- Moeder:
Margriet van Egmond, dr. van Aelbrecht van Egmond van Meeresteijn en Haze de Bloote van Levenburch, geb. circa 1450, non te Leeuwenhorst, ovl. in 1541.
tr.
met
Radbod Friesland, zn. van Aldegisel van Friesland en Arigis de Frise, geb. circa 648.
Radbod Friesland.
Redbad or Radbod (died 719) was the king (or duke) of Frisia from c. 680 until his death. He is often considered the last independent ruler of Frisia before Frankish domination. He defeated Charles Martel at Cologne. Eventually, however, Charles prevailed and compelled the Frisians to submit. Radbod died in 719, but for some years his successors struggled against the Frankish power. What the exact title of the Frisian rulers was depends on the source. Frankish sources tend to call them dukes; other sources often call them kings. Being Germanic pagans, it is likely that they would have been called kings by their followers, whereas the Christianized Franks, who had inherited the Latin literary tradition would have referred to them as dukes. While his predecessor, Aldgisl,[1] had welcomed Christianity into his realm, Radbod attempted to extirpate the religion and free the Frisians from subjugation to the Merovingian kingdom of the Franks. In 689, however, Radbod was defeated by Pippin of Herstal in the battle of Dorestad[2] and compelled to cede West Frisia (Frisia Citerior, meaning Nearer Frisia, from the Scheldt to the Vlie) to the Franks. Between 690 and 692, Utrecht fell into the hands of Pippin of Herstal. This gave the Franks control of important trade routes on the Rhine to the North Sea. Some sources say that, following this defeat, Radbod retreated, in 697, to the island of Heligoland, others say he retreated to the part of the Netherlands that is still known as Friesland. Around this time there was an Archbishopric or bishopric of the Frisians founded for Willibrord [3] and a marriage was held between Grimoald the Younger, the oldest son of Pippin, and Thiadsvind, the daughter of Radbod in 711.[4](p794) On Pippin's death in 714, Radbod took the initiative again. He forced Saint Willibrord and his monks to flee and advanced as far as Cologne, where he defeated Charles Martel,[5] Pippin's natural son, in 716. Eventually, however, Charles prevailed and compelled the Frisians to submit. Radbod died in 719,[6](p90) but for some years his successors struggled against the Frankish power. As an example of how powerful King Radbod still was at the end of his life, the news that he was engaged in assembling an army was enough to fill France with fear and trembling. During the second journey of Saint Boniface to Rome, Wulfram (or Vulfran), a monk and ex-archbishop of Sens tried to convert Radbod, but not succeeding he returned to Fontenelle. It is said that Radbod was nearly baptised, but refused when he was told that he would not be able to find any of his ancestors in Heaven after his death, since he preferred spending eternity in Hell with his pagan ancestors than in Heaven with his enemies,[7] especially the Franks. This legend is also told with Wulfram being replaced with bishop Willibrord. Willibrord tried this while on a Carolingian-sponsored mission into Frisia with the express purpose of trying to convert the pagan Frisians living there in the hope that, once they had converted to Christianity, the Franks could gain control of the important trade port Dorestad, which they had up to that point been unable to do. Saint Radboud was descended from him. Saint Radboud was a bishop of Utrecht who adopted his ancestor's native name. The Nijmegen University and its corresponding medical facility were named after him in 2004. In Richard Wagner's Lohengrin a certain "Radbod, ruler of the Frisians" is mentioned as Ortrud's father. It is possible that Wagner was thinking of the historical Radbod, although he died more than 150 years before the birth of Henry the Fowler, another character in the opera, who could not, therefore, be contemporary of Radbod's daughter. In Harry Harrison's The Hammer and the Cross series of novels, Radbod becomes the founder of "the Way", an organized pagan cult, created to combat the efforts of Christian missionaries. Black metal band Ophidian Forest recorded a concept album Redbad[8] in 2007. Dutch folk metal band 'Heidevolk' recorded a song 'Koning Radboud' (King Redbad) on their 2008 album 'Walhalla Wacht' singing about the legend of Wulfram and Redbad. In 2015 the Frisian Folk-Metal band Baldrs Draumar[9] released a full album on the life and deeds of king Redbad called Aldgillessoan.[10] It is based on the book Rêdbâd, Kronyk fan in Kening[11] (Chronicles of a King) by Willem Schoorstra.
Uit dit huwelijk 2 kinderen:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Meili | *710 | 1 | 1 | ||||
| 2 | Aldegisel | *678 | 0 | 0 |
tr.
met
Aldegisel van Friesland, zn. van Arigis I van Friesland, geb. in 623, ovl. in 680.
Aldegisel van Friesland.
Aldegisel, Aldegisl, Aldgillis, Aldgisl, Aldgils or Eadgils (fl. c. 678) was the ruler of Frisia (as king or duke) in the late seventh century contemporarily with Dagobert II and a very obscure figure. All that is known of him is in relation to the famous saint that he harboured and protected, Wilfrid, but he is the first historically verifiable ruler of the Frisians.[1](p792) What the exact title of the Frisian rulers was depends on the source. Frankish sources tend to call them dukes; other sources often call them kings. Wilfrid, deposed from his Archdiocese of York, exiled from Northumbria and on his way to Rome to seek papal support, landed in Frisia in 678.[1](p792) and was warmly received by Aldegisel, who entertained him for several months over the winter, probably at Utrecht. According to Stephen of Ripon, Wilfrid's biographer, Aldegisel encouraged Wilfrid in his effective evangelism and "[the Frisians] accepted his [Wilfrid's] teaching and with a few exceptions all the chiefs were baptised by him in the name of the Lord, as well as many thousands of common people." It is possible that Aldegisel was one of the early converts. However, it has been doubted whether Wilfrid was actually successful in Frisia, since there is no other evidence of the success of Christianity there before the work of Willibrord. While Wilfrid was at Aldegisel's court, the Frankish mayor of the palace, Ebroin, offered a bushel of gold coins in return for Wilfrid, alive or dead. Aldegisel himself is said to have torn up and burned the letter from the Frankish mayor in front of the ambassadors and his household. It has been surmised by some that Aldegisel's kindness to Wilfrid was a mode of defiance of Frankish domination. His successor and possibly son was Radbod, who followed the older pagan ways and was an enemy of Charles Martel.
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Radbod | *648 | 1 | 2 |
tr.
met
Aldgillus I (Aldgillis, Aldegill) (Aldgillus) (Aldgillis I) van Friesland1, zn. van Beroaldus van Friesland en Ritsersdr van Aurindilius, geb. circa 580, ovl. Stavoren in 672 (na 677), tr. (2) met Haddinga van Friesland. Uit dit huwelijk 2 kinderen.
Aldgillus I van Friesland.
de tweede naam in de Middeleeuwse bronnen is die van Aldgisl. Over deze koning is veel meer bekend. Zo weten we dat hij aan de macht was van ongeveer halverwege de zevende eeuw tot 680 na Christus. Het hof van Aldgisl was te vinden in Dorestad, vlakbij het hedendaagse Utrecht.
Onder Aldgisl bloeide de Friese handel. Vanuit Dorestad handelden de Friezen met heel Noordwest- en Oost-Europa. Friese munten uit die tijd zijn gevonden in Rusland, Engeland, Frankrijk en Scandinavië. Ook de grafvondsten uit die tijd duiden op rijkdom.
Het was deze rijkdom die de nieuwsgierigheid van de Franken wekte. Het Frankische rijk grensde in het huidige België aan het rijk van Aldgisl. Om invloed te krijgen in Friesland werden Frankische zendelingen naar het noorden gestuurd. Aan het heidense hof van Aldgisl werden ze vriendelijk ontvangen. De predikers kregen zelfs toestemming om het Christelijke geloof onder de Friezen te verspreiden.
Urk. 642-677, läßt um 642 die ersten Deiche errichten.
Nachkomme von:.
Ritzard I. von Friesland König der Friesen ± 400.
Dessen Eltern:.
Sibbelt von Friesland um 400 zum König der Friesen gewählt ± 370 nach 400 tr. Rosine.
Nackomme von: Ariovist von Friesland in 163 n.Chr. von den Romeinen besiegt.
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Alfbad | 0 | 0 |
| 1. | Een stamboom in been (B 017), Dr B.K.S. Dijkstra, De Bataafsche Leeuw, 90-6707-258-3, 1991 (blz. 158) |
Bronnen:
| 1. | Een stamboom in been (B 017), Dr B.K.S. Dijkstra, De Bataafsche Leeuw, 90-6707-258-3, 1991 (blz. 158) |
tr.
met
Aldgillus I (Aldgillis, Aldegill) (Aldgillus) (Aldgillis I) van Friesland1, zn. van Beroaldus van Friesland en Ritsersdr van Aurindilius, geb. circa 580, ovl. Stavoren in 672 (na 677).
Aldgillus I van Friesland.
de tweede naam in de Middeleeuwse bronnen is die van Aldgisl. Over deze koning is veel meer bekend. Zo weten we dat hij aan de macht was van ongeveer halverwege de zevende eeuw tot 680 na Christus. Het hof van Aldgisl was te vinden in Dorestad, vlakbij het hedendaagse Utrecht.
Onder Aldgisl bloeide de Friese handel. Vanuit Dorestad handelden de Friezen met heel Noordwest- en Oost-Europa. Friese munten uit die tijd zijn gevonden in Rusland, Engeland, Frankrijk en Scandinavië. Ook de grafvondsten uit die tijd duiden op rijkdom.
Het was deze rijkdom die de nieuwsgierigheid van de Franken wekte. Het Frankische rijk grensde in het huidige België aan het rijk van Aldgisl. Om invloed te krijgen in Friesland werden Frankische zendelingen naar het noorden gestuurd. Aan het heidense hof van Aldgisl werden ze vriendelijk ontvangen. De predikers kregen zelfs toestemming om het Christelijke geloof onder de Friezen te verspreiden.
Urk. 642-677, läßt um 642 die ersten Deiche errichten.
Nachkomme von:.
Ritzard I. von Friesland König der Friesen ± 400.
Dessen Eltern:.
Sibbelt von Friesland um 400 zum König der Friesen gewählt ± 370 nach 400 tr. Rosine.
Nackomme von: Ariovist von Friesland in 163 n.Chr. von den Romeinen besiegt.
Uit dit huwelijk 2 kinderen.
Bronnen:
| 1. | Een stamboom in been (B 017), Dr B.K.S. Dijkstra, De Bataafsche Leeuw, 90-6707-258-3, 1991 (blz. 158) |
tr. circa 1524
met
Meijns Huijbertse (Meijns) Hilhorst, zn. van Huijbert Meijnsz Hilhorst en Barbara Hendriks de Beer, geb. Soest in 1503, ovl. aldaar (Soest) op 7 aug 1546.
Meijns Huijbertse Hilhorst.
Landbouwer, schout (van 1542 tot 1544), Landbouwer, schout (van 1542 tot 1544) landbouwer, schout (van 1542 tot 1544).
" Dynsdach nae St. Elisabethsdach 1542 zegelt hij als schout met zegel.(Museum Flehite, Archief Armen van Poth, G 3 map 263 en G 20 map 528). Voorts wordt hij vermeld als schout "van Keyserlicke Majesteitswegen" te Soest.
Meijns Hubertsz Hilhorst, maakte aan Oetgen Kors de Bruynendochter, zijn echte huisvrouw, de helft van een erf, geheten die Schalbrink, strekkende van den Brink tot aan de Bisschopsweert toe, met getimmerte en berg, ingaande na zijn dood, op voorwaarde dat Oetgen, zijn huisvrouw, daarvan zijn kinderen die hij bij haar heeft en nog krijgen zal, tot hunne mondige dagen toe, in kost, kleeren en alle andere nooddruft zal onderhouden. Hertrouwt Oetgen, dan vervalt deze lijftocht geheel; 26 november 1543 (deel F fol. 135).".
Meijns Huijbertse Hilhorst??, Dynsdach nae St. Elisabethsdach 1542 zegelt hij als schout met zegel. (Museum Flehite, Archief Armen van Poth G 3 map 263 en G 20 map 528) Voorts wordt hij vermeld als schout "van Keyserlicke Majesteitswegen" te Soest: 25 november 1542, deel G fol. 142 7 november 1543, deel F fol. 142 23 februari 1544 9 juli 1544, deel G fol. 159 en 17 december 1544, deel G fol. 2628. Meijns Hilhorst Hubertsz komt voor als toegewezen voogd; 1 maart 1544 deel F fol. 139 Gerijt van der Nijkerck bij de genade Godts abte Sinte Pauwels binnen Utregt laat zijn gevolmachtigde Lammert Geerloffsz overdragen een leen der abdij, toebehorend aan Hendrik de Beer Rutgerszoon, aan Meijns Huijbertse Hilhorst: de helfte van een erf, geheeten die Schalbrinck, dair te lantwert naestgelant is Jacob Lambertswijf ende zeewert Hendrik Goedens. Bron en datum zijn niet zeker bekend, mogelijk is dit het leen dat Meijns ontvangt op 14 juli 1538, en dat zijn weduwe op 2 juni 1548 overdraagt aan hun zoon Huijbert. Meijns Hubertsz Hilhorst heeft "zeven vierendeel dachmaet lands in Morselenmaath, gemeen met vijf vierendelen van Alijt Gijsbert Gijsbertsz" opgedragen aan Rutger de Beer Hubert Hilhorstzn, voor wie Meijns Hilhorst, zijn broeder hulde, eed en manschap heet gedaan, tot zijn mondige dagen toe; 14 juli 1538. Blijkens een aantekening heeft Rutger zelf hulde gedaan; 28 mei 1550 (deel F fol. 40 vs; zie ook C fol. 456 en D fol. 84) Meijns Huijberts Hilhorst ontvangt na de dood van Margriete, Rutger Gijsbertsz huisvrouw, zijn oude moeder "de helft van een erf van de Brink tot aan de achterweg toe". Hij draagt dit over aan Dirk Ebbertsz en Geertje, zijn huisvrouw (zwager en zuster van Meijns); 31 december 1540. Meijns Hubertsz Hilhorst maakte aan Oetgen Kors de Bruynendochter, zijn echte huisvrouw, de helft van een erf, geheten die Schalbrink, strekkende van den Brink tot aan de Bisschopsweert toe, met getimmerte en berg, ingaande na zijn dood, op voorwaarde dat Oetgen, zijn huisvrouw, daarvan zijn kinderen die hij bij haar heeft en nog krijgen zal, tot hunne mondige dagen toe, in kost, kleeren en alle andere nooddruft zal onderhouden. Hertrouwt Oetgen dan vervalt deze lijftocht geheel; 26 november 1543 (deel F fol. 135) (bron: Werkgroep Eemland - Rijksarchief Utrecht).
Oetje Corsse de Bruijn, Oetgen Cors Jansz dochter, nagelaten weduwe van Meijns Hilhorst Hubertsz, wordt door het Leenhof der St. Paulusabdij vanwege en uit naam van Hubert Hilhorst haar zoon, ter goeder tijd, binnen jaar en dag na de doode van Meijns Hilhorst Huberts voorzeide vader, beleend met de helft van een erf, geheten die Schalbrinck, strekkende van den Brinck tot aan de Bisschopsweert toe, zoals Meijns, zijn vader, het van de St. Paulusabdij te leen gehouden heeft. Roeter Schae Jacobsz heeft hulde en eed en manschap gedaan voor Hubert Meijns Hilhorst tot zijn mondige dagen toe; 2 juni 1546 (deel ? fol. 197). De mogelijke verwantschap met Roetert is nog niet bekend, wel is opvallend dat diens zoon Jan ook wordt beleend met (een deel van) de Schalbrinck. Oetgen, zaliger Meijns Hubertsz weduwe, ontvangt een jaarlijkse rente van Volcken Both Gerijtsz uit de helft van een stuk land te Soest, geheten de Schalbrink, zoals voorsz. Volcken Both Gerijtsz die voorn. helft in leen heeft. Oetgen krijgt deze rente zolang zij leeft; 14 juni 1549 (deel F fol. 209) (bron: Werkgroep Eemland - Rijksarchief Utrecht).
Volcken Both Gerijtsz droeg op de helft van een stuk land, geheten Schalbrinck, zoals Volcken voorss. die helft in leen heet, aan Cors Meijns Hubertsz jonger zoon, op voorwaarde dat indien Cors voorzeid zonder wettige kinderen kwam te sterven, die voorzeide helft na zijn dood zou erven op Barbara, zijn zuster. Haar moeder Oetgen Meijns Hubertsz weduwe behoudt haar lijftocht; 14 juli 1549 (deel F fol. 209 vs) Oetje, als weduwe en haar kinderen ontvangen het recht de helft van een stuk veen en veld "te mogen graven en gebruiken" hun leven lang; 1 juli 1553 (deel F fol. 282). Voorts nog de navolgende korte aantekeningen welke verder onderzocht dienen te worden: Schuldbekentenis; 17 februari 1540 Over de "smacktienden" die Meijns "getogen" heeft; 25 mei 1545 (deel G fol. 114) en de volgende belendigen: Oostwaarts van de helft van een hofstede van land van de Brink tot de Turfweg; 7 december 1549 (deel F fol. 231 vs) Westwaarts van een erf van de Soester brink tot aan de achterweg; 23 september 1559 (deel F fol. 380 vs) "Aan de ene kant" van land, strekkende van de Baernweg tot het Soester hardt; 30 oktober 1561 (RA 1144) Zeewaartse belending van land van de Brink tot aan de turfweg; 22 januari 1564 (deel F fol. 443.
Uit dit huwelijk 3 kinderen:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Huijbert | *1535 | Soest | †1615 | Soest | 80 | 1 | 1 |
| 2 | Cornelis | *1530 | Soest | †1594 | Soest | 64 | 0 | 0 |
| 3 | Barbara | *1530 | Soest | †1568 | Soest | 38 | 0 | 0 |
| |
tr. circa 1503
met
Barbara Hendriks de Beer, dr. van Hendrik Rutgersz de Beer en Jutte Pijl (boerin), geb. Soest circa 1490.
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Meijns | *1503 | Soest | †1546 | Soest | 43 | 1 | 3 |
| 1. | Afgeschermd, Periodiek, Kon. Ned. Gen. voor Geslacht- en Wapenkunde, ‘s-Gravenhage, vanaf 1883 |
| 2. | Gens Nostra (GN), Nederlandse Genealogische Vereniging, Amsterdam, van 1946 tot 1995 |
tr. circa 1503
met
Huijbert Meijnsz Hilhorst1, zn. van Meijns Hilhorst en Margriet van Egmond (non te Leeuwenhorst), geb. Soest circa 1480, ovl. circa nov 1536.
Huijbert Meijnsz Hilhorst.
18 jan. 1582: Johan Roetert Jacobsz. Schay transporteert.
aan Hubert Meynsz. Hilhorst ½ mud engeland te.
Soest.
17 maart 1581.
"In een proces van 17 maart 1581 zegt hun zoon Peter dat Huijbert en Barbara twee zoons, namelijk Meijns en Peter, en twee dochters hadden. Vermoedelijk is dat onjuist, want er was ook een broer Rutger, die steeds Rutger de Beer wordt genoemd. Mogelijk is hij na het overlijden van één of beide ouders opgevoed bij zijn grootouders De Beer. Deze leefden nog in 1538, in welk jaar Rutger nog onmondig was".
Bron: http://www.gensdvf.nl, de website voor genealogische gegevens uit het Eemland.
4 juli 1538.
192. Een (1489: half) erf in Soest (met engeland, veen, heerslag etc. behalve veen van Isak Evertsz. in Agijnsveen, genaamd Scalbrink,.
15-7-1402: Rutger Jacobsz. voor Margaretha, zijn vrouw, bevestigd door Evert van den Doem, nu zonder keurmede en tijns.
8-12-1402: Lijftocht van Gillis van Beinum Dirk? voor Margaretha, dochter van Jan van Beinum, op ? 12.- op de helft gemeen.
18-4-1477: Lijftocht van Hanneke, dochter van Gerard Kryxst op 10 gouden Rijnsguldens, gemaakt door Steven Doys.
Gesplitst.
192A. Elisabeth, dochter van Andries Bot, houdt de andere helft.
18-4-1489: Belast voor Gijsbert van Camp met ? 5.- Rijns door Rutger de Beer Jacobsz, te lossen.
11-4-1492: Belast voor Willem de Wijse met ? 7.- Rijns door Rutger de Beer, te komen op Hendrikje, zijn dochter.
.-.-15.: De rente op Hendrikje.
11-12-1496: Hendrik de Beer bij dode van Rutger, zijn vader.
20-2-1509: Belast voor Volken Both Gerardsz. met 2 gouden Rijnsguldens door Hendrik de Beer Rutgersz.
.-.-15.: Hendrik de Beer heeft gelost.
4-7-1538: Hendrik de Beer Rutgersz, te komen op Pieter en Rutger, kinderen van Hubert Meinsz, zijn neven.
14-7-1538: Meins Hilhorst Hubertsz. bij overdracht door Hendrik de Beer, zijn grootvader, die pacht voor 1 oud zwartje, met lijftocht van Jutte, zijn? vrouw.
.-.-15.: Hubert Hilhorst, zijn zoon.
Bron: Repertorium op de lenen en tijnsen van de abdij van Sint Paulus, 1221-1667.
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Meijns | *1503 | Soest | †1546 | Soest | 43 | 1 | 3 |
| 1. | Afgeschermd, Periodiek, Kon. Ned. Gen. voor Geslacht- en Wapenkunde, ‘s-Gravenhage, vanaf 1883 |
tr.
met
Jutte Pijl, geb. Soest circa 1450, boerin.
Uit dit huwelijk een dochter:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Barbara | *1490 | Soest | 1 | 1 |
tr.
met
Hendrik Rutgersz de Beer, zn. van Rutger de Beer en Rijckelant Henrick Gijsberts, geb. circa 1470.
Hendrik Rutgersz de Beer.
1496-1538.
192A. Elisabeth, dochter van Andries Bot, houdt de andere helft.
18-4-1489: Belast voor Gijsbert van Camp met ? 5.- Rijns door Rutger de Beer Jacobsz, te lossen 1:14.
11-4-1492: Belast voor Willem de Wijse met ? 7.- Rijns door Rutger de Beer, te komen op Hendrikje, zijn dochter.
.-.-15.: De rente op Hendrikje.
11-12-1496: Hendrik de Beer bij dode van Rutger, zijn vader.
20-2-1509: Belast voor Volken Both Gerardsz. met 2 gouden Rijnsguldens door Hendrik de Beer Rutgersz.
.-.-15.: Hendrik de Beer heeft gelost.
4-7-1538: Hendrik de Beer Rutgersz, te komen op Pieter en Rutger, kinderen van Hubert Meinsz, zijn neven.
14-7-1538: Meins Hilhorst Hubertsz. bij overdracht door Hendrik de Beer, zijn grootvader, die pacht voor 1 oud zwartje, met lijftocht van Jutte, zijn? vrouw, op 6 gouden Filips guldens.
.-.-15.: Hubert Hilhorst, zijn zoon.
Bron: Repertorium op de lenen en tijnsen van de abdij van Sint Paulus, 1221-1667.
1544.
135. De helft van 2 dagmaat tussen de Melm en Hamelenberg, noord: Jacob Nenninck (1585: het convent van St. Agatha te Amersfoort), oost: Herman Nikolaasz, west: Arnout Pietersz, zuid: Hendrik Rutgersz. de Beer (1585: Engbert Geerlofsz.); de helft van 3 schepel engeland op Soest, (1585: zuid: Pieter Hubertsz. dochter, oost: de Slaagse dijk, west: de Eem?).
10-11-1544: Rutger Hermansz. voor Eerland, zijn vrouw, bij dode van Beatrijs, dochter van Rudolf Egbertsz, weduwe Jacob Schay, haar moeder, 34 fol. 148.
Bron: Repertorium op de lenen en tijnsen van de abdij van Sint Paulus, 1221-1667.
82. Een halve stenen kamer met een halve hof en hofstede en de halve timmering in Soest, gemeen met Hendrik de Beer, haar broer, west: de kerk van Soest, waar nu heer Govert op woont, noord: Rutger Jacob Timansz, oost: erven WouterAnsemsz, zuid: de gemene weg.
11-12-1496: Willem Jansz. voor Jutje de Beer.
30-4-1501: Jutje, dochter van Rutger de Beer, zoals zij opdroeg, eventueel te komen op Gijsbert de Beer, haar broer.
21-8-1507: Willem van Dorssen bij overdracht door Albert Gijsbertsz. voor Jutje de Beer, diens vrouw.
.-.-15.: Anna of Janna, dochter van Willem van Dorssen, Nieuwk.
Bron: Repertorium op de lenen en tijnsen van de abdij van Sint Paulus, 1221-1667.
83. Een halve stenen kamer, (1601: genaamd Blijendaal) met een halve hofstede en halve hof (1601: de halve timmering, bepoting en geboomte) in Soest, gedeeld met Jutje de Beer, zijn zuster, (1509: gemeen met Willem van Dorssen = lm.), west: denkamers. kerk van Soest (1601: de kosters goed), waar nu heer Godert op woont, noord: Rutger Jacob Timansz. (1601: erven Johan den den Berg), oost: erven Wouter Ansemsz. (1601: 1601: de brink), zuid: de gemene weg (1601: de Gaasbeekse steeg).
11-12-1496: Hendrik de Beer na verzuim.
14-4-1509: Willem van Dorssen bij overdracht door Hendrik de Beer, eventueel te komen op Jacob van Dorssen, zijn broer, of Cornelia, hun zuster.
Bron: Repertorium op de lenen en tijnsen van de abdij van Sint Paulus, 1221-1667.
Uit dit huwelijk een dochter:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Barbara | *1490 | Soest | 1 | 1 |
tr.
met
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Hendrik | *1470 | 1 | 1 |
| 1. | Afgeschermd, Periodiek, Kon. Ned. Gen. voor Geslacht- en Wapenkunde, ‘s-Gravenhage, vanaf 1883 |
tr.
met
Rutger de Beer, zn. van Jacob de Beer en Geertruid Stultinx Eliasdr, geb. Soest circa 1425, ovl. aldaar in 1496.
Rutger de Beer.
Rutger Jacobs de Beer, zoon van Jacobs Rutgersz de Beer en Gheertruyd Stultinc.
Volgens de gangbare op internet te vinden stambomen is hij gehuwd met Rijckelant Henrick Gijsbertsz. Geen bronvermelding gevonden.
Daartentegen lijkt uit de hierna genoemd akte nr 240 dat zijn echtgenote Agnes, dochter van Nikolaas Maartensz. van den Bosch, is. Echter: uit akte nr 139 van 1476 blijkt dat de echtgenoot van Agnes Rutger Jacop Tymenssoen is, zij wonen in Utrecht.
Daarom wordt, ondanks het ontbreken van bronvermelding, Rijckelant als de vrouw van Rutger Jacops de Beer aangehouden. De namen van hun kinderen wijzen ook in die richting. Evenals de verbinding met Soest, waar Henrick Gijsbertsz waarschijnlijk woont.
1479.
Campsweert (Soest). Nr 976 Akte van transport ten overstaan van schout en schepenen van Soest door Wyllam van Dam Peterss aan Rutger de Beer Jacobss namens Ermgaert Peter Willams soens dochter, vrouw van Evert Bot Henrixs, van een stuk land Campsweert gemeenschappelijk met de erfgenamen van Henric Botter Goertss. Regestnr 195, 1479. 1charter.
Bron: Stichting Armen de Poth te Amersfoort, 1342-1999, vindplaats: Archief Eemland.
1402.
192. Een (1489: half) erf in Soest (met engeland, veen, heerslag etc. behalve veen van Isak Evertsz. in Agijnsveen, genaamd Scalbrink,.
15-7-1402: Rutger Jacobsz. voor Margaretha, zijn vrouw, bevestigd door Evert van den Doem, nu zonder keurmede en tijns.
8-12-1402: Lijftocht van Gillis van Beinum Dirk? voor Margaretha, dochter van Jan van Beinum, op ? 12.- op de helft gemeen.
....
192A. Elisabeth, dochter van Andries Bot, houdt de andere helft.
18-4-1489: Belast voor Gijsbert van Camp met ? 5.- Rijns door Rutger de Beer Jacobsz, te lossen.
11-4-1492: Belast voor Willem de Wijse met ? 7.- Rijns door Rutger de Beer, te komen op Hendrikje, zijn dochter.
.-.-15.: De rente op Hendrikje.
11-12-1496: Hendrik de Beer bij dode van Rutger, zijn vader.
Bron: Repertorium op de lenen en tijnsen van de abdij van Sint Paulus, 1221-1667.
1450.
240. Een zesde deel van het veen van 7 hoeven in Soest.
15-7-1402: Hendrik Note bij overdracht door Rutger Gerardsz. zonder keurmede, bevestigd door Gerard Jacobsz.
14-8-1411: Jacob de Beer Rutgersz. bij dode van Hendrik Note, zijn broer, waarna overdracht aan Margaretha, weduwe Jacob Rutgersz, zijn moeder, wegens schuld, eventueel te komen op Jacob Nenninc Rutgersz. en Geertruida, diens zuster, jongere kinderen van Margaretha, totdat de schuld voldaan is.
23-8-1450: Lijftocht van Agnes, dochter van Nikolaas Maartensz. van den Bosch, gehuwd met Rutger Jacobsz, op 28 gouden Bourgondische schilden (ook ½ Birkmaat, 1/8 Lokmaat, ¼ poelmaat).
Bron: Repertorium op de lenen en tijnsen van de abdij van Sint Paulus, 1221-1667.
1476.
139-139 Stadbrief, waarbij Rutger Jacop Tymenssoen en zijn vrouw Angnyes, dochter van Claes Mertenszoen van den Bosch, aan de kerk opdragen den eigendom van een ledige hofstede aan de noordzijde van de Zadelstraat, 1476. Met vidimus van dezen brief, 1478.
139-1 1476 nov. 7; 139-2 1478 sept. 10.
Bron: Archieven, bewaard bij het stadsbestuur van Utrecht, in bewaring gegeven aan de stad ('Bewaarde archieven'), HUA.
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Hendrik | *1470 | 1 | 1 |
tr. Soest in 1420
met
Geertruid Stultinx Eliasdr (Gheertruyt Eelghis Stultincsdr), dr. van Elyas Dircks Stultinc, geb. Werkhoven circa 1390, ovl. Soest op 2 jul 1446.
Geertruid Stultinx Eliasdr.
als weduwe met haar kinderen vermeld in 1456.
1451.
Gysbert Van Sterckenburch verlydt Jacob Die Beer Jacobszoen een morgen land met een hofstede in£ kerspel van 't Goy , daer Geertruyd Elyas Stultincx dochter , Jacob Die Beers weduwe, boven en beneden naest geland is. Present Jan Stultinc Elyassoon ende Willem Steenwerper, mannen, anno 1451.
Bron: Vereniging tot uitgave der bronnen van het oude vaderrlandscha recht, verslagen en mededelingen, tweede deel, nr I-IV, 's Gravenhage, Martinus Nijhoff, 1892.
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Rutger | *1425 | Soest | †1496 | Soest | 71 | 1 | 1 |
| 1. | Afgeschermd, Periodiek, Kon. Ned. Gen. voor Geslacht- en Wapenkunde, ‘s-Gravenhage, vanaf 1883 |
tr. Soest in 1420
met
Jacob de Beer1, zn. van Rutger de Beer en Margaretha Hendriks, geb. Soest circa 1380, ovl. aldaar circa 1447.
Jacob de Beer.
beleend met then Acker op.
20 maart 1407, burger van Utrecht 1415.
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Rutger | *1425 | Soest | †1496 | Soest | 71 | 1 | 1 |
| 1. | Afgeschermd, Periodiek, Kon. Ned. Gen. voor Geslacht- en Wapenkunde, ‘s-Gravenhage, vanaf 1883 |
tr.
met
Margaretha Hendriks1, geb. Amersfoort circa 1360.
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Jacob | *1380 | Soest | †1447 | Soest | 67 | 1 | 1 |
| 1. | Afgeschermd, Periodiek, Kon. Ned. Gen. voor Geslacht- en Wapenkunde, ‘s-Gravenhage, vanaf 1883 |
tr.
met
Rutger de Beer1, zn. van Jacob Egbertsz de Beer, geb. Amersfoort circa 1360, ovl. aldaar op 19 mrt 1407.
Rutger de Beer.
vazal van de Bischop van Utrecht, Alderman in Amersfoort 1386-1404.
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Jacob | *1380 | Soest | †1447 | Soest | 67 | 1 | 1 |
| 1. | Afgeschermd, Periodiek, Kon. Ned. Gen. voor Geslacht- en Wapenkunde, ‘s-Gravenhage, vanaf 1883 |
Hij krijgt een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Rutger | *1360 | Amersfoort | †1407 | Amersfoort | 46 | 1 | 1 |
| 1. | Afgeschermd, Periodiek, Kon. Ned. Gen. voor Geslacht- en Wapenkunde, ‘s-Gravenhage, vanaf 1883 |
tr.
met
Morretgen van der Mathe1 (van der Maeth, van der Maethen), dr. van Lubbrecht van der Mathe (schepen van Amersfoort in 1342), geb. Amersfoort circa 1310.
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Jacob | *1336 | 1 | 1 |
| 1. | Afgeschermd, Periodiek, Kon. Ned. Gen. voor Geslacht- en Wapenkunde, ‘s-Gravenhage, vanaf 1883 |