Vader: Wouter Simonsz van Haarlem, zn. van Simon I van Haarlem (ambachtsheer van Heemskerk en Castricum) en Beatrix , geb. circa 1180, heer van Bergen, ovl. in 1237, tr. met

• Moeder:
  Sophia van Teijlingen, dr. van Willem I graaf van Theylingen van Brederode (vermeld 1174, derde graaf van Teylingen) en Agnieze van Bentheim.

• Vader:
  Dago (Mieczyslaw I) van Polen (Mieszko I Ksiaze Polski), zn. van Ziemonslaw van Polen (hertog van Polen) en Gorka , geb. circa 922, hertog van Polen, ovl. op 25 mei 992, tr. (2) in 978 met Oda van de Haldensleben van Brandenbrurg van Oostmark (von Haldensleben), ovl. in 1023. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (1) in 965 met

• Moeder:
  Dubrawka van Bohemen, dr. van Boleslaw I "de Verschrikkelijke" hertog van Bohemen en Bagiota , geb. voor 931, ovl. in 977, relatie (2) met Günther van Merseburg, Markgraaf van Meißen 965-976, 981 - 13 juli 982, ovl. op 13 jul 982. Uit deze relatie geen kinderen.

tr. (1)
met

Erik VI "de Overwinnaar" van Zweden (Erik (Björnson) Konung af Sverige, Erik Segersäll), zn. van Edmund Eriksson van Zweden (koning van Zweden), geb. circa 950, koning van Zweden 970-995, ovl. circa 995, tr. (1) met Sigrid Tostesdotter Storraade. Uit dit huwelijk een zoon.

Günther van Merseburg.
Gunther van Meißen (onbekend - Crotone, 13 juli 982) was een zoon van graaf Ekhard van Merseburg. Keizer Otto I de Grote stelde hem aan tot markgraaf van Meißen in 965. Gunther streed voor hem in 966 in Calabrië tegen Byzantium, maar in 974 keerde hij zich af van keizer Otto II en hij werd in 976 uit zijn ambt ontzet en verbannen. Pas in 981 verzoende hij zich met de keizer en werd hij de opvolger van Thietmar I van Meißen. Hij sneuvelde in 982 in de slag bij Crotone in Calabrië tegen het emiraat Sicilië, als deelnemer aan een krijgstocht van Otto II. Gunther was gehuwd met Dubrawka van Bohemen, die later ook moeder werd van Boleslaw I van Polen.

Sigrid Tostesdotter Storraade.
Sigrid Storråda (935- na feb 1014) was eerst koningin van Zweden en later koningin van Denemarken. Omstreeks 970 trouwde zij met Erik Segersäll maar het kwam echter tot een scheiding, waarbij zij het bestuur over Westergötland kreeg, samen met hun zoon Emunde. Als overheerser over Westergötland was zij een goede partij en al spoedig wilde de noorse koning Olav I Tryggvason met haar trouwen. Bruiloftsplannen werden echter onderbroken toen Sigrid voor Olav verklaarde dat zij beslist niet het christelijke geloof aannemen wilde. Olav werd toen zo kwaad, dat hij haar een slag in het gezicht gaf en zei dat hij niet met een hondheidene dacht te trouwen. Hierdoor werd Sigrid een bittere vijand van Olav en toen zij, in 998 met de deense koning Svend Tveskägg (Vorkbaard) trouwde, zorgde sij er voor dat Svend en haar zoon Olof Skötkonung een oorlog tegen Olav Tryggvason begonnen, met de dood van Olav, bij de slag van Svolder in het jaar 1000, als resultaat. Svend Tveskägg en Sigrid kregen een dochter Estrid, die de moeder werd van de deense koning Sven Estridsson, van wie nakommelingen regeerden over Denemarken tot 1448.
Sigrid the Haughty, also known as Sigrid Storråda, was a Nordic queen of contested historicity. She is generally held to be apocryphal in modern scholarship, see e.g. Birgitta Fritz.
She has been variously identified as Swietoslawa, Saum-Aesa, Gunnhilda, daughter of Mieszko I, sister to Boleslaw I Chrobry, King of Poland. She is a character who appears in many sagas and historical chronicles. It is unclear if she was a real person or a compound person (with several real women's lives and deeds attributed to one compound person). It is possible that some accounts confuse one Sigríð, second wife to King of Denmark, Sweyn Forkbeard, and the daughter of Toste, with Saum-Aesa (Swietoslawa) of Poland, his first wife, also known as Gunhilda in her marriage.
Sigríð married the first time, wedding Eiríkr the Victorious (King Eiríkr VI Sigrsæll) of Sweden. She had one son by this marriage: King Óláf II Eiríksson of Sweden, also called Olof Skotkonung. It was in 994 she wed Sweyn Forkbeard under her Scandinavian name, Sigrid Storråda, and the marriage bore five daughters, half-sisters of Danish princes Harald and Canute the Great. Refusal to marry Olaf Trygvasson.
Olaf Tryggvason proposes marriage to Sigrid the Haughty, imposing the condition that she must convert to Christianity. When Sigrid rejects this, Olaf strikes her with a glove. She warns him that this might lead to his death.[2]In 998, when it was proposed that Sigrid, daughter of the Swedish king, marry Olaf Trygvasson, the king of Norway, she rebelled because it would have required that she convert to Christianity. She told him to his face, "I will not part from the faith which my forefathers have kept before me." In a rage, Olaf hit her. It is said that Sigrid then calmly told him, "This may some day be thy death." [1] Sigrid proceeded to avoid the marriage, and created instead a coalition of his enemies to bring about his downfall. She accomplished this by allying Sweden and Denmark against Norway. She achieved her purpose when Olaf fell fighting against Sweden and Denmark in the year 1000 during the Battle of Swold. Queen Sigríð won her vengeance that day, for King Óláf saw his Norwegian forces defeated and he himself leapt into the sea to drown rather than face capture by his enemies.
The cognomen "Haughty", Sigrid got the Scandinavian style cognomen Haughty when she had Harald Grenske burnt to death in order to discourage other petty kings from proposing to her.
Sygryda, 1000 urk, 2. Ehe mit Swend Gabelbart von Dänemark; Busse, DFA57. Begraben in Roskilde; DFA98. Mit Sigrid Storrada ist eines der schwierigsten Probleme der schwedischen und norwegischen Geschichte verbunden: angeblich nacheinander Gattin Eriks des Siegreichen von Schweden (+994) und Swend Gabelbarts von Dänemark (+1014) gewesen ist. Einander widersprechende Quellen und Forschungen. Saxo: Syritha ist Mutter Olofs. Adam v.Bremen: Suein heiratet Witwe Eriks (uxorem Herici relicrit ei Chnud), daher seien Swend und Knud Halbbrüder (fratres germani). Thietmar: Haralds und Knuds von Dänemark Mutter eine Tochter des Polenherzogs Mieszko und Schwester Boleslaws gewesen sei. Snorri: Sigrid hat zwar Svend geheiratet, Knuds Mutter sei aber Gunnhild gewesen. Später habe sogar Olav Tryggvason 998 in Konungahella Sigrid heiraten wollen. Danach sei ihre Ehe mit Swend Gabelbart zustandegekommen. Es ist wenig glaubhaft, daß Erik der Siegreiche von Schweden und Svend Gabelbart von Dänemark nacheinander mit den beiden Frauen Sigrid und Gunnhild -- wenn auch in umgekehrter Reihenfolge -- vermählt gewesen seien. Anscheinend ist eine Ehe einer Tochter Mieszkos I. mit Erik Segersäll und danach mit Svend Gabelbart völlig gesichert. Dagegen ist bezüglich Sigrid nur ihre Ehe mit Erik Segersäll und ihre Mutterschaft an Olof sicher. Die Gestalt Gunnhilds erscheint unklar. Quelle: Forssman.

Erik VI "de Overwinnaar" van Zweden.
Erik VI, ook bekend als Erik Segersäll ("de Overwinnaar"), (ca. 950 - 995) was van 970 tot 995 een koning van de Svear (de bevolking van Zweden). (Hij zou in ca. 992-993 ook nog koning van Denemarken zijn geweest.) Door vele oude chronisten wordt hij als een koning beschouwd omdat hij als eerste regeerde over de gebieden van Svealand, Östergötland en Västergötland, en zo het middeleeuwse Zweden onder zich verenigde. (In de huidige tijd wordt deze verdienste echter aan zijn zoon Olof Skötkonung toegerekend).

Erik Segersäll zou óf getrouwd zijn met Sigrid Storråda ("de hoogmoedige", en een dochter van de Vikinghoofdman Skoglar Toste uit Västergötland), óf met Swietoslawa van Polen (ook bekend als Gunhild, en de dochter van grootvorst Mieszko I van Polen). Sommige historici vermoeden echter dat het een en dezelfde persoon betreft. De bronnen zijn het met elkaar oneens wie Eriks koningin was. De IJslandse sagen en de Deense Saxo Grammaticus geven Sigrid Storråda aan. Adam van Bremen noteerde echter dat het een onbekende Slavische prinses betrof, die in een later deel van zijn boekwerken Gunhild wordt genoemd. Lang probeerden de historici de verslagen over Sigrid Storråda als verzonnen te beschouwen en ze meenden dat de namen Sigrid of Gunhild vervoegingen waren van de Poolse naam Swietoslawa. In tegenwoordige tijd is het inzicht dat Adam van Bremens versie een misverstand was en bijgevolg Sigrid Storråda als waarschijnlijker geldt.

Eirikr VI. Sigrsaeli, der Siegreiche, König von Schweden und Dänemark, Busse, DFA57. Eirikr hinn sigrsaeli herrscht über Schweden und Dänemark, hilft Wladimir in Russland, der vor 980 drei Jahre in Skandinavien weilt, +994/5 1. Ehe Aud, Tochter Hakon Jarls v.Norwegen 2. Ehe Sigrid (Sigridr in Storrada) Tochter Skogul Tostes, Schwester Jarl Ulfs v.Västergötland 3. Swietoslawa?, Tochter Mieszkos I. v.Polen (2. Ehe Svend Gabelbart); Forssman.
Eric the Victorious (VI), Old Norse: Eiríkr inn sigrsæli, Modern Swedish: Erik Segersäll, (945?- c 995), was the first Swedish king (970-995) about whom anything definite is known.
His original territory lay in Uppland and neighbouring provinces. He was victorious over an invasion from the south in the Battle of the Fýrisvellir close to Uppsala. Reports that Eric's brother Olof was the father of Styrbjörn the Strong belong to the realm of myth. The extent of his kingdom is unknown. In addition to the Swedish heartland round lake Mälaren it may have extended down the Baltic Sea coast as far south as Blekinge. According to the Flateyjarbok, his success was due to the fact that he allied with the peasants against the nobility, and it is obvious from archeological findings that the influence of the latter diminished during the last part of the tenth century.[3] He was also, probably, the introducer of the famous medieval Scandinavian system of universal conscription known as the ledung in the provinces around Mälaren.
According to Adam of Bremen, Eric allied himself with the Polish prince Boleslav to conquer Denmark and chase away its king Sweyn Forkbeard. He proclaimed himself the king of Sweden and Denmark which he ruled until his death which would have taken place in 994 or 995.[citation needed] Adam says that Eric was baptised in Denmark, but later returned to the Norse gods.[1] Adam of Bremen gives Emund Eriksson as Eric's predecessor.
In all probability he founded the town of Sigtuna, which still exists and where the first Swedish coins were stamped for his son and successor Olof Skötkonung.

tr. (2)
met

Sven I Tveskägg van Denemarken (Sven I Jelling-van Denemarken, Sweyn Forkbeard), zn. van Harald I "Blaatand" (Bluetooth) koning van Denemarken (koning van Denemarken 958-986, koning van Zweden 976-986), geb. circa 965, koning van Denemarken, Norrwegen en Engeland, ovl. Gainsborough [Groot Brittanië] op 3 feb 1014, tr. (1) met Sigrid Tostesdotter Storraade. Uit dit huwelijk 5 kinderen.

Sven I Tveskägg van Denemarken.
Sven Gaffelbaard (ca. 965 – Gainsborough, 3 februari 1014) (ook Svend, Svein of Swein genoemd) was koning van Denemarken, Noorwegen en Engeland. Hij wordt genoemd als de stichter van de stad Kopenhagen, samen met zijn zoon Knoet de Grote. Gaffelbaard betekent "vorkbaard".
Hij was de zoon van koning Harald I van Denemarken. In 986 kwam hij in opstand tegen zijn vader, vermoedelijk omdat die hem geen belangrijke rol in het bestuur wilde geven. Hij werd verslagen door zijn vader maar die stierf kort daarna aan zijn verwondingen en Sven werd daarna toch tot koning gekozen.
[.......].
Sven trouwde met de weduwe van Erik VI van Zweden. Vóór die tijd zal hij ook al een of meer vrouwen hebben gehad maar dat zijn dan geen kerkelijke huwelijken geweest. De identiteit van de weduwe van Erik is niet eenduidig te herleiden uit de middeleeuwse bronnen: óf ze was Sigrid Storrå:da ("de hoogmoedige", dochter van de Vikinghoofdman Skoglar Toste uit Västergötland), óf ze was Swietoslawa van Polen (ook bekend als Gunhild, en de dochter van grootvorst Mieszko I van Polen). De IJslandse sagen en de Deense Saxo Grammaticus noemen Sigrid Storråda. Adam van Bremen noemt echter een onbekende Slavische prinses, die in een later deel van zijn boekwerken Gunhild wordt genoemd. Het is ook mogelijk dat Swietoslawa en Sigrid dezelfde persoon waren.

Sveinn, Tveskaeg/Treskaeg/Tiyguskegg, ``Gabelbart'', getauft auf den Namen Otto, 986-987, 1000-1014 König v.Dänemark, 1002 in Norwegen, 1013 in England Begraben in Roskilde. 1. Frau: Gunhild, - 1014, Ehe geschieden (in 1. Ehe mit Erik Segersäll v.Schweden); Brenner. zuerst in Viken u.d.Oplanden (Norw.). Lehnt sich gegen den Vater auf. Unklare Eheverhältnisse: 1. Gunhild (Detsleif v.Wendland, Fürst der Liutizen) - 1.Ehe mit Erik Segrsäll v.Schw, +um 1014 2. Sigrid Storrada v.Schw. oder Swietoslawa (Mieszko I.); Forssman, "Vorkbaard", Koning van Denemarken 986-1014, Koning van.
Engeland 1013-1014, stamvader van de dynastie der Estritiden.

Uit dit huwelijk een dochter:

---

Ragnar Lodbrok Konge av Seeland

---

Ragnar Lodbrok Konge av Seeland.

Ragnar Lodbrok Konge av Seeland.
845 stirbt ein Wikinger mit dem Namen Reginheri, Ragnar Lothbrok ist nicht nachweisbar nach Stewart Baldwin, erst im 11. Jahrhundert habe Ari die Person Ragnar Lothbroc eingeführt, die Gesta Normannorum Ducum des Guillaume de Jumieges erwähnt einen Lothbroc als Vater von Björn Eisenseite.

• Vader:
  Sigurdr I av Upsala, zn. van Randver av Lethra, ovl. circa 812, tr. met

• Moeder:
  Alfhild av Alfheim, dr. van Gandalf av Alfheim.

Hij krijgt 2 zonen:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Björn						1	1
2	Sigurdr						1	1

---

Lothar IV van Walbeck en de Nordmark

---

Lothar IV (Liutger) (Lothar V) van Walbeck en de Nordmark, geb. Walbeck [Duitsland] circa 995, ovl. circa 1033.

• Vader:
  Lothar III von Walbeck Markgraf von dem Nordmark, zn. van Lothar II Graf van Walbeck (graaf van Walbeck) en Mathilde von Arneburg, geb. circa 950, graaf, ovl. op 25 jan 1003, tr. in 990 met

• Moeder:
  Godilia van Rottenburg, dr. van Werner aus dem Elsass (graaf van Rottenburg), ovl. in 1015, relatie (2) met Herman markgraaf van Meissen, zn. van Ekkehard I von Meisen (markgraaf van Meissen) en Swanhilde Markgräfin Billung von Saksen (Markgräfin der Nordmark, Markgräfin von Meißen), geb. circa 982, markgraaf van Meisen, ovl. circa 1 nov 1038. Uit deze relatie geen kinderen.

tr.
met

Oda (Ermentrude) van Haldensleben-Nordmark, dr. van Bernhard van Haldensleben-Nordmark (graaf van Haldensleben en van de Noordmark (1018-1046)) en Wladimirovna Tourov van Rusland, geb. Haldensleben [Duitsland] circa 985, ovl. in 1033.

Herman markgraaf van Meissen.
1002 vom Onkel aus Meissen vertrieben, 1003 Beginn des Baus der Naumburg, 1006/1007 Graf in Bautzen (Milzener Land, Oberlausitz: Markgraf?). 1007 Heirat mit der Schwiegermutter seiner Schwester Godila trotz Verbotes dreier Bischöfe. 1007 von Boleslaw aus Bautzen vertrieben, der Onkel Gunzelin überfällt seine Stadt Strehla und brandschatzt Rochlitz. 1008 daher Überfall auf Gunzelins Altenburg und deren völlige Zerstörung, Herbst 1009 Markgraf in Meissen. Er übersteht einen Angriff Boleslaws auf Meissen. 1028 Graf im Hassegau und im Gau Chutici. 1028/1030 Schenkung der Naumburg an den Bischof v.Zeitz. 1032 Verzicht auf das Markgrafen-Amt. Kanoniker zu Naumburg.

Uit dit huwelijk 3 zonen:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Siegfried		Walbeck [Duitsland]	†1107	Walbeck [Duitsland]		1	2
2	Lothar VI	*1010	Walbeck [Duitsland]				1	1
3	Bernhard			†1063			1	2

---

Gerard van Egmond

---

Gerard van Egmond¹, ovl. op 24 feb 1217.

Gerard van Egmond.
hij is de stamvader van de heren van Egmond van Merenstein. Hij was ridder in 1208.
Hij was een zoon van Wouter van Egmont en Mabelia van IJsselmonde. Hij werd op 28 augustus 1215 tot rentmeester of voogd van de Sint-Adelbertabdij benoemd, dit deed hij tot 1221. Hij liet in 1227 een kapel bouwen bij het slot aan de hoeven. Hij was onder de aanzienlijke edelen ten tijde van de graven Willem I en Floris IV, was even als zijn vader, advocatus der abdij en werd in 1227 door de abt met verschillende goederen beleend, zodat hij blijkbaar de leenheerschappij der abten erkende, al twistte hij ook langdurig met hen over rechten, die hij aan zichzelf ontleende. In het voorjaar van 1234 trok hij mee met Floris IV van Holland als vazal om de stedingers een halt toe te roepen, in een van de veldslagen nabij de Elbe werd Willem gedood. Zijn lichaam werd teruggebracht en begraven in het slotkapel in Egmond aan den Hoef.
Willem was gehuwd met Badeloch van Amstel- IJsselstein, waarmee hij minstens een zoon had:.
Maria van Egmont, jong gestorven.

• Vader:
  Wouter "de Kwade" Heer van Egmond^2,1, zn. van Allart van Egmond ridder (Ridder en Heer van Egmond 1158-1168) en Antonia van Henegouwen, geb. Egmond-Binnen circa 1150, Twaalfde Heer van Egmond, ovl. Egmond op de Hoef op 13 sep 1208, hij krijgt een dochter, tr. in 1170 met

• Moeder:
  Mabilia I Hugodr Clementina van IJsselmonde², dr. van Hugo van IJsselmonde (Heer van Albrandswaard) en Stephanie van Milly, geb. circa 1141, Vrouwe van Egmond, ovl. Egmond-Binnen op 12 jul 1187.

tr. (1) circa 1205
met

dochter van Arnold van Rijswijk.

Bronnen:

1.	Genealogie der heren en graven van Egmond, Genealogie der heren en graven van Egmond, A.W.E. Dek, 1970 (B 038) (blz. 9)
2.	Afgeschermd

---

Everhard II van Drenthe en Salland

---

Everhard II van Drenthe en Salland, en, ovl. tussen 960 en 964.

• Vader:
  Meginhard IV van Teisterbant, zn. van Everhard I Saxo (graaf van Hamaland en markgraaf van Friesland) en Adelinde de Babenberg, geb. in 889, Comte de Hamaland, ovl. in 955, tr. (2) met Kunigunde . Uit dit huwelijk een zoon, relatie (1) met

• Moeder:
  Hirmentrud Kunigunde NN, ovl. circa 930.

relatie
met

Almalrada (Amaralda) van Hamaland, dr. van Diederik van Westfalen (graaf van Hamalant) en Reginhilde van Midden-Friesland.

Uit deze relatie een zoon:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Unruoch			†1026			1	3

---

Almalrada van Hamaland

---

Almalrada (Amaralda) van Hamaland.

• Vader:
  Diederik van Westfalen (van Ringelheim), zn. van Waltbert van Graingouw en Mathilde van Herford, geb. circa 872, graaf van Hamalant, ovl. op 8 dec 917, tr. tussen 885 en 888 met

• Moeder:
  Reginhilde (Ragnhildis Ludmilla, "Reinhilde") van Midden-Friesland, dr. van Godfried de Noorman Haraldsson (koning van Haithabu) en Gisela van Lotharingen.

relatie
met

Everhard II van Drenthe en Salland, zn. van Meginhard IV van Teisterbant (Comte de Hamaland) en Hirmentrud NN, en, ovl. tussen 960 en 964.

Uit deze relatie een zoon:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Unruoch			†1026			1	3

Robert in de Lommegauw
Robert in de Lommegauw, graaf in de Lommegau 887.

tr.
met

Judith Eberhardsdr van Friaul, dr. van Eberhard hertog de Nellenbourg (markgraaf van Friuli) en Gisela der Carolingen, ovl. in apr 863.

Uit dit huwelijk een zoon:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Berengarius			†938			1	1

---

Judith Eberhardsdr van Friaul

---

Judith Eberhardsdr van Friaul, ovl. in apr 863.

• Vader:
  Eberhard hertog de Nellenbourg (Frioul, Hertog van Friaul) (Evrard, Eberhard de Frioul), zn. van Unrocus hertog van Friaul en Engeltrude van Parijs (Marquise et Héritière du Marquisat de Frioul), geb. circa 805, markgraaf van Friuli (graaf van Sülicgau), ovl. op 16 dec 866, hij krijgt geen kinderen, tr. tussen 836 en 840 met

• Moeder:
  Gisela der Carolingen (d'Annappes, d'Aquitaine, des Grisons, de Francie, de France, de Herstal, van Verona, des Francs, von Rheinau, de Zurichgau), dr. van Keizer Lodewijk I de Vrome (koning van Acquitanië 781) en Judith (Welf) van Beieren van Altorf, geb. circa 820, ovl. na 1 jul 874.

tr.
met

Robert in de Lommegauw, graaf in de Lommegau 887.

Uit dit huwelijk een zoon:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Berengarius			†938			1	1

---

Heribert de Meaux

---

Heribert Comte de Meaux, geb. circa 907, ovl. circa 995.

Heribert Comte de Meaux.
946 Abt zu St.Medard in Soissons, Graf, 967 Graf v.Meaux und Pfalzgraf, 968 Graf v.Troyes.

Vader: Heribert II van Vermandois, zn. van Heribert I graaf van Vermandois (Sire de Péronne et St-Quentin, Comte de Soissons, Comte de Meaux et de Soissons 1er duc de Vermandoi) en Beatrice Hildegarde Lieutgarde de Morvois (gravin van Parijs), geb. circa 880, ovl. Saint-Quentin [Frankrijk] op 23 feb 943, tr. circa 907 met

• Moeder:
  Adela van Neustrië, dr. van Robert I koning van Francië (koning van West-Francië 922-923) en Aélis N. , geb. circa 892, ovl. na 943.

tr. in 951
met

Eadgyfu (Hedwig) van Engeland (van Wessex, Edwige Ogive Edvige de Wessex), dr. van King Edward the Elder (koning van Engeland 899-925) en Ælfflæd van Wessex, geb. circa 896, ovl. na 981, tr. (1) met Karel III van West-Francië. Uit dit huwelijk een zoon, tr. (3) met Louis de Thurgovie. Uit dit huwelijk een zoon.

---

Frederune van Hamaland van Westfalen van Ringelheim

---

Frederune van Hamaland van Westfalen van Ringelheim (Fréronne de Ringelheim), geb. in 880, ovl. op 10 feb 917.

• Vader:
  Theudebert II Diederik van Saksen van Ringelheim, geb. Ringelheim [Duitsland] circa 848, ovl. op 8 dec 917, tr. met

• Moeder:
  Reinhildis Denemarken en Friesland, dr. van Gottfrid koning van Haithabu en Mathilde van Friesland, geb. in 866, ovl. in 917, tr. (2) met Ælfred de Grote van Wessex. Uit dit huwelijk geen kinderen.

tr. op 18 apr 907
met

Karel III van West-Francië (Karl III. König v. Frankreich), zn. van Lodewijk II van West-Francië (Koning van Frankrijk (877-879), koning van Aquitainie) en Adelheid van Parijs (koningin van Frankrijk), geb. op 17 sep 879, koning van West-Francië, ovl. Peronne (St. Fursy) [Frankrijk] op 7 okt 929, begr. aldaar, tr. (2) met Eadgyfu van Engeland. Uit dit huwelijk een zoon.

Uit dit huwelijk 4 dochters:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Ermentrude	*908					1	3
2	Alpaïs	*907	Parijs [Frankrijk]				1	1
3	Frédérune	*916					1	1
4	Giséla	*900	Parijs [Frankrijk]	†925		25	1	1

---

Hatheburg van Merseburg

---

Hatheburg van Merseburg, geb. circa 876, ovl. na 909.

relatie
met

König Hendrik I (Heinrich I) de Vogelaar¹ (Hendrik I hertog van Saksen), zn. van Otto van Saksen (hertog van Saksen) en Hadwig von Babenberg, geb. circa 876, Koning van Duitsland, ovl. Memleben op 2 jul 936, begr. Quedlinburg (D), tr. (1) met Mathilde van Westfalen, dr. van Diederik van Westfalen (graaf van Hamalant) en Reginhilde van Midden-Friesland. Uit dit huwelijk 4 kinderen.

Uit deze relatie een dochter:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Swanhilde	*905					1	2

Bronnen:

1.	NRC Handelsblad, dagblad, Vlaamse Mediahuis, Bart Funnekotter, Amsterdam (NRC)

Wouter uten Goye
Wouter graaf uten Goye2,1, geb. circa 11703, comes de Goye, ovl. tussen 1232 en 1242 (circa 1240).

Wouter graaf uten Goye.
Vermeld 1190/1191,1208, 1225-1228.
Hij wordt voor het eerst vermeld als naamloze broer van Willem, graaf van Goye, in 1190/’91, toen zij getuigen waren voor de graaf van Gelre waarbij de stad Zutphen vrijheid werd verleend. In 1208 schonk bisschop Dirk aan het kapittel van Sint Marie de tienden van nieuw ontgonnen landerijen langs de Lek en de IJssel, waarin gesproken wordt over ‘proprietatis comitis de Goie’. De in de oorkonde aan Sint Marie geschonken novale tienden lagen vrijwel geheel in.
het gebied van de graaf van Goye, waarover hijzelf en door zijn nazaten later herhaaldelijk is getwist. In 1225 werd hij als eerste lekengetuige ‘Woltero comite de Goye’ genoemd. Op 29 maart 1226 gaf Otto, bisschop van Utrecht, aan Gijsbert van Amstel de gerechten met toebehoren van Muiden, Weesp en Diemen in erfpacht met als tweede onder de getuigen ‘Walterus comes de Goi’. Vervolgens deed in 1227 bisschop Otto uitspraak in een geschil tussen de graaf van Goye en het kapittel van Sint Marie over de tienden, die in zijn gebied zijn gelegen. Ten slotte was ‘Woltero comite de Goy, nobilis’ getuige voor bisschop Wilbrand toen deze in 1228 het patronaatsrecht van de kerk van Doesburg aan het klooster Bethlehem gaf.

In 1228 staat Wouter I als laatste van zijn familie te boek als nobilis en graaf van Goye, terwijl zijn zoon Gijsbert I uten Goye in 1245 tot de ministerialen wordt gerekend en als heer van Goye voorkomt. Hierbij komen vragen op, zoals om welk gebied gaat het en wat hield de functie in dit specifieke geval van graaf in. En wat de aanleiding is geweest dat tussen 1228 en 1245 tot verandering van het standsverschil (van nobilis tot ministeriaal) heeft geleid.

• Vader:
  Willem de schele (Luscus Strabo graaf van Goye⁴, zn. van Willem graaf van Goye, geb. circa 1140, vermeld 1156-1159, 1165, 1178, ovl. circa 1195.

tr.
met

Rixa van Amstel^3,2,4,1 (van Bosichem, van Aemstel), dr. van Gijsbrecht I van Amstel (rentmeester van Amestelle) en Hadewich , ovl. in mrt 1252.

Uit dit huwelijk 2 zonen:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Ghiselbert	*1200		†1270	Utrecht	69	2	9
2	Wouter	*1225		†1281		56	1	2

Bronnen:

1.	De Nederlandsche Leeuw, vanaf 1883 (DNL)
2.	Genealogie Uten Goye (Van Langerak), Uten Goye (van Langerak), B. de Keijzer, Ons Voorgeslacht, Emmen, 15 nov 2020 (B 002) (blz. 20)
3.	De heren van Amstel 1105-1378, De heren van Amstel 1105-1378, Th.A.A.M. van Amstel, Verloren, Hilversum, 1999, 9065502998 (AMS/AMS) (blz. 238)
4.	Genealogie Uten Goye (Van Langerak), Uten Goye (van Langerak), B. de Keijzer, Ons Voorgeslacht, Emmen, 15 nov 2020 (B 002) (blz. 18)

---

Kunigunde van Schwaben

---

Kunigunde van Schwaben.

• Vader:
  Erchanger I von Schwaben, paltsgraaf van Zwaben, ovl. in 879, relatie met

• Moeder:
  Gisela der Karolingen, dr. van Lodewijk II der Karolingen en Emma von Altdorf.

relatie
met

Luitpold Markgraf von dem Ostmark, zn. van Heinrich in Friesland Dux Austrasiorum en Ingeltrude van Friuli, geb. circa 855, ovl. Pressburg [Duitsland] op 4 jul 907.

Luitpold Markgraf von dem Ostmark.
893/895 Markgraf der Kärntner Mark, von Pannonien und der bayerischen Ostmark; Rösch. EStT: +(5/6).7. Blutsverwandt mit König Arnulf und König Ludwig dem Kind. Gehörte zu der Familie der Liutswind, Nebenfrau des Königs Karlmann . eV. Frühjahr 895 {\sf Engildeo marchensis Bioariorum honribus privatus est, in cuius locum Luitpoldus nepos regis (Arnolfi) subrogatus est.} (Ann. Fuldenses, cont. Ratisbon, 125f, R.n2. 29.9.895 Ingering liegt in der Grafschaft Liutpolds in Ostkärnten (DD Karol. 3, 225 f. n 148, R. n 3). 898 {\sf Liutpaldus marchio} (R. n 7). 31.8.898 König Arnulf: {\sf Liutpaldus carissimus propinquus ac illustris noster marchio, consanguineus noster}... Besitz in Kärnten in dessen Grafschaft (R. n 8 f.). Dezember 898 Hartchirihha liegt in der Grafschaft (im oberen Donaugau) des Liupold (R.n 12). 26.7.900 Mühlhausen, Berching und Enkering liegen in der Grafschaft (an der unteren Altmühl) des Liutpold (R.n 20). 19.1.901 König Ludwig: {\sf Liutbaldus illustris comes et dilectus propinquus noster} (R.n 23). 12.9.901 Maetingen liegt in der Grafschaft (an der unteren Altmühl) des Liutpold (R.n 25). 14.2.903 Die früher zu Ottensoos gehörige Villa Teorinhova nahe dem Orte Sendelbach liegt im Nordgau in der (Pegnitz-)Grafschaft des Liutpold (R. n 28. 24.6.903 Liutpold dux Boemannorum (R. n 29). 2.7.903 Varenbach und Zenna liegen {\sf in dominatio comitis Lupoldi et Poponis} (R. n 39). 16.5.905 Besitz an der Luhe liegt in der Grafschaft (an der oberen Naab) des Liutpoldus marchio (R. n 39). 9.9.906 Liutpold nimmt an dem Feldzug gegen Adalbert von Babenberg und an dem Verrat teil, der zu dessen Gefangennahme und Hinrichtung führte (R.n 42). Fällt 4.7.907 bei Preßburg im Kampf gegen die Ungarn. (R. n 45). Tyroller, S.71,72,74.

Uit deze relatie een zoon:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Arnulf	*898		†937	Regensburg (D)	39	1	6

---

Richard van Amiens

---

Richard van Amiens, graaf van Amiens 801-825.

---

Luitpold von dem Ostmark

---

Luitpold Markgraf von dem Ostmark, geb. circa 855, ovl. Pressburg [Duitsland] op 4 jul 907.

Luitpold Markgraf von dem Ostmark.
893/895 Markgraf der Kärntner Mark, von Pannonien und der bayerischen Ostmark; Rösch. EStT: +(5/6).7. Blutsverwandt mit König Arnulf und König Ludwig dem Kind. Gehörte zu der Familie der Liutswind, Nebenfrau des Königs Karlmann . eV. Frühjahr 895 {\sf Engildeo marchensis Bioariorum honribus privatus est, in cuius locum Luitpoldus nepos regis (Arnolfi) subrogatus est.} (Ann. Fuldenses, cont. Ratisbon, 125f, R.n2. 29.9.895 Ingering liegt in der Grafschaft Liutpolds in Ostkärnten (DD Karol. 3, 225 f. n 148, R. n 3). 898 {\sf Liutpaldus marchio} (R. n 7). 31.8.898 König Arnulf: {\sf Liutpaldus carissimus propinquus ac illustris noster marchio, consanguineus noster}... Besitz in Kärnten in dessen Grafschaft (R. n 8 f.). Dezember 898 Hartchirihha liegt in der Grafschaft (im oberen Donaugau) des Liupold (R.n 12). 26.7.900 Mühlhausen, Berching und Enkering liegen in der Grafschaft (an der unteren Altmühl) des Liutpold (R.n 20). 19.1.901 König Ludwig: {\sf Liutbaldus illustris comes et dilectus propinquus noster} (R.n 23). 12.9.901 Maetingen liegt in der Grafschaft (an der unteren Altmühl) des Liutpold (R.n 25). 14.2.903 Die früher zu Ottensoos gehörige Villa Teorinhova nahe dem Orte Sendelbach liegt im Nordgau in der (Pegnitz-)Grafschaft des Liutpold (R. n 28. 24.6.903 Liutpold dux Boemannorum (R. n 29). 2.7.903 Varenbach und Zenna liegen {\sf in dominatio comitis Lupoldi et Poponis} (R. n 39). 16.5.905 Besitz an der Luhe liegt in der Grafschaft (an der oberen Naab) des Liutpoldus marchio (R. n 39). 9.9.906 Liutpold nimmt an dem Feldzug gegen Adalbert von Babenberg und an dem Verrat teil, der zu dessen Gefangennahme und Hinrichtung führte (R.n 42). Fällt 4.7.907 bei Preßburg im Kampf gegen die Ungarn. (R. n 45). Tyroller, S.71,72,74.

• Vader:
  Heinrich in Friesland Dux Austrasiorum¹ (van Babenberg), zn. van Poppo I von Babenberg (markgraaf von Sorbenmark) en Williswind van Saksen, geb. in 820, ovl. Parijs [Frankrijk] op 28 aug 886, relatie (1) met Baba van Spoleto. Uit deze relatie 3 kinderen, tr. (2) met

• Moeder:
  Ingeltrude van Friuli, dr. van Eberhard hertog de Nellenbourg (markgraaf van Friuli) en Gisela der Carolingen, geb. in 836, ovl. in 867, tr. (2) met haar zwager Poppon II de Babenberg, zn. van Poppo I von Babenberg (markgraaf von Sorbenmark) en Hadalburg de Lahngau, geb. in 837, Chevalier Marquis de Sorbenmark Duc austrasien, ovl. in 906. Uit dit huwelijk een dochter.

relatie
met

Kunigunde van Schwaben, dr. van Erchanger I von Schwaben (paltsgraaf van Zwaben) en Gisela der Karolingen.

Uit deze relatie een zoon:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Arnulf	*898		†937	Regensburg (D)	39	1	6

Bronnen:

1.	Rijnland in de donkere eeuwen, Rijnland in de donkere eeuwen, Freek Lugt, Primavera, Leiden, 2021 (B 051) (blz. 207)