Cees Hagenbeek
Toda (Adelaida) de Burgund
Toda (Adelaida) de Burgund (van Bourgondië).

tr.
met

Bernat I (Bernard) de Besalú i de Ripoll, ovl. in 1020.

Uit dit huwelijk 2 kinderen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Constanca     1 1 
2 Guillem     1 1 

Guillem III de Besalú i de Ripoll
Guillem III de Besalú i de Ripoll.

tr.
met

Adelaida ? .

Uit dit huwelijk een dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Adelaida     1 0 

Adelaida ?
Adelaida ? .

tr.
met

Guillem III de Besalú i de Ripoll, zn. van Bernat I de Besalú i de Ripoll en Toda (Adelaida) de Burgund.

Uit dit huwelijk een dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Adelaida     1 0 

Bernat II de Carcassona Comte de Bigorra
Bernat II de Carcassona Comte de Bigorra, ovl. in 1065.

tr.
met

Clemencia ? .

Uit dit huwelijk een dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Clemencia     1 1 

Clemencia ?
Clemencia ? .

tr.
met

Bernat II de Carcassona Comte de Bigorra, zn. van Bernat Roger de Comenge Comte de Couserans et de Bigorre Senyor de Foix (heer van Comminges, graaf van Bigorre) en Gersende gravin van Bigorre, ovl. in 1065.

Uit dit huwelijk een dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Clemencia     1 1 

Bernat Roger de Comenge Comte de Couserans et de Bigorre Senyor de Foix
Bernat Roger (Bernard Roger) de Comenge Comte de Couserans et de Bigorre Senyor de Foix, van Foix, geb. in 981, heer van Comminges, graaf van Bigorre, ovl. circa 1038.

 

tr.
met

Gersende gravin van Bigorre, dr. van Garcia Arnaud van Bigorre en Richarde van Astarac, geb. circa 970, ovl. circa 1036 (na 1038).

Uit dit huwelijk 4 kinderen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Bernat  †1065   1 1 
2 Gilberga  †1049   1 1 
3 Clementia*1000  †1050  501 2 
4 Estefania  †1058   1 0 

Adelaide d'Auvergne
Adelaide (Adelinda) d'Auvergne (Auververgne, d'), geb. circa 870, ovl. in 906.

tr.
met

Acfred Ier (Acfred II) graaf de Carcassona, zn. van Oliba II graaf de Carcasonne en Richilda , geb. circa 890, graaf van Razès, ovl. circa 934.

Acfred Ier graaf de Carcassona.
hertog van Aquitanië, graaf van Auvergne.

Uit dit huwelijk 3 dochters:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Arsenda*920  †970  491 2 
2 Engelberge*895  †936  411 3 
3 Adélais*880 Toulouse [Frankrijk] †925 Rodez [Frankrijk] 451 7 

Bernard II dit Plantevelu d'Auvergne
Bernard II dit Plantevelu d'Auvergne (Bernard Plantapilosa), geb. op 22 mrt 841, graaf van Touluse, ovl. in 886.

Bernard II dit Plantevelu d'Auvergne (Bernard Plantapilosa).
Bernard-Plantevelue d'AUTUN. Graaf van Autun (864-869), van Rodez (864-874), van Auvergne na 872. Bernard Plantevelue was de zoon van Bernard van Septimanie en Dhuoda. Hij was nog maar een jong kind toen zijn vader en broer werden geëxecuteerd op bevel van koning Karel de Kale. Dankzij haar steun weet zijn moeder, Dhuoda, genade te verkrijgen van de koning, en Bernard krijgt op volwassen leeftijd de titel van graaf van Autun.

In 863 trouwt hij met Ermengarde, de zus van Guérin, graaf van Auvergne. In 864 probeert Bernard Plantevelue in Pîtres koning Karel II de Kale en diens belangrijkste raadgevers te vermoorden, die hij verantwoordelijk houdt voor de executie van zijn vader en broer. Het complot wordt echter ontdekt, en Bernard wordt gedwongen te vluchten. Hij raakt in ongenade en zijn bezittingen worden toegewezen aan Robert de Sterke. Bernard blijft echter aan de leiding van het graafschap Autun, waar hij angst en terreur zaait.

In 869 steunt hij Karel de Kale in de Elzas na de valse melding van het overlijden van Lodewijk de Duitser. Bernard wint zijn genade terug, herstelt zijn graafschap Autun, dat hij nooit echt heeft opgegeven, en verkrijgt het graafschap Auvergne dat werd beheerd door zijn zwager Guérin, die in hetzelfde jaar stierf. Bernard wordt dan lid van de koninklijke raad samen met Bernard van Gotië en Bernard het Kalf, die de drie machtige clans van Zuid-Frankrijk vertegenwoordigen (de Guilhermides voor Bernard Plantevelue, de Rogonides voor Bernard van Gotië en de Raymondins voor Bernard het Kalf).

De samenwerking tussen de drie Bernards is echter van korte duur, en in 872 laat Bernard Plantevelue Bernard het Kalf, graaf van Toulouse, vermoorden. De koning kent hem het graafschap Toulouse-Rouergue toe. In 877, na de dood van Karel de Kale, probeert zijn zoon Lodewijk de Stamelaar, vanwege zijn zwakke autoriteit, de machtige edelen van het koninkrijk te paaien door hen eerbewijzen toe te kennen. Bernard van Gotië profiteert hier het meest van. Aartsbisschop Hincmar van Reims gebruikt overtuiging om Bernard Plantevelue, Boson van Vienne en Hugo van Frankrijk tegen Bernard van Gotië te verenigen. Bernard van Gotië wordt verslagen en zijn eerbewijzen worden herverdeeld onder Bernard Plantevelue, Thierry de Kamerheer en enkele anderen. In 879, na de dood van Lodewijk de Stamelaar, worden zijn twee zonen, Lodewijk en Carloman, gekroond. Grote geestelijken en edelen komen echter samen om een geschiktere man te kiezen die de Kerk en het land kan beschermen. Ze kiezen Boson als koning en besluiten het koninkrijk Bourgondië te herstellen, dat bestaat uit de uitgestrekte bezittingen van Boson. In 880 komt Bernard Plantevelue, als belangrijkste luitenant van de broers Lodewijk en Carloman, in conflict met de usurpator. Hij wint de slag bij Macon en wordt de graaf ervan. In 881 stelt keizer Karel de Dikke zijn autoriteit vast over het Lyonnais en het Viennois. Hij geeft Bernard Plantevelue de opdracht om in zijn naam de regio's te besturen die op Boson zijn veroverd en om de strijd tegen de usurpator voort te zetten. In 885 krijgt Bernard de titel van markies van Aquitanië. Zijn zoon Willem volgt hem op in 886.

tr.
met

Ermengarde van Chalon, dr. van Bernard I "Le Vieux" de Toulouse (Comte de Rouergue et de Toulouse - Comte d'Autun d'Auvergne (846-858)) en Lieutgarde d'Auvergne (Dame d'Auvergne), geb. in 850, Dame de Vergy, ovl. in jun 881.

Uit dit huwelijk 3 kinderen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Adelaide*870  †906  361 3 
2 Ava*865 Saint-Emilion [Frankrijk] †895 Saurier [Frankrijk] 301 2 
3 Raculf*965     1 2 

Ermengarde van Chalon
Ermengarde van Chalon, geb. in 850, Dame de Vergy, ovl. in jun 881.

tr.
met

Bernard II dit Plantevelu d'Auvergne (Bernard Plantapilosa), zn. van Bernard le Veau du Périgord en Dode Dhuoda Sanchez de Gascogne (Comtesse d'Agen,Duchesse de Septimanie), geb. op 22 mrt 841, graaf van Touluse, ovl. in 886.

Bernard II dit Plantevelu d'Auvergne (Bernard Plantapilosa).
Bernard-Plantevelue d'AUTUN. Graaf van Autun (864-869), van Rodez (864-874), van Auvergne na 872. Bernard Plantevelue was de zoon van Bernard van Septimanie en Dhuoda. Hij was nog maar een jong kind toen zijn vader en broer werden geëxecuteerd op bevel van koning Karel de Kale. Dankzij haar steun weet zijn moeder, Dhuoda, genade te verkrijgen van de koning, en Bernard krijgt op volwassen leeftijd de titel van graaf van Autun.

In 863 trouwt hij met Ermengarde, de zus van Guérin, graaf van Auvergne. In 864 probeert Bernard Plantevelue in Pîtres koning Karel II de Kale en diens belangrijkste raadgevers te vermoorden, die hij verantwoordelijk houdt voor de executie van zijn vader en broer. Het complot wordt echter ontdekt, en Bernard wordt gedwongen te vluchten. Hij raakt in ongenade en zijn bezittingen worden toegewezen aan Robert de Sterke. Bernard blijft echter aan de leiding van het graafschap Autun, waar hij angst en terreur zaait.

In 869 steunt hij Karel de Kale in de Elzas na de valse melding van het overlijden van Lodewijk de Duitser. Bernard wint zijn genade terug, herstelt zijn graafschap Autun, dat hij nooit echt heeft opgegeven, en verkrijgt het graafschap Auvergne dat werd beheerd door zijn zwager Guérin, die in hetzelfde jaar stierf. Bernard wordt dan lid van de koninklijke raad samen met Bernard van Gotië en Bernard het Kalf, die de drie machtige clans van Zuid-Frankrijk vertegenwoordigen (de Guilhermides voor Bernard Plantevelue, de Rogonides voor Bernard van Gotië en de Raymondins voor Bernard het Kalf).

De samenwerking tussen de drie Bernards is echter van korte duur, en in 872 laat Bernard Plantevelue Bernard het Kalf, graaf van Toulouse, vermoorden. De koning kent hem het graafschap Toulouse-Rouergue toe. In 877, na de dood van Karel de Kale, probeert zijn zoon Lodewijk de Stamelaar, vanwege zijn zwakke autoriteit, de machtige edelen van het koninkrijk te paaien door hen eerbewijzen toe te kennen. Bernard van Gotië profiteert hier het meest van. Aartsbisschop Hincmar van Reims gebruikt overtuiging om Bernard Plantevelue, Boson van Vienne en Hugo van Frankrijk tegen Bernard van Gotië te verenigen. Bernard van Gotië wordt verslagen en zijn eerbewijzen worden herverdeeld onder Bernard Plantevelue, Thierry de Kamerheer en enkele anderen. In 879, na de dood van Lodewijk de Stamelaar, worden zijn twee zonen, Lodewijk en Carloman, gekroond. Grote geestelijken en edelen komen echter samen om een geschiktere man te kiezen die de Kerk en het land kan beschermen. Ze kiezen Boson als koning en besluiten het koninkrijk Bourgondië te herstellen, dat bestaat uit de uitgestrekte bezittingen van Boson. In 880 komt Bernard Plantevelue, als belangrijkste luitenant van de broers Lodewijk en Carloman, in conflict met de usurpator. Hij wint de slag bij Macon en wordt de graaf ervan. In 881 stelt keizer Karel de Dikke zijn autoriteit vast over het Lyonnais en het Viennois. Hij geeft Bernard Plantevelue de opdracht om in zijn naam de regio's te besturen die op Boson zijn veroverd en om de strijd tegen de usurpator voort te zetten. In 885 krijgt Bernard de titel van markies van Aquitanië. Zijn zoon Willem volgt hem op in 886.

Uit dit huwelijk 3 kinderen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Adelaide*870  †906  361 3 
2 Ava*865 Saint-Emilion [Frankrijk] †895 Saurier [Frankrijk] 301 2 
3 Raculf*965     1 2 

Elisabeth d'Urgell
Elisabeth d'Urgell.

tr. circa 1065, (gesch. circa 1071)
met

Sancho Ramirez Rey de Aragon y de Pamplona Conde de Ribagorca y Sobrarbe, zn. van Don Ramiro I Rey de Aragon Conde de Ribagorca y Sobrarbe en Gilberga Ermessenda de Couserance, geb. in 1045, ovl. in jun 1094, tr. (1) circa 1076 met Felicitas (Felicie) van Roucy, dr. van Hilduin IV de Ponthieu-Montdidier (heer van Ramerupt, Acris en Breteuil, graaf van Roucy) en Adelheid van Roucy (bur Abbaye de Liessies), ovl. op 24 apr 1086. Uit dit huwelijk een zoon.

Sancho Ramirez Rey de Aragon y de Pamplona Conde de Ribagorca y Sobrarbe.
Sancho III. 1063 Rey de Aragonia, Sancho V, 1076 Rey de Navarra.

Paulus van Haestrecht
Paulus van Haestrecht1, geb. Haastrecht circa 1340, Tresorier van Holland 1393-1394, heer van Haastrecht, Loon op Zand, Tilburg Goirle Drunen en Gansoy, ovl. in 1403.

Paulus van Haestrecht.
De mannelijke Van Haestrecht-telgen waren niet onbekend met het verwekken van natuurlijke kinderen. Het schijnt de geest van die tijd te zijn geweest. Jan III van Berlaer, + 1425, heer van Helmond en Keerbergen had een groot aantal natuurlijke kinderen uit diverse relaties. Uit zijn wettige huwelijk had hij geen kinderen. Zijn vrouw overleed in 1418. Pas in 1425 huwde hij met de moeder van zijn laatste natuurlijke kinderen waarbij hij zijn twee dochters die na 1418 waren geboren wettigde. Pauwels van Haestrecht heeft op 16 april 1383 allodiaal goed o.a. een huis en erf "dat hi timmeren sal tot Lone", aan de gravin van Holland in leen opdracht, met de opmerking dat hij daaraan tocht "sine wive di hi nu heeft". Op zaterdag na Sint Willebrordsdag 1386 draagt Pauwels de  Tiendhoven op aan de graaf ten behoeve van zijn zoon Roelof die hij nu heeft bij vrouwe Elsbeen van Dalem, behoudens de tocht van (moeder) Elsbene. daardiir is bekend dat Pauwels vóór 16-4-1383 gehuwd is met Elsbeen van Dalem, dochter van Roelof van Dalem en Beatrix van Duivenvoorde en dat hun zoon Roelof geboren is vóór 7 november 1386. Dat is dus feitelijk wat we.
zeker weten. Het bovenstaande sluit evenwel niet uit dat er meer kinderen geboren waren uit het huwelijk van heer Pauwels en Elsbeen van Dalem.

tr. kort voor nov 1381
met

Jkvr Bele Roeloefsdochter (Elsebe, Elsbeen) van Dalem1, dr. van Roelof II van Dalem van Dongen ridder (ridder, beleend te Sleeuwijk 1336, baljuw van Zuid-Holland 1346, verneld 1350-1361) en Beatrijs Willemsdr van Duivenvoorde en Wassenaer (beleend met Zwaluwe), tr. (1) met Gijsbrecht van Heukelom. Uit dit huwelijk een zoon.

Uit dit huwelijk 2 zonen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Roelof*1376     1 1 
2 Dirk*1373  †1438  653 1 



Bronnen:
1.Middeleeuwse Genealogie, Bertha van Ochten, een omstreden voorouder, Auteur Frans Roelvink, 12 aug 2022 (A 010)
Roelof van Haestrecht
Roelof van Haestrecht, geb. voor nov 1376.

Roelof van Haestrecht.
Roelof van Haestrecht, de zoon van Heer Pauwels van Haestrecht is bekend dat in zijn nageslacht de nodige natuurlijke telgen te vinden zijn die in Den Bosch en Sint Oedenrode voor verdere nakomelingen hebben gezorgd die bij menigeen in de kwartierstaat zullen zijn beland. Heer Pauwels was dus de zwager/schoonbroer van Willem van Dalem, heer van Dongen, zijnde gehuwd met diens (volle) zus. Dan moet ook zwager Zebrecht Tierloet een zwager/schoonbroer zijn geweest, dus gehuwd met een zus van Willem. Daarvoor komt dan mooi Hadewy Laps in aanmerking.
Hij was van 3 november 1401 t/m 25 juni 1402  hoogschout van 's-Hertogenbosch. Als hoogschout stond hij boven de schepenen van Den Bosch. Voor de schepenen gold de minimale leeftijd van 25 jaar. Dat zou dus mogelijk kunnen betekenen dat hoogschout Roelof van Haestrecht op 3 november 1401 ook al minimaal 25 jaar zou kunnen zijn geweest.


Hij krijgt een dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Adriana*1390     1 0 



Bronnen:
1.Middeleeuwse Genealogie, Bertha van Ochten, een omstreden voorouder, Auteur Frans Roelvink, 12 aug 2022 (A 010)
Hélie de Limoges
Hélie de Limoges, geb. Limoges [Frankrijk] circa 895, ovl. in 958.

tr.
met

Sulpicus van Charroux, zn. van Godfried van Charroux (graaf van La Haute Marche), geb. circa 895, graaf van La Haute Marche.

Sulpicus van Charroux.
La Marche fut érigée en comté par le roi Eudes en 887 en même temps que le Limousin.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Boso I*920 La Marche [Frankrijk] †988  681 2 

Werner van Lennip
Werner van Lennip (van Linnep).

tr.
met

Kunigunde van Moers (Cunegonde van Lanscroen), dr. van Dirk III van Moers (heer 1258 en graaf 1287 van Moers) en Margaretha van Isenburg-Arenfels (vermeld 1292-1302).

Walpurg van Moers
Walpurg van Moers, geb. voor 1314, ovl. na 1344.

tr.
met

Dietrich von Linden Graf von Alstburg.

Dietrich von Linden Graf von Alstburg
Dietrich von Linden Graf von Alstburg.

tr.
met

Walpurg van Moers, dr. van Dirk III van Moers (heer 1258 en graaf 1287 van Moers) en Margaretha van Isenburg-Arenfels (vermeld 1292-1302), geb. voor 1314, ovl. na 1344.

Asnarius de Comenge Comte de Carcassona de Rasès i de Conserans?
Asnarius de Comenge Comte de Carcassona de Rasès i de Conserans?, ovl. tussen 935 en 940.


Wigo III van Albon en Grenoble
Wigo III graaf van Albon en Grenoble.

Wigo III graaf van Albon en Grenoble.
Guido VI/III, Vogt v.Grenoble, Graf v.Viennois, Ehen mit Mathilde of Wessex and Agnès de Barcelona?

tr.
met

Mathilde d'Hauteville.

Mathilde d'Hauteville.
Constanze?, 1.Ehe mit Konrad (III)? Q:G.Wunder: Die letzten Prinzen des angelsächsischen Königshauses, Genealogisches Jahrbuch, Band 15, 1975.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Guigo VII*1098  †1142  441 3 

Mathilde d'Hauteville
Mathilde d'Hauteville.

Mathilde d'Hauteville.
Constanze?, 1.Ehe mit Konrad (III)? Q:G.Wunder: Die letzten Prinzen des angelsächsischen Königshauses, Genealogisches Jahrbuch, Band 15, 1975.

tr.
met

Wigo III graaf van Albon en Grenoble, zn. van Wigo II van Albon.

Wigo III graaf van Albon en Grenoble.
Guido VI/III, Vogt v.Grenoble, Graf v.Viennois, Ehen mit Mathilde of Wessex and Agnès de Barcelona?

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Guigo VII*1098  †1142  441 3 

Wigo II van Albon
Wigo II van Albon, ovl. tussen 1063 en 1095.

Wigo II van Albon.
Guigo III, Pinguis, Crassus, Graf vom Viennois, Frau: Pétronille d'Aunoy d'Argental?



Koning Rudolf II von Rheinfelden.
Rodolphe de Rheinfelden (vers 1025 - Merseburg, le 15 octobre 1080), fut duc de Souabe de 1057 à 1079 et antiroi des Romains de 1077 à 1080. Il était le fils du comte Cunon de Rheinfelden.

Biographie.

En 1057, profitant de la minorité d’Henri IV, alors roi de Germanie, il enleva Mathilde de Franconie, la sœur du roi. Deux ans plus tard, il la demanda en mariage, avec succès, et obtint également le duché de Souabe et l'administration du royaume de Bourgogne. Mathilde mourut en 1060, et Rodolphe épousa en 1067 Adélaïde de Savoie (1052-1079), fille d'Othon Ier de Savoie.

Deux fois beau-frère d’Henri IV, il l’aida dans ses campagnes militaires en Thuringe et en Saxe, et contribua notamment à la victoire de Langensalza. Cependant, à la suite de la querelle des Investitures et de l’excommunication d’Henri IV, Rodolphe se mit à comploter avec d’autres nobles dont Werner Ier de Habsbourg. La levée de l’excommunication d’Henri IV en 1077 ne lui fit pas abandonner ce plan, et en mars, Rodolphe de Rheinfelden fut élu antiroi. Il s’engagea à respecter le caractère électoral de la monarchie et à rester soumis au pape.

Son couronnement eut lieu au mois de mai à Mayence, mais la population de la ville se souleva, et il dut fuir en Saxe. La Saxe étant isolée de son duché de Souabe par les terres du roi, il laissa le duché de Souabe à son fils Berthold et mit le siège devant Wurtzbourg, mais sans succès. Dans le même temps, la diète d’Ulm lui retira le duché de Souabe, qu’Henri IV confia à Frédéric de Hohenstaufen.

Le 7 août de l’année suivante, l’issue de la bataille de Mellrichstadt fut indécise. Rodolphe peinait à convaincre les Saxons de combattre au-delà de leurs frontières ; ils le considéraient comme un homme du sud et n’avaient pas confiance en lui. Autre problème important, le pape refusa de reconnaître sa cause. Pour conserver le soutien des autres nobles, il dut leur accorder de larges portions du territoire royal ainsi que des biens d’Église. Cependant, les choses tournèrent en sa faveur en 1080 : Il remporta la victoire de Flarchheim le 27 janvier 1080, et le 7 mars, le pape excommunia de nouveau Henri IV et reconnut Rodolphe comme roi des Romains.

Près de l’Elster, ses troupes affrontèrent de nouveau celles d’Henri IV le 14 octobre. Il remporta la victoire, mais perdit la main droite dans la bataille et fut mortellement blessé à l’abdomen. Il se retira dans la ville voisine de Mersebourg, où il mourut le lendemain et fut enterré. La rébellion contre Henri IV s’éteignit presque immédiatement.
graaf van Souable.

Hij krijgt een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Wigo     1 1