Wennemar von Bodelschwingh
Wennemar von Bodelschwingh, geb. circa 1450, ovl. op 25 aug 1532.
Wennemar von Bodelschwingh.
Rat und Marschall des Herzogs von Kleve, Drost zu Lünen, teilte mit seinem Bruder Ernst das väterliche Erbe, Ernst bekam Mengede und wurde Stammvater der dortigen Linie, die 1604 erloschen ist.
tr. (1) in okt 1491
met
Anna van Raesfelt, dr. van Goossen (Goswin) van Raesfelt (gedeputeerde van Munster 1464) en Bertha van Homoet.
Uit dit huwelijk een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Gisbert | | | †1541 | | | 1 | 1 |
tr. (2)
met
Stineke (Christina) von Hanxleden, ovl. voor 1490.
tr. (3)
met
Anna von Romberg, ovl. na 1519.
Jutta von Wisch
Jutta von Wisch.
tr.
met
Bitter II von und zu Raesfeld, zn. van Bitter I ridder von und zu Raesfeld en Beate (Beatrix) van Zuylen-Anholt, Bitter und sien Bruder Johann geloben Wennemar van Heyden Schadloshaltung op 6 mei 1434, ovl. op 1 okt 1451.
Bitter II von und zu Raesfeld.
N". 38. Henrik heer van Homoet en Steven van Wisch vrouwe van Homoet, ter eener, en Bitter van Raesfeld, zoo voor zich als voor zijnen zoon Johan van Raesfeld, ter andere zijde, verbinden zich, van waarde te houden den scheidsbrief, waarbij hun vader Dirk heer van Wisch, in dit zelfde jaar, des Goensdaiges na Martini (den 14 November), ten overstaan.
van Dirk proost van Bielhem, Henrik heer van Wisch, Johan van Wyen Gerit van Ackooi bast, an Johan van Raesfeld, zijner dochter zoon, het huis te Schuilenborch toewijst, onder voorwaarde dat hij hetzelve van Steven van Wisch vrouwe van Homoet zou ten leen houden. Getuigen zijn: Walraven van Meurs heer van Baar, Everwijn van Goterswijk graaf van Benthem en heer van Steinvorden, Henrik heer van Wisch, Jan van Wye, Johan van Raesfeld, Wemmer van Heyden en Gerit van Ackooi (*).
7 December 1425.
Int jair onss Heren dusent vierhondert vyff ende twyntich, op onser lieuer vrouwen auont conceptio Marie virg. gloriose.
Transumpt in eenen brief van den l Julij 1464, hier.
na N°. 400.
Hermann IX von Velen
Hermann IX von Velen, geb. in 1516, ovl. in 1596.
Hermann IX von Velen.
Hermann von Velen der Ältere, Droste im Emsland und des Amtes Rheine-Bevergern, ließ sich im Jahre 1577 vom Domkapitel bzw. der Regierung in Münster mit Salzrechten belehnen. Genutzt wurden die Salzquellen am Huckesberg bei Gravenhorst und am Roten Berg bei Metelen (Stift Langenhorst). Da diese Quellen nicht genügend ergiebig waren, wandte man sich den Salzquellen bei Bentlage zu und errichtete die Salinen Gottesgab und Hermannshall. Nach der Aufteilung des Velener Besitzes unter die beiden Söhne Hermann den Jüngeren zu Velen und Alexander (I.) zu Raesfeld blieb das Salzwerk zunächst in gemeinsamer Verwaltung. Im Jahre 1639 trat Alexander (II.) zu Raesfeld seine Rechte an seinen Neffen Dietrich von Velen zu Velen ab gegen dessen Verzicht auf die Güter Hagenbeck und Engelrading. Für die Beschaffung von Brennmaterial zur Salzgewinnung ließ man sich auch die Berechtigung zur Suche nach Kohlen (bei Ibbenbüren) verleihen. Außerdem wurde eine Kupfermühle betrieben. Da der Betrieb des Salzwerks hohe Investitionen erforderte, denen ein angemessener Ertrag zeitweilig nicht entsprach, überließ die Familie von Velen im Jahre 1737 dem Fürstbischof das Salzwerk gegen den Zehnten zu Rhede und Brahe.
Hij krijgt een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Hermann X | *1544 | | †1609 | | 64 | 1 | 1 |
Adelheid von Fries
Adelheid von Fries, geb. in 1810, ovl. in 1865.
- Vader:
Moritz Christian Reichsgraf von Fries, geb. Wenen [Oostenrijk] op 6 mei 1777, ovl. Parijs [Frankrijk] op 26 dec 1826, tr. met
tr.
met
Anton Freiherr von Walterskirchen, geb. in 1796, ovl. in 1865.
Anton Freiherr von Walterskirchen.
k.k. Wirklicher Geheim Rat, Kämmerer, Reichsrats- u. Landtagsabgeordneter.
Anton von Walterskirchen
Anton Freiherr von Walterskirchen, geb. in 1796, ovl. in 1865.
Anton Freiherr von Walterskirchen.
k.k. Wirklicher Geheim Rat, Kämmerer, Reichsrats- u. Landtagsabgeordneter.
tr.
met
Adelheid von Fries, dr. van Moritz Christian Reichsgraf von Fries en Marie Therese Prinzessin zu Hohenlohe-Waldenburg-Schillingsfürst, geb. in 1810, ovl. in 1865.
Godwin Godwin Earldorman of Wessex
Godwin Godwin Earldorman of Wessex, ovl. op 15 apr 1053.
Godwin Godwin Earldorman of Wessex.
the Kingmaker, Tegn in Sussex, 1018 Ealdorman of Wessex.
GODWINE ( d. 1053 ), son of Wulfnoth, earl of the West-Saxons, the leading Englishman in the first half of the 11th century. His birth and origin are utterly uncertain; but he rose to power early in Canute's reign and was an earl in 1018. He received in marriage Gytha, a connexion of the king's, and in 1020 became earl of the West-Saxons. On the death of Canute in 1035 he joined with Queen Emma in supporting the claim of Hardicanute, the son of Canute and Emma, to the crown of his father, in opposition to Leofric and the northern party who supported Harold Harefoot ( see Hardicanute ). While together they held Wessex for Hardicanute, the ætheling Ælfred, son of Emma by her former husband Æthelred II, landed in England in the hope of winning back his father's crown; but falling into the hands of Godwine, he and his followers were cruelly done to death. On the death of Hardicanute in 1042 Godwine was foremost in promoting the election of Edward ( the Confessor ) to the vacant throne. He was now the first man in the kingdom, though his power was still balanced by that of the other great earls, Leofric of Mercia and Siward of Northumberland. His sons Sweyn and Harold were promoted to earldoms; and his daughter Eadgyth was married to the king ( 1045 ). His policy was strongly national in opposition to the marked Normanizing tendencies of the king. Between him and Edward's foreign favourites, particularly Robert of Jumièges, there was deadly feud. The appointment of Robert to the archbishopric of Canterbury in 1051 marks the decline of Godwine's power; and in the same year a series of outrages committed by one of the king's foreign favourites led to a breach between the king and the earl, which culminated in the exile of the latter with all his family ( see Edward the Confessor ). But next year Godwine returned in triumph; and at a great meeting held outside London he and his family were restored to all their offices and possessions, and the archbishop and many other Normans were banished. In the following year Godwine was smitten with a fit at the king's table, and died three days later on the 15th of April 1053.
Godwine appears to have had seven sons, three of whom - King Harold, Gyrth and Leofwine - were killed at Hastings; two others, Wulfnoth and Ælfgar, are of little importance; another was Earl Tostig ( q.v. ). The eldest son was Sweyn, or Swegen ( d. 1052 ), who was outlawed for seducing Eadgifu abbess of Leominster. After fighting for the king of Denmark he returned to England in 1049, when his murder of his cousin Beorn compelled him to leave England for the second time. In 1050, however, he regained his earldom, and in 1051 he shared his father's exile. To atone for the murder of Beorn, Sweyn went on a pilgrimage to Jerusalem, and on the return journey he died on the 29th of September 1052, meeting his death, according to one source, at the hands of the Saracens.
Son of Wulfnoth "Cild", Godwin enjoyed a position of power during Edward the Confessor's reign. His daughter married the king in 1045. He was exiled after a quarrel, but restored in 1052. He died in 1053. [ Cawley, Medieval Lands ]
tr.
met
Gytha Thorgilsdotter Estridsen van Denemarken, dr. van Thorgils Sprakling Estridsen van Denemarken, geb. circa 997, Countess of Wessex ( 1019 - 1053 ), Nun at Saint-Omer, ovl. circa 1069.
Gytha Thorgilsdotter Estridsen van Denemarken.
Not to be confused with her granddaughter and namesake. Gytha and Godwin had at least ten children. Three of them were Earls. Two of them faced each other on 25 Sep 1066 at the Battle of Stamford Bridge, where Tostig, Earl of Northumbria, was killed. The surviving Earl, Harold, was the last Anglo-Saxon to be the King of England but he died with his brothers Gyrth and Leofwine, Earl of Kent, at the Battle of Hastings on 14 Oct 1066.
At that time, Gytha was in Exeter. She is thought to be the cause of that city's rebellion, forcing William the Conqueror to lay the siege against it in 1067. He had already confiscated all the family estates of the Godwinsons so Gytha left England with the wives, widows and families of other prominent Anglo-Saxons. She afterwards disappeared from the chronicles but it is thought she went to Scandinavia, where she had relatives.
Her youngest son, Wulnoth, enjoyed a pleasant captivity in Normandy until 1087, when the Conqueror died. Her eldest daughter, Edith ( ca 1025 - 19 Dec 1075 ), was the Queen Consort and widow of King Edward the Confessor.
Uit dit huwelijk een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Harold II | *1022 | Wessex [Groot Brittanië] | †1066 | Hastings [Groot Brittanië] | 44 | 1 | 1 |
Gytha Thorgilsdotter Estridsen van Denemarken
Gytha Thorgilsdotter Estridsen van Denemarken, geb. circa 997, Countess of Wessex ( 1019 - 1053 ), Nun at Saint-Omer, ovl. circa 1069.
Gytha Thorgilsdotter Estridsen van Denemarken.
Not to be confused with her granddaughter and namesake. Gytha and Godwin had at least ten children. Three of them were Earls. Two of them faced each other on 25 Sep 1066 at the Battle of Stamford Bridge, where Tostig, Earl of Northumbria, was killed. The surviving Earl, Harold, was the last Anglo-Saxon to be the King of England but he died with his brothers Gyrth and Leofwine, Earl of Kent, at the Battle of Hastings on 14 Oct 1066.
At that time, Gytha was in Exeter. She is thought to be the cause of that city's rebellion, forcing William the Conqueror to lay the siege against it in 1067. He had already confiscated all the family estates of the Godwinsons so Gytha left England with the wives, widows and families of other prominent Anglo-Saxons. She afterwards disappeared from the chronicles but it is thought she went to Scandinavia, where she had relatives.
Her youngest son, Wulnoth, enjoyed a pleasant captivity in Normandy until 1087, when the Conqueror died. Her eldest daughter, Edith ( ca 1025 - 19 Dec 1075 ), was the Queen Consort and widow of King Edward the Confessor.
tr.
met
Godwin Godwin Earldorman of Wessex, ovl. op 15 apr 1053.
Godwin Godwin Earldorman of Wessex.
the Kingmaker, Tegn in Sussex, 1018 Ealdorman of Wessex.
GODWINE ( d. 1053 ), son of Wulfnoth, earl of the West-Saxons, the leading Englishman in the first half of the 11th century. His birth and origin are utterly uncertain; but he rose to power early in Canute's reign and was an earl in 1018. He received in marriage Gytha, a connexion of the king's, and in 1020 became earl of the West-Saxons. On the death of Canute in 1035 he joined with Queen Emma in supporting the claim of Hardicanute, the son of Canute and Emma, to the crown of his father, in opposition to Leofric and the northern party who supported Harold Harefoot ( see Hardicanute ). While together they held Wessex for Hardicanute, the ætheling Ælfred, son of Emma by her former husband Æthelred II, landed in England in the hope of winning back his father's crown; but falling into the hands of Godwine, he and his followers were cruelly done to death. On the death of Hardicanute in 1042 Godwine was foremost in promoting the election of Edward ( the Confessor ) to the vacant throne. He was now the first man in the kingdom, though his power was still balanced by that of the other great earls, Leofric of Mercia and Siward of Northumberland. His sons Sweyn and Harold were promoted to earldoms; and his daughter Eadgyth was married to the king ( 1045 ). His policy was strongly national in opposition to the marked Normanizing tendencies of the king. Between him and Edward's foreign favourites, particularly Robert of Jumièges, there was deadly feud. The appointment of Robert to the archbishopric of Canterbury in 1051 marks the decline of Godwine's power; and in the same year a series of outrages committed by one of the king's foreign favourites led to a breach between the king and the earl, which culminated in the exile of the latter with all his family ( see Edward the Confessor ). But next year Godwine returned in triumph; and at a great meeting held outside London he and his family were restored to all their offices and possessions, and the archbishop and many other Normans were banished. In the following year Godwine was smitten with a fit at the king's table, and died three days later on the 15th of April 1053.
Godwine appears to have had seven sons, three of whom - King Harold, Gyrth and Leofwine - were killed at Hastings; two others, Wulfnoth and Ælfgar, are of little importance; another was Earl Tostig ( q.v. ). The eldest son was Sweyn, or Swegen ( d. 1052 ), who was outlawed for seducing Eadgifu abbess of Leominster. After fighting for the king of Denmark he returned to England in 1049, when his murder of his cousin Beorn compelled him to leave England for the second time. In 1050, however, he regained his earldom, and in 1051 he shared his father's exile. To atone for the murder of Beorn, Sweyn went on a pilgrimage to Jerusalem, and on the return journey he died on the 29th of September 1052, meeting his death, according to one source, at the hands of the Saracens.
Son of Wulfnoth "Cild", Godwin enjoyed a position of power during Edward the Confessor's reign. His daughter married the king in 1045. He was exiled after a quarrel, but restored in 1052. He died in 1053. [ Cawley, Medieval Lands ]
Uit dit huwelijk een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Harold II | *1022 | Wessex [Groot Brittanië] | †1066 | Hastings [Groot Brittanië] | 44 | 1 | 1 |
Thorgils Sprakling Estridsen van Denemarken
Thorgils Sprakling Estridsen van Denemarken (Thrugils Sprakaleg).
Hij krijgt 2 kinderen:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Gytha | *997 | | †1069 | | 72 | 1 | 1 |
| 2 | Ulf | *967 | Hallands Iän [Zweden] | †1027 | Roskilde | 60 | 1 | 1 |
Styrbjörn Olofsson ?
Styrbjörn Olofsson ?, ovl. Upsala [Norway] in 986.
tr.
met
Thyra Haraldsdatter, dr. van Harald I "Blaatand" (Bluetooth) koning van Denemarken (koning van Denemarken 958-986, koning van Zweden 976-986), ovl. circa 1000, tr. (2) met Olav I van Noorwegen. Uit dit huwelijk geen kinderen.
Uit dit huwelijk een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Thorgils | | | | | | 1 | 2 |
Thyra Haraldsdatter
Thyra Haraldsdatter, ovl. circa 1000.
tr. (1)
met
Styrbjörn Olofsson ?, zn. van Olof Konung av Sverige (koning van Zweden) en Ingeberg Thrandsdotter de Sula (koningin van Zweden), ovl. Upsala [Norway] in 986.
Uit dit huwelijk een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Thorgils | | | | | | 1 | 2 |
tr. (2)
met
Olav I van Noorwegen.
Olof av Sverige
Olof Konung av Sverige (Olof "Mitkönig" Bjornsson), koning van Zweden, ovl. circa 950.
tr. (2)
met
Ingeberg Thrandsdotter de Sula, geb. Upsala [Norway] op 8 jan 886, koningin van Zweden, ovl. Upsala [Norway].
Uit dit huwelijk 2 kinderen:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Styrbjörn | | | †986 | Upsala [Norway] | | 1 | 1 |
| 2 | Gyrithe | *930 | Zweden [Zweden] | †1002 | | 72 | 1 | 5 |
Harald I "Blaatand" (Bluetooth) van Denemarken
Harald I "Blaatand" (Bluetooth) Blauwtand koning van Denemarken (Gormsson), geb. circa 910, koning van Denemarken 958-986, koning van Zweden 976-986, ovl. Jomsburg [Denemarken] op 1 nov 986.
Harald I "Blaatand" (Bluetooth) koning van Denemarken.
Blauwtand, Bluetooth, Blatand, Blauzahn, belehnt Hakon Jarl mit Tröndelag u.and. Landschaften Norwegens, besiegt um 950 Gnupas Sohn Sigtrygg, um 960 von Poppo bekehrt, 965 Christ, (986) verjagt. 2. Ehe mit Gyrith, Schwester Styrblörns v.Schweden, Nebenfrau Asa. Harald Blauwtand of Harald de Goede Gormsson (Deens Harald Blåtand, Noors Harald Blåtann, Duits Harald Blauzahn) was de tweede koning van Denemarken toen hij de troon overnam van zijn vader Gorm de Oude. Hij wordt soms Harald II genoemd. Ook al hadden zijn voorgangers het christendom in Denemarken ingevoerd, op aandringen van de Karolingen van het Frankische Rijk in 826, was dit geloof nog steeds niet overheersend in de noordse koninkrijken. Tussen 960 en 965 werd Harald bekeerd, zij het om politieke motieven of niet. Samen met de rest van de familie werd ook zijn zoon Sven Gaffelbaard gedoopt. Harald richtte zetels op voor bisschoppen te Sleeswijk, Ribe en Århus.
De Noorse koning Harald II (Eriksson) Grijshuid werd door Haakon Sigurdsson, graaf van Lade en Harald Blauwtand in een val gelokt en vermoord. Zodoende verenigde Harald Denemarken en Noorwegen tot een koninkrijk.
Hoeveel vrouwen Harald had is onzeker, maar Thora, Gunhilde en Gyrid (de nicht van Erik VI van Zweden) worden genoemd. Men denkt verder dat hij vier kinderen had: Håkon, Sven (Gaffelbaard), Gunhild en Tyra (die later trouwde met Styrbjörn de Sterke, een zoon van koning Olof Björnsson).
De belangrijkste kennis bron omtrent Harald is de geschiedschrijver Adam van Bremen. Deze geschiedenis zoals door hem geschreven is echter gekleurd. Zo stond hij bijvoorbeeld positief ten opzichte van Harald, terwijl hij negatieve gevoelens koesterde jegens Gorm de oude en Sven (I). Harald stierf nadat hij was weggelopen na een discussie met zijn zoon aan de verwonding die hij opliep toen hij neerhurkte achter een struik aan de kant van de weg om zijn behoefte te doen en er een pijl tussen zijn billen wed geschoten.
Harald staat ook bekend om het oprichten van een van de runenstenen te Jelling in Denemarken. Hierop staat gehouwen:.
"Harald, koning, liet deze steen maken ter herinnering aan Gorm, zijn vader en Thyra, zijn moeder. De Harald die geheel Denemarken en Noorwegen won en de Denen kerstende" in Oudnoors: "Haraltr kunukr bath kaurua kubl thausi aft kurm fathur sin auk aft thaurui muthur sina sa haraltr ias sar uan tanmaurk ala auk nuruiak auk tani karthi kristna.".
Hoeveel vrouwen Harald had is onzeker, de volgende vrouwen worden als wettige echtgenotes genoemd:.
Huwelijk voor 960: Gunhilde (verder onbekend);.
Tove (ovl. ca. 990), vermoedelijk dochter van de Slavische prins Mstivoj;.
Gyrid (vermeende zuster van Styrbjörn de Sterke en nicht van Erik VI van Zweden).
Daarnaast had hij enkele onbekende bijvrouwen.
Harald had de volgende kinderen waarvan meestal niet duidelijk is wie de moeder is:.
Hakon (961 - voor 987), veroverde Samland, leidde een Deense vloot naar Northumbria;.
Sven Gaffelbaard;.
Tyre (ovl. 1000), getrouwd met Styrbjörn de Sterke, nadien met de Slavische prins Burislav, gescheiden en hertrouwd (998) met Olaf I van Noorwegen. Volgens de saga's had zij Olof aangezet tot oorlog en na het nieuws van zijn dood in de slag bij Svolder pleegde ze zelfmoord door zich dood te hongeren. In literatuur worden enkele kinderen van Styrbjörn en Tyre genoemd, maar die zijn allemaal erg onzeker. Met Burislav kreeg ze een dochter Gunhild, waar koningin Bodil, echtgenote van Erik I van Denemarken, van afstamde. Met Olaf kreeg ze een zoon Harald, die kort na zijn geboorte overleed;.
Gunhild (ovl. 13 november 1002), gehuwd met Palle, edelman in Devon. Beiden zijn vermoord tijdens de slachtpartij op Sint-Brixius-dag;.
Mo (ovl. ca. 1015);.
Thorgny, gehuwd met Thrugot.
Magnus.
Godfried: De broers Magnus (ovl. na 969) en Godfried (ovl. ca. 988) zijn vermoedelijk kinderen van Harald met een bijvrouw. Zij bouwden een eigen rijk op in de Ierse Zee en vochten en plunderden in Schotland, Ierland, Wales en het eiland Man. Godfried werd koning van de Hebriden, waaruit het koninkrijk Man ontstond. Hij sneuvelde in een veldslag in Schotland en werd opgevolgd door zijn zoon Raegnald.
Bluetooth is een draadloos communicatieprotocol, ontwikkeld door Zweedse firma Ericsson en is genoemd naar deze koning. Het Bluetooth-logo bestaat uit zijn initialen (H en B) in Noordelijke Runentekens.
Hij krijgt 2 kinderen:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Sven I | *965 | | †1014 | Gainsborough [Groot Brittanië] | 48 | 2 | 6 |
| 2 | Thyra | | | †1000 | | | 2 | 1 |
Gunnhild Olafsdottir
Gyrithe (Gunnhild) Olafsdottir (Olafsdotter), geb. Zweden [Zweden] circa 930, koningin van Denemarken, ovl. in dec 1002.
tr.
met
Herbastus uit Denemarken (Herbastus de V Crépon Arque), zn. van Rainulf de Crépon en Gunnor van Denemarken, geb. Arque [Frankrijk] vermoedelijk 930, ovl. vermoedelijk 980, Hij krijgt geen kinderen.
Uit dit huwelijk 5 kinderen:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Gunnor | *945 | Rouen (F) | †1031 | Fécamp [Frankrijk] | 86 | 1 | 9 |
| 2 | Herbastus | *944 | Arque [Frankrijk] | | Longueville [Frankrijk] | | 1 | 2 |
| 3 | Duvelina | | | | | | 1 | 1 |
| 4 | Senfria | | | | | | 2 | 1 |
| 5 | Wevia | | | | | | 0 | 0 |
Gorm van Denemarken
Gorm koning van Denemarken, ovl. voor 950.
Gorm koning van Denemarken.
den Gamle, (Der Alte), Quellen: Jomswikingsaga von etwa 1200, Snorre Sturlason (1178-1241), Adam v. Bremen (1075). Alle alten Angaben ~ber Gorm werden heute als wertlos angesehen. Nur der Bericht, daß Erzbischof Unni von Bremen 936 Gorms Gast war, wird als zuverl~ssig betrachtet; Brenner. Einiger Dänemarks, beseitigt um 940 Gnupa v.Reidgotaland (a. Chnob), der von Heinrich I. besiegt worden war, 934 Schleswig an Otto I.?; Forssman. Vater: Hardeknut?, de Oude, Koning van Denemarken; copie van runensteen (origineel in Jelling) over Gorm en Harald bevindt zich op het Domplein te Utrecht.
Gorm de Oude (ca. 890 – ca. 950) was koning van Denemarken. Gorm was zoon van de half-legendarische koning Harthaknoet. Volgens Adam van Bremen was Harthaknoet een zoon van een verder onbekende koning Sven. Volgens de saga's was Harthaknoet zoon van de legendarische Sigurd Slang-in-het-oog, zoon van Ragnar Lodbrok en Aslaug. Harthaknoet had de macht in westelijk Denemarken. Omstreeks 910 volgde Gorm zijn vader op. Hij verenigde heel Denemarken onder zijn gezag en regeerde in Jelling. Hij overleed ca. 950 en werd begraven in een grafheuvel in Jelling. Zijn zoon Harald I van Denemarken bekeerde zich korte tijd later tot het christendom. Hij bouwde een kerk in Jelling en liet zijn ouders daar herbegraven. Het hout van de kist van Gorm in die kerk is gedateerd op 958, maar dat geeft waarschijnlijk de datum van de herbegrafenis en niet van de dood van Gorm. Gorm was getrouwd met Tyra Danebot. Hun kinderen waren: Knut (ovl. 940), vader van Harald die rijk geworden was door plundertochten, en koning van Noorwegen wilde worden. Hij was een van de moordenaars van Harald II van Noorwegen maar werd kort daarna vermoord door Håkon Sigurdsson; Gunhild (ovl. na 970), was gehuwd met Erik I van Noorwegen, bijgenaamd Bloedbijl, later ook koning van Northumbria. Moeder van acht kinderen, waaronder Harald II van Noorwegen. Na de moord op Harald vluchtte ze met haar jongste kinderen naar de Orkney-eilanden; Harald I van Denemarken, bijgenaamd Blauwtand; Toke (ovl. Gamla Uppsala, ca. 985), vader van Asbjörn (ovl. Gamla Uppsala, ca. 985). Beiden zouden hebben meegevochten in de veldslag die een einde maakte aan de poging van Styrbjörn de Sterke om koning van Zweden te worden, en waar zijn leger van trouwe strijders tot de laatste man werd gedood. Vader Toke en zoon Asbjörn zijn allebei bekend door runenstenen die in hun nagedachtenis zijn opgericht: steen bij Hällestad: "Áskell richtte deze steen op ter nagedachtenis van Tóki, zoon van Gormr, zijn trouwe heer. Hij vluchtte niet in Uppsala. Dappere mannen plaatsten deze steen in zijn nagedachtenis op de heuvel, versterkt met runen. Zij waren het dichtst bij Gormr's Tóki." steen bij Sjörup: "Saxi plaatste deze steen ter nagedachtenis van Ásbjörn, zoon van Tóki (of Tofi), zijn gezel. Hij vluchtte niet in Uppsala, maar slachtte zolang hij een wapen had." De kleine runensteen van Jelling is een monument voor Tyra. Op de steen staat de volgende tekst: Koning Gorm heeft dit monument opgericht ter nagedachtenis aan zijn vrouw Thyre, de glorie van Denemarken. Op de achterkant van de kleine steen staat: Denemarken. Het is de eerste verwijzing naar het land Denemarken in de geschiedenis.
tr.
met
Thyra Danebot, dr. van Eduard de Oudere en Egwyna , geb. Wessex [Groot Brittanië] in 880, ovl. Jelling [Denemarken] in 938.
Thyra Danebot.
Tyra Danebot (Wessex, ca. 895 - Jelling, ca. 935) was de echtgenote van Gorm de Oude, de eerste koning van Denemarken.
De afkomst van Tyra is onduidelijk. Volgens de saga's was ze een dochter van Harald Klak maar daartegen pleit dat die al in 857 werd gedood, ruim voor de vermoedelijke geboorte van Thyra. Volgens Saxo Grammaticus was ze dochter van koning Æthelred van Wessex en zuster van Æthelstan. Ethelred I overleed in 871, te vroeg om vader van Tyra te zijn, en had geen zoon Æthelstan. Tyra zou wel een zuster kunnen zijn van Athelstan van Engeland, die bovendien een handjevol zusters door heel Europa liet trouwen; een huwelijk van een zo'n zuster in Denemarken, zou daar goed bij passen. In dat geval was Tyra een dochter van Eduard de Oudere bij vermoedelijk zijn eerste vrouw Egwyna (ovl. 901). Een dochter, Eadgyth, trouwde (926) met de Deense koning van York, dus een huwelijk van een andere dochter met een Deense koning in Denemarken is niet onwaarschijnlijk. In Engelse bronnen is echter niemand te vinden die met Tyra kan worden geïdentificeerd. De bijnaam "Danebot" die haar wordt gegeven is afkomstig van de kleine runensteen van Jelling die door Gorm werd opgericht voor de nagedachtenis van Tyra. "Danebot" is een vereenvoudiging van het oud-Deense tanmarka but wat "trots/sieraad van Denemarken" betekent.
Op de steen staat de volgende tekst: " Koning Gorm heeft dit monument opgericht ter nagedachtenis aan zijn vrouw Thyre, de glorie van Denemarken. ". Op de achterkant van de kleine steen staat: Denemarken. Het is de eerste verwijzing naar het land Denemarken in de geschiedenis.
Uit dit huwelijk 2 kinderen:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Harald I | *910 | | †986 | Jomsburg [Denemarken] | 76 | 1 | 2 |
| 2 | Gunnor | *899 | | †940 | | 41 | 1 | 1 |
Thyra van Jutland
Thyra van Jutland, geb. circa 820.
Harald II van Jutland en Hathabu
Harald II koning van Jutland en Hathabu, geb. circa 785, ovl. Walcheren in 844.
tr.
met
Sigrid Helgesdotter van Ringerike, dr. van Helgi "De Chanteur" van Ringerike en Aslug van Denemarken, geb. circa 805, ovl. circa 854.
Uit dit huwelijk 2 kinderen:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Thyra | *820 | | | | | 0 | 0 |
| 2 | Gottfrid | *827 | | †887 | | 60 | 1 | 1 |
Haraldr II av Haalogaland ?
Haraldr II av Haalogaland ?, geb. circa 850, ovl. circa 896.
Hij krijgt een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Gorm | | | †950 | | | 1 | 2 |
Frotha av Haalogaland ?
Frotha av Haalogaland ? (Frotho Jelling), geb. circa 830, ovl. circa 885.
Hij krijgt een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Haraldr II | *850 | | †896 | | 46 | 1 | 1 |
Hörda-Knutr I av Haalogaland ?
Hörda-Knutr I av Haalogaland ?.
Hij krijgt een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Frotha | *830 | | †885 | | 55 | 1 | 1 |
Sigurdr II av Seeland
Sigurdr II av Seeland.
Hij krijgt een zoon: