• Vader:
  Dirk van Cuijck, zn. van Albert ridder van Kuyc (ridder, vermeld 1191-1233, Heer van Cuyk en Grave 1204-1233, van Herpen, Merum en half Asten 1220) en Heilwig van Merheim (erfdochter van Merum en half Asten), geb. circa 1205, burggraaf van Leiden (1243), ovl. voor 1260, tr. te Leiden circa 1235 met

• Moeder:
  Christina Jacobsdr van Oestgeest burggravin van Leiden (Kerstine van Oegstgeest) (Oegstgeest, van), dr. van Jacob van Raephorst van burggraaf Leiden (burggraaf van Leiden (1201-1241)), geb. te Leiden circa 1220, vrouwe van Leiderdorp en Oegstgeest, ovl. te Leiden in 1271, tr. (2) met Ghysekin van Ammers van der Burch. Uit dit huwelijk een dochter. (Ghysekin tr. (1) met Aleid van Oestgeest. Uit dit huwelijk een zoon, hij krijgt 2 kinderen, tr. (2) met Christina Jacobsdr van Oestgeest burggravin van Leiden (Oegstgeest, van). Uit dit huwelijk een dochter), tr. (1) met

tr. (1)
met

Nicolaas II Persijn, zn. van Jan II Persijn (ridder) en Ludgard van Lijnden, geb. te Velsen circa 1250, Heer van Half Waterland, Velzen, de Lier en Zouteveen, ovl. op 20 mrt 1304, tr. met

Christina Jacobsdr van Oestgeest burggravin van Leiden.
Vermeld 1251-1253, erfdochter van het Leids burggraafschap en het ambacht Leiderdorp en Oegstgeest. Leiden, Christina van (gest. vóór 15-5-1276), burggravin. Dochter van Jacob burggraaf van Leiden (actief 1201-1241). Christina van Leiden trouwde (1) [onzeker] met Dirk van Oegstgeest (actief 1221-1242), ridder; (2) [zeker] vóór 30-5-1253 met Dirk van Cuijk (actief 1242-1253), ridder. Uit huwelijk (1) werd wellicht 1 zoon, uit (2) werden 1 of 2 zoons geboren.
30 mei 1253 bepaalt zij dat het leen dat Willem van de Poel, burgen Haarlem, van haar houdt, onversterfelijk zal zijn.
Volgens een aantekening in een leenregister uit 1420 werd de erfdochter van de Leidse burggraaf Jacob bij diens overlijden door de grafelijkheid van Holland ‘in voogdij’ genomen. Dit betekende dat de grafelijkheid het bewind over haar erfenis voerde en mogelijk ook dat zij aan het hof van de graaf werd opgevoed. Vaststaat dat zij naderhand werd uitgehuwelijkt aan ‘een jongere broer’ uit de Utrechtse stadsgravenfamilie Van Cuijk. Als eigen inkomen kreeg zij de zogeheten ‘lage rechtspraak’ in Leiden en omstreken mee (Hoek, 54-55). Zij mocht dus een schout benoemen en had recht op een deel van de door deze geheven boetes. Door de familie van haar man werd zij beleend met land en tienden bij Sliedrecht. In een leenbrief uit 1251 noemt haar zwager Hendrik (III) van Cuijk haar ‘mijn lieve Christina, burggravin van Leiden’. Er was toen vermoedelijk nog geen stamhouder, want de leenbrief hield uitdrukkelijk de mogelijkheid open dat het leen op een dochter kon vererven. In 1253 trad Christina, ‘nederige burggravin (castellana) van Leiden’ en ‘gemalin van [Dirk], burggraaf aldaar, ridder’ zelf als leenvrouwe op. Haar man zegelde voor haar ‘omdat wij zelf geen zegel gebruiken’ (Kruisheer, 568, 655). Haar zoon Hendrik staat voor het eerst te boek in 1276. Hij was toen burggraaf van Leiden en leenvolger van zijn kort tevoren overleden moeder. In 1284 oorkondde hij dat burggraaf Jacob van Leiden zijn grootvader was geweest (Beelaerts, 220).
In een verklaring uit 1364 is sprake van een andere zoon van Christina van Leiden. Hij heette heer Willem van Oegstgeest, was ridder, had een dochter Christina, zegelde in 1285 en testeerde in 1312 (Janse, 16-17). Deze Willem zou vernoemd zijn naar een grootvader die in 1201 leefde (Monna, 68-69). Christina van Leiden moet dan eerder getrouwd zijn geweest met een zoon van Willem (I) van Oegstgeest – mogelijk Dirk van Oegstgeest, actief 1221-1242. Een aanwijzing daarvoor zou kunnen zijn dat de wapenzegels van Willem (II) van Oegstgeest uit 1285 en die van burggraaf Dirk van Leiden (zegelt vanaf 1310, zoon en opvolger van burggraaf Hendrik) aanzienlijk verschillen (Beelaerts, 291).
Belangrijker dan deze genealogische puzzels is de vraag hoe Christina’s titel ‘burggravin van Leiden’ in 1251 en 1253 moet worden begrepen. Het burggraafschap was bij de dood van haar vader teruggevallen aan de grafelijkheid. De historicus A. Kluit stelde in 1805 dat dit ‘kasteleinschap’ tot 1276 een mannelijk leen was en dat Christina ‘burggravin van Leiden’ werd genoemd vanwege haar huwelijk met heer Dirk van Cuijk, ‘burggraaf van Leiden’ (Kluit, 261). De genealoog W.A. Beelaerts van Blokland meende echter dat Dirk als burggraaf louter uit naam van zijn gemalin optrad. Vermoedelijk had Kluit gelijk. Ook in dertiende-eeuwse oorkonden van het Hollandse gravenhuis betekende de titel ‘gravin’ namelijk in eerste aanleg ‘gemalin van de graaf’ (Broer, 159-165). Hiermee werd zonder twijfel tevens de toon gezet voor de lagere adel. Dat Christina van Leiden in 1253 als ‘burggravin’ oorkondde, was dus waarschijnlijk alleen omdat haar man burggraaf was. Hun zoon Hendrik heeft dit ambt kennelijk van zijn vader en niet van zijn moeder geërfd.
Hendrik heer van Cuijk staat op 20 juli 1251 aan Christina burggravin van Leiden toe dat de goederen die zij van hem in Leenhouts, bij ontstentenis van een zoon op haar dochter vererven.
Naslagwerken.
NNBW.
Archieven.
Nationaal Archief, Den Haag: toegangen 3.01.01 (Graven van Holland), 3.19.81 (Kopieën Leenregister Huis Wassenaar (Twickel)) en 3.20.87 (Van Wassenaer van Duvenvoorde).
Literatuur.
A. Kluit, Historie der Hollandsche staatsregering tot aan het jaar 1795. Vijfde deel (Amsterdam 1805).
W.A. Beelaerts van Blokland, ‘De burggraven van Leiden vóór 1339’, De Nederlandsche Leeuw 39 (1921) 215-222.
C. Hoek, ‘De heren van Matenesse’, De Nederlandsche Leeuw 82 (1965) 32-58.
A.D.A. Monna, ‘De bezittingen van het Leidse burggraafschap’, in: Idem en W.H. Lenselink, Studies over het Zeeuwse en het Leidse burggraafschap (Groningen 1976) 63-106.
J.A. Coldewey, De Heren van Kuyc 1096-1400 (Tilburg 1981).
Oorkondenboek van Holland en Zeeland tot 1299, J.G. Kruisheer ed, 2 (Assen 1986).
J.C. Kort, ‘Repertorium op de grafelijke lenen in Rijnland’, Ons Voorgeslacht 42 (1987) 690-721.
C.J.C. Broer, ‘Echtgenote, deelgenote, lotgenote. Over oorkonden als bron voor vrouwengeschiedenis’, in: M. Mostert e.a. red, Vrouw, familie en macht. Bronnen over vrouwen in de Middeleeuwen (Hilversum 1990) 147-166.
A. Janse, Wie was Willem van Oegstgeest (1201)? (Oegstgeest 2001).

Nicolaas II Persijn.
hij wordt op 27 juli 1282 met name als de oudste zoon genoemd (Oorkondeboek II no 460). Hij is gesneuveld bij Zierikzee. Heer van half Waterland, Velsen (ca. 1255, hij woonde er ook), de Lier en Zouteveen. Hij werd op 28-09-1298 gegijzeld op huis Wena. Op 5 nov 1303 deden Nicolaas van Persijn, ridder, Nicolaas, heer van Putten, Philip van Duvenvoorde, Vriese van der Mye, baljuw van Zuid-Holland, uitspraak over goederen in Ticsclynswaerde (v Mieris II bl 35).
Claes Persijn (+ 1304) die in 1321 broer genoemd wordt van burggraaf Hendrik van Leiden was geen letterlijke broer maar een neef". Daarbij wordt voor de "jurisprudentie" verwezen naar een ander bekend raadsel dat niet letterlijk opgelost kon worden. In een oorkonde uit 1262 van Sweder van Beusinchem werd zijn oudste dochter verloofd met Henrik Rover van Montfoort. Als laatste in de getuigenrij worden genoemd Sweder en Wouter van Sulen, mijn "broers". In tal van berichten werd gepoogd dit op de een of andere wijze zinvol te verklaren. Uiteindelijk is duidelijk geworden dat deze twee Van Zuylen broers wel volle neven maar geen broers, halfbroers of stiefbroers van Sweder van Beusinchem konden zijn. Iets dergelijks is hier in die betiteling van 1321 ook. De aanduiding broer voor Claes Persijn kan niet letterlijk verklaard worden, maar accepteren we dat de verwantschapsaanduiding iets ruimer gezien moet worden, dan valt er toch een oplossing te vinden voor het vraagstuk. Als de werkelijke verwantschapsverhouding er een van "neef" was dan valt ook op dat Claes Persijn in het bezit was van een leen van de burggraaf van Leiden dat weer als leen afhing van de graaf van Holland. Claes Persijn was dus leenman en neef van de burggraaf. Dat betekend ook dat de link tussen Persijn en Leiden in hogere generaties gezocht dient te worden. Kijken we naar de moeder van Claes dan is deze niet bekend. Wel heeft Claes Persijn als broers een Dirk en een Jan.
Nu zegt dat wellicht niets totdat de voornamen worden bekeken vanuit het aspect van vernoeming (niet iedereen is daar gecharmeerd van) en dan blijkt dat de oudste zoon Claes vernoemd is naar zijn vaderlijke grootvader en derde broer Jan naar zijn eigen vader. Dat doet dus vermoeden dat de tweede broer Dirk vernoemd is naar zijn moederlijke grootvader. Door het bovengenoemde rijst een sterk vermoeden dat de moeder van de broers Claes, Dirk en Jan Persijn, een dochter was van Dirk van Kuyc, burggraaf van Leiden, en van Christina van Leiden. Door middel van dit huwelijk heeft Jan II Persijn goederen als leen verworven van de burggraaf van Leiden. Deze zijn vererfd op zijn zoon Claes die er zijn vrouw aan tochte. In 1321 zijn die leengoederen uitgegeven aan ridder Arnoud van Groeneveld, de tweede man van de weduwe van Claes Persijn.

Uit dit huwelijk een zoon:

tr. (2) voor 31 jan 1321
met

Arnout van Groenevelt, tr. met

tr. voor 31 jan 1321
met

Lijzebeth (Elisabeth) , dr. van Dirk van Cuijck (burggraaf van Leiden (1243)) en Christina Jacobsdr van Oestgeest burggravin van Leiden (vrouwe van Leiderdorp en Oegstgeest), geb. circa 1260, ovl. in 1321, tr. (1) met Nicolaas II Persijn. Uit dit huwelijk een zoon, tr. (2) met

• Vader:
  Jan II Persijn, zn. van Nicolaas I Persijn genaamd van Haarlem van Putten (heer van Putten) en Maria van Velzen (Vrouwe van Haarlem), geb. in 1228, ridder, ovl. op 21 dec 1283, tr. met

• Moeder:
  Ludgard van Lijnden, geb. in 1235, ovl. te Rijnsburg op 26 okt 1301, tr. met

• Vader:
  Jan II Persijn, zn. van Nicolaas I Persijn genaamd van Haarlem van Putten (heer van Putten) en Maria van Velzen (Vrouwe van Haarlem), geb. in 1228, ridder, ovl. op 21 dec 1283, tr. met

• Moeder:
  Ludgard van Lijnden, geb. in 1235, ovl. te Rijnsburg op 26 okt 1301, tr. met

• Vader:
  Meginhard IV van Teisterbant, zn. van Everhard I Saxo (graaf van Hamaland en markgraaf van Friesland) en Adelinde de Babenberg, geb. in 889, Comte de Hamaland, ovl. in 955, tr. (2) met Kunigunde . Uit dit huwelijk een zoon. relatie (1) met

• Moeder:
  Hirmentrud Kunigunde NN, ovl. circa 930, relatie met

tr.
met

Fastré II d'Oisy dit d'Avesnes, zn. van Fastré I d'Oisy (voogd van Doornik) en Ada van Avesnes, geb. in 1065, voogd van Doornik, ovl. na 1111, tr. met

Uit dit huwelijk een zoon: