Cees Hagenbeek
Hermina Scotia
Hermina Scotia, geb. Belfast [Ierland] circa 610, ovl. in 679.

Hermina Scotia.
Vermoedelijk fictieve persoon.

tr.
met

Gosbert d'Ilande, zn. van Donall II d'Ilande en More de Desmond, geb. Clifden [Ierland] circa 600, ovl. in 685.

Uit dit huwelijk een dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Mechthilde*652  †679 Metz [Frankrijk] 27


Donall II d'Ilande
Donall II d'Ilande, geb. in 575, ovl. in 642.

tr.
met

More de Desmond, geb. circa 585.

Uit dit huwelijk een zoon:


 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Gosbert*600 Clifden [Ierland] †685  85


More de Desmond
More de Desmond, geb. circa 585.

tr.
met

Donall II d'Ilande, zn. van Aodh II d'Irlande (Roi d'Irlande) en Land Ingen Aeda de Airgialla, geb. in 575, ovl. in 642.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Gosbert*600 Clifden [Ierland] †685  85


Hervis de Metz
Hervis de Metz, geb. in 537.

tr.
met

Béatrix de Tyr, dr. van Eustache d'Aquitaine en Ebboa de Tyr, geb. circa 545.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Garin*585 Narbonne [Frankrijk] †635 Metz [Frankrijk] 50


Béatrix de Tyr
Béatrix de Tyr, geb. circa 545.

tr.
met

Hervis de Metz, zn. van Clodion II de Burgondie, geb. in 537.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Garin*585 Narbonne [Frankrijk] †635 Metz [Frankrijk] 50


Clodion II de Burgondie
Clodion II de Burgondie, geb. circa 495.



Théodelinde prinses de Burgondie/ de Limoges.
Koningin der Bourgondiërs.  Een acte van de VIIIe eeuw, "bevestigd" door een vervalsing uit de Xe eeuw, noemde Theodelinde als echtgenote van Godogisel. Zij zouden de abdij van de St Pierre van Lyon hebben gesticht, maar het lijkt onmogelijk dat Godogisel, Ariaan van geboorte, in de korte tijd tussen zijn overwinning en zijn opsluiten in Vienne, én katholiek geworden was én een abdij  had gesticht. Settipani sluit zich alsnog aan bij de theorie dat behalve de naam de rest wel verzonnen zal zijn.

Hij krijgt een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Hervis*537     


Eglise de Septimanie
Eglise de Septimanie, geb. Périgueux [Frankrijk] circa 465.

tr. in 489
met

Godogisel (Godogisel de Genève) de Burgondie, zn. van Gundioc koning van Bourgondië (koning van Bourgondië) en Caratène de Souabe, geb. circa 460, koning (Co Roi des Burgondes&des Lombards de Genève), ovl. in 500, tr. (1) met Théodelinde (Théodelinde (ou Chrotlinde) de Burgondie/) prinses de Burgondie/ de Limoges. Uit dit huwelijk 3 dochters, hij krijgt geen kinderen.

Gundioc koning van Bourgondië (Gundéric de Burgondie).
koning van Bourgondië, "magister militium Galliarum" in 463, bondgenoot van Avitus in de tijd dat die legeraanvoerder in Gallië was.

Godogisel de Burgondie.
Koning der Bourgondiërs vanaf 474 ?.  Bij de dood van Gondoic verdeelde die zijn rijk tussen zijn vier zoons, Gondebald, Godogisel, Chilpéric en Godomar, waarbij de laatste drie koningen van deelstaten waren, ondergeschikt aan Gondebald. Gondesil vestigde zich in Genève.  Een dergelijke oplossing van de erfopvolging resulteerde in die tijd altijd in broedertwisten.  Zo ook hier, wat leidde tot de eerste acties die het einde van het zelfstandige koninkrijk Bourgondië zouden inleiden.
Godosil, direct in oorlog met Gondebald, ging een bondgenootschap aan met Clovis I en beloofde die schatting te betalen bij een overwinning.  Clovis ging daar natuurlijk direct op in en viel Bourgondië binne.  Gondebald, onwetend van het verraad van zijn broer, bood Godisel aan de oorlog direct te beëindigen om de gemeenschappelijke vijand te bestrijden.  Deze veinsde het er mee eens te zijn, maar op het slagveld verbond hij zich met de Franken en bracht Gondebald een zware nederlaag toe.  Deze ontsnapte naar Avignon, waar hij direct belegerd werd door Clovis.  Godogisel vestigde zich in Vienne en vierde zijn overwinning.  Het tij keerde echter snel.  Een afgevaardigde van Gondebald wist Clovis over te halen het beleg te staken op voorwaarde dat Gondebald als diens vazal schatting zou betalen.  Clovis accepteerde en trok zich terug.  Het gevolg laat zich raden.  Gondebald trok op naar Vienne en belegerde de stad.  Dit beleg duurde lang en Gondogisel was genoodzaakt de niet strijdende burgers uit de stad te verwijderen.  Één van hen was de architect van het aquaduct die uit wraak Gondebald benaderde en hem de weg wees met zijn leger naar het centrum van Vienne, waar Godogisel en zijn manschappen omgebracht werden.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Clodion*495     


Flavius de Septimanie
Flavius de Septimanie, geb. circa 420, ovl. in jul 472.

tr.
met

Caratène de Souabe, dr. van Ricimer de Souabe (Général de Rome, Consul de Rome) en Alcyda Alypia Procope de Rome, geb. in 435, ovl. Geneve [Zwitserland] circa 506, tr. (1) met Gundioc (Gundiok) koning van Bourgondië (Gundéric de Burgondie). Uit dit huwelijk 5 kinderen.

Uit dit huwelijk een dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Eglise*465 Périgueux [Frankrijk]    


Eustache d'Aquitaine
Eustache d'Aquitaine, geb. Bordeaux (F) [Frankrijk] circa 525.

tr.
met

Ebboa de Tyr, dr. van Perceval Le Gallois de Rome (Sire) en NN de Tyr, geb. circa 526.

Ebboa de Tyr.
Het is mogelijk dat de afkomst van Garin de Monglane in het rijk van de legendes ligt, volgens Michel Delarue. Historische bronnen kunnen soms vermengd zijn met mythes en legenden, vooral wanneer het gaat om figuren uit de vroege middeleeuwen. Hoewel Garin de Monglane een centrale rol speelt in de chansons de geste en het Cycle de Guillaume d'Orange, is het moeilijk om precies te onderscheiden wat op historische feiten gebaseerd is en wat voortkomt uit overlevering en poëtische vrijheid.

Uit dit huwelijk een dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Béatrix*545     


Ebboa de Tyr
Ebboa de Tyr, geb. circa 526.

Ebboa de Tyr.
Het is mogelijk dat de afkomst van Garin de Monglane in het rijk van de legendes ligt, volgens Michel Delarue. Historische bronnen kunnen soms vermengd zijn met mythes en legenden, vooral wanneer het gaat om figuren uit de vroege middeleeuwen. Hoewel Garin de Monglane een centrale rol speelt in de chansons de geste en het Cycle de Guillaume d'Orange, is het moeilijk om precies te onderscheiden wat op historische feiten gebaseerd is en wat voortkomt uit overlevering en poëtische vrijheid.

tr.
met

Eustache d'Aquitaine, zn. van Ahunai Judah Zakkai en Sussanah Beit Hanania, geb. Bordeaux (F) [Frankrijk] circa 525.

Uit dit huwelijk een dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Béatrix*545     


Leendert Hoogenbaal
Leendert Hoogenbaal.


Hij krijgt een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Claas~1660 Berkel en Rodenrijs †1711 Berkel en Rodenrijs 50


Aentje Willemsdr
Aentje Willemsdr.

tr.
met

Bastiaen Boonstoppel, geb. Polsbroek in 1560.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Jacob*1595 Zuid-Polsbroek †1659  64


Willem Willems
Willem Willems, geb. circa 1565.


Hij krijgt een dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Jannichje*1589 Sliedrecht †1650 Sliedrecht 61


Marie Catherine de Tenremonde
Marie Catherine de Tenremonde, geb. in 1385, ovl. circa 1432.

  • Vader:
    Guillaume III de Tenremonde, geb. Dendermonde [België] circa 1344, Rewart de Lille (1388 et 1393), ovl. Lille (Rijssel) [Frankrijk] circa 1412, tr. met


Ahunai Judah Zakkai
Ahunai Judah Zakkai, geb. circa 500.

Ahunai Judah Zakkai.
De "leider van de ballingschap" (Aramees Resh Galouta; Grieks: Æchmalotarcha; Hebreeuws Rosh HaGola, waarbij de termen gola of galout beperkt zijn tot Babylonië), ook wel bekend als exilarch, was de officiële vertegenwoordiger van het machtige Babylonische jodendom bij de lokale autoriteiten. Hij bekleedde een gerespecteerde, door de staat erkende positie, vergezeld van privileges en bevoegdheden, zoals het aanstellen van de twee Geonim (leiders van de Talmoedische academies in Babylonië). .

De oorsprong van het exilarchaat is onzeker: volgens de traditie stamt het af van Jehojachin, maar de eerste historische documenten die het vermelden, dateren pas van het einde van de 2e eeuw, onder het Parthische rijk. In ieder geval werd de waardigheid erfelijk doorgegeven binnen een familie die haar afkomst terugvoerde tot het Huis van David, en die door de Babylonische Joden, ten minste sinds de tijd van de Talmoed, als zodanig werd beschouwd. Het ging gepaard met bepaalde prerogatieven, waaronder het benoemen van de directeuren van de Babylonische Talmoedische academies. Het was trouwens niet ongebruikelijk dat de exilarch een hoge academische positie bekleedde. .

De functie bleef bestaan tot halverwege de 6e eeuw, onder het bewind van de Arsaciden en de Sassaniden, totdat Mar Zoutra een politiek onafhankelijke staat oprichtte, die hij ongeveer 7 jaar lang vanuit Mahoza bestuurde. Hij werd snel verslagen door Kavadh I, koning van Perzië, die zijn rijk wilde herenigen. Een eerste periode van het exilarchaat kwam ten einde. Het exilarchaat werd hersteld in de 7e eeuw, onder het Arabische rijk. De Ras al-Yahoud ("Prins der Joden") was een belangrijk figuur aan het hof, behandeld met grootse eer en pracht. Zijn daadwerkelijke autoriteit werd echter ondermijnd, enerzijds door de Karaïtische hervormers, die hun eigen tegen-exilarchen aanwezen, anderzijds door de Geonim. Deze laatste, soms gesteund door hofbankiers, kregen steeds meer invloed. Hoewel de functie van Rosh HaGola bleef bestaan, gingen de meeste seculiere functies in de 10e eeuw over op de Geonim. .

Het exilarchaat verloor zo veel van zijn macht en verdween uiteindelijk in de 14e eeuw, na 12 eeuwen bestaan, ondanks pogingen om de functie buiten Babylonië nieuw leven in te blazen.

tr.
met

Sussanah Beit Hanania, geb. circa 503.

Sussanah Beit Hanania.
Beit Hanania is een moshav in het noorden van Israël. Het ligt nabij de zuidelijke rand van de berg Karmel, in de buurt van Zikhron Ya'akov, en valt onder de jurisdictie van de regionale raad van Hof HaCarmel.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Eustache*525 Bordeaux (F) [Frankrijk]    


Sussanah Beit Hanania
Sussanah Beit Hanania, geb. circa 503.

Sussanah Beit Hanania.
Beit Hanania is een moshav in het noorden van Israël. Het ligt nabij de zuidelijke rand van de berg Karmel, in de buurt van Zikhron Ya'akov, en valt onder de jurisdictie van de regionale raad van Hof HaCarmel.

tr.
met

Ahunai Judah Zakkai, zn. van Mar Zutra (Ha David) de Palestine en NN de Bavière, geb. circa 500.

Ahunai Judah Zakkai.
De "leider van de ballingschap" (Aramees Resh Galouta; Grieks: Æchmalotarcha; Hebreeuws Rosh HaGola, waarbij de termen gola of galout beperkt zijn tot Babylonië), ook wel bekend als exilarch, was de officiële vertegenwoordiger van het machtige Babylonische jodendom bij de lokale autoriteiten. Hij bekleedde een gerespecteerde, door de staat erkende positie, vergezeld van privileges en bevoegdheden, zoals het aanstellen van de twee Geonim (leiders van de Talmoedische academies in Babylonië). .

De oorsprong van het exilarchaat is onzeker: volgens de traditie stamt het af van Jehojachin, maar de eerste historische documenten die het vermelden, dateren pas van het einde van de 2e eeuw, onder het Parthische rijk. In ieder geval werd de waardigheid erfelijk doorgegeven binnen een familie die haar afkomst terugvoerde tot het Huis van David, en die door de Babylonische Joden, ten minste sinds de tijd van de Talmoed, als zodanig werd beschouwd. Het ging gepaard met bepaalde prerogatieven, waaronder het benoemen van de directeuren van de Babylonische Talmoedische academies. Het was trouwens niet ongebruikelijk dat de exilarch een hoge academische positie bekleedde. .

De functie bleef bestaan tot halverwege de 6e eeuw, onder het bewind van de Arsaciden en de Sassaniden, totdat Mar Zoutra een politiek onafhankelijke staat oprichtte, die hij ongeveer 7 jaar lang vanuit Mahoza bestuurde. Hij werd snel verslagen door Kavadh I, koning van Perzië, die zijn rijk wilde herenigen. Een eerste periode van het exilarchaat kwam ten einde. Het exilarchaat werd hersteld in de 7e eeuw, onder het Arabische rijk. De Ras al-Yahoud ("Prins der Joden") was een belangrijk figuur aan het hof, behandeld met grootse eer en pracht. Zijn daadwerkelijke autoriteit werd echter ondermijnd, enerzijds door de Karaïtische hervormers, die hun eigen tegen-exilarchen aanwezen, anderzijds door de Geonim. Deze laatste, soms gesteund door hofbankiers, kregen steeds meer invloed. Hoewel de functie van Rosh HaGola bleef bestaan, gingen de meeste seculiere functies in de 10e eeuw over op de Geonim. .

Het exilarchaat verloor zo veel van zijn macht en verdween uiteindelijk in de 14e eeuw, na 12 eeuwen bestaan, ondanks pogingen om de functie buiten Babylonië nieuw leven in te blazen.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Eustache*525 Bordeaux (F) [Frankrijk]    


Perceval Le Gallois de Rome
Perceval Le Gallois de Rome, geb. circa 512, Sire.

tr.
met

NN de Tyr, dr. van Hecebolus Le Tyrian de Syrie (Noble de Syrie (Gouverneur Cerenaique de Pentapolis)) en Théodora Acacius de Byzance, geb. circa 512.

Uit dit huwelijk een dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Ebboa*526     


NN de Tyr
NN de Tyr, geb. circa 512.

tr.
met

Perceval Le Gallois de Rome, geb. circa 512, Sire.

Uit dit huwelijk een dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Ebboa*526     


Hecebolus Le Tyrian de Syrie
Hecebolus Le Tyrian de Syrie, geb. circa 470, Noble de Syrie (Gouverneur Cerenaique de Pentapolis), ovl. na 512.

tr.
met

Théodora Acacius de Byzance, dr. van Akakios Acacius (Acace) Probus de Byzance en Balbilla Theodora Hellas de Palmyre, geb. Gallata [Turkije] circa 475, ovl. Constantinopel op 29 jun 548.

Théodora Acacius de Byzance.
Theodora (ca. 500 - 548) was een Byzantijnse keizerin en de vrouw van keizer Justinianus. Ze werd geboren in een bescheiden gezin; haar vader, Acacius, was een berenmenner en gladiator verbonden aan het hippodroom van Constantinopel. Volgens Procopius van Caesarea was Theodora, voordat ze Justinianus ontmoette, actrice, danseres en courtisane. Ze had ook een relatie met een hoge Syrische ambtenaar, Hecebolus. .

Procopius beschrijft Theodora op tegenstrijdige manieren in zijn werken. In zijn "Geschiedenissen" prijst hij haar moed en invloedrijke rol tijdens moeilijke tijden. In "Over de gebouwen" schetst hij haar als een vrome keizerin met grote schoonheid. Maar in de "Geheime Geschiedenis," geschreven na zijn desillusie, bekritiseert hij haar hard en noemt hij haar een vrouw van lage komaf die aanzienlijke macht verwierf.

Op religieus vlak stond Theodora haar hele leven sympathiek tegenover de monofysitische leer, een stroming die in conflict stond met Justinianus' streven naar orthodoxie en samenwerking met Rome. Ze wist zelfs het keizerlijke beleid te beïnvloeden. .

Theodora stierf in 548, waarschijnlijk aan borstkanker, en werd begraven in de Kerk van de Heilige Apostelen in Constantinopel. Haar leven blijft tot op de dag van vandaag een bron van fascinatie, waarin thema's als macht, religie en sociale identiteit verweven zijn.

Uit dit huwelijk 2 kinderen, waaronder:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
NN*512     


Théodora Acacius de Byzance
Théodora Acacius de Byzance, geb. Gallata [Turkije] circa 475, ovl. Constantinopel op 29 jun 548.

Théodora Acacius de Byzance.
Theodora (ca. 500 - 548) was een Byzantijnse keizerin en de vrouw van keizer Justinianus. Ze werd geboren in een bescheiden gezin; haar vader, Acacius, was een berenmenner en gladiator verbonden aan het hippodroom van Constantinopel. Volgens Procopius van Caesarea was Theodora, voordat ze Justinianus ontmoette, actrice, danseres en courtisane. Ze had ook een relatie met een hoge Syrische ambtenaar, Hecebolus. .

Procopius beschrijft Theodora op tegenstrijdige manieren in zijn werken. In zijn "Geschiedenissen" prijst hij haar moed en invloedrijke rol tijdens moeilijke tijden. In "Over de gebouwen" schetst hij haar als een vrome keizerin met grote schoonheid. Maar in de "Geheime Geschiedenis," geschreven na zijn desillusie, bekritiseert hij haar hard en noemt hij haar een vrouw van lage komaf die aanzienlijke macht verwierf.

Op religieus vlak stond Theodora haar hele leven sympathiek tegenover de monofysitische leer, een stroming die in conflict stond met Justinianus' streven naar orthodoxie en samenwerking met Rome. Ze wist zelfs het keizerlijke beleid te beïnvloeden. .

Theodora stierf in 548, waarschijnlijk aan borstkanker, en werd begraven in de Kerk van de Heilige Apostelen in Constantinopel. Haar leven blijft tot op de dag van vandaag een bron van fascinatie, waarin thema's als macht, religie en sociale identiteit verweven zijn.

tr.
met

Hecebolus Le Tyrian de Syrie, geb. circa 470, Noble de Syrie (Gouverneur Cerenaique de Pentapolis), ovl. na 512.

Uit dit huwelijk 2 kinderen, waaronder:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
NN*512