Alain IV le Jeune de Rohan
tr. in 1256
met
Robert de Poissy, geb. circa 1230, Seigneur de Malvoisine.
Uit dit huwelijk een dochter:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Mahaut | *1257 | Poissy (F) | †1277 | 20 | 1 | 3 |
tr. (1) in 1180
met
Jeanne Eléonore de Léon, dr. van Guyomarch IV l'Insensé de Léon (Comte de Léon, Vicomte de Léon (5 ème)) en Noble de Treguier (Dame du Faou Nobilis de Tréguier), geb. Saint-Pol-de-Léon [Frankrijk] in 1163, Princesse de Bretagne, ovl. in 1215.
Uit dit huwelijk een dochter:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Alienor | *1189 | La Trinité-Porhoët [Frankrijk] | †1251 | Chemillé [Frankrijk] | 61 | 2 | 2 |
tr. (2) in 1185
met
Marguerite de Fougères, dr. van Guillaume de Fougères (Connétable de Normandie) en Agathe du Hommet-d'Arthenay, geb. in 1170, ovl. in 1241.
tr. in 1180
met
Eudon III Le Petit de Porhoët, zn. van Eudon II Hoël de Porhoët en Alienor Jeanne de Léon, geb. circa 1166, Comte de Porhoët, chevalier banneret, Duc de Bretagne, ovl. in 1231, tr. (2) met Marguerite de Fougères. Uit dit huwelijk geen kinderen.
Uit dit huwelijk een dochter:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Alienor | *1189 | La Trinité-Porhoët [Frankrijk] | †1251 | Chemillé [Frankrijk] | 61 | 2 | 2 |
tr. in 1185
met
Eudon III Le Petit de Porhoët, zn. van Eudon II Hoël de Porhoët en Alienor Jeanne de Léon, geb. circa 1166, Comte de Porhoët, chevalier banneret, Duc de Bretagne, ovl. in 1231, tr. (1) met zijn nicht Jeanne Eléonore de Léon, dr. van Guyomarch IV l'Insensé de Léon (Comte de Léon, Vicomte de Léon (5 ème)) en Noble de Treguier (Dame du Faou Nobilis de Tréguier). Uit dit huwelijk een dochter.
Alain IV le Jeune de Rohan | |
| Alain IV le Jeune de Rohan, geb. Rohan [Frankrijk] in 1166, ovl. Vitré [Frankrijk] op 27 okt 1205, begr. op 3 nov 1205. |
| |
tr.
met
Mathilde, Mabille de Fougères, dr. van Raoul II de Fougères (Seigneur de Fougères) en Jeanne de Dol-de-Bretagne, geb. Fougères [Frankrijk] circa 1165.
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Alain V | *1186 | †1243 | Saint-Gelven [Frankrijk] | 57 | 1 | 2 |
tr.
met
Alain IV le Jeune de Rohan, zn. van Alain III de Rohan (Vicomte de Rohan) en Constance de Penthièvre (Dame de Mur et de Corlay, Duchesse de Bretagne, Comtesse de Richemont), geb. Rohan [Frankrijk] in 1166, ovl. Vitré [Frankrijk] op 27 okt 1205, begr. op 3 nov 1205. | |
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Alain V | *1186 | †1243 | Saint-Gelven [Frankrijk] | 57 | 1 | 2 |
tr. (1)
met
Gorlois Gwyrlys Sap de Tintagel, geb. in 452, Duc de Tintagel et de Cornouaille.
Gorlois Gwyrlys Sap de Tintagel.
Tintagel
.
Tintagel is een plaats en civil parish aan de noordwestkust van het graafschap Cornwall in Engeland. De bevolking bedraagt ongeveer 1.700 inwoners (volkstelling van 2001). Het dorp heette voorheen Trevena (uit het Cornisch Tre war Venydh) tot 1850, toen werd besloten het te hernoemen. Het meest pittoreske gebouw van het dorp is het oude postkantoor, een huis uit de 14e eeuw dat in de 19e eeuw werd omgebouwd tot een postkantoor en nu eigendom is van de National Trust, een particuliere erfgoedorganisatie. Nabijgelegen ruïnes worden in verband gebracht met het "kasteel van koning Arthur", maar het kunnen net zo goed een klooster of een handelspost zijn geweest.
.
Arthurlegende.
In de Arthurlegende is Tintagel de plaats van waaruit koning Arthur afkomstig zou zijn. In de onmiddellijke omgeving van het dorp, aan de rotsachtige kust, bevinden zich inderdaad ruïnes die mogelijk uit de 5e eeuw stammen en het "kasteel van Arthur" worden genoemd.
De opgravingen die in de jaren 1930 door Ralegh Radford werden uitgevoerd, concludeerden dat er een Keltisch klooster en een handelspost uit de 5e en 6e eeuw nabij de locatie van een 12e-eeuws kasteel bestonden. Sommige archeologen betwisten deze conclusies echter. Het is nu algemeen aanvaard dat de site een belangrijk centrum van het koninkrijk Dumnonia vormde en dat de plaats een belangrijk uitwisselingscentrum met de mediterrane wereld was onmiddellijk na de val van het Romeinse Rijk. Recentere opgravingen hebben in 1998 de "Steen van Arthur" onthuld. In 2017 werd een tweede steen ontdekt, met inscripties in het Latijn, Griekse letters en christelijke symbolen. Ook de Romeinse naam "Tito" en de Keltische naam "Budic" komen voor.
.
Kasteel van Tintagel
.
Het kasteel van Tintagel is een middeleeuwse versterking in Cornwall, in het Verenigd Koninkrijk, nabij het dorp Tintagel. In de vroege middeleeuwen diende het als zomerresidentie voor de koningen van Domnonée, en de huidige bouw is te danken aan Richard van Cornwall.
.
Archeologisch onderzoek naar de site begon in de 19e eeuw, toen het een toeristische attractie werd, met bezoekers die de ruïnes van het kasteel van Richard kwamen bekijken. In de jaren 1930 onthulden opgravingen significante sporen die het bestaan van een hoogstatus woonplaats en veel oudere handelsbetrekkingen met de Middellandse Zee aan het einde van de Romeinse periode aantoonden.
.
Het kasteel wordt al lang geassocieerd met de Arthurlegendes. Het begon allemaal in de 12e eeuw, toen Geoffrey van Monmouth in zijn mythische geschiedenis van Brittannië, de Historia regum Britanniae, het de plaats maakte van de conceptie van Arthur. Volgens Geoffrey werd zijn vader, koning Uther Pendragon, vermomd door de magie van Merlijn om op Gorlois, hertog van Cornwall en echtgenoot van Ygraine, de moeder van Arthur, te lijken.
Het kasteel van Tintagel is sinds het midden van de 19e eeuw een toeristische attractie geworden en wordt tegenwoordig beheerd door English Heritage.
.
Geschiedenis.
Romeins-Britse Periode
.
Tijdens de 1e eeuw werd het zuiden van Groot-Brittannië binnengevallen en bezet door het Romeinse Rijk. Het gebied van het moderne Cornwall werd toegewezen aan de Romeinse administratieve regio civitas Dumnoniorum, waarvan de naam afkomstig is van de lokale Britse stam die de Romeinen de Dumnonii noemden. In die tijd was dit deel van zuidwestelijk Groot-Brittannië "geïsoleerd, dunbevolkt [...] en daarom ook onbelangrijk voor de Romeinse autoriteiten, totdat in de 3e eeuw na Christus de lokale tinindustrie de aandacht trok.".
Archeologen hebben in Cornwall vijf mijlpalen ontdekt die tijdens de Romeins-Britse periode zijn opgericht. Twee daarvan bevinden zich nabij Tintagel, wat aangeeft dat er een weg door de plaats liep.
.
Zoals de Cornische historicus en archeoloog Charles Thomas in 1993 opmerkte: "Tot nu toe kan geen enkele structuur die is gevonden op Tintagel Island [...] worden beschouwd als een teken van de aanwezigheid van een nederzetting uit de Romeinse periode, zij het lokale boeren of anderen". Desondanks werd een hoeveelheid ogenschijnlijk Romeins-Britse aardewerk op de site ontdekt, evenals een leren tasje met koord in Romeinse stijl, met tien kleine Romeinse munten, daterend van het bewind van Tetricus I (rond 271-274) tot dat van Constantius II (337-361). Dit suggereert dat "schijnbaar [...] het eiland of het gebied beneden het laatste kasteel (of beide...) een woonplaats waren in de 3e en 4e eeuw", hoewel er geen bewijs van gebouwen uit die periode is gevonden.
Tintagel
.
Na de val van het West-Romeinse Rijk in het begin van de 5e eeuw na Christus, stortte ook de Romeinse overheersing in het zuiden van Groot-Brittannië in, en het gebied werd verdeeld in verschillende koninkrijken, elk met zijn eigen leider of koning. Het voormalige Romeinse district civitas Dumnoniorum werd blijkbaar het koninkrijk Domnonée, geregeerd door zijn eigen monarchie tijdens de vroege middeleeuwen tussen de 5e en 8e eeuw. In deze regionale context ging de bewoning van het kasteel van Tintagel verder, met de creatie van wat archeologen kennen als Periode II van de site.
.
Archeologische Bevindingen
.
Er zijn echter meningsverschillen tussen archeologen over het exacte doel van de site van Tintagel Island in die tijd: in het midden van de 20e eeuw werd over het algemeen aangenomen dat er een oud christelijk klooster op deze site was, maar "sinds ongeveer de jaren 1980 moest deze hypothese worden verlaten," geloven archeologen nu dat het in feite een plek was die was gereserveerd voor de elite, bewoond door een machtige lokale heer of zelfs door de koninklijke familie van Domnonée.
.
De hypothese dat het kasteel van Tintagel tijdens Periode II een klooster was, werd gelanceerd door de archeoloog uit Devon Ralegh Radford, die de site van 1933 tot 1938 opgroef. Hij kwam tot deze conclusie vanwege de overeenkomsten in de structuren met betrekking tot de eerste elementen van het kasteel van Tintagel daterend uit het begin van de middeleeuwse periode en het klooster uit de 7e eeuw op de site van de abdij van Whitby in Yorkshire.
.
Archeologen accepteren dit standpunt echter niet langer. Ze geloven nu dat het aan het begin van de middeleeuwse periode een plek was die was gereserveerd voor de elite, waar de koninklijke familie van Domnonée en hun entourage woonden. Archeoloog en historicus Charles Thomas dacht dat deze mensen niet het hele jaar in Tintagel verbleven, maar rondtrokken: "Een typische koning, vergezeld van zijn familie, familieleden, afhankelijke personen, permanente gevangenen, ambtenaren en aanhangers, evenals een privé-militie of troep van honderd tot driehonderd zielen in totaal, verplaatste zich met zijn imposante entourage; althans wanneer al deze personen niet bezig waren met inter-tribale campagnes of het afweren van indringers en boosdoeners." De site werd tijdens deze periode ook beter verdedigbaar, met de aanleg van een grote gracht bij de ingang van het schiereiland, waardoor er slechts een smalle doorgang overbleef voor degenen die het wilden naderen.
Luxe Artikelen
.
Diverse luxeartikelen uit deze periode zijn op de site gevonden, waaronder aardewerk uit Proconsulair Afrika (helder Afrikaans gestempeld aardewerk) en Phocaea (Phocaeaanse rode slipwaren), die waren geruild tijdens de terugreis van de Middellandse Zee. Bij het onderzoeken van dit aardewerk merkte Charles Thomas op dat "de hoeveelheid geïmporteerd aardewerk uit Tintagel aanzienlijk groter was dan die van elke andere site daterend uit ongeveer 450-600 na Christus in Groot-Brittannië of Ierland." Uit deze bevinding concludeerde hij dat Tintagel een plek was waar schepen hun goederen uit Zuid-Europa aan land brachten aan het begin van de middeleeuwse periode.
.
Middeleeuwen en Later.
In 1225 ruilde Richard, 1e graaf van Cornwall, met Gervase van Tintagel de grond van Merthen (oorspronkelijk deel van het landgoed van Winnianton) tegen het kasteel van Tintagel. Een kasteel werd in 1233 op de site gebouwd door graaf Richard om een verband te leggen met de Arthurlegenden die Geoffrey van Monmouth met deze plek associeerde, en omdat het werd beschouwd als de traditionele verblijfplaats voor de koningen van Cornwall. Het kasteel werd in een ouderwetse stijl gebouwd om het een ouder uiterlijk te geven. Richard hoopte zo het vertrouwen van de Cornish bevolking te winnen, omdat zij wantrouwig stonden tegenover vreemden. Het kasteel zelf had geen strategische waarde.
.
De opvolgende graven van Cornwall waren niet geïnteresseerd in het kasteel, dat daarom aan de sheriff van het graafschap werd overgelaten. Sommige delen van de structuur dienden als gevangenis en de gronden werden voor begrazing gebruikt. Het kasteel raakte in verval en in de jaren 1330 bestond het dak van de Ridderszaal (Great Hall) niet meer. Later raakte het kasteel steeds verder in verval en leed het geleidelijk schade door erosie van de landengte. Tijdens zijn bezoek in het begin van de jaren 1540 moest John Leland een geïmproviseerde brug van boomstammen oversteken om toegang te krijgen tot het eiland. Toen Engeland in de jaren 1580 werd bedreigd door een Spaanse invasie, werden de verdedigingswerken versterkt bij de "Iron Gate" poort.
.
Als eigendom van het hertogdom Cornwall behoorde het landgoed van Tintagel tot de bezittingen die door de regering van het Gemenebest in de jaren 1650 in beslag werden genomen (het keerde in 1660 terug naar het hertogdom). De verhuur van weidegrond voor schapen ging door tot in de 19e eeuw.
Huwelijk van Igerna Ferch Amlawdd de Domnonee
.
Igerna, ook bekend als Ygerne van Tintagel, was tweemaal getrouwd. Eerst met de beroemde Uthyr (Uter) Pendragon van Bretagne, koning van heel Bretagne, met wie ze twee kinderen had, waaronder de beroemde koning Arthur en hier Gancie van Bretagne. Vervolgens (of daarvoor) met Gorlois, met wie ze een dochter Elaine had.
.
Er is misschien verwarring tussen Uthyr en Igerne en hun kinderen, waarbij Uthyr wordt geïdentificeerd als Arthur, en Igerne als Guenièvre. Hoe dan ook, Elaine heeft een zus ... de Fee Morgane! Helaas stammen we niet van haar af, wat jammer is, want we bevinden ons waarschijnlijk niet meer in de genealogie, maar in een wakkere droom!
Uit dit huwelijk 2 kinderen, waaronder:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Elaine | 1 | 3 |
tr. (2)
met
Uthyr Dit Pondragon de Bretagne, geb. circa 440, Roi de Toute la Bretagne, ovl. Saint-Albain basiliek te Mayence in 472.
Uthyr Dit Pondragon de Bretagne.
Uther Pendragon
.
Betekenis van de Naam
.
Pendragon wordt traditioneel geïnterpreteerd als "hoofd(en) van de draak (draken)" in het Welsh. De legende van Uther Pendragon associeert hem inderdaad met dit fantasiedier: in een visioen verschijnt hem een komeet in de vorm van een draak, die hem inspireert om twee standaarden of insignes te maken. Een andere traditie beweert dat hij aan zijn zadel de hoofden van twee draken droeg, een witte en een rode, die ooit onder de grond leefden; gewekt door het gewicht van de toren die koning Vortigern boven hen bouwde, vochten ze elkaar dood toen ze uit de grond kwamen.
Toch is het waarschijnlijk dat de naam Uther Pendragon voortkomt uit een verkeerde lezing van Petr Penndrogn, wat "perfecte legerleider" betekent (Petr: "perfect/heel", Penn: "hoofd/leider" & Drogn: "troep"). De draco was de standaard of oriflamme van de cavalerie van het laat-Romeinse Rijk, vandaar de naam "draken" voor de ruiters. De Penndrogn zou dus de magister equitum, de generaal of commandant van de cavalerie zijn. Deze interpretatie wordt ondersteund door het feit dat Uther wordt gepresenteerd als de broer van koning Ambroise Aurèle en de leider van zijn legers. Overigens wordt draak in het Bretons, een taal die verwant is aan het Welsh, aerouant genoemd en niet dragon.
Uther Pendragon in Welshe Bronnen
.
Kleinere Bronnen
.
Uther Pendragon verschijnt kort in enkele Welshe gedichten, soms gepresenteerd als de vader van Arthur: Pa gur yv y porthaur (Wie is de man die de poort bewaakt?), Rouwlied van Uther Pen, een van de oude gedichten uit het Boek van Taliesin. In de Welshe Triaden is hij ook een tovenaar, auteur van een van de drie betoveringen van het eiland Bretagne.
.
Geschiedenis van de Koningen van Bretagne.
De belangrijkste bron voor zijn legende is de "Geschiedenis van de Koningen van Bretagne" van Geoffrey van Monmouth. Uther is de jongste zoon van koning Constantin II. De oudste, Constans, erfgenaam van de troon van Bretagne, wordt gedood door de usurpator Vortigern. Ambrosius Aurelianus, de tweede zoon, en Uther vluchten naar continentaal Bretagne. Wanneer het bondgenootschap met de Saksen door Vortigern in zijn nadeel uitvalt, komen de twee broers terug. Ambrosius Aurelianus elimineert Vortigern en wordt koning.
.
Als legerleider gaat Uther naar Ierland om samen met Merlijn de stenen van Stonehenge te halen en verslaat Paschent, de zoon van Vortigern, en zijn Saksische bondgenoten. Hij had eerder een visioen van een komeet in de vorm van een draak gehad, die Merlijn interpreteerde als een voorteken van zijn overwinning en de dood van zijn broer. Inderdaad, bij zijn terugkeer vindt Uther zijn stervende broer, vergiftigd door een moordenaar.
.
Koning geworden, neemt hij de naam Pendragon aan en laat twee gouden draken maken, waarvan een als insigne dient. Hij vervolgt met succes de strijd tegen de Saksen. Een van zijn mannen is Gorlois, hertog van Cornwall. Er breekt een oorlog uit tussen hen omdat Uther zijn vrouw, Igerne, begeert. Hoewel zij veilig is gesteld in het kasteel van Tintagel, bezoekt Uther haar 's nachts, vermomd als haar man door de magie van Merlijn; uit deze ontmoeting zal Arthur geboren worden. Gorlois wordt diezelfde nacht gedood en Uther trouwt met Igerne, die hem een dochter, genaamd Anna, zal schenken. Het thema van de onwettige geboorte zal zich voortzetten in de Arthurromans met Mordred, verwekt door Arthur, en Galaad, zoon van Lancelot.
.
Uther onderneemt zijn laatste campagne terwijl hij zo ziek is dat de Saksen hem "de levende dode koning" noemen. Zijn troepen verslaan echter Octa, zoon van Hengist, bij Verulamium (St Albans). Uther sterft niet ver daarvandaan door het drinken van water uit een door de vijand vergiftigde bron.
tr.
met
Ingerna Ferch Amlawdd de Domnonee, dr. van Amlawdd Wledig dit L'Empereur de Domnonee (Chef autochtone des Bretons insulaires) en Gwen Fech Cunedag de Galles, geb. circa 440, ovl. in 494, tr. (1) met Gorlois Gwyrlys Sap de Tintagel. Uit dit huwelijk 2 kinderen.
Ingerna Ferch Amlawdd de Domnonee.
De Domnonée (Latijn: Dumnonia) verwijst in de 6e eeuw naar twee koninkrijken aan de westelijke oevers van het Kanaal:.
In Groot-Brittannië, toen "Bretagne" genoemd, strekte dit koninkrijk zich uit over het huidige graafschap Devon (deze naam is een evolutie van het woord Dumnonia) en eerder ook over Dorset en Somerset. Cornwall was mogelijk ook inbegrepen. In het Engels wordt onderscheid gemaakt tussen Dumnonia, het eilandgebied, en Domnonée, het vasteland.
Op het Armoricaanse schiereiland, toen "Klein-Brittannië" genoemd, zou het koninkrijk zijn gesticht door Riwal (uit het graafschap Gwent in Wales) en strekte het zich uit over het gebied dat overeenkomt met de noordkust van Bretagne: van Trégor tot aan het land van Dol, via Goëlo en Penthièvre. Na 530 omvatte het het toekomstige land van Léon.
.
De naam Domnonée komt van de Dumnonii, een Britse Keltische stam die Devonshire en Cornwall bewoonde.
tr. in 452
met
Gwen Fech Cunedag de Galles, dr. van Cuneda Wledig ap Edern le Chef l'Empereu de Galles (Roi de Gwynedd (vers 440-vers 460) Roi de Galles du nord), geb. Cardiff [Groot Brittanië] in 425.
Uit dit huwelijk 2 kinderen, waaronder:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Ingerna | *440 | †494 | 54 | 2 | 3 |
tr. in 452
met
Amlawdd Wledig dit L'Empereur de Domnonee, geb. Rennes [Frankrijk] in 425, Chef autochtone des Bretons insulaires.
Uit dit huwelijk 2 kinderen, waaronder:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Ingerna | *440 | †494 | 54 | 2 | 3 |
tr. (1) in 1110
met
Conan III (Conan III 2nd Earl de Richmond) 2nd Earl de Richmond Duc de Bretagne (Conan III "le Gros" de Bretagne, Conan III "le Gros" de Cornouaille) (Cornouaille, de) (Duc) (Bretagne, de), zn. van Alain IV (VI) Fergent de Bretagne (Duc de Bretagne Comte de Rennes et de Nantes Croisé de la première croisade.) en Ermengarde Grisogonelle l'Acariâtre d'Anjou (Duchesse de Bretagne, Protectrice de l'Abbaye de Fontevraud), geb. in 1097, 1119 Herzog de Bretagne (12° Duc de Bretagne 1115-1148, Comte de Cornouaille Comte de Rennes) (hertog van Normandië), ovl. Rennes [Frankrijk] op 17 sep 1148, begr. vermoedelijk 24 sep 1148, tr. (1) met Mathilde(Aethelic) (Mathilde) van Engeland (Mathilde van Engeland, Maud Fitzroy of England). Uit dit huwelijk 2 kinderen.
Conan III 2nd Earl de Richmond Duc de Bretagne (Conan III "le Gros" de Bretagne, Conan III "le Gros" de Cornouaille).
le Gros, der Dicke.
Uit dit huwelijk een kind.
tr. (2) Blois [Frankrijk] in 1087
met
Etienne I de Penthièvre, geb. Tréguier [Frankrijk] op 8 jan 1057, ovl. op 13 apr 1135, begr. Bégard [Frankrijk].
Etienne I de Penthièvre.
Comte de Lamballe (1080-1125) comte de Trégor et de Guingamp,puis comte de Penthièvre de 1093 à 1136 , Seigneur de Goëlo (22) (1079-1137) Lord of Richmond (England) (1098-1137).
Uit dit huwelijk 10 kinderen, waaronder:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Théophanie | *1115 | Tréguier [Frankrijk] | 2 | 9 |
tr. Blois [Frankrijk] in 1087
met
Havoise de Guingamp, geb. Guingamp [Frankrijk] circa 1065, Dame de Créhéren, Comtesse de Guingamp, Comtesse de Richemond (1193), ovl. Richmond [Groot Brittanië] op 14 okt 1153, begr. Bégard [Frankrijk] in 1153, tr. (1) met Conan III (Conan III 2nd Earl de Richmond) 2nd Earl de Richmond Duc de Bretagne (Conan III "le Gros" de Bretagne, Conan III "le Gros" de Cornouaille) (Cornouaille, de) (Duc) (Bretagne, de). Uit dit huwelijk een kind.
Uit dit huwelijk 10 kinderen, waaronder:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Théophanie | *1115 | Tréguier [Frankrijk] | 2 | 9 |
Hij krijgt een dochter:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Gwen | *425 | Cardiff [Groot Brittanië] | 1 | 2 |
|  |
tr.
met
Hendrik I van Normandië (Henri le Beauclerc), zn. van Willem I de Veroveraar hertog van Normandië (koning van Engeland) en Mathilde van Vlaanderen (Comtesse de Flandre, Reine consort d'Angleterre en 1068), geb. Selby (Yorkshire) [Groot Brittanië] in 1068, koning van Engeland, ovl. Saint-Denis-Le-Fermont (bij Gisors) [Frankrijk] Hij was na een jachtpartij in Normandië hongerig aangevallen op een bord lampreien.Een soort vissen waar hij dol op was, maar die hem altijd slecht bekwamen. Herhaaldelijk was hij gewaarschuwd om er af te blijven, maar hij wilde niet luisteren. Hij smulde er van en stierf twee dagen later op 1 dec 1135, begr. Reading [Groot Brittanië] op 4 jan 1136, tr. (1) met Mathilde (Eadgyth) van Schotland. Uit dit huwelijk 5 kinderen, hij krijgt 3 dochters, tr. (2) met Sibylle Corbet. Uit dit huwelijk 2 kinderen, tr. (4) met Isabelle Babette Élisabeth Bathilde de Beaumont le Roger. Uit dit huwelijk een kind, tr. (5) met Adélicia de Louvain. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (6) met Edith Fitzforne de Greystoke. Uit dit huwelijk een kind, tr. (7) met Nesta de Galles. Uit dit huwelijk 2 kinderen, tr. (8) met Amicie de Guader. Uit dit huwelijk een kind, tr. (9) met zijn halfnicht Gieva de Tracy. Uit dit huwelijk geen kinderen. |  |
Uit dit huwelijk een kind.
Bronnen:
| 1. | De Bourgondiërs Aartsvaders van de Lage Landen, De Bourgondiërs Aartsvaders van de Lage Lan, Bart van Loo, De Bezige Bij, Amsterdam, 2024 (B 067) (blz/akte 258) |
tr. (1) in 1148
met
Berthe de Bretagne de Cornouailles, dr. van Conan III 2nd Earl de Richmond Duc de Bretagne (1119 Herzog de Bretagne) en Mathilde(Aethelic) van Engeland (koningin van Duitsland), geb. Nantes [Frankrijk] in 1119, de Cornuaille, Comtess of Richmond? (13 °Duchesse de Bretagne (France) (1148-1156) Comtesse de Guingamp), ovl. Nantes [Frankrijk] in 1157, tr. (1) met Alan II "le Noir" (Alain II "le Noir") de Penthievre Comte de Bretagne Earl of Cornwall a. Richmond (Penthièvre, de) (Penthievre, de). Uit dit huwelijk 2 kinderen.
Alan II "le Noir" de Penthievre Comte de Bretagne Earl of Cornwall a. Richmond.
le Noir, de Penthievre?, Comte de Bretagne?, 1136 Earl of Richmond, 1140 Earl of Cornwall, a most decitful, wicked person Seigneur de Guingamp de Penthièvre, Lord of Richmond (England) (1123-1146), Comte de Cornouailles (England) (1140-1141.
tr. (2) in 1158
met
Alienor Jeanne de Léon, dr. van Hervé II le Grand de Léon (Comte de Léon, Earl of Wiltshire, Seigneur de Lesquelen, Châtelain de Daoulas) en Sybille Alice de Blois (Dame du Léon, Dame de Clichy la Garenne), geb. Saint-Pol-de-Léon [Frankrijk] op 30 okt 1136, ovl. Rouen (F) [Frankrijk] op 9 sep 1187, tr. (2) met Eon de Rosmadec-Goarlot. Uit dit huwelijk geen kinderen.
Uit dit huwelijk 3 kinderen, waaronder:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Eudon | *1166 | †1231 | 65 | 2 | 1 |
tr. (1) in 1158
met
Eudon II Hoël de Porhoët, geb. La Trinité-Porhoët [Frankrijk] circa 1134, ovl. Parijs [Frankrijk] na 1183, begr. Josselin [Frankrijk], tr. (1) met Berthe de Bretagne de Cornouailles. Uit dit huwelijk geen kinderen.
Olivier de Montrelais.
De heerlijkheid Montrelais, gelegen in de gelijknamige parochie en omringd door de landgoederen van Ancenis, lijkt te zijn ontstaan als een afsplitsing van deze oude en belangrijke baronie. Haar bestaan wordt rond 1120 duidelijk. Destijds leefde Guillaume I van Montrelais, die in 1124 werd opgevolgd door Olivier van Montrelais en in 1196 door Guillaume II van Montrelais.
In 1215 schonk Garin van Montrelais, bijgenaamd de Eenzichtige, met instemming van zijn vrouw Stella, zijn hoeve in Montrelais aan de cisterciënzers van de abdij van Pontron. Het zegel van deze heer is nog steeds bewaard gebleven en gehecht aan een oorkonde uit 1253. In diezelfde eeuw trouwde Bernard van Montrelais met Laurence de Vair, die een schenking deed aan de abdij van Saint-Nicolas in Angers.
In 1294 worden zowel Renaud als Philippe van Montrelais vermeld. Hun wapenschilden verschillen echter: Renaud voerde "goud met drie azuurblauwe balken", terwijl Philippe's zegel een "goud en azuur geruite schild met een centrale balk" toont, zoals ook werd gevoerd door Macé van Montrelais in 1241 en Garin van Montrelais in 1253. Waarschijnlijk stichtte deze Philippe in 1311 een kapel in de abdijkerk van Pontron, waar zijn voorouders werden begraven.
.
Beide heren verklaarden in 1294 aan de hertog van Bretagne een ridder beschikbaar te stellen in het kader van hun landerijen. Helaas zijn de exacte namen van deze landerijen onbekend. Mogelijk ging het om Montrelais zelf en de bijbehorende gebieden, maar het zou ook kunnen dat Renaud behoorde tot de hoofdlinietak van de familie, terwijl Philippe tot een jongere tak gerekend werd.
.
Renaud van Montrelais, volgens Du Paz een zoon van Jean, heer van Montrelais, werd de vader van een andere Renaud, die met Tiphaine Le Borgne trouwde. Uit hun huwelijk werd weer een Renaud geboren, heer van Montrelais, die huwde met Marie van Ancenis, dochter van de baron van Ancenis.
Uit dit huwelijk 3 kinderen, waaronder:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Eudon | *1166 | †1231 | 65 | 2 | 1 |
tr. (2) Le Faou [Frankrijk] op 26 sep 1151
met
Eon de Rosmadec-Goarlot, geb. in 1130, Seigneur de Rosmadec, ovl. in 1172.
tr. Le Faou [Frankrijk] op 26 sep 1151
met
Alienor Jeanne de Léon, dr. van Hervé II le Grand de Léon (Comte de Léon, Earl of Wiltshire, Seigneur de Lesquelen, Châtelain de Daoulas) en Sybille Alice de Blois (Dame du Léon, Dame de Clichy la Garenne), geb. Saint-Pol-de-Léon [Frankrijk] op 30 okt 1136, ovl. Rouen (F) [Frankrijk] op 9 sep 1187, tr. (1) met Eudon II Hoël de Porhoët. Uit dit huwelijk 3 kinderen.
tr. in 1112
met
Hendrik I van Normandië (Henri le Beauclerc), zn. van Willem I de Veroveraar hertog van Normandië (koning van Engeland) en Mathilde van Vlaanderen (Comtesse de Flandre, Reine consort d'Angleterre en 1068), geb. Selby (Yorkshire) [Groot Brittanië] in 1068, koning van Engeland, ovl. Saint-Denis-Le-Fermont (bij Gisors) [Frankrijk] Hij was na een jachtpartij in Normandië hongerig aangevallen op een bord lampreien.Een soort vissen waar hij dol op was, maar die hem altijd slecht bekwamen. Herhaaldelijk was hij gewaarschuwd om er af te blijven, maar hij wilde niet luisteren. Hij smulde er van en stierf twee dagen later op 1 dec 1135, begr. Reading [Groot Brittanië] op 4 jan 1136, tr. (1) met Mathilde (Eadgyth) van Schotland. Uit dit huwelijk 5 kinderen, hij krijgt 3 dochters, tr. (2) met Sibylle Corbet. Uit dit huwelijk 2 kinderen, tr. (3) met Avoise d'Hereford de Crepon, dr. van Willem van fitz Osbern (Régent d'Angleterre) en Alice de Tosny (Comtesse de Hereford). Uit dit huwelijk een kind, tr. (5) met Adélicia de Louvain. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (6) met Edith Fitzforne de Greystoke. Uit dit huwelijk een kind, tr. (7) met Nesta de Galles. Uit dit huwelijk 2 kinderen, tr. (8) met Amicie de Guader. Uit dit huwelijk een kind, tr. (9) met zijn halfnicht Gieva de Tracy. Uit dit huwelijk geen kinderen. | |
tr. Carhaix-Plouguer [Frankrijk] voor 1135
met
Alain II de Rohan, zn. van Alian I "le Noir" de Rohan (1er vicomte de Rohan et vicomte de Castelnoëc) en Vilana La Batarde de Castille (Noble Dame, Bâtarde royale), geb. Rohan [Frankrijk] in 1109, Écuyer. 2ème Vicomte de Rohan (Morbihan), Vicomte de Castelnoec, ovl. Richmond [Groot Brittanië] in 1170, hij krijgt geen kinderen. | |
Uit dit huwelijk 2 kinderen, waaronder:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Alain | *1135 | Saint-Gelven [Frankrijk] | †1195 | Vitré [Frankrijk] | 60 | 1 | 4 |
tr.
met
NN de Penthièvre, dr. van Etienne I Comte de Penthievre de Bretagne de Rennes en Havoise de Guincamp, geb. circa 1095.
Uit dit huwelijk een dochter:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Blanche | *1115 | Carhaix-Plouguer [Frankrijk] | 1 | 2 |