- Vader:
Johan van Hemert ridder1, zn. van Jan van Hemert ridder (heer tot Nederhemert), geb. in 1353, heer van Hemert, ovl. voor 31 mei 1414, tr. met
tr.
met
Sultan Rahman Hamengku Buwono II van Kajeng (Hamengkoeboewono II), zn. van prins Mangkoeboemi Hamengkoeboewono I (Sultan van Yogyakarta) en RAy Beruk, geb. Sundara [Indonesië] in Kedhu op 7 mrt 1750, ovl. kraton van Djokjakarta [Indonesië] op 3 jan 1828.
Sultan Rahman Hamengku Buwono II van Kajeng.
Zijne Hoogheid Sampeyan Dalam ingkang Sinuhun Kanjeng Sri Sultan Hamengkoeboewono II Senapati ing Alaga Ngah 'Abdu'l-Rahman Saiyid ud-din Panatagama Khalifatu'llah ingkang Yumeneng Kaping, Sultan van Djokjakarta. Hij was de tweede Sultan van Djokjakarta.
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Rodje | *1769 | kraton van Soerakarta [Indonesië] | †1814 | kraton van Soerakarta [Indonesië] | 45 | 1 | 2 |
tr.
met
Sultan Rodje Hamengku (Hamengkoeboewono III) (Rodje) Buwono III (Raden Mas Surojo), zn. van Sultan Rahman Hamengku Buwono II van Kajeng en Bandara Radin Ayu Adipati Sepu, geb. kraton van Soerakarta [Indonesië] op 20 feb 1769, ged. https://id.rodovid.org/wk/Orang:26192, 3e sultan Raja van Jogyakarta, ovl. kraton van Soerakarta [Indonesië] op 3 nov 1814.
Sultan Rodje Hamengku Buwono III.
op 20 juni 1825 in Yogyakarta vielen Nederlandse troepen kasteel Tegalrejo aan. Het was het begin van de oorlog bekend als diponegoro oorlog (1825 - 1830).
In die tijd werd het Mataram-koninkrijk Yogyakarta gehouden door Patih Danurejo, samen met de Reserse van de Nederlandse koloniale regering. De aanval op Puri was in de nasleep van de Nederlandse beschuldiging dat prins Diponegoro in opstand zou komen. Dat was nadat de Nederlanders een weg hadden aangelegd die Yogyakarta en Magelang met elkaar verbond door het kasteel van zijn thuiserf.
De Nederlandse beredeneerde prins Diponegoro rebelleerde om zijn woning te belegeren. Met zijn magie konden prins Diponegoro en zijn familie en troepen zichzelf redden op weg naar het westen naar Dekso Village in kulonprogo regency, en gingen verder naar het zuiden totdat ze aankwamen bij Selarong Cave, dat vijf kilometer ten westen van Bantul City ligt.
De Nederlanders die prins Diponegoro niet wisten te vangen, hebben eindelijk zijn woede uitgevonden door het kasteel van de prins af te branden....
Prins Diponegoro, de magische man mandraguna heeft de bijnaam Bendoro Raden Mas Ontowiryo, geboren in Yogyakarta op 11 november 1785. In tegenstelling tot de kinderen van de adel, werd zijn jeugd doorgebracht in een prachtig dorp, in het dorp Tegalrejo ten westen van het Mataram-paleis. Van kinds af aan verzamelde hij zich met gewone mensen en leefde zijn religiositeit met kawulo alit.
Daarom was prins Diponegoro in zijn leven vol strijd meer geïnteresseerd in religieus leven en gelijkheid met het volk, dan in de rijkdom, tronen en vrouwen zoals gebruikelijk is bij de koninklijke familie. Hoewel hij niet in Keraton woonde, leerde zijn vader dat Raden Mas Ontowiryo een sterke leiderschapsgeest had. Bovendien, hij gentur ascetisch, het verwerken van de geest zodat zijn leven jejeg en jejer, recht met de lijn Sangkan Paraning Dumadi.
Zijn vader, Sultan HamengkuBuwono III, besloot hem uiteindelijk te benoemen tot koning van het sultanaat Ngayogyakarta Hadiningrat. Maar wat was de reactie van de prins? "Ik weiger. Laat de anderen gewoon bopo" zei hij met een kalme neus. Ja, Diponegoro weigerde omdat hij vond dat zijn moeder niet de keizerin was en alleen de concubine van de koning. Haar moeder was Raden Ayu Mangkorowati, een dochter van de regent van Pacitan.
De situatie van de Nederlandse koloniale kolonisatie in die tijd was vervelend. Sinds de jaren 1820 bemoeien Nederlandse bedrijven zich met koninkrijken in de archipel, niet in de laatste plaats Mataram, Yogyakarta. De regels van discipline werden gemaakt door de Nederlandse overheid die de waardigheid van de koningen van Java sterk aantakte. De edelen werden tegen elkaar opgezet. Veel koninklijke gronden werden ingenomen voor plantages van Nederlandse zakenlieden. Voor mensen die de weg gebruiken voor handelsvervoer wordt een hoge belasting in rekening gebracht.
Prins Diponegoro's geduld voor de stilte eindigde uiteindelijk toen de Nederlanders de processie uitvoerden in de rijstvelden van het volk, vooral door het begraafplaatscomplex van de voormalige voorouders van de koningen van Java. In die tijd was de koning Sri Sultan Hamengkubuwono V die werd gekroond toen hij nog maar 3 jaar oud was.
Het sultanaat was destijds machteloos, omdat bleek dat de werkelijke macht gesluierd was en samenspande met de koloniale regering. Prins Diponegoro bedacht eindelijk een plan om de wilde bezetting te bestrijden. Hij nodigde Kyai Mojo uit, een islamitische geestelijke en zijn spirituele leraar die ook zijn oom is. Kyai Mojo heeft vele volgelingen en gerespecteerd, waaronder Tumenggung Zees Pajang Mataram, Tumenggung Reksonegoro en anderen.
Kharisma Diponegoro is een sterke aantrekkingskracht voor jongeren. Onder de pemoda die klaar zijn om borstschilden te zijn, is Sentot Prawirodirdjo. Sentot is een dappere jongeman. Zijn vader, Ronggo Prawirodirjo, was de zwager van Sultan HamengkuBuwono IV. Sentots vader voerde ooit een opstand tegen de Nederlanders, maar werd gedood door generaal Daendles van Gubernue. Met de dood van zijn vader vond Sentot Prawirodirdjo dat hij wraak moest nemen.
Nadat Tegalrejo op 20 juni 1825 op de vijand viel, bouwde prins Diponegoro een verdedigingscentrum in de Selarong-grot met een guerrillaoorlogsstrategie. De Nederlanders werden overweldigd door de moeilijkheid om de kleine troepen te vernietigen die slechts af en toe aanvielen en daarna snel verdwenen. Wapens die worden gebruikt voor guerrilla zijn zeer divers, variërend van wapens van oorlogssperen, kris, zwaarden, pijlen, "bandil" (een soort hamer gemaakt van ijzer), "patrem" (wapens van vrouwelijke soldaten), tot "candrasa" (scherpe wapens die eruit zien als konde spiesjes) veelgebruikte "telik sandi" (spion) vrouwen.
Twee heilige wapens tijdens de Diponegoro-oorlog waren een kris met een curve van 21 genaamd Kyai Omyang, gemaakt door een empu die leefde tijdens het Majapahit-koninkrijk en een zwaard uit het demak-koninkrijk. Beide wapens hebben een grote krachtenergie. Maar helaas bestaat de kris van prins Diponegoro dus niet in Indonesië en wordt hij nog steeds in Nederland opgeslagen.
CHRONOLOGIE VAN DE GESCHIEDENIS VAN DE OORLOG VAN DIPONEGORO.
Op 16 FEBRUARI 1830 ontmoette kolonel Cleerens prins Diponegoro in Remo Kamal, Bagelan, Purworejo, om hem uit te nodigen om te onderhandelen in Magelang. Dit voorstel werd goedgekeurd door de prins.
Op 28 MAART 1830 ontmoette prins Diponegoro met zijn leger luitenant-gouverneur-generaal Markus de Kock. Tijdens de bijeenkomst dwong De Kock de prins de oorlog te stoppen. Het verzoek werd afgewezen door de prins. Maar de Nederlanders hadden via kolonel Du Perron een hinderlaag zorgvuldig voorbereid. De prins en zijn hele leger werden neergehaald. Die dag werd de prins verbannen naar Ungaran en vervolgens naar het Semarang Karesidenan-gebouw gebracht.
5 APRIL 1830 werd door Pollux naar Batavia gebracht.
Op 11 APRIL 1830, bij zijn aankomst in Batavia, werd hij opgesloten in Stadhuis (nu Fatahillah Museumgebouw).
Op 30 APRIL 1830 veroordeelde gouverneur-generaal Van den Bosch prins Diponegoro, Retnaningsih, Tumenggung Diposono en zijn vrouw, evenals andere volgelingen zoals Mertoleksono, Banteng Wereng en Nyai Sotaruno tot Manado.
Op 3 MEI 1830 werd de entourage van de Prins door Pollux uitgezonden en gevangen genomen te Amsterdam. Nederlanders die vinden dat de Prins nog steeds een bedreiging is, omdat op deze plek nog steeds met het volk kan communiceren.
1834 werden afzonderlijk verbannen. Prince en Retnaningsih werden verbannen naar Makassar, Zuid-Sulawesi, en onder nauwlettend toezicht vastgehouden in fort Roterdam. In dit fort is de prins niet langer vrij om te bewegen. Prins Diponegoro bracht zijn dagen door met Retnaningsih en ademde eindelijk zijn laatste adem uit op 8 januari 1855. Zijn lichaam werd begraven naast het graf van Retnaningsih.
AFSTAMMING EN OORSPRONG VAN PRINS DIPONEGORO.
Diponegoro was de oudste zoon van Hamengkubuwana III, een Mataram koning in Yogyakarta. Geboren op 11 november 1785 in Yogyakarta als zoon van een garwa ampeyan (concubine) genaamd R.A. Mangkarawati, een garwa ampeyan (niet-keizerin vrouw) uit Pacitan. Prins Diponegoro werd bendoro Raden Mas Ontowiryo genoemd. Diponegoro realiseerde zich zijn positie als zoon van een concubine en verwierp de wens van zijn vader, sultan Hamengkubuwana III, om hem koning te maken. Ze weigerde zich te herinneren dat haar moeder niet de keizerin was. Hij heeft 3 vrouwen: Bendara Raden Ayu Antawirya, Raden Ayu Ratnaningsih en Raden Ayu Ratnaningrum.
Diponegoro was meer geïnteresseerd in het religieuze en populistische leven, dus woonde hij liever in Tegalrejo, waar zijn betovergrootmoeder, de keizerin van HB I Ratu Ageng Tegalrejo, meer woonde dan in het paleis. Zijn opstand tegen het paleis begon sinds de leiding van Hamengkubuwana V (1822) waar Diponegoro een van de leden werd van het trust dat Hamengkubuwana V vergezelde die slechts 3 jaar oud was, terwijl het dagelijkse bestuur werd gehouden door Patih Danurejo samen met de Nederlandse resident. Een dergelijke manier van voogdij is niet goedgekeurd door Diponegoro.
Geschiedenis van de strijd.
Diponegoro-oorlog begon toen de Nederlanders een staak installeerden op land dat eigendom was van Diponegoro in het dorp Tegalrejo. In die tijd was hij het Nederlandse gedrag beu dat de lokale gebruiken niet respecteerde en de mensen met belastingheffingen enorm uitbuitte.
Diponegoro's houding ten opzichte van de Nederlanders kreeg openlijk de sympathie en steun van het volk. Op aanraden van prins Mangkubumi verliet zijn oom Diponegoro Tegalrejo en zette een basis op in een grot genaamd Selarong Cave. In die tijd verklaarde Diponegoro dat zijn verzet een sabil-oorlog was, een verzet tegen de ongelovigen. De geest van "sabil oorlog" die diponegoro blazed bracht brede invloed op het gebied van Pacitan en Kedu. Een van de religieuze leiders in Surakarta, Kyai Maja, sloot zich aan bij diponegoro-troepen in de Selarong-grot.
Tijdens deze oorlog verloren de Nederlanders maar liefst 15.000 soldaten en 20 miljoen gulden.
De Nederlanders bleven op verschillende manieren achtervolgd worden om Diponegoro te veroveren. Zelfs de concurrentie wordt gebruikt. De prijs van 50.000 Gulden wordt uitgereikt aan iedereen die Diponegoro kan veroveren. Totdat diponegoro uiteindelijk in 1830 werd gevangengenomen.
Arrestatie en ballingschap.
* 16 februari 1830 Prins Diponegoro en Kolonel Cleerens ontmoetten elkaar in Remo Kamal, Bagelen, Purworejo. Cleerens stelde voor dat Kanjeng Pangeran en zijn volgelingen in Menoreh zouden blijven in afwachting van de komst van luitenant-gouverneur-generaal Markus de Kock van Batavia.
* 28 maart 1830 Ontmoette Diponegoro generaal de Kock in Magelang. De Kock drong aan op onderhandelingen en drong er bij Nederland op aan de oorlog te stoppen. Het verzoek werd afgewezen door Diponegoro. Maar de Nederlanders hadden een hinderlaag zorgvuldig voorbereid. Later die dag werd Diponegoro gearresteerd en verbannen naar Ungaran, vervolgens naar het Semarang Karesidenan-gebouw gebracht en op 5 april rechtstreeks naar Batavia door Pollux.
* 11 april 1830 arriveerde in Batavia en werd gevangen genomen in Stadhuis (nu fatahillah museumgebouw). In afwachting van een schikkingsbesluit van gouverneur-generaal Van den Bosch.
* Op 30 april 1830 kwam het besluit uit. Prins Diponegoro, Raden Ayu Retnaningsih, Tumenggung Diposono en zijn vrouw, evenals andere volgelingen zoals Mertoleksono, Banteng Wereng en Nyai Sotaruno zullen worden verbannen naar Manado.
* 3 mei 1830 Diponegoro en zijn entourage werden per polluxschip naar Manado gestuurd en in Amsterdam gevangen genomen.
* 1834 werd verplaatst naar fort Rotterdam in Makassar, Zuid-Sulawesi.
* 8 januari 1855 Diponegoro stierf en werd begraven in het dorp Java Makassar.
GRAFTOMBE VAN PRINS DIPONEGORO.
In zijn strijd werd prins Diponegoro bijgestaan door zijn zoon Bagus Singlon of Ki Sodewo. Ki Sodewo vocht in Kulon Progo en Bagelen.
Ki Sodewo had een moeder genaamd Citrowati die stierf bij de Nederlandse invasie. Little Ki Sodewo of Bagus Singlon groeide op onder de hoede van Ki Tembi, een vertrouweling van prins Diponegoro. Bagus Singlon of Raden Mas Singlon of Ki Sodewo volgden na de adolescentie zijn vader op het slagveld. Tot nu toe bestaan de afstammelingen van Ki Sodewo nog steeds en een van hen is de plaatsvervangend regent in Kulon Progo genaamd Drs. R. H. Mulyono.
Prins Diponegoro heeft in ieder geval 17 zonen en 5 dochters, die nu allemaal in heel Indonesië wonen, waaronder Java, Sulawesi & Maluku.
NASAB PRINS DIPONEGORO.
Brawijaya V / R Alit / Angkawijaya.
R Bondhan Kejawan / Lembupeteng Tarub.
R Depok / Ki Ageng Getas Pandowo.
Goede Sunggam / Ki Ageng Selo.
Ki Ageng Anis (Ngenis).
Ki Ageng Pemanahan / Mataram.
R Sutowijoyo / Panembahan Senopati.
Panembahan Hadi Prabu Hanyokrowati.
Sultan Agung Prabu Hanyokrokusumo.
Sunan Prabu Amangkurat Agung.
Kanjeng Susuhunan Pakubuwono I - Kartasura.
Sinuwun Prabu Mangkurat IV - Kartasura.
Prins Hario Mangkubumi - Hamengku Buwono I.
Kanjeng Sultan Hamengku Buwono II.
Kanjeng Sultan Hamengku Buwono III.
Prins Diponegoro.
BRON: http://bedahauracenter.blogspot.com/2011/10/pangeran-diponegoro.html.
Zijne Hoogheid Sampeyan Dalam ingkang Sinuhun Kanjeng Sri Sultan Hamengkoeboewono III Senapati ing Alaga Ngah 'Abdu'l-Rahman Saiyid ud-din Panatagama Khalifatu'llah ingkang Yumeneng Kaping.
Hamengkoeboewono III was de derde sultan of koning van Jogjakarta. Deze Javaans vorst uit de dynastie der sultans van Jogjakarta werd op 20 februari 1769, in de kraton van Soerakarta geboren en was de door de Nederlanders geïnstalleerde prins-regent van het koninkrijk Jogjakarta van 31 december 1810 tot 28 december 1811. Zijn vader werd afgezet en Hamengkoeboewono III regeerde van 20 juni 1812 tot 3 november 1814 als "zelfbestuurder" in zijn aan de Vereenigde Oostindische Compagnie onderworpen koninkrijk.
De volledige titel van de vorst was Zijne Hoogheid Sampeyan Dalam ingkang Sinuhun Kanjeng Sri Sultan Hamengkoeboewono III Senapati ing Alaga Ngah 'Abdu'l-Rahman Saiyid ud-din Panatagama Khalifatu'llah ingkang Yumeneng Kaping [Sultan Raja], sultan van Jogjakarta.
De dynastie van de Kartasoera in Jogjakarta en Soerakarta was door opvolgingsoorlogen en strijd met de Nederlandse kolonisator verdeeld geraakt. De agnaten bestreden elkaar en waren een speelbal van de Nederlanders.
Zijn moeder was de eerste vrouw van zijn polygame vader, Bandara Radin Ayu Adipati Sepu/Gusti Kanjeng Ratu Kedhaton.
Hij huwde 29 maal en liet na zeven jaar polygaam huwelijk twaalf zonen en twintig dochters na.
De oudste zoon, Bandara Radin Mas Mustahar, later Bandara Radin Mas Antavirya en na 1812 Bandara Pangeran Arya Dipo Negoro, werd op 11 november 1785 geboren als zoon van Hamengkoeboewono III en diens eerste koningin Mangkuravati (1770-1852). Deze Dipo Negoro kon niet leven met de onderworpen status van de ooit zo machtige keizerlijke heersers over Mataram en het grootste deel van Java, Hij kwam op 15 augustus 1825 in opstand tegen de Nederlanders en werd die dag uitgeroepen tot Sultan Ngah 'Abdu'l Hamid Eru Chakra Kabir ul-Mukminin Saiyid ud-din Panatagama Jawa Khalifat Rasu'llah. In deze titel komt het begrip "kalief" of "heerser der gelovigen" voor. De jonge vorst wilde de 'ongelovige' Nederlanders verdrijven en op Java een mohammedaans rijk stichten. Het lukte de Nederlandse regering om Dipo Negoro tijdens de Java-oorlog te verslaan en zij stuurden de gevangengenomen rebel in ballingschap naar Makassar. Dipo Negoro liet 17 zoons en vijf dochters na.
Hamengkoeboewono III stierf in de kraton op 3 november 1814 en werd opgevolgd door zijn tienjarige tiende zoon Gusti Bandara Radin Mas Bagus, na 1812 als kroonprins Kanjeng Gusti Pangeran Adipati Anum Amangku Negara Sudibya Rajaputra Nalendra ing Mataram geheten, uit het huwelijk met de tweede koningin, Radin Ayu Adipati Anum/Gusti Kanjeng Ratu Ibu Suri/Gusti Kanjeng Ratu Kinchan/Gusti Kanjeng Ratu Agung. Hamengkoeboewono III werd bijgezet in een van de mausolea op de heilige "sneeuwberg" Imagiri.
Uit dit huwelijk 2 zonen:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Pangeran | *1785 | Jogjakarta [Indonesië] | †1855 | Ujungpandang [Indonesië] | 69 | 2 | 1 |
| 2 | Raden | *1785 | Jogjakarta [Indonesië] | †1855 | Makasser [Indonesië] | 69 | 1 | 1 |
tr. circa 1410
met
Elisabeth Gerritsen van Rijswijk, geb. voor 1390.
Uit dit huwelijk 3 kinderen, waaronder:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Jan | *1415 | Veen | †1485 | 70 | 1 | 7 |
tr.
met
Aleid Jansdr van Hemert1, dr. van Johan van Hemert ridder (heer van Hemert) en Agnes van Herlaer van der Heule, geb. circa 1395, ovl. in 1428.
Uit dit huwelijk 2 kinderen, waaronder:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Otte | *1409 | †1472 | 63 | 1 | 7 |
| 1. | Middeleeuws Vlechtwerk (A 008), A 008 |
| |
tr.
met
Nicolaes van Malsen1, zn. van Otto Hendricszn van Malsen (meesterpentier in de Werken 1396, schepen van Zuilichem 1402) en Geertruid van Voorne van Vianen, geb. circa 1395, heemraad van De Werken 1425, ovl. circa 1430.
Uit dit huwelijk 2 kinderen, waaronder:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Otte | *1409 | †1472 | 63 | 1 | 7 |
| 1. | Middeleeuws Vlechtwerk (A 008), A 008 |
tr.
met
Yda van Arkel, dr. van Jan I Herbaren de Sterke van Arkel Heer van der Lede (heer van Arkel, ridder) en Yda van Andel.
tr.
met
Coenraad Cuser van Oosterwijk1,2, zn. van Willem de Cuser (baljuw, hofmeester van Margaretha van Kleef) en Ida van Oosterwijk, geb. in 1315, baljuw en rentmeester van Schoonhoven, Gouda en Texel, baljuw van Amstelland 1367, ovl. in 1407. |  |
| 1. | Afgeschermd, Periodiek, Kon. Ned. Gen. voor Geslacht- en Wapenkunde, ‘s-Gravenhage, vanaf 1883 (blz/akte 80) |
| 2. | Afgeschermd, Periodiek, Kon. Ned. Gen. voor Geslacht- en Wapenkunde, ‘s-Gravenhage, vanaf 1883 (blz/akte 100) |
Hij krijgt een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Johan | *1353 | †1414 | 60 | 1 | 2 |
| 1. | Middeleeuws Vlechtwerk (A 008), A 008 |
Hij krijgt een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Jan | 1 | 1 |
| 1. | Middeleeuws Vlechtwerk (A 008), A 008 |
|  |
Hij krijgt een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Peter | *1320 | †1369 | 48 | 1 | 1 |
Johan de Cocq van Châtillon | |
| Johan de Cocq van Châtillon, geb. circa 1260, heer van Hemert, ovl. in 1332 (1346). |
|  |
|  |
tr.
met
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Arnold | *1285 | †1350 | 65 | 1 | 1 |
tr.
met
Johan de Cocq van Châtillon, zn. van Gijsbert Rudolfsz de Cocq van Châtillon en NN Gillesdr de Mailly de Rossignol, geb. circa 1260, heer van Hemert, ovl. in 1332 (1346). | |
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Arnold | *1285 | †1350 | 65 | 1 | 1 |
tr. (1)
met
Geertruid van Voorne van Vianen1, dr. van Gijsbrecht van Vianen en van den Goye en Beatrix van Egmond, geb. Utrecht circa 1360, ovl. Veere circa 1400.
Geertruid van Voorne van Vianen.
uit 'Het Geslacht van de Heren Van Malsen'.
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Nicolaes | *1395 | †1430 | 35 | 1 | 2 |
tr. (2)
met
Uit dit huwelijk 7 kinderen.
Bronnen:
| 1. | Middeleeuws Vlechtwerk (A 008), A 008 |
tr. circa 1350
met
NN. Brunodr. van Gellicum (van Ghellinchem), geb. Rumpt circa 1330, ovl. in 1365.
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Otto | *1355 | †1402 | 47 | 2 | 8 |
| 1. | Middeleeuws Vlechtwerk (A 008), A 008 |
tr.
met
Otto I bastaard (Otto bastaard) (Otto) van Arkel (Otto van Heukelom) ridder2,1 (Amstel van IJsselstein, van), zn. van Herbaren II Floris van de Lede van Arkel (ridder vermeld 1227-1253) en Bertha van Wickenrode, geb. circa 1254, heer van Heukelom en Asperen, ovl. in 1283.
Uit dit huwelijk 8 kinderen:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Otto | †1344 | 1 | 2 | ||||
| 2 | Jan I | †1312 | 1 | 1 | ||||
| 3 | Arnold | *1266 | Heukelom | †1338 | 72 | 2 | 1 | |
| 4 | Herberen | *1265 | †1333 | 68 | 2 | 4 | ||
| 5 | Bertha | *1265 | †1322 | IJsselstein | 56 | 2 | 4 | |
| 6 | Mabelia | 3 | 2 | |||||
| 7 | Laysa | *1270 | †1315 | 45 | 1 | 2 | ||
| 8 | Geertrudis | 1 | 2 |
| 1. | Middeleeuws Vlechtwerk (A 008), A 008 |
| 2. | Afgeschermd, Periodiek, Kon. Ned. Gen. voor Geslacht- en Wapenkunde, ‘s-Gravenhage, vanaf 1883 |
tr.
met
Uit dit huwelijk 2 kinderen, waaronder:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Nicolaes II | *1285 | †1344 | 59 | 1 | 3 |
| 1. | Middeleeuws Vlechtwerk (A 008), A 008 |
| 2. | Afgeschermd, Periodiek, Kon. Ned. Gen. voor Geslacht- en Wapenkunde, ‘s-Gravenhage, vanaf 1883 |
tr.
met
Laysa van Heukelum, dr. van Otto I bastaard van Arkel ridder (heer van Heukelom en Asperen) en NN Jansdr van Heusden van Asperen, geb. in 1270, ovl. in 1315.
Uit dit huwelijk 2 kinderen, waaronder:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Nicolaes II | *1285 | †1344 | 59 | 1 | 3 |
tr.
met
Herbaren II Floris van de Lede van Arkel1,2,3 (Herbaren van Arkel van Heukelom), zn. van Floris Herbarensz van de Lede (vermeld 1204-1207) en Jacomijn Hugodr Botter van Schoonhoven, geb. circa 1200, ridder vermeld 1227-1253 nobilis, ridder 1241, heer van Arkel, Asperen en Heukelom, ovl. in dec 1253. |  |
Uit dit huwelijk 2 dochters:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Elisabeth | *1219 | Arkel | †1288 | Voorne | 69 | 2 | 5 |
| 2 | Margriet | 1 | 0 |
| 1. | Gens Nostra (GN), Nederlandse Genealogische Vereniging, Amsterdam, van 1946 tot 1995 |
| 2. | Afgeschermd, Periodiek, Kon. Ned. Gen. voor Geslacht- en Wapenkunde, ‘s-Gravenhage, vanaf 1883 |
| 3. | Genealogie Uten Goye (Van Langerak) (B 002), B. de Keijzer, Ons Voorgeslacht, Emmen, 15 nov 2020 (blz. 22) |
tr. voor 1327
met
Clemence van Caets1 (van Cats, van Driel, van Caets uten Goye), dr. van Hubertus van Buren van Caets en NN van Caets, geb. Driel circa 1290.
Uit dit huwelijk 3 kinderen, waaronder:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Hendrik | *1320 | †1394 | 73 | 1 | 1 |
| 1. | Middeleeuws Vlechtwerk (A 008), A 008 |
tr. voor 1327
met
Nicolaes II van Malsen1, zn. van Gijsbert van Malsen en Laysa van Heukelum, geb. in 1285, heer van Well, ovl. in 1344.
Nicolaes II van Malsen.
in de 14e eeuw komt ene Nicolaas of Claes van Malsen voor, die in 1326 beleend wordt met het kasteel te Well. Deze Nicolaas is in 1344 gegoed te Tricht en wordt in datzelfde jaar als eerste nabuur vermeld in een akte waarbij diverse stukken land van de kerk van Buurmalsen worden verkocht aan Mariënweerd. Andere personen met de toenaam Van Malsen komen in deze eeuw (vanaf 1295) voor als ridders, grondbezitters onder andere in Buurmalsen en Tricht, richters in Malsen en één wordt zelfs "neef" van de Heer van Buren genoemd. Het wapen van het geslacht Van Malsen, dat terug te voeren is op Claes van Malsen, heer van Well, is bekend en wordt omschreven als "een zilveren baar, de linker schuinbalk, op keel, rood. Of er hier een verband bestaat met het geslacht Van Cuyk/Kuyk (voornamelijk gegoed te Geldermalsen en Meteren) is niet bekend. Het zou kunnen want ook afstammelingen uit dit geslacht noemden zich wel Van Malsen.
Uit dit huwelijk 3 kinderen, waaronder:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Hendrik | *1320 | †1394 | 73 | 1 | 1 |
| 1. | Middeleeuws Vlechtwerk (A 008), A 008 |