Cees Hagenbeek
Sophia Charlotte de Mecklembourg
Sophia Charlotte de Mecklembourg, geb. Wismar [Duitsland] in 885.

tr.
met

Rudalt de Vannes, zn. van Alain I 'le Grand' Roi de Bretagne (graaf van Nantes, koning van Bretagne) en Orgwuen de Cornouaille, geb. in 879, Comte de Vannes, ovl. in 912.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Orscand*916 Vannes [Frankrijk]    1 2 

Guillaume de Fougères
Guillaume de Fougères, geb. in 1147, Connétable de Normandie, ovl. in 1206.

tr.
met

Agathe du Hommet-d'Arthenay, geb. Le Hommet-D'Arthenay [Frankrijk] in 1153, ovl. in 1212.

Uit dit huwelijk 3 kinderen, waaronder:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Marguerite*1170  †1241  711 0 

Aremburge de Cornouaille
Aremburge de Cornouaille, geb. Bénodet [Frankrijk] circa 833.

tr.
met

Ridoreth van Poher, zn. van Riwallon III van Poher (Comte de Poher) en Marmoec l'Ancienne Princesse de Bretagne, geb. in 831, Ridoredh de Vannes, Comte de Nantes et Vannes, hij krijgt geen kinderen.

Uit dit huwelijk 2 zonen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Paskwitan  †878   1 1 
2 Alain I*840  †907 Rieux [Frankrijk] 671 3 

Agathe du Hommet-d'Arthenay
Agathe du Hommet-d'Arthenay, geb. Le Hommet-D'Arthenay [Frankrijk] in 1153, ovl. in 1212.

tr.
met

Guillaume de Fougères, zn. van Raoul II de Fougères (Seigneur de Fougères) en Jeanne de Dol-de-Bretagne, geb. in 1147, Connétable de Normandie, ovl. in 1206.

Uit dit huwelijk 3 kinderen, waaronder:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Marguerite*1170  †1241  711 0 

Raoul II de Fougères
Raoul II de Fougères, geb. in 1128, Seigneur de Fougères, ovl. in 1194.

tr.
met

Jeanne de Dol-de-Bretagne, geb. in 1130.

Uit dit huwelijk 3 kinderen, waaronder:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Guillaume*1147  †1206  591 3 
2 Mathilde,*1165 Fougères [Frankrijk]    1 1 

Jeanne de Dol-de-Bretagne
Jeanne de Dol-de-Bretagne, geb. in 1130.

tr.
met

Raoul II de Fougères, zn. van Henri de Fougères en Olive de Penthièvre, geb. in 1128, Seigneur de Fougères, ovl. in 1194.

Uit dit huwelijk 3 kinderen, waaronder:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Guillaume*1147  †1206  591 3 
2 Mathilde,*1165 Fougères [Frankrijk]    1 1 

Henri de Fougères
Henri de Fougères, geb. in 1090, ovl. Savigny-Le-Vieux [Frankrijk] op 4 okt 1154.

Henri de Fougères.
De vierde zoon van Raoul I van Fougères en Havoise van Clare, dochter van Richard van Bienfaite en Rohaise Giffard, volgde in 1124 zijn broer Méen III, bijgenaamd Frangalo, op. De nieuwe heer had zich fel verzet tegen de plannen van de heilige Vital, toen deze kluizenaar naar het hof van zijn vader kwam om toestemming te vragen voor de oprichting van een klooster in het woud van Savigny. Echter, de nieuwe heer was vastberaden om de geestelijken zijn eerdere gedrag te doen vergeten. Hij woonde persoonlijk, omringd door vele heren en zijn vazallen, de inwijding van de abdijkerk bij in 1124 en schonk bij die gelegenheid de heerlijkheid Moidré en het land van Verdun, samen met andere goederen in zowel Bretagne als Normandië, aan de geestelijken als teken van zijn vrijgevigheid.

Rond 1137 verleende Henri onderdak op zijn land aan Robert van Vitré, die door een opstand van zijn onderdanen, opgehitst door Conan, hertog van Bretagne, uit zijn stad was verdreven. Henri hielp Robert zelfs wraak te nemen door hem een kleine troepenmacht ter beschikking te stellen. Met deze troepen drong Robert het gebied Vendelais binnen en richtte enige schade aan op de landgoederen van zijn voormalige baronie. Maar bloedbanden en medelijden wogen minder zwaar voor de heer van Fougères dan de vleierijen en beloften van Conan. Om een mogelijke alliantie die zijn macht kon bedreigen te voorkomen, bood Conan Henri de grond van Gahard en een deel van het woud van Rennes aan, op voorwaarde dat hij Robert in de steek zou laten (D. Morice, t. 1, p. 94; d'Argentré, boek IV, hoofdstuk 47; Le Baud, kronieken van Vitré, hoofdstuk XXIII). Verleid door deze aanbiedingen, verraadde de heer van Fougères zijn verwant en vriend en dwong hem, samen met zijn gezin, het eerder verleende onderkomen te verlaten. .

Deze laakbare toegeeflijkheid verstevigde de vriendschap tussen Conan en Henri, die vanaf dat moment een van de meest intieme raadgevers van de hertog werd.

De heer van Fougères vond echter niet het geluk in zijn ambitieuze verlangens dat hij had gehoopt, en richtte al zijn wensen en hoop op de hemel. Het voorbeeld van zijn vader, die als religieus man in de abdij van Savigny stierf, was een krachtige aansporing die hem ertoe aanzette zijn vader te imiteren. Zijn gedachten waren volledig gericht op het kloosterleven. Echter, zijn vrouw Olive de Penthièvre deed alles wat in haar macht lag om hem hiervan te weerhouden. Met gebeden, omhelzingen en tranen probeerde ze Henri's vastberadenheid te doen wankelen. Uiteindelijk gaf Olive, moe van het verzet en bang om tegen een zo sterke wil in te gaan, toe aan zijn smeekbedes.

Henri deed afstand van de heerlijkheid van Fougères ten gunste van zijn zoon Raoul (1150). Nadat hij al zijn zaken had afgehandeld, trok hij zich terug in de abdij van Savigny, waar hij het religieuze habijt aannam (zoals vermeld in de handgeschreven geschiedenis van Savigny). .

Bij zijn intrede in het klooster deed Henri gulle schenkingen aan de abdij. Aan de eerdere giften voegde hij een molen toe (de zogeheten Savigny-molen), een vijver en weide in de stad Fougères, de belasting op het malen van een wijk in de stad, een nabijgelegen wijngaard, en bevestigde hij de schenking van de kerk van Loroux die zijn vader al had gedaan. Tot slot schonk hij ook het woud van Loges, met al zijn eigendommen, behalve een gedeelte dat bekend stond als 'les Eperviers'.

Henri genoot echter niet lang van de rust die hij zocht in het heiligdom; hij stierf het jaar daarop en werd begraven in het klooster van de abdij. Dit klooster werd vanaf dat moment de gewone begraafplaats voor de heren van Fougères (volgens Morice, deel 3, kolommen 579, 580, 583, 585, jaartal 1150).

tr. Savigny-Le-Vieux [Frankrijk]
met

Olive de Penthièvre, dr. van Etienne I Comte de Penthievre de Bretagne de Rennes en Havoise de Guincamp, geb. in 1095.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Raoul*1128  †1194  661 3 

Olive de Penthièvre
Olive de Penthièvre, geb. in 1095.

tr. Savigny-Le-Vieux [Frankrijk]
met

Henri de Fougères, zn. van Raoul I de Fougères (Seigneur de Fougères) en Avoise de Clare, geb. in 1090, ovl. Savigny-Le-Vieux [Frankrijk] op 4 okt 1154.

Henri de Fougères.
De vierde zoon van Raoul I van Fougères en Havoise van Clare, dochter van Richard van Bienfaite en Rohaise Giffard, volgde in 1124 zijn broer Méen III, bijgenaamd Frangalo, op. De nieuwe heer had zich fel verzet tegen de plannen van de heilige Vital, toen deze kluizenaar naar het hof van zijn vader kwam om toestemming te vragen voor de oprichting van een klooster in het woud van Savigny. Echter, de nieuwe heer was vastberaden om de geestelijken zijn eerdere gedrag te doen vergeten. Hij woonde persoonlijk, omringd door vele heren en zijn vazallen, de inwijding van de abdijkerk bij in 1124 en schonk bij die gelegenheid de heerlijkheid Moidré en het land van Verdun, samen met andere goederen in zowel Bretagne als Normandië, aan de geestelijken als teken van zijn vrijgevigheid.

Rond 1137 verleende Henri onderdak op zijn land aan Robert van Vitré, die door een opstand van zijn onderdanen, opgehitst door Conan, hertog van Bretagne, uit zijn stad was verdreven. Henri hielp Robert zelfs wraak te nemen door hem een kleine troepenmacht ter beschikking te stellen. Met deze troepen drong Robert het gebied Vendelais binnen en richtte enige schade aan op de landgoederen van zijn voormalige baronie. Maar bloedbanden en medelijden wogen minder zwaar voor de heer van Fougères dan de vleierijen en beloften van Conan. Om een mogelijke alliantie die zijn macht kon bedreigen te voorkomen, bood Conan Henri de grond van Gahard en een deel van het woud van Rennes aan, op voorwaarde dat hij Robert in de steek zou laten (D. Morice, t. 1, p. 94; d'Argentré, boek IV, hoofdstuk 47; Le Baud, kronieken van Vitré, hoofdstuk XXIII). Verleid door deze aanbiedingen, verraadde de heer van Fougères zijn verwant en vriend en dwong hem, samen met zijn gezin, het eerder verleende onderkomen te verlaten. .

Deze laakbare toegeeflijkheid verstevigde de vriendschap tussen Conan en Henri, die vanaf dat moment een van de meest intieme raadgevers van de hertog werd.

De heer van Fougères vond echter niet het geluk in zijn ambitieuze verlangens dat hij had gehoopt, en richtte al zijn wensen en hoop op de hemel. Het voorbeeld van zijn vader, die als religieus man in de abdij van Savigny stierf, was een krachtige aansporing die hem ertoe aanzette zijn vader te imiteren. Zijn gedachten waren volledig gericht op het kloosterleven. Echter, zijn vrouw Olive de Penthièvre deed alles wat in haar macht lag om hem hiervan te weerhouden. Met gebeden, omhelzingen en tranen probeerde ze Henri's vastberadenheid te doen wankelen. Uiteindelijk gaf Olive, moe van het verzet en bang om tegen een zo sterke wil in te gaan, toe aan zijn smeekbedes.

Henri deed afstand van de heerlijkheid van Fougères ten gunste van zijn zoon Raoul (1150). Nadat hij al zijn zaken had afgehandeld, trok hij zich terug in de abdij van Savigny, waar hij het religieuze habijt aannam (zoals vermeld in de handgeschreven geschiedenis van Savigny). .

Bij zijn intrede in het klooster deed Henri gulle schenkingen aan de abdij. Aan de eerdere giften voegde hij een molen toe (de zogeheten Savigny-molen), een vijver en weide in de stad Fougères, de belasting op het malen van een wijk in de stad, een nabijgelegen wijngaard, en bevestigde hij de schenking van de kerk van Loroux die zijn vader al had gedaan. Tot slot schonk hij ook het woud van Loges, met al zijn eigendommen, behalve een gedeelte dat bekend stond als 'les Eperviers'.

Henri genoot echter niet lang van de rust die hij zocht in het heiligdom; hij stierf het jaar daarop en werd begraven in het klooster van de abdij. Dit klooster werd vanaf dat moment de gewone begraafplaats voor de heren van Fougères (volgens Morice, deel 3, kolommen 579, 580, 583, 585, jaartal 1150).

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Raoul*1128  †1194  661 3 

Meen II de Fougères
Meen II de Fougères, geb. in 1025, ovl. in 1074.

tr. in 1058
met

Adelais de Penthièvre, dr. van Eudon de Bretagne Comte de Penthievre (1034 Graf v.Penthievre, Vormund des Neffen Conan (II) 1040-1062) en Agnès de Cornouailles, geb. in 1020, ovl. in 1100, tr. (2) met Roger Arbitot de Pitres. Uit dit huwelijk 2 kinderen.

Uit dit huwelijk 2 kinderen, waaronder:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Raoul I*1070     1 1 

Adelais de Penthièvre
Adelais de Penthièvre, geb. in 1020, ovl. in 1100.

tr. (1) in 1058
met

Meen II de Fougères, geb. in 1025, ovl. in 1074.

Uit dit huwelijk 2 kinderen, waaronder:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Raoul I*1070     1 1 

tr. (2)
met

Roger Arbitot de Pitres, geb. Lillebonne [Frankrijk] circa 1015, Vte de Gloucester.Sieur de Pîtres, sheriff de Gloucester, ovl. in 1082.

Uit dit huwelijk 2 kinderen.

Roger Arbitot de Pitres
Roger Arbitot de Pitres, geb. Lillebonne [Frankrijk] circa 1015, Vte de Gloucester.Sieur de Pîtres, sheriff de Gloucester, ovl. in 1082.

tr.
met

Adelais de Penthièvre, dr. van Eudon de Bretagne Comte de Penthievre (1034 Graf v.Penthievre, Vormund des Neffen Conan (II) 1040-1062) en Agnès de Cornouailles, geb. in 1020, ovl. in 1100, tr. (1) met Meen II de Fougères. Uit dit huwelijk 2 kinderen.

Uit dit huwelijk 2 kinderen.

Judicaël de Nantes
Judicaël de Nantes, geb. circa 966, Ecuyer Comte de Nantes (992-1004), Evêque de Nantes (988-990), ovl. in 1005.

tr.
met

Mélissende du Maine, dr. van Hugo II van Maine (Vicomte du Mans, Comte du Maine) en Godehilde de Vermandois, geb. Le Mans [Frankrijk] voor 965, ovl. voor 1000.

Uit dit huwelijk 2 kinderen, waaronder:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Judith*988 Nantes [Frankrijk] †1063 Châteaulin [Frankrijk] 741 3 

Mélissende du Maine
Mélissende du Maine, geb. Le Mans [Frankrijk] voor 965, ovl. voor 1000.

tr.
met

Judicaël de Nantes, zn. van Hoël Ier le Bâtard de Nantes (Écuyer, 3ème Comte de Nantes (953-981), Duc de Bretagne (958-981)) en Judith d'Anjou, geb. circa 966, Ecuyer Comte de Nantes (992-1004), Evêque de Nantes (988-990), ovl. in 1005.

Uit dit huwelijk 2 kinderen, waaronder:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Judith*988 Nantes [Frankrijk] †1063 Châteaulin [Frankrijk] 741 3 

Hoël Ier le Bâtard de Nantes
Hoël Ier le Bâtard de Nantes, geb. Nantes [Frankrijk] in 930, Écuyer, 3ème Comte de Nantes (953-981), Duc de Bretagne (958-981), ovl. in 981, begr. Redon [Frankrijk] circa 981.

tr.
met

Judith d'Anjou (Judith de Poitou), dr. van Fulco I de Rode van Anjou (graaf van Anjou) en Roscilla van Loches (gravin van Anjou), geb. Nantes [Frankrijk] in 929, ovl. Thouars [Frankrijk] circa 1008.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Judicaël*966  †1005  391 2 

Judith d'Anjou
Judith d'Anjou (Judith de Poitou), geb. Nantes [Frankrijk] in 929, ovl. Thouars [Frankrijk] circa 1008.

 

tr.
met

Hoël Ier le Bâtard de Nantes, zn. van Alain II dit Barbetorte Duc de Bretagne en Roscille d'Anjou, geb. Nantes [Frankrijk] in 930, Écuyer, 3ème Comte de Nantes (953-981), Duc de Bretagne (958-981), ovl. in 981, begr. Redon [Frankrijk] circa 981.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Judicaël*966  †1005  391 2 

Guyomarch IV l'Insensé de Léon
Guyomarch IV l'Insensé de Léon, geb. in 1130, Comte de Léon, Vicomte de Léon (5 ème), ovl. Le Faou [Frankrijk] op 11 sep 1179.

tr. Mayenne [Frankrijk] op 26 sep 1160
met

Noble de Treguier (Noble du Faou, Noble de Penthièvre), dr. van Henri I le Goello de Penthièvre (Comte de Tréguier de Goëllo d'Avaugour, de Guingamp. Seigneur de La Roche-Derrien) en Mahaut l'Ainée de Vendôme (Dame de Vendôme), geb. Le Faou [Frankrijk] in 1143, Dame du Faou Nobilis de Tréguier, ovl. Le Faou [Frankrijk] op 8 jan 1208.

Uit dit huwelijk 6 kinderen, waaronder:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Jeanne*1163 Saint-Pol-de-Léon [Frankrijk] †1215  521 1 
2 Guillomarch V*1155  †1216  601 1 
3 Hervé IV*1160 Pays de Léon [Frankrijk] †1203 Landévennec [Frankrijk] 431 1 

Noble de Treguier
Noble de Treguier (Noble du Faou, Noble de Penthièvre), geb. Le Faou [Frankrijk] in 1143, Dame du Faou Nobilis de Tréguier, ovl. Le Faou [Frankrijk] op 8 jan 1208.

tr. Mayenne [Frankrijk] op 26 sep 1160
met

Guyomarch IV l'Insensé de Léon, zn. van Hervé II le Grand de Léon (Comte de Léon, Earl of Wiltshire, Seigneur de Lesquelen, Châtelain de Daoulas) en Sybille Alice de Blois (Dame du Léon, Dame de Clichy la Garenne), geb. in 1130, Comte de Léon, Vicomte de Léon (5 ème), ovl. Le Faou [Frankrijk] op 11 sep 1179.

Uit dit huwelijk 6 kinderen, waaronder:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Jeanne*1163 Saint-Pol-de-Léon [Frankrijk] †1215  521 1 
2 Guillomarch V*1155  †1216  601 1 
3 Hervé IV*1160 Pays de Léon [Frankrijk] †1203 Landévennec [Frankrijk] 431 1 

Hervé II le Grand de Léon
Hervé II le Grand de Léon, geb. Beaumont-Du-Gâtinais [Frankrijk] in 1113 of in 1109, Comte de Léon, Earl of Wiltshire, Seigneur de Lesquelen, Châtelain de Daoulas, ovl. La Roche-Maurice [Frankrijk] op 21 jul 1169.

tr. Villemomble [Frankrijk] op 1 jan 1130
met

Sybille Alice de Blois, dr. van Stephen (Etienne) van Blois (koning van Engeland 1135-1154) en Daméta de Normandie, geb. Blois [Frankrijk] op 16 nov 1112, Dame du Léon, Dame de Clichy la Garenne, ovl. La Roche-Maurice [Frankrijk] in 1166, tr. (2) met Olivier de Montrelais. Uit dit huwelijk 2 kinderen.

Uit dit huwelijk 3 kinderen, waaronder:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Guyomarch IV*1130  †1179 Le Faou [Frankrijk] 491 6 
2 Alienor*1136 Saint-Pol-de-Léon [Frankrijk] †1187 Rouen (F) [Frankrijk] 502 3 

Sybille Alice de Blois
Sybille Alice de Blois, geb. Blois [Frankrijk] op 16 nov 1112, Dame du Léon, Dame de Clichy la Garenne, ovl. La Roche-Maurice [Frankrijk] in 1166.

 

tr. (1) Villemomble [Frankrijk] op 1 jan 1130
met

Hervé II le Grand de Léon, zn. van Guyomarch III de Léon (Vicomte, Ecuyer) en Nobilis de Cornouaille, geb. Beaumont-Du-Gâtinais [Frankrijk] in 1113 of in 1109, Comte de Léon, Earl of Wiltshire, Seigneur de Lesquelen, Châtelain de Daoulas, ovl. La Roche-Maurice [Frankrijk] op 21 jul 1169.

Uit dit huwelijk 3 kinderen, waaronder:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Guyomarch IV*1130  †1179 Le Faou [Frankrijk] 491 6 
2 Alienor*1136 Saint-Pol-de-Léon [Frankrijk] †1187 Rouen (F) [Frankrijk] 502 3 

tr. (2)
met

Olivier de Montrelais, geb. Montrelais [Frankrijk] in 1115, Écuyer.Seigneur de Montrelais, ovl. Montrelais [Frankrijk] in 1196.

Olivier de Montrelais.
De heerlijkheid Montrelais, gelegen in de gelijknamige parochie en omringd door de landgoederen van Ancenis, lijkt te zijn ontstaan als een afsplitsing van deze oude en belangrijke baronie. Haar bestaan wordt rond 1120 duidelijk. Destijds leefde Guillaume I van Montrelais, die in 1124 werd opgevolgd door Olivier van Montrelais en in 1196 door Guillaume II van Montrelais.

In 1215 schonk Garin van Montrelais, bijgenaamd de Eenzichtige, met instemming van zijn vrouw Stella, zijn hoeve in Montrelais aan de cisterciënzers van de abdij van Pontron. Het zegel van deze heer is nog steeds bewaard gebleven en gehecht aan een oorkonde uit 1253. In diezelfde eeuw trouwde Bernard van Montrelais met Laurence de Vair, die een schenking deed aan de abdij van Saint-Nicolas in Angers.

In 1294 worden zowel Renaud als Philippe van Montrelais vermeld. Hun wapenschilden verschillen echter: Renaud voerde "goud met drie azuurblauwe balken", terwijl Philippe's zegel een "goud en azuur geruite schild met een centrale balk" toont, zoals ook werd gevoerd door Macé van Montrelais in 1241 en Garin van Montrelais in 1253. Waarschijnlijk stichtte deze Philippe in 1311 een kapel in de abdijkerk van Pontron, waar zijn voorouders werden begraven. .

Beide heren verklaarden in 1294 aan de hertog van Bretagne een ridder beschikbaar te stellen in het kader van hun landerijen. Helaas zijn de exacte namen van deze landerijen onbekend. Mogelijk ging het om Montrelais zelf en de bijbehorende gebieden, maar het zou ook kunnen dat Renaud behoorde tot de hoofdlinietak van de familie, terwijl Philippe tot een jongere tak gerekend werd. .

Renaud van Montrelais, volgens Du Paz een zoon van Jean, heer van Montrelais, werd de vader van een andere Renaud, die met Tiphaine Le Borgne trouwde. Uit hun huwelijk werd weer een Renaud geboren, heer van Montrelais, die huwde met Marie van Ancenis, dochter van de baron van Ancenis.

Uit dit huwelijk 2 kinderen.

Olivier de Montrelais
Olivier de Montrelais, geb. Montrelais [Frankrijk] in 1115, Écuyer.Seigneur de Montrelais, ovl. Montrelais [Frankrijk] in 1196.

Olivier de Montrelais.
De heerlijkheid Montrelais, gelegen in de gelijknamige parochie en omringd door de landgoederen van Ancenis, lijkt te zijn ontstaan als een afsplitsing van deze oude en belangrijke baronie. Haar bestaan wordt rond 1120 duidelijk. Destijds leefde Guillaume I van Montrelais, die in 1124 werd opgevolgd door Olivier van Montrelais en in 1196 door Guillaume II van Montrelais.

In 1215 schonk Garin van Montrelais, bijgenaamd de Eenzichtige, met instemming van zijn vrouw Stella, zijn hoeve in Montrelais aan de cisterciënzers van de abdij van Pontron. Het zegel van deze heer is nog steeds bewaard gebleven en gehecht aan een oorkonde uit 1253. In diezelfde eeuw trouwde Bernard van Montrelais met Laurence de Vair, die een schenking deed aan de abdij van Saint-Nicolas in Angers.

In 1294 worden zowel Renaud als Philippe van Montrelais vermeld. Hun wapenschilden verschillen echter: Renaud voerde "goud met drie azuurblauwe balken", terwijl Philippe's zegel een "goud en azuur geruite schild met een centrale balk" toont, zoals ook werd gevoerd door Macé van Montrelais in 1241 en Garin van Montrelais in 1253. Waarschijnlijk stichtte deze Philippe in 1311 een kapel in de abdijkerk van Pontron, waar zijn voorouders werden begraven. .

Beide heren verklaarden in 1294 aan de hertog van Bretagne een ridder beschikbaar te stellen in het kader van hun landerijen. Helaas zijn de exacte namen van deze landerijen onbekend. Mogelijk ging het om Montrelais zelf en de bijbehorende gebieden, maar het zou ook kunnen dat Renaud behoorde tot de hoofdlinietak van de familie, terwijl Philippe tot een jongere tak gerekend werd. .

Renaud van Montrelais, volgens Du Paz een zoon van Jean, heer van Montrelais, werd de vader van een andere Renaud, die met Tiphaine Le Borgne trouwde. Uit hun huwelijk werd weer een Renaud geboren, heer van Montrelais, die huwde met Marie van Ancenis, dochter van de baron van Ancenis.

tr.
met

Sybille Alice de Blois, dr. van Stephen (Etienne) van Blois (koning van Engeland 1135-1154) en Daméta de Normandie, geb. Blois [Frankrijk] op 16 nov 1112, Dame du Léon, Dame de Clichy la Garenne, ovl. La Roche-Maurice [Frankrijk] in 1166, tr. (1) met haar achterneef Hervé II le Grand de Léon. Uit dit huwelijk 3 kinderen.

Uit dit huwelijk 2 kinderen.