tr.
met

Théodoric I Le Grand Le Jeune d'Ostrogothie, zn. van Théodemir Le Pieux d'Ostrogothie (Roi des Ostrogoths) en Erelieva La Gauloise de Tongres, geb. Panonie [Panama] circa 454, ovl. Ravenna [Italië] op 30 aug 526, tr. (1) met Théodora des Huns, dr. van Aldolphe des Huns (Roi des Goths d'Espagne) en NN de Rome. Uit dit huwelijk een dochter.

Théodoric I Le Grand Le Jeune d'Ostrogothie.
Roi d'Italie, Régent d'Espagne, Régent de l'Empire Romain, Les Greuthunges (Ukraine-Russie), Roi des Ostrogoths, Dynastie des Goths-Amales, Famille des Balthes.

Op 15 maart 493 nodigde de Ostrogotische leider Theodorik zijn vijand Odoacer uit voor een verzoeningsbanket en greep de gelegenheid aan om hem eigenhandig te vermoorden. Vanaf dat moment was Theodorik de enige heerser van Italië en probeerde hij Rome in haar oude glorie te herstellen. Ondanks de onbeleefde manier waarop hij van zijn vijand afkwam, was Theodorik (40 jaar) geen brute krachtpatser. Hij was opgevoed in Constantinopel, aan het hof van de Oost-Romeinse keizer, die hem had opgedragen om een te opdringerige barbaarse leider, de genoemde Odoacer, uit te schakelen. Nadat hij zijn missie had volbracht, vestigde Theodorik zich in Ravenna, de stad die Rome had vervangen als de hoofdstad van het West-Romeinse Rijk.

Hij vormde een schitterend hof en probeerde de Gotische en Romeinse culturen te combineren. Hij herstelde de oude administratieve structuren en omringde zich met de beste vertegenwoordigers van de Latijnse cultuur. Daarnaast handhaafde hij een dualistische samenleving, waarbij gemengde huwelijken tussen Barbaren en Romeinen verboden waren.

Theodorik, die grootse plannen had, ondernam belangrijke stadsontwikkelingsprojecten in de traditie van de oude keizers. Hij bouwde nieuwe kerken in Ravenna, zoals de Sint-Apollinare Nuovo, droogde de Pontijnse moerassen op, enz. Politiek gezien sloot hij huwelijksallianties met andere barbaarse koningen in het Westen. Hijzelf trouwde met de zus van Clovis, de koning van de Franken.

Uit dit huwelijk een dochter:

---

Wideric d'Ostrogothie

---

Wideric d'Ostrogothie, geb. circa 460, ovl. circa 517.

• Vader:
  Berimund d'Ostrogothie, zn. van Thorimond d'Ostrogothie, geb. in 430, ovl. in 488.

Hij krijgt een zoon:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Uthéric	*490		†542		52	1	3

---

Berimund d'Ostrogothie

---

Berimund d'Ostrogothie, geb. in 430, ovl. in 488.

Berimund d'Ostrogothie.
Een element got-, gut-, dat zowel in de namen van de Goten, de Götar als de Gutar voorkomt, wijst erop dat er waarschijnlijk een gemeenschappelijke oorsprong is. Het komt van het Gotisch *giutan (in het Duits giessen, "gieten") en zou "zaadverspreiders" of "voortbrengers" betekenen, dus "mensen". De oorspronkelijke vorm van Got- zou *Gaut zijn, een van de epitheta van Odin, aanwezig in de Oost-Germaanse en Noord-Germaanse takken (Oudnoords Gautr). Deze god was hun voortbrenger, vandaar zijn bijnaam "zaadverspreider". Daar komt de naam van de Goten vandaan. .

Thervingues is het equivalent van "mensen van het bos", van het Gotische triu, wat "boom" betekent. Vesi is een vleiende benaming die zij zichzelf gaven en die het begrip "elite" oproept. Wat betreft de Ostrogoten, zijn er hoofdzakelijk twee naamvormen: Ostrogot(h)i, Ostrogotae en Greutungi, met varianten zoals Greothingi, Grutungi of Grauthungi, die vrij vertaald kunnen worden als "bewoners van de steppen" of "bewoners van het strand". .

De oudste vorm van het woord "Ostrogoth" die is overgeleverd, is Austrogoti, genoemd in de Historia Augusta, Vita Claudii. Dit is een zelfbenoeming afkomstig van een lexeme doorgegeven door Wulfila, een samengesteld woord: Austra-gutans. Het element Austra- gaat misschien terug op het Germaans *austra (vgl. Oudnoors austr "naar het oosten"), waarvan de verkorte vorm *austa "oost" is > Engels east, Oudhoogduits ôst en met een suffix -no: *austan > Oudengels eastan, Duits Osten. De basis van dit Germaanse woord is het Indo-Europese thema *aus, dat onder andere het Latijnse aurora ("dageraad") heeft opgeleverd. Volgens sommigen kan de betekenis "Goten van het oosten", dat wil zeggen "Oost-Goten", echter niet etymologisch worden bewezen. Andere betekenissen zoals "de stralende Goten van de opkomende zon" zijn overdreven op basis van de veronderstelde etymologie.

Het is ook mogelijk om hierin de Germaanse godin te zien, waarvan de naam is bevestigd in het Oudengels Eostrae. Het was een godin van het licht, waarvan de naam is gebaseerd op dezelfde Germaanse etymon *austa als de vorige, en waarvan de dag van viering eostre, in het Oudengels werd vervangen door het paasfeest tijdens de kerstening van de Germanen, vandaar het Engelse easter en het Duitse Ostern (oorspronkelijk een meervoudsvorm). Merk op dat de Goten het kerkelijke Latijnse pascha hebben geleend in de vorm paska (vgl. ook het Nederlandse pasen en het Zweedse påsk). De benamingen Vesigoti en Ostrogothi zouden zijn afgeleid naar de betekenis van "West-Goten" en "Oost-Goten" door de geschriften van Cassiodorus, een hoge Romeinse functionaris in dienst van koning Theodorik de Grote aan het begin van de zesde eeuw.

• Vader:
  Thorimond d'Ostrogothie, zn. van Hunimond d'Ostrogothie, geb. in 405, ovl. in 430.

Hij krijgt een zoon:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Wideric	*460		†517		57	1	1

---

Thorimond d'Ostrogothie

---

Thorimond d'Ostrogothie, geb. in 405, ovl. in 430.

Thorimond d'Ostrogothie.
De bronnen over de Goten zijn zeer fragmentarisch. De Getica van Jordanes (6e eeuw), gebaseerd op de Historia de Gothis van Cassiodorus (begin 6e eeuw), zijn een belangrijke bron, maar de informatie die hij verstrekt moet met voorzichtigheid worden benaderd. Ammianus Marcellinus is de beste bron voor de periode van de val van het Greutungische koninkrijk tot de slag bij Adrianopel in 378. Zosimus en de fragmenten van verschillende werken van historici zoals Olympiodorus van Thebe of de Consularia Constantinopolitana geven slechts sporadische verduidelijkingen over de latere ontwikkelingen. Procopius van Caesarea levert een gedetailleerde geschiedenis van de Gotische oorlogen van keizer Justinianus.

Voor Spanje kunnen we de kroniek van Hydatius van Chaves toevoegen, evenals verschillende kerkelijke geschiedenissen, waaronder die van Sozomenus of Paulus Orosius: Historiae adversum Paganos, en de Variae van Cassiodorus, evenals de kroniek van Johannes van Biclaro en het historische werk van Isidorus van Sevilla, Historia de regibus Gothorum, Vandalorum et Suevorum. Ook de brieven van de Gallo-Romein Sidonius Apollinaris werpen licht op het Visigotische koninkrijk Toulouse en de relaties tussen de Goten en de Romeinen. De archeologie levert essentiële informatie, vooral met betrekking tot de vroege geschiedenis van de Goten.

• Vader:
  Hunimond d'Ostrogothie, zn. van Wulthuf d'Ostrogothie (Roi des Ostrogoths), geb. circa 365.

Hij krijgt een zoon:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Berimund	*430		†488		58	1	1

---

Hunimond d'Ostrogothie

---

Hunimond d'Ostrogothie, geb. circa 365.

Hunimond d'Ostrogothie.
De Goten zijn een Germaans volk waarvan de twee takken, de Ostrogoten en de Visigoten, herhaaldelijk betrokken waren bij oorlogen tegen en met Rome tijdens de periode van de grote invasies aan het einde van de oudheid. In de 5e eeuw stichtten zij hun eigen koninkrijken, die respectievelijk in 553 en 711 instortten. De oorsprong van de Goten is controversieel. In de 3e eeuw, toen zij nog een enkel volk vormden, waren zij gevestigd in het gebied van het huidige Oekraïne en Wit-Rusland. Na een eerste confrontatie met het Romeinse Rijk in Zuidoost-Europa splitsten zij zich in twee groepen: de Greuthungen in het oosten en de Tervingen in het westen, meer algemeen bekend als de Ostrogoten en de Visigoten.

Rond 375 werden de Ostrogoten onderworpen door de Hunnen en werden zij foederati (bondgenoten) van het Oost-Romeinse Rijk. Onder leiding van Theodorik de Grote veroverden zij Italië in 488. Het Ostrogotische koninkrijk van Italië stortte in 550 in onder de aanval van de troepen van keizer Justinianus.

De Visigoten, die in 378 het Romeinse leger van keizer Valens hadden verslagen in de Slag bij Adrianopel, werden in 382 ook foederati van Rome. Aan het begin van de 5e eeuw stichtten zij in Aquitanië het koninkrijk Toulouse; een eeuw later werden zij verslagen door de Franken van Clovis en verdreven naar Spanje, waar zij het koninkrijk Toledo stichtten. Dit verdween bij de Moorse verovering van het Iberisch schiereiland in 711.

Vader: Wulthuf d'Ostrogothie, zn. van Amal Agiulf (Achiulf Achiulf) d'Ostrogothie (Roi des Ostrogoths) en Frilla Friege Asgard d'Habbra, geb. circa 320, Roi des Ostrogoths, ovl. in 378.

Hij krijgt een zoon:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Thorimond	*405		†430		25	1	1

---

Njord de Vanaland

---

Njord de Vanaland, geb. circa 265.

tr.
met

Stadi Nordik, geb. circa 270.

Uit dit huwelijk een dochter:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Frilla	*290					1	2

---

Stadi Nordik

---

Stadi Nordik, geb. circa 270.

tr.
met

Njord de Vanaland, geb. circa 265.

Uit dit huwelijk een dochter:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Frilla	*290					1	2

---

Eva des Sicambres

---

Eva des Sicambres.

tr.
met

Ragaise de Lombardie (de Toxandrie) (Merogais des Francs Ripuaires), zn. van Genebaud I des Francs Ripuaires (koning der Franken in Toxandrië), geb. circa 270, koning der Franken (Chef franc Roi des Francs des Bructères), ovl. in 307, tr. (2) met zijn nicht Blésinde de Toxandrie. Uit dit huwelijk een zoon.

Ragaise de Lombardie (Merogais des Francs Ripuaires).
He was thrown to the lions.

Uit dit huwelijk een dochter:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Ysabeau	*285					1	2

---

Blésinde de Toxandrie

---

Blésinde de Toxandrie, geb. circa 275, Princesse des Alamans (Germanie).

• Vader:
  Chrochus I Toxandrie, zn. van Marcomir des Francs Ripuaires (koning der Franken) en Ilnegonde dite de Lombardie d'Alémanie (Famille des Gungingi), geb. circa 238, Roi des Alamans (Germanie), ovl. in 319, tr. met

• Moeder:
  Blésinde d'Alémanie, geb. circa 240.

tr. (1)
met

Ragaise de Lombardie (de Toxandrie) (Merogais des Francs Ripuaires), zn. van Genebaud I des Francs Ripuaires (koning der Franken in Toxandrië), geb. circa 270, koning der Franken (Chef franc Roi des Francs des Bructères), ovl. in 307, tr. (1) met Eva des Sicambres. Uit dit huwelijk een dochter.

Ragaise de Lombardie (Merogais des Francs Ripuaires).
He was thrown to the lions.

Uit dit huwelijk een zoon:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Malaric	*295	Gaule [Frankrijk]	†360	Gaule [Frankrijk]	65	1	4

tr. (2)
met

Antsart de Menapie, zn. van Vuericus de Menapie en Flavia Claudia Demetria Aeliana de Rome, ovl. in 315.

---

Antsart de Menapie

---

Antsart de Menapie, ovl. in 315.

• Vader:
  Vuericus de Menapie, zn. van Valerius II de Menapie en Ilnegonde dite de Lombardie d'Alémanie (Famille des Gungingi), ovl. Tournai [België] circa 290, tr. met

Moeder: Flavia Claudia Demetria Aeliana de Rome, geb. Thera [Syria] circa 235.

tr.
met

Blésinde de Toxandrie, dr. van Chrochus I Toxandrie (Roi des Alamans (Germanie)) en Blésinde d'Alémanie, geb. circa 275, Princesse des Alamans (Germanie), tr. (1) met haar neef Ragaise de Lombardie (Merogais des Francs Ripuaires). Uit dit huwelijk een zoon.