Cees Hagenbeek

Gerhard I von Sayn

in
Kwartierstaat van ir Cees (Cornelis Jorden) Hagenbeek

Gerhard I von Sayn, geb. voor 1387, ovl. op 15 sep 1419.

tr.
met

Anna van Solms-Braunfels, dr. van Otto I graaf van Solms en Agnes van Falkenstein, geb. circa 1390, ovl. op 25 nov 1433, tr. (1) met Johan II heer van Heinsberg gezegd van Loon. Uit dit huwelijk een dochter. (Johan II heer tr. (1) met Margaretha van Gennep. Uit dit huwelijk een zoon, tr. (2) met Anna van Solms-Braunfels. Uit dit huwelijk een dochter), tr. (2) met

Uit dit huwelijk 2 zonen:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Gerhard	*1417		†1493		75	1	1
2	Dietrich	*1415		†1452		36	1	0

Johan VI van Salm-Reifferscheidt

Johan VI van Salm-Reifferscheidt, geb. in 1418, ovl. op 28 sep 1475.

Johan VI van Salm-Reifferscheidt.
1416 Graf v.Salm durch Testatment, 6.2.1455 Besitznahme von Niedersalm.

Vader:
Johan V van Reifferscheid Bedbur en Dyck, zn. van Hendrik II van Reifferscheid Bedbur en Richardis van der Dyck, ovl. op 26 okt 1418, tr. tussen 1395 en 1400 met

Moeder:
Jutta van Culemborg, dr. van ridder Gerrit van Culemborg (heer van Culemborg en van der Lecke) en Bertha van Egmond, ovl. na 1428, tr. met

tr.
met

Irmgard van Wevelinghofen, dr. van Willem van Wevelinghofen en Richardis van Alfter, ovl. in 1474, tr. met

Uit dit huwelijk een zoon:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Peter	*1479		†1505		26	1	1

Irmgard van Wevelinghofen

Irmgard van Wevelinghofen, ovl. in 1474.

Vader:
Willem van Wevelinghofen, zn. van Friedrich von Wevelinghofen, tr. met

Moeder:
Richardis van Alfter, tr. met

tr.
met

Johan VI van Salm-Reifferscheidt, zn. van Johan V van Reifferscheid Bedbur en Dyck en Jutta van Culemborg, geb. in 1418, ovl. op 28 sep 1475, tr. met

Johan VI van Salm-Reifferscheidt.
1416 Graf v.Salm durch Testatment, 6.2.1455 Besitznahme von Niedersalm.

Uit dit huwelijk een zoon:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Peter	*1479		†1505		26	1	1

Willem van Wevelinghofen

Willem van Wevelinghofen.

Vader:
Friedrich von Wevelinghofen, zn. van Wilhelm von Wevelinghofen, ovl. voor 1428.

tr.
met

Richardis van Alfter, tr. met

Uit dit huwelijk 2 dochters:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Irmgard			†1474			1	1
2	Anna						1	1

Richardis van Alfter

Richardis van Alfter.

tr.
met

Willem van Wevelinghofen, zn. van Friedrich von Wevelinghofen, tr. met

Uit dit huwelijk 2 dochters:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Irmgard			†1474			1	1
2	Anna						1	1

Friedrich von Wevelinghofen

in
Kwartierstaat van Ans Karstens
Kwartierstaat van Dinah Begeer
Kwartierstaat van Han Bekke.
Kwartierstaat van Henk de Snoo
Kwartierstaat van ir Cees (Cornelis Jorden) Hagenbeek

Friedrich Herr von Wevelinghofen, ovl. na 1329.

Friedrich Herr von Wevelinghofen.
*7. Dezember 1418*.
*Beschreibung :* Rutger von Bronckhorst (1), Kölner Domkeppler, Friedrich Herr zu Wevelinghoven (2), Wilhelm (3), dessen Sohn, Herr zu Grebben, Wilhelm von Merode (4), Gerhard von Hoemen (5), Godart von Harff (6) und Werner Esel (7) verpflichten sich zum Einlager, falls Schloss und Herrschaft Dyck veräußert werden sollte, ehe Johann von Reifferscheid, Sohn ihrer Schwägerin, mündig geworden ist und sich damit vom Herzog von Jülich belehnen lässt.Formalbeschreibung: Original, Pergament.

Hij krijgt 3 kinderen:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Jutta			†1394			1	1
2	Wilhelm			†1377			1	1
3	Floris			†1393			0	0

Wilhelm von Wevelinghofen

Vader:
Friedrich Herr von Wevelinghofen, ovl. na 1329.

Hij krijgt een zoon:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Friedrich			†1428			1	1

Floris von Wevelinghofen

Vader:
Friedrich Herr von Wevelinghofen, ovl. na 1329.

Friedrich von Wevelinghofen

in
Kwartierstaat van Ans Karstens

Friedrich von Wevelinghofen, ovl. voor 1428.

Vader:
Wilhelm von Wevelinghofen, zn. van Friedrich Herr von Wevelinghofen, ovl. na 1377.

Hij krijgt een zoon:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Willem						1	2

Friedrich II von Hohenstaufen

Kaiser Friedrich II von Hohenstaufen, geb. te Jesi, Mark Ancona [Italië] tussen 26 dec 1193 en 26 dec 1194, Koning van Duitsland, Italië, Bourgondië en Scilië vanaf 1212, Heilig Rooms Keizer en koning van de Romeinen vanaf 1212, ovl. te Fiorentino [Italië] tussen 13 dec 1250 en 30 dec 1250.

Kaiser Friedrich II von Hohenstaufen.
Hij werd dan misschien niet in een stal geboren, maar de latere keizer Frederik II zag het levenslicht ook op een heel bijzondere plaats. Zijn hoogzwangere moeder Constance van Sicilië was het niet gelukt tijdig thuis te komen en was op Tweede Kerstdag 1194 genoodzaakt te bevallen in het Italiaanse stadje Jesi. Ze was op dit moment veertig jaar oud en ondanks een lang huwelijk kinderloos. Om te bewijzen dat dit kind écht uit haar lichaam afkomstig was – en dus aanspraak kon maken op allerlei titels – zou ze op een marktplein gebaard hebben, zodat iedereen kon zien waar de kleine Frederik vandaan kwam.
Kleuterkoning.
Na zo’n bijzonder levensbegin mag het geen verrassing heten dat het jongste telg uit het Duitse huis der Staufer al snel tot een hoog ambt geroepen werd. Zijn vader Hendrik VI en zijn moeder overleden beiden voordat hij vijf jaar oud was, waardoor Frederik reeds op kleuterleeftijd koning van Sicilië werd. Hij was toen al gekozen tot Rooms-Duits koning, maar die functie kon hij pas zestien jaar later aanvaarden.
Ambitieuze edelen hadden namelijk van de dood van Hendrik gebruik gemaakt om een gooi naar de macht te doen, met grote wanorde in Duitsland tot gevolg – er waren meerdere koningen tegelijk. De jonge Frederik slaagde er in 1212 in om het handig verlenen van gunsten de rust te herstellen en de adel aan zijn kant te krijgen.
Nadat hij zo het Duitse rijk had veiliggesteld, zocht Frederik de Italiaanse zon weer op. De paus kroonde hem in 1220 tot keizer, waarna hij opstandige moslims op Sicilië versloeg. De logische volgende stap, een kruistocht, liet echter nog even op zich wachten. Té lang, vond paus Gregorius IX, die hem in 1227 excommuniceerde en opstanden tegen hem ontketende.
Aldus aangespoord trok Frederik II een jaar later naar het Midden-Oosten, waar hij er niet met het zwaard maar met het woord voor zorgde dat christelijke pelgrims toegang kregen tot de heilige plaatsen. Het Arabisch dat hij in zijn jeugd in Palermo had geleerd, kwam goed van pas tijdens de onderhandelingen met de lokale machthebbers. (Hij sprak verder ook nog Latijn, Siciliaans, Duits, Frans en Grieks.).
In plaats van lof, kwam deze bloedeloze verovering van het Heilige Land de keizer op nog meer woede van de paus te staan. Gregorius zag in Frederik zelfs de Antichirst. Die haalde hier zijn schouders over op en leidde in de jaren dertig de ene na de andere militaire campagne in Italië en Duitsland, terwijl hij op Sicilië een modelstaat inrichtte en zich ook nog eens verdiepte in kunst en wetenschap. Deze bijzondere dadendrang en veelzijdigheid leverde hem de bijnaam Stupor Mundi (Verbazing der Wereld) op.
Zijn strijd met de kerk zou fantastische Frederik toch verliezen. Paus Innocentius IV zette hem in 1245 af, waarna tal van steden in opstand kwamen en er twee mislukte moordaanslagen op de omstreden keizer werden gepleegd. Frederik stierf uiteindelijk niet op het slagveld of door gif, maar door tyfus, een kwaal die hij tijdens zijn geliefde valkenjacht (hij schreef hét handboek over deze sport ) had opgelopen.
Hij deed een poging om te ontdekken of de natuurlijke taal de 'taal van God'was, door kinderen te laten opvoeden, waarmee men niet mocht praten. Deze kinden hoorden nooit praten. De veronderstelling dat zij dan de taal van God zouden gaan praten kwam niet uit, integendeel de kinderen stierven.
Konstantin Roger Friedrich, (17.7.1245 vom Papst für abgesetzt erklärt) (25.7.1195)1196 Wahl zum König durch dt. Fürsten. Ablehnung der Krönung durch Papst Coelestin III. Seine Mutter, Konstanze v. Sizilien erkannte die päpstliche Lehnshoheit über Sizilien an -> Sicherung der Herrschaft F.s. über Sizilien. Papst Innozenz III. wurde F.s. Vormund. Krönung F.s. am 17.Mai 1198 in Palermo. 27.11.1198 Tod seiner Mutter. Eindringen des Welfenkönigs Otto IV. in Süditalien 1211, Ziel: Eroberung Siziliens. Auf Empfehlung des Papstes Innozenz III. wählten die dt. Herzöge Friedrich II. zum König und Kaiser v. Sizilien. Friedrich leistete dem Papst in Rom erneut den Lehnseid - Verbriefung der Unvereinbarkeit von Reich und Sizilien. 1212 nach Konstanz, Huldigung F.s. durch Fürsten und Städte. Herzog v.Schwaben. Erneuerung des staufisch-kapetingischen Bündnisses mit König Philip August v. Frankreich. 6.12.1212 zweite Königswahl F.s. in Frankfurt/M. Königskrönung in Mainz, da Aachen durch Otto IV. besetzt war. Niederlage Ottos 1214. Feierliche Königskrönung F.s. am 25.7.1215 in Aachen durch Erzbischof von Mainz. Nach Krönung Ablegung eines Kreuzzugsgelöbnisses. Zentrum F.s. Reichsdenkens war Heimat Sizilien. 1220 Königswahl des 8jährigen Sohnes Heinrich in Frankfurt/M. Kaiserkrönung Friedrichs und Konstanzes am 22.11.1220 in Rom. Für 1221 versprach F. den Kreuzzug. Doch zunächst Aufbau einer zentralen Verwaltung in Süditalien und Sizilien. Sieg über Sarazenen. 1227 Abschluss der Vorbereitungen für Kreuzzug, Aufbruch nach Palästina, aber Ausbruch von Seuchen -> Umkehr. Bannbelegung F.s. durch Papst Gregor IX. Zweiter Aufbruch F.s. nach Palästina im Juni 1228. Verhandlungen mit Sultan Al-Kamil -> kampflose Abtretung von Jerusalem, Bethlehem u.anderen Städten. 18.3.1229 Selbstkrönung F.s. zum König von Jerusalem. Inzwischen Eroberung Unteritaliens durch päpstliche Truppen. Aber schnelle Zurückeroberung durch F. 1230 Frieden von San Germano. 1225 Zug nach Deutschland, Ziel: Unterwerfung seines rebellischen Sohnes Heinrich. Verurteilung H.s.zu lebenslanger Haft. 1237 Wahl seines Sohnes Konrad zum König in Wien. F. verliess Deutschland für immer. 1237 Sieg F.s. über Lombarden in Oberitalien. 17.6.1245 Verkündung der Absetzung des Kaisers durch Papst Innozenz IV. 1246 Wahl des Landgrafen von Thüringen, Heinrich Raspe, zum Gegenkönig. Nach dessen Tod -> neuer Gegenkönig: Graf Wilhelm v. Holland. Fehlschlagen zweier Giftmordanschläge des Papstes gegen Friedrich II. Rückzug F.s. nach Apulien. Hilfe von Ludwig IX. von Frankreich. Dieser drohte Papst mit Ausweisung. F. wollte nach Lyon, dem päpstlichen Exil. Er erkrankte jedoch und starb am 13.12.1250 in seinem Schloss Fiorentino bei Lucera. Beigesetzt im Dom zu Palermo.

Vader:
Kaiser Heinrich VI von Hohenstaufen, zn. van Kaiser Frederik I Barbarossa von Schwaben (hertog van Zwaben 1147-52, kruisvaarder 1147-48 en 1189, gekozen en gekroond tot Duits koning 1152) en Beatrix gravin van Bourgondië en Mâcon, geb. te Nijmegen in nov 1165, ovl. te Messina [Italië] op 28 sep 1197, begr. te Palermo [Italië], tr. met

Moeder:
Constantia d'Altavilla Principessa di Sicilia, dr. van Roger II Re di Sicilia en Beatrix de Rethel (Reine consort de Sicile (1151-1154)), geb. in 1154, ovl. op 28 nov 1198, tr. met

relatie
met

Beatrice Lancia, ovl. tussen 1233 en 1234, relatie met

Uit deze relatie een zoon:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Manfred	*1232		†1266		33	1	1

Beatrice Lancia

Beatrice Lancia, ovl. tussen 1233 en 1234.

relatie
met

Kaiser Friedrich II von Hohenstaufen, zn. van Kaiser Heinrich VI von Hohenstaufen en Constantia d'Altavilla Principessa di Sicilia, geb. te Jesi, Mark Ancona [Italië] tussen 26 dec 1193 en 26 dec 1194, Koning van Duitsland, Italië, Bourgondië en Scilië vanaf 1212, Heilig Rooms Keizer en koning van de Romeinen vanaf 1212, ovl. te Fiorentino [Italië] tussen 13 dec 1250 en 30 dec 1250, relatie met

Kaiser Friedrich II von Hohenstaufen.
Hij werd dan misschien niet in een stal geboren, maar de latere keizer Frederik II zag het levenslicht ook op een heel bijzondere plaats. Zijn hoogzwangere moeder Constance van Sicilië was het niet gelukt tijdig thuis te komen en was op Tweede Kerstdag 1194 genoodzaakt te bevallen in het Italiaanse stadje Jesi. Ze was op dit moment veertig jaar oud en ondanks een lang huwelijk kinderloos. Om te bewijzen dat dit kind écht uit haar lichaam afkomstig was – en dus aanspraak kon maken op allerlei titels – zou ze op een marktplein gebaard hebben, zodat iedereen kon zien waar de kleine Frederik vandaan kwam.
Kleuterkoning.
Na zo’n bijzonder levensbegin mag het geen verrassing heten dat het jongste telg uit het Duitse huis der Staufer al snel tot een hoog ambt geroepen werd. Zijn vader Hendrik VI en zijn moeder overleden beiden voordat hij vijf jaar oud was, waardoor Frederik reeds op kleuterleeftijd koning van Sicilië werd. Hij was toen al gekozen tot Rooms-Duits koning, maar die functie kon hij pas zestien jaar later aanvaarden.
Ambitieuze edelen hadden namelijk van de dood van Hendrik gebruik gemaakt om een gooi naar de macht te doen, met grote wanorde in Duitsland tot gevolg – er waren meerdere koningen tegelijk. De jonge Frederik slaagde er in 1212 in om het handig verlenen van gunsten de rust te herstellen en de adel aan zijn kant te krijgen.
Nadat hij zo het Duitse rijk had veiliggesteld, zocht Frederik de Italiaanse zon weer op. De paus kroonde hem in 1220 tot keizer, waarna hij opstandige moslims op Sicilië versloeg. De logische volgende stap, een kruistocht, liet echter nog even op zich wachten. Té lang, vond paus Gregorius IX, die hem in 1227 excommuniceerde en opstanden tegen hem ontketende.
Aldus aangespoord trok Frederik II een jaar later naar het Midden-Oosten, waar hij er niet met het zwaard maar met het woord voor zorgde dat christelijke pelgrims toegang kregen tot de heilige plaatsen. Het Arabisch dat hij in zijn jeugd in Palermo had geleerd, kwam goed van pas tijdens de onderhandelingen met de lokale machthebbers. (Hij sprak verder ook nog Latijn, Siciliaans, Duits, Frans en Grieks.).
In plaats van lof, kwam deze bloedeloze verovering van het Heilige Land de keizer op nog meer woede van de paus te staan. Gregorius zag in Frederik zelfs de Antichirst. Die haalde hier zijn schouders over op en leidde in de jaren dertig de ene na de andere militaire campagne in Italië en Duitsland, terwijl hij op Sicilië een modelstaat inrichtte en zich ook nog eens verdiepte in kunst en wetenschap. Deze bijzondere dadendrang en veelzijdigheid leverde hem de bijnaam Stupor Mundi (Verbazing der Wereld) op.
Zijn strijd met de kerk zou fantastische Frederik toch verliezen. Paus Innocentius IV zette hem in 1245 af, waarna tal van steden in opstand kwamen en er twee mislukte moordaanslagen op de omstreden keizer werden gepleegd. Frederik stierf uiteindelijk niet op het slagveld of door gif, maar door tyfus, een kwaal die hij tijdens zijn geliefde valkenjacht (hij schreef hét handboek over deze sport ) had opgelopen.
Hij deed een poging om te ontdekken of de natuurlijke taal de 'taal van God'was, door kinderen te laten opvoeden, waarmee men niet mocht praten. Deze kinden hoorden nooit praten. De veronderstelling dat zij dan de taal van God zouden gaan praten kwam niet uit, integendeel de kinderen stierven.
Konstantin Roger Friedrich, (17.7.1245 vom Papst für abgesetzt erklärt) (25.7.1195)1196 Wahl zum König durch dt. Fürsten. Ablehnung der Krönung durch Papst Coelestin III. Seine Mutter, Konstanze v. Sizilien erkannte die päpstliche Lehnshoheit über Sizilien an -> Sicherung der Herrschaft F.s. über Sizilien. Papst Innozenz III. wurde F.s. Vormund. Krönung F.s. am 17.Mai 1198 in Palermo. 27.11.1198 Tod seiner Mutter. Eindringen des Welfenkönigs Otto IV. in Süditalien 1211, Ziel: Eroberung Siziliens. Auf Empfehlung des Papstes Innozenz III. wählten die dt. Herzöge Friedrich II. zum König und Kaiser v. Sizilien. Friedrich leistete dem Papst in Rom erneut den Lehnseid - Verbriefung der Unvereinbarkeit von Reich und Sizilien. 1212 nach Konstanz, Huldigung F.s. durch Fürsten und Städte. Herzog v.Schwaben. Erneuerung des staufisch-kapetingischen Bündnisses mit König Philip August v. Frankreich. 6.12.1212 zweite Königswahl F.s. in Frankfurt/M. Königskrönung in Mainz, da Aachen durch Otto IV. besetzt war. Niederlage Ottos 1214. Feierliche Königskrönung F.s. am 25.7.1215 in Aachen durch Erzbischof von Mainz. Nach Krönung Ablegung eines Kreuzzugsgelöbnisses. Zentrum F.s. Reichsdenkens war Heimat Sizilien. 1220 Königswahl des 8jährigen Sohnes Heinrich in Frankfurt/M. Kaiserkrönung Friedrichs und Konstanzes am 22.11.1220 in Rom. Für 1221 versprach F. den Kreuzzug. Doch zunächst Aufbau einer zentralen Verwaltung in Süditalien und Sizilien. Sieg über Sarazenen. 1227 Abschluss der Vorbereitungen für Kreuzzug, Aufbruch nach Palästina, aber Ausbruch von Seuchen -> Umkehr. Bannbelegung F.s. durch Papst Gregor IX. Zweiter Aufbruch F.s. nach Palästina im Juni 1228. Verhandlungen mit Sultan Al-Kamil -> kampflose Abtretung von Jerusalem, Bethlehem u.anderen Städten. 18.3.1229 Selbstkrönung F.s. zum König von Jerusalem. Inzwischen Eroberung Unteritaliens durch päpstliche Truppen. Aber schnelle Zurückeroberung durch F. 1230 Frieden von San Germano. 1225 Zug nach Deutschland, Ziel: Unterwerfung seines rebellischen Sohnes Heinrich. Verurteilung H.s.zu lebenslanger Haft. 1237 Wahl seines Sohnes Konrad zum König in Wien. F. verliess Deutschland für immer. 1237 Sieg F.s. über Lombarden in Oberitalien. 17.6.1245 Verkündung der Absetzung des Kaisers durch Papst Innozenz IV. 1246 Wahl des Landgrafen von Thüringen, Heinrich Raspe, zum Gegenkönig. Nach dessen Tod -> neuer Gegenkönig: Graf Wilhelm v. Holland. Fehlschlagen zweier Giftmordanschläge des Papstes gegen Friedrich II. Rückzug F.s. nach Apulien. Hilfe von Ludwig IX. von Frankreich. Dieser drohte Papst mit Ausweisung. F. wollte nach Lyon, dem päpstlichen Exil. Er erkrankte jedoch und starb am 13.12.1250 in seinem Schloss Fiorentino bei Lucera. Beigesetzt im Dom zu Palermo.

Uit deze relatie een zoon:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Manfred	*1232		†1266		33	1	1

Eleonora van Anjou

Vader:
Karel II van Anjou, zn. van Karel I Stephan van Frankrijk-Anjou en Beatrijs Comtesse van Aragon-Provence (erfdochter van de Provence), geb. in 1254, koning van Sicilië koning van Napels, Sicilië en Jeruzalem, hertog van Apulië, prins van Salerno, Capua en Torento, graaf van Anjou en Maine, Provence en Forcalquier, vorst van Achaja en Piemont, koning van Napels, Sicilië en jeruzalem, hertog van Apulië, prins van Salerno, Capua en Torento, ovl. te Corbeil [Frankrijk] op 5 mei 1309, tr. in 1269 met

Moeder:
Maria van Hongarije, dr. van Stephan V van Hongarije en Elisabeth van Bosnië, geb. in 1257, ovl. op 25 mrt 1323, begr. te Clermont [Frankrijk], tr. met

tr.
met

Frederik II van Aragon, zn. van Peter III koning van Aragon van Valencië en Sicilië en Constance prinses van Hohenstaufen-Sicilië, geb. tussen 1271 en 1272, koning van Sicilië, ovl. te Palermo [Italië] tussen 15 jun 1337 en 15 jun 1337, tr. met

Frederik II van Aragon.
Fadrique, 25.3.1296 Re de Sicilia, 1311/1312 von den Piraten der catalonischen Compagnie zum Herzog v.Athen gewählt, ernennt seine Söhne zu Herzögen.

Uit dit huwelijk een dochter:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Elisabeth	*1309		†1349	Landshut [Duitsland]	39	1	0

Frederik II van Aragon

Vader:
Peter III koning van Aragon van Valencië en Sicilië, zn. van Jacobus I 'de Veroveraar' van Aragon (koning van Aragon, Valencia en de Balearen) en Jolante van Hongarije, geb. te Valencia op 26 dec 1239, ovl. te del Panadès op 10 nov 1285, begr. te Santa Cruz, tr. te Montpellier [Frankrijk] op 13 jun 1262 met

Moeder:
Constance prinses van Hohenstaufen-Sicilië, dr. van Manfred van Sicilië en Beatrix van Savoye, geb. circa 1249, ovl. te Barcelona [Spanje] in 1302, begr. te Barcelona [Spanje], tr. met

tr.
met

Eleonora van Anjou, dr. van Karel II van Anjou (koning van Sicilië) en Maria van Hongarije, geb. in aug 1289, ovl. te Catania [Italië] op 9 aug 1341, tr. met

Uit dit huwelijk een dochter:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Elisabeth	*1309		†1349	Landshut [Duitsland]	39	1	0

Adeltrude van Franken

Vader:
Drogo de Herstal, zn. van Godefred de Herstal.

tr.
met

Gauzlin I (Gauzlin) du Maine, geb. circa 765, ovl. voor 826, tr. met

Uit dit huwelijk een zoon:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Donat I	*790		†857		67	1	3

Sophia van Rossum

in
Kwartierstaat van Ada (Adriana Trijntje) Zoutendijk
Kwartierstaat van Ans Karstens
Kwartierstaat van Anthonie Heynsius
Kwartierstaat van Arie Roobol
Kwartierstaat van Dinah (Dinah Yoke) Begeer
Kwartierstaat van Fred Spaans
Kwartierstaat van Henk de Snoo
Kwartierstaat van ir Cees (Cornelis Jorden) Hagenbeek
Kwartierstaat van Jacoline van Dijk.
Kwartierstaat van Lourens de Groot

Sophia van Rossum, ovl. in mei 1499, begr. te Doornenburg.

Vader:
Goossen van Rossum, zn. van Johan van Rossum en Catharina van Brakel, ovl. voor 1429, tr. met

Moeder:
Meralda Steck, dr. van Johan Steck en NN van Waardenburg, tr. met

tr. (1) circa 1427
met

Johann (Johan) Ritter von Bylant zu Davenburg (Bylandt, van), zn. van Dirk ridder von Bylant en Margaretha van Langerak, Heer van Doornenburg (ridder), ovl. in 1453, tr. (1) met Elisabeth de Sombreffe, dr. van Wilhelm I de Sombreffe Herr von Reckheim (Domheer te Keulen 1374-1380) en Margarethe von Kerpen-Morestorf. Uit dit huwelijk een dochter, tr. (2) met

Johann Ritter von Bylant zu Davenburg.
1427 auf Doornenburg heer van Doornenburg.

Uit dit huwelijk een dochter:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Sophia			†1498			2	3

tr. (2) circa 1453
met

Arend Pieck, zn. van Franck Arntsz Pieck en Geertruij van Ysendoorn, heer van Gameren 1473, ovl. na 1481, tr. met

Uit dit huwelijk een zoon:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Joost						1	0

Johan van Doornick

in
Kwartierstaat van Anthonie Heynsius
Kwartierstaat van Arie Roobol
Kwartierstaat van Han Bekke.
Kwartierstaat van Henk de Snoo
Kwartierstaat van ir Cees (Cornelis Jorden) Hagenbeek
Kwartierstaat van Lourens de Groot

Johan van Doornick, burggraaf van Nijmegen.

Johan van Doornick.
aan te nemen is, dat Wolter van Doornick, de vader van Geertruid, identiek is met Wolter van Doornick, die het eerst in 1322 voorkomt (Oork.bk. Doornick No. 22) als zoon van Johan, ridder, en Jutte N, in 1329 zijn vader opvolgt als burggraaf van Nijmegen (ib. No. 32 en Grafenthal No. 157), ridder in 1355 (Oork.bk. Doornick No. 55, wellicht al in 1335, ib. No. 38), gest. na 1368.

tr.
met

Jutte , tr. met

Uit dit huwelijk een zoon:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Walter			†1401			1	1

Jutte

tr.
met

Johan van Doornick, burggraaf van Nijmegen, tr. met

Johan van Doornick.
aan te nemen is, dat Wolter van Doornick, de vader van Geertruid, identiek is met Wolter van Doornick, die het eerst in 1322 voorkomt (Oork.bk. Doornick No. 22) als zoon van Johan, ridder, en Jutte N, in 1329 zijn vader opvolgt als burggraaf van Nijmegen (ib. No. 32 en Grafenthal No. 157), ridder in 1355 (Oork.bk. Doornick No. 55, wellicht al in 1335, ib. No. 38), gest. na 1368.

Uit dit huwelijk een zoon:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Walter			†1401			1	1

Willem Borre van Doornick

tr.
met

Elisabeth van Keppel, dr. van Wolter van Keppel en Jutte van der Sluijs (stiftsjuffer te Bedbur), tr. met

Uit dit huwelijk 2 kinderen:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Willem			†1361	Tiel		2	0
2	Sophia						1	1

Everard IV Radulf van Doornick

Vader:
Baudouin/Boudewijn de Montagne (Montage, de), zn. van Everhard Radulf III van Mortagne (ridder, heer van Mortagne en Feignies, burggraaf van Doornik) en Gersinde Montaigu, geb. voor 1166, Seigneur de Mortagne, Burgrave de Tournai, ovl. op 21 mei 1208, tr. met

Moeder:
Hildaire (Heldiarde) de Wavrin, dr. van Hellin I "Sir Knight - Seigneur d'Wavrin" de Wavrin en Torsella d'Arras, geb. in 1170, ovl. in 1202, tr. met

tr. (1)
met

Ida d'Enghien, dr. van Engelbert IV d'Enghien (heer van Enghien) en Ida van Avesnes, geb. in 1203, ovl. in 1250, tr. met

Uit dit huwelijk 2 zonen:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Arnold						1	3
2	Arnaud	*1220	Tournai [België]	†1279	Tournai [België]	59	1	2

tr. (2)
met

Elisabeth de Nevele, geb. circa 1200, tr. met

Ida d'Enghien

Vader:
Engelbert IV d'Enghien ('van Edingen), zn. van Engelbert III d'Enghien (Chevalier, Avoué de Tubize et de Castres, Seigneur d'Enghien.) en Élisabeth Isabeau de Trazégnies, geb. te Enghien [België] op 29 jan 1180, heer van Enghien, ovl. op 25 feb 1250, tr. (2) met Adélaïde d'Audenaerde. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (1) met

Moeder:
Ida (Adelvie) van Avesnes, dr. van Jacob d'Oisy d'Avesnes (heer van Avesnes, Leuze en Condé, Landrecies) en Adelfia (Adèle) de Guise (erfdochter van Guise c.a.), tr. met

tr.
met

Everard IV Radulf (Everard IV) burggraaf van Doornick (van Mortagne) (Evrard IV de Tournai), zn. van Baudouin/Boudewijn de Montagne (Seigneur de Mortagne, Burgrave de Tournai) en Hildaire de Wavrin, geb. te Mortagne-Du-Nord [Frankrijk] in 1195, ovl. te Tournai [België] tussen 8 jan 1226 en jul 1226, tr. (2) met Elisabeth de Nevele. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (1) met

Uit dit huwelijk 2 zonen:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Arnold						1	3
2	Arnaud	*1220	Tournai [België]	†1279	Tournai [België]	59	1	2