Cees Hagenbeek
Guaimar IV di Salerno e di Capua
Guaimar IV Principe di Salerno e di Capua, ovl. in 1052.


Hij krijgt een dochter:


 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Sichelgaita*1033 Salerno [Italië] †1090  57


Arnulf V van Diest
Arnulf V van Diest.

tr. circa 1239
met

Mathilde van Béthune, dr. van Guillaume II de Béthune Seigneur de Béthune de Lokere de Meulebeeke et de Richebourg en Mathilde van Dendermonde (Erfgename van Dendermonde), geb. circa 1185, ovl. op 1 nov 1252, tr. (2) in 1200 met Boudewijn III van Komen. Uit dit huwelijk 2 kinderen, tr. (3) circa 1210 met Giselbrecht I van Zottegem Ressegem, zn. van Gerard II van Zottegem Ressegem en Beatrix van Massemen (Vrouwe van Massemen en Laarne), geb. in 1182, ovl. in 1238. Uit dit huwelijk 8 kinderen, tr. (4) circa 1230 met Godfried II van Breda. Uit dit huwelijk geen kinderen.

Giselbrecht I van Zottegem Ressegem.
Heer van Zottegem Ressegem en Laarne, Leeuwergem en Waesberg.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Arnold VI*1240  †1297  57


Beatrice d'Este
Beatrice d'Este, ovl. voor 8 mei 1245.

tr.
met

Andreas II van Hongarije, zn. van Bela III van Hongarije (koning van Hongarije) en Agnes van Châtillon, geb. in 1176, koning van Hongarije, ovl. op 21 sep 1235, begr. op 26 okt 1235, tr. (1) in 1225 met Jolante van Courtenay, dr. van Pierre II de Courtenay Imperator de Konstantinopel (keizer van Constantinopel) en Jolante gravin van Vlaanderen (erfdochter en gravin van Namen 1212 - 1216), geb. in 1200, ovl. in 1233. Uit dit huwelijk een dochter, tr. (2) met Geertruida von Andechs und Meran, dr. van Berthold III/IV van Andechs (hertog van Meranië) en Agnes van Groitzsch (vermeld 1195), geb. Andechs [Duitsland] circa 1185, ovl. Pilis [Hongarije] op 8 sep 1213. Uit dit huwelijk 5 kinderen.

Geertruida von Andechs und Meran.
vermoord.
Gertrudis van Andechs-Meranië (Andechs, 1185 - woud Pilis, 24 september 1213) was, als eerste vrouw van koning Andreas II, koningin van Hongarije.
Zij was de oudste dochter van hertog Berthold IV van Meranië en haar zuster Agnes trouwde met de Franse koning Filips August. Gertrudis trouwde met Andreas nog vóór 1203. Zij was de moeder van diens opvolger Béla IV van Hongarije en van (de heilige) Elizabeth.
Gertrudis werd in 1213 vermoord door opstandige Hongaarse edellieden die haar verweten dat haar familieleden en verwanten een bevoorrechte behandeling kregen aan het hof. Wegens de politieke omstandigheden in Hongarije was de positie van koning Andreas te zwak om de moord op zijn vrouw te wreken, waardoor het pas aan zijn zoon en opvolger Béla toekwam om de moordenaars te vinden en te straffen. Deze campagne voltooide hij dertig jaar na haar dood.
Koningin Gertude is de hoofdfiguur in Ferenc Erkels opera, Bánk bán.

Uit dit huwelijk een kind.


Isaakios Komnenos
Isaakios Komnenos, ovl. na 1196.

tr.
met

Maria Angela van Byzantium (Anna Komnena Angelina), dr. van Alexios III Komnenos Angelos Autokrator ton Rhomaion en Euphrosyne Dukaina Kamaretina, ovl. in 1212, tr. (1) met Theodorus I Laskaris (Komnenos Laskaris Imperator (v. Nikaia)), zn. van Manuel Laskaris en Ioanna Karatzaina (Phokaina), keizer van Nicea, ovl. in 1222. Uit dit huwelijk een dochter.

Theodorus I Laskaris.
c.1200 Despotes, 1204 Regent zu Brusa, dann Regent zu Nikaia, 12.4.1204 Kaiser (1205 und 1207?), (6.4.?)1208 Krönung, 1214 Anerkennung durch den Papst und die Bulgaren.

Maria Angela van Byzantium.
1201/1202 vom ersten Gemahl verstossen.


Tankred d'Hauteville
Tankred d'Hauteville, geb. Coutances [Frankrijk] circa 990, ovl. Palermo [Italië] circa 1014.

Tankred d'Hauteville.
Tancrède de Hauteville (latin : Tancredus de Altavilla ; italien : Tancredi d'Altavilla, né vers la fin du xe siècle - † vers 1041) est un seigneur normand du xie siècle, passé à la postérité pour être le père des frères Hauteville qui firent la conquête de l'Italie méridionale sur les Byzantins (1040-1071), de la Sicile (1061-1091) et de l'île de Malte (1090) sur les Musulmans, tout en supplantant la vieille noblesse lombarde issue des principautés de Bénévent, de Salerne et de Capoue. À la faveur des croisades, ses descendants régnèrent aussi, au Proche-Orient, sur la Principauté d'Antioche.

Tancrède de Hauteville (latin : Tancredus de Altavilla ; italien : Tancredi d'Altavilla, né vers la fin du xe siècle - † vers 1041) est un seigneur normand du xie siècle, passé à la postérité pour être le père des frères Hauteville qui firent la conquête de l'Italie méridionale sur les Byzantins (1040-1071), de la Sicile (1061-1091) et de l'île de Malte (1090) sur les Musulmans, tout en supplantant la vieille noblesse lombarde issue des principautés de Bénévent, de Salerne et de Capoue. À la faveur des croisades, ses descendants régnèrent aussi, au Proche-Orient, sur la Principauté d'Antioche.

Sommaire 1 Biographie 2 Famille 2.1 Ascendance 2.2 Descendance 3 Notes et références 4 Liens externes Biographie Petit seigneur normand de la région de Coutances dans l'ouest du duché de Normandie, il possédait un fief de dix chevaliers1, assis à Hauteville. Des trois communes de la Manche portant le nom de Hauteville, aucun historien n’a pu identifier formellement laquelle a donné son nom au domaine de Tancrède, mais elle est traditionnellement admise comme étant Hauteville-la-Guichard2.

Bon guerrier doté d'une force extraordinaire, Tancrède de Hauteville s'illustre notamment en tuant d'un seul coup d'épée enfoncée dans le front jusqu'à la garde, un gros sanglier qui avait chargé le duc Richard Ier de Normandie, lors d'une partie de chasse non loin de ses terres, en Cotentin. Pour le récompenser, le duc lui donne l'une de ses nombreuses filles (et peut-être aussi la sœur de cette dernière) et la direction de la garde ducale.

Voici ce que dit Aimé de Montcassin (qui écrit en Italie vers 1070) de Tancrède : « …Tancrède, seigneur de Hauteville au pays de Contentin en Normandie, vivait sous le duc Richard II (grand-père de Guillaume le Conquérant) qui l'eut en grande estime pour sa valeur à la cour et aux armées duquel il servait avec dix chevaliers de ses vassaux. Il était de l'ordre de ceux qu'on nomme barons, qui avaient droit de porter bannière en guerre et d'avoir cri de guerre… ».

De ses deux épouses successives, Murielle et Frédésende, Tancrède a une quinzaine d'enfants dont au moins douze fils. Ne pouvant pas fournir à ses enfants des apanages suffisants, la quasi-totalité de ses fils, hormis celui qui hérite du fief de Hauteville (Serlon ?), part à partir des années 1030 s'illustrer en Méditerranée, à la recherche de gloire, de fortune et de terres : ces guerriers ambitieux maîtrisant remarquablement la charge de cavalerie (aspect militaire absent en Italie du sud), jetèrent les fondations du futur royaume de Sicile (1130–1816).

Famille Ascendance On connait très peu de choses du premier Tancrède de Hauteville3. Du Moyen Âge au xixe siècle, on a voulu donner à Tancrède d'illustres origines :.

Selon le chroniqueur Geoffroi Malaterra, d'origine normande, Tancrède de Hauteville appartenait à une famille très distinguée4. L'historien italien Ptolémée de Lucques fait de Tancrède un descendant du chef viking Rollon, premier duc de Normandie5. Pour l'érudit sicilien Rocco Pirri, il serait l'un des fils du duc Richard II de Normandie ou de son demi-frère Guillaume de Brionne († 1058), comte d'Hiémois6. Le théologien danois Erik Pontoppidan fait de Tancrède de Hauteville un fils du duc Richard III de Normandie7. Pour l'historien allemand Johann Christoph Gatterer, Tancrède est issu d'un proche parent de Rollon8. Quant à l'historien français Jean-Baptiste Mailly (1744-1794), il dit de lui que quelques-uns le font descendre de Rollon9. Pour l'historien français Odon Delarc, ces affirmations sans fondement, qui se contredisent entre elles, n'ont pour origine que la fantaisie de leurs auteurs10.

Descendance De sa première femme Murielle (Moriella), peut-être fille naturelle de Richard Ier de Normandie11, morte prématurément, il a d'abord au moins 5 fils12 :.

Guillaume (Willelmus), dit Guillaume Bras-de-Fer Drogon (Drogo) Onfroi (Humfredus) Godefroi (Gaufredus) Serlon (Serlo) Il aurait eu également une fille, Béatrice, mariée à un fils du comte Robert d'Eu.

De sa seconde épouse Frédésende (Fres(s)endis, Fredes(s)endis) il a au moins 7 fils13 :.

Robert (Robertus) dit Robert Guiscard Mauger (Malgerius) Guillaume (Willelmus) Alfred (Alveredus) Hubert (Hubertus : signalé en Italie où il serait devenu comte de San Nicandro14 et serait mort en 107115) Tancrède (Tancredus) Roger (Rogerius), futur Roger Ier de Sicile' Il a également au moins une fille, Frédésende, mariée à un puissant prince normand d'Italie, Richard Drengot, comte d'Aversa (1049) et prince de Capoue (1058).

Le Chronicon Amalphitani mentionne un autre fils de Tancrède, Frumentinus, qui aurait été son 11e fils16. Romuald de Salerne le mentionne également, peut-être influencé par le Chronicon Amalphitani.

tr.
met

Fredesende van Normandië, dr. van Richard I sans Peur hertog van Normandië (hertog van Normandië) en Judith de Clères (Dame de Clères), geb. circa 995, ovl. in 1057.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Robert*1020 Hauteville-La-Guichard [Frankrijk] †1085 Kephalonica [Italië] 65


Fredesende van Normandië
Fredesende van Normandië, geb. circa 995, ovl. in 1057.

  • Moeder:
    Judith de Clères, geb. Pierreville [Frankrijk] in 945, Dame de Clères, ovl. op 16 jan 1031.

tr.
met

Tankred d'Hauteville, zn. van Gérard Rabel de Tancarville (Seigneur) en Odobonde de Hauteville, geb. Coutances [Frankrijk] circa 990, ovl. Palermo [Italië] circa 1014.

Emma van Francië.
Richard I van Normandié sloot een bondgenootschap met Hugo de Grote en verloofde zich met diens dochter Emma.
Richard was in zijn eerste huwelijk (960) getrouwd met Emma; dit huwelijk bleef kinderloos.

prinses Gunnor van Normandië uit Denemarken (Gunnor la danoise de Crepon).
Gunnora of Gunnor (ca 950 * - 1031) was de echtgenote van Richard I van Normandië. Ze behoorde vermoedelijk tot de Deense adel in Normandië. Soms wordt haar broer Herefast de Crepon ten onrechte als haar vader gezien.
Ze woonde bij haar zus Seinfreda, de vrouw van een lokale bosbeheerder, toen Richard, die in de buurt op jacht was, van de schoonheid van de vrouw van de bosbeheerder hoorde. Men zegt dat hij Seinfreda zou hebben bevolen met hem het bed te delen, maar Seinfreda stuurde haar ongetrouwde zuster, Gunnora, in haar plaats. Richard was, naar men zegt, achteraf blij dat hij op deze wijze gered werd van de zonde van het plegen van overspel, maar dat lijkt achteraf gepraat. In ieder geval viel de gok van Seinfreda goed uit. Gunnora en Richard werden geliefden. Gunnora fungeerde lang als minnares van Richard volgens de Deense gewoonte, maar toen dit Richard veel later verhinderde hun zoon Robert voor te dragen als aartsbisschop van Rouen, trouwden de twee alsnog, waardoor hun kinderen in de ogen van de kerk gewettigd werden.
Na het overlijden van Richard speelde Gunnora een belangrijke rol in het bestuur van Normandië. Naast haar kinderen kregen ook haar neven belangrijke posities. Verschillende van de meest prominente Normandische magnaten in het Engeland van na 1066, met inbegrip van de Montgomery, Warenne, Mortimer, Vernon/Redvers en FitzOsbern families, waren afstammelingen van haar broer en zusters.
Gunnora stierf op ongeveer tachtigjarige leeftijd.

Tochter aus einer normannischen Familie dänischen Ursprungs, Bruder Arfast (Herfastus), 3 Schwestern Senfria, Duvelina, Wevia.

Tankred d'Hauteville.
Tancrède de Hauteville (latin : Tancredus de Altavilla ; italien : Tancredi d'Altavilla, né vers la fin du xe siècle - † vers 1041) est un seigneur normand du xie siècle, passé à la postérité pour être le père des frères Hauteville qui firent la conquête de l'Italie méridionale sur les Byzantins (1040-1071), de la Sicile (1061-1091) et de l'île de Malte (1090) sur les Musulmans, tout en supplantant la vieille noblesse lombarde issue des principautés de Bénévent, de Salerne et de Capoue. À la faveur des croisades, ses descendants régnèrent aussi, au Proche-Orient, sur la Principauté d'Antioche.

Tancrède de Hauteville (latin : Tancredus de Altavilla ; italien : Tancredi d'Altavilla, né vers la fin du xe siècle - † vers 1041) est un seigneur normand du xie siècle, passé à la postérité pour être le père des frères Hauteville qui firent la conquête de l'Italie méridionale sur les Byzantins (1040-1071), de la Sicile (1061-1091) et de l'île de Malte (1090) sur les Musulmans, tout en supplantant la vieille noblesse lombarde issue des principautés de Bénévent, de Salerne et de Capoue. À la faveur des croisades, ses descendants régnèrent aussi, au Proche-Orient, sur la Principauté d'Antioche.

Sommaire 1 Biographie 2 Famille 2.1 Ascendance 2.2 Descendance 3 Notes et références 4 Liens externes Biographie Petit seigneur normand de la région de Coutances dans l'ouest du duché de Normandie, il possédait un fief de dix chevaliers1, assis à Hauteville. Des trois communes de la Manche portant le nom de Hauteville, aucun historien n’a pu identifier formellement laquelle a donné son nom au domaine de Tancrède, mais elle est traditionnellement admise comme étant Hauteville-la-Guichard2.

Bon guerrier doté d'une force extraordinaire, Tancrède de Hauteville s'illustre notamment en tuant d'un seul coup d'épée enfoncée dans le front jusqu'à la garde, un gros sanglier qui avait chargé le duc Richard Ier de Normandie, lors d'une partie de chasse non loin de ses terres, en Cotentin. Pour le récompenser, le duc lui donne l'une de ses nombreuses filles (et peut-être aussi la sœur de cette dernière) et la direction de la garde ducale.

Voici ce que dit Aimé de Montcassin (qui écrit en Italie vers 1070) de Tancrède : « …Tancrède, seigneur de Hauteville au pays de Contentin en Normandie, vivait sous le duc Richard II (grand-père de Guillaume le Conquérant) qui l'eut en grande estime pour sa valeur à la cour et aux armées duquel il servait avec dix chevaliers de ses vassaux. Il était de l'ordre de ceux qu'on nomme barons, qui avaient droit de porter bannière en guerre et d'avoir cri de guerre… ».

De ses deux épouses successives, Murielle et Frédésende, Tancrède a une quinzaine d'enfants dont au moins douze fils. Ne pouvant pas fournir à ses enfants des apanages suffisants, la quasi-totalité de ses fils, hormis celui qui hérite du fief de Hauteville (Serlon ?), part à partir des années 1030 s'illustrer en Méditerranée, à la recherche de gloire, de fortune et de terres : ces guerriers ambitieux maîtrisant remarquablement la charge de cavalerie (aspect militaire absent en Italie du sud), jetèrent les fondations du futur royaume de Sicile (1130–1816).

Famille Ascendance On connait très peu de choses du premier Tancrède de Hauteville3. Du Moyen Âge au xixe siècle, on a voulu donner à Tancrède d'illustres origines :.

Selon le chroniqueur Geoffroi Malaterra, d'origine normande, Tancrède de Hauteville appartenait à une famille très distinguée4. L'historien italien Ptolémée de Lucques fait de Tancrède un descendant du chef viking Rollon, premier duc de Normandie5. Pour l'érudit sicilien Rocco Pirri, il serait l'un des fils du duc Richard II de Normandie ou de son demi-frère Guillaume de Brionne († 1058), comte d'Hiémois6. Le théologien danois Erik Pontoppidan fait de Tancrède de Hauteville un fils du duc Richard III de Normandie7. Pour l'historien allemand Johann Christoph Gatterer, Tancrède est issu d'un proche parent de Rollon8. Quant à l'historien français Jean-Baptiste Mailly (1744-1794), il dit de lui que quelques-uns le font descendre de Rollon9. Pour l'historien français Odon Delarc, ces affirmations sans fondement, qui se contredisent entre elles, n'ont pour origine que la fantaisie de leurs auteurs10.

Descendance De sa première femme Murielle (Moriella), peut-être fille naturelle de Richard Ier de Normandie11, morte prématurément, il a d'abord au moins 5 fils12 :.

Guillaume (Willelmus), dit Guillaume Bras-de-Fer Drogon (Drogo) Onfroi (Humfredus) Godefroi (Gaufredus) Serlon (Serlo) Il aurait eu également une fille, Béatrice, mariée à un fils du comte Robert d'Eu.

De sa seconde épouse Frédésende (Fres(s)endis, Fredes(s)endis) il a au moins 7 fils13 :.

Robert (Robertus) dit Robert Guiscard Mauger (Malgerius) Guillaume (Willelmus) Alfred (Alveredus) Hubert (Hubertus : signalé en Italie où il serait devenu comte de San Nicandro14 et serait mort en 107115) Tancrède (Tancredus) Roger (Rogerius), futur Roger Ier de Sicile' Il a également au moins une fille, Frédésende, mariée à un puissant prince normand d'Italie, Richard Drengot, comte d'Aversa (1049) et prince de Capoue (1058).

Le Chronicon Amalphitani mentionne un autre fils de Tancrède, Frumentinus, qui aurait été son 11e fils16. Romuald de Salerne le mentionne également, peut-être influencé par le Chronicon Amalphitani.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Robert*1020 Hauteville-La-Guichard [Frankrijk] †1085 Kephalonica [Italië] 65


Estrid (Margarete) van Denemarken
Estrid (Margarete) van Denemarken.

tr.
met

Robert II 'le Diable' hertog van Normandië, zn. van Richard II Le Bon ou l'Irascible de Normandië (hertog van Normandië 1015) en Judith de Bretagne (Duchesse de Rennes, Princesse de Bretagne), geb. Falaise [Frankrijk] circa 1007, hertog van Normandië (1027*1035), Comte d'Hiesmes, ovl. Nicaea op 22 jul 1035, relatie (1) met Herlève (Harlette, Sohier, Arlette) Salburpyr (Herleve de Falaise, Arlotta aus Falaix), dr. van Fulbert Frilla de Falaise (leerlooier te Falaise) en Donada/Duxia van Falaise, geb. Falaise [Frankrijk] op 9 jun 1003, Concubine en leerlooiersdochter uit Falaise, ovl. Grestain [Frankrijk] op 23 apr 1050, begr. aldaar Abbaye Notre-Dame de Grestain na 29 apr 1078. Uit deze relatie 3 kinderen.

Herlève Salburpyr.
Concubine puis vicomtesse de Conteville Dame douairière de Moels (?) de Cailly, dame de Ochain et de Aye en Hesbaye (Belgique).

De bronnen zijn schaars over Herleva. Aangenomen wordt dat zij de dochter was van Fulbert, een leerlooier uit Falaise. Robert de Duivel, hertog van Normandië, wilde haar als zijn minnares maar Herleva zou te trots zijn geweest voor een heimelijke verhouding. Ze eiste door Robert als een echtgenote te worden behandeld, zij hadden een niet-kerkelijk huwelijk "more Danico", volgens het gewoonterecht van de Vikingen. Uit hun verhouding werd Willem de Veroveraar geboren, en mogelijk ook een dochter Adelheid. Deze laatste was in ieder geval een dochter van hertog Robert, maar het is niet zeker of Herleva de moeder was. Herleva werd begraven in de abdij van Grestain.

Robert II 'le Diable' hertog van Normandië.
Robert I was een onwettig kind.
Hij overleed op de terugweg van een pelgrimstocht naar Jeruzalem. Robert werd ervan verdacht zijn oudere broer te hebben vergiftigd om zelf hertog te worden. Hij was een afstammeling van Rollo. Deze Rollo was een Noormannenleider, ondernam strooptochten in Walcheren en Friesland, belegerde Parijs in 892 (tevergeefs) en vestigde zich tenslotte in Rouen. Door Karel de Eenvoudige in 911 erkend als "Hertog van Normandië", waarna Rollo een trouwe vazal was. Hij had een relatie met Herlève (of Arlette), waarsch. een leerlooiersdochter uit Falaise. Zij trouwde niet met Robert I, maar werd uitgehuwelijkt aan een burggraaf.


Frederik van Vianden graaf van Untersalm
Frederik van Vianden graaf van Untersalm (Friedrich II von Vianden) (Vianden, van), geb. circa 1122, graaf van Niedersalm, ovl. na 1172.

Frederik van Vianden graaf van Untersalm (Friedrich II von Vianden).
bei Grote Sohn Heinrichs v.Salm und Vater Heinrichs II. +c.1214, bei Möller mit Tochter Hermanns v.Salm verheiratet, +n.1148?

tr.
met

Elisabeth von Salm, dr. van Hendrik I van Salm (Luxemburg) (heer van Salm in de Ardennen 1130-1154) en Clementie von Dagsburg, geb. circa 1140, ovl. na 1200.

Uit dit huwelijk 3 kinderen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Catharina*1155  †1191  36
Frederik*1157  †1220  63
Wilhelm I*1164  †1210  46


Elisabeth von Salm
Elisabeth von Salm, geb. circa 1140, ovl. na 1200.

tr.
met

Frederik van Vianden graaf van Untersalm (Friedrich II von Vianden) (Vianden, van), zn. van Frederik I graaf van Vianden, geb. circa 1122, graaf van Niedersalm, ovl. na 1172.

Frederik van Vianden graaf van Untersalm (Friedrich II von Vianden).
bei Grote Sohn Heinrichs v.Salm und Vater Heinrichs II. +c.1214, bei Möller mit Tochter Hermanns v.Salm verheiratet, +n.1148?

Uit dit huwelijk 3 kinderen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Catharina*1155  †1191  36
Frederik*1157  †1220  63
Wilhelm I*1164  †1210  46


Frederik I van Vianden
Frederik I graaf van Vianden, geb. voor 1112, ovl. in 1187.

Frederik I graaf van Vianden.
1132 Vogt v.Prüm, filiation?


Hij krijgt een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Frederik*1122  †1172  50


Gerhard III von Rieneck
 
Gerhard III Graf von Rieneck (van Loon, de Looz), geb. tussen 1175 en 1180, ovl. tussen 15 mei 1216 en 24 okt 1216.

  • Vader:
    Gerhard II Graf von Looz2,1, zn. van Lodewijk I van Loon (graaf van Loon 1135, burggraaf Mainz 1139, graaf van Rieneck 1155, voogd van Averbode, leenman van d) en Agnes van Metz (erfgename van Longwy 1157), geb. circa 1140, ovl. tussen aug 1194 en 1197, tr. met
 
 

tr.
met

Kunigunde von Zimmern und Lauda, dr. van Sibodo III Heer von Zimmern en Lix von Lauda, geb. circa 1180, ovl. na 1216.

 

Uit dit huwelijk een zoon:


 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Arnold  †1272 Neuss  



Bronnen:
1.Gelre-Geldern-Gelderland. Geschiedenis en cultuur van het hertogdom Gelre, Gelre-Geldern-Gelderland. Geschiedenis en c, Johannes Stinner, Karl-Heinz Tekath, Verlag des Historischen Vereins für Geldern, Geldern [Duitsland], 2001, 9053451943 (GCHG-1) (blz. 33)
2.Gelre-Geldern-Gelderland. Geschiedenis en cultuur van het hertogdom Gelre, Gelre-Geldern-Gelderland. Geschiedenis en c, Johannes Stinner, Karl-Heinz Tekath, Verlag des Historischen Vereins für Geldern, Geldern [Duitsland], 2001, 9053451943 (GCHG-1) (blz. 47)

Kunigunde von Zimmern und Lauda
 
Kunigunde von Zimmern und Lauda, geb. circa 1180, ovl. na 1216.

 

tr.
met

Gerhard III Graf von Rieneck (van Loon, de Looz), zn. van Gerhard II Graf von Looz en Adelheid van Gelre, geb. tussen 1175 en 1180, ovl. tussen 15 mei 1216 en 24 okt 1216.

 

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Arnold  †1272 Neuss  


Gerhard II von Looz
 
Gerhard II Graf von Looz2,1, geb. circa 1140, ovl. tussen aug 1194 en 1197.


Gerhard II Graf von Looz.
Gerhard I, graaf van Looz en Rieneck, Gerhard II van Rieneck, 1189 Medestichter van het klooster Schönau, overlijdt tijdens de kruistocht.

 

tr.
met

Adelheid van Gelre2,1, dr. van Hendrik I 'de Jongere' van Gelre (graaf van Zutphen & Gelre) en Agnes van Arnstein, geb. circa 1140, ovl. op 4 feb 1218.

 

Uit dit huwelijk 3 zonen:


 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Gerhard*1175  †1216  40
Arnoud*1180  †1222  42
Lodewijk*1175  †1218  43



Bronnen:
1.Gelre-Geldern-Gelderland. Geschiedenis en cultuur van het hertogdom Gelre, Gelre-Geldern-Gelderland. Geschiedenis en c, Johannes Stinner, Karl-Heinz Tekath, Verlag des Historischen Vereins für Geldern, Geldern [Duitsland], 2001, 9053451943 (GCHG-1) (blz. 33)
2.Gelre-Geldern-Gelderland. Geschiedenis en cultuur van het hertogdom Gelre, Gelre-Geldern-Gelderland. Geschiedenis en c, Johannes Stinner, Karl-Heinz Tekath, Verlag des Historischen Vereins für Geldern, Geldern [Duitsland], 2001, 9053451943 (GCHG-1) (blz. 47)

Adelheid van Gelre
 
Adelheid van Gelre2,1, geb. circa 1140, ovl. op 4 feb 1218.

 

tr.
met

Gerhard II Graf von Looz2,1, zn. van Lodewijk I van Loon (graaf van Loon 1135, burggraaf Mainz 1139, graaf van Rieneck 1155, voogd van Averbode, leenman van d) en Agnes van Metz (erfgename van Longwy 1157), geb. circa 1140, ovl. tussen aug 1194 en 1197.

 


Gerhard II Graf von Looz.
Gerhard I, graaf van Looz en Rieneck, Gerhard II van Rieneck, 1189 Medestichter van het klooster Schönau, overlijdt tijdens de kruistocht.

Uit dit huwelijk 3 zonen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Gerhard*1175  †1216  40
Arnoud*1180  †1222  42
Lodewijk*1175  †1218  43



Bronnen:
1.Gelre-Geldern-Gelderland. Geschiedenis en cultuur van het hertogdom Gelre, Gelre-Geldern-Gelderland. Geschiedenis en c, Johannes Stinner, Karl-Heinz Tekath, Verlag des Historischen Vereins für Geldern, Geldern [Duitsland], 2001, 9053451943 (GCHG-1) (blz. 33)
2.Gelre-Geldern-Gelderland. Geschiedenis en cultuur van het hertogdom Gelre, Gelre-Geldern-Gelderland. Geschiedenis en c, Johannes Stinner, Karl-Heinz Tekath, Verlag des Historischen Vereins für Geldern, Geldern [Duitsland], 2001, 9053451943 (GCHG-1) (blz. 47)
3.Gelre-Geldern-Gelderland. Geschiedenis en cultuur van het hertogdom Gelre, Gelre-Geldern-Gelderland. Geschiedenis en c, Johannes Stinner, Karl-Heinz Tekath, Verlag des Historischen Vereins für Geldern, Geldern [Duitsland], 2001, 9053451943 (GCHG-1) (blz. 32)

Berthold van Ham
Berthold Graf van Ham, geb. voor 1099, ovl. na 1103.

Berthold Graf van Ham.
1099-1103 Vogt von Prüm.


Hij krijgt een zoon:


 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Frederik I*1112  †1187  75


Heinrich IV (II) van Luxemburg en Namen
Heinrich IV (II) graaf van Luxemburg en Namen, geb. tussen 1120 en 1125, ovl. op 14 aug 1196.

Heinrich IV (II) graaf van Luxemburg en Namen.
der Blinde, 1136/1141 Graf v.Luxemburg, Graf von Namur (1139).

tr. (1), (gesch. in 1172)
met

Agnes van Gelre2, dr. van Hendrik I 'de Jongere' van Gelre (graaf van Zutphen & Gelre) en Agnes van Arnstein, ovl. na 1186, begr. Echternach [Luxemburg].

Sibille de Chateau-Porcien.
verlaat haar man.

Adalbert II van Egisheim.
Albertus comes de Musial/Musau, Graf v.Longwy, Vogt des Klosters Altdorf, Graaf van Dagsburg 1089, graaf van Moha (bij Luik) 1096, uit het huis van Egisheim (Etichonen), eerder getrouwd met Hedwich.
It appears possible from a chronological point of view that Albert [II] was the son of Albert [I] Comte de Moha but the primary source which confirms that this is correct has not been identified. Comte de Moha: "Albertus comes de Musau" donated property "ecclesias unam in Monte Sancti Martini et alteram in Villari" to the church of Verdun Sainte-Vanne by charter dated 10 May 1096[291]. Graf von Dagsburg: the necrology of Verdun Saint-Vanne records the death "IX Kal Sep" of "Albertus comes Dasburgensis qui nobis cellam Montis Sancti Martini…dedit"[292]. It appears likely that Albert [II] inherited Dagsburg, through his first wife, after the death of her supposed brother Hugo [X] in 1089, but the primary source which confirms that this is correct has not been identified. m firstly HEILWIG [von Dagsburg], daughter of [HEINRICH [I] Graf von Egisheim und Dagsburg & his wife ---]. The Codex Hirsaugiensis names "Adalbertus comes de Egensheim et uxor eius Heilewig"[293]. The following charter confirms that Heilwig was the sister of Bruno Archdeacon of Toul, but does not confirm the parentage of the two siblings: [her son] "Hugo comes" donated property to Kloster Lüders for the soul of "patris sui…Albertis comitis et avunculi sui Brunonis archidiaconis Tullensis" by charter dated 1137[294]. Her husband’s inheritance of Dagsburg suggests that she was the heiress of Hugo [X], maybe his sister. The primary source which confirms this relationship has not been identified. m secondly as her first husband, ERMENSENDE de Luxembourg, daughter of KONRAD I Comte de Luxembourg & his [second] wife Clémence --- (-26 Jun 1141). The Chronicle of Alberic de Trois-Fontaines names "comitem Guilelmum de Luscelenburg…et Ermensendem…et Mathildem" as children of "Conrado comiti de Luscelenburch" and his wife Ermensendis, specifying that Ermesinde was wife of "Namucensem…comitis Godefridi"[295]. However, Ermensende´s correct parentage is stated in the charter dated 17 Jun 1129 under which Meginher Archbishop of Trier confirmed the foundation of Kloster Schiffenberg by "Clementia…comitissa" with the consent of "filii sui Willehelmi et filie Irmesindis"[296]. "Ermensendis comitissa Namucensis" confirmed the prior donation of property to the church of Verdun Sainte-Vanne by "senioris mei comitis Alberti" by charter dated to [1124], subscribed by "domni mei Godefridi comitis et filii mei Henrici comitis, Hugonis filii Folmari comitis, Everardi filii Aiulfi comitis"[297]. In a charter dated 1139, "Albero…Leodiensium episcopus" notes a donation of property to the abbey of Marcigny-sur-Loire by "domna Ermensendis comitissa de Musalt, quæ uxor extitit…comitis Alberici" on the suggestion of "quadam nobili et religiosa fœmina nomine Regina, sibi enim consanguinea"[298], the original donation presumably being dated before [1109] when Ermesinde married her second husband. She married secondly ([1109]) as his second wife, Godefroi I Comte de Namur. "Ermensendis comitissa de Muhalt, quæ uxor…comitis Alberti" founded the monastery of Saint-Victor, Huy by charter dated 1130[299]. Heiress of Luxembourg and Longwy, after the death of her nephew Comte Conrad [II] in 1136. "Comitissa de Musal Ermensendis cum viro suo Namucensi comite Godefrido" donated property to Flône, at the request of "Guntranni et Gisle uxoris eius", by charter dated 1137[300]. The necrology of Verdun Saint-Vanne records the death "VIII Kal Jun" of "Ermensendis comitissa Namucensis qui cum viro suo…comite Alberto cellam Montis Sancti Martini…confirmavit"[301]. Albert [II] & his first wife had one child: 1. [HEINRICH] HUGO [XI] (-after 1137). "Hugo comes" donated property to Kloster Lüders for the soul of "patris sui…Albertis comitis et avunculi sui Brunonis archidiaconis Tullensis" by charter dated 1137[302]. It is assumed that Hugo [IX] was born from his father´s first marriage, as he inherited the county of Dagsburg, but the primary source which confirms that this is correct has not yet been identified. Graf von Dagsburg. - see below. Albert [II] & his [second] wife had [two] children: 2. [MECHTILD (-[1135/57])). The subscription by "Hugonis filii Folmari comitis…" of the charter dated to [1124] under which "Ermensendis comitissa Namucensis" confirmed the prior donation of property to the church of Verdun Sainte-Vanne by "senioris mei comitis Alberti"[303] is explained by Hugo being the grantor's grandson. If that is correct, the subscriber’s mother would have been the daughter of Albert [II], by his second wife. A charter dated 1157 confirms the foundation of the abbey of Beaupré “III Kal Mar” 1135 by “Folmarus comes Metensis...conjux eius femina felicis memoriæ comitissa Mathildis sed et filii eorum Folmarus et Hugo necnon et filiæ Clementia, Agnes et Adeleidis”[304]. m FOLMAR [VIII] Graf von Metz, son of FOLMAR [VII] Graf von Metz & his wife --- (-1145, bur Beaupré). 3. [daughter . The subscription by "…Everardi filii Aiulfi comitis" of the charter dated to [1124] under which "Ermensendis comitissa Namucensis" confirmed the prior donation of property to the church of Verdun Sainte-Vanne by "senioris mei comitis Alberti"[305] would be explained by Eberhard being the grantor's grandson. If that is correct, the subscriber’s mother would have been the daughter of Albert [II], by his second wife. "Aiulfi comitis" has not yet been identified.] m AIULF, son of ---. One child: a) EBERHARD (-after [1124]). "Ermensendis comitissa Namucensis" confirmed the prior donation of property to the church of Verdun Sainte-Vanne by "senioris mei comitis Alberti" by charter dated to [1124], subscribed by "domni mei Godefridi comitis et filii mei Henrici comitis, Hugonis filii Folmari comitis, Everardi filii Aiulfi comitis".

Agnes van Gelre.
1172 verstossen.

Uit dit huwelijk een dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Ermesinde*1186  †1247  60

tr. (2)
met

Lauretta (Laurentia Dirksdr) van de Elzas (van Vlaanderen), dr. van Dirk graaf van de Elzas (graaf van Vlaanderen) en Swanhilde de Clermont-en-Beauvaisis, geb. in 1125, ovl. Brussel [België] klooster Forest circa 1175, tr. (2) met Iwein (Iwan) graaf van Alost, zn. van Boudewijn II "de Dikke" burggraaf van Aalst van Gent en Regnilde Mathilde de Cassel. Uit dit huwelijk een dochter.

Iwein graaf van Alost.
Heer van Uloft (1127.


Bronnen:

1.Prometheus Kwartierstatenboeken (Deel XIII) (blz. 290)
2.Gelre-Geldern-Gelderland. Geschiedenis en cultuur van het hertogdom Gelre, Gelre-Geldern-Gelderland. Geschiedenis en c, Johannes Stinner, Karl-Heinz Tekath, Verlag des Historischen Vereins für Geldern, Geldern [Duitsland], 2001, 9053451943 (GCHG-1) (blz. 47)

Agnes van Gelre
Agnes van Gelre1, ovl. na 1186, begr. Echternach [Luxemburg].

Agnes van Gelre.
1172 verstossen.

 

tr, (gesch. in 1172)
met

Heinrich IV (II) graaf van Luxemburg en Namen, zn. van Godfried graaf van Namen (graaf van Namen 1102) en Ermesinde gravin van Luxemburg (erfdochter van Longwy, gravin in 1136), geb. tussen 1120 en 1125, ovl. op 14 aug 1196, tr. (2) met Lauretta (Laurentia Dirksdr) van de Elzas. Uit dit huwelijk geen kinderen.

Heinrich IV (II) graaf van Luxemburg en Namen.
der Blinde, 1136/1141 Graf v.Luxemburg, Graf von Namur (1139).

Uit dit huwelijk een dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Ermesinde*1186  †1247  60



Bronnen:
1.Gelre-Geldern-Gelderland. Geschiedenis en cultuur van het hertogdom Gelre, Gelre-Geldern-Gelderland. Geschiedenis en c, Johannes Stinner, Karl-Heinz Tekath, Verlag des Historischen Vereins für Geldern, Geldern [Duitsland], 2001, 9053451943 (GCHG-1) (blz. 47)
2.Gelre-Geldern-Gelderland. Geschiedenis en cultuur van het hertogdom Gelre, Gelre-Geldern-Gelderland. Geschiedenis en c, Johannes Stinner, Karl-Heinz Tekath, Verlag des Historischen Vereins für Geldern, Geldern [Duitsland], 2001, 9053451943 (GCHG-1) (blz. 32)

Reinald II van Bar
 
Reinald II graaf van Bar, geb. circa 1115, ovl. op 25 jul 1170.


Reinald II graaf van Bar.
1150 Graf von Bar 1153 erheben sich die Bürger von Metz gegen ihn, doch erleiden sie eine Niederlage, begr. St.Mihiel.

 
 

tr.
met

Agnes van Blois-Champagne, dr. van Theobald IV 'le Grand' graaf van Blois en Mathilde van Karinthië, geb. circa 1138, ovl. na 1197.

Uit dit huwelijk een zoon:


 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Theobald I*1158  †1214 Saint-Mihiel [Frankrijk] 55


Agnes van Blois-Champagne
Agnes van Blois-Champagne, geb. circa 1138, ovl. na 1197.

 

tr.
met

Reinald II graaf van Bar, zn. van Reinald I graaf van Bar (Graaf Bar-le-Duc, Mousson, de Brie, Verdun) en Gisela von Vaudemont, geb. circa 1115, ovl. op 25 jul 1170.

 


Reinald II graaf van Bar.
1150 Graf von Bar 1153 erheben sich die Bürger von Metz gegen ihn, doch erleiden sie eine Niederlage, begr. St.Mihiel.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Theobald I*1158  †1214 Saint-Mihiel [Frankrijk] 55


Reinald I van Bar
 
Reinald I graaf van Bar, geb. Bar-le-Duc [België] in 1076, Graaf Bar-le-Duc, Mousson, de Brie, Verdun, ovl. op 10 apr 1149.


Reinald I graaf van Bar.
Renaud I 'le borgne' de Bar le Duc Renaud I de Borgne, geboren omstreeks 1080, stierf op 10 maart 1149 in de Middellandse Zee, was graaf van Bar en heer van Mousson van 1105 tot 1149 en graaf van Verdun van 1105 tot 1134. Hij was zoon van Thierry, graaf van Montbéliard, Altkirch, Ferrette en Bar en Ermentrude de Bourgogne. In 1102 werd hij advocaat van de abdij van Saint-Pierremont. Bij de dood van zijn vader verkreeg hij het graafschap Bar en Mousson als aandeel. De bisschop van Verdun vertrouwde hem ook het graafschap Verdun toe. Hij was heel vaak in conflict met de bisschop, omdat hij te machtig was om diens vazal te zijn, in zo'n mate dat hij verschillende keren uit het graafschap Verdun werd afgezet en er in 1134 definitief afstand van deed. een aanhanger van de paus en vocht tegen de bisschop van Verdun, een aanhanger van de keizer. In 1113 grijpt keizer Henri V in in de strijd, bestormt het kasteel van Bar en neemt Renaud gevangen. Hij wordt pas vrijgelaten als hij trouw heeft gezworen en eer heeft bewezen. Hij vocht om zijn Maasdomein te vergroten door te proberen de Meusische erfenis van Godefroy de Klokkenluider terug te krijgen. Hij verkreeg Stenay en Mouzay van de bisschop van Verdun in 1100, daarna Briey rond 1130. In 1134 kreeg hij Clermont-en-Argonne door afstand te doen van zijn rechten op het graafschap Verdun. Godefroy de Bouillon had Bouillon afgestaan vermoedelijk aan de bisschop van Luik, met de specificatie dat hij, als hij uit het Heilige Land zou terugkeren, de heerlijkheid kon terugkopen, en hij gaf deze bevoegdheid aan zijn erfgenamen. Renaud, die zich voordeed als erfgenaam, eiste de stad op en, geconfronteerd met de weigering van de bisschop, bestormde hij de stad in 1134. Hij moest haar echter in 1140 teruggeven. Hij schijnt op goede voet te staan met zijn buurman Simon I. Al in 1128 had hij de wens uitgesproken om op kruistocht te gaan, maar zijn verschillende zorgen hadden hem daarvan weerhouden. Hij nam deel aan de tweede kruistocht met zijn zonen Renaud en Thierry en stierf tijdens de terugkeer. Van een onbekende eerste vrouw had hij een zoon geboren in 1113 en stierf vóór 1120. Hij hertrouwde in 1120 met Gisèle de Vaudémont (1090 1141), weduwe van Renard III, graaf van Toul, dochter van Gérard I, graaf van Vaudémont, en van Hedwig van Dagsbourg, en had: Hugues (v. 1120 1141) Agnès, trouwde omstreeks 1140 met Albert I (1163), graaf van Chiny Clémence trouwde omstreeks 1140 met Renaud II, graaf van Clermont (1070 1162), daarna met Thibaut III , Heer van Crépy Renaud II (1115 1170), graaf van Bar Thierry (1171), 54e bisschop van Metz. Mathilde, getrouwd met Conrad I, graaf van Kyrbourg Stéphanie, vrouwe van Commercy, getrouwd met Hugues III, vader van Broyes.

der Einäugige, Graf von Bar und Mousson (1106), Streit mit dem Bischof v.Verdun, dieser entzieht ihm die Grafschaft Verdun, Kaiser Heinrich V. nimmt ihn gefangen, belagert erfolglos Mousson, er läßt Reinald frei, der ihm huldigt und Lösegeld zahlt, 1124 wieder im besitz der Grafschaft Verdun, 11?? Verzicht auf Grafschaft Verdun, 1147 mit Roi Louis VII de France auf Kreuzzug, Stifter des Priorats Moncon und der Prämonstratenserabtei Rieval, begr. 24.6.1150 zu Moncon.


Hij krijgt 8 kinderen.

tr. (2) in 1110
met

Gisela von Vaudemont, dr. van Gerhard I/IV Graf von Vaudemont en Hedwig von Egisheim.

 

Uit dit huwelijk 4 kinderen:


 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Clementia  †1110   
Agnes*1114  †1185  71
Reinald*1115  †1170  55
Mathilde