Placidia Anastasia de Byzance
Placidia Anastasia de Byzance, geb. Constantinopel circa 525, ovl. in 571.

• Vader:
  Anastasius , zn. van Flavius Anastasius Paulus Probus Sabinianus Pompeius (Rromeins senator) en Theodora Acaciana Junior, geb. in 485.

tr.
met

Johannes Mystakon (Le Moustachu) Artabanes, zn. van Artabanès Flavius Iohannes Arschakouini d'Arménie (Général arménien 538/ 554.Prince Arménien 538-539, Emigre à Byzance 542, Magister Militum Thrace 55), geb. circa 525, Général Byzantin, ovl. na 585.

Johannes Mystakon (Le Moustachu) Artabanes.
Jean, bijgenaamd Mystacon, "de gesnorde", actief 580–590), was een belangrijke Byzantijnse generaal in de oorlogen tegen het Sassanidische rijk tijdens de regeringen van de Byzantijnse keizers Tibère II Constantijn (r. 578–582) en Maurice (r. 582–602). .

Oorspronkelijk afkomstig uit Thracië, verscheen Jean voor het eerst in de geschiedenis in 579 als generaal in Byzantijns Armenië samen met Cours. Hoewel hij op dat moment nog niet de positie van magister militum per Armeniam bekleedde, werd hij in 582 door de nieuwe keizer Maurice benoemd tot magister militum per Orientem1. Kort daarna, mogelijk in de herfst van 582, voerde hij een veldslag tegen de Sassanidische Perzen onder leiding van Kardarigan bij de samenvloeiing van de rivier de Nymphius (nu Batman) en de Tigris. Tijdens deze slag leidde Jean het centrum, zijn collega Cours de rechtervleugel en generaal Ariulf de linkervleugel. De slag begon goed, het centrum en de linkervleugel duwden de Perzen terug, maar Cours volgde niet, naar verluidt vanwege zijn jaloezie op Jean, waardoor de Byzantijnen zich moesten terugtrekken2,3. Na een nieuwe nederlaag tijdens het mislukte beleg van het fort van Acbas, werd hij eind 583 vervangen door Philippicus4. .

In 587 kreeg hij kortstondig het bevel over Thracië tegen de Avaren na hun nederlaag en de gevangenneming van de lokale commandant Castus. Jean doorbrak het beleg van de Avaren op Adrianopel nadat hij hen op het slagveld had verslagen, maar weigerde hen te achtervolgen zonder voorzorgsmaatregelen4. In 589 hernam hij het bevel over Armenië als magister militum, een positie die hij enkele jaren bekleedde tot de vrede van 591 met Perzië, toen hij werd vervangen door Heraclius de Oudere. Rond dezelfde tijd werd hij verheven tot de rang van patriciër5. In 589 belegerde hij de Armeense hoofdstad Dvin, maar hief uiteindelijk het beleg op toen hij hoorde van de opstand van generaal Bahram Chobin tegen de Perzische keizer Hormizd IV (r. 579–590). Profiterend van deze onrust, leidde hij invallen in Azerbeidzjan, toen in handen van de Perzen, waarbij hij een belangrijke buit en vele gevangenen verwierf4. In 591 nam hij deel aan de gezamenlijke Byzantijns-Perzische campagne, onder leiding van Narsès, om Khosro II (r. 590–628), de legitieme Sassanidische keizer, weer op de troon te zetten. Aan het hoofd van zijn Armeense troepen vocht hij bij de beslissende slag bij Blarathon, die de definitieve nederlaag van de usurpator Bahram betekende.

Johannes Mystakon was getrouwd met Placida (geboren rond 560), dochter van Anastasius (kleinzoon van keizerin Theodora I, echtgenote van de Byzantijnse keizer Justinianus I [527–565] uit hun eerdere huwelijk) en Juliana. Deze Juliana, via haar moeder Proba, was een nakomeling in de vijfde generatie van de West-Romeinse keizer Valentinianus III (Flavius Placidus Valentinianus) [425–455]

Uit dit huwelijk 3 kinderen, waaronder: