• Vader:
  Ordono III Ramírez Rey de León, zn. van Don Alonso IV de Ordonez Rey de Leon en Oneca Sanchez Infanta de Navarra, ovl. in aug 956, tr.

• Moeder:
  Doña Urraca Fernández, dr. van Don Fernán González Conde soberano de Castilla en Infanta Dona Sancha Sanchez Condesa Soberana de Castilla, tr. (1) met haar neef Don Sancho II Garces Rey de Navarra y de Pamplona. Uit dit huwelijk een zoon.

tr. (1)
met

Doña Elvira García, dr. van Don García Fernández Conde de Castilla en Abba ? , ovl. in dec 1017.

Uit dit huwelijk een zoon:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Alfonso V	*996		†1028		31	1	1

tr. (2)
met

Velasquita Ramirez.

Uit dit huwelijk een dochter:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Cristina						1	1

• Vader:
  Don García Fernández Conde de Castilla, zn. van Don Fernán González Conde soberano de Castilla en Infanta Dona Sancha Sanchez Condesa Soberana de Castilla, ovl. circa 974, tr.

• Moeder:
  Abba ? .

tr.
met

Don Bermudo II Ordonez Rey de León, zn. van Ordono III Ramírez Rey de León en Doña Urraca Fernández, ovl. in 999,
, el Gotoso, Rey de Léon, Oviedo i Galicia, madre: Elvira Gonzalez? Guntroda?, tr. (2) met Velasquita Ramirez. Uit dit huwelijk een dochter.

Uit dit huwelijk een zoon:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Alfonso V	*996		†1028		31	1	1

• Vader:
  Don Alonso IV de Ordonez Rey de Leon, zn. van Don Ordono II Rey Galicia León Y Lusitania, de Asturias en Elvira Menéndez, ovl. in 932,
  , el Monje, 924 Rey, tr.

• Moeder:
  Oneca Sanchez Infanta de Navarra, dr. van Sancho I Garces Rey de Navarra (regent van Aragon, koning in 905) en Toda Aznarez (regent van Pamplona), ovl. in 930.

tr.
met

Doña Urraca Fernández, dr. van Don Fernán González Conde soberano de Castilla en Infanta Dona Sancha Sanchez Condesa Soberana de Castilla, tr. (1) met haar neef Don Sancho II Garces Rey de Navarra y de Pamplona. Uit dit huwelijk een zoon.

Uit dit huwelijk een zoon:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Bermudo II			†999			2	2

• Vader:
  Boleslaw III van Polen (Krol Polski)¹, zn. van Wladyslaw "Scheefmond" I Herman van Polen en Judith van Bohemen (Hertogin van Polen), geb. op 20 aug 1086, ovl. op 28 okt 1138,
  , Krzywousty, 1102 ksiaze polski, Krol?, Herr von Breslau, Krakau und Sentomir, führte wiederholt Kriege gegen die Pommern, welche er grösstenteils zur Unterwerfung und zur Annahme des durch Otto von Bamberg eingeführten Christentums zwang, schlug 1109 einen Angriff Kaiser Heinrichs V. zurück, unterwarf sich aber demselben 1110 und huldigte 1134 dem Kaiser Lothar. Als sein Bruder der Zbygniew sich wiederholt gegen ihn empörte, liess er ihn 1111 ermorden. Die Einheit des Reiches suchte er durch ein Senioratsgesetz zu sichern, tr. (1) met Salome von Berg-Schelklingen¹. Uit dit huwelijk 3 kinderen, tr. (2).

• Moeder:
  Sbyslawa Swjatopolkowna Nowgorodskaja?, dr. van Svatopolk van Kiev en NN Polowzkaja, geb. tussen 1085 en 1090, ovl. voor 1114,
  , bei Schwennicke aus Konkubinat.

tr.
met

Agnes van Oostenrijk, dr. van Leopold III van Oostenrijk von Boll en Agnes van Waiblingen der Salier, geb. voor 1113, ovl. op 25 jan 1157,
, begraben in Pforta, +(24./25).1.[1160,1163]?

Uit dit huwelijk 2 kinderen:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Richza	*1135	Krakau [Poland]	†1185	Everstein [Duitsland]	50	3	1
2	Boleslaw I	*1127		†1201		74	1	1

Bronnen:

1.	Genealogie der Graven van Holland (DEK/HOL), Dr. A.W.E. Dek, Europese Bibliotheek, Zaltbommel, 1969 (blz. 14)

• Vader:
  Leopold III van Oostenrijk von Boll, zn. van Leopold II van Oostenrijk von Boll en Ita von Cham, ovl. op 15 nov 1136, tr. op 5 nov 1106.

• Moeder:
  Agnes van Waiblingen der Salier (Agnes v. Franken, van Savoye, von Waiblingen), dr. van Keizer Hendrik IV von Schwaben der Salier (Rooms Koning-Keizer) en Keizerin Bertha van Suza de Turin (keizerin), geb. in mei 1075, ovl. Oostenrijk op 24 sep 1143, begr. Klosterneuburg begraven samen met haar tweede gemaal (Leopold III de Heilige, markgraaf van Oostenrijk, overl; 15-11-1136) in het door hem gestichte Klosterneuburg, tr. (1) op okt 1087 met Frederik I van Staufen. Uit dit huwelijk 4 kinderen.

tr.
met

Wladislaw II van Polen, zn. van Boleslaw III van Polen en Sbyslawa Swjatopolkowna Nowgorodskaja?, geb. in 1105, ovl. tussen 30 mei 1159 en 2 jun 1159 ,
, Wygnaniec, aus Polen vertrieben, 1139 Herzog v. Schlesien (Ksiaz Krakowski), 1142/1146 abgesetzt.
Wladislaus II, de Balling (Pools: Wladyslaw II Wygnaniec) (Krakau, Polen, 1105 – 30 mei, 1159, Altenburg, Duitsland) was de eerste groothertog van Polen. Hij was de zoon van Boleslaw III Scheefmond, hertog van Polen, en Zbislava, dochter van Svjatopolk II van Kiev.
Wladislaus huwde Agnes van Babenberg, van Oostenrijk (1125), dochter van markgraaf Leopold III van Oostenrijk. Ze hadden samen drie zoons, Mieszko, Koenraad en Boleslaw I de Lange en één dochter, Richeza van Polen, die trouwde met Alfons VII, koning van Castilië en Leon.
Na de dood van zijn vader, Boleslaw III Scheefmond, werd Wladislaus II, als oudste zoon, groothertog van Polen. Hij beheerste de groothertogelijke provincies Hertogdom Krakau en Gniezno en ook zijn erfprovincië Silezië.
In 1146 werd Wladislaus II tot ballingschap gedreven door zijn jongere broers, en in 1159 stierf hij in Duitsland als balling.
In 1163 werd de provincie Silezië geschonken aan Wladislaus's zonen door de hertog van Polen Boleslaw IV de Kroesharige. Daarop werd Silezië opgedeeld in wel 17 afzonderlijke hertogdommen onder Wladislaus' afstammelingen en opvolgers, totdat diens lijn uitstierf in 1675.

Uit dit huwelijk 2 kinderen:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Richza	*1135	Krakau [Poland]	†1185	Everstein [Duitsland]	50	3	1
2	Boleslaw I	*1127		†1201		74	1	1

• Vader:
  Svatopolk (Swjatopolk II Isjaslawitsch) van Kiev (Velikij Knjaz Nowgorodskij i Turowskij), zn. van Isjaslaw I Jaroslawitsch Velikij Ksiaz Kiewskij en Gertruda Polska ?, geb. circa 1050, ovl. op 16 apr 1113,
  , Michail?, 1078-1088 in Novgorod, 1069-1071 in Polock, 1093 Grossfürst.
  Svjatopolk II van Kiev, Svjatopolk Michail Izjaslavitsj (Russisch/Oekraiens: ????????? ?????????), (1050 – 16 april 1113) was de hoogste vorst van het Kievse Rijk van 1093 tot 1113.
  Svjatopolk was de derde zoon van Izjaslav I van Kiev en Gertrude van Polen (ca. 1025 - 4 januari 1108), dochter van Mieszko II Lambert van Polen en Richeza van Lotharingen. Zijn doopnaam was Michael. Als derde zoon was hij geen serieuze kandidaat voor de troon in Kiev maar bekleedde hij bestuursfuncties in het Kievse Rijk namens zijn vader en daarna namens zijn oom Vsevolod I van Kiev. In 1059 werd hij benoemd tot prins van Polotsk, dat zijn vader had veroverd maar in 1071 weer moest opgeven. In 1078 werd hij prins van Veliki Novgorod tot 1088. In dat jaar werd hij benoemd tot prins van Turau - de Ostrogski-familie die van Svjatopolk afstamde zou dit gebied tot in de zeventiende eeuw besturen.
  Na de dood van Vsevolod in 1093 werd Svjatopolk erkend als grootvorst. Na de dood van Vsevolod hadden de Koemanen plundertochten gehouden in het Kievse Rijk. Na de benoeming van Svjatopolk wilden de Koemanen over vrede onderhandelen en boden een schadevergoeding aan. Tegen de wensen van de andere prinsen besloot Svjatopolk tot oorlog maar het Kievse leger werd verslagen op 26 mei 1093 aan de Stuhna, een zijrivier van de Dnjepr (rivier). Svjatopolk werkte mee aan de politiek van Vladimir Monomach die was gericht op overleg en vrede tussen de prinsen van het Kievse Rijk. Aan de andere kant zette hij juist prinsen aan tot onderlinge oorlog.
  Svjatopolk was drie maal getrouwd, tr.

• Moeder:
  NN Polowzkaja, ovl. voor 1103.

tr.
met

Boleslaw III van Polen (Krol Polski)¹, zn. van Wladyslaw "Scheefmond" I Herman van Polen en Judith van Bohemen (Hertogin van Polen), geb. op 20 aug 1086, ovl. op 28 okt 1138,
, Krzywousty, 1102 ksiaze polski, Krol?, Herr von Breslau, Krakau und Sentomir, führte wiederholt Kriege gegen die Pommern, welche er grösstenteils zur Unterwerfung und zur Annahme des durch Otto von Bamberg eingeführten Christentums zwang, schlug 1109 einen Angriff Kaiser Heinrichs V. zurück, unterwarf sich aber demselben 1110 und huldigte 1134 dem Kaiser Lothar. Als sein Bruder der Zbygniew sich wiederholt gegen ihn empörte, liess er ihn 1111 ermorden. Die Einheit des Reiches suchte er durch ein Senioratsgesetz zu sichern, tr. (1) met Salome von Berg-Schelklingen¹. Uit dit huwelijk 3 kinderen.

Uit dit huwelijk een zoon:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Wladislaw II	*1105		†1159		53	1	2

Bronnen:

1.	Genealogie der Graven van Holland (DEK/HOL), Dr. A.W.E. Dek, Europese Bibliotheek, Zaltbommel, 1969 (blz. 14)

• Vader:
  Alard II van Buren¹, ridder, nobilis vir 1253-1259, vermeld 1248-1262,
  , van de acht in 1248 genoemde broeders hebben alleen Alard, Hubert, Otto (alléén in 1249) en Steven meerdere sporen nagelaten. Van een door Alard in 1262 veroorkonde ruiling van land te Erichem met de abdij van Oostbroek waren Wilhelmus en Wenemarus getuige. En als bloedverwant van Steven van Beusinchem, deken en proost van St. Pieter, treedt in 1278 een Wenemarus van Redichem op. Deze verklaart dan met de vorige abt van Mariënweerd, d.w.z. vóór 1272, drie weren in 'Ascherweert' te hebben geruild tegen even zovele in 'Solemunderbroec', en hij laat dat bezegelen door zijn oom (avunculus) de proost en zijn neef (cognatus) Hubertus Schenck de Redinchem (lees: van Beusinchem). Deze Wenemarus behoorde dus tot een volgende generatie, maar of hij een van Buren was en zo ja, wiens zoon, valt bij gebrek aan nadere gegevens niet meer uit te maken.
  Hubert en Steven en hun nakroost besprokenna eerst hun oudste broeder Alard en zijn nakomelingen te hebben behandeld. Deze Alard verschijnt als heer van Buren tot 30 april 1262. In 1263 nam een Otto van Buren zijn plaats in. Van graaf Otto van Gelre, wiens getuige hij ook in 1253 is, wordt Alard op 5 mei 1258 'fidelis noster' genoemd. Met een of meer van zijn broeders was hij in 1249 getuige van de Domproost, in 1255 van heer Hendrik van der Leek als deze goederen van St. Marie in erfpacht neemt, in 1262 bij het huwelijkscontract van een dochter van Sweder van Beusinchem (van Vianen) en bij zijn laatste optreden beoorkondt hij - tezamen met zijn broeders Wilhelmus en Wenemarus - de boven vermelde ruiling met Oostbroek.

Hij krijgt een zoon:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Alard III	*1240		†1315		75	1	3

Bronnen:

1.	Middeleeuws Vlechtwerk (A 008), A 008

Hij krijgt 2 zonen:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Otto II						1	1
2	Arnold						0	0

Bronnen:

1.	Middeleeuws Vlechtwerk (A 008), A 008

• Vader:
  Alard II van Buren¹, ridder, nobilis vir 1253-1259, vermeld 1248-1262,
  , van de acht in 1248 genoemde broeders hebben alleen Alard, Hubert, Otto (alléén in 1249) en Steven meerdere sporen nagelaten. Van een door Alard in 1262 veroorkonde ruiling van land te Erichem met de abdij van Oostbroek waren Wilhelmus en Wenemarus getuige. En als bloedverwant van Steven van Beusinchem, deken en proost van St. Pieter, treedt in 1278 een Wenemarus van Redichem op. Deze verklaart dan met de vorige abt van Mariënweerd, d.w.z. vóór 1272, drie weren in 'Ascherweert' te hebben geruild tegen even zovele in 'Solemunderbroec', en hij laat dat bezegelen door zijn oom (avunculus) de proost en zijn neef (cognatus) Hubertus Schenck de Redinchem (lees: van Beusinchem). Deze Wenemarus behoorde dus tot een volgende generatie, maar of hij een van Buren was en zo ja, wiens zoon, valt bij gebrek aan nadere gegevens niet meer uit te maken.
  Hubert en Steven en hun nakroost besprokenna eerst hun oudste broeder Alard en zijn nakomelingen te hebben behandeld. Deze Alard verschijnt als heer van Buren tot 30 april 1262. In 1263 nam een Otto van Buren zijn plaats in. Van graaf Otto van Gelre, wiens getuige hij ook in 1253 is, wordt Alard op 5 mei 1258 'fidelis noster' genoemd. Met een of meer van zijn broeders was hij in 1249 getuige van de Domproost, in 1255 van heer Hendrik van der Leek als deze goederen van St. Marie in erfpacht neemt, in 1262 bij het huwelijkscontract van een dochter van Sweder van Beusinchem (van Vianen) en bij zijn laatste optreden beoorkondt hij - tezamen met zijn broeders Wilhelmus en Wenemarus - de boven vermelde ruiling met Oostbroek.

Bronnen:

1.	Middeleeuws Vlechtwerk (A 008), A 008

• Vader:
  Otto I Alardsz (Otto I) van Buren, zn. van Allard I van Buren en Ida van Bosinchem, geb. Buren in 1168, heer van Buren, ovl. in 1243,
  , Huis Buren is een voormalig kasteel in de Nederlandse gemeente Buren in de Nederlandse provincie Gelderland, westelijk gelegen van het stadje Buren. Het kasteel was één van de grootste kastelen in Nederland. Het kasteel werd in 1804 door de regering voor afbraak verkocht. Vandaag de dag staat er slechts een monument op de plek waar vroeger de brug naar de voorburcht was.
  De oudste vermelding van het kasteel stamt uit 1298. Otto, de heer van Buren, en zijn zoon Allard moesten het huis afstaan aan Reinoud I van Gelre, Graaf van Gelre. Zij mochten op het kasteel blijven als leenmannen van de graaf en later de hertog van Gelre.
  De Vrije heerlijkheid Buren ontstond in het jaar 994 doordat het graafschap Teisterbant werd opgedeeld.
  De heerlijkheid werd bestuurd door de familie van Buren. Hun familiewapen werd ook het wapen van de heerlijkheid en de hoofdstad Buren.
  De heerlijkheid bestond oorspronkelijk uit de vestingstad Buren, stadsrechten in 1395 verkregen van ridder Allard van Buren, Asch en Erichem, maar door verwerving, oorlog en huwelijken kwamen er nog een aantal dorpen bij, waardoor de heerlijkheid in omvang groter werd. Op het einde bestond de heerlijkheid uit: de voorgenoemde plaatsen en Beusichem, Zoelmond, Buurmalsen en Tricht.
  In de 15e eeuw liep de opvolging tweemaal langs de vrouwelijke lijn. Elizabeth van Buren huwde Gerard II van Culemborg, en hun dochter Aleida van Culemborg trouwde met Frederik van Egmond.
  Sindsdien was het Huis Egmont de heersende familie in Buren.
  Otto, heer van van Buren. in ca. 1190 vermeld als nobilis homo van graaf Otto van Gelre, bezwoor met hem de privilegiën van Zutphen. Vergezelde in 1203 gravin Ada van Holland, in haar vlucht naar Leiden. In 1213 schonk hij, o.a. met zijn zoon Alard, de kerkgift van Kekerdom aan het klooster Bedbur, Hij krijgt geen kinderen, tr. (1) circa 1186 met Ida van Straelen. Uit dit huwelijk 5 kinderen, tr. (2).

• Moeder:
  Sofie Huibert Roelofsdr van Beusinchem, dr. van Hubert van Bosinchem en Johanna van Zuijlen, geb. circa 1190.

tr. (1)
met

NN Hubrechtsdr van Bosinchem¹ (Bosichem, van)[[https://gw.geneanet.org/hvanderstelt?lang=nl&p=ida&n=van+bosinchem]], dr. van Hubert van Bosinchem en Johanna van Zuijlen,
, de moeder van Alard II blijkt dus een van Beusinchem te zijn geweest, uit een geslacht van bisschoppelijke ministerialen. Of deze ministerialen alle ook inderdaad uit de 'laten' (=grondhorigen) of zelfs slaven omhoog gekomen waren, zoals vroeger heersende leer was, betwijfel ik. In de in abdij-archieven bewaard gebleven "chartae", waarbij het wastijnzig worden van doorgaans weduwen met of zonder wezen wordt geboekstaafd, vallen naast de vele vrouwen van "libera (=vrije) conditio" degenen op, wier stand als 'nobilis' wordt aangeduid. Aan het einde der dertiende eeuw, als het standsonderscheid door de opkomst van de ridderschap inmiddels naar het al dan niet ridderboortig zijn is verschoven, treft het grote aantal overgangen in de stand der ministerialen (dienst-mannen) - met name als borgman - door jongere zonen uit vrije edele geslachten. In dit geval houd ik het niet voor onmogelijk dat vroegere bisschoppen van hun overmacht gebruik hebben gemaakt om potentieel gevaarlijke potentaatjes te onderwerpen en tot hun dienstmannen te maken, zodat tenslotte binnen afzienbare afstand van Utrecht alleen in het rivierengebied nog enkele edelen (van der Leek, van der Leede/Arkel, van Buren en van Kuyck) waren overgebleven, min of meer op de wip tussen de naburige landsheerlijkheden.

Uit dit huwelijk 6 kinderen, waaronder:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Hubertus						1	1

relatie (2)

Bronnen:

1.	Middeleeuws Vlechtwerk (A 008), A 008

Vader: Hubert van Bosinchem1, zn. van Rodolphus van Bosinchem en Aleijt van Heijnsberch, geb. circa 1170, ovl. na 1213, , als ministerialis vermeld in 1196, leefde nog in 1213, tr.

• Moeder:
  Johanna van Zuijlen, dr. van Steven I van Zuijlen van Anholt en Hadewich van Wiltenburg, geb. Zuilen op 21 nov 1145, ovl. Vianen op 8 mrt 1226,
  , Allard I van Buren heer van Buren (ca. 1190 - voor 12 maart 1248)[2]. Hij trouwde met een dochter van Hubert I van Beusinchem (ca. 1195-voor 12 maart 1248).
  Zij was een zuster van Steven van Bosinchem en dochter van Hubert I van Beusichem (ca. 1170-na 1213) en Johanna van Zuijlen
  Steven van Beusichem en Ava van Sulen zouden in dit geval familie zijn en dus dispensatie behoeven voor een rechtsgeldig huwelijk. Dispensatie is in Nederland niet gevonden, tenzij deze in Duitsland zou zijn bewaard en in de oorlog vernietigd is (suggestie EB). Johanna moet dan dus verder in de tijd terug bij de Van Sulen/Zuylen aan sluiten c.q. zij was geen Van Sulen/Zuylen.

tr.
met

Alard I/II (Alard I/ II) van Buren¹, zn. van Otto I Alardsz van Buren (heer van Buren) en Sofie Huibert Roelofsdr van Beusinchem, geb. Buren circa 1218, vermeld 1220-1243, ovl. voor 12 mrt 1248,
, De Burens waren echter niet eenkennig op standsgebied. Na Otto komt in de jaren 1210 tot vermoedelijk 1243 een Alardus de Buren, 'nobilis vir' voor, doorgaans in relatie tot de abdij van Mariënweerd en/of de bisschop van Utrecht Otto (II) van Lippe. Naar hem verwijst wel de schenking van 12 maart 1248, van het collatierecht van de kerk van Ingen aan het Johannieter hospitaal te Utrecht door zijn zoon Alardus heer van Buren, met instemming van diens broeders Hubertus en Otto, ridders, Stephanus, Wilhelmus, Wenemarus, Gerardus en Henricus, knapen, met hun oom Stephanus Pincerna (van Beusinchem) en diens zonen Hubert en Sweder, voor het gezamenlijke zieleheil hunner overleden ouders en van hemzelf, zijn vrouw en kinderen. De moeder van deze Alard blijkt dus een van Beusinchem te zijn geweest, uit een geslacht van bisschoppelijke ministerialen. Of deze ministerialen alle ook inderdaad uit de 'laten' (=grondhorigen) of zelfs slaven omhoog gekomen waren, zoals vroeger heersende leer was, betwijfel ik. In de in abdij-archieven bewaard gebleven "chartae", waarbij het wastijnzig worden van doorgaans weduwen met of zonder wezen wordt geboekstaafd, vallen naast de vele vrouwen van "libera (=vrije) conditio" degenen op, wier stand als 'nobilis' wordt aangeduid. Aan het einde der dertiende eeuw, als het standsonderscheid door de opkomst van de ridderschap inmiddels naar het al dan niet ridderboortig zijn is verschoven, treft het grote aantal overgangen in de stand der ministerialen (dienst-mannen) - met name als borgman - door jongere zonen uit vrije edele geslachten. In dit geval houd ik het niet voor onmogelijk dat vroegere bisschoppen van hun overmacht gebruik hebben gemaakt om potentieel gevaarlijke potentaatjes te onderwerpen en tot hun dienstmannen te maken, zodat tenslotte binnen afzienbare afstand van Utrecht alleen in het rivierengebied nog enkele edelen (van der Leek, van der Leede/Arkel, van Buren en van Kuyck) waren overgebleven, min of meer op de wip tussen de naburige landsheerlijkheden, relatie. Hij krijgt geen kinderen.

Uit dit huwelijk 6 kinderen, waaronder:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Hubertus						1	1

Bronnen:

1.	Middeleeuws Vlechtwerk (A 008), A 008

tr.
met

Kunigunde van Istrië, dr. van Berthold II/V Markgraaf van Andechs (markgraaf Istrië) en Hedwig van Dachau-Wittelsbach, ovl. circa 10 feb 1207.

Uit dit huwelijk een dochter:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Agnes	*1221		†1251		30	1	2

• Vader:
  Berthold II/V Markgraaf van Andechs, zn. van Berthold I/IV Graf von Diessen Stein Plassenburg und Andechs (graaf van Andechs) en Sophia van Istrië, geb. voor 1125, markgraaf Istrië, ovl. op 14 dec 1188, begr. Diessen,
  , Berthold III (IV) van Andechs (- 14 december 1188) was een zoon van Berthold II van Andechs en van Sophia van Istrië. Hij volgde zijn broer Poppo op als graaf van Andechs. Tijdens zijn regeerperiode breidde hij zijn grondgebied en zijn invloed uit. Berthold was een trouw aanhanger van de Hohenstaufen en begeleidde Frederik Barbarossa op diverse krijgstochten. Wanneer in 1157 de lijn Wolfratshausen in Dießen uitsterft, wordt Berthold erfgenaam. Na een opvolgingsstrijd erft hij in 1158 ook Neuburg en Schärding bij het uitsterven van de graven van Formbach. Van zijn broer Otto, de bisschop van Brixen, krijgt hij de grafelijke rechten in het Norital en het Pustertal en controleert hij de Brennerpas. In de jaren 1170 sticht hij in het Inntal nabij Ambras, de latere stad Innsbruck. Berthold verkrijgt ook de voogdij over Brixen en Neustift. In 1173 krijgt hij van Frederik Barbarossa Istrië-Krain als rijksleen. Wanneer in 1180 Beieren verheven wordt tot hertogdom, krijgt ook Bertholds zoon de titel van hertog van Meranië, tr. (2) met Luitgard van Denemarken. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (1).

• Moeder:
  Hedwig van Dachau-Wittelsbach (von Bayern), dr. van Otto IV,II Graf von Wittelsbach Pfalzgraf v. Baiern (paltsgraaf) en Heilica van Lengenfeld, ovl. tussen 16 jul 1176 en 16 aug 1178 .

tr.
met

Eberhard III Graf van Eberstein, geb. voor 1181, graaf in 1195, ovl. voor 1219.

Uit dit huwelijk een dochter:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Agnes	*1221		†1251		30	1	2

• Vader:
  Svend III koning van Denemarken, zn. van Erik II/III koning van Denemarken en Malfred Mstislawna Kiewskaja, ovl. Gradehede [Denemarken] tussen 23 okt 1157 en 28 okt 1157 ,
  , Sveinn, Sven V, Sueno V, Sween IV. Peter, Grade (Grathe), Svidandi, 1147 König in Sjaelland, 1152 König von Dänemark, stirbt auf der Flucht nach der Schlacht von Gradehede, tr.

• Moeder:
  Adela (1) von Meissen, dr. van Conrad I van Meissen (markgraaf) en Luitgard von Elchingen, ovl. na 6 dec 1172, tr. (2) eind 1157 met Albrecht graaf van Brandenburg, zn. van Albrecht 'der Bär' van de Noordmark - van Brandenburg (markgraaf) en Sophia von Winzenburg, geb. voor 1140, graaf van Ballenstedt 1170, ovl. na 6 dec 1172. Uit dit huwelijk 3 kinderen.

tr.
met

Berthold II/V Markgraaf van Andechs, zn. van Berthold I/IV Graf von Diessen Stein Plassenburg und Andechs (graaf van Andechs) en Sophia van Istrië, geb. voor 1125, markgraaf Istrië, ovl. op 14 dec 1188, begr. Diessen,
, Berthold III (IV) van Andechs (- 14 december 1188) was een zoon van Berthold II van Andechs en van Sophia van Istrië. Hij volgde zijn broer Poppo op als graaf van Andechs. Tijdens zijn regeerperiode breidde hij zijn grondgebied en zijn invloed uit. Berthold was een trouw aanhanger van de Hohenstaufen en begeleidde Frederik Barbarossa op diverse krijgstochten. Wanneer in 1157 de lijn Wolfratshausen in Dießen uitsterft, wordt Berthold erfgenaam. Na een opvolgingsstrijd erft hij in 1158 ook Neuburg en Schärding bij het uitsterven van de graven van Formbach. Van zijn broer Otto, de bisschop van Brixen, krijgt hij de grafelijke rechten in het Norital en het Pustertal en controleert hij de Brennerpas. In de jaren 1170 sticht hij in het Inntal nabij Ambras, de latere stad Innsbruck. Berthold verkrijgt ook de voogdij over Brixen en Neustift. In 1173 krijgt hij van Frederik Barbarossa Istrië-Krain als rijksleen. Wanneer in 1180 Beieren verheven wordt tot hertogdom, krijgt ook Bertholds zoon de titel van hertog van Meranië, tr. (1) met Hedwig van Dachau-Wittelsbach. Uit dit huwelijk 3 kinderen

• Vader:
  Sigenus von Kempenich, zn. van Richwin von Kempenich, ovl. na 1152.

tr.
met

Jutta von Müllenark, dr. van Gerhard von Müllenark.

Uit dit huwelijk een dochter:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Hedwig						1	2

• Vader:
  Gerhard von Müllenark, geb. voor 1129, ovl. na 1145.

tr.
met

Dietrich von Kempenich, zn. van Sigenus von Kempenich, geb. voor 1158, ovl. na 1181.

Uit dit huwelijk een dochter:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Hedwig						1	2

Hij krijgt een dochter:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Jutta						1	1

• Vader:
  Ruckerus von Wied.

Hij krijgt een zoon:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Sigenus			†1152			1	2

Hij krijgt 2 zonen:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Richwin	*1093		†1103		10	1	1
2	Mattfried III	*1093		†1129		36	1	1

tr.
met

Isabelle de Dampierre, dr. van Guillaume I de Dampierre en Ermengarde de Mouchy, ovl. na 1228.

Uit dit huwelijk 2 kinderen:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Gobert VI			†1263			1	2
2	Ermengarde						1	1