Cees Hagenbeek
Lodewijk XI van Frankrijk
Lodewijk XI koning van Frankrijk1, geb. Bourges (F) [Frankrijk] op 3 jul 1423, ovl. Chateau du Plessis [Frankrijk] op 23 aug 1483.

Lodewijk XI koning van Frankrijk.
Hij was uit het huis van Valois.

Als zoon van Karel VII wilde hij al tijdens het leven van zijn vader een actieve politieke rol spelen en intrigeerde zelfs met diens vijanden, onder anderen de Bourgondische hertog Filips de Goede. Al in 1440 nam hij deel aan de Praguerie, een opstand van enkele edelen tegen zijn vader, die echter weinig succes had. In 1446 werd hij naar de Dauphiné gestuurd, waar hij vele hervormingen doorvoerde en populariteit verwierf onder de middenstand.

Hij had een hekel aan Agnès Sorel, de maîtresse van zijn vader en boze tongen beweren dat hij de hand heeft gehad in haar dood (1450). In het volgende jaar trouwde hij tegen de wil van zijn vader met de jonge Charlotte van Savoye.

In 1456 stuurde zijn vader een leger naar de Dauphiné. Lodewijk vluchtte naar het noorden. Filips de Goede verleende hem asiel en herbergde hem in het kasteel van Genepiën, nadat hij, uit vrees voor zijn vader, met zijn echtgenote Charlotte het land had verlaten. Daar werd ook hun tweede zoon Joachim geboren, die echter vier maanden later overleed en in de Sint-Martinusbasiliek van Halle begraven ligt. Tijdens zijn verblijf in de Bourgondische domeinen deed hij zijn best om een goede relatie te houden met Filips' zoon Karel de Stoute en de familie Croÿ, die wedijverden om de macht aan het Bourgondische hof.

Hij ontmoette Olivier le Daim in Tielt, zoon van een barbier die hem vergezelde bij zijn terugkeer naar Frankrijk.

tr.
met

Margaret van Schotland, dr. van James I van Schotland (koning van Schotland) en Lady Joan Beaufort, geb. in 1424, ovl. Chalons [Frankrijk] op 16 aug 1445.


Bronnen:

1.De Bourgondiërs Aartsvaders van de Lage Landen, De Bourgondiërs Aartsvaders van de Lage Lan, Bart van Loo, De Bezige Bij, Amsterdam, 2024 (B 067) (blz/akte 372)
2.Stoute Schoenen, Stoute Schoenen, Bart van Loo, De Bezige Bij, Amsterdam, 2024, 978 94 031 4791 8 (B 070) (blz/akte 50)
3.De Bourgondiërs Aartsvaders van de Lage Landen, De Bourgondiërs Aartsvaders van de Lage Lan, Bart van Loo, De Bezige Bij, Amsterdam, 2024 (B 067) (blz/akte 259)
4.Stoute Schoenen, Stoute Schoenen, Bart van Loo, De Bezige Bij, Amsterdam, 2024, 978 94 031 4791 8 (B 070) (blz/akte 562)
5.De Bourgondiërs Aartsvaders van de Lage Landen, De Bourgondiërs Aartsvaders van de Lage Lan, Bart van Loo, De Bezige Bij, Amsterdam, 2024 (B 067) (blz/akte 354)

Eudes de Gascogne et d'Aquitaine
Eudes Duc de Gascogne et d'Aquitaine, geb. circa 1012, 1038 Graf v.Poitou, 1036-1039 Herzog der Gascogne, ovl. op 10 mrt 1039.


Maria van Anjou van Sicilië
Maria prinses van Anjou van Sicilië, geb. op 14 okt 1404, ovl. Poitou op 29 nov 1463.

tr.
met

Karel VII (Bastaard) koning van Valois2,1,3 (van Frankrijk), zn. van Karel VI van Valois (koning van Frankrijk 1380) en Isabella van Beieren (konigin van Frankrijk), geb. Parijs [Frankrijk] op 22 feb 1403, koning van Frankrijk 1422, ovl. Mehun sur Yèvre op 22 jul 1461, samen (2) met Agnes Sorel. Uit deze relatie 4 kinderen.

Uit dit huwelijk 2 kinderen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Lodewijk XI*1423 Bourges (F) [Frankrijk] †1483 Chateau du Plessis [Frankrijk] 60
Catherina*1428  †1466 Brussel [België] 38



Bronnen:
1.Stoute Schoenen, Stoute Schoenen, Bart van Loo, De Bezige Bij, Amsterdam, 2024, 978 94 031 4791 8 (B 070) (blz/akte 50)
2.De Bourgondiërs Aartsvaders van de Lage Landen, De Bourgondiërs Aartsvaders van de Lage Lan, Bart van Loo, De Bezige Bij, Amsterdam, 2024 (B 067) (blz/akte 259)
3.Stoute Schoenen, Stoute Schoenen, Bart van Loo, De Bezige Bij, Amsterdam, 2024, 978 94 031 4791 8 (B 070) (blz/akte 562)
4.De Bourgondiërs Aartsvaders van de Lage Landen, De Bourgondiërs Aartsvaders van de Lage Lan, Bart van Loo, De Bezige Bij, Amsterdam, 2024 (B 067) (blz/akte 354)

Theobald van Poitou
Theobald van Poitou, geb. circa 1015, ovl. circa 1025.


Guillaume VI de Poitou Duc de Aquitaine
Guillaume VI 'the Fat' Comte de Poitou Duc de Aquitaine, geb. in 1004, ovl. op 15 dec 1038.

 


Guy de Thouars Duc de Bretagne
Vicomte Guy de Thouars Duc de Bretagne, ovl. in 1218.

tr.
met

Constance Hertogin van Bretagne, dr. van Conan IV de Penthievre Duc de Bretagne Earl of Richmond en Margaret van Schotland, geb. tussen 1160 en 1162, ovl. Nantes [Frankrijk] tussen 3 sep 1201 en 5 sep 1201, tr. (1) met haar achterneef Godfried de Plantagenet Duc de Bretagne. Uit dit huwelijk geen kinderen.


Guillaume de Thouars
Vicomte Guillaume de Thouars, ovl. voor 1155.

tr.
met

Aenor de Leusigne (Aimée de Lusignan).

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Guy  †1218   


Aenor de Leusigne
Aenor de Leusigne (Aimée de Lusignan).

tr.
met

Vicomte Guillaume de Thouars, zn. van Aimeri V de Thouars en Agnes van Aquitanië/Poitou, ovl. voor 1155.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Guy  †1218   


Aimeri V de Thouars
Aimeri V de Thouars, ovl. tussen 1127 en 1135.

tr.
met

Agnes van Aquitanië/Poitou, dr. van Willem VIII/IX Le Troubadour van Poitiers en Acquitanië (hertog van Aquitanië en de Gascogne) en Philippa van Toulouse, geb. Poitiers (F) [Frankrijk] circa jul 1103, ovl. Fontevrault (F) op 8 mrt 1159, begr. aldaar, tr. (1) met Ramiro II van Aragon. Uit dit huwelijk een dochter.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Guillaume  †1155   


Geoffroi III de Thouars
Vicomte Geoffroi III de Thouars, ovl. na 1123.

tr.
met

Ameline ? .

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Aimeri V  †1127   


Ameline ?
Ameline ? .

tr.
met

Vicomte Geoffroi III de Thouars, zn. van Aimery IV van Thouars en Arengarde van Mauleon (vermeld 1060), ovl. na 1123.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Aimeri V  †1127   


Alain IV (VI) Fergent de Bretagne
Alain IV (VI) Fergent de Bretagne (Alain IV Fergent de Cornouaille), geb. Châteaulin [Frankrijk] in 1067, Duc de Bretagne Comte de Rennes et de Nantes Croisé de la première croisade, ovl. Redon [Frankrijk] op 13 okt 1119, begr. aldaar op 27 okt 1119.

Alain IV (VI) Fergent de Bretagne (Alain IV Fergent de Cornouaille).
Rufus, Fergaunt, so: Hoel/Eudo, Comte de Bretagne, Herzog von Bretagne (1084), commanded the rear at Hastings, 1066, 6.7.1068 Earl.

tr. (1) in 1093
met

Ermengarde Grisogonelle l'Acariâtre d'Anjou, dr. van Fulco IV de Norse graaf van Anjou (graaf van Anjou) en Hildegarde van Beaugency, geb. Angers [Frankrijk] au château d'Angers in 1068, Duchesse de Bretagne, Protectrice de l'Abbaye de Fontevraud, ovl. Dijon [Frankrijk] op 1 jun 1146, begr. Redon [Frankrijk] op 22 jun 1146, tr. (1) met haar halfneef Willem VIII/IX Le Troubadour (Willem) van Poitiers en Acquitanië. Uit dit huwelijk geen kinderen.

Uit dit huwelijk 2 kinderen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Conan*1097  †1148 Rennes [Frankrijk] 51
Nobilis*1095     

tr. (2)
met

Constance van Engeland, dr. van Willem I de Veroveraar hertog van Normandië (koning van Engeland) en Mathilde van Vlaanderen (Comtesse de Flandre, Reine consort d'Angleterre en 1068), geb. in 1061, ovl. op 13 aug 1094.


Geoffroy Bernge de Bretagne
Geoffroy Bernge (Geoffroy Bérenger) Duc de Bretagne, geb. Rennes [Frankrijk] circa 980 (circa 974), ovl. Rome (I) [Italië] op 26 nov 1008.

tr.
met

Havoise (Hawise) (Havoise (Hedwige)) van Normandië (Normandië, de), dr. van Richard I sans Peur hertog van Normandië (hertog van Normandië) en prinses Gunnor van Normandië uit Denemarken (De la Noblesse Wiking, Duchesse de Normandie, Dame d'Orglandes), geb. Rouen (F) [Frankrijk] in 977, ovl. Rennes [Frankrijk] op 22 feb 1034.

Uit dit huwelijk 3 kinderen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Alain*996  †1040  44
Eudon*999  †1079 Saint-Brieuc [Frankrijk] 79
Emma*1008 Rennes [Frankrijk] †1058 Somme [Frankrijk] 50


Havoise van Normandië
Havoise (Hawise) (Havoise (Hedwige)) van Normandië (Normandië, de), geb. Rouen (F) [Frankrijk] in 977, ovl. Rennes [Frankrijk] op 22 feb 1034.

tr.
met

Geoffroy Bernge (Geoffroy Bérenger) Duc de Bretagne, zn. van Conan I Bérenger "le Tort" de Bretagne (graaf van Rennes) en Ermengarde d'Anjou, geb. Rennes [Frankrijk] circa 980 (circa 974), ovl. Rome (I) [Italië] op 26 nov 1008.

Uit dit huwelijk 3 kinderen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Alain*996  †1040  44
Eudon*999  †1079 Saint-Brieuc [Frankrijk] 79
Emma*1008 Rennes [Frankrijk] †1058 Somme [Frankrijk] 50


Alain III (V) de Bretagne
Duc Alain III (V) de Bretagne, geb. circa 996, ovl. op 1 okt 1040.

tr.
met

Berthe de Blois, dr. van Odo II graaf van Blois (graaf van Champagne) en Irmingard van Auvergne (gravin van Blois en Champagne), ovl. in jun 1085.

 

Uit dit huwelijk 2 dochters:


 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Hedwig*1027 Rennes [Frankrijk] †1072  45
Hersende*1025     


Berthe de Blois
 
Berthe de Blois, ovl. in jun 1085.

 

tr.
met

Duc Alain III (V) de Bretagne, zn. van Geoffroy Bernge Duc de Bretagne en Havoise van Normandië, geb. circa 996, ovl. op 1 okt 1040.

Uit dit huwelijk 2 dochters:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Hedwig*1027 Rennes [Frankrijk] †1072  45
Hersende*1025     


Hedwig (Havoise) de Bretagne
Hedwig (Havoise) de Bretagne, geb. Rennes [Frankrijk] in 1027, ovl. op 31 aug 1072.

 

tr.
met

Hoel II (V) de Cornouille Duc de Bretagne, zn. van Alain III "Canhiart" de Cornouille (Comte de Cornouaille, comte de Nantes) en Judith de Nantes, geb. in 1022, Graf v.Cornwall, 1066 Herzog der Bretagne, ovl. op 3 apr 1084.

Hoel II (V) de Cornouille Duc de Bretagne.
Hertog van Bretagne, graaf van Cornouaille en Nantes Hoël II, ook wel Houel of Huuel in het Bretons, en Hoël de Cornouaille in het Frans (ongeveer 1030 - 13 april 1084), was de oudste zoon van Alain Canhiart, graaf van Cornouaille, en Judith, dochter en erfgename van Judicaël, graaf van Nantes. Hij was graaf van Cornouaille en Nantes, en vervolgens hertog van Bretagne van 1066 tot 1084. .

Hij werd graaf van Cornouaille na de dood van zijn vader in 1058 en graaf van Nantes, een gebied dat hij al bestuurde, na het overlijden van zijn moeder in 1063. Om de controle van het Huis Cornouaille over Nantes te versterken, liet hij in 1059 zijn jongere broer Guérech tot bisschop van Nantes verkiezen, die in 1061 werd gewijd. Na de dood van Guérech in 1078 volgde hun jongste broer Benoît, abt van Sainte-Croix de Quimperlé sinds 1066, hem op als bisschop. .

Tussen 1062 en 1066 schonk Hoël, toen graaf van Nantes, het eiland Danreau aan de Abdij Saint-Nicolas d'Angers, vertegenwoordigd door abt Hamon. Als hertog van Bretagne bevestigde hij deze schenking op 9 april 1079. .

Voor 1058 trouwde Hoël met Havoise van Bretagne, dochter van hertog Alain III van Bretagne en zus van Conan II van Bretagne. Bij de dood van Conan op 11 december 1066 werd Hoël door het recht van zijn vrouw hertog van Bretagne. Alleen het graafschap Rennes ontsnapte aan zijn gezag, omdat dit werd toegekend aan graaf Geoffroy Grenonat, een buitenechtelijke zoon van Alain III. .

Tijdens zijn bewind kregen Bretonse heren die hadden deelgenomen aan de Normandische verovering van Engeland onder Willem de Veroveraar belangrijke landerijen in Engeland. Alain le Roux, zoon van Éon I van Penthièvre, verwierf bijvoorbeeld het Honneur van Richmond. Geoffroy de La Guerche verkreeg land in Leicester en Warwick, terwijl Raoul I van Fougères gronden kreeg in Surrey, Devon, Buckinghamshire, Norfolk en Suffolk. .

De vroege jaren van zijn heerschappij waren rustig, maar na de dood van zijn vrouw Havoise in 1072 moest Hoël tussen 1075 en 1077 een opstand van Bretonse feodale heren onderdrukken, geleid door Geoffroy Boterel, zoon van Éon I van Penthièvre, Geoffroy Grenonat, Eudon I van Porhoët, en heren uit zowel Hoog-Bretagne als zijn erfelijke graafschap Cornouaille.

In 1075 veroverden Geoffroy Grenonat en Raoul de Gaël Dol-de-Bretagne, nadat Raoul uit Engeland was verbannen wegens samenzwering. Hoël sloeg de rebellen neer met hulp van Willem de Veroveraar, die in september 1076 Dol belegerde. Uiteindelijk trok Willem zich terug door de komst van koning Filips I van Frankrijk en de hertog van Aquitanië. In 1077 werd Hoël kort gevangengenomen door de rebellen, maar bevrijd door zijn zoon Alain Fergent, die de opstandelingen versloeg. De opstand eindigde definitief met de dood van Éon I van Penthièvre in 1079. .

Tussen 1072 en 1078 ondernam Hoël een pelgrimstocht naar Rome, maar er zijn geen details over de reden of resultaten van dit bezoek. In 1078 verzocht paus Gregorius VII aan Hoël, hertog van Bretagne, Geoffroi, graaf van Rennes, en Geoffroi Boterel, zoon van Eudes de Penthièvre, om zijn kerkhervormingen te steunen. .

Hertog Hoël resideerde in Quimper, Auray en Nantes met zijn hof, waar onder andere een harpist genaamd Cadiou aanwezig was. Tussen 1079 en 1084 stichtte hij een priorij in Landugen, die afhankelijk was van de Abdij Sainte-Croix de Quimperlé. Hoël overleed op 13 april 1084.

Uit dit huwelijk een zoon:


 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Alain IV*1067 Châteaulin [Frankrijk] †1119 Redon [Frankrijk] 52


Hoel II (V) de Cornouille Duc de Bretagne
Hoel II (V) de Cornouille Duc de Bretagne, geb. in 1022, Graf v.Cornwall, 1066 Herzog der Bretagne, ovl. op 3 apr 1084.

Hoel II (V) de Cornouille Duc de Bretagne.
Hertog van Bretagne, graaf van Cornouaille en Nantes Hoël II, ook wel Houel of Huuel in het Bretons, en Hoël de Cornouaille in het Frans (ongeveer 1030 - 13 april 1084), was de oudste zoon van Alain Canhiart, graaf van Cornouaille, en Judith, dochter en erfgename van Judicaël, graaf van Nantes. Hij was graaf van Cornouaille en Nantes, en vervolgens hertog van Bretagne van 1066 tot 1084. .

Hij werd graaf van Cornouaille na de dood van zijn vader in 1058 en graaf van Nantes, een gebied dat hij al bestuurde, na het overlijden van zijn moeder in 1063. Om de controle van het Huis Cornouaille over Nantes te versterken, liet hij in 1059 zijn jongere broer Guérech tot bisschop van Nantes verkiezen, die in 1061 werd gewijd. Na de dood van Guérech in 1078 volgde hun jongste broer Benoît, abt van Sainte-Croix de Quimperlé sinds 1066, hem op als bisschop. .

Tussen 1062 en 1066 schonk Hoël, toen graaf van Nantes, het eiland Danreau aan de Abdij Saint-Nicolas d'Angers, vertegenwoordigd door abt Hamon. Als hertog van Bretagne bevestigde hij deze schenking op 9 april 1079. .

Voor 1058 trouwde Hoël met Havoise van Bretagne, dochter van hertog Alain III van Bretagne en zus van Conan II van Bretagne. Bij de dood van Conan op 11 december 1066 werd Hoël door het recht van zijn vrouw hertog van Bretagne. Alleen het graafschap Rennes ontsnapte aan zijn gezag, omdat dit werd toegekend aan graaf Geoffroy Grenonat, een buitenechtelijke zoon van Alain III. .

Tijdens zijn bewind kregen Bretonse heren die hadden deelgenomen aan de Normandische verovering van Engeland onder Willem de Veroveraar belangrijke landerijen in Engeland. Alain le Roux, zoon van Éon I van Penthièvre, verwierf bijvoorbeeld het Honneur van Richmond. Geoffroy de La Guerche verkreeg land in Leicester en Warwick, terwijl Raoul I van Fougères gronden kreeg in Surrey, Devon, Buckinghamshire, Norfolk en Suffolk. .

De vroege jaren van zijn heerschappij waren rustig, maar na de dood van zijn vrouw Havoise in 1072 moest Hoël tussen 1075 en 1077 een opstand van Bretonse feodale heren onderdrukken, geleid door Geoffroy Boterel, zoon van Éon I van Penthièvre, Geoffroy Grenonat, Eudon I van Porhoët, en heren uit zowel Hoog-Bretagne als zijn erfelijke graafschap Cornouaille.

In 1075 veroverden Geoffroy Grenonat en Raoul de Gaël Dol-de-Bretagne, nadat Raoul uit Engeland was verbannen wegens samenzwering. Hoël sloeg de rebellen neer met hulp van Willem de Veroveraar, die in september 1076 Dol belegerde. Uiteindelijk trok Willem zich terug door de komst van koning Filips I van Frankrijk en de hertog van Aquitanië. In 1077 werd Hoël kort gevangengenomen door de rebellen, maar bevrijd door zijn zoon Alain Fergent, die de opstandelingen versloeg. De opstand eindigde definitief met de dood van Éon I van Penthièvre in 1079. .

Tussen 1072 en 1078 ondernam Hoël een pelgrimstocht naar Rome, maar er zijn geen details over de reden of resultaten van dit bezoek. In 1078 verzocht paus Gregorius VII aan Hoël, hertog van Bretagne, Geoffroi, graaf van Rennes, en Geoffroi Boterel, zoon van Eudes de Penthièvre, om zijn kerkhervormingen te steunen. .

Hertog Hoël resideerde in Quimper, Auray en Nantes met zijn hof, waar onder andere een harpist genaamd Cadiou aanwezig was. Tussen 1079 en 1084 stichtte hij een priorij in Landugen, die afhankelijk was van de Abdij Sainte-Croix de Quimperlé. Hoël overleed op 13 april 1084.

tr.
met

Hedwig (Havoise) de Bretagne, dr. van Duc Alain III (V) de Bretagne en Berthe de Blois, geb. Rennes [Frankrijk] in 1027, ovl. op 31 aug 1072.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Alain IV*1067 Châteaulin [Frankrijk] †1119 Redon [Frankrijk] 52


Conan III de Richmond Duc de Bretagne
Conan III (Conan III 2nd Earl de Richmond) 2nd Earl de Richmond Duc de Bretagne (Conan III "le Gros" de Bretagne, Conan III "le Gros" de Cornouaille) (Cornouaille, de) (Duc) (Bretagne, de), geb. in 1097, 1119 Herzog de Bretagne (12° Duc de Bretagne 1115-1148, Comte de Cornouaille Comte de Rennes) (hertog van Normandië), ovl. Rennes [Frankrijk] op 17 sep 1148, begr. vermoedelijk 24 sep 1148.

Conan III 2nd Earl de Richmond Duc de Bretagne (Conan III "le Gros" de Bretagne, Conan III "le Gros" de Cornouaille).
le Gros, der Dicke.

tr. (1) in 1116
met

Mathilde(Aethelic) (Mathilde) van Engeland1,2 (Mathilde van Engeland, Maud Fitzroy of England), dr. van Hendrik I van Normandië (koning van Engeland) en Mathilde (Eadgyth) van Schotland (koningin), geb. Winchester op 7 feb 1102, koningin van Duitsland, ovl. Notre-Dame-Des-Prés op 10 sep 1167, begr. Bec (abdij) in 1167, tr. (1) met Geoffrey V 'Plantagenet' van Anjou. Uit dit huwelijk 3 zonen, tr. (2) met Kaiser Heinrich V , zn. van Keizer Hendrik IV von Schwaben der Salier (Rooms Koning-Keizer) en Keizerin Bertha van Suza de Turin (keizerin). Uit dit huwelijk geen kinderen.

Uit dit huwelijk 2 kinderen, waaronder:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Berthe*1119 Nantes [Frankrijk] †1157 Nantes [Frankrijk] 38

tr. (2) in 1110
met

Havoise de Guingamp, geb. Guingamp [Frankrijk] circa 1065, Dame de Créhéren, Comtesse de Guingamp, Comtesse de Richemond (1193), ovl. Richmond [Groot Brittanië] op 14 okt 1153, begr. Bégard [Frankrijk] in 1153, tr. (2) Blois [Frankrijk] in 1087 met Etienne I de Penthièvre, geb. Tréguier [Frankrijk] op 8 jan 1057, ovl. op 13 apr 1135, begr. Bégard [Frankrijk]. Uit dit huwelijk 10 kinderen.

Etienne I de Penthièvre.
Comte de Lamballe (1080-1125) comte de Trégor et de Guingamp,puis comte de Penthièvre de 1093 à 1136 , Seigneur de Goëlo (22) (1079-1137) Lord of Richmond (England) (1098-1137).

Uit dit huwelijk een kind.


Bronnen:

1.Prometheus Kwartierstatenboek (Deel XV) (blz. 85)
2.Ons Voorgeslacht, Periodiek (OV), Zuidhollandse Vereniging voor Genealogie, Zuidhollandse Vereniging voor Genealogie, Rotterdam, vanaf 1946 (OV nieuw) (blz. 308)

Gorlois Gwyrlys Sap de Tintagel
Gorlois Gwyrlys Sap de Tintagel, geb. in 452, Duc de Tintagel et de Cornouaille.

Gorlois Gwyrlys Sap de Tintagel.
Tintagel .

Tintagel is een plaats en civil parish aan de noordwestkust van het graafschap Cornwall in Engeland. De bevolking bedraagt ongeveer 1.700 inwoners (volkstelling van 2001). Het dorp heette voorheen Trevena (uit het Cornisch Tre war Venydh) tot 1850, toen werd besloten het te hernoemen. Het meest pittoreske gebouw van het dorp is het oude postkantoor, een huis uit de 14e eeuw dat in de 19e eeuw werd omgebouwd tot een postkantoor en nu eigendom is van de National Trust, een particuliere erfgoedorganisatie. Nabijgelegen ruïnes worden in verband gebracht met het "kasteel van koning Arthur", maar het kunnen net zo goed een klooster of een handelspost zijn geweest. .

Arthurlegende.

In de Arthurlegende is Tintagel de plaats van waaruit koning Arthur afkomstig zou zijn. In de onmiddellijke omgeving van het dorp, aan de rotsachtige kust, bevinden zich inderdaad ruïnes die mogelijk uit de 5e eeuw stammen en het "kasteel van Arthur" worden genoemd.

De opgravingen die in de jaren 1930 door Ralegh Radford werden uitgevoerd, concludeerden dat er een Keltisch klooster en een handelspost uit de 5e en 6e eeuw nabij de locatie van een 12e-eeuws kasteel bestonden. Sommige archeologen betwisten deze conclusies echter. Het is nu algemeen aanvaard dat de site een belangrijk centrum van het koninkrijk Dumnonia vormde en dat de plaats een belangrijk uitwisselingscentrum met de mediterrane wereld was onmiddellijk na de val van het Romeinse Rijk. Recentere opgravingen hebben in 1998 de "Steen van Arthur" onthuld. In 2017 werd een tweede steen ontdekt, met inscripties in het Latijn, Griekse letters en christelijke symbolen. Ook de Romeinse naam "Tito" en de Keltische naam "Budic" komen voor. .

Kasteel van Tintagel .

Het kasteel van Tintagel is een middeleeuwse versterking in Cornwall, in het Verenigd Koninkrijk, nabij het dorp Tintagel. In de vroege middeleeuwen diende het als zomerresidentie voor de koningen van Domnonée, en de huidige bouw is te danken aan Richard van Cornwall. .

Archeologisch onderzoek naar de site begon in de 19e eeuw, toen het een toeristische attractie werd, met bezoekers die de ruïnes van het kasteel van Richard kwamen bekijken. In de jaren 1930 onthulden opgravingen significante sporen die het bestaan van een hoogstatus woonplaats en veel oudere handelsbetrekkingen met de Middellandse Zee aan het einde van de Romeinse periode aantoonden. .

Het kasteel wordt al lang geassocieerd met de Arthurlegendes. Het begon allemaal in de 12e eeuw, toen Geoffrey van Monmouth in zijn mythische geschiedenis van Brittannië, de Historia regum Britanniae, het de plaats maakte van de conceptie van Arthur. Volgens Geoffrey werd zijn vader, koning Uther Pendragon, vermomd door de magie van Merlijn om op Gorlois, hertog van Cornwall en echtgenoot van Ygraine, de moeder van Arthur, te lijken.

Het kasteel van Tintagel is sinds het midden van de 19e eeuw een toeristische attractie geworden en wordt tegenwoordig beheerd door English Heritage. .
Geschiedenis.

Romeins-Britse Periode .

Tijdens de 1e eeuw werd het zuiden van Groot-Brittannië binnengevallen en bezet door het Romeinse Rijk. Het gebied van het moderne Cornwall werd toegewezen aan de Romeinse administratieve regio civitas Dumnoniorum, waarvan de naam afkomstig is van de lokale Britse stam die de Romeinen de Dumnonii noemden. In die tijd was dit deel van zuidwestelijk Groot-Brittannië "geïsoleerd, dunbevolkt [...] en daarom ook onbelangrijk voor de Romeinse autoriteiten, totdat in de 3e eeuw na Christus de lokale tinindustrie de aandacht trok.".

Archeologen hebben in Cornwall vijf mijlpalen ontdekt die tijdens de Romeins-Britse periode zijn opgericht. Twee daarvan bevinden zich nabij Tintagel, wat aangeeft dat er een weg door de plaats liep. .

Zoals de Cornische historicus en archeoloog Charles Thomas in 1993 opmerkte: "Tot nu toe kan geen enkele structuur die is gevonden op Tintagel Island [...] worden beschouwd als een teken van de aanwezigheid van een nederzetting uit de Romeinse periode, zij het lokale boeren of anderen". Desondanks werd een hoeveelheid ogenschijnlijk Romeins-Britse aardewerk op de site ontdekt, evenals een leren tasje met koord in Romeinse stijl, met tien kleine Romeinse munten, daterend van het bewind van Tetricus I (rond 271-274) tot dat van Constantius II (337-361). Dit suggereert dat "schijnbaar [...] het eiland of het gebied beneden het laatste kasteel (of beide...) een woonplaats waren in de 3e en 4e eeuw", hoewel er geen bewijs van gebouwen uit die periode is gevonden.

Tintagel .

Na de val van het West-Romeinse Rijk in het begin van de 5e eeuw na Christus, stortte ook de Romeinse overheersing in het zuiden van Groot-Brittannië in, en het gebied werd verdeeld in verschillende koninkrijken, elk met zijn eigen leider of koning. Het voormalige Romeinse district civitas Dumnoniorum werd blijkbaar het koninkrijk Domnonée, geregeerd door zijn eigen monarchie tijdens de vroege middeleeuwen tussen de 5e en 8e eeuw. In deze regionale context ging de bewoning van het kasteel van Tintagel verder, met de creatie van wat archeologen kennen als Periode II van de site. .

Archeologische Bevindingen .

Er zijn echter meningsverschillen tussen archeologen over het exacte doel van de site van Tintagel Island in die tijd: in het midden van de 20e eeuw werd over het algemeen aangenomen dat er een oud christelijk klooster op deze site was, maar "sinds ongeveer de jaren 1980 moest deze hypothese worden verlaten," geloven archeologen nu dat het in feite een plek was die was gereserveerd voor de elite, bewoond door een machtige lokale heer of zelfs door de koninklijke familie van Domnonée. .

De hypothese dat het kasteel van Tintagel tijdens Periode II een klooster was, werd gelanceerd door de archeoloog uit Devon Ralegh Radford, die de site van 1933 tot 1938 opgroef. Hij kwam tot deze conclusie vanwege de overeenkomsten in de structuren met betrekking tot de eerste elementen van het kasteel van Tintagel daterend uit het begin van de middeleeuwse periode en het klooster uit de 7e eeuw op de site van de abdij van Whitby in Yorkshire. .

Archeologen accepteren dit standpunt echter niet langer. Ze geloven nu dat het aan het begin van de middeleeuwse periode een plek was die was gereserveerd voor de elite, waar de koninklijke familie van Domnonée en hun entourage woonden. Archeoloog en historicus Charles Thomas dacht dat deze mensen niet het hele jaar in Tintagel verbleven, maar rondtrokken: "Een typische koning, vergezeld van zijn familie, familieleden, afhankelijke personen, permanente gevangenen, ambtenaren en aanhangers, evenals een privé-militie of troep van honderd tot driehonderd zielen in totaal, verplaatste zich met zijn imposante entourage; althans wanneer al deze personen niet bezig waren met inter-tribale campagnes of het afweren van indringers en boosdoeners." De site werd tijdens deze periode ook beter verdedigbaar, met de aanleg van een grote gracht bij de ingang van het schiereiland, waardoor er slechts een smalle doorgang overbleef voor degenen die het wilden naderen.

Luxe Artikelen .

Diverse luxeartikelen uit deze periode zijn op de site gevonden, waaronder aardewerk uit Proconsulair Afrika (helder Afrikaans gestempeld aardewerk) en Phocaea (Phocaeaanse rode slipwaren), die waren geruild tijdens de terugreis van de Middellandse Zee. Bij het onderzoeken van dit aardewerk merkte Charles Thomas op dat "de hoeveelheid geïmporteerd aardewerk uit Tintagel aanzienlijk groter was dan die van elke andere site daterend uit ongeveer 450-600 na Christus in Groot-Brittannië of Ierland." Uit deze bevinding concludeerde hij dat Tintagel een plek was waar schepen hun goederen uit Zuid-Europa aan land brachten aan het begin van de middeleeuwse periode. .

Middeleeuwen en Later.

In 1225 ruilde Richard, 1e graaf van Cornwall, met Gervase van Tintagel de grond van Merthen (oorspronkelijk deel van het landgoed van Winnianton) tegen het kasteel van Tintagel. Een kasteel werd in 1233 op de site gebouwd door graaf Richard om een verband te leggen met de Arthurlegenden die Geoffrey van Monmouth met deze plek associeerde, en omdat het werd beschouwd als de traditionele verblijfplaats voor de koningen van Cornwall. Het kasteel werd in een ouderwetse stijl gebouwd om het een ouder uiterlijk te geven. Richard hoopte zo het vertrouwen van de Cornish bevolking te winnen, omdat zij wantrouwig stonden tegenover vreemden. Het kasteel zelf had geen strategische waarde. .

De opvolgende graven van Cornwall waren niet geïnteresseerd in het kasteel, dat daarom aan de sheriff van het graafschap werd overgelaten. Sommige delen van de structuur dienden als gevangenis en de gronden werden voor begrazing gebruikt. Het kasteel raakte in verval en in de jaren 1330 bestond het dak van de Ridderszaal (Great Hall) niet meer. Later raakte het kasteel steeds verder in verval en leed het geleidelijk schade door erosie van de landengte. Tijdens zijn bezoek in het begin van de jaren 1540 moest John Leland een geïmproviseerde brug van boomstammen oversteken om toegang te krijgen tot het eiland. Toen Engeland in de jaren 1580 werd bedreigd door een Spaanse invasie, werden de verdedigingswerken versterkt bij de "Iron Gate" poort. .

Als eigendom van het hertogdom Cornwall behoorde het landgoed van Tintagel tot de bezittingen die door de regering van het Gemenebest in de jaren 1650 in beslag werden genomen (het keerde in 1660 terug naar het hertogdom). De verhuur van weidegrond voor schapen ging door tot in de 19e eeuw.

Huwelijk van Igerna Ferch Amlawdd de Domnonee .

Igerna, ook bekend als Ygerne van Tintagel, was tweemaal getrouwd. Eerst met de beroemde Uthyr (Uter) Pendragon van Bretagne, koning van heel Bretagne, met wie ze twee kinderen had, waaronder de beroemde koning Arthur en hier Gancie van Bretagne. Vervolgens (of daarvoor) met Gorlois, met wie ze een dochter Elaine had. .
Er is misschien verwarring tussen Uthyr en Igerne en hun kinderen, waarbij Uthyr wordt geïdentificeerd als Arthur, en Igerne als Guenièvre. Hoe dan ook, Elaine heeft een zus ... de Fee Morgane! Helaas stammen we niet van haar af, wat jammer is, want we bevinden ons waarschijnlijk niet meer in de genealogie, maar in een wakkere droom!

tr.
met

Ingerna Ferch Amlawdd de Domnonee, dr. van Amlawdd Wledig dit L'Empereur de Domnonee (Chef autochtone des Bretons insulaires) en Gwen Fech Cunedag de Galles, geb. circa 440, ovl. in 494, tr. (2) met Uthyr Dit Pondragon de Bretagne, geb. circa 440, Roi de Toute la Bretagne, ovl. Saint-Albain basiliek te Mayence in 472. Uit dit huwelijk een kind.

Uthyr Dit Pondragon de Bretagne.
Uther Pendragon .

Betekenis van de Naam .

Pendragon wordt traditioneel geïnterpreteerd als "hoofd(en) van de draak (draken)" in het Welsh. De legende van Uther Pendragon associeert hem inderdaad met dit fantasiedier: in een visioen verschijnt hem een komeet in de vorm van een draak, die hem inspireert om twee standaarden of insignes te maken. Een andere traditie beweert dat hij aan zijn zadel de hoofden van twee draken droeg, een witte en een rode, die ooit onder de grond leefden; gewekt door het gewicht van de toren die koning Vortigern boven hen bouwde, vochten ze elkaar dood toen ze uit de grond kwamen.

Toch is het waarschijnlijk dat de naam Uther Pendragon voortkomt uit een verkeerde lezing van Petr Penndrogn, wat "perfecte legerleider" betekent (Petr: "perfect/heel", Penn: "hoofd/leider" & Drogn: "troep"). De draco was de standaard of oriflamme van de cavalerie van het laat-Romeinse Rijk, vandaar de naam "draken" voor de ruiters. De Penndrogn zou dus de magister equitum, de generaal of commandant van de cavalerie zijn. Deze interpretatie wordt ondersteund door het feit dat Uther wordt gepresenteerd als de broer van koning Ambroise Aurèle en de leider van zijn legers. Overigens wordt draak in het Bretons, een taal die verwant is aan het Welsh, aerouant genoemd en niet dragon.

Uther Pendragon in Welshe Bronnen .

Kleinere Bronnen .

Uther Pendragon verschijnt kort in enkele Welshe gedichten, soms gepresenteerd als de vader van Arthur: Pa gur yv y porthaur (Wie is de man die de poort bewaakt?), Rouwlied van Uther Pen, een van de oude gedichten uit het Boek van Taliesin. In de Welshe Triaden is hij ook een tovenaar, auteur van een van de drie betoveringen van het eiland Bretagne. .

Geschiedenis van de Koningen van Bretagne.

De belangrijkste bron voor zijn legende is de "Geschiedenis van de Koningen van Bretagne" van Geoffrey van Monmouth. Uther is de jongste zoon van koning Constantin II. De oudste, Constans, erfgenaam van de troon van Bretagne, wordt gedood door de usurpator Vortigern. Ambrosius Aurelianus, de tweede zoon, en Uther vluchten naar continentaal Bretagne. Wanneer het bondgenootschap met de Saksen door Vortigern in zijn nadeel uitvalt, komen de twee broers terug. Ambrosius Aurelianus elimineert Vortigern en wordt koning. .

Als legerleider gaat Uther naar Ierland om samen met Merlijn de stenen van Stonehenge te halen en verslaat Paschent, de zoon van Vortigern, en zijn Saksische bondgenoten. Hij had eerder een visioen van een komeet in de vorm van een draak gehad, die Merlijn interpreteerde als een voorteken van zijn overwinning en de dood van zijn broer. Inderdaad, bij zijn terugkeer vindt Uther zijn stervende broer, vergiftigd door een moordenaar. .

Koning geworden, neemt hij de naam Pendragon aan en laat twee gouden draken maken, waarvan een als insigne dient. Hij vervolgt met succes de strijd tegen de Saksen. Een van zijn mannen is Gorlois, hertog van Cornwall. Er breekt een oorlog uit tussen hen omdat Uther zijn vrouw, Igerne, begeert. Hoewel zij veilig is gesteld in het kasteel van Tintagel, bezoekt Uther haar 's nachts, vermomd als haar man door de magie van Merlijn; uit deze ontmoeting zal Arthur geboren worden. Gorlois wordt diezelfde nacht gedood en Uther trouwt met Igerne, die hem een dochter, genaamd Anna, zal schenken. Het thema van de onwettige geboorte zal zich voortzetten in de Arthurromans met Mordred, verwekt door Arthur, en Galaad, zoon van Lancelot. .

Uther onderneemt zijn laatste campagne terwijl hij zo ziek is dat de Saksen hem "de levende dode koning" noemen. Zijn troepen verslaan echter Octa, zoon van Hengist, bij Verulamium (St Albans). Uther sterft niet ver daarvandaan door het drinken van water uit een door de vijand vergiftigde bron.

Ingerna Ferch Amlawdd de Domnonee.
De Domnonée (Latijn: Dumnonia) verwijst in de 6e eeuw naar twee koninkrijken aan de westelijke oevers van het Kanaal:.

In Groot-Brittannië, toen "Bretagne" genoemd, strekte dit koninkrijk zich uit over het huidige graafschap Devon (deze naam is een evolutie van het woord Dumnonia) en eerder ook over Dorset en Somerset. Cornwall was mogelijk ook inbegrepen. In het Engels wordt onderscheid gemaakt tussen Dumnonia, het eilandgebied, en Domnonée, het vasteland.

Op het Armoricaanse schiereiland, toen "Klein-Brittannië" genoemd, zou het koninkrijk zijn gesticht door Riwal (uit het graafschap Gwent in Wales) en strekte het zich uit over het gebied dat overeenkomt met de noordkust van Bretagne: van Trégor tot aan het land van Dol, via Goëlo en Penthièvre. Na 530 omvatte het het toekomstige land van Léon. .

De naam Domnonée komt van de Dumnonii, een Britse Keltische stam die Devonshire en Cornwall bewoonde.

Uit dit huwelijk 2 kinderen, waaronder:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Elaine