Cees Hagenbeek
Mayken
Mayken .

tr.
met

Jan Timmermans, zn. van Cornelis Timmermans, ovl. Raamsdonk.

Gerrit Romeijn
Gerrit Romeijn, geb. Gorinchem op 10 apr 1897, ovl. aldaar op 26 mrt 1965, gecr. op 30 mrt 1965.

tr. Gorinchem op 1 aug 1922
met

Emiele Elvire Valeria de Bie, dr. van Johannes de Bie (bouwkundige; aannemer) en Johanna Alberdina Hoogland, geb. Gorinchem op 21 mrt 1898.

Uit dit huwelijk 5 kinderen, waaronder:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Hans*1928 Gorinchem †1998 Waalre 691 3 

Emiele Elvire Valeria de Bie
Emiele Elvire Valeria de Bie, geb. Gorinchem op 21 mrt 1898.

tr. Gorinchem op 1 aug 1922
met

Gerrit Romeijn, zn. van Cornelis Romeijn (garagehouder) en Maaike Louisa Diepenhorst, geb. Gorinchem op 10 apr 1897, ovl. aldaar op 26 mrt 1965, gecr. op 30 mrt 1965.

Uit dit huwelijk 5 kinderen, waaronder:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Hans*1928 Gorinchem †1998 Waalre 691 3 

Johannes de Bie
Johannes de Bie, geb. Utrecht op 23 mrt 1860, bouwkundige; aannemer, ovl. Gorinchem op 15 sep 1939, begr. aldaar op 18 sep 1939.

tr. Utrecht op 20 sep 1882
met

Johanna Alberdina Hoogland, dr. van Jacob Gerrit Hoogland (veearts) en Maria van Wijk, geb. Utrecht op 24 nov 1858, ovl. Gorinchem op 24 dec 1939.

Uit dit huwelijk 8 kinderen, waaronder:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Emiele*1898 Gorinchem    1 5 

Johanna Alberdina Hoogland
Johanna Alberdina Hoogland, geb. Utrecht op 24 nov 1858, ovl. Gorinchem op 24 dec 1939.

tr. Utrecht op 20 sep 1882
met

Johannes de Bie, zn. van Hendrikus Huijser genoemd de Bie (stalknecht) en Cornelia Kloek, geb. Utrecht op 23 mrt 1860, bouwkundige; aannemer, ovl. Gorinchem op 15 sep 1939, begr. aldaar op 18 sep 1939.

Uit dit huwelijk 8 kinderen, waaronder:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Emiele*1898 Gorinchem    1 5 

Jacob Gerrit Hoogland
Jacob Gerrit Hoogland, geb. Utrecht op 22 mrt 1827, veearts, ovl. op 8 jul 1866.

  • Vader:
    Jacob Hoogland, zn. van Harmen Hoogland en Marritje Das, ged. Hilversum op 8 jun 1777, veearts, ovl. Utrecht op 31 dec 1851, tr. (2) met Antje Haselager, ged. 's-Graveland op 24 jan 1779, ovl. Utrecht op 25 jan 1817. Uit dit huwelijk 10 kinderen, tr. (1) Utrecht op 27 aug 1817 met

tr. Utrecht op 25 jun 1851
met

Maria van Wijk, dr. van Gerardus van Weijk en Aaltje Vermaak, geb. Utrecht op 7 sep 1828, ovl. op 7 dec 1870.

Uit dit huwelijk 3 kinderen, waaronder:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Johanna*1858 Utrecht †1939 Gorinchem 811 8 

Maria van Wijk
Maria van Wijk, geb. Utrecht op 7 sep 1828, ovl. op 7 dec 1870.

tr. Utrecht op 25 jun 1851
met

Jacob Gerrit Hoogland, zn. van Jacob Hoogland (veearts) en Geurtje van Soest, geb. Utrecht op 22 mrt 1827, veearts, ovl. op 8 jul 1866.

Uit dit huwelijk 3 kinderen, waaronder:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Johanna*1858 Utrecht †1939 Gorinchem 811 8 

Hendrikus Huijser genoemd de Bie
Hendrikus Huijser genoemd de Bie (Huijser), geb. Utrecht op 1 mrt 1818, stalknecht, ovl. Utrecht op 20 feb 1869.

Hendrikus Huijser genoemd de Bie.
er is geen bewijs dat Jan Willem Huijser de biologische vader is van Hendrikus de Bie. De bewoording waarin de geboorteakte is opgemaakt maakt dat evenwel enigszins aannemelijk. Hendrik is in de geboorteakte van de BS Utrecht ingeschreven onder de naam Hendrik Huijser. Op zich is dat geen bewijs.Feit is dat zijn moeder op dat moment bij Jan Willem Huijser in huis woonde.

tr. (1) Utrecht op 5 mei 1852
met

Cornelia Kloek, geb. Amsterdam op 3 dec 1821, ovl. Utrecht op 26 jan 1866.

Cornelia Kloek.
uit het geboorteregister van den burgelijken stand is geëxtraheerd dat Cornelia Kloek als vondeling na gissing acht dagen oud ingevolge Proces verbaal van het Aalmoezenierrs Weeshuis dat op den vijfden December 1800 een en twintig is ingeschreven. Het bovenstaande extract verklaar ik ondergeteekende als wethouder dezer stad daaroe ingevolge art. 95 van het Stedelijk Reglement door den Ed, Achtb. Heer Burgemeester benoemd overeenkomstig aan het voormelde Register te zijn. Amsterdam den 10. Augustus 1800 zes en dertig.

Uit dit huwelijk 2 zonen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Johannes*1860 Utrecht †1939 Gorinchem 791 8 
2 Cornelis*1858 Utrecht    0 0 

tr. (2) Utrecht op 6 feb 1867
met

Geertruida Schoonheim, geb. Utrecht op 23 mrt 1830, ovl. aldaar op 3 feb 1905.

Uit dit huwelijk 2 kinderen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Hendrikus*1869 Utrecht †1869 Utrecht 00 0 
2 Geertuijda*1868     0 0 

Cornelia Kloek
Cornelia Kloek, geb. Amsterdam op 3 dec 1821, ovl. Utrecht op 26 jan 1866.

Cornelia Kloek.
uit het geboorteregister van den burgelijken stand is geëxtraheerd dat Cornelia Kloek als vondeling na gissing acht dagen oud ingevolge Proces verbaal van het Aalmoezenierrs Weeshuis dat op den vijfden December 1800 een en twintig is ingeschreven. Het bovenstaande extract verklaar ik ondergeteekende als wethouder dezer stad daaroe ingevolge art. 95 van het Stedelijk Reglement door den Ed, Achtb. Heer Burgemeester benoemd overeenkomstig aan het voormelde Register te zijn. Amsterdam den 10. Augustus 1800 zes en dertig.

tr. Utrecht op 5 mei 1852
met

Hendrikus Huijser genoemd de Bie (Huijser), zn. van Johan Willem Huijser (opperman) en Jannigje de Bie (werkster), geb. Utrecht op 1 mrt 1818, stalknecht, ovl. Utrecht op 20 feb 1869.

Hendrikus Huijser genoemd de Bie.
er is geen bewijs dat Jan Willem Huijser de biologische vader is van Hendrikus de Bie. De bewoording waarin de geboorteakte is opgemaakt maakt dat evenwel enigszins aannemelijk. Hendrik is in de geboorteakte van de BS Utrecht ingeschreven onder de naam Hendrik Huijser. Op zich is dat geen bewijs.Feit is dat zijn moeder op dat moment bij Jan Willem Huijser in huis woonde.

Uit dit huwelijk 2 zonen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Johannes*1860 Utrecht †1939 Gorinchem 791 8 
2 Cornelis*1858 Utrecht    0 0 

Jannigje de Bie
Jannigje de Bie, ged. Utrecht op 7 jan 1786, werkster.

Jannigje de Bie.
woonde in 1813 in huis bij Johannes Willem Huiser in de Agterweg te Utrecht.


tr. (2)
met

Johan Willem Huijser, geb. circa 1772, opperman, ovl. voor 1838.

Johan Willem Huijser.
bij de aangifte van zijn dochter Geertruij in 1814, noemt hij Geertruij van der Wolk zijn wettige vrouw. Zij zou dan 34 jaar zijn en derhalve geboren rond 1780.
Jannigje de Bie, op dat moment bij Johan Willem in huis was in sep 1817 al drie maanden zwanger van Hendrik Huijser/de Bie.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Hendrikus*1818 Utrecht †1869 Utrecht 502 4 

Johannes Ignatius de Bie
Johannes Ignatius de Bie, geb. Utrecht in 1756, ovl. aldaar op 6 nov 1847.

tr. Utrecht in 1782
met

Catharina Janssen, dr. van Hendrik Janssen en Johanna Kraaijmaat, geb. Utrecht in 1762, ovl. aldaar op 8 okt 1829.

Uit dit huwelijk 2 kinderen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Jannigje~1786 Utrecht    2 1 
2 Johannes~1781 Utrecht    0 0 

Catharina Janssen
Catharina Janssen, geb. Utrecht in 1762, ovl. aldaar op 8 okt 1829.

tr. Utrecht in 1782
met

Johannes Ignatius de Bie, zn. van Anthonie de Bie en Cornelia van Swol, geb. Utrecht in 1756, ovl. aldaar op 6 nov 1847.

Uit dit huwelijk 2 kinderen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Jannigje~1786 Utrecht    2 1 
2 Johannes~1781 Utrecht    0 0 

Anthonie de Bie
Anthonie de Bie, geb. Utrecht in 1713, ovl. aldaar op 29 sep 1774.

  • Vader:
    Anthonie de Bie (de BIJe), geb. Utrecht circa 1685, soldaat in het regiment van de graaf van Nassau in Woudenberg, tr. Utrecht op 6 aug 1712 met

tr. voor 1750
met

Cornelia van Swol (van Zwol), ged. Utrecht op 9 jul 1726, doopgetuige van haar kleinzoon Johannes Ignatius Janssen Utrecht op 10 jul 1781, ovl. aldaar op 10 jul 1814.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Johannes*1756 Utrecht †1847 Utrecht 911 2 

Cornelia van Swol
Cornelia van Swol (van Zwol), ged. Utrecht op 9 jul 1726, doopgetuige van haar kleinzoon Johannes Ignatius Janssen Utrecht op 10 jul 1781, ovl. aldaar op 10 jul 1814.

tr. voor 1750
met

Anthonie de Bie, zn. van Anthonie de Bie (soldaat in het regiment van de graaf van Nassau in Woudenberg) en Christina van Sonsbeek, geb. Utrecht in 1713, ovl. aldaar op 29 sep 1774.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Johannes*1756 Utrecht †1847 Utrecht 911 2 

Baldewijn Peterz Bouwens
Baldewijn Peterz Bouwens, geb. circa 1565, ovl. Tiel op 25 sep 1630.

tr. circa 1590
met

Maria Cornelisdr. de Leeuw, geb. circa 1570, ovl. Tiel op 13 mrt 1635.

Uit dit huwelijk 5 kinderen, waaronder:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Maria*1605 Tiel    1 1 

Maria Cornelisdr. de Leeuw
Maria Cornelisdr. de Leeuw, geb. circa 1570, ovl. Tiel op 13 mrt 1635.

tr. circa 1590
met

Baldewijn Peterz Bouwens, geb. circa 1565, ovl. Tiel op 25 sep 1630.

Uit dit huwelijk 5 kinderen, waaronder:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Maria*1605 Tiel    1 1 

Hendrik Nijs. de
Hendrik Nijs. de, geb. circa 1575.


Hij krijgt een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Govert*1600 Katwijk †1644  441 5 

Pangeran Diponegoro
prins Pangeran Diponegoro1 (Bendoro Raden Masa Ontowiryo), geb. Jogjakarta [Indonesië] op 11 nov 1785, ovl. Ujungpandang [Indonesië] in fort Rotterdam op 8 jan 1855, begr. Java Makassar [Indonesië].

prins Pangeran Diponegoro.
Diponegoro was de oudste zoon van Sultan Jogya, Sultan HB III of Sultan Raja van een concubine. Zo is hij de kleinzoon van Sultan HB II (Sultan Sepuh) en achterkleinzoon van Sultan HB I (Sultan van Swargi). Zijn moeder zou R.A. Mangkarawati heten, die volgens Peter Carey nog steeds vervaagd is. Er wordt gezegd dat de prinses uit Majasta in Pajang gebied, in de buurt van het heilige graf van Tembayat (Carey, 1991:2). In een ander manuscript zegt Carrey dat hij een afstammeling is van Ki Ageng Prampelan van Pajang (Carey, 1974:74). Sagimun MD. meldde dat ze uit Pacitan komt, de dochter van een regentes die naar verluidt nog steeds van Madura-afkomst is (Sagimun, 1986:36). R. Tanojo in Sadjarah Pangeran Dipanagara Darah Madura zei dat Madura bloed dat naar Diponegoro stroomt niet van moederskant is, maar dus van vaderskant. Volgens de genealogie was Diponegoro's grootmoeder, koningin Kedaton (keizerin HB II) de zesde generatie van prins Cakraningrat van Tunjung Madura (Tanojo, t.t:4). Diponegoro's echte naam is Raden Mas Mustahar. Hij werd geboren in Jogyakarta palace op vrijdag 7 november 1785 als oudste zoon van Sultan HB III (Carey, 1991:1). 1) In 1805 veranderde Sultan HB II zijn naam in Raden Mas Ontowiryo. Diponegoro's naam en de titel van nieuwe prins werden gedragen sinds 1812 toen zijn vader de troon besteeg.

Gedurende zijn hele leven waren er acht vrouwen getrouwd door prins Diponegoro. Het eerste huwelijk vond plaats in 1803 met Raden Ayu (RA) Retna Madubrongto,dochter van Kyahi Gedhe Dadapan, uit dadapan dorp, Tempel sub-district, vlakbij de grens van Kedu en Jogyakarta. Tweede, op 27 februari 1807 met Raden Ajeng Supadmi (R.A. Retnakusuma),dochter van Raden Tumenggung Natawijaya III, Regent van Panolan, Jipang. Derde, in 1808 met R.A. Retnodewati. Zowel Madubrongto als Retnodewati stierven toen Diponegoro nog in Tegalrejo was. Twee jaar later, begin 1810, reisde prins Diponegoro naar het oosten en trouwde voor de vierde met Raden Ayu Citrowati, de dochter van Raden Tumenggung Ronggo Parwirosentiko met een van de vrouwen van de concubine. Kort na de geboorte van haar zoon Raden stierf Ayu Citrowati bij een rel in Madiun. De pasgeboren baby werd vervolgens gebracht door Ki Tembi, een vriend van prins Diponegoro. Door Prins Diponegoro werd de baby overgedragen aan Ki Tembi voor pleegzorg. En gezien de naam singlon wat betekent is een pseudoniem, zodat de baby beroemd is onder de naam Raden Mas Singlon.

Keelima's vrouw,getrouwd op 28 september 1814, R.A. Maduretno, dochter van Raden Rangga Prawiradirjo III met Ratu Maduretno (dochter van HB II),werd een halfbroer met Sentot Prawirodirjo, maar een andere moeder. Toen Diponegoro werd gekroond tot Sultan Abdulhamid, werd ze op 18 februari 1828 benoemd tot keizerin met de titel Kanjeng Ratu Kedaton.l. Ten zesde trouwde Diponegoro in januari 1828 met R.A. Retnaningrum,dochter van prins Penengah of Dipawiyana II. Zevende, R.A. Retnaningsih,dochter van Raden Tumenggung Sumoprawiro, regent van Jipang Kepadhangan, en achtste, R.A. Retnakumala,dochter van Kyahi Guru Kasongan (Babad, P. XIX, geb. 21-26; Zie ook Carey, 2007:767-769)." 6).


als je zwak, lemes, moe en lusteloos bent alsof je de geest verliest om te leven, leer dan aan deze grote figuur. Hij is de avatar van de Javaanse samenleving. Helden die ervoor kiezen om te concurreren in termen van macht en moed vechten om waarheid, zelfrespect en waardigheid te handhaven. Het leven is inderdaad om te vechten, niet om lijden te overwegen en te bezwijken voor het lot!.
Dor... Dor... Dor... Hoorde de explosie van wapens drie keer van buiten de muur. Ja, het is een teken dat de oorlog begint. De noord-, oost- en zuidzijde zijn belegerd door zwaarbewapende Nederlandse Kumpeni-troepen. De krijgers die aan de westkant wonen hebben hard gevochten. Slachtoffers vielen van beide kanten. Onder leiding van Joyomustopo en Joyoprawiro werd het leger teruggedrongen. Macht is heel anders. Wong Jowo's krijgers vertrouwden op vechtvaardigheden met behulp van traditionele speren en keriswapens, het Nederlandse Kumpeni-leger gebruikte Kareben lange-loop vuurwapens.

Toen hij de Javaanse krijgers onder druk zag staan, plotseling een man in een gewaad met een witte tulband om zijn hoofd gewikkeld, rustig matek ajian die hij had. Blar... Een krachtige langeafstandsslag brak door de westelijke muur van het kasteel van ongeveer een meter dik. Rijdend op een wit paard, beval hij de overgebleven krijgers om uit de buurt van het westen te blijven. Een moeilijke beslissing voor de veiligheid van het leger en zijn familie. "De echte oorlog staat op het punt te beginnen" zei hij.

Dat was de situatie op 20 juni 1825 in Yogyakarta toen Nederlandse troepen kasteel Tegalrejo aanvielen. Het was het begin van de oorlog bekend als diponegoro oorlog (1825 - 1830).

In die tijd werd het Mataram-koninkrijk Yogyakarta gehouden door Patih Danurejo, samen met de Reserse van de Nederlandse koloniale regering. De aanval op Puri was in de nasleep van de Nederlandse beschuldiging dat prins Diponegoro in opstand zou komen. Dat was nadat de Nederlanders een weg hadden aangelegd die Yogyakarta en Magelang met elkaar verbond door het kasteel van zijn thuiserf.

De Nederlandse beredeneerde prins Diponegoro rebelleerde om zijn woning te belegeren. Met zijn magie konden prins Diponegoro en zijn familie en troepen zichzelf redden op weg naar het westen naar Dekso Village in kulonprogo regency, en gingen verder naar het zuiden totdat ze aankwamen bij Selarong Cave, dat vijf kilometer ten westen van Bantul City ligt.

De Nederlanders die prins Diponegoro niet wisten te vangen, hebben eindelijk zijn woede uitgevonden door het kasteel van de prins af te branden....

Prins Diponegoro, de magische man mandraguna heeft de bijnaam Bendoro Raden Mas Ontowiryo, geboren in Yogyakarta op 11 november 1785. In tegenstelling tot de kinderen van de adel, werd zijn jeugd doorgebracht in een prachtig dorp, in het dorp Tegalrejo ten westen van het Mataram-paleis. Van kinds af aan verzamelde hij zich met gewone mensen en leefde zijn religiositeit met kawulo alit.

Daarom was prins Diponegoro in zijn leven vol strijd meer geïnteresseerd in religieus leven en gelijkheid met het volk, dan in de rijkdom, tronen en vrouwen zoals gebruikelijk is bij de koninklijke familie. Hoewel hij niet in Keraton woonde, leerde zijn vader dat Raden Mas Ontowiryo een sterke leiderschapsgeest had. Bovendien, hij gentur ascetisch, het verwerken van de geest zodat zijn leven jejeg en jejer, recht met de lijn Sangkan Paraning Dumadi.

Zijn vader, Sultan HamengkuBuwono III, besloot hem uiteindelijk te benoemen tot koning van het sultanaat Ngayogyakarta Hadiningrat. Maar wat was de reactie van de prins? "Ik weiger. Laat de anderen gewoon bopo" zei hij met een kalme neus. Ja, Diponegoro weigerde omdat hij vond dat zijn moeder niet de keizerin was en alleen de concubine van de koning. Haar moeder was Raden Ayu Mangkorowati, een dochter van de regent van Pacitan.

De situatie van de Nederlandse koloniale kolonisatie in die tijd was vervelend. Sinds de jaren 1820 bemoeien Nederlandse bedrijven zich met koninkrijken in de archipel, niet in de laatste plaats Mataram, Yogyakarta. De regels van discipline werden gemaakt door de Nederlandse overheid die de waardigheid van de koningen van Java sterk aantakte. De edelen werden tegen elkaar opgezet. Veel koninklijke gronden werden ingenomen voor plantages van Nederlandse zakenlieden. Voor mensen die de weg gebruiken voor handelsvervoer wordt een hoge belasting in rekening gebracht.

Prins Diponegoro's geduld voor de stilte eindigde uiteindelijk toen de Nederlanders de processie uitvoerden in de rijstvelden van het volk, vooral door het begraafplaatscomplex van de voormalige voorouders van de koningen van Java. In die tijd was de koning Sri Sultan Hamengkubuwono V die werd gekroond toen hij nog maar 3 jaar oud was.

Het sultanaat was destijds machteloos, omdat bleek dat de werkelijke macht gesluierd was en samenspande met de koloniale regering. Prins Diponegoro bedacht eindelijk een plan om de wilde bezetting te bestrijden. Hij nodigde Kyai Mojo uit, een islamitische geestelijke en zijn spirituele leraar die ook zijn oom is. Kyai Mojo heeft vele volgelingen en gerespecteerd, waaronder Tumenggung Zees Pajang Mataram, Tumenggung Reksonegoro en anderen.

Kharisma Diponegoro is een sterke aantrekkingskracht voor jongeren. Onder de pemoda die klaar zijn om borstschilden te zijn, is Sentot Prawirodirdjo. Sentot is een dappere jongeman. Zijn vader, Ronggo Prawirodirjo, was de zwager van Sultan HamengkuBuwono IV. Sentots vader voerde ooit een opstand tegen de Nederlanders, maar werd gedood door generaal Daendles van Gubernue. Met de dood van zijn vader vond Sentot Prawirodirdjo dat hij wraak moest nemen.

Nadat Tegalrejo op 20 juni 1825 op de vijand viel, bouwde prins Diponegoro een verdedigingscentrum in de Selarong-grot met een guerrillaoorlogsstrategie. De Nederlanders werden overweldigd door de moeilijkheid om de kleine troepen te vernietigen die slechts af en toe aanvielen en daarna snel verdwenen. Wapens die worden gebruikt voor guerrilla zijn zeer divers, variërend van wapens van oorlogssperen, kris, zwaarden, pijlen, "bandil" (een soort hamer gemaakt van ijzer), "patrem" (wapens van vrouwelijke soldaten), tot "candrasa" (scherpe wapens die eruit zien als konde spiesjes) veelgebruikte "telik sandi" (spion) vrouwen.

Twee heilige wapens tijdens de Diponegoro-oorlog waren een kris met een curve van 21 genaamd Kyai Omyang, gemaakt door een empu die leefde tijdens het Majapahit-koninkrijk en een zwaard uit het demak-koninkrijk. Beide wapens hebben een grote krachtenergie. Maar helaas bestaat de kris van prins Diponegoro dus niet in Indonesië en wordt hij nog steeds in Nederland opgeslagen.
In het grottengebied bezette de prins een westelijke grot genaamd Kakung Cave, die ook zijn hermitage werd. Raden Ayu Retnaningsih (de meest loyale concubine die de prins vergezelt nadat zijn twee vrouwen stierven) en zijn metgezellen bezetten Goa Putri in het oosten.

In Goa putri werd een aantal huishoudelijke gereedschappen gevonden gemaakt van messing bestaande uit betel en "kakkerlak" plaats (plaats om te spugen), plaats "canting" (gereedschap voor batik), theepot "bingsing", bokor tot verschillende vormen van "kacip" (pinang splijtgereedschap voor betelvoeding).

Diponegoro-oorlog die door de Nederlanders Javaoorlog werd genoemd, duurde tot 1830. In deze oorlog waren de verliezen in Nederland maar liefst 15.000 soldaten en gaven ze tot 20 miljoen gulden uit. Sommige verzetsmensen werden door de Nederlanders ervan overtuigd dat ze bereid waren de oorlog te stoppen. Sinds 1829 is de weerstand verminderd, maar het gaat door. Nederland kondigde aan dat het een prijs van 50.000 gouden zou geven aan iedereen die Diponegoro kan vangen.

Diponegoro's leger en kracht verzwakten, maar hij gaf niet op. Omdat de Nederlanders er niet in slaagden prins Diponegoro te veroveren, voerden de Nederlanders een sluwe manier uit door prins Diponegoro uit te nodigen om op 28 maart 1830 in Magelang te onderhandelen. Dat was het einde van de oorlogsstrijd van de Avatar vanuit Java. Diponegoro werd gearresteerd en verbannen naar Menado, waarna hij werd overgeplaatst naar Ujungpandang/Makasar.

De Diponegoro-oorlog werd geregistreerd als het nemen van een ongewoon grote tol. Aan Nederlandse zijde maar liefst 8.000 soldaten, 7.000 inheemse soldaten en 200.000 Javanen, wat destijds resulteerde in de krimp van de Javaanse bevolking.

Ondertussen werd Sentot Prawirodirdjo met succes overgehaald door de Nederlanders en legde zijn wapens neer op 17 oktober 1829, en hij werd door de Nederlanders naar Zuid-Sumatra gestuurd om de overloop van de geleerden in de Paderi-oorlog te bestrijden, waarna hij op 17 april 1855 op 48-jarige leeftijd in Bengkulu stierf.
Prins Diponegoro overleed op 8 januari 1855 in fort Rotterdam Ujungpandang en werd daar begraven. Als we nu het graf in Jalan Pangeran Diponegoro Malay Village, Wajo, Makasar bezoeken, zullen we de borst aaien. Het graf van deze nationale held wordt niet onderhouden en behoort tot de winkelpanden die steeds meer op de voortij komen. De winkelpanden op straat sloten bijna het graf. Alleen een rood-witte vlag kan het graf markeren.

De behandeling van het graf is ook niet maximaal. 3 arbeiders die dit graf bewaken krijgen slechts Rp 15 duizend per week. Makassar Municipality besteedt Rp 200.000 per maand voor maandelijkse hulp. Deze hulp bestaat pas sinds 2005.

tr. (1) in 1810
met

Raden Ayu Retnaningsih1, concubine van Prins Diponegoro.


Hij krijgt een dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Johanna*1810 Mataram [Indonesië] †1856 Djokja [Indonesië] 451 9 



Bronnen:
1.The Life of Prince Diponegoro of Yogyakarta (B 022), Peter Carey, Peter Lang, Bern [Zwitserland], 2014
Rodje Hamengku Buwono III
Sultan Rodje Hamengku (Hamengkoeboewono III) (Rodje) Buwono III (Raden Mas Surojo), geb. kraton van Soerakarta [Indonesië] op 20 feb 1769, ged. https://id.rodovid.org/wk/Orang:26192, 3e sultan Raja van Jogyakarta, ovl. kraton van Soerakarta [Indonesië] op 3 nov 1814.

Sultan Rodje Hamengku Buwono III.
op 20 juni 1825 in Yogyakarta vielen Nederlandse troepen kasteel Tegalrejo aan. Het was het begin van de oorlog bekend als diponegoro oorlog (1825 - 1830).
In die tijd werd het Mataram-koninkrijk Yogyakarta gehouden door Patih Danurejo, samen met de Reserse van de Nederlandse koloniale regering. De aanval op Puri was in de nasleep van de Nederlandse beschuldiging dat prins Diponegoro in opstand zou komen. Dat was nadat de Nederlanders een weg hadden aangelegd die Yogyakarta en Magelang met elkaar verbond door het kasteel van zijn thuiserf.

De Nederlandse beredeneerde prins Diponegoro rebelleerde om zijn woning te belegeren. Met zijn magie konden prins Diponegoro en zijn familie en troepen zichzelf redden op weg naar het westen naar Dekso Village in kulonprogo regency, en gingen verder naar het zuiden totdat ze aankwamen bij Selarong Cave, dat vijf kilometer ten westen van Bantul City ligt.
De Nederlanders die prins Diponegoro niet wisten te vangen, hebben eindelijk zijn woede uitgevonden door het kasteel van de prins af te branden....

Prins Diponegoro, de magische man mandraguna heeft de bijnaam Bendoro Raden Mas Ontowiryo, geboren in Yogyakarta op 11 november 1785. In tegenstelling tot de kinderen van de adel, werd zijn jeugd doorgebracht in een prachtig dorp, in het dorp Tegalrejo ten westen van het Mataram-paleis. Van kinds af aan verzamelde hij zich met gewone mensen en leefde zijn religiositeit met kawulo alit.

Daarom was prins Diponegoro in zijn leven vol strijd meer geïnteresseerd in religieus leven en gelijkheid met het volk, dan in de rijkdom, tronen en vrouwen zoals gebruikelijk is bij de koninklijke familie. Hoewel hij niet in Keraton woonde, leerde zijn vader dat Raden Mas Ontowiryo een sterke leiderschapsgeest had. Bovendien, hij gentur ascetisch, het verwerken van de geest zodat zijn leven jejeg en jejer, recht met de lijn Sangkan Paraning Dumadi.

Zijn vader, Sultan HamengkuBuwono III, besloot hem uiteindelijk te benoemen tot koning van het sultanaat Ngayogyakarta Hadiningrat. Maar wat was de reactie van de prins? "Ik weiger. Laat de anderen gewoon bopo" zei hij met een kalme neus. Ja, Diponegoro weigerde omdat hij vond dat zijn moeder niet de keizerin was en alleen de concubine van de koning. Haar moeder was Raden Ayu Mangkorowati, een dochter van de regent van Pacitan.

De situatie van de Nederlandse koloniale kolonisatie in die tijd was vervelend. Sinds de jaren 1820 bemoeien Nederlandse bedrijven zich met koninkrijken in de archipel, niet in de laatste plaats Mataram, Yogyakarta. De regels van discipline werden gemaakt door de Nederlandse overheid die de waardigheid van de koningen van Java sterk aantakte. De edelen werden tegen elkaar opgezet. Veel koninklijke gronden werden ingenomen voor plantages van Nederlandse zakenlieden. Voor mensen die de weg gebruiken voor handelsvervoer wordt een hoge belasting in rekening gebracht.

Prins Diponegoro's geduld voor de stilte eindigde uiteindelijk toen de Nederlanders de processie uitvoerden in de rijstvelden van het volk, vooral door het begraafplaatscomplex van de voormalige voorouders van de koningen van Java. In die tijd was de koning Sri Sultan Hamengkubuwono V die werd gekroond toen hij nog maar 3 jaar oud was.

Het sultanaat was destijds machteloos, omdat bleek dat de werkelijke macht gesluierd was en samenspande met de koloniale regering. Prins Diponegoro bedacht eindelijk een plan om de wilde bezetting te bestrijden. Hij nodigde Kyai Mojo uit, een islamitische geestelijke en zijn spirituele leraar die ook zijn oom is. Kyai Mojo heeft vele volgelingen en gerespecteerd, waaronder Tumenggung Zees Pajang Mataram, Tumenggung Reksonegoro en anderen.

Kharisma Diponegoro is een sterke aantrekkingskracht voor jongeren. Onder de pemoda die klaar zijn om borstschilden te zijn, is Sentot Prawirodirdjo. Sentot is een dappere jongeman. Zijn vader, Ronggo Prawirodirjo, was de zwager van Sultan HamengkuBuwono IV. Sentots vader voerde ooit een opstand tegen de Nederlanders, maar werd gedood door generaal Daendles van Gubernue. Met de dood van zijn vader vond Sentot Prawirodirdjo dat hij wraak moest nemen.

Nadat Tegalrejo op 20 juni 1825 op de vijand viel, bouwde prins Diponegoro een verdedigingscentrum in de Selarong-grot met een guerrillaoorlogsstrategie. De Nederlanders werden overweldigd door de moeilijkheid om de kleine troepen te vernietigen die slechts af en toe aanvielen en daarna snel verdwenen. Wapens die worden gebruikt voor guerrilla zijn zeer divers, variërend van wapens van oorlogssperen, kris, zwaarden, pijlen, "bandil" (een soort hamer gemaakt van ijzer), "patrem" (wapens van vrouwelijke soldaten), tot "candrasa" (scherpe wapens die eruit zien als konde spiesjes) veelgebruikte "telik sandi" (spion) vrouwen.

Twee heilige wapens tijdens de Diponegoro-oorlog waren een kris met een curve van 21 genaamd Kyai Omyang, gemaakt door een empu die leefde tijdens het Majapahit-koninkrijk en een zwaard uit het demak-koninkrijk. Beide wapens hebben een grote krachtenergie. Maar helaas bestaat de kris van prins Diponegoro dus niet in Indonesië en wordt hij nog steeds in Nederland opgeslagen.

CHRONOLOGIE VAN DE GESCHIEDENIS VAN DE OORLOG VAN DIPONEGORO.
Op 16 FEBRUARI 1830 ontmoette kolonel Cleerens prins Diponegoro in Remo Kamal, Bagelan, Purworejo, om hem uit te nodigen om te onderhandelen in Magelang. Dit voorstel werd goedgekeurd door de prins.
Op 28 MAART 1830 ontmoette prins Diponegoro met zijn leger luitenant-gouverneur-generaal Markus de Kock. Tijdens de bijeenkomst dwong De Kock de prins de oorlog te stoppen. Het verzoek werd afgewezen door de prins. Maar de Nederlanders hadden via kolonel Du Perron een hinderlaag zorgvuldig voorbereid. De prins en zijn hele leger werden neergehaald. Die dag werd de prins verbannen naar Ungaran en vervolgens naar het Semarang Karesidenan-gebouw gebracht.
5 APRIL 1830 werd door Pollux naar Batavia gebracht.
Op 11 APRIL 1830, bij zijn aankomst in Batavia, werd hij opgesloten in Stadhuis (nu Fatahillah Museumgebouw).
Op 30 APRIL 1830 veroordeelde gouverneur-generaal Van den Bosch prins Diponegoro, Retnaningsih, Tumenggung Diposono en zijn vrouw, evenals andere volgelingen zoals Mertoleksono, Banteng Wereng en Nyai Sotaruno tot Manado.
Op 3 MEI 1830 werd de entourage van de Prins door Pollux uitgezonden en gevangen genomen te Amsterdam. Nederlanders die vinden dat de Prins nog steeds een bedreiging is, omdat op deze plek nog steeds met het volk kan communiceren.
1834 werden afzonderlijk verbannen. Prince en Retnaningsih werden verbannen naar Makassar, Zuid-Sulawesi, en onder nauwlettend toezicht vastgehouden in fort Roterdam. In dit fort is de prins niet langer vrij om te bewegen. Prins Diponegoro bracht zijn dagen door met Retnaningsih en ademde eindelijk zijn laatste adem uit op 8 januari 1855. Zijn lichaam werd begraven naast het graf van Retnaningsih.
AFSTAMMING EN OORSPRONG VAN PRINS DIPONEGORO.

Diponegoro was de oudste zoon van Hamengkubuwana III, een Mataram koning in Yogyakarta. Geboren op 11 november 1785 in Yogyakarta als zoon van een garwa ampeyan (concubine) genaamd R.A. Mangkarawati, een garwa ampeyan (niet-keizerin vrouw) uit Pacitan. Prins Diponegoro werd bendoro Raden Mas Ontowiryo genoemd. Diponegoro realiseerde zich zijn positie als zoon van een concubine en verwierp de wens van zijn vader, sultan Hamengkubuwana III, om hem koning te maken. Ze weigerde zich te herinneren dat haar moeder niet de keizerin was. Hij heeft 3 vrouwen: Bendara Raden Ayu Antawirya, Raden Ayu Ratnaningsih en Raden Ayu Ratnaningrum.

Diponegoro was meer geïnteresseerd in het religieuze en populistische leven, dus woonde hij liever in Tegalrejo, waar zijn betovergrootmoeder, de keizerin van HB I Ratu Ageng Tegalrejo, meer woonde dan in het paleis. Zijn opstand tegen het paleis begon sinds de leiding van Hamengkubuwana V (1822) waar Diponegoro een van de leden werd van het trust dat Hamengkubuwana V vergezelde die slechts 3 jaar oud was, terwijl het dagelijkse bestuur werd gehouden door Patih Danurejo samen met de Nederlandse resident. Een dergelijke manier van voogdij is niet goedgekeurd door Diponegoro.
Geschiedenis van de strijd.

Diponegoro-oorlog begon toen de Nederlanders een staak installeerden op land dat eigendom was van Diponegoro in het dorp Tegalrejo. In die tijd was hij het Nederlandse gedrag beu dat de lokale gebruiken niet respecteerde en de mensen met belastingheffingen enorm uitbuitte.
Diponegoro's houding ten opzichte van de Nederlanders kreeg openlijk de sympathie en steun van het volk. Op aanraden van prins Mangkubumi verliet zijn oom Diponegoro Tegalrejo en zette een basis op in een grot genaamd Selarong Cave. In die tijd verklaarde Diponegoro dat zijn verzet een sabil-oorlog was, een verzet tegen de ongelovigen. De geest van "sabil oorlog" die diponegoro blazed bracht brede invloed op het gebied van Pacitan en Kedu. Een van de religieuze leiders in Surakarta, Kyai Maja, sloot zich aan bij diponegoro-troepen in de Selarong-grot.

Tijdens deze oorlog verloren de Nederlanders maar liefst 15.000 soldaten en 20 miljoen gulden.
De Nederlanders bleven op verschillende manieren achtervolgd worden om Diponegoro te veroveren. Zelfs de concurrentie wordt gebruikt. De prijs van 50.000 Gulden wordt uitgereikt aan iedereen die Diponegoro kan veroveren. Totdat diponegoro uiteindelijk in 1830 werd gevangengenomen.
Arrestatie en ballingschap.
* 16 februari 1830 Prins Diponegoro en Kolonel Cleerens ontmoetten elkaar in Remo Kamal, Bagelen, Purworejo. Cleerens stelde voor dat Kanjeng Pangeran en zijn volgelingen in Menoreh zouden blijven in afwachting van de komst van luitenant-gouverneur-generaal Markus de Kock van Batavia.
* 28 maart 1830 Ontmoette Diponegoro generaal de Kock in Magelang. De Kock drong aan op onderhandelingen en drong er bij Nederland op aan de oorlog te stoppen. Het verzoek werd afgewezen door Diponegoro. Maar de Nederlanders hadden een hinderlaag zorgvuldig voorbereid. Later die dag werd Diponegoro gearresteerd en verbannen naar Ungaran, vervolgens naar het Semarang Karesidenan-gebouw gebracht en op 5 april rechtstreeks naar Batavia door Pollux.
* 11 april 1830 arriveerde in Batavia en werd gevangen genomen in Stadhuis (nu fatahillah museumgebouw). In afwachting van een schikkingsbesluit van gouverneur-generaal Van den Bosch.
* Op 30 april 1830 kwam het besluit uit. Prins Diponegoro, Raden Ayu Retnaningsih, Tumenggung Diposono en zijn vrouw, evenals andere volgelingen zoals Mertoleksono, Banteng Wereng en Nyai Sotaruno zullen worden verbannen naar Manado.
* 3 mei 1830 Diponegoro en zijn entourage werden per polluxschip naar Manado gestuurd en in Amsterdam gevangen genomen.
* 1834 werd verplaatst naar fort Rotterdam in Makassar, Zuid-Sulawesi.
* 8 januari 1855 Diponegoro stierf en werd begraven in het dorp Java Makassar.
GRAFTOMBE VAN PRINS DIPONEGORO.
In zijn strijd werd prins Diponegoro bijgestaan door zijn zoon Bagus Singlon of Ki Sodewo. Ki Sodewo vocht in Kulon Progo en Bagelen.
Ki Sodewo had een moeder genaamd Citrowati die stierf bij de Nederlandse invasie. Little Ki Sodewo of Bagus Singlon groeide op onder de hoede van Ki Tembi, een vertrouweling van prins Diponegoro. Bagus Singlon of Raden Mas Singlon of Ki Sodewo volgden na de adolescentie zijn vader op het slagveld. Tot nu toe bestaan de afstammelingen van Ki Sodewo nog steeds en een van hen is de plaatsvervangend regent in Kulon Progo genaamd Drs. R. H. Mulyono.

Prins Diponegoro heeft in ieder geval 17 zonen en 5 dochters, die nu allemaal in heel Indonesië wonen, waaronder Java, Sulawesi & Maluku.

NASAB PRINS DIPONEGORO.

Brawijaya V / R Alit / Angkawijaya.
R Bondhan Kejawan / Lembupeteng Tarub.
R Depok / Ki Ageng Getas Pandowo.
Goede Sunggam / Ki Ageng Selo.
Ki Ageng Anis (Ngenis).
Ki Ageng Pemanahan / Mataram.
R Sutowijoyo / Panembahan Senopati.
Panembahan Hadi Prabu Hanyokrowati.
Sultan Agung Prabu Hanyokrokusumo.
Sunan Prabu Amangkurat Agung.
Kanjeng Susuhunan Pakubuwono I - Kartasura.
Sinuwun Prabu Mangkurat IV - Kartasura.
Prins Hario Mangkubumi - Hamengku Buwono I.
Kanjeng Sultan Hamengku Buwono II.
Kanjeng Sultan Hamengku Buwono III.
Prins Diponegoro.
BRON: http://bedahauracenter.blogspot.com/2011/10/pangeran-diponegoro.html.
Zijne Hoogheid Sampeyan Dalam ingkang Sinuhun Kanjeng Sri Sultan Hamengkoeboewono III Senapati ing Alaga Ngah 'Abdu'l-Rahman Saiyid ud-din Panatagama Khalifatu'llah ingkang Yumeneng Kaping.
Hamengkoeboewono III was de derde sultan of koning van Jogjakarta. Deze Javaans vorst uit de dynastie der sultans van Jogjakarta werd op 20 februari 1769, in de kraton van Soerakarta geboren en was de door de Nederlanders geïnstalleerde prins-regent van het koninkrijk Jogjakarta van 31 december 1810 tot 28 december 1811. Zijn vader werd afgezet en Hamengkoeboewono III regeerde van 20 juni 1812 tot 3 november 1814 als "zelfbestuurder" in zijn aan de Vereenigde Oostindische Compagnie onderworpen koninkrijk.
De volledige titel van de vorst was Zijne Hoogheid Sampeyan Dalam ingkang Sinuhun Kanjeng Sri Sultan Hamengkoeboewono III Senapati ing Alaga Ngah 'Abdu'l-Rahman Saiyid ud-din Panatagama Khalifatu'llah ingkang Yumeneng Kaping [Sultan Raja], sultan van Jogjakarta.
De dynastie van de Kartasoera in Jogjakarta en Soerakarta was door opvolgingsoorlogen en strijd met de Nederlandse kolonisator verdeeld geraakt. De agnaten bestreden elkaar en waren een speelbal van de Nederlanders.
Zijn moeder was de eerste vrouw van zijn polygame vader, Bandara Radin Ayu Adipati Sepu/Gusti Kanjeng Ratu Kedhaton.
Hij huwde 29 maal en liet na zeven jaar polygaam huwelijk twaalf zonen en twintig dochters na.
De oudste zoon, Bandara Radin Mas Mustahar, later Bandara Radin Mas Antavirya en na 1812 Bandara Pangeran Arya Dipo Negoro, werd op 11 november 1785 geboren als zoon van Hamengkoeboewono III en diens eerste koningin Mangkuravati (1770-1852). Deze Dipo Negoro kon niet leven met de onderworpen status van de ooit zo machtige keizerlijke heersers over Mataram en het grootste deel van Java, Hij kwam op 15 augustus 1825 in opstand tegen de Nederlanders en werd die dag uitgeroepen tot Sultan Ngah 'Abdu'l Hamid Eru Chakra Kabir ul-Mukminin Saiyid ud-din Panatagama Jawa Khalifat Rasu'llah. In deze titel komt het begrip "kalief" of "heerser der gelovigen" voor. De jonge vorst wilde de 'ongelovige' Nederlanders verdrijven en op Java een mohammedaans rijk stichten. Het lukte de Nederlandse regering om Dipo Negoro tijdens de Java-oorlog te verslaan en zij stuurden de gevangengenomen rebel in ballingschap naar Makassar. Dipo Negoro liet 17 zoons en vijf dochters na.
Hamengkoeboewono III stierf in de kraton op 3 november 1814 en werd opgevolgd door zijn tienjarige tiende zoon Gusti Bandara Radin Mas Bagus, na 1812 als kroonprins Kanjeng Gusti Pangeran Adipati Anum Amangku Negara Sudibya Rajaputra Nalendra ing Mataram geheten, uit het huwelijk met de tweede koningin, Radin Ayu Adipati Anum/Gusti Kanjeng Ratu Ibu Suri/Gusti Kanjeng Ratu Kinchan/Gusti Kanjeng Ratu Agung. Hamengkoeboewono III werd bijgezet in een van de mausolea op de heilige "sneeuwberg" Imagiri.

tr.
met

pangeran Bendoro Raden Ayu Mangkorowati (Mangkoe Boemi), geb. in 1770, ovl. op 7 okt 1852.

Uit dit huwelijk 2 zonen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Pangeran*1785 Jogjakarta [Indonesië] †1855 Ujungpandang [Indonesië] 692 1 
2 Raden*1785 Jogjakarta [Indonesië] †1855 Makasser [Indonesië] 691 1 

Rahman Hamengku Buwono II van Kajeng
Sultan Rahman Hamengku Buwono II van Kajeng (Hamengkoeboewono II), geb. Sundara [Indonesië] in Kedhu op 7 mrt 1750, ovl. kraton van Djokjakarta [Indonesië] op 3 jan 1828.

Sultan Rahman Hamengku Buwono II van Kajeng.
Zijne Hoogheid Sampeyan Dalam ingkang Sinuhun Kanjeng Sri Sultan Hamengkoeboewono II Senapati ing Alaga Ngah 'Abdu'l-Rahman Saiyid ud-din Panatagama Khalifatu'llah ingkang Yumeneng Kaping, Sultan van Djokjakarta. Hij was de tweede Sultan van Djokjakarta.

tr.
met

Bandara Radin Ayu Adipati Sepu (Gusti Kanjeng Ratu Kedhaton), geb. in 1750, ovl. in jul 1820.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Rodje*1769 kraton van Soerakarta [Indonesië] †1814 kraton van Soerakarta [Indonesië] 451 2