Adelheid van Gelre
Adelheid van Gelre.
Adelheid van Gelre.
to: Wichard III, Vogt v.Geldern aus dem Hause der Herren von Pont.
tr.
met
Hendrik (Heinrich) Flamens1 (von Wassenberg?), zn. van Gerard II Flamens en Bava Diederiksdr van Kleef van Hamaland, geb. circa 1035, ovl. voor 4 dec 1082.
Uit dit huwelijk een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Gerard IV | *1060 | | †1129 | | 68 | 2 | 4 |
Bronnen:
Lothar III von Walbeck Markgraf von dem Nordmark
Lothar III von Walbeck Markgraf von dem Nordmark, geb. circa 950, graaf, ovl. op 25 jan 1003.
tr. in 990
met
Godilia van Rottenburg, dr. van Werner aus dem Elsass (graaf van Rottenburg), ovl. in 1015, relatie (2) met Herman markgraaf van Meissen, zn. van Ekkehard I von Meisen (markgraaf van Meissen) en Swanhilde Markgräfin Billung von Saksen (Markgräfin der Nordmark, Markgräfin von Meißen). Uit deze relatie geen kinderen.
Uit dit huwelijk 2 zonen:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Lothar IV | *995 | Walbeck [Duitsland] | †1033 | | 38 | 1 | 3 |
| 2 | Werner | | | †1014 | | | 1 | 0 |
Godilia van Rottenburg
Godilia van Rottenburg, ovl. in 1015.
tr. (1) in 990
met
Lothar III von Walbeck Markgraf von dem Nordmark, zn. van Lothar II Graf van Walbeck (graaf van Walbeck) en Mathilde von Arneburg, geb. circa 950, graaf, ovl. op 25 jan 1003.
Uit dit huwelijk 2 zonen:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Lothar IV | *995 | Walbeck [Duitsland] | †1033 | | 38 | 1 | 3 |
| 2 | Werner | | | †1014 | | | 1 | 0 |
relatie (2)
met
Herman markgraaf van Meissen, zn. van Ekkehard I von Meisen (markgraaf van Meissen) en Swanhilde Markgräfin Billung von Saksen (Markgräfin der Nordmark, Markgräfin von Meißen), geb. circa 982, markgraaf van Meisen, ovl. circa 1 nov 1038.
Herman markgraaf van Meissen.
1002 vom Onkel aus Meissen vertrieben, 1003 Beginn des Baus der Naumburg, 1006/1007 Graf in Bautzen (Milzener Land, Oberlausitz: Markgraf?). 1007 Heirat mit der Schwiegermutter seiner Schwester Godila trotz Verbotes dreier Bischöfe. 1007 von Boleslaw aus Bautzen vertrieben, der Onkel Gunzelin überfällt seine Stadt Strehla und brandschatzt Rochlitz. 1008 daher Überfall auf Gunzelins Altenburg und deren völlige Zerstörung, Herbst 1009 Markgraf in Meissen. Er übersteht einen Angriff Boleslaws auf Meissen. 1028 Graf im Hassegau und im Gau Chutici. 1028/1030 Schenkung der Naumburg an den Bischof v.Zeitz. 1032 Verzicht auf das Markgrafen-Amt. Kanoniker zu Naumburg.
Herman van Meissen
Herman markgraaf van Meissen, geb. circa 982, markgraaf van Meisen, ovl. circa 1 nov 1038.
Herman markgraaf van Meissen.
1002 vom Onkel aus Meissen vertrieben, 1003 Beginn des Baus der Naumburg, 1006/1007 Graf in Bautzen (Milzener Land, Oberlausitz: Markgraf?). 1007 Heirat mit der Schwiegermutter seiner Schwester Godila trotz Verbotes dreier Bischöfe. 1007 von Boleslaw aus Bautzen vertrieben, der Onkel Gunzelin überfällt seine Stadt Strehla und brandschatzt Rochlitz. 1008 daher Überfall auf Gunzelins Altenburg und deren völlige Zerstörung, Herbst 1009 Markgraf in Meissen. Er übersteht einen Angriff Boleslaws auf Meissen. 1028 Graf im Hassegau und im Gau Chutici. 1028/1030 Schenkung der Naumburg an den Bischof v.Zeitz. 1032 Verzicht auf das Markgrafen-Amt. Kanoniker zu Naumburg.
- Vader:
Ekkehard I von Meisen, geb. in 960, markgraaf van Meissen, begr. Pöhlde [Duitsland] op 30 apr 1002, tr. voor 1000 met
relatie
met
Godilia van Rottenburg, dr. van Werner aus dem Elsass (graaf van Rottenburg), ovl. in 1015, tr. (1) met Lothar III von Walbeck Markgraf von dem Nordmark. Uit dit huwelijk 2 zonen.
Bernard van Italië
Bernard (Bernard Martel, Gebhard) (Bernhard I) van Italië, geb. in 797, koning der Lombarden (koning van Italië), ovl. Aken [Duitsland] op 17 apr 818, begr. Milaan [Italië].
tr. circa 814
met
Uit dit huwelijk 2 kinderen:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Pepin | *818 | Vermandovillers [Frankrijk] | †878 | Milaan [Italië] | 59 | 4 | 11 |
| 2 | Guitte | *815 | | | | | 1 | 2 |
Desiderata van Longobardië
Desiderata van Longobardië.
tr. in 769, (gesch. in 771)
met
Keizer Karel de Grote, zn. van Pippijn III de Korte (koning 751-768) en Bertrade van Laon (Koningin van Frankrijk), geb. Ingelheim bij Mainz [Duitsland] op 2 apr 748, ovl. Aken [Duitsland] op 28 jan 814, tr. (1) met Himiltrudis . Uit dit huwelijk 2 kinderen, tr. (3) met zijn achternicht Hildegard in de Vinzgouw. Uit dit huwelijk 9 kinderen, tr. (4) met Fastrade van Francië. Uit dit huwelijk 4 dochters, relatie (5) met Onbekend . Uit deze relatie een dochter, tr. (6) met Luitgarde van de Alamanen. Uit dit huwelijk geen kinderen, relatie (7) met Regina . Uit deze relatie 2 zonen, relatie (8) met Adallinda . Uit deze relatie een zoon, relatie (9) met Gersvinda van Saksen. Uit deze relatie een dochter, relatie (10) met Madelgard . Uit deze relatie een dochter. |  |
Keizer Karel de Grote.
Had voor zijn eerste huwelijk een kind bij een maîtresse. Dit kind had een bochel. Het is mogelijk geen toeval, dat Einhard, Karels biograaf, van de lijst van echtgenotes en maîtresses, die Karel in zijn latere levensjaren had de naam wegliet van zijn eerste maîtresse en het feit dat deze zoon nooit een functie in het koninkrijk kreeg. Koning der Franken, koning der Longobarden 774, keizer van het Romeinsche Rijk, door paus Leo III te Rome gekroond 25-12 -800.
Karel de Grote, (zoon van Pippijn koning der Franken en Bertrada/Berta (van Laon)), geb. (eventueel volgens de traditie te Ingelheim) 2-4-742; Karel en zijn broer Carloman volgen hun vader Pippijn samen op, waarbij Karel in hoofdzaak Neustrië, Bourgondië en de Provence, en Carloman in hoofdzaak Austrasië krijgen; beiden worden gezalfd op 9-10-768, Karel te Noyon en Carloman te Soissons; na de dood van Carloman in 771 en onder het passeren van diens minderjarige zonen, wordt Karel de enige koning der Franken; hij wordt dan wederom gezalfd als zodanig te Corbeny; na een geslaagde veldtocht tegen zijn ex-schoonvader de koning der Longobarden, volgt in 774 zijn proclamatie tot koning der Longobarden; Karel was reeds met zijn vader Pippijn gezalfd tot koning, Saint-Denis 28-7-754, en tevens door paus Stephanus II verheven tot "patricius Romanorum", maar deze titel voert hij pas na zijn overwinning op de Longobarden; door paus Leo III tot keizer gekroond, Rome 25-12-800; laat dan zijn "patricius"-titel vallen; zijn uiteindelijke titulatuur wordt: "Karolus serenis-simus augustus a Deo coronatus magnus et pacificus imperator Romanum gubernans imperium et per misericordiam Dei rex Francorum et Longobar-dorum"; zijn (westers) keizerschap wordt in 812 door de Oostromeinse "basileus" Michael I Rhangabe erkend; overl. Aken 28-1-814, begr. ald. (Dom), tr. (3) 771 Hildegard; geb. 758; overl. 30-4-783, begr. Saint-Arnoul-de-Metz; dr. van (vermoedelijk) Gerold 1 graaf in de Vinzgouw, en (zeker) Imma/Hemma van Alemannië. Dat Karel de Grote een zoon was van Pippijn en van Bertrada/Berta wordt door meerdere bronnen gestaafd. Wat zijn moeder betreft, deze wordt nogal eens aangeduid als zijnde 'van Laon', en wel aangezien haar vader Her(i)bert graaf van Laon is geweest. Dit blijkt uit de ANN. REGN. FRANC. waarin bij het jaar 748 wordt vermeld "Pippinus coniugem duxit Bertradam cognomine Bertam, Cariberti Laudunensis comitis filiam". De 'Annales Prumienses' stellen echter "744. Coniunctio Pippini regis et Betrada regine". Hoe dan ook, of nu beide ouders gehuwd zijn in 744, 748 of 749, in elk geval zijn zij dus wettig gehuwd in 742 (geboortejaar van Karel) en vòòr 751 (geboortejaar van zijn broer Carloman). Karel de Grote was dus ter wereld gekomen als een voorkind. Ofschoon dat in die jaren geen beletsel vormde voor een troonsopvolging, was zulks ten tijde toen Eginhard schreef, onder de regering van Lodewijk de Vrome, minder gepast en werd dat door zijn biograaf dan ook niet met zoveel woorden vermeld. Zodoende schrijft deze in zijn cap. 4 enerzijds dat hij wegens gebrekkige informatie nalaat omtrent Karels geboorte en jeugd te berichten, maar stelt hij expliciet in zijn cap. 30 dat Karel in zijn 72ste levensjaar is overleden, hetgeen inhoudt dat hij in 742 werd geboren. Dag en maand blijken uit een, uit de eerste helft van de negende eeuw stammende, te Lorsch opgestelde kalender, waarin wij kunnen lezen "IIII. Non. Apr. Nativitas domni et gloriosissimi Karoli imperatoris et semper Augusti". Dat komt dus overeen met 2 april. Zodoende wordt dan ook thans als vaststaand aanvaard dat Karel is geboren op 2 april 742. De plaats is onzeker, aangezien het soms vermelde "Ingelheim" niet aantoonbaar is en berust op latere tradities. Zijn "onwettige" geboorte is wellicht ook (aldus Ganshof) een van de redenen weshalve Carloman zijn broer Karel onwelwillend gezind was. De partijdige Thegan (d.w.z. door dik en dun aanhanger van Lodewijk de Vrome) beweert voorts, om de opstandige kleinzoon Bernhard (zie generatie 3) zwart te maken, dat deze onwettig uit een concubine zou zijn geboren, hetgeen pertinent onjuist is, al is dan ook de naam van zijn moeder niet overgeleverd . Wat het overlijden van Karel de Grote betreft, de datum 28-1-814 en de plaats Aken zijn op meer dan een wijze gestaafd. Hij overleed vermoedelijk aan een pleuritis (Cabans, pag. 19). De ANN REG.FRANC. stellen "anno aetatis circiter septuagesimo primo, regni autem quadrage-simo septimo ex quo vero imperator et augustus appelatus est ann. XIIII, V. Kal. Febr. rebus humanis excessit". In zijn cap. 30 schrijft Kinhard ". . septimo postquam decubuit die, sacra communione percepta, decessit, anno aetatis suae septuagesimo secundo, et ex quo regnare cooperat quadragesimo septimo, V. Kal. Febr. "hora diei tertia" (d.i. op 28 januari 814 des morgens om negen uur). Hij citeert ook het grafschrift (cap. 31), dat volgens hem als volgt heeft geluid: "Sub hoc conditorio situm est corpus Karoli magni atque orthodoxi imperatoris, qui regnum Francorum nobiliter ampliavit et per annos XLVII feliciter rexit. Decessit septuagenarius anno Domini DCCC XIIII, Indictione VII, V. Kal. Febr ." Dat hij toen reeds als "de Grote" bekend stond, blijkt o.a. ook uit de wijze waarop Nithard in zijn "Historiae" zijn "liber 1" begint: "Karolus bene memoriaes et merito magnus imperator ab universis nationibus vocatus . . " (d .w.z. dat alle volkeren hem de grote keizer noemen). De wijze waarop hij werd begraven, is omstreden, zij het dan ook dat de versie in zittende houding op een troon gezeten, niet alleen onwaarschijnlijk, maar zeer zeker ook onjuist is. Zie daaromtrent de uitvoerige verhandeling van Helmut Beuman in Band IV (pag. 9-38) in het ook elders aangehaalde verzamelwerk "Karl der Grosse, Lebenswerk und Nachleben". In deze band zijn ook opgenomen enkele bijdragen met betrekking tot zijn "heiligverklaring" en "verering" (Erich Meuthen, "Karl der Grosse - Barbarossa - Aachen"; Robert Folz, "Aspects du culte liturgique de Saint Charlemagne en France"; Matthias Zender, "Die Verehrung des Hl. Karl im Gebiet des mittelalterlichen Reiches"). Karel werd namelijk op initiatief van keizer Frederik Barbarossa op 29 december 1165 te Aken met volmacht van de tegenpaus Paschalis 111 door de Keulse aartsbisschop Reinoud van Dassel heilig verklaard. Zijn graf en schrijn zijn meerdere keren geopend, laatstelijk werd zijn gebeente blootgelegd in aanwezigheid van diverse Europese autoriteiten, ten behoeve van dringende restauratie -werkzaamheden aan zijn schrijn, op zondag 30 januari 1983 na een plechtige dienst (het verslag daarvan kan men o.a. uitgebreid lezen in het "Informatiebulletin van het Bisdom Roermond", ll de Jg, no. 3, februari 1983 (pag. 14-15 met foto's verlucht). Wat Hildegard betreft: gezien zij (PAUI US UIACONUS) in het dertiende jaar van haar huwelijk overleed, moet haar huwelijk met Karel de Grote dateren uit 771 en wel v¢or 30 april. Haar herkomst van moederszijde uit het huis der hertogen van Alemannië staat vast, zie b.v. THECAN (cap. 6) ". . quae erat de cognatione Gotefridi ducis Alamannorum; Gotofridus dux genuit Huochingum, Huochingus genuit Nebi, Nebe genuit Immam; Imma vero genuit Hiltigardam beatissimam reginam". Hij vond kennelijk haar vader van geringe afkomst, zodat hij deze onvermeld liet. Tegenwoordig (o.a. Werner, Buhler, Hlawitscha) neemt men algemeen aan (mede aangezien b.v. een broer van Hildegard een graaf Gerold was), dat graaf Gerold 1 in de Vinzgouw haar vader is geweest. Expliciet is zulks echter niet documentair bewijsbaar. In de 19de eeuw stelde men als een mogelijk alternatief voor een "Adelhard, graaf in de Berchtolds-baar" (b.v. Karl Friedrich Vierordt, "Badische Geschichte bis zum Ende des Mittelalters". Tübingen 1865, S. 494, Tab. 2). Haar overlijdensdatum blijkt uit de ANN.REGN .FRANC. Voorts heeft Paulis Diaconus een door hem vermeld grafschrift voor haar gedicht. Haar geboortejaar is berekend op basis van diverse gegevens uit haar leven.
tr. Worms [Duitsland] op 4 okt 783
met
Keizer Karel de Grote, zn. van Pippijn III de Korte (koning 751-768) en Bertrade van Laon (Koningin van Frankrijk), geb. Ingelheim bij Mainz [Duitsland] op 2 apr 748, ovl. Aken [Duitsland] op 28 jan 814, tr. (1) met Himiltrudis . Uit dit huwelijk 2 kinderen, tr. (2) met Desiderata van Longobardië, dr. van Desideriu der Lombarden en Ansa . Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (3) met zijn achternicht Hildegard in de Vinzgouw. Uit dit huwelijk 9 kinderen, relatie (5) met Onbekend . Uit deze relatie een dochter, tr. (6) met Luitgarde van de Alamanen. Uit dit huwelijk geen kinderen, relatie (7) met Regina . Uit deze relatie 2 zonen, relatie (8) met Adallinda . Uit deze relatie een zoon, relatie (9) met Gersvinda van Saksen. Uit deze relatie een dochter, relatie (10) met Madelgard . Uit deze relatie een dochter. | |
Keizer Karel de Grote.
Had voor zijn eerste huwelijk een kind bij een maîtresse. Dit kind had een bochel. Het is mogelijk geen toeval, dat Einhard, Karels biograaf, van de lijst van echtgenotes en maîtresses, die Karel in zijn latere levensjaren had de naam wegliet van zijn eerste maîtresse en het feit dat deze zoon nooit een functie in het koninkrijk kreeg. Koning der Franken, koning der Longobarden 774, keizer van het Romeinsche Rijk, door paus Leo III te Rome gekroond 25-12 -800.
Karel de Grote, (zoon van Pippijn koning der Franken en Bertrada/Berta (van Laon)), geb. (eventueel volgens de traditie te Ingelheim) 2-4-742; Karel en zijn broer Carloman volgen hun vader Pippijn samen op, waarbij Karel in hoofdzaak Neustrië, Bourgondië en de Provence, en Carloman in hoofdzaak Austrasië krijgen; beiden worden gezalfd op 9-10-768, Karel te Noyon en Carloman te Soissons; na de dood van Carloman in 771 en onder het passeren van diens minderjarige zonen, wordt Karel de enige koning der Franken; hij wordt dan wederom gezalfd als zodanig te Corbeny; na een geslaagde veldtocht tegen zijn ex-schoonvader de koning der Longobarden, volgt in 774 zijn proclamatie tot koning der Longobarden; Karel was reeds met zijn vader Pippijn gezalfd tot koning, Saint-Denis 28-7-754, en tevens door paus Stephanus II verheven tot "patricius Romanorum", maar deze titel voert hij pas na zijn overwinning op de Longobarden; door paus Leo III tot keizer gekroond, Rome 25-12-800; laat dan zijn "patricius"-titel vallen; zijn uiteindelijke titulatuur wordt: "Karolus serenis-simus augustus a Deo coronatus magnus et pacificus imperator Romanum gubernans imperium et per misericordiam Dei rex Francorum et Longobar-dorum"; zijn (westers) keizerschap wordt in 812 door de Oostromeinse "basileus" Michael I Rhangabe erkend; overl. Aken 28-1-814, begr. ald. (Dom), tr. (3) 771 Hildegard; geb. 758; overl. 30-4-783, begr. Saint-Arnoul-de-Metz; dr. van (vermoedelijk) Gerold 1 graaf in de Vinzgouw, en (zeker) Imma/Hemma van Alemannië. Dat Karel de Grote een zoon was van Pippijn en van Bertrada/Berta wordt door meerdere bronnen gestaafd. Wat zijn moeder betreft, deze wordt nogal eens aangeduid als zijnde 'van Laon', en wel aangezien haar vader Her(i)bert graaf van Laon is geweest. Dit blijkt uit de ANN. REGN. FRANC. waarin bij het jaar 748 wordt vermeld "Pippinus coniugem duxit Bertradam cognomine Bertam, Cariberti Laudunensis comitis filiam". De 'Annales Prumienses' stellen echter "744. Coniunctio Pippini regis et Betrada regine". Hoe dan ook, of nu beide ouders gehuwd zijn in 744, 748 of 749, in elk geval zijn zij dus wettig gehuwd in 742 (geboortejaar van Karel) en vòòr 751 (geboortejaar van zijn broer Carloman). Karel de Grote was dus ter wereld gekomen als een voorkind. Ofschoon dat in die jaren geen beletsel vormde voor een troonsopvolging, was zulks ten tijde toen Eginhard schreef, onder de regering van Lodewijk de Vrome, minder gepast en werd dat door zijn biograaf dan ook niet met zoveel woorden vermeld. Zodoende schrijft deze in zijn cap. 4 enerzijds dat hij wegens gebrekkige informatie nalaat omtrent Karels geboorte en jeugd te berichten, maar stelt hij expliciet in zijn cap. 30 dat Karel in zijn 72ste levensjaar is overleden, hetgeen inhoudt dat hij in 742 werd geboren. Dag en maand blijken uit een, uit de eerste helft van de negende eeuw stammende, te Lorsch opgestelde kalender, waarin wij kunnen lezen "IIII. Non. Apr. Nativitas domni et gloriosissimi Karoli imperatoris et semper Augusti". Dat komt dus overeen met 2 april. Zodoende wordt dan ook thans als vaststaand aanvaard dat Karel is geboren op 2 april 742. De plaats is onzeker, aangezien het soms vermelde "Ingelheim" niet aantoonbaar is en berust op latere tradities. Zijn "onwettige" geboorte is wellicht ook (aldus Ganshof) een van de redenen weshalve Carloman zijn broer Karel onwelwillend gezind was. De partijdige Thegan (d.w.z. door dik en dun aanhanger van Lodewijk de Vrome) beweert voorts, om de opstandige kleinzoon Bernhard (zie generatie 3) zwart te maken, dat deze onwettig uit een concubine zou zijn geboren, hetgeen pertinent onjuist is, al is dan ook de naam van zijn moeder niet overgeleverd . Wat het overlijden van Karel de Grote betreft, de datum 28-1-814 en de plaats Aken zijn op meer dan een wijze gestaafd. Hij overleed vermoedelijk aan een pleuritis (Cabans, pag. 19). De ANN REG.FRANC. stellen "anno aetatis circiter septuagesimo primo, regni autem quadrage-simo septimo ex quo vero imperator et augustus appelatus est ann. XIIII, V. Kal. Febr. rebus humanis excessit". In zijn cap. 30 schrijft Kinhard ". . septimo postquam decubuit die, sacra communione percepta, decessit, anno aetatis suae septuagesimo secundo, et ex quo regnare cooperat quadragesimo septimo, V. Kal. Febr. "hora diei tertia" (d.i. op 28 januari 814 des morgens om negen uur). Hij citeert ook het grafschrift (cap. 31), dat volgens hem als volgt heeft geluid: "Sub hoc conditorio situm est corpus Karoli magni atque orthodoxi imperatoris, qui regnum Francorum nobiliter ampliavit et per annos XLVII feliciter rexit. Decessit septuagenarius anno Domini DCCC XIIII, Indictione VII, V. Kal. Febr ." Dat hij toen reeds als "de Grote" bekend stond, blijkt o.a. ook uit de wijze waarop Nithard in zijn "Historiae" zijn "liber 1" begint: "Karolus bene memoriaes et merito magnus imperator ab universis nationibus vocatus . . " (d .w.z. dat alle volkeren hem de grote keizer noemen). De wijze waarop hij werd begraven, is omstreden, zij het dan ook dat de versie in zittende houding op een troon gezeten, niet alleen onwaarschijnlijk, maar zeer zeker ook onjuist is. Zie daaromtrent de uitvoerige verhandeling van Helmut Beuman in Band IV (pag. 9-38) in het ook elders aangehaalde verzamelwerk "Karl der Grosse, Lebenswerk und Nachleben". In deze band zijn ook opgenomen enkele bijdragen met betrekking tot zijn "heiligverklaring" en "verering" (Erich Meuthen, "Karl der Grosse - Barbarossa - Aachen"; Robert Folz, "Aspects du culte liturgique de Saint Charlemagne en France"; Matthias Zender, "Die Verehrung des Hl. Karl im Gebiet des mittelalterlichen Reiches"). Karel werd namelijk op initiatief van keizer Frederik Barbarossa op 29 december 1165 te Aken met volmacht van de tegenpaus Paschalis 111 door de Keulse aartsbisschop Reinoud van Dassel heilig verklaard. Zijn graf en schrijn zijn meerdere keren geopend, laatstelijk werd zijn gebeente blootgelegd in aanwezigheid van diverse Europese autoriteiten, ten behoeve van dringende restauratie -werkzaamheden aan zijn schrijn, op zondag 30 januari 1983 na een plechtige dienst (het verslag daarvan kan men o.a. uitgebreid lezen in het "Informatiebulletin van het Bisdom Roermond", ll de Jg, no. 3, februari 1983 (pag. 14-15 met foto's verlucht). Wat Hildegard betreft: gezien zij (PAUI US UIACONUS) in het dertiende jaar van haar huwelijk overleed, moet haar huwelijk met Karel de Grote dateren uit 771 en wel v¢or 30 april. Haar herkomst van moederszijde uit het huis der hertogen van Alemannië staat vast, zie b.v. THECAN (cap. 6) ". . quae erat de cognatione Gotefridi ducis Alamannorum; Gotofridus dux genuit Huochingum, Huochingus genuit Nebi, Nebe genuit Immam; Imma vero genuit Hiltigardam beatissimam reginam". Hij vond kennelijk haar vader van geringe afkomst, zodat hij deze onvermeld liet. Tegenwoordig (o.a. Werner, Buhler, Hlawitscha) neemt men algemeen aan (mede aangezien b.v. een broer van Hildegard een graaf Gerold was), dat graaf Gerold 1 in de Vinzgouw haar vader is geweest. Expliciet is zulks echter niet documentair bewijsbaar. In de 19de eeuw stelde men als een mogelijk alternatief voor een "Adelhard, graaf in de Berchtolds-baar" (b.v. Karl Friedrich Vierordt, "Badische Geschichte bis zum Ende des Mittelalters". Tübingen 1865, S. 494, Tab. 2). Haar overlijdensdatum blijkt uit de ANN.REGN .FRANC. Voorts heeft Paulis Diaconus een door hem vermeld grafschrift voor haar gedicht. Haar geboortejaar is berekend op basis van diverse gegevens uit haar leven.
Uit dit huwelijk 4 dochters:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Theoderada | *785 | | †844 | | 58 | 0 | 0 |
| 2 | Hiltrude | *787 | | †814 | | 27 | 0 | 0 |
| 3 | Blichilde | *785 | Aken [Duitsland] | †835 | Le Mans [Frankrijk] | 50 | 1 | 6 |
| 4 | Alpaïde | *780 | | †852 | | 71 | 1 | 4 |
Luitgarde van de Alamanen
Luitgarde van de Alamanen, ovl. Tours [Frankrijk] op 4 jun 800, begr. Tours (Indres et Loire) [Frankrijk].
tr. voor 796
met
Keizer Karel de Grote, zn. van Pippijn III de Korte (koning 751-768) en Bertrade van Laon (Koningin van Frankrijk), geb. Ingelheim bij Mainz [Duitsland] op 2 apr 748, ovl. Aken [Duitsland] op 28 jan 814, tr. (1) met Himiltrudis . Uit dit huwelijk 2 kinderen, tr. (2) met Desiderata van Longobardië, dr. van Desideriu der Lombarden en Ansa . Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (3) met zijn achternicht Hildegard in de Vinzgouw. Uit dit huwelijk 9 kinderen, tr. (4) met Fastrade van Francië, dr. van Radolf graaf van Franconië (Seigneur de Thuringe) en Aeda de Bavière. Uit dit huwelijk 4 dochters, relatie (5) met Onbekend . Uit deze relatie een dochter, relatie (7) met Regina . Uit deze relatie 2 zonen, relatie (8) met Adallinda . Uit deze relatie een zoon, relatie (9) met Gersvinda van Saksen. Uit deze relatie een dochter, relatie (10) met Madelgard . Uit deze relatie een dochter. | |
Keizer Karel de Grote.
Had voor zijn eerste huwelijk een kind bij een maîtresse. Dit kind had een bochel. Het is mogelijk geen toeval, dat Einhard, Karels biograaf, van de lijst van echtgenotes en maîtresses, die Karel in zijn latere levensjaren had de naam wegliet van zijn eerste maîtresse en het feit dat deze zoon nooit een functie in het koninkrijk kreeg. Koning der Franken, koning der Longobarden 774, keizer van het Romeinsche Rijk, door paus Leo III te Rome gekroond 25-12 -800.
Karel de Grote, (zoon van Pippijn koning der Franken en Bertrada/Berta (van Laon)), geb. (eventueel volgens de traditie te Ingelheim) 2-4-742; Karel en zijn broer Carloman volgen hun vader Pippijn samen op, waarbij Karel in hoofdzaak Neustrië, Bourgondië en de Provence, en Carloman in hoofdzaak Austrasië krijgen; beiden worden gezalfd op 9-10-768, Karel te Noyon en Carloman te Soissons; na de dood van Carloman in 771 en onder het passeren van diens minderjarige zonen, wordt Karel de enige koning der Franken; hij wordt dan wederom gezalfd als zodanig te Corbeny; na een geslaagde veldtocht tegen zijn ex-schoonvader de koning der Longobarden, volgt in 774 zijn proclamatie tot koning der Longobarden; Karel was reeds met zijn vader Pippijn gezalfd tot koning, Saint-Denis 28-7-754, en tevens door paus Stephanus II verheven tot "patricius Romanorum", maar deze titel voert hij pas na zijn overwinning op de Longobarden; door paus Leo III tot keizer gekroond, Rome 25-12-800; laat dan zijn "patricius"-titel vallen; zijn uiteindelijke titulatuur wordt: "Karolus serenis-simus augustus a Deo coronatus magnus et pacificus imperator Romanum gubernans imperium et per misericordiam Dei rex Francorum et Longobar-dorum"; zijn (westers) keizerschap wordt in 812 door de Oostromeinse "basileus" Michael I Rhangabe erkend; overl. Aken 28-1-814, begr. ald. (Dom), tr. (3) 771 Hildegard; geb. 758; overl. 30-4-783, begr. Saint-Arnoul-de-Metz; dr. van (vermoedelijk) Gerold 1 graaf in de Vinzgouw, en (zeker) Imma/Hemma van Alemannië. Dat Karel de Grote een zoon was van Pippijn en van Bertrada/Berta wordt door meerdere bronnen gestaafd. Wat zijn moeder betreft, deze wordt nogal eens aangeduid als zijnde 'van Laon', en wel aangezien haar vader Her(i)bert graaf van Laon is geweest. Dit blijkt uit de ANN. REGN. FRANC. waarin bij het jaar 748 wordt vermeld "Pippinus coniugem duxit Bertradam cognomine Bertam, Cariberti Laudunensis comitis filiam". De 'Annales Prumienses' stellen echter "744. Coniunctio Pippini regis et Betrada regine". Hoe dan ook, of nu beide ouders gehuwd zijn in 744, 748 of 749, in elk geval zijn zij dus wettig gehuwd in 742 (geboortejaar van Karel) en vòòr 751 (geboortejaar van zijn broer Carloman). Karel de Grote was dus ter wereld gekomen als een voorkind. Ofschoon dat in die jaren geen beletsel vormde voor een troonsopvolging, was zulks ten tijde toen Eginhard schreef, onder de regering van Lodewijk de Vrome, minder gepast en werd dat door zijn biograaf dan ook niet met zoveel woorden vermeld. Zodoende schrijft deze in zijn cap. 4 enerzijds dat hij wegens gebrekkige informatie nalaat omtrent Karels geboorte en jeugd te berichten, maar stelt hij expliciet in zijn cap. 30 dat Karel in zijn 72ste levensjaar is overleden, hetgeen inhoudt dat hij in 742 werd geboren. Dag en maand blijken uit een, uit de eerste helft van de negende eeuw stammende, te Lorsch opgestelde kalender, waarin wij kunnen lezen "IIII. Non. Apr. Nativitas domni et gloriosissimi Karoli imperatoris et semper Augusti". Dat komt dus overeen met 2 april. Zodoende wordt dan ook thans als vaststaand aanvaard dat Karel is geboren op 2 april 742. De plaats is onzeker, aangezien het soms vermelde "Ingelheim" niet aantoonbaar is en berust op latere tradities. Zijn "onwettige" geboorte is wellicht ook (aldus Ganshof) een van de redenen weshalve Carloman zijn broer Karel onwelwillend gezind was. De partijdige Thegan (d.w.z. door dik en dun aanhanger van Lodewijk de Vrome) beweert voorts, om de opstandige kleinzoon Bernhard (zie generatie 3) zwart te maken, dat deze onwettig uit een concubine zou zijn geboren, hetgeen pertinent onjuist is, al is dan ook de naam van zijn moeder niet overgeleverd . Wat het overlijden van Karel de Grote betreft, de datum 28-1-814 en de plaats Aken zijn op meer dan een wijze gestaafd. Hij overleed vermoedelijk aan een pleuritis (Cabans, pag. 19). De ANN REG.FRANC. stellen "anno aetatis circiter septuagesimo primo, regni autem quadrage-simo septimo ex quo vero imperator et augustus appelatus est ann. XIIII, V. Kal. Febr. rebus humanis excessit". In zijn cap. 30 schrijft Kinhard ". . septimo postquam decubuit die, sacra communione percepta, decessit, anno aetatis suae septuagesimo secundo, et ex quo regnare cooperat quadragesimo septimo, V. Kal. Febr. "hora diei tertia" (d.i. op 28 januari 814 des morgens om negen uur). Hij citeert ook het grafschrift (cap. 31), dat volgens hem als volgt heeft geluid: "Sub hoc conditorio situm est corpus Karoli magni atque orthodoxi imperatoris, qui regnum Francorum nobiliter ampliavit et per annos XLVII feliciter rexit. Decessit septuagenarius anno Domini DCCC XIIII, Indictione VII, V. Kal. Febr ." Dat hij toen reeds als "de Grote" bekend stond, blijkt o.a. ook uit de wijze waarop Nithard in zijn "Historiae" zijn "liber 1" begint: "Karolus bene memoriaes et merito magnus imperator ab universis nationibus vocatus . . " (d .w.z. dat alle volkeren hem de grote keizer noemen). De wijze waarop hij werd begraven, is omstreden, zij het dan ook dat de versie in zittende houding op een troon gezeten, niet alleen onwaarschijnlijk, maar zeer zeker ook onjuist is. Zie daaromtrent de uitvoerige verhandeling van Helmut Beuman in Band IV (pag. 9-38) in het ook elders aangehaalde verzamelwerk "Karl der Grosse, Lebenswerk und Nachleben". In deze band zijn ook opgenomen enkele bijdragen met betrekking tot zijn "heiligverklaring" en "verering" (Erich Meuthen, "Karl der Grosse - Barbarossa - Aachen"; Robert Folz, "Aspects du culte liturgique de Saint Charlemagne en France"; Matthias Zender, "Die Verehrung des Hl. Karl im Gebiet des mittelalterlichen Reiches"). Karel werd namelijk op initiatief van keizer Frederik Barbarossa op 29 december 1165 te Aken met volmacht van de tegenpaus Paschalis 111 door de Keulse aartsbisschop Reinoud van Dassel heilig verklaard. Zijn graf en schrijn zijn meerdere keren geopend, laatstelijk werd zijn gebeente blootgelegd in aanwezigheid van diverse Europese autoriteiten, ten behoeve van dringende restauratie -werkzaamheden aan zijn schrijn, op zondag 30 januari 1983 na een plechtige dienst (het verslag daarvan kan men o.a. uitgebreid lezen in het "Informatiebulletin van het Bisdom Roermond", ll de Jg, no. 3, februari 1983 (pag. 14-15 met foto's verlucht). Wat Hildegard betreft: gezien zij (PAUI US UIACONUS) in het dertiende jaar van haar huwelijk overleed, moet haar huwelijk met Karel de Grote dateren uit 771 en wel v¢or 30 april. Haar herkomst van moederszijde uit het huis der hertogen van Alemannië staat vast, zie b.v. THECAN (cap. 6) ". . quae erat de cognatione Gotefridi ducis Alamannorum; Gotofridus dux genuit Huochingum, Huochingus genuit Nebi, Nebe genuit Immam; Imma vero genuit Hiltigardam beatissimam reginam". Hij vond kennelijk haar vader van geringe afkomst, zodat hij deze onvermeld liet. Tegenwoordig (o.a. Werner, Buhler, Hlawitscha) neemt men algemeen aan (mede aangezien b.v. een broer van Hildegard een graaf Gerold was), dat graaf Gerold 1 in de Vinzgouw haar vader is geweest. Expliciet is zulks echter niet documentair bewijsbaar. In de 19de eeuw stelde men als een mogelijk alternatief voor een "Adelhard, graaf in de Berchtolds-baar" (b.v. Karl Friedrich Vierordt, "Badische Geschichte bis zum Ende des Mittelalters". Tübingen 1865, S. 494, Tab. 2). Haar overlijdensdatum blijkt uit de ANN.REGN .FRANC. Voorts heeft Paulis Diaconus een door hem vermeld grafschrift voor haar gedicht. Haar geboortejaar is berekend op basis van diverse gegevens uit haar leven.
Everhard I Saxo
Everhard I Saxo1 (im Keldachgau), geb. circa 860, graaf van Hamaland en markgraaf van Friesland, ovl. in 898.
relatie (1)
met
Wiltrud .
Wiltrud .
Mogelijk een kleindochter van Asig I, graaf in de Hessengouw.
tr. (2)
met
Adelinde de Babenberg, dr. van Poppon II de Babenberg (Chevalier Marquis de Sorbenmark Duc austrasien) en Ingeltrude van Friuli, geb. circa 865.
Uit dit huwelijk 4 kinderen, waaronder:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Meginhard IV | *889 | | †955 | | 66 | 2 | 3 |
Bronnen:
Rothrude d'Austrasie
Rothrude d'Austrasie (Rotrude der Franken), geb. circa 733, ovl. circa 815.
Rothrude d'Austrasie (Rotrude der Franken).
geadopteerd.
tr. in 769
met
Girard (Girard ou Gerard I le Viking (Guerry de Morvois)) (Girard ou Gerard I Viking) graaf de Paris (Guerry de Morvois, Girard van Parijs), zn. van Pippijn III de Korte (koning 751-768) en Bertrade van Laon (Koningin van Frankrijk), geb. Handschuheim [Frankrijk] in 742, graaf 743-775 (Comte de Paris), ovl. Parijs [Frankrijk] in 779, tr. (2) met zijn nicht Ava de Tours en Vimeu. Uit dit huwelijk een dochter. |  |
Uit dit huwelijk 6 kinderen:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Bego I | | | †816 | | | 2 | 4 |
| 2 | Eva | *777 | Tours [Frankrijk] | †840 | | 63 | 1 | 4 |
| 3 | Bava | *779 | Tours [Frankrijk] | †839 | | 60 | 1 | 5 |
| 4 | Marmoëc | *760 | Plévin [Frankrijk] | †806 | Plévin [Frankrijk] | 46 | 1 | 1 |
| 5 | Begon I | *767 | Parijs [Frankrijk] | †816 | | 49 | 1 | 4 |
| 6 | Leuthard I | *770 | Vic-Fezensac [Frankrijk] | †813 | Parijs [Frankrijk] | 42 | 1 | 4 |
Diederik van Westfalen
Diederik van Westfalen (van Ringelheim), geb. circa 872, graaf van Hamalant, ovl. op 8 dec 917.
tr. tussen 885 en 888
met
Reginhilde (Ragnhildis Ludmilla, "Reinhilde") van Midden-Friesland, dr. van Godfried de Noorman Haraldsson (koning van Haithabu) en Gisela van Lotharingen.
Uit dit huwelijk 3 kinderen:
Reginhilde van Midden-Friesland
Reginhilde (Ragnhildis Ludmilla, "Reinhilde") van Midden-Friesland.
tr. tussen 885 en 888
met
Diederik van Westfalen (van Ringelheim), zn. van Waltbert van Graingouw en Mathilde van Herford, geb. circa 872, graaf van Hamalant, ovl. op 8 dec 917.
Uit dit huwelijk 3 kinderen:
Heilwig von Kyburg
Heilwig von Kyburg, ovl. tussen 30 apr 1260 en 30 apr 1270.
tr.
met
Albrecht IV Graf von Habsburg, zn. van Rudolf II von Habsburg (Graaf van Habsburg (1199 - 10 april 1232)) en Agnes von Hattstatt, ovl. Ascalon [Israël] in 1240.
Albrecht IV Graf von Habsburg.
der Weise, 1210 Landgraf im Elsaß, Graf im Aargau, im Frickgau, Feldhauptmann von Strassburg, Vogt von Muri.
Uit dit huwelijk een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Rudolf | *1218 | Schloss Limburg [Duitsland] | †1291 | Speyer | 73 | 1 | 4 |
Gauthier II Vignory
Gauthier II Sire Vignory, ovl. voor 1262.
tr. circa 1229
met
Adelheid (Bertha) van Lotharingen, dr. van Frederik II van Lotharingen (hertog van Lotharingen 1202, jure uxoris graaf van Amance) en Agnes van Bar Dame d'Amance de Longwy et de Stenay (erfdochter van Amance), geb. circa 1190, vrouwe van Ormes, vermeld 1229, ovl. na 1242, tr. (1) circa 1220 met Werner van Kyburg, zn. van Ulrich III von Kyburg (graaf van Kyburg 1183, kruis-) en Anna von Zähringen, geb. circa 1190, graaf van Kyburg 1227, heer van Thun, ovl. Akko [Israël] gesneuveld tijdens kruistocht tussen 31 jul 1228 en 18 feb 1229. Uit dit huwelijk 2 kinderen.
Egwine
Egwine (Ecgwynn) Eadgifu of Kent, ovl. op 27 okt 939.
tr. circa 893
met
King Edward (Édouard l'Ancien Roi) the Elder (édouard l'Ancien Roi des Anglo-Saxons), zn. van Ælfred de Grote van Wessex (koning van Wessex) en Ealswyth of Gainsborough ?, geb. Wantage (Wessex) in 877, koning van Engeland 899-925, ovl. Farndon, Cheshire [Groot Brittanië] op 17 jul 924, tr. (2) met zijn nicht Ælfflæd van Wessex (Aelfleda van Bernicië). Uit dit huwelijk 4 dochters, relatie (3) met Eadgiva van Kent van Meopham. Uit deze relatie een zoon.
Ælfflæd van Wessex (Aelfleda van Bernicië).
trouwde Edward met Ælflæd (878 - 920), dochter van Æthelhelm van Bernicia (ca. 859 - 12 juni 897). Æthelhelm was een belangrijke hoveling van Alfred de Grote, ealdorman van Wiltshire die in 887 gezant was van Alfred naar Rome, in 892 land van Alfred ontving bij North Newnton en in 893 samen met andere graven de Denen versloeg bij Buttingdon aan de Severn.
Bernicia was een koninkrijk dat in de 6e eeuw gesticht werd door de Angelen in het noordoosten van het huidige Engeland en het zuidoosten van Schotland. Mogelijk bestond er voor de komst van de Angelen reeds een Brits-Keltisch koninkrijk in dit gebied genaamd Bryneich.
Bernicia omvatte het gebied van de huidige provincies Northumberland, Durham, Berwickshire en East Lothian. In de vroege 7e eeuw vormde het samen met Deira het koninkrijk Northumbria. In 604 werden Bernicia en Deira voor het eerst door Æthelfrith samengevoegd en, met uitzondering van een paar periodes, bleven ze samen.
King Edward the Elder (édouard l'Ancien Roi des Anglo-Saxons).
The Elder, 899 king, 8.6.900 crowned, annexed the Danelaw to Humber, his overlordship acknowledged 920 by Ragnald (York), by the king of the scots, by the king of the Strathclyde Britons, by Ealdred of Bamborough (ruler of the English of Bernicia) and by Welsh princes. Eduard war König von Wessex von 899-924, der die Burgenbaupolitik seines Vaters gegen die Dänen fortsetzte. Er verbündete sich um 911 mit seiner Schwester Aethelflaed, die nach dem Tode ihres Gatten Aethelred die Regierung von Mercien übernommen hatte. Nach ihrem Tode (918) folgte er ihr in Mercien nach, indem er die Ansprüche ihrer Tochter, die er in Haft nahm, ausschaltete.
Uit dit huwelijk een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Aethelstan | | | †939 | | | 0 | 0 |
Eadgiva van Kent van Meopham
Eadgiva van Kent van Meopham, geb. circa 903, ovl. op 26 aug 968.
Eadgiva van Kent van Meopham.
Eadgifu was the daughter of Sigehelm, Ealdorman of Kent, who died at the Battle of the Holme in 902. She married Edward in about 919 and became the mother of two sons, Edmund I of England, later King Edmund I, and Eadred of England, later King Eadred, and two daughters, Saint Eadburh of Winchester and Eadgifu. She survived Edward by many years, dying in the reign of her grandson Edgar.
She was known as a supporter of saintly churchmen and a benefactor of churches.
relatie
met
King Edward (Édouard l'Ancien Roi) the Elder (édouard l'Ancien Roi des Anglo-Saxons), zn. van Ælfred de Grote van Wessex (koning van Wessex) en Ealswyth of Gainsborough ?, geb. Wantage (Wessex) in 877, koning van Engeland 899-925, ovl. Farndon, Cheshire [Groot Brittanië] op 17 jul 924, tr. (1) met Egwine . Uit dit huwelijk een zoon, tr. (2) met zijn nicht Ælfflæd van Wessex (Aelfleda van Bernicië). Uit dit huwelijk 4 dochters.
King Edward the Elder (édouard l'Ancien Roi des Anglo-Saxons).
The Elder, 899 king, 8.6.900 crowned, annexed the Danelaw to Humber, his overlordship acknowledged 920 by Ragnald (York), by the king of the scots, by the king of the Strathclyde Britons, by Ealdred of Bamborough (ruler of the English of Bernicia) and by Welsh princes. Eduard war König von Wessex von 899-924, der die Burgenbaupolitik seines Vaters gegen die Dänen fortsetzte. Er verbündete sich um 911 mit seiner Schwester Aethelflaed, die nach dem Tode ihres Gatten Aethelred die Regierung von Mercien übernommen hatte. Nach ihrem Tode (918) folgte er ihr in Mercien nach, indem er die Ansprüche ihrer Tochter, die er in Haft nahm, ausschaltete.
Uit deze relatie een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Edmund I | *922 | | †946 | Pucklechurch | 23 | 1 | 1 |
Edmund I de Oudere van Engeland
Edmund I de Oudere van Engeland, geb. circa 922, ovl. Pucklechurch op 25 mei 946.
Edmund I de Oudere van Engeland.
"the Magnificent", 940 loss of all N. of Watling St. to Anlaf Guthfrithson, 942 recovered Five Boroughs, 944 expelled Anlaf Sihtricson and Ragnald, extinguished kingdom of York, 944-946 ruler of all English, overlord of Scots, murdered by Leofa.
- Vader:
King Edward (Édouard l'Ancien Roi) the Elder (édouard l'Ancien Roi des Anglo-Saxons), zn. van Ælfred de Grote van Wessex (koning van Wessex) en Ealswyth of Gainsborough ?, geb. Wantage (Wessex) in 877, koning van Engeland 899-925, ovl. Farndon, Cheshire [Groot Brittanië] op 17 jul 924, tr. (1) met Egwine . Uit dit huwelijk een zoon, tr. (2) met zijn nicht Ælfflæd van Wessex (Aelfleda van Bernicië). Uit dit huwelijk 4 dochters, relatie (3) met
relatie
met
Elgive Ælfgifu of Shaftesbury (Elgive "de Heilige"), ovl. in 944.
Uit deze relatie een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Edgar | *944 | | †975 | | 31 | 1 | 1 |
Elgive
Elgive Ælfgifu of Shaftesbury (Elgive "de Heilige"), ovl. in 944.
relatie
met
Edmund I de Oudere van Engeland, zn. van King Edward the Elder (koning van Engeland 899-925) en Eadgiva van Kent van Meopham, geb. circa 922, ovl. Pucklechurch op 25 mei 946.
Edmund I de Oudere van Engeland.
"the Magnificent", 940 loss of all N. of Watling St. to Anlaf Guthfrithson, 942 recovered Five Boroughs, 944 expelled Anlaf Sihtricson and Ragnald, extinguished kingdom of York, 944-946 ruler of all English, overlord of Scots, murdered by Leofa.
Uit deze relatie een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Edgar | *944 | | †975 | | 31 | 1 | 1 |
Otto van Saksen
Otto van Saksen, geb. circa 836, hertog van Saksen, ovl. Wallhausen [Duitsland] op 30 nov 912, begr. Gandersheim [Duitsland].
Otto van Saksen.
der Erlauchte, illustris, 874 Graf in Süd-Thüringen, 880/900/905 Herzog v.Sachsen.
- Moeder:
Oda (Oda Billung) van Billung (Oda Billung Ode de Baviere) (Saxe, de), dr. van Bruno II Billing van Saksen (Comte en Saxe) en Aeda van Italië, geb. circa 822, ovl. op 17 mei 913, tr. (2) in 840 met Ansfried de Betuwe, zn. van Unrocus hertog van Friaul en Engeltrude van Parijs (Marquise et Héritière du Marquisat de Frioul), geb. circa 810, Comte de Frioul (puis) Comte de Betuwe, de Saint-Varne, ovl. in 846. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (3) met Turolf de La Ferté-Frênel, zn. van Renaud Rongvalt de La Ferté-Frênel (Baron de La Ferté), geb. Ferté-Frênel [Frankrijk] tussen 825 en 840, Sire Normand de la Ferté. Uit dit huwelijk 2 zonen.
tr. (1) in 869
met
Hadwig (Hadui, Hathui) von Babenberg (van Saksen), dr. van Heinrich in Friesland Dux Austrasiorum en Baba van Spoleto, geb. circa 853, ovl. op 24 dec 903.
Hadwig von Babenberg.
Babenbergerin (mit an Sicherheit grenzender Wahrscheinlichkeit).
Uit dit huwelijk 5 kinderen, waaronder:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Hendrik I | *876 | | †936 | Memleben | 60 | 2 | 5 |
| 2 | Oda | *875 | | †952 | | 77 | 2 | 2 |
Hij krijgt een dochter:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Kotechinde | *895 | | †936 | | 41 | 1 | 3 |
Hadwig von Babenberg
Hadwig (Hadui, Hathui) von Babenberg (van Saksen), geb. circa 853, ovl. op 24 dec 903.
Hadwig von Babenberg.
Babenbergerin (mit an Sicherheit grenzender Wahrscheinlichkeit).
tr. in 869
met
Otto van Saksen, zn. van Ludolf von Sachsen (hertog in Saksen) en Oda van Billung, geb. circa 836, hertog van Saksen, ovl. Wallhausen [Duitsland] op 30 nov 912, begr. Gandersheim [Duitsland], hij krijgt een dochter.
Otto van Saksen.
der Erlauchte, illustris, 874 Graf in Süd-Thüringen, 880/900/905 Herzog v.Sachsen.
Uit dit huwelijk 5 kinderen, waaronder:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Hendrik I | *876 | | †936 | Memleben | 60 | 2 | 5 |
| 2 | Oda | *875 | | †952 | | 77 | 2 | 2 |
Bronnen:
