Bernard von Arnsberg-Werl
Bernard Graf von Arnsberg-Werl, geb. circa 1010, ovl. tussen 1060 en 1083.
Bernard Graf von Arnsberg-Werl.
Graf in Friesland, c.1050 Graf von Werl und Vogt von Paderborn, nicht klar mit seinem Onkel auseinanderzuhalten. Welcher der beiden ist der Vater von Ida? der Bruder Konrads und Athelsberts hat bei Fahne keine Kinder.
tr.
met
Beatrix .
Uit dit huwelijk 4 kinderen, waaronder:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Ida | *1030 | | †1065 | | 35 | 1 | 1 |
| 2 | Konrad II | | | †1092 | | | 1 | 3 |
Herman II von Arnsberg-Werl
Herman II von Arnsberg-Werl, geb. circa 980, ovl. in 1024.
Herman II von Arnsberg-Werl.
997-1024 Graf, im Lochtrupgau, Dreingau und im Bistum Osnabrück, Vogt des Abts v.Werden, der ihm um 1036 viele Güter in und um Arnsberg abtrat.
urk. 997-1024, Graf von Werl, Graf im Lochtropgau, Dreigau und im Bistum Osnabrück, Vogt von Verden, Liesborn, Meschede und Oedingen.
tr. (1)
met
Godila von Rothenburg ?.
Hij krijgt 2 zonen:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Adalbert | | | †1024 | | | 1 | 1 |
| 2 | Bernard | *1010 | | †1060 | | 50 | 1 | 4 |
Godila von Rothenburg ?
Godila von Rothenburg ?.
tr.
met
Herman II von Arnsberg-Werl, zn. van Hermann I van Werl Graf von Hövel (graaf van Werl) en Gerberga prinses van Bourgondië, geb. circa 980, ovl. in 1024.
Herman II von Arnsberg-Werl.
997-1024 Graf, im Lochtrupgau, Dreingau und im Bistum Osnabrück, Vogt des Abts v.Werden, der ihm um 1036 viele Güter in und um Arnsberg abtrat.
urk. 997-1024, Graf von Werl, Graf im Lochtropgau, Dreigau und im Bistum Osnabrück, Vogt von Verden, Liesborn, Meschede und Oedingen.
van Werl
van Werl, geb. tussen 982 en 986, graaf in het Groningerland, ovl. circa 1044.
van Werl.
1040 Graf, Rodulfus Comes natus Westfalia ex loco qui dictur Werla, mit dem Onkel verwechselt? gibt es einen 2.Rudolf?, bei EStT ist Heinrich der Vater von Hermann, bei Schwennicke ist Rudolf Sohn der Gerberga v.Burgund.
Bernard van Werl Graf von Hövel
Bernard van Werl Graf von Hövel, geb. tussen 982 en 986, ovl. tussen 1030 en 1050.
Bernard van Werl Graf von Hövel.
1026 Graf v.Hövel, c.1027 Vogt des Stiftes Essen, Bernhard II. 1024-63 erwähnt, 1051 Graf im Bistum Osnabrück, auch Graf von Westfalen, 1054-60 Vogt des Stiftes Paderborn, Erbauer der Rüdenburg bei Arnsberg, Schleußner, DFA14. (1024 urk. als Graf v.Werl, 1054, 1056, 1060, 1076 als Vogt von Paderborn); Glinzer, DFA10. + vor 1083 DFA57. B. 5.; v.Damm. B 3. 1005-1063, Graf in Westfalen 1023-1063; Stöber. Hier wird er und sein Neffe zusammengeworfen.
Heilwich van Rhenen
Heilwich van Rhenen, ovl. na 1164.
- Vader:
Godfried II van Aarschot-Rhenen, zn. van Arnold I van Aarschot (graaf van Aarschot, vermeld) en N.N. (dochter) van Leuven, geb. circa 1090, vermeld 1125-1160, gegoed in Rhenen, Bemmel, Wormersbach, Herpen, half Asten (?), Perk, Anderlecht e, ovl. circa 1160 (voor 1178), Hij krijgt geen kinderen, tr. circa 1110 met
tr. tussen 1140 en 1145
met
Frederik van Arnsberg
Frederik graaf van Arnsberg (von Werl Graf von Arnsberg), geb. circa 1075, ovl. op 11 feb 1124.
Frederik graaf van Arnsberg.
Der Streitbare, 1102 Graf von Arnsberg. Erwähnt 1092. Vogt zu Paderborn. 1118 Graf von Rietberg, 1118-23 Vogt des Stiftes Paderborn, verlor 1102 die ererbte Burg Arnsberg an den Erzbischof von Köln. Durch mehrfache Teilungen und große Schenkungen war der Familienbesitz teils an andere Geschlechter (wie die Grafen von der Mark) teils in die Hände der Kirche, namentlich des Erzstiftes Köln gekommen. So war dem Grafen Friedrich von den großen Besitzungen der Ahnen nur ein kleiner Teil, noch dazu in dem wenig fruchtbaren Berglande im Süden des Westfalengaues, übrig geblieben. Er benannte sich nach der zuerst 1114 in einer Urkunde erwähnten Burg Arnsberg. Daß Friedrich von heftigem Ingrimm gegen die Geistlichkeit, namentlich gegen die Kölner Kirchenfürsten erfüllt war, kann nicht auffallen; mußte ihm doch stets vor Augen stehen, wie die Macht seines Geschlechts durch das unbesonnene Verschenken des Familienguts an die Kirche in so hohem Grade geschwächt war; daher seine, freilich vergeblichen Versuche, von dem verlorenen Besitz möglichst viel wieder zu gewinnen. Schon 1102 sehen wir ihn in Fehde mit dem Erzbischof Friedrich von Köln. Der letztere erwidert sie durch einen Einfall in des Grafen Gebiet und bewog den Kaiser Heinrich IV. über denselben die Reichsacht auszusprechen. Indeß muß der Graf bald wieder vom Kaiser zu Gnaden angenommen worden sein, denn 1106 überzog er den von Heinrich IV. abgefallenen Bischof Burchard von Münster mit Krieg, nahm denselben gefangen und lieferte ihn an den Kaiser aus, welcher bei seinem herannahenden Tode dem Bischof die Reichsinsignien übergab und seinem Sohne Heinrich V. überbringen ließ. Auch dem neuen Kaiser scheint Friedrich anfangs ergeben gewesen zu sein; später aber nahm er, diesmal an der Seite des Erzbischofs von Köln, an dem Aufstand teil, welchen Herzog Lothar von Sachsen gegen die Strenge des Reichsoberhauptes erregte. Er scheint sich sogarin hervorragendem Maße daran beteiligt zu haben. So kam er 1114 mit seinem Bruder Heinrich und anderen Verbündeten der Stadt Köln und dem Erzbischof zu Hilfe und vereitelte den Angriff des Kaisers auf die Stadt. Dafür fiel Heinrich V. im Oktober desselben Jahres in das Arnsbergische ein, verheerte das Land und erbaute in ihm eine Feste, um die Burg des Grafen in Schach zu halten. 1115 war der Graf in der siegreichen Schlacht am Welfesholz zugegen. Im Folge dieses Sieges zog der Erzbischof von Köln gegen die von den Kaiserlichen besetzten Burgen in Westfalen und brach sie. Übrigens söhnte sich Friedrich bald mit dem Kaiser aus, während Andere, namentlich Lothar, im Aufstand verharrten; ja er ließ die Gegner desselben in Westfalen, wie der Annal.Saxo berichtet, auf das Schwerste seine Hand fühlen, und namentlich hatte das Stift Osnabrück, welches den vom Kaiser ernannten Bischof nicht aufnahm, fünf Jahre lang unter den Einfällen des Grafen zu leiden. Bei der Stellung, die Friedrich zur Geistlichkeit einnahm, kann man sich denken, wie schmerzlich es ihn berühren mußte, als Norbert, der Stifter des weißen Pr"monstratenserordens, den Grafen Gottfried von Cappenberg, den Gemahl von Friedrichs Tochter Jutta, so begeisterte, daß er alle seine Güter dem Orden schenkte und selbst eintrat. Der Arnsberger suchte dies zu hindern und soll Norbert selbst gefangen genommen haben und bis zu seinem eigenen Tode im Gefängnis gehalten haben. Allein die 1123 bereits durch den Kaiser erfolgte Bestätigung der Stiftung von Cappenberg schützte dieselbe vor den Gewaltmaßregeln des Arnsbergers. Kein Wunder, wenn die Kirche den 1124 plötzlich bei einer Mahlzeit eingetretenen Tod Friedrichs als eine Strafe des Himmels ansah. Friedrich hinterließ zwei Töchter, von denen die ältere, Sophie, ihrem Gemahl, dem Grafen Gottfried von Cuich, die Besitzungen ihres Vaters zubrachte. Die jüngere Tochter.
tr.
met
Adelheid van Neder-Lotharingen (van Limburg), dr. van Hendrik I hertog van Limburg (hertog Neder Lotharingen) en Adelheid van Pottenstein, geb. circa 1080, ovl. tussen 1144 en 1146.
Uit dit huwelijk 3 kinderen, waaronder:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Ida | *1105 | | †1154 | | 49 | 1 | 6 |
Wilhelm von Ketteler
Wilhelm von Ketteler.
tr. in 1564
met
Theodora van den Boetzelaer, dr. van Johann van den Boetzelaer en Anna van Rossum, geb. circa 1545, ovl. na 12 feb 1603.
Uit dit huwelijk een dochter:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Eva | | | | | | 1 | 1 |
Theodora van den Boetzelaer
Theodora van den Boetzelaer, geb. circa 1545, ovl. na 12 feb 1603.
tr. in 1564
met
Wilhelm von Ketteler.
Uit dit huwelijk een dochter:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Eva | | | | | | 1 | 1 |
Meginhard von Sponheim und Mörsberg
Meginhard von Sponheim und Mörsberg, ovl. op 28 feb 1155.
Meginhard von Sponheim und Mörsberg.
Graaf van Sponheim en Mörsberg 1124/32, voogd van Sponheim 1126. Meginhards goederen zullen grotendeels door Mechtild - die zover bekend geen broers had - ingebracht zijn.
tr.
met
Mechtild van Mörsperg, dr. van Adalbert Garf van Mörsperg en (Mechtild) Bar Mömpelgard, ovl. voor 1180.
Uit dit huwelijk 2 kinderen:
Mechtild van Mörsperg
Mechtild van Mörsperg, ovl. voor 1180.
tr.
met
Meginhard von Sponheim und Mörsberg, zn. van Stephan II von Sponheim en Sophia van Formbach, ovl. op 28 feb 1155.
Meginhard von Sponheim und Mörsberg.
Graaf van Sponheim en Mörsberg 1124/32, voogd van Sponheim 1126. Meginhards goederen zullen grotendeels door Mechtild - die zover bekend geen broers had - ingebracht zijn.
Uit dit huwelijk 2 kinderen:
Godefredus von Sponheim
Godefredus (Godfried II) von Sponheim, comes de Sponheim, ovl. na 1183.
Godefredus von Sponheim.
Bevestigt in 1145 in een door koning Konrad III voor het klooster Allerheiligen in Schaffhausen opgestelde oorkonde de schenking van Illnau aan het klooster Allerheiligen, zoals die door zijn vader, moeder en grootvader (graaf Adalbert) gedaan was (donationem patris et matris et avi). Bron: J. Mötsch. graaf van Sponheim, zu Starkenburg, Hamm, Clervaux en Ouren, vermeld 1165/83.
Soms worden Godfried I en Godfried II als één persoon gezien, waarmee slechts 2 i.p.v. 3 Godfrieds bestaan zouden hebben. Godfried van Sponheim wordt tussen 1135 en 1218 vermeld. Hoewel een verdeling over 2 personen, met de overgang in 1183, niet onmogelijk is, gaan de meeste genealogen van 3 Godfrieds uit. Godfried I is vermoedelijk rond 1110 geboren en van 1159 tot 1165 is er een gat in de vermeldingen, wat volgende indeling waarschijnlijk maakt: Godfried I tot 1159, Godfried II tot 1183 en Godfried III tot 1218.
tr.
met
NN von Clervaux.
Uit dit huwelijk 6 kinderen, waaronder:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Godfried III | *1197 | | †1233 | | 36 | 1 | 3 |
Stephan II von Sponheim
Stephan II von Sponheim, ovl. op 25 feb 1118.
Stephan II von Sponheim.
zeer waarschijnlijk afkomstig uit een Lotharings geslacht,.
dan door huwelijk stamvader der Rijnse Sponheimers, 1075 gen. v.Spanheim, nach Heinzelmann mit Vater Stephan, 1068 Vogt des Wormser Hochstifts.
tr.
met
Sophia van Formbach.
Sophia van Formbach.
Voor Sophia zijn verschillende afstammingstheorien opgesteld. Schwennecke noemt haar van Ham. Mötsch meent (hoewel hij de in 1992 gepubliceerde vermelding van haar Beierse afkomst nog niet kende) dat ze tot de vooraanstaande Beijerse adelsfamilie van Formbach behoorde, waarschijnlijk een dochter van graaf Meinhard V van Formbach en Mathilde van Reinhausen. Heinzelmann meent zelfs dat ze in dat geval.
zeer goed dezelfde persoon kan zijn als Sophia, de vrouw van.
tegenkoning Herman van Luxemburg-Salm. Hij ovl. 8.09.1088, waarna Sophia (2) voor 1092 met Stephan van Sponheim getrouwd zou kunnen zijn.
Uit dit huwelijk 5 kinderen, waaronder:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Meginhard | | | †1155 | | | 1 | 2 |
| 2 | Jutta | | Bad Kreuznach [Duitsland] | †1136 | | | 1 | 1 |
Sophia van Formbach
Sophia van Formbach.
Sophia van Formbach.
Voor Sophia zijn verschillende afstammingstheorien opgesteld. Schwennecke noemt haar van Ham. Mötsch meent (hoewel hij de in 1992 gepubliceerde vermelding van haar Beierse afkomst nog niet kende) dat ze tot de vooraanstaande Beijerse adelsfamilie van Formbach behoorde, waarschijnlijk een dochter van graaf Meinhard V van Formbach en Mathilde van Reinhausen. Heinzelmann meent zelfs dat ze in dat geval.
zeer goed dezelfde persoon kan zijn als Sophia, de vrouw van.
tegenkoning Herman van Luxemburg-Salm. Hij ovl. 8.09.1088, waarna Sophia (2) voor 1092 met Stephan van Sponheim getrouwd zou kunnen zijn.
tr.
met
Stephan II von Sponheim, zn. van Eberhard (Stephan II) von Sponheim (graaf van Sponheim), ovl. op 25 feb 1118.
Stephan II von Sponheim.
zeer waarschijnlijk afkomstig uit een Lotharings geslacht,.
dan door huwelijk stamvader der Rijnse Sponheimers, 1075 gen. v.Spanheim, nach Heinzelmann mit Vater Stephan, 1068 Vogt des Wormser Hochstifts.
Uit dit huwelijk 5 kinderen, waaronder:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Meginhard | | | †1155 | | | 1 | 2 |
| 2 | Jutta | | Bad Kreuznach [Duitsland] | †1136 | | | 1 | 1 |
Adalbert van Mörsperg
Adalbert Garf van Mörsperg, ovl. voor 28 aug 1125.
Adalbert Garf van Mörsperg.
vermeld 1098/1124. Graaf van Mörsberg en Dill (Hunsrück), voogd van het klooster Allerheiligen te Schaffhausen. Krijgt na de dood van zijn schoonvader Dirk van Bar Mömpelgard (1105) een deel van diens erfenis en noemt zich dan "Adalbert von Mörsberg" wellicht naar zijn burcht Mörsberg/Morimont te Oberlarg in de Elzas (dicht bij kanton Jura), wellicht ook naar de door hem uitgebouwde Mörsburg bij Winterthur. In 1108 vermeld als neef (nepotes) en mede-erfgenaam van graaf Burkhard III van Nellenburg (voogd van Allerheiligen en Beuron), was een schoonzoon van Dirk I van Bar.
tr.
met
(Mechtild) Bar Mömpelgard, dr. van Dirk I graaf van Bar en Mömpelgard en Irmtrud van Bourgondië (erfdochter van Mompelgard (Montbeliard)), ovl. circa 1125.
Uit dit huwelijk een dochter:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Mechtild | | | †1180 | | | 1 | 2 |
(Mechtild) Bar Mömpelgard
(Mechtild) Bar Mömpelgard, ovl. circa 1125.
tr.
met
Adalbert Garf van Mörsperg, zn. van Eberhard von Nellenburg, ovl. voor 28 aug 1125.
Adalbert Garf van Mörsperg.
vermeld 1098/1124. Graaf van Mörsberg en Dill (Hunsrück), voogd van het klooster Allerheiligen te Schaffhausen. Krijgt na de dood van zijn schoonvader Dirk van Bar Mömpelgard (1105) een deel van diens erfenis en noemt zich dan "Adalbert von Mörsberg" wellicht naar zijn burcht Mörsberg/Morimont te Oberlarg in de Elzas (dicht bij kanton Jura), wellicht ook naar de door hem uitgebouwde Mörsburg bij Winterthur. In 1108 vermeld als neef (nepotes) en mede-erfgenaam van graaf Burkhard III van Nellenburg (voogd van Allerheiligen en Beuron), was een schoonzoon van Dirk I van Bar.
Uit dit huwelijk een dochter:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Mechtild | | | †1180 | | | 1 | 2 |
Dirk I van Bar en Mömpelgard
Dirk I (Dietrich III) graaf van Bar en Mömpelgard, geb. circa 1045, ovl. tussen 2 feb 1102 en 2 feb 1105 , begr. Autun [Frankrijk].
Dirk I graaf van Bar en Mömpelgard.
graaf in Altkirch en Pfirt, graaf in Bar 1093, stichter van Walburg 1074, stichter van Biblisheim ca. 1100.
Graaf Diederik II van Bar 1070-1105 Graaf van Verdun 1100-1105 Graaf Diederik I van Montbéliard 1073-1105, Graaf van Bar 1070-1105 ,Graaf van Montbeliard 1073-1105, Graaf van Verdun 1100-1105.
tr. circa 1065
met
Irmtrud (Ermentrude) van Bourgondië (van Bourgondië-Ivrea, Dietrich von Mousson, Theodoric, Thierri, Dietrich II von Bar, Thierry de Montbé), dr. van Willem I de Grote graaf van Bourgondië (graaf) en Etiennette van Longwy (gravin van Vienne), geb. circa 1052, erfdochter van Mompelgard (Montbeliard), ovl. na 8 mrt 1105.
Uit dit huwelijk 5 kinderen:
Hendrik van Bourgondië
Hendrik van Bourgondië.
tr.
met
Willa van Arles (van Tuscië), dr. van Boso II van Arles (markgraaf van Toscane) en Willa van Opper-Bourgondië, ovl. Bamberg [Duitsland] in 966.
Adalbert II van Tuscië
Adalbert II van Tuscië, markies van Toscana, graaf van Canossa, ovl. circa 915.
tr. tussen 890 en 898
met
Bertha van Lotharingen, dr. van Lotharius II van Lotharingen en Waldrada van Auxerre (non in Remiremont), geb. circa 863, ovl. op 8 mrt 925, begr. Lucca in de Santa Maria Forisportam.
Uit dit huwelijk een dochter:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Ermengard | *901 | | †932 | | 30 | 1 | 0 |
Johan I von Sponheim
Johan I Graf von Sponheim, ovl. in 1266.
Johan I Graf von Sponheim.
graaf van Sayn te Hachenburg etc, verder graaf van Sponheim Starkenburg ("hintere Grafschaft"), vermeld 1225. Wapenvoering der Rijnse Sponheimers: geschaakt blauw/goud. n.1223 in Sayn, 1248 Tausch mit Bruder Heinrich nach Castellaun, Neef und Kirchberg, dann endgültig Herr v.Sayn und Starkenburg, 2 Ehen?
tr. (1) voor 1233
met
NN van Altena-Isenberg, dr. van Frederik II van Altena-Isenberg (domkanunnik te Keulen 1205) en Sophia van Limburg.
tr. (2)
met
NN van Gelre, dr. van Otto I graaf van Gelre en Zutphen (graaf van Gelre en Zutphen, 1182-1207) en Richardis van Scheyern-Wittelsbach (als weduwe abdis klooster).
Uit dit huwelijk 2 kinderen:
