• Vader:
  Gottfrid koning van Haithabu, zn. van Harald II koning van Jutland en Hathabu en Sigrid Helgesdotter van Ringerike, geb. circa 827, ged. in 882, ovl. in jul 887, tr. met

• Moeder:
  Mathilde van Friesland, geb. circa 845.

tr. (1)
met

Theudebert II Diederik van Saksen van Ringelheim, geb. Ringelheim [Duitsland] circa 848, ovl. op 8 dec 917.

Uit dit huwelijk een dochter:

tr. (2)
met

Ælfred de Grote van Wessex, zn. van Æthelwulf koning van Wessex (koning van Wessex 837-858) en Osburga van Wight, geb. Wantage (Wessex) tussen 848 en 849, koning van Wessex, ovl. op 26 okt 899, tr. (1) met Ealswyth of Gainsborough ?, dr. van Ethelred Mucill de Grote van Gainsborough en Aedburga Fadburn van Mercia. Uit dit huwelijk 2 kinderen.

Ælfred de Grote van Wessex.
Alfred de Grote (Oudengels: Ælfred, Ælfr?d; Wantage (Oxfordshire), 848/849 - Winchester, 26 oktober 899) was koning van Wessex van 871 tot 899.
Alfred staat bekend voor zijn verdediging van de Angelsaksische koninkrijken van Zuid-Engeland tegen de Denen. Zo werd hij de enige Engelse vorst die nog steeds het epitheton "de Grote" wordt toegekend. Alfred was de eerste koning van Wessex die zichzelf de "koning van de Angelsaksen" noemde. Details van zijn leven worden beschreven in een werk van de 10e-eeuwse Welshe geleerde en bisschop Asser. Alfred was een geleerde man die onderwijs aanmoedigde en die het rechtssysteem en de militaire structuur van zijn koninkrijk verbeterde. Hij wordt beschouwd als een heilige door sommige katholieken, maar werd nooit officieel heilig verklaard. De Anglicaanse Gemeenschap vereert hem als een christelijke held, met een feestdag op 26 oktober, en hij kan vaak gevonden worden in gebrandschilderd glas in parochiekerken van de Anglicaanse Kerk.
Alfred werd geboren in een tijd dat Engeland was verdeeld in meerdere Angelsaksische koninkrijken, terwijl de Denen in grote delen van het oosten en midden van Engeland (de 'Danelaw') de macht hadden, en de Noren ook nog aanwezig waren in het noordwesten van het land.
Als jongste zoon was Alfred voorbestemd om geestelijke te worden. Vermoedelijk heeft hij daarom een goede opleiding gehad die zijn bijzondere belangstelling voor geloof en literatuur stimuleerde. In 854 reisde Alfred met zijn vader Ethelwulf naar Rome en bezocht met hem op de terugweg het hof van de Franse koning Karel de Kale. Bij terugkomst weigerden zijn oudere broers, die als regent hadden opgetreden tijdens de afwezigheid van hun vader, om de macht af te staan en Ethelwulf werd in 856 afgezet als koning.
Alfred stierf op 26 oktober van het jaar 899 in Wantage en werd begraven in de Old Minster in Winchester. Hij werd opgevolgd door zijn zoon Eduard de Oudere. Het lichaam van Alfred werd later overgebracht naar de New Minster. Op de plaats van de New Minster is later nog de Kathedraal van Winchester gebouwd. Alfreds graf is verloren gegaan en er zijn bij archeologisch onderzoek wel stoffelijke resten gevonden die aan Alfred worden toegeschreven, maar dat is zeer twijfelachtig.
Alfred wordt als heilige vereerd in de Anglicaanse en de Oosters-orthodoxe Kerk.

the Great, direct rule of Wessex and Mercia, protector of the English under Danish rule, overlord of Eadwulf (ruler of English of Bernicia) of Welsh princes Alfred wurde von seinem Bruder Aethelred I. seit 866 an der Regierung beteiligt und war mit der Kriegführung gegen die Dänen beauftragt, die er 871 bei Ashdown schlug. Im selben Jahr wird er König von England (871 coronation in Winchester). Obwohl es ihm gelang, die Invasion von Wessex zunächst abzuwehren, wurde sein Heer 878 vernichtend geschlagen und das Land von den Eindringlingen überrannt. Er zog sich nach Somerset zurück, stellte seine Armee neu zusammen und schlug die Dänen im gleichen Jahr bei Eddington. Damit zerfiel England in ein unabhängiges angelsächsisches (von Wessex dominiertes) Gebiet und in die dänischen Territorien nordwestlich der Verbindungsstraße zwischen London und Chester, das sog. Danelaw. (885 Gebietsteilung mit den Dänen) Alfred entwickelte ein starkes Verteidigungssystem auf der Grundlage des allgemeinen Wehrdienstes aller Freien, einer Flotte und der Errichtung von Befestigungen. Diese Maßnahmen bewährten sich 893 bei einem neuen dänischen Invasionsversuch. Er ist als erster angelsächsischer König den skandinavischen Invasionen Englands erfolgreich entgegengetreten, doch ohne alle von den Dänen besetzten Gebiete befreien zu können. Alfred wurde als Oberherr sowohl von Mercien als auch von den Fürsten im südwestlichen Wales anerkannt. Er unterstützte auch Eadwulf I. v.Bamburgh, der über das Gebiet im Norden, das außerhalb des wikingischen Herrschaftsbereichs lag, herrschte. 886 gewann er die Herrschaft über London zurück; ertrat die Stadt jedoch wieder an das mit ihm verbündete Mercien ab. 892 versuchte ein neues, großes Wikingerheer, das wikingische Herrschaftsgebiet auszudehnen, scheiterte aber an den Verteidigungsmaßnahmen Alfreds, der u.a. eine Flotte und befestigte Zentren hatte errichten lassen. Die Geschichtsschreibung seiner und späterer Zeiten präsentiert ihn als Verteidiger des Christentums gegen die Heiden und Nationalheld. In den kurzen Friedensperioden seiner Regierung verbesserte er die Verwaltung des Königreiches und zwang seinen Untertanen Recht und Einheit auf. An seinem Hof errichtet er nach karolingischen Vorbild eine Schule für die Söhne des Adels und förderte die Gelehrten und Klöster, die in der Übersetzung lateinischer Werke ins Angelsächsische ermutigt wurden. Alfred schrieb möglicherweise selbst über die Geschichte und Geographie seines Landes und übersetzte Augustin, Boethius und Gregor d.Gr. Seine literarischen Aktivitäten ebneten den Weg zur Entwicklung der angelsächsischen Schriftsprache. EdMA/LdMA Q: Asser: Life of Alfred.

• Vader:
  Harald II koning van Jutland en Hathabu, zn. van Halfdan van Jutland en Hathabu en Helena van Wessex (koning van Kent 784), geb. circa 785, ovl. Walcheren in 844, tr. met

• Moeder:
  Sigrid Helgesdotter van Ringerike, dr. van Helgi "De Chanteur" van Ringerike en Aslug van Denemarken, geb. circa 805, ovl. circa 854.

tr.
met

Mathilde van Friesland, geb. circa 845.

Uit dit huwelijk een dochter: