Cees Hagenbeek
Guillaume I de Saint Omer
 
Guillaume I de Saint Omer (Willem I van Haverskerke) (Saint-Omer, de), geb. Saint-Omer [Frankrijk] in 1060, Ecuyer; châtelain de Saint-Omer (Châtelain de Saint Omer), ovl. Saint-Omer [Frankrijk] in 1128.

 

tr. in 1084
met

Aganitrude de Bruges (van Brugge), dr. van Galbert de Bruges (Notaire à la Cour de Flandre,Ecclésiastique,Historien flamand) en Marie d'Auxy, geb. Brugge [België] in 1060, ovl. Saint-Omer [Frankrijk] in 1086, tr. (2) met Alard de Warneton, geb. circa 1060. Uit dit huwelijk geen kinderen.

 

Uit dit huwelijk 4 kinderen, waaronder:


 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Guillaume*1087  †1143  561 5 

Aganitrude de Bruges
 
Aganitrude de Bruges (van Brugge), geb. Brugge [België] in 1060, ovl. Saint-Omer [Frankrijk] in 1086.

 

tr. (1) in 1084
met

Guillaume I de Saint Omer (Willem I van Haverskerke) (Saint-Omer, de), zn. van Baudouin de Saint-Omer (Seigneur de Saint-Omer (1092-1097)) en Mahault de Créquy, geb. Saint-Omer [Frankrijk] in 1060, Ecuyer; châtelain de Saint-Omer (Châtelain de Saint Omer), ovl. Saint-Omer [Frankrijk] in 1128.

 

Uit dit huwelijk 4 kinderen, waaronder:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Guillaume*1087  †1143  561 5 

tr. (2)
met

Alard de Warneton, geb. circa 1060.

Arnould IV de Marcq
 
Arnould IV Vicomte de Marcq, geb. circa 1115, here van Ardres 1147), ovl. circa 1157.

 
 

tr.
met

Adeline von Ardres, dr. van Arnulf II Le Flamand d'Ardres (Escuyer Seigneur et Châtelain d'Ardres Vicomte d'Ardres) en Gertrud von Alost, geb. circa 1110, ovl. na 1147.

 

Uit dit huwelijk een dochter:


 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Chrétienne*1138 Marck [Frankrijk] †1177 Ardres [Frankrijk] 391 3 

Adeline von Ardres
 
Adeline von Ardres, geb. circa 1110, ovl. na 1147.

 
 

tr.
met

Arnould IV Vicomte de Marcq, zn. van Elembert I de Marcq (Vicomte de Marck seigneur de Colewide(Coulogne)) en Adeline de Licques, geb. circa 1115, here van Ardres 1147), ovl. circa 1157.

 

Uit dit huwelijk een dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Chrétienne*1138 Marck [Frankrijk] †1177 Ardres [Frankrijk] 391 3 

Arnulf II Le Flamand d'Ardres
 
Arnulf II Le Flamand d'Ardres, geb. Ardres [Frankrijk] in 1071, Escuyer Seigneur et Châtelain d'Ardres Vicomte d'Ardres, ovl. in 1139.


Arnulf II Le Flamand d'Ardres.
Arnoul II van Ardres, ook bekend als "de Oude" of "de Vlaming", werd opgeleid in Normandië en Engeland aan het hof van Willem de Veroveraar, dankzij de gunst van graaf Eustachius van Boulogne. Hij kreeg bij deze gelegenheid Engelse leengoederen toegewezen. In 1096 nam hij deel aan de Eerste Kruistocht samen met Robert, graaf van Vlaanderen.
Hij ondersteunde de abdij van Ardres in 1110, maar had ook gewapende conflicten met de heren van Balinghem, Fiennes en Manasses van Guînes. Het beleg van Ardres werd op het nippertje afgeslagen. Arnoul versterkte en breidde zijn stad Ardres uit, bouwde een donjon en een residentie, ontworpen door zijn architect Lous van Bourbourg. Hij bracht een beer naar Ardres als attractie.
Hij was getrouwd met Gertrude van Gent (of van Aalst), die als bruidsschat Rodenberg en Ostberg meebracht, evenals andere landgoederen, waaronder de heerlijkheid van Brugge, Caternesse, Isendic en Wlendic. Ze was de zus van Boudewijn de Dikke, heer van Aalst, die Arnoul ontmoette tijdens een toernooi in het Tournaisis.
Hij stond bekend om gierigheid, hebzucht en wreedheid jegens zijn onderdanen.
Zijn wapen was: "van sabel met een zilveren schildhoofd.".

Rond 1095 volgt Arnoul II, genaamd de Oude, zijn vader Arnoul I van Ardres op. Hij vertrekt op de Eerste Kruistocht samen met Robert II, graaf van Vlaanderen, Godfried van Bouillon, zoon van de graaf van Boulogne, Fulco, zoon van de graaf van Guînes, Robert heer van Licques… Hij is met Robert II bij het beleg van Antiochië. Volgens Lambert van Ardres brengt Arnoul relieken mee terug naar Ardres: van de baard van Onze Heer, het hout van het ware kruis en andere heilige voorwerpen. In 1110 ondertekent hij een oorkonde voor de abdij van Andres, waar hij wordt genoemd Arnoul van Ardres, de Vlaming. Hij trouwt met Gertrude van Gent en ontvangt als bruidsschat land van de heerlijkheid van Brugge.

Arnoul probeert een vijver aan te leggen in Brames, tegen de wil van de graaf van Guînes en verschillende heren. De heren van Fiennes, die zich eerder tegen zijn vader hadden gekeerd, nemen de wapens op tegen hem. Maar Arnoul verslaat en verjaagt hen, waarna zij zich opnieuw met hem verzoenen.

Manasses, graaf van Guînes, voert oorlog tegen Arnoul omdat deze weigert hem hulde te brengen, zoals zijn vader deed. Op een dag belegert Manasses Ardres, brandt huizen en de kerk plat, en Arnoul moet zich terugtrekken in de donjon. Arnoul doet een uitval en verdrijft de belegeraars tot in Guînes. Tijdens de wapenstilstand repareert en verbreedt Arnoul de gracht van de vesting. Uiteindelijk sluit hij vrede met Manasses. Hij bouwt op zijn donjon een prachtig houten huis, dat de mooiste huizen van Vlaanderen overtreft.

Arnoul de Oude, heer van Ardres, en zijn vrouw Gertrude van Gent stonden bekend om hun gierigheid. Rond 1100 reist Arnoul naar Engeland, waar koning Willem II hem een beer schenkt die hij mee terugbrengt naar Ardres. Zijn vazallen vinden het schouwspel zo leuk dat ze vragen de beer op elke feestdag te mogen zien. Ze verplichten zich zelfs om hem dagelijks een brood te geven voor zijn voeding. Ze hadden niet voorzien dat, zelfs na de dood van de beer, de heer van Ardres dit brood als belasting zou blijven eisen; men noemde het "het brood der ellende" of "het voer van de beer.".
Volgens Lambert liet Gertrude, Arnouls vrouw, om haar kudde uit te breiden lammeren eisen van alle onderdanen in Ardres. De dienaren, belast met deze taak, kwamen aan bij een arme vrouw waar zeven kinderen hongerig huilden. Bij wijze van grap drongen zij aan, waarop zij antwoordde dat als zij een kind wilden meenemen om te voeden, zij dat graag toeliet. Gertrude ging hiermee akkoord, en toen dit meisje oud genoeg was om te trouwen, trouwde ze haar uit en bracht haar in een staat van eeuwige dienstbaarheid. Ze maakte ook een aantal vrije mannen die uit haar streek kwamen om haar te dienen, tot lijfeigenen. (Haar zoon Boudewijn zou hen later bevrijden.).

 
 

tr.
met

Gertrud von Alost (Gertrude de Gand) h, dr. van Boudewijn I heer van Aalst van Gent ridder (ridder, heer van Aalst, Waas, Drongen en Ruiselede) en Oda Gent van Vlaanderen, geb. Gent [België] in 1075, ovl. Ardres [Frankrijk] in 1138.

 

Uit dit huwelijk een dochter:


 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Adeline*1110  †1147  371 1 

Gertrud von Alost
 
Gertrud von Alost (Gertrude de Gand) h, geb. Gent [België] in 1075, ovl. Ardres [Frankrijk] in 1138.

 
 

tr.
met

Arnulf II Le Flamand d'Ardres, zn. van Arnoul I le Vieux dit l'Avoué d'Ardres (Seigneur, Vicomte ; Chatelain de Furnes) en Mahaut de Marquise, geb. Ardres [Frankrijk] in 1071, Escuyer Seigneur et Châtelain d'Ardres Vicomte d'Ardres, ovl. in 1139.

 


Arnulf II Le Flamand d'Ardres.
Arnoul II van Ardres, ook bekend als "de Oude" of "de Vlaming", werd opgeleid in Normandië en Engeland aan het hof van Willem de Veroveraar, dankzij de gunst van graaf Eustachius van Boulogne. Hij kreeg bij deze gelegenheid Engelse leengoederen toegewezen. In 1096 nam hij deel aan de Eerste Kruistocht samen met Robert, graaf van Vlaanderen.
Hij ondersteunde de abdij van Ardres in 1110, maar had ook gewapende conflicten met de heren van Balinghem, Fiennes en Manasses van Guînes. Het beleg van Ardres werd op het nippertje afgeslagen. Arnoul versterkte en breidde zijn stad Ardres uit, bouwde een donjon en een residentie, ontworpen door zijn architect Lous van Bourbourg. Hij bracht een beer naar Ardres als attractie.
Hij was getrouwd met Gertrude van Gent (of van Aalst), die als bruidsschat Rodenberg en Ostberg meebracht, evenals andere landgoederen, waaronder de heerlijkheid van Brugge, Caternesse, Isendic en Wlendic. Ze was de zus van Boudewijn de Dikke, heer van Aalst, die Arnoul ontmoette tijdens een toernooi in het Tournaisis.
Hij stond bekend om gierigheid, hebzucht en wreedheid jegens zijn onderdanen.
Zijn wapen was: "van sabel met een zilveren schildhoofd.".

Rond 1095 volgt Arnoul II, genaamd de Oude, zijn vader Arnoul I van Ardres op. Hij vertrekt op de Eerste Kruistocht samen met Robert II, graaf van Vlaanderen, Godfried van Bouillon, zoon van de graaf van Boulogne, Fulco, zoon van de graaf van Guînes, Robert heer van Licques… Hij is met Robert II bij het beleg van Antiochië. Volgens Lambert van Ardres brengt Arnoul relieken mee terug naar Ardres: van de baard van Onze Heer, het hout van het ware kruis en andere heilige voorwerpen. In 1110 ondertekent hij een oorkonde voor de abdij van Andres, waar hij wordt genoemd Arnoul van Ardres, de Vlaming. Hij trouwt met Gertrude van Gent en ontvangt als bruidsschat land van de heerlijkheid van Brugge.

Arnoul probeert een vijver aan te leggen in Brames, tegen de wil van de graaf van Guînes en verschillende heren. De heren van Fiennes, die zich eerder tegen zijn vader hadden gekeerd, nemen de wapens op tegen hem. Maar Arnoul verslaat en verjaagt hen, waarna zij zich opnieuw met hem verzoenen.

Manasses, graaf van Guînes, voert oorlog tegen Arnoul omdat deze weigert hem hulde te brengen, zoals zijn vader deed. Op een dag belegert Manasses Ardres, brandt huizen en de kerk plat, en Arnoul moet zich terugtrekken in de donjon. Arnoul doet een uitval en verdrijft de belegeraars tot in Guînes. Tijdens de wapenstilstand repareert en verbreedt Arnoul de gracht van de vesting. Uiteindelijk sluit hij vrede met Manasses. Hij bouwt op zijn donjon een prachtig houten huis, dat de mooiste huizen van Vlaanderen overtreft.

Arnoul de Oude, heer van Ardres, en zijn vrouw Gertrude van Gent stonden bekend om hun gierigheid. Rond 1100 reist Arnoul naar Engeland, waar koning Willem II hem een beer schenkt die hij mee terugbrengt naar Ardres. Zijn vazallen vinden het schouwspel zo leuk dat ze vragen de beer op elke feestdag te mogen zien. Ze verplichten zich zelfs om hem dagelijks een brood te geven voor zijn voeding. Ze hadden niet voorzien dat, zelfs na de dood van de beer, de heer van Ardres dit brood als belasting zou blijven eisen; men noemde het "het brood der ellende" of "het voer van de beer.".
Volgens Lambert liet Gertrude, Arnouls vrouw, om haar kudde uit te breiden lammeren eisen van alle onderdanen in Ardres. De dienaren, belast met deze taak, kwamen aan bij een arme vrouw waar zeven kinderen hongerig huilden. Bij wijze van grap drongen zij aan, waarop zij antwoordde dat als zij een kind wilden meenemen om te voeden, zij dat graag toeliet. Gertrude ging hiermee akkoord, en toen dit meisje oud genoeg was om te trouwen, trouwde ze haar uit en bracht haar in een staat van eeuwige dienstbaarheid. Ze maakte ook een aantal vrije mannen die uit haar streek kwamen om haar te dienen, tot lijfeigenen. (Haar zoon Boudewijn zou hen later bevrijden.).

Uit dit huwelijk een dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Adeline*1110  †1147  371 1 

Adelendis de Chievres
Adelendis de Chievres.

tr.
met

Dietrich I van Peteghem ridder, zn. van Hugo van Peteghem, ovl. na 1096.

 

Uit dit huwelijk een zoon:


 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Gwijde  †1117   1 1 

Raoul III van Nesle
Raoul III graaf van Nesle, geb. circa 1152, Comte de Soissons Chatelain de Noyon et Sgr de Bruges, ovl. circa 1237.

tr.
met

Alix (Aleida, Adelaide) van Avesnes (Alix d' Avesnes), dr. van Jacob d'Oisy d'Avesnes (heer van Avesnes, Leuze en Condé, Landrecies) en Adelfia (Adèle) de Guise (erfdochter van Guise c.a.), ovl. in 1239, tr. (1) met Roger van Rosoy Seigneur de Montcornet et de Chaumont-Porcien. Uit dit huwelijk 3 dochters.

 


Roger van Rosoy Seigneur de Montcornet et de Chaumont-Porcien.
nach 1188 Herr v. Rosoy.
Hugo van Peteghem
Hugo van Peteghem, ovl. na 1064.


Hij krijgt 2 zonen:


 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Dietrich I  †1096   1 1 
2 Arnold I  †1065   0 0 

Arnold I van Oudenaarde
Arnold I van Oudenaarde, ovl. na 1065.

Gerard de Rosoy
Gerard Sire de Rosoy, geb. circa 1065.

tr.
met

Petronille .

Uit dit huwelijk een zoon:


 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Clarenbout*1100  †1152  521 2 

Sibille de Chateau-Porcien
Sibille de Chateau-Porcien.

Sibille de Chateau-Porcien.
verlaat haar man.

tr, (gesch. circa 1104)
met

Godfried graaf van Namen1, zn. van Albert III van Namen (graaf van Namen 1064) en Ida van Saksen (weduwe van Frederik v. Luxemburg), geb. circa 1067, graaf van Namen 1102, ovl. Floreffe [België] op 19 aug 1139, tr. (1) met Ermesinde gravin van Luxemburg. Uit dit huwelijk 4 kinderen.

Uit dit huwelijk 2 dochters:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Elizabeth*1087     1 2 
2 Flandrine*1098 Namen [België] †1140  421 3 



Bronnen:
1.Prometheus Kwartierstatenboeken (Deel XIII) (blz. 290)
Roger de Chateau-Porcien
Roger de Chateau-Porcien.


Hij krijgt een dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Sibille     1 2 

Beatrix de Chièvres
Beatrix (Béatrix) de Chièvres (van Ath), geb. in 1080, Dame de Le Roeulx, ovl. in 1136.

tr. (1)
met

Gérard de Oudenaarde, geb. in 1095, ovl. circa 1145.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Arnold  †1198   1 1 

tr. (2)
met

Arnulf (Arnurf) graaf van Henegouwen (de Hainaut), zn. van Boudewijn II graaf van Henegouwen (graaf van Henegouwen (1071)) en Ida van Leuven, geb. circa 1085, ovl. voor 1146.

tr. (3)
met

Gilles de Trazégnies, zn. van Jean de Trazégnies (Seigneur de Trazeignies, de Silly, et de Braine-le-Château) en Aleide d'Avesnes, geb. circa 1075 (1069), ovl. in 1169.

Uit dit huwelijk een zoon:


 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Othon I*1092  †1136 Chapelle-Lez-Herlaimont [België] 442 2 

Ikenai ?
Ikenai ? .

tr.
met

Hendrik II 'Curlmantle' Plantagenet (Henry II. King of England), zn. van Geoffrey V 'Plantagenet' van Anjou (graaf van Anjou) en Mathilde(Aethelic) van Engeland (koningin van Duitsland), ged. Le Mans (kathedraal Saint Julien) [Frankrijk] op 25 mrt 1133, Koning van Engeland 1154-1189, ovl. Chinon [Frankrijk] op 6 jul 1189, begr. Fontevrault (F) op 13 jul 1189, tr. (1) met Eleonore hertogin Aquitanië-Poitou. Uit dit huwelijk 8 kinderen, tr. (2) met Alix van Frankrijk, dr. van Lodewijk VII van Frankrijk (Koning 1137 van Frankrijk) en Adelheid van Blois-Champagne (mede-regentes). Uit dit huwelijk geen kinderen.

Uit dit huwelijk een zoon:


 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Godfried*1151  †1212  610 0 



Bronnen:
1.Eleonore van Aquitanië, GeschieHistorische biografie, Dr. Guus Pikkemaat, Aspect, Soesterberg, 2007, 978-90-5911-510-1 (B 068)
2.De Bourgondiërs Aartsvaders van de Lage Landen, De Bourgondiërs Aartsvaders van de Lage Lan, Bart van Loo, De Bezige Bij, Amsterdam, 2024 (B 067) (blz/akte 54)
Godfried Plantagenet Archbishop of York
Godfried Plantagenet Archbishop of York, geb. circa 1151, ovl. in 1212.



Bronnen:

1.Eleonore van Aquitanië, GeschieHistorische biografie, Dr. Guus Pikkemaat, Aspect, Soesterberg, 2007, 978-90-5911-510-1 (B 068)
2.De Bourgondiërs Aartsvaders van de Lage Landen, De Bourgondiërs Aartsvaders van de Lage Lan, Bart van Loo, De Bezige Bij, Amsterdam, 2024 (B 067) (blz/akte 54)
Catherine de Conde Dame de Buquoy de Duisant et d'Aubigny
Catherine de Conde Dame de Buquoy de Duisant et d'Aubigny, ovl. na 20 mei 1329.

tr.
met

Jacques I Châtillon St. Pol, zn. van Guido II van Châtillon-St. Pol (graaf van St. Pol) en Mathilde van Brabant, gouverneur van Vlaanderen, vermeld 1292, ovl. Kortrijk [België] op 11 jul 1302.

Uit dit huwelijk een dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Beatrix  †1350   1 1 

Hugues I de Châtillon-St. Pol Seignneur de Chatillon de Troissy de Crecy de Ancre
Hugues I de Châtillon-St. Pol Seignneur de Chatillon de Troissy de Crecy de Ancre, graaf in 1231.

tr.
met

Marie d'Avenes Dame de Blois, dr. van Walter (Gauthier II) d'Oisy en Margaretha van Blois, ovl. circa 1241.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Guido*1225  †1289  631 3 

Marie d'Avenes Dame de Blois
Marie d'Avenes Dame de Blois, ovl. circa 1241.

tr.
met

Hugues I de Châtillon-St. Pol Seignneur de Chatillon de Troissy de Crecy de Ancre, zn. van Gaucher III de Châtillon-St. Pol Seignneur de Chatillon de Montjay de Crecy de Pierrefonds en Elisabeth Candavène de Soissons Comtesse de Saint-Pol (Comtesse de Saint-Pol), graaf in 1231.

Otto I paltsgraaf van Bourgondië.
Otto II. v. Hohenstaufen, 1189/1190 Pfalzgraf, 1195 ermordet er den Grafen v.Mömpelgard, 27.9.1197 Ulrich v.Pfirt.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Guido*1225  †1289  631 3 

Gaucher III de Châtillon-St. Pol Seignneur de Chatillon de Montjay de Crecy de Pierrefonds
Gaucher III de Châtillon-St. Pol Seignneur de Chatillon de Montjay de Crecy de Pierrefonds, ovl. in okt 1219.

tr.
met

Elisabeth Candavène de Soissons Comtesse de Saint-Pol, dr. van Hugues IV Comte de Saint-Pol en Jolenta van Henegouwen, geb. circa 1180, Comtesse de Saint-Pol, ovl. voor 1233.

Elisabeth Candavène de Soissons Comtesse de Saint-Pol.
Comtesse de Saint-Pol (1205-après 1232).

Élisabeth Candavène, décédée vers 1240/1247, est une noble du xiiie siècle, héritière du comté de Saint-Pol. Elle le dirige après la mort de son mari, Gaucher III de Châtillon, mais ses fils Guy et Hugues, la privent successivement de ses pouvoirs grâce au soutien de la monarchie française1.

Sommaire 1 Biographie 2 Références 3 Bibliographie 4 Articles connexes Biographie Élisabeth est la fille aînée de Hugues IV de Campdavaine, comte de Saint-Pol et de son épouse Yolande de Hainaut. Faute de frère, elle est considérée comme l'héritière de son père, dès son enfance2. En 1196, elle épouse Gaucher III de Châtillon, proche de Philippe Auguste, probablement sous la pression de ce dernier3.

À la mort de son père, en 1205, c'est son mari qui exerce le pouvoir sur le comté, en l'associant parfois à ses décisions4. Quand celui-ci meurt en 1219, elle prend les rênes sans y convier ses fils, Guy et Hugues, pourtant déjà majeurs5. Le cadet prend possession des terres héritées de son père en Champagne5, tandis que le premier entreprend de dépouiller sa mère de ses droits et propriétés. Il y parvient à travers deux traités, en 1222 et 12236, mais meurt en 1226, ce qui permet à Élisabeth de reprendre la main sur son héritage7.

Hugues demande alors à hériter de son frère8 et entre en conflit avec sa mère. Probablement pour obtenir le soutien de Ferdinand de Bourgogne, alors en guerre avec la dynastie capétienne, la comtesse épouse le chevalier de rang inférieur Jean de Béthune en 1228, mais cela ne suffit pas, et elle cède à son deuxième fils en se repliant dans le château de Cercamp9. Elle y restera jusqu'à sa mort, entre 1240 et 124710.

Dame d'Encre & Lucheux, Comtesse de Saint-Pol (1219-1228).

Uit dit huwelijk 3 kinderen:


 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Hugues I     1 1 
2 Guy I  †1226   1 1 
3 Eustachie*1210  †1242  321 3