Cees Hagenbeek
Urnoch (Unruoch) von Friaul
Urnoch (Unruoch) Hertog von Friaul, geb. voor 840, ovl. na 1 jul 874.


Hij krijgt een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Berengar  †888   1 1 

Berthold IV von Zähringen
Berthold IV Herzog von Zähringen, hertog in 1152, ovl. tussen 8 dec 1186 en 9 dec 1186 .

tr.
met

Heilwich von Froburg, dr. van Hermann I von Froburg, ovl. voor 1183.

Uit dit huwelijk 2 dochters:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Anna  †1230   1 2 
2 Agnes*1160  †1239  781 1 

Heilwich von Froburg
Heilwich von Froburg, ovl. voor 1183.

tr.
met

Berthold IV Herzog von Zähringen, zn. van Konrad I Herzog von Zähringen (1122 Herzog v.Zähringen, 1127 Herzog v.Ost-Burgund) en Clementia van Namen, hertog in 1152, ovl. tussen 8 dec 1186 en 9 dec 1186 .

Uit dit huwelijk 2 dochters:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Anna  †1230   1 2 
2 Agnes*1160  †1239  781 1 

Konrad I von Zähringen
Konrad I Herzog von Zähringen, geb. voor 1122, 1122 Herzog v.Zähringen, 1127 Herzog v.Ost-Burgund, ovl. op 8 jan 1152.

tr.
met

Clementia van Namen, dr. van Godfried graaf van Namen (graaf van Namen 1102) en Ermesinde gravin van Luxemburg (erfdochter van Longwy, gravin in 1136), geb. circa 1110, ovl. op 28 dec 1158.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Berthold IV  †1186   1 2 

Clementia van Namen
Clementia van Namen, geb. circa 1110, ovl. op 28 dec 1158.

tr.
met

Konrad I Herzog von Zähringen, zn. van Berthold II von Zähringen en Agnes von Rheinfelden, geb. voor 1122, 1122 Herzog v.Zähringen, 1127 Herzog v.Ost-Burgund, ovl. op 8 jan 1152.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Berthold IV  †1186   1 2 



Bronnen:
1.Prometheus Kwartierstatenboeken (Deel XIII), Deel XIII (blz. 290)
Berthold II von Zähringen
Berthold II von Zähringen, ovl. op 12 apr 1111.

Berthold II von Zähringen.
1092-1096 Gegenherzog von Schwaben.

tr.
met

Agnes von Rheinfelden, dr. van Koning Rudolf II von Rheinfelden (Keizer Romaans-Germaanse Rijk) en Mathilde von Schwaben, geb. in mei 1060, ovl. op 19 dec 1111.

Uit dit huwelijk 3 kinderen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Konrad I*1122  †1152  291 1 
2 Petrissa     1 1 
3 Agnes     1 0 

Agnes von Rheinfelden
Agnes von Rheinfelden, geb. in mei 1060, ovl. op 19 dec 1111.

  • Vader:
    Koning Rudolf II von Rheinfelden, zn. van Kuno Graf von Rheinfelden en NN van Geneve, geb. Rheinfelden [Zwitserland] voor 1026, Keizer Romaans-Germaanse Rijk, ovl. Merseburg [Duitsland] circa 1080 (tussen 15 okt 1080 en 15 okt 1080), begr. op 16 okt 1080, tr. (3) met

tr.
met

Berthold II von Zähringen, zn. van Bertold I (V) Graf von Hohenberg en Richwara von Susa, ovl. op 12 apr 1111.

Berthold II von Zähringen.
1092-1096 Gegenherzog von Schwaben.

Uit dit huwelijk 3 kinderen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Konrad I*1122  †1152  291 1 
2 Petrissa     1 1 
3 Agnes     1 0 

Mathilde von Schwaben
Mathilde von Schwaben, geb. in 1045, ovl. op 12 mei 1060.

tr.
met

Koning Rudolf II von Rheinfelden, zn. van Kuno Graf von Rheinfelden en NN van Geneve, geb. Rheinfelden [Zwitserland] voor 1026, Keizer Romaans-Germaanse Rijk, ovl. Merseburg [Duitsland] circa 1080 (tussen 15 okt 1080 en 15 okt 1080), begr. op 16 okt 1080.

Koning Rudolf II von Rheinfelden.
Rodolphe de Rheinfelden (vers 1025 - Merseburg, le 15 octobre 1080), fut duc de Souabe de 1057 à 1079 et antiroi des Romains de 1077 à 1080. Il était le fils du comte Cunon de Rheinfelden.

Biographie.

En 1057, profitant de la minorité d’Henri IV, alors roi de Germanie, il enleva Mathilde de Franconie, la sœur du roi. Deux ans plus tard, il la demanda en mariage, avec succès, et obtint également le duché de Souabe et l'administration du royaume de Bourgogne. Mathilde mourut en 1060, et Rodolphe épousa en 1067 Adélaïde de Savoie (1052-1079), fille d'Othon Ier de Savoie.

Deux fois beau-frère d’Henri IV, il l’aida dans ses campagnes militaires en Thuringe et en Saxe, et contribua notamment à la victoire de Langensalza. Cependant, à la suite de la querelle des Investitures et de l’excommunication d’Henri IV, Rodolphe se mit à comploter avec d’autres nobles dont Werner Ier de Habsbourg. La levée de l’excommunication d’Henri IV en 1077 ne lui fit pas abandonner ce plan, et en mars, Rodolphe de Rheinfelden fut élu antiroi. Il s’engagea à respecter le caractère électoral de la monarchie et à rester soumis au pape.

Son couronnement eut lieu au mois de mai à Mayence, mais la population de la ville se souleva, et il dut fuir en Saxe. La Saxe étant isolée de son duché de Souabe par les terres du roi, il laissa le duché de Souabe à son fils Berthold et mit le siège devant Wurtzbourg, mais sans succès. Dans le même temps, la diète d’Ulm lui retira le duché de Souabe, qu’Henri IV confia à Frédéric de Hohenstaufen.

Le 7 août de l’année suivante, l’issue de la bataille de Mellrichstadt fut indécise. Rodolphe peinait à convaincre les Saxons de combattre au-delà de leurs frontières ; ils le considéraient comme un homme du sud et n’avaient pas confiance en lui. Autre problème important, le pape refusa de reconnaître sa cause. Pour conserver le soutien des autres nobles, il dut leur accorder de larges portions du territoire royal ainsi que des biens d’Église. Cependant, les choses tournèrent en sa faveur en 1080 : Il remporta la victoire de Flarchheim le 27 janvier 1080, et le 7 mars, le pape excommunia de nouveau Henri IV et reconnut Rodolphe comme roi des Romains.

Près de l’Elster, ses troupes affrontèrent de nouveau celles d’Henri IV le 14 octobre. Il remporta la victoire, mais perdit la main droite dans la bataille et fut mortellement blessé à l’abdomen. Il se retira dans la ville voisine de Mersebourg, où il mourut le lendemain et fut enterré. La rébellion contre Henri IV s’éteignit presque immédiatement.
graaf van Souable.

Uit dit huwelijk een dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Agnes*1060  †1111  511 3 

Radbot von Habsburg
Radbot Graf von Habsburg (Habsburg, van), geb. Aargau [Zwitserland] in 985, Graaf in de Klettergau-1045, ovl. voor 1045.

Radbot Graf von Habsburg.
Radbot (* 985; † 1045) war Graf im Klettgau und der zweite Sohn von Lanzelin. Unter seiner Herrschaft wurde die Habsburg, der Stammsitz der Habsburger, errichtet sowie das Kloster Muri gegründet. Sein Bruder war Rudolf I, Gründer des Klosters Ottmarsheim.
Radbot heirate Ita von Lothringen (* 23. Juli um 995; † nach 1035).

tr.
met

Ita von Lotharingen (von Metz), dr. van Adalbert II van Metz en Judith von Öhningen, geb. Metz [Frankrijk] circa 23 jul 995, ovl. Muri [Duitsland] circa 1036.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Werner I  †1096 Muri [Duitsland]  1 1 

Beatrix von Mousson
Beatrix von Mousson, ovl. op 26 jan 1092.

tr.
met

Bertold I (V) (Berthold I (V)) Graf von Hohenberg (Zähringen, von), zn. van Berthold III im Breisgau en Liutgard von Altenburg, geb. in 1040, ovl. na 3 mrt 1110 (tussen nov 1077 en nov 1077), begr. in nov 1078.

Bertold I (V) Graf von Hohenberg.
Barbatus, mit dem Barte, 1048 Graf des Breisgaues, Graf des Albgaues, Landgraf in der Baar, Graf der Ortenau, 1049 Graf des Thurgaues, erhält Anwartschaft auf Herzogtum Schwaben, 1048 Annahme des Herzogtitels, 1060-25.12.1072 Herzog von Kärnten, 1061 Titular-Herzog? v.Verona.

Richwara von Susa
Richwara von Susa.

tr.
met

Bertold I (V) (Berthold I (V)) Graf von Hohenberg (Zähringen, von), zn. van Berthold III im Breisgau en Liutgard von Altenburg, geb. in 1040, ovl. na 3 mrt 1110 (tussen nov 1077 en nov 1077), begr. in nov 1078, tr. (2) met Beatrix von Mousson, dr. van Ludwig van Mousson en Sophie van Opper-Lotharingen. Uit dit huwelijk geen kinderen.

Bertold I (V) Graf von Hohenberg.
Barbatus, mit dem Barte, 1048 Graf des Breisgaues, Graf des Albgaues, Landgraf in der Baar, Graf der Ortenau, 1049 Graf des Thurgaues, erhält Anwartschaft auf Herzogtum Schwaben, 1048 Annahme des Herzogtitels, 1060-25.12.1072 Herzog von Kärnten, 1061 Titular-Herzog? v.Verona.

Uit dit huwelijk 2 kinderen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Liutgart  †1119   1 2 
2 Berthold II  †1111   1 3 

Berthold III im Breisgau
Berthold III im Breisgau, ovl. op 15 jul 1024.

Berthold III im Breisgau.
Bezelin v.Villingen? 997 und 998 Gaugraf in Thurgau, 29.3.999 erhält er für das von ihm gegründete Villingen das Marktrecht, 25.4.1004 Marktrecht für Sulzburg, 1004-1010 Gaugraf im Breisgau, 1016 Gaugraf in der Ortenau.

tr.
met

Liutgard von Altenburg, dr. van Lanzelin von Altenburg und von Thurgau en Regelinde von Nellenburg, geb. Klettgau [Duitsland], ovl. Altenberg [Oostenrijk] circa 991.

Liutgard von Altenburg.
Gravin van Klettgau en Altenburg.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Bertold I*1040  †1110  693 4 

Liutgard von Altenburg
Liutgard von Altenburg, geb. Klettgau [Duitsland], ovl. Altenberg [Oostenrijk] circa 991.

Liutgard von Altenburg.
Gravin van Klettgau en Altenburg.

tr.
met

Berthold III im Breisgau, zn. van Bertold II im Breisgau en Berta von Büren, ovl. op 15 jul 1024.

Berthold III im Breisgau.
Bezelin v.Villingen? 997 und 998 Gaugraf in Thurgau, 29.3.999 erhält er für das von ihm gegründete Villingen das Marktrecht, 25.4.1004 Marktrecht für Sulzburg, 1004-1010 Gaugraf im Breisgau, 1016 Gaugraf in der Ortenau.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Bertold I*1040  †1110  693 4 

Bertold II im Breisgau
Bertold II im Breisgau.

tr.
met

Berta von Büren.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Berthold III  †1024   1 1 

Berta von Büren
Berta von Büren.

tr.
met

Bertold II im Breisgau.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Berthold III  †1024   1 1 

Hugo VI von Egisheim
Hugo VI von Egisheim.


Hij krijgt een dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Heilwig*1001  †1060  591 3 

Diepold II von Vohburg Markgraf Im Nordgau
Diepold II von Vohburg Markgraf Im Nordgau, geb. circa 1031, ovl. Mellrichstadt [Duitsland] op 7 aug 1078.

Diepold II von Vohburg Markgraf Im Nordgau.
v.Giengen, 1077 Markgraf, in der Schlacht beiMellrichstadt gefallen.

Diepold II. von Vohburg († 7. August 1078 in der Schlacht bei Mellrichstadt) stammte aus der Familie der Rapotonen, war Markgraf auf dem Nordgau und von Giengen. Er war der jüngere Sohn des Grafen Diepold I. Markgraf von Cham-Vohburg und war mit Liutgard von Zähringen verheiratet. Er war Stifter einige Kirchengebäude und schenkte dem Bistum Regensburg unter anderem den Ort Waldsassen als Einkunftsquelle, in welchem durch seinen Sohn Diepold III. von Vohburg das Kloster Waldsassen gegründet wurde. Sein Herrschaftsbereich ging über das Egerland bis nach Westböhmen, wo er an der Gründung der Burg Pfraumberg beteiligt war.[1] Diepold II. ist in der Schlacht bei Mellrichstadt 7. August 1078 gefallen.

tr.
met

Liutgart von Zähringen, dr. van Bertold I (V) Graf von Hohenberg en Richwara von Susa, ovl. circa 1119.

Uit dit huwelijk 2 kinderen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Adelheid*1077  †1127  501 2 
2 Dietrich*1077  †1146 Vohburg an der Donau [Duitsland] 683 8 

Rodrigo Rodriguez de Vivar
Rodrigo Rodriguez de Vivar (el Cid, El Cid Rodrigo Diaz de Bivar), geb. in 1043, ovl. Valencia op 20 jul 1099.

Rodrigo Rodriguez de Vivar.
el Cid,  Spaanse ridder. Onder zijn bijnaam El Cid Campeador oftewel Heer Kampioen is hij vermoedelijk beter bekend. Een Kampioen was in de middeleeuwen iemand die in een persoonlijk (man tegen man) gevecht van de beste ridders won. El Cid is de Spaanse verbastering van Al Sayyid (Arabisch voor edele heer). Beide titels getuigen van respect van zowel Moorse als Christelijke kant. El Cid is dan ook een bekende Spaanse nationale held en de belichaming van ridderlijkheid en deugd.  Spaanse ridder. Onder zijn bijnaam El Cid Campeador oftewel Heer Kampioen is hij vermoedelijk beter bekend. Een Kampioen was in de middeleeuwen iemand die in een persoonlijk (man tegen man) gevecht van de beste ridders won. El Cid is de Spaanse verbastering van Al Sayyid (Arabisch voor edele heer). Beide titels getuigen van respect van zowel Moorse als Christelijke kant. El Cid is dan ook een bekende Spaanse nationale held en de belichaming van ridderlijkheid en deugd. Maar El Cid, als woordvoerder van de Castiliaanse edelen beschuldigde Alfonso van de deelname aan de moord van zijn broer Sancho. Om koning te kunnen worden moest Alfonso drie keer zweren dat hij onschuldig was. Hij deed dit in Burgos bij het kruis voor de ingang van de kerk Santa Gadea, bij de kerkdeur en op de altaarbijbel.
Dat was een vernedering die de jonge koning maar moeilijk kon vergeten. Hij had echter de steun van El Cid en de andere getrouwen van zijn broer nodig. Na zijn kroning als Alfons VI van Castilië hield hij El Cid daarom in de koninklijke dienst en gaf hem zijn nichtje Jimena als vrouw in 1074.
In 1076 werd El Cid naar Sevilla gestuurd om de schatting van de plaatselijke heerser te innen. In 1079 raakte Díaz in de buurt van Sevilla slaags met García Ordóñez, die hem verdrongen had als opperbevelhebber en die hij als zijn vijand beschouwde. El Cid versloeg het grote leger en nam zijn opvolger gevangen. In 1081 leidde hij een onbevoegde militaire overval op Toledo, een Moors koninkrijk dat onder de bescherming van Alfonso stond. Bij terugkeer werd hij tenslotte ook nog beschuldigd goederen die voor de koning bestemd waren voor zichzelf gehouden te hebben.
Dat was de kans waar Alfonso op gewacht had. El Cid werd onterfd en verbannen. Hij moest als huursoldaat zijn diensten aan enkele Moorse koningen aanbieden. Hij bleef in naam loyaal aan Alfonso ondanks de weigering van de koning om hem te vergeven.
Maar in de praktijk diende Rodrigo de koningen van Zaragoza Al-Mu'tamin en zijn opvolger, al-Musta'in II, bijna een decennium. Hij was succesvol tegen de Moorse koning van Lérida en zijn Christelijke bondgenoten evenals tegen een groot christelijk leger onder Koning Sancho Ramírez van Aragón.
In 1090 hield Rodrigo, met ondersteuning van de koningen van Zaragoza en Aragón, een invasie van de Almoraviden, Berbers uit Marokko, in oostelijk Spanje tegen. Alfonso was een aantal jaren daarvoor minder gelukkig geweest en had een verpletterende nederlaag tegen dezelfde Almoraviden onder leiding van Youssef Ibn Tischfin in de Slag bij Zallaqa geleden (23 oktober 1086). En de schuld daarvan was volgens Alfonso natuurlijk Rodrigo, die hem had moeten helpen in plaats van zijn eigen roem na te jagen. Om onduidelijke redenen kwam El Cid te laat voor de veldslag.
Rodrigo op zijn beurt zal het gedrag van de koning bij de slag als volstrekt eerloos beschouwd hebben. Er was een driedaags bestand van vrijdag t/m zondag afgesloten om de rustdagen van moslims, joden en christenen te respecteren. Alfonso viel in strijd met de afspraak aan op vrijdag, de rustdag van de moslims. Dat Alfonso de slag toch verloor moet voor Rodrigo dan ook terecht zijn geweest. Als de koning zich aan zijn woord had gehouden en had gewacht had hij met hulp van Rodrigo op een riddelijke manier kunnen winnen.
De koning kon niet anders dan El Cid van ballingschap terug te roepen. Maar hoewel zijn aanwezigheid aan het hof van Alfonso in juli 1087 gedocumenteerd is, was Rodrigo al weer snel terug in Zaragoza.
Na zijn overwinning op de Almoraviden, begon El Cid een lange, complexe politieke campagne om controle over het rijke Moorse koninkrijk van Valencia te verwerven.
Hij wist de heerser van Valencia, Al-Qadir, onder zijn invloed te brengen. In oktober van 1092 brak er in Valencia een opstand uit die tot de dood van Al-Qadir leidde. De opstand was georganiseerd door de Almoraviden en de hoofdrechter, Ibn Jahhaf, van de stad die zo de stad onder hun controle wisten te brengen.
In november 1092 begon El Cid met zijn troepen als reactie hierop aan de belegering van Valencia. In 1094 veroverde hij de stad en omgeving en bood het veroverde gebied aan Alfonso aan.
El Cid was nu Heer van Valencia, waar hij zogezegd in naam van koning Alfonso regeerde, maar in feite een onafhankelijke staat had gesticht. Hij regeerde daar tot zijn dood op 10 juli van 1099. Zijn weduwe Jimena zette zijn bewind voort, maar in 1102 moest zij Valencia aan de Almoraviden overgeven.
Een van de zwaarden van El Cid met de naam "La Tizona" is bewaard gebleven,en is vermoedelijk in Córdoba gemaakt. Het zwaard werd tot 2006 tentoongesteld in het legermuseum in Madrid, en vervolgens in 2007 voor 1,6 miljoen Euro gekocht door een regionale instelling. Bij die gelegenheid werd door historici de authenticiteit van het stuk sterk in twijfel getrokken. Het is sindsdien in Burgos tentoongesteld, dicht bij het graf van Rodrigo. Hij deed zijn bijnaam Campeador eer aan door tijdens een veldslag de Moorse aanvoerder (Malik Bucar) eigenhandig te verslaan en hem het zwaard af te nemen. Er is ook een tweede zwaard aan hem toegeschreven, "La Colada".

tr. in 1074
met

Jimena Díaz (Ximena de Orviedo).

Uit dit huwelijk een dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Cristina     1 1 

Liutgart von Zähringen
Liutgart von Zähringen, ovl. circa 1119.

tr.
met

Diepold II von Vohburg Markgraf Im Nordgau, zn. van Diepold Graf im Augstgau Und Oberen Traungau (graaf in de Augstgau) en NN 1 von Schweinfurt, geb. circa 1031, ovl. Mellrichstadt [Duitsland] op 7 aug 1078.

Diepold II von Vohburg Markgraf Im Nordgau.
v.Giengen, 1077 Markgraf, in der Schlacht beiMellrichstadt gefallen.

Diepold II. von Vohburg († 7. August 1078 in der Schlacht bei Mellrichstadt) stammte aus der Familie der Rapotonen, war Markgraf auf dem Nordgau und von Giengen. Er war der jüngere Sohn des Grafen Diepold I. Markgraf von Cham-Vohburg und war mit Liutgard von Zähringen verheiratet. Er war Stifter einige Kirchengebäude und schenkte dem Bistum Regensburg unter anderem den Ort Waldsassen als Einkunftsquelle, in welchem durch seinen Sohn Diepold III. von Vohburg das Kloster Waldsassen gegründet wurde. Sein Herrschaftsbereich ging über das Egerland bis nach Westböhmen, wo er an der Gründung der Burg Pfraumberg beteiligt war.[1] Diepold II. ist in der Schlacht bei Mellrichstadt 7. August 1078 gefallen.

Uit dit huwelijk 2 kinderen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Adelheid*1077  †1127  501 2 
2 Dietrich*1077  †1146 Vohburg an der Donau [Duitsland] 683 8 

Arnold II von Formbach
Arnold II von Formbach, ovl. op 3 mrt 1050.

Arnold II von Formbach.
Graf in Oberösterreich 1018, von Lambach, Markgraf der Kärnischen Mark 1035, Stifter des Klosters Lambach, dort beerdigt; v.Damm.

tr.
met

Regilla van Verdun.

Uit dit huwelijk een dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Mathilde     1 2