardive établie à l'abbaye Saint-Aubin d'Angers au xie siècle 1. Il est le successeur de son frère Pascweten (mort en 876), lui-même gendre et successeur du roi Salomon (mort en 874), Alain est comte de Vannes, comte de Nantes. Il hérite des querelles avec le comté de Rennes pour la couronne de Bretagne.

Devant la menace des Vikings les deux princes Alain et Judicaël se réconcilient comme le montre la mention de Judicaël dans un diplôme de 889 par lequel Alain « par la grâce de Dieu duc des Bretons » restitue à Landram, évêque de Nantes, un domaine2.

Selon les annales de Saint-Vaast, en 890 les Vikings se repliant de Paris quittent la Seine, et par mer et terre se rendent dans le territoire de Coutances. Ils assiègent et prennent le « castrum » c'est-à-dire la cité fortifiée de Saint-Lô où ils s'établissent après avoir massacré la population de l'évêque Lista qui s'y était réfugié 3.Le Cotentin faisait à cette époque parti de la Bretagne jusqu'à la Vire et Judicaël et ses troupes s'avancent à leur rencontre mais il est tué dans un combat4.

C'est alors qu'Alain s'illustre lors de bataille de Questembert dans le Morbihan où les Vikings sont défaits n. 1.

Désormais sans concurrent, Alain s'intitule roi dans deux diplômes le premier en faveur de Rainon évêque d'Angers à qui il rétrocède vers 897/900 l'abbaye Saint-Aubin d'Angers reçue du roi Charles le Simple et l'autre de Foucher évêques de Nantes vers 897/908. Il semble avoir été reconnu comme « roi subordonné » par le carolingien Charles le Simple agissant comme son grand-père Charles le Chauve envers Erispoë5. Son règne de facto de 890 à 907 marque une période de calme et de prospérité pour la Bretagne. Alain règne sans rival et Foucher qui a succédé à Landran comme évêque de Nantes en 896 fait ceindre une partie de la cité de murailles et restaurer la cathédrale6. La date exacte de la mort d'Alain n'est pas connue mais l'année 907 avancée par Pierre Le Baud semble vraisemblable 7.

Après sa mort, le comte de Cornouaille Gourmaëlon ne régnera que nominalement sur la Bretagne8. En effet le royaume de Bretagne sera envahi par les vikings qui le ruineront totalement. Les dirigeants de Bretagne fuiront à l'étranger. La reconquête sera entreprise par le petit-fils d'Alain le Grand, Alain Barbetorte, mais le royaume, diminué, ne sera plus qu'un duché.

Mariage et descendance Selon les souscriptions d'actes, Alain laissa de son épouse Oreguen/Aourken 9, au moins cinq fils dont deux survivants et deux filles mariées :.

Rudalt, comte de Vannes (907-913) (« post mortem patri sui »10), ancêtre du lignage de Rieux ; Gueréch (« Vuereche fili Alani ») ; Pascweten, vivant en 903 (« Vuereche fili Alani Pascuiten fratris sui ») ; Derrien, mentionné en 903, ancêtre du lignage d'Elven et de Largoët ; Budic vivant en 903 (« Pascuuethan et Dergen et Budic, filii ejus... ») ; une fille, épouse de Mathuedoï comte de Poher. Ils furent les parents d'Alain II de Bretagne ; une fille, épouse d'un comte Tanguy qui souscrivit une donation en faveur de l'Abbaye Saint-Sauveur de Redon avec Derrie.

Uit dit huwelijk 3 kinderen:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Havoise	*880		†919		39	1	1
2	Isabel						1	1
3	Rudalt	*879		†912		33	1	1

Berengarius van Rennes

Vader:
Gurvand Gurvent ou Riwallon (Gurvand) graaf van Rennes, zn. van Nominoë roi de Bretagne (Koning van Bretagne) en Ergention Argantael, geb. te Rennes [Frankrijk] circa 812, graaf van Rennes 851 (Comte de Rennes,Duc de Bretagne(874-877) roi de Bretagne), ovl. op 16 aug 877, tr. (2) met Lotitia de Poher (Lotitia de Bretagne, Lotitia de Vannes). Uit dit huwelijk 2 kinderen. tr. (3) met zijn schoonzuster Jehanne de Bretagne. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (1) circa 859 met

Moeder:
Jehanne van Bretagne, dr. van Erispoë hertog de Bretagne de Vannes (hertog van Bretagne 851) en Marmoëc de Poher, geb. te Saint-Armel [Frankrijk] circa 843, erfdochter van Bretagne en het graafschap Rennes, ovl. te Vannes [Frankrijk] circa 864.

Menso van Egmond

in
Kwartierstaat van Elizabeth Dijkstra
Kwartierstaat van Hans van der Wind
Kwartierstaat van mr Mark P. Schneiders

Menso van Egmond¹.

Menso van Egmond.
wellicht de vader van Hugo Mensonius.

Hij krijgt een zoon:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Wouter			†1223	Candia, Kreta [Griekenland]		1	4

Bronnen:

1.	Genealogie der heren en graven van Egmond, Uitgegeven: 1970, Type: Genealogie der heren en graven van Egmond, Schrijver: A.W.E. Dek (B 038) (blz. 76)

Rurik van Nowgorod

Rurik van Nowgorod (Riourik le Varègue de Kiev).
In 860 wordt Rurik de Vikinghoofdman, door de Slavische stammen gevraagd de heerschappij in hun gebied te gaan bekleden. Hij vestigt zich in Novgorod.

Riourik (in het Oudnoors: Rørik), soms ook genoemd Riurik, Rurik of Rourik, was een Varjaagse prins van de Rus van Kiev (geboren rond 830 en overleden in 879), die regeerde van 862 tot 879. Hij was de eerste prins van Novgorod en stichter van de Riourikidische dynastie, die over de Rus van Kiev regeerde tot 1240. .

De omstandigheden van Riouriks machtsverwerving zijn niet precies bekend. Volgens historische kronieken werd hij geroepen om te regeren over Novgorod en zijn vazalsteden Staraya Ladoga, Beloozero en Izborsk, door een vergadering van stamhoofden die een leider zochten die “vrij” was van alle wrok tussen de families, en die bewondering hadden voor de Vikingkennis op militair en wetenschappelijk vlak. Het idee om een vreemde leider aan te stellen was in die tijd niet ongebruikelijk: vergelijkbare gevallen deden zich voor in Polen en Venetië.

Deze versie is echter door veel historici in twijfel getrokken. Sommigen stellen dat Riourik eenvoudigweg de steden veroverde en zichzelf tot prins uitriep, zonder toestemming van de Slavische leiders. Anderen, zonder de hele kroniek te verwerpen, denken dat Nestor de verovering als een “uitnodiging” presenteerde om de vernedering van de nederlaag te verdoezelen.

De interpretatie van nazi-Duitse historici, die het “roepen” van Riourik als bewijs zagen van de onbekwaamheid van de Slaven om zichzelf te regeren en hun bereidheid tot Germaanse overheersing, leidde tot een tegenreactie van Sovjet-historici. Zij betwijfelden zelfs Riouriks bestaan, of stelden dat hij een Slavische leider was, gekozen door een volksvergadering, en baseerden zich op het idee dat geen enkel volk in die tijd een leider van andere taal, cultuur en religie zou accepteren. .

Deze theorie wordt echter weerlegd door het feit dat de Noordelijke Slaven en de Oostelijke Varjagen sterke culturele banden hadden, vooral op religieus vlak (goden als Thor en Péroun vertonen overeenkomsten), en cultureel: Varjagen dienden vaak als huurlingen in Slavische gebieden, werden betaald in land, en vestigden zich daar uiteindelijk, waarbij ze zich “slaviseerden”. Ook gebruikten Varjagen het Slavische rivierennetwerk om Constantinopel te bereiken, en er is nergens sprake van taalbarrières. Waarschijnlijk gebruikten de Noordelijke Slaven een alfabet dat verwant was aan het Scandinavische runenschrift. Deze feiten ontkrachten ook de nazi-theorieën die Riourik als een Duitser of sterk verduitst voorstellen.

De data van zijn machtsaanvaarding variëren per bron, tussen 852 en 875.

Eenmaal aan de macht in Novgorod, Izborsk en Ladoga, begon Riourik met de eenmaking van Noord- en Oost-Rusland. Hij veroverde Moerom, Polotsk en Rostov, en andere kleinere steden. Hoewel het niet zeker is dat hij de initiator was, begon er een hervorming in Slavische steden: ze evolueerden van een tribale samenleving naar een feodale structuur. Stamhoofden regeerden niet langer alleen over hun familie, maar omringden zich met druzinas (adellijke vazallen), die als zware cavalerie dienden op het slagveld. .
Onder invloed van de Varjagen vond ook een technologische revolutie plaats, zoals in de scheepsbouw (de “ladyas”, vergelijkbaar met drakkars) en in de metaalbewerking. .
.
Hij zou zijn gestorven in 879 te Novgorod, waar zijn lichaam volgens heidense rituelen werd verbrand. Hij liet de macht na aan zijn zoon Igor, toen negen jaar oud, onder het regentschap van Oleg, die de eenmaking van de Rus van Kiev zou voltooien. .

Hij huwde met Efinda Alfrind Ingrid Edvina Norweska van Urman. Hun zoon was Igor de Oude van Kiev (878–945).

Hroriker, Waräger? (Normanne), 862 in Altladoga (Aldeigjuborg), später in Novgorod, kommt mit Brüdern Sineus und Truvor, Besetzung Isborsks, Alt-Ladogas, Novgorods (Holmgardr), Bjelooseros mit normannischen Händlern und Kriegerscharen, Q:Nestor-Chronik/Forssman.
Vanaf de late 8e eeuw ontstond de handelsroute van de Varjagen naar de Grieken, een handelsroute die vrijwel geheel over water ging en die Scandinavië met het Byzantijnse Rijk verbond. De route stelde de oorspronkelijk uit Zweden stammende Varjagen in staat om een profijtelijke handel met het Byzantijnse Rijk op te zetten. Een andere route was de handelsroute over de Wolga naar het Kalifaat van de Abbasiden.

De Varjagen hadden in 860 hun militaire kracht al gedemonstreerd met een felle aanval op Constantinopel. De Varjagen ondernamen, in samenwerking met de Chazaren, ook plundertochten naar de zuidkust van de Kaspische Zee. De verhoudingen tussen de belangrijkste machten in Oost-Europa, het Byzantijnse rijk, de Chazaren, de Wolga-Bulgaren aan de bovenloop van de Wolga, de Petsjenegen op de steppen van Oekraïne en de Varjagen waren wisselvallig van karakter. Strijd en samenwerking volgden snel op elkaar. De krijgshaftige Varjagen maakten de groeiende boerenbevolking in de bosgebieden schatplichtig.

Riourik, soms ook geschreven als Riurik, Rurik of Rourik, is een Varjaagse prins van de Rus’ van Kiev (geboren rond 830 en gestorven in 879), die regeerde van 862 tot 879. Hij is de eerste prins van Novgorod en de stichter van de Riourikidische dynastie, die over de Rus’ van Kiev regeerde tot in 1240. .

De omstandigheden van Riouriks komst aan de macht zijn niet precies bekend. Volgens historische kronieken werd hij uitgenodigd om te regeren over Novgorod en zijn vazalsteden, Staraya Ladoga, Beloozero en Izborsk, door een vergadering van stamhoofden die een leider zochten die “vrij” was van de wrok die de verschillende families jegens elkaar koesterden, en die bewondering hadden voor de militaire en wetenschappelijke kennis van de Vikingen. .

Het idee om een buitenlandse leider aan te stellen was in die tijd niet ongebruikelijk: er zijn meerdere gelijkaardige gevallen, met name in Polen en Venetië. Deze versie is echter door veel historici in twijfel getrokken:.

Voor historici die de authenticiteit van de kronieken betwisten, zou Riourik eenvoudigweg de verschillende steden veroverd kunnen hebben en zichzelf tot prins uitgeroepen hebben zonder toestemming van de Slavische leiders. Zonder de kronieken volledig te verwerpen, menen sommigen dat Nestor de verovering van Riourik als een uitnodiging heeft voorgesteld om de vernedering van de nederlaag te verdoezelen.

Sterk gepolitiseerd was de benadering van historici uit nazi-Duitsland, die de oproep aan Rurik als een duidelijk bewijs zagen van de Slavische onmacht om zichzelf te besturen en de noodzaak van Germaanse overheersing. Dit leidde tot een tegenreactie van Sovjet-historici, die het bestaan van Riourik in twijfel trokken of hem voorstelden als een Slavisch leider afkomstig uit een vergadering, gebaseerd op het idee dat geen enkel land in die tijd een leider van een andere taal, cultuur en religie zou accepteren. .

Deze theorie wordt echter weerlegd door het feit dat de noordelijke Slaven en de oostelijke Varjagen sterke culturele banden hadden, vooral op religieus vlak (meerdere gelijkaardige goden zoals Thor en Perun), en ook cultureel: Varjagen dienden vaak als huurlingen in Slavische gebieden, werden betaald in land, vestigden zich daar en werden “geslaviseerd”. Bovendien, hoewel de Varjagen regelmatig het Slavische rivierennetwerk gebruikten om Constantinopel te bereiken, is er nergens sprake van taalbarrières, en waarschijnlijk gebruikten de noordelijke Slaven een alfabet dat verwant was aan het Scandinavische runenschrift. Deze feiten weerleggen ook de nazi-theorieën die Riourik als een Duitser of sterk gegermaniseerde figuur voorstellen. .

De data van zijn komst aan de macht variëren afhankelijk van de bron, tussen 852 en 875. Eenmaal aan de macht in Novgorod, Izborsk en Ladoga, begon Riourik met het verenigen van Noord- en Oost-Rusland. Hij veroverde Mourom, Polotsk en Rostov, evenals andere minder belangrijke steden.

Hoewel het niet zeker is dat hij de initiator was, begon er een hervorming in alle Slavische steden, die evolueerden van een tribale samenleving naar een feodale samenleving: stamhoofden regeerden niet langer enkel over hun familie, maar omringden zich met “druzinas”, adellijke vazallen die als zware cavalerie dienden op het slagveld.

Onder invloed van de Varjagen vond er ook een technologische revolutie plaats, zoals in de scheepvaart (ontwikkeling van “ladyas”, schepen vergelijkbaar met drakkars) en in de metallurgie. .

Hij zou in 879 in Novgorod zijn gestorven, waar zijn lichaam volgens heidense rituelen werd verbrand. Hij liet de macht na aan zijn negenjarige zoon Igor, onder het regentschap van Oleg, die de eenmaking van de Rus’ van Kiev zou voltooien.

Hij is een Varjaagse prins van de Rus’ van Kiev (geboren rond 830 en gestorven in 879), eerste prins van Novgorod en stichter van de Riourikidische dynastie (die over de Rus’ van Kiev regeerde tot in 1240), en regeerde zelf van 862 tot 879. Nadat hij markgraaf van Friesland werd, stichtte hij het Russische vorstendom Novgorod in 862. Volgens Slavische kronieken die na zijn leven zijn opgesteld, zoals de Kroniek van weleer van Nestor, zou hij door de Slaven zijn uitgenodigd om een einde te maken aan hun interne verdeeldheid. Hij huwde Ingrid Norweska; Igor van Kiev beweerde hun zoon te zijn. .

De Russische dynastie (van Varjaagse, dat wil zeggen Viking-oorsprong) der Riourikiden of Rurikiden, afkomstig van Riourik, regeerde over de Rus’ van Kiev (of het Kievse Rusland) en later over Moskou van 862 tot 1598. .

De Deense theorie: Een van de mannen die Riourik, prins van Novgorod, zou kunnen zijn, is Riourik van Jutland, ook wel Riourik van Friesland genoemd. Hij is de broer (of neef) van de Deense koning Harald Klak.

De Zweedse theorie: Deze theorie verbindt Riourik van Novgorod met de Deen Erik Emudarsson, koning van Uppsala in Zweden.

De Pruisisch-Baltische theorie: Deze werd verdedigd door Lomonossov, die opmerkte dat de Slaven hun Pruisische buren “Rus” noemden, wat zou wijzen op een Riourik afkomstig uit het Niemengebied. Ook verdedigd door de geschiedenis van Kazan, waarvan de authenticiteit onzeker is: “De Novgorodiërs, onvoorzichtig, riepen een kniaz uit Pruisische landen op en boden hem hun land aan om hen te regeren.” Eveneens gesteund door de Oostenrijkse ambassadeur in Moskou in de 16e eeuw: hij merkte op dat sommige Baltische volkeren, door hun Germaanse en Scandinavische buren Venen genoemd, zichzelf “Vagres” noemden. Hij stelde dat de Slaven van die tijd eerder bereid zouden zijn geweest om geregeerd te worden door een Vagre, die taalkundig en cultureel dichter bij hen stond, dan door een Varjaag. .

De Fins-Slavische theorie: Deze theorie presenteert een Varjaagse Riourik, zoon van een onbekende vader, die over enkele gebieden in Finland regeerde. Zijn enige band met Riourik van Novgorod is zijn mogelijke huwelijk met Umila, de dochter van Gostomisl, een figuur die nauw met hem verbonden is. .

Opmerkelijk is dat geen van de theorieën melding maakt van Riouriks vermeende broers, Sineous en Trouvor. Volgens sommige theorieën waren zij eerder strijdmakkers dan biologische broers.

Volgens historische kronieken werd hij uitgenodigd om te regeren over Novgorod en zijn vazalsteden, Staraya Ladoga, Beloozero en Izborsk, door een vergadering van stamhoofden die een leider zochten die “vrij” was van de wrok die de verschillende families jegens elkaar koesterden, en die bewondering hadden voor de militaire en wetenschappelijke kennis van de Vikingen. .

Eenmaal aan de macht in Novgorod, Izborsk en Ladoga, begon Riourik met het verenigen van Noord- en Oost-Rusland. Hij veroverde Mourom, Polotsk en Rostov, evenals andere minder belangrijke steden. Hoewel het niet zeker is dat hij de initiator was, begon er een hervorming in alle Slavische steden, die evolueerden van een tribale samenleving naar een feodale samenleving: stamhoofden regeerden niet langer enkel over hun familie, maar omringden zich met “druzinas”, adellijke vazallen die als zware cavalerie dienden op het slagveld. .

Onder invloed van de Varjagen vond er ook een technologische revolutie plaats, zoals in de scheepvaart (ontwikkeling van “ladyas”, schepen vergelijkbaar met drakkars) en in de metallurgie. .

Lang vergeten door de geschiedenis, werd hij opnieuw een symbool in Moskou, waar hij werd beschouwd als een visionair die probeerde Rusland te verenigen vóór zijn tijd, wat hem plaatst in het pantheon van leiders met dezelfde doelen als Ivan III. Hij kwam aan de macht op een moment dat het Slavische systeem aan het evolueren was tot de grote macht die de Rus’ van Kiev zou worden, en hij plukte de vruchten daarvan, hoewel zijn betrokkenheid nog steeds onderwerp van debat is onder historici. Of hij nu een geniale hervormer en visionair was of een opportunist, hij blijft een belangrijk symbool van het oude Rusland.

Vader:
Ingvar Ruriksson de Lethra Des Varegues, zn. van Rurik Ll (Iii) Haraldsson Varegues de Lethra (Jarl Friesland Varegues), geb. te Oslo [Zweden] in 807, Jarl Varègue, tr. met

Moeder:
Umila de Kiev, geb. circa 815.

tr. te Novgorod [Ukraine] in 877
met

Efinda Alfrind Ingrid Edvina Norweska d'Urman, geb. te Kiev [Ukraine] in 850, Groothertogin van Novgorod, ovl. te Kiev [Ukraine] in 879.

Efinda Alfrind Ingrid Edvina Norweska d'Urman.
Urman ligt 15 km ten noorden van Berezhany. Het hoofdgedeelte van het dorp strekt zich uit langs de rivier Zolochiv–Berezhany, met de rivier Zolota Lypa in de buurt, die een brede vijver vormt. Op geografische kaarten zijn twee Urmans te vinden. De ene is Velykyy Urman (Groot Urman – het hoofdgedeelte van het dorp), en de andere is Malyy Urman – een kleinere dorpswijk, gelegen langs de landweg, op 2 kilometer ten zuiden van Velykyy Urman. Dit deel van de buitenwijk van Urman werd ook wel "Na mlynakh" genoemd ("bij de molens"), omdat er een molen stond, voorbij de vijver.

"Urman" betekent "bos" in de Tataarse talen (Krim-Tataars en Kazan-Tataars). "Urmane" is ook een oude Oekraïense benaming voor de Noormannen (Varjagen / middeleeuwse Vikingen). Een van deze twee verklaringen zou de oorsprong van de dorpsnaam kunnen verklaren, die in het Oekraïens wordt uitgesproken als "oorman". Het dorp is vooral bekend om zijn mooie meer, waar veel mensen graag gaan vissen. Urman ligt in een prachtige natuurlijke omgeving, naast het meer dat langs het pad loopt, omgeven door bossen. De met bos bedekte heuvels (dennen, haagbeuken, eiken, elzen, beuken groeien hier) rond Urman zijn vrij hoog en bereiken 400 meter. Urman ligt aan de P116-weg, die Berezhany en Zolochiv verbindt via Pomoryany. Naburige dorpen zijn Plikhiv, Rozhadiv, Nadrichne, Zhukiv, Lapshyn (Lapszyn), Pidlisne, Hynovychi, Bishche, Poruchyn, Potoczany, Dryshchiv en Pomoryany. .

s De geschiedenis van Urman is als een miniatuurversie van de provincie Galicië in Oekraïne. Urman is een oude nederzetting. Er is een documentaire vermelding bewaard gebleven dat Urman al bestond in 1448. Het is echter zeker dat de oorsprong van Urman veel ouder is, mogelijk zelfs uit de tijd van de hertogen uit de middeleeuwse Oekraïense geschiedenis.

De kerk van Urman was verbonden aan de kerk van Dryshchiv (in het Pools: Dryszczow), gelegen op 3 km van Velykyy Urman. Maar de pastoor woonde in Urman. De lokale kerk van Urman zelf is van hout gebouwd en vormt een opmerkelijk voorbeeld van houten architectuur. Ze is gewijd aan Sint Petrus en Paulus en dateert van 1688, volgens de inscriptie boven de poort. Volgens de legende werd ze in 1777 naar Urman verplaatst vanuit de regio Ivano-Frankivsk, getrokken door 24 ossen vanuit Rohatyn. .

Huwelijk van Riourik de Varjag van Kiev .

Hij was een Varjaagse prins van het Kievse Rijk (geboren rond 830, overleden in 879), eerste prins van Novgorod en stichter van de Riourikidische dynastie (die regeerde over het Kievse Rijk tot 1240). Hij regeerde van 862 tot 879. Als markgraaf van Friesland stichtte hij in 862 het Russische vorstendom Novgorod. Volgens latere Slavische kronieken, zoals de Kroniek van Nestor, werd hij door de Slaven geroepen om een einde te maken aan hun interne verdeeldheid. Hij huwde met Ingrid Norweska; Igor van Kiev beweerde hun zoon te zijn. .

De Russische dynastie van de Riourikiden (van Varjaagse/Viking-afkomst), regeerde over het Kievse Rijk en later over Moscovië van 862 tot 1598. ?.

Deens: Riourik van Jutland, ook wel Riourik van Friesland, broer of neef van koning Harald Klak .

Zweeds: Riourik van Novgorod zou dezelfde zijn als Erik Emudarsson, koning van Uppsala.

Pruisisch-Baltisch: verdedigd door Lomonossov, die opmerkte dat Slaven hun buren de "Rus" noemden; Riourik zou uit het Niemen-gebied komen .

Kazaans verhaal: Novgoroders riepen een kniaz uit Pruisische gebieden om hen te regeren .

Oostenrijks ambassadeur (16e eeuw): Baltische volkeren noemden zichzelf Vagres, wat dichter bij de Slavische cultuur lag dan Varjagen .

Fins-Slavisch: Riourik als Varjaag met onbekende vader, heersend over delen van Finland, mogelijk gehuwd met Umila, dochter van Gostomisl .

Er wordt opgemerkt dat Sineous en Trouvor, vermeende broers van Riourik, in sommige theorieën eerder strijdmakkers dan biologische broers waren. .

Volgens historische kronieken werd Riourik geroepen om te regeren over Novgorod en zijn vazalsteden Staraya Ladoga, Beloozero en Izborsk, door een vergadering van stamhoofden die een leider zochten die vrij was van familierancunes, en onder de indruk waren van de Vikingkennis op militair en technologisch vlak. .

Eenmaal aan de macht in Novgorod, Izborsk en Ladoga, begon Riourik met de eenmaking van Noord- en Oost-Rusland. .
Hij veroverde Moerom, Polotsk en Rostov, en andere kleinere steden. Hoewel het onzeker is of hij de initiator was, begon een hervorming in Slavische steden: van tribale naar feodale structuren. Stamhoofden omringden zich met druzinas (adellijke vazallen), die als zware cavalerie dienden. .
Onder Varjaagse invloed vond een technologische revolutie plaats, zoals in de scheepsbouw (de “ladya”, vergelijkbaar met de drakkar) en in de metaalbewerking.

Lang vergeten door de geschiedenis, werd hij in Moscovië opnieuw een symboolfiguur, gezien als een visionair die Rusland probeerde te verenigen vóór zijn tijd, en vergeleken met leiders als Ivan III. .
Hoewel zijn rol nog steeds onderwerp van debat is, blijft hij een belangrijk icoon van het oude Rusland.

Uit dit huwelijk een zoon:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Igor I	*878		†945	Kiev [Ukraine]	67	1	1

Gerrit Woutersz van Kraaienhorst

Vader:
Wouter 'Stoutkind' van Egmond gen. van Haarlem³, zn. van Wouter heer van Egmond, ridder 1250, ovl. na 1266.

tr. in 1290
met

Aleid uter Wike¹, dr. van Willem heer van Brederode (2e heer van Brederode) en Hillegonda van Voorne, geb. te Santpoort slot Brederode in 1260, ovl. op 25 jul 1333.

Aleid uter Wike.
Aangezien zij de visserij van IJselmonde had kwijtgescholden, verkondigde graaf Willem III op 29 aug. 1320, dat zij levenslang 30 pond Hollands jaarlijks zou krijgen uit de bede van Waterland. Voor haar kan men het opstel van Jhr. Beelaerts raadplegen (zie bij haar zuster). Zij wordt, in 1300 en 1305 in de testamentaire bepalingen harer zuster Alverade vermeld en is wel bedoeld in het Necrologium van Egmond op 25 Juli 1333, als Aleydis domina de Wijck (van Wijn, blz. 20). Haar neef Henric was haar erfgenaam, doch verkocht zijn rechten aan heer Jan van Polanen (Reg. Hann. blz. 222). Jhr. Belaerts houdt voor haar echtgenoot Gerard heeren Woutersz, vermeld in 1297, als wiens weduwe zij in 1330 een jaarrente van den graaf ontvangt.

Bronnen:

1.	Floris V, een politieke moord in 1296, Uitgegeven: 2011, Plaats: Zutphen, Type: Floris V, een politieke moord in 1296, Schrijver: Prof. dr. E.H.P. Cordfunke, Uitgever: Walburg Pers (B 207) (blz. 76)
2.	Genealogie der heren en graven van Egmond, Uitgegeven: 1970, Type: Genealogie der heren en graven van Egmond, Schrijver: A.W.E. Dek (B 038) (blz. 77)
3.	Afgeschermd

Erik Björnsson af Sverige

Vader:
Björn I Ragnarsson Côte de Fer Kung af Upsala (Suède), zn. van Ragnar I Sigurdsson Lodbrok aux Braies Velues van Denemarken (Roi du Danemark en 774, Roi d'Uppsala (Suède) en 779, Dynastie des Upplandings de Suède, Roi de Suèd) en Lagertha Skjaldmö van Denemarken, geb. te Denemarken [Denemarken] in 777, Roi de Suède, Roi d'Uppsala (Suède), Dynastie des Upplandings de Suède, ovl. te Devonshire [Groot Brittanië] in 859.

Hij krijgt een zoon:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Anund	*832	Uppsala [Zweden]				1	1

Floris Woutersz van Egmond
in Kwartierstaat van Elizabeth Dijkstra Kwartierstaat van Hans van der Wind Kwartierstaat van mr Mark P. Schneiders Floris Woutersz van Egmond^1,2, begr. kastelein van Medemblik 1296.

Floris Woutersz van Egmond.
Hij komt in de bewaardgebleven informatiebronnen niet voor onder zijn familienaam maar wel onder het patroniem "heren Wouterszoon". Hoe hij aan zijn voornaam gekomen is iets waar ik slechts naar kan gissen. Dat laat ik dan ook gaarne over aan anderen. Aangezien het huis Merestein in het bezit van zijn nageslacht aantoonbaar is mogen we wellicht veronderstellen dat het grondbezit waarop dit huis verrees aan hem bij deling is toegevallen. Het Kastelenteam wijst op het feit dat de kastelen Uterwijk en Merestein aan weerszijde van de grens Beverwijk-Heemskerk gesitueerd zijn, waarbij de suggestie van Groesbeek gevolgd wordt dat het grondgebied waarop beide kastelen werden opgericht oorspronkelijk één geheel zal hebben gevormd. Floris van Egmond was in 1296 kastelein (burggraaf) van Medemblik en in 1298 baljuw van het Hoogwouderambacht en Drechterland. Omdat zijn zoon Albrecht in 1306 als een belendend eigenaar in Beverwijk wordt genoemd mogen we er van uitgaan dat deze toen civielrechtelijk reeds meerderjarig (min.14 jaar) zal zijn geweest. Anders had men de belendende eigenaar wel als "het kind Van Egmond" beschreven. Albrecht Floris heren Wouterszoon zal dus minimaal uit 1292 dateren.
Zijn moeder is onbekend maar gezien de opmerkelijke voornaam Albrecht voor haar zoon zou ik haar gaan zoeken als dochter van de een of andere edelman met naam Albrecht. Groesbeek noemt daarbij als mogelijke verwant een Albert van Velsen. Uit vernoemings oogpunt zou ze tevens voor Albrecht een oudere en wellicht jonggestorven broer met naam Wouter verwachten. Floris van Egmond zal derhalve ergens in de jaren tachtig zijn gehuwd.

Vader:
Wouter 'Stoutkind' van Egmond gen. van Haarlem¹, zn. van Wouter heer van Egmond, ridder 1250, ovl. na 1266.

Hij krijgt een zoon:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Aelbrecht			†1335			1	1

Bronnen:

1.	Afgeschermd
2.	Genealogie der heren en graven van Egmond, Uitgegeven: 1970, Type: Genealogie der heren en graven van Egmond, Schrijver: A.W.E. Dek (B 038) (blz. 77)

Vratislaw I van Bohemen

Vader:
Borsiwoi Przemysl, geb. circa 850, ged. in 883, ovl. circa 889, tr. met

Moeder:
Ludmilla Psowska, geb. circa 860, ovl. te Tetin [Poland] op 15 sep 921.

relatie
met

Drahomira von Stodor, ovl. na 935.

Uit deze relatie een zoon:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Boleslaw I	*910		†972		62	1	2

Drahomira von Stodor

relatie
met

Vratislaw I van Bohemen, zn. van Borsiwoi Przemysl en Ludmilla Psowska, geb. circa 888, Hertog van Bohemen 915 - 13 februari 921, ovl. op 13 feb 921.

Vratislaw I van Bohemen.
Vratislav I van Bohemen (± 888 - 13 februari 921), uit het Huis der Premysliden, was hertog van Bohemen.
Vratislavs oudere broer Spytihnev I volgde hun vader Borivoj I op als hertog van Bohemen. In 895 onderwierpen Spytihnev en Vratislav zich op de rijksdag in Regensburg aan koning Arnulf van Karinthië. In 900 vocht Vratislav mee met het Beierse leger tegen Moravië. Hij volgde in 915 zijn broer op als hertog en versterkte zijn positie door samenwerking met de Hongaren. Vratislav stichtte de Sint-Jorisbasiliek in Praag. Hij overleed in een veldslag tegen de Hongaren en werd begraven in de Sint-Jorisbasiliek.
Vratislav was een jongere zoon van hertog Borivoj I en de Heilige Ludmilla. Hij was gehuwd met Drahomíra uit het geslacht Stodoran, een Slavische prinses van de stam van de Havelii uit het oosten van het huidige Duitsland. Hierdoor steunde Vratislav de Slaven tegen de Saksen. Na zijn dood was Drahomira regentes.

Uit deze relatie een zoon:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Boleslaw I	*910		†972		62	1	2

Freelan de Chamelet Semur

Vader:
Seigneur Guillaume de Sémur, geb. te Sémur [Frankrijk] circa 850.

Hij krijgt 2 zonen:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Joceran	*898	Sémur [Frankrijk]	†992		94	1	1
2	Arlebaud			†950			1	0

Aegje Adriaens

in
Kwartierstaat van Ada (Adriana Trijntje) Zoutendijk
Kwartierstaat van Daniël Anthonie Heynsius
Kwartierstaat van drs. Kees (Cornelis) van Spronsen
Kwartierstaat van Eduard von Saher
Kwartierstaat van Fred Spaans
Kwartierstaat van ir Cees (Cornelis Jorden) Hagenbeek
Kwartierstaat van mr Marinus Pannevis
Kwartierstaat van Olga Broersma

Aegje Adriaens.

tr.
met

Hendrick Claes van Tol, zn. van Claes van Tol (Baljuw van Benthuizen 1482), geb. te Benthuizen circa 1485, Welgeborene van Rijnland (1524 en 1532), ovl. te Benthuizen in 1562.

Uit dit huwelijk een zoon:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Claas			†1582	Benthuizen		1	3

Robert van Autun

relatie
met

Ingeltrude , ovl. na 960.

Uit deze relatie een zoon:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Lambert			†978			1	2

Ingeltrude

relatie
met

Robert Vicomte van Autun, vicomte van Autun 940-960, ovl. na 960.

Uit deze relatie een zoon:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Lambert			†978			1	2

Odo van Toulouse

Odo van Toulouse (Eudes de Rouergue).
Eudes de Toulouse of de Rouergue (geboren rond 840 - overleden in 918 of 919) was een aristocraat uit het zuiden van het koninkrijk West-Francië. Hij was graaf van Rouergue (877 - 918) en graaf van Toulouse (886 - 918). .

Geboren rond 840, was Eudes de tweede zoon van Raimond, graaf van Toulouse, Rouergue, Quercy en Limousin, en behoorde dus tot de eerste Raimondins. De afkomst van zijn moeder, Berthe, blijft grotendeels onbekend. Tussen 860 en 861 trouwde Eudes met Garsinde, dochter van de graaf van Albi, Ermengaud. Toen deze laatste in 865 zonder mannelijke erfgenaam overleed, erfde Garsinde het graafschap Albi en kreeg Eudes de effectieve leiding ervan. Samen kregen ze twee zonen, Raimond en Ermengaud. Eudes erfde echter geen van de graafschappen van zijn vader, die in 863 overleed. Toulouse, Rouergue, Quercy en Limousin gingen allemaal naar zijn broer Bernard. .

Vanaf 870 raakte Bernard betrokken bij een conflict met de graaf van Auvergne, Bernard Plantevelue. Deze oppositie leek op een familievete tussen de Raimondins en de Guilhelmides, omdat de grootvader van de eerste, Frédolon, het graafschap Toulouse had gekregen na de executie van de broer van de tweede, Willem van Septimanië, die in 850 op bevel van de koning van West-Francië, Karel de Kale, werd onthoofd. Bernard genoot echter koninklijke bescherming, aangezien Karel de Kale hem in 872 de graafschappen Carcassonne en Razès schonk, die werden afgenomen van graaf Olibia II. Maar hij behield ze slechts kort, want in hetzelfde jaar werd hij vermoord door een vazal van Bernard Plantevelue. Zonder erfgenaam werden zijn bezittingen verdeeld: Eudes kreeg Rouergue, terwijl Olibia II de graafschappen Carcassonne en Razès terugkreeg en Bernard Plantevelue Toulouse en Limousin op zich nam. In dit laatste graafschap slaagde Foucher, de broer van Eudes en Bernard, erin om de macht voor zichzelf te behouden. .

In 876 werd Bernard Plantevelue gevangen genomen in de Slag bij Andernach door de koning van Oost-Francië, Lodewijk III. Omdat Bernard Plantevelue afwezig was, besloot Karel de Kale in 877 om zijn graafschappen te herverdelen onder zijn trouwe aanhangers, en Eudes kreeg toen Rouergue en Quercy. Pas na de dood van Bernard Plantevelue in 886 kon Eudes het graafschap Toulouse overnemen, waarmee hij het domein van zijn vader compleet maakte. Hij liet echter het graafschap Albi achter, dat hij toevertrouwde aan zijn zoon Raimond. .

In 910 ondertekende hij de oprichtingsakte van Cluny. In 918 gaf hij waarschijnlijk het bestuur van zijn verschillende graafschappen over aan zijn twee zonen: Raimond behield de graafschappen Albi en Toulouse, terwijl Ermengaud de graafschappen Rouergue en Quercy kreeg. Waarschijnlijk stierf hij kort daarna, in 918 of 919. .

Eudes was de zoon van Raymond I, graaf van Rouergue en Toulouse (852-863), graaf van Limoges (841-863), graaf van Quercy. .

Rond 860 trouwde hij met Garsinde van Albi, erfgename van het Albigeois, en samen kregen ze:.

Raymond II van Toulouse, graaf van Toulouse (918-924) .

Ermengaud van Rouergue, graaf van Rouergue (918-937).

Vader:
Raimund I (Fulguad, Foucaud) (Raimon I) van Toulouse (de Rouergue et de Toulouse) (Toulouse. de), zn. van Fulcoad de Rouergue (Comte de Rouergue) en Sénégonde d'Autun, geb. in 812, graaf van Toulouse (Comte de Quercy,Limoges,Rouerque et Duc de Toulouse), ovl. te Toulouse [Frankrijk] op 21 apr 863, tr. in 830 met

Moeder:
Bertha (Berthe) van Reims (Reims, de), dr. van Rémy IV de Reims (graaf van Roucy) en Arsinde de Ponthieu, geb. circa 814, Dame de Roucy, ovl. circa 887.

tr. in 860
met

Gersende (Gersende Garsinde) d'Alby, dr. van Hermengild van Alby (graaf van Alby), geb. circa 840, Héritière d'Albi, ovl. te Albi [Frankrijk] op 6 apr 878 (na 923).

Uit dit huwelijk 4 kinderen:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Raymund	*861		†923		62	1	2
2	Ermengaud	*870		†937		67	1	6
3	Arsinde	*875		†884		9	1	2
4	Gersende	*865					1	1

Gersende d'Alby

Vader:
Hermengild (Ermengaud) van Alby, graaf van Alby.

tr. in 860
met

Odo (Eudes) (Eudes I) van Toulouse (de Rouergue et de Toulouse) (Eudes de Rouergue) (Toulouse, de), zn. van Raimund I van Toulouse (graaf van Toulouse) en Bertha van Reims (Dame de Roucy), geb. in 832, graaf van Toulouse (Comte de Toulouse, Comte de Rouergue, Comte de Quercy, Duc de Septimanie), ovl. tussen 918 en 919 (919).

Uit dit huwelijk 4 kinderen:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Raymund	*861		†923		62	1	2
2	Ermengaud	*870		†937		67	1	6
3	Arsinde	*875		†884		9	1	2
4	Gersende	*865					1	1