Cees Hagenbeek
Heloise van Sémur
Heloise (Helie) van Sémur, de Semur, ovl. op 22 apr 1109.

Heloise van Sémur.
ca 1055 verstoßen (1046?).

tr. in 1033, (gesch. in 1046)
met

Robert I Duc van Bourgondië1, zn. van Robert II 'de Vrome' koning van Frankrijk (koning van Frankrijk) en Constance Blanche van Provence (koningin van Frankrijk), geb. circa 1011, hertog van Bourgondië in 1032, ovl. op 21 mrt 1076, tr. (2) met zijn achternicht Ermengard (Blanche) van Anjou. Uit dit huwelijk een dochter.

Uit dit huwelijk een dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Constance*1046 Dijon [Frankrijk] †1093 Toledo [Spanje] 46



Bronnen:
1.De Bourgondiërs Aartsvaders van de Lage Landen, De Bourgondiërs Aartsvaders van de Lage Lan, Bart van Loo, De Bezige Bij, Amsterdam, 2024 (B 067) (blz/akte 45)

Mathilde de Montgomery
Mathilde (Maud) de Montgomery, geb. circa 1045, ovl. voor 1083.

tr. in 1058
met

Robert Adriaan Henri dit «de Burgh» (Robert) (Robert dit «de Burgh») van Mortain Earl of Cornwall, zn. van Herluin Vicomte de Conteville en Herlève Salburpyr (Concubine en leerlooiersdochter uit Falaise), geb. Conteville [Frankrijk] in 1031, graaf van Mortain Comte de Mortain, Earl of Cornwall 1066, ovl. Fatouville-Grestain [Frankrijk] op 8 dec 1090, begr. aldaar op 9 dec 1090, tr. (2) met Almodis "La Jeune" de la Marche. Uit dit huwelijk geen kinderen.

 


Robert Adriaan Henri dit «de Burgh» van Mortain Earl of Cornwall.
Robert was een zoon van graaf Herluinus van Conteville en van Herleva.

Rond 1060 ontving Robert het graafschap Mortain toen de regerende graaf werd verbannen en zijn titel verloor. Kort daarna erfde hij ook de familiegoederen van zijn vader, rond Conteville. Robert had ook bezittingen in de Cotentin. In 1066 nam hij deel aan de beraadslagingen voor de inval in Engeland. Hij leverde 120 schepen en was een van de aanvoerders in de slag bij Hastings. Als beloning ontving hij van Willem 549 "manors" verspreid over Engeland, en het bestuur over het strategische district Pevensey.

In 1069 versloeg Robert samen met Robert I van Eu de Denen die York belegerden. Robert ontving in 1072 nog een keer 248 manors en de kastelen van Launceston (Cornwall) en Trematon in Cornwall. Robert was meerdere malen actief als rechter in zaken van de hoge adel en geestelijkheid. Aan het sterfbed van Willem de Veroveraar in 1087 pleitte hij voor de vrijlating van zijn broer Odo van Bayeux, die sinds 1082 gevangen zat. Onder invloed van Odo nam hij deel aan de opstand van 1088 tegen koning Willem II van Engeland. Robert verdedigde zijn kasteel van Pevensey gedurende zes weken tegen een beleg door de koning (waarbij Willem van Warenne dodelijk werd gewond) maar moest uiteindelijk opgeven. Robert werd door Willem begenadigd en behield zijn bezittingen en functies.

Volgens bronnen uit zijn tijd was Robert een zware en trage man, maar een dappere aanvoerder waarvan geen wreedheden, misdaden of huiselijke problemen bekend waren. Robert en zijn eerste vrouw werden begraven in de abdij van Grestain, die zijn vader had gesticht.

1066 Mitkämpfer bei Hastings, erhält 793 Ritterlehen in Suffolk und Cornwall, 1088 Teilnehmer an der Erhebung des Bruders gegen den Neffen, Gefangennahme in Pevensey, Unterwerfung, Restituition il devint le troisième sujet le plus riche d'Angleterre après la conquête normande de l'Angleterre.

Uit dit huwelijk 4 dochters:


 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Mathilde     
Agnes     
Denise*1065  †1090  25
Helvide  †1092   


Hugo de Chatellerault-Randon
Hugo de Chatellerault-Randon, geb. Saint-Julien-Boutières [Frankrijk] in 1008, ovl. Châtellerault [Frankrijk] op 12 jun 1070.

Hugo de Chatellerault-Randon.
Baron Seigneur de Châteauneuf-en-Boutières et de Mézenc - Vicomte de Châtellerault (Hugues Ier).

On trouve, en 1096, comme "milites" du château de Mezenc :.

Guillaume, Pons et Bertrand, frères, seigneurs de Châteauneuf-de-Boutières Pierre Bertrand Guigue Pierre de Fay Pierre le Bâtard et ses frères Géraud Pilans Le château et les seigneurs du Mézenc sont attestés dès le dernier quart du Xe siècle. À cette date, entre 975 et 982 plus précisément, Étienne, qualifié de «"vir nobilis de castro Mezengo»", et sa femme Ermengarde donnent à l abbaye de Saint-Chaffre un manse situé dans le diocèse du Puy (Cartulaire de Saint-Chaffre n°° CVI). Les seigneurs du Mézenc semblent avoir pour origine une branche cadette d une puissante famille,largement possessionnée au début du Xe siècle en Auvergne, en Velay et en Vivarais et dont une des branches est à l origine du célèbre lignage des Mercoeur d Auvergne dont est issu Odilon, cinquième abbé de Cluny (994-1049). Le personnage le plus anciennement mentionné de cette famille est Itier , puissant propriétaire foncier, qui, dans son testament établi en 926, remet à la collégiale auvergnate Saint-Julien de Brioude deux groupes de biens : un premier ensemble de manses en Brivadois et un second ensemble sur le plateau vivarois autour du lac d Issarlès et dans le secteur de La Chapelle-Graillouse (Cartulaire deBrioud en°°CCCLXXVIII). Itier laisse de sa femme Arsinde , quatre fils : Béraud, père de saint Odilon et ancêtre des seigneurs de Mercoeur, Nizier, Gautier et Étienne. Il semble que ce soit ce dernier qui ait recueilli pour l essentiel la part vivaroise de l héritage familial. En 955, il cède à l abbaye vellave de Saint-Chaffre sept manses tous situés dans le diocèse de Viviers et la viguerie d Issarlès (Cartulaire de Saint-Chaffre n°° CCLXXVI). Cet Étienne, fils d Itier, parait ne faire qu un avec le bienfaiteur de Saint-Chaffre des années 970-980, évoqué ci-dessus. En 1062, les seigneurs du château du Mézenc - Étienne, Jarenton, Bertrand, Pierre, un autre Pierre, Hugues et Géraud, avec leur femme et leurs fils - remettent, pour le salut de leur âme, aux bénédictins de Saint-Chaffre le lieu des Eygaux (Cartulaire de Saint-Chaffre n°° CCXXXII.). Il est impossible d établir un lien précis entre ceux-ci et Étienne et Ermengarde qui semblent pourtant être leurs aïeux. Cependant, deux actes du cartulaire de Saint-Chaffre, passés dans les années 990-1010, par deux personnages appelés Étienne, liés l un au château de Chambarlhac et le second au château du Béage (Cartulaire de Saint-Chaffre nos CCLXXVI,CLXXXII, CCV), et qui ne sont vraisemblablement qu un seul et même individu, permettent peut-être d établir un degré supplémentaire dans la généalogie des Mézenc. L usage du prénom Étienne et le contrôle, au moins dès le XIIe siècle, des châteaux du Béage et de Chambarlhac par la famille du Mézenc nous incitent à voir dans Étienne de l extrême fin du X e siècle le fils d Étienne et d Ermengarde et le père - ou tout au moins le parent - de tout ou partie des seigneurs du Mézenc mentionnés dans la notice de 1062. A noter que tous les personnages mentionnés dans le cartulaire de Saint-Chaffre au XIe siècle comme seigneurs ou chevaliers du château du Mézenc vont progressivement se fixer sur un des châteaux mouvant de la seigneurie du Mézenc et donner naissance aux XIIe-XIIIe siècles, aux côtés du lignage du Mézenc, à d'autres lignages aristocratiques de la région : les Châteauneuf-de-Boutières, les Contagnet... (Laffont 2004). En 1096, moyennant de nombreuses contreparties et parce qu ils partent pour la Terre Sainte rejoindre la première croisade, les chevaliers du Mézenc parviennent par l intermédiaire des évêques du Puy, de Mende et de Viviers à un accord avec l abbaye de Saint-Chaffre par lequel ils reconnaissent les droits et biens des moines dans le mandement du Mézenc qu ils contestaient vraisemblablement régulièrement.

relatie
met

Gerbergie de la Rochefoucauld, dr. van Folkard I de la Roche (Chevalier, Seigneur de la Roche Vir nobilissimus, Seigneur 1019-1037) en Gersinde de Châtellerault (Héritière de Chatellerault), geb. circa 1005.

Uit deze relatie 2 kinderen, waaronder:


 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Boson*1055  †1101  46


Gerbergie de la Rochefoucauld
Gerbergie de la Rochefoucauld, geb. circa 1005.

 

relatie
met

Hugo de Chatellerault-Randon, zn. van Boson I Vicomte de Châtellerault (Chevalier, Vicomte de Châtellerault 999-1010) en Amalia de Chateau Larcher (Dame de Château-Larcher), geb. Saint-Julien-Boutières [Frankrijk] in 1008, ovl. Châtellerault [Frankrijk] op 12 jun 1070.

Hugo de Chatellerault-Randon.
Baron Seigneur de Châteauneuf-en-Boutières et de Mézenc - Vicomte de Châtellerault (Hugues Ier).

On trouve, en 1096, comme "milites" du château de Mezenc :.

Guillaume, Pons et Bertrand, frères, seigneurs de Châteauneuf-de-Boutières Pierre Bertrand Guigue Pierre de Fay Pierre le Bâtard et ses frères Géraud Pilans Le château et les seigneurs du Mézenc sont attestés dès le dernier quart du Xe siècle. À cette date, entre 975 et 982 plus précisément, Étienne, qualifié de «"vir nobilis de castro Mezengo»", et sa femme Ermengarde donnent à l abbaye de Saint-Chaffre un manse situé dans le diocèse du Puy (Cartulaire de Saint-Chaffre n°° CVI). Les seigneurs du Mézenc semblent avoir pour origine une branche cadette d une puissante famille,largement possessionnée au début du Xe siècle en Auvergne, en Velay et en Vivarais et dont une des branches est à l origine du célèbre lignage des Mercoeur d Auvergne dont est issu Odilon, cinquième abbé de Cluny (994-1049). Le personnage le plus anciennement mentionné de cette famille est Itier , puissant propriétaire foncier, qui, dans son testament établi en 926, remet à la collégiale auvergnate Saint-Julien de Brioude deux groupes de biens : un premier ensemble de manses en Brivadois et un second ensemble sur le plateau vivarois autour du lac d Issarlès et dans le secteur de La Chapelle-Graillouse (Cartulaire deBrioud en°°CCCLXXVIII). Itier laisse de sa femme Arsinde , quatre fils : Béraud, père de saint Odilon et ancêtre des seigneurs de Mercoeur, Nizier, Gautier et Étienne. Il semble que ce soit ce dernier qui ait recueilli pour l essentiel la part vivaroise de l héritage familial. En 955, il cède à l abbaye vellave de Saint-Chaffre sept manses tous situés dans le diocèse de Viviers et la viguerie d Issarlès (Cartulaire de Saint-Chaffre n°° CCLXXVI). Cet Étienne, fils d Itier, parait ne faire qu un avec le bienfaiteur de Saint-Chaffre des années 970-980, évoqué ci-dessus. En 1062, les seigneurs du château du Mézenc - Étienne, Jarenton, Bertrand, Pierre, un autre Pierre, Hugues et Géraud, avec leur femme et leurs fils - remettent, pour le salut de leur âme, aux bénédictins de Saint-Chaffre le lieu des Eygaux (Cartulaire de Saint-Chaffre n°° CCXXXII.). Il est impossible d établir un lien précis entre ceux-ci et Étienne et Ermengarde qui semblent pourtant être leurs aïeux. Cependant, deux actes du cartulaire de Saint-Chaffre, passés dans les années 990-1010, par deux personnages appelés Étienne, liés l un au château de Chambarlhac et le second au château du Béage (Cartulaire de Saint-Chaffre nos CCLXXVI,CLXXXII, CCV), et qui ne sont vraisemblablement qu un seul et même individu, permettent peut-être d établir un degré supplémentaire dans la généalogie des Mézenc. L usage du prénom Étienne et le contrôle, au moins dès le XIIe siècle, des châteaux du Béage et de Chambarlhac par la famille du Mézenc nous incitent à voir dans Étienne de l extrême fin du X e siècle le fils d Étienne et d Ermengarde et le père - ou tout au moins le parent - de tout ou partie des seigneurs du Mézenc mentionnés dans la notice de 1062. A noter que tous les personnages mentionnés dans le cartulaire de Saint-Chaffre au XIe siècle comme seigneurs ou chevaliers du château du Mézenc vont progressivement se fixer sur un des châteaux mouvant de la seigneurie du Mézenc et donner naissance aux XIIe-XIIIe siècles, aux côtés du lignage du Mézenc, à d'autres lignages aristocratiques de la région : les Châteauneuf-de-Boutières, les Contagnet... (Laffont 2004). En 1096, moyennant de nombreuses contreparties et parce qu ils partent pour la Terre Sainte rejoindre la première croisade, les chevaliers du Mézenc parviennent par l intermédiaire des évêques du Puy, de Mende et de Viviers à un accord avec l abbaye de Saint-Chaffre par lequel ils reconnaissent les droits et biens des moines dans le mandement du Mézenc qu ils contestaient vraisemblablement régulièrement.

Uit deze relatie 2 kinderen, waaronder:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Boson*1055  †1101  46


Aimery IV van Thouars
Aimery IV van Thouars, geb. circa 1020, ovl. in 1093.

Aimery IV van Thouars.
compagnon de William the conqueror de Normandie, at Hastings.

tr. circa 1060
met

Arengarde van Mauleon, vermeld 1060.

Arengarde van Mauleon.
zuster van Raoul en Geoffry de Mauléon.

Uit dit huwelijk 2 kinderen:


 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Alienor*1054     
Geoffroi  †1123   


Arengarde van Mauleon
Arengarde van Mauleon, vermeld 1060.

Arengarde van Mauleon.
zuster van Raoul en Geoffry de Mauléon.

tr. circa 1060
met

Aimery IV van Thouars, zn. van Geoffroi II Vicomte de Thouars en Eléonore (Aenor) , geb. circa 1020, ovl. in 1093.

Aimery IV van Thouars.
compagnon de William the conqueror de Normandie, at Hastings.

Uit dit huwelijk 2 kinderen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Alienor*1054     
Geoffroi  †1123   


Thiemo I in de Quinziggau
Thiemo I (Tiemo) Graf in de Quinziggau (im Schweinachgau) (im Schweinachgau), Comte de Formbach de Kinzisgau et Schweinachgau, ovl. op 19 mrt 1040 (1049) of 28-8-1040, of 28-9-1040, begr. in 1055.

Thiemo I Graf in de Quinziggau.
Thiemo I, v.Formbach?, 1028 Vogt v.St.Emmeram, 1002 Graf in Reichenhall?, 1007 Graf im Salzburggau?


Hij krijgt 3 zonen:


 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Friedrich*1020  †1059  39
Thiemo  †1040   
Heinrich*995  †1045  50


Koenraad van Haldensleben
Koenraad van Haldensleben, geb. circa 1020, ovl. op 10 sep 1056.


Hij krijgt een dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Geertruid  †1116   



Bronnen:
1.Genealogie der Graven van Holland, Genealogie der graven van Holland, Dr. A.W.E. Dek, Europese Bibliotheek, Zaltbommel, 1969 (DEK/HOL) (blz. 12)

Geertrui Lepelaar
Truus (Geertrui) Lepelaar, geb. Leiden op 27 dec 1920, ovl. Zoeterwoude op 20 jul 2016.

  • Vader:
    Paulus Lepelaar, zn. van Jan Lepelaar (smid, pakhuisknecht, houtbewerker) en Geertrui Flippo, geb. Leiden op 13 aug 1901, electriciën, had een electrot. installatiebureau en winkel "Het Electrohuis", ovl. Leiden op 14 mei 1973, tr. Leiden op 4 aug 1920 met

tr. Rotterdam op 29 jul 1942
met

Fred (Ferdinand) Breedveld, zn. van Nicolaas Breedveld en Helena Christina van Gelderen, geb. Rotterdam op 14 sep 1920, ovl. Zoeterwoude op 2 sep 1993.

Uit dit huwelijk 12 kinderen, waaronder:


 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Magda*1947     
Paulus*1943 Leiden    


Benno van Nordheim
Benno graaf van Nordheim, graaf in de Rittegau 1015, ovl. na 1024.

Benno graaf van Nordheim.
Bernhard, 1002-1033 Graf, 1002-47 urk, 1004 Erbe seines Vaters, 1015 Graf im Rittigau und Moringergau.

tr. circa 1010
met

Eilika von Stade ?.

Uit dit huwelijk een zoon:


 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Otto*1020  †1083  62


Eilika von Stade ?
Eilika von Stade ?.

tr. circa 1010
met

Benno graaf van Nordheim, zn. van Siegfried I van Nordheim en Clathilde Gräfin von Callenburg, graaf in de Rittegau 1015, ovl. na 1024.

Benno graaf van Nordheim.
Bernhard, 1002-1033 Graf, 1002-47 urk, 1004 Erbe seines Vaters, 1015 Graf im Rittigau und Moringergau.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Otto*1020  †1083  62


Otto II von Schwaben
Otto II Herzog von Schwaben, geb. circa 995, ovl. Tomburg [Duitsland] op 7 sep 1047.

Otto II Herzog von Schwaben.
1025 Graf im Deutzgau, 1035 rheinischer Pfalzgraf, 7.4.1045.

relatie
met

Heilwig (Gepa) von Egisheim, dr. van Hugo VI von Egisheim, geb. circa 1001, ovl. circa 1060.

Uit deze relatie 3 dochters:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Richenza*1020  †1080  60
Hildegard*1024  †1095 Lorch [Duitsland] 71
NN*1030     


Heilwig von Egisheim
Heilwig (Gepa) von Egisheim, geb. circa 1001, ovl. circa 1060.

relatie
met

Otto II Herzog von Schwaben, geb. circa 995, ovl. Tomburg [Duitsland] op 7 sep 1047.

Otto II Herzog von Schwaben.
1025 Graf im Deutzgau, 1035 rheinischer Pfalzgraf, 7.4.1045.

Uit deze relatie 3 dochters:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Richenza*1020  †1080  60
Hildegard*1024  †1095 Lorch [Duitsland] 71
NN*1030     


Stephanus I 'de Heilige' van Hongarije
Stephanus I 'de Heilige' koning van Hongarije (Istvan I. Kiraly (v. Ungarn)), geb. in 968, koning van Hongarije, ovl. op 5 aug 1038.

tr. in 995
met

Gisela van Beieren, dr. van Hendrik II van Beieren (hertog van Beieren) en Gisela van Bourgondië, ovl. in 1033.

Adelheid van Polen.
zweifelhafte Person, auch als Schwester Mieszkos I.


Gisela van Beieren
Gisela van Beieren, ovl. in 1033.

tr. in 995
met

Stephanus I 'de Heilige' koning van Hongarije (Istvan I. Kiraly (v. Ungarn)), zn. van Geisa van Hongarije (koning van Hongarije) en Sarolta van Zevenburgen, geb. in 968, koning van Hongarije, ovl. op 5 aug 1038.


Godschalk van Twente
Godschalk van Twente, geb. circa 1020, ovl. op 16 dec 1063 gesneuveld in Noordwetfalen.

tr. circa 1040
met

Adelheid van Zutphen (von Schwaben), dr. van Ludolf van Lotharingen en Mathilde van Zutphen, geb. in 1020, ovl. na 1059.

Uit dit huwelijk 2 zonen:


 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Otto*1045  †1113 Zutphen (St. Walburgskerk) 68
Gebhard  †1084   


Adelheid van Zutphen
Adelheid van Zutphen (von Schwaben), geb. in 1020, ovl. na 1059.

tr. circa 1040
met

Godschalk van Twente, zn. van Herman von Emmerich en Imma van Hasegouw, geb. circa 1020, ovl. op 16 dec 1063 gesneuveld in Noordwetfalen.

Uit dit huwelijk 2 zonen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Otto*1045  †1113 Zutphen (St. Walburgskerk) 68
Gebhard  †1084   


Hendrik I van Schweinfurt
Hendrik I graaf van Schweinfurt (Heinrich I Graf an der Pegnitz), graaf aan de Pegnitz 1021-1043, ovl. circa 1043.

Hendrik I graaf van Schweinfurt.
graaf aan de Pegnitz 1021-1043. 1021-1043 Graf an der Pegnitz, 1043 Graf an der Oberen Naab.

relatie
met

NN im Sualafel.

Uit deze relatie 2 zonen:


 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Kuno I  †1091   
Otto I  †1072   


NN im Sualafel
NN im Sualafel.

relatie
met

Hendrik I graaf van Schweinfurt (Heinrich I Graf an der Pegnitz), zn. van Hendrik graaf van Schweinfurt (graaf van Schweinfurt) en Gerberga gravin van Kitzinggau, graaf aan de Pegnitz 1021-1043, ovl. circa 1043.

Hendrik I graaf van Schweinfurt.
graaf aan de Pegnitz 1021-1043. 1021-1043 Graf an der Pegnitz, 1043 Graf an der Oberen Naab.

Uit deze relatie 2 zonen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Kuno I  †1091   
Otto I  †1072   


Frederik II an der Sempt
Frederik II Graf an der Sempt, graaf van Diessen.

Frederik II Graf an der Sempt.
1050 Graf v.Diessen?, 1050-66 urk, 1035 Domvogt v.Regensburg, 1056 Graf an der Sempt, 1070 Abdankung, Mönch zu St.Blasien, Graf zu Haching?, bei EStT Sohn des Dietrich I.

relatie (1)
met

Hadamut van Eppenstein (Eppstein).

Uit deze relatie een dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Hagunda  †1104   

tr. (2)
met

Irmgard von Gilching.

Uit dit huwelijk een dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Uta  †1086