relatie
met

Kaiser Friedrich II von Hohenstaufen¹, zn. van Kaiser Heinrich VI von Hohenstaufen en Constantia d'Altavilla Principessa di Sicilia, geb. Jesi, Mark Ancona [Italië] tussen 26 dec 1193 en 26 dec 1194 , Koning van Duitsland, Italië, Bourgondië en Scilië vanaf 1212, Heilig Rooms Keizer en koning van de Romeinen vanaf 1212, ovl. Fiorentino [Italië] tussen 13 dec 1250 en 30 dec 1250 .

Kaiser Friedrich II von Hohenstaufen.
Hij werd dan misschien niet in een stal geboren, maar de latere keizer Frederik II zag het levenslicht ook op een heel bijzondere plaats. Zijn hoogzwangere moeder Constance van Sicilië was het niet gelukt tijdig thuis te komen en was op Tweede Kerstdag 1194 genoodzaakt te bevallen in het Italiaanse stadje Jesi. Ze was op dit moment veertig jaar oud en ondanks een lang huwelijk kinderloos. Om te bewijzen dat dit kind écht uit haar lichaam afkomstig was – en dus aanspraak kon maken op allerlei titels – zou ze op een marktplein gebaard hebben, zodat iedereen kon zien waar de kleine Frederik vandaan kwam.

Kleuterkoning.
Na zo’n bijzonder levensbegin mag het geen verrassing heten dat het jongste telg uit het Duitse huis der Staufer al snel tot een hoog ambt geroepen werd. Zijn vader Hendrik VI en zijn moeder overleden beiden voordat hij vijf jaar oud was, waardoor Frederik reeds op kleuterleeftijd koning van Sicilië werd. Hij was toen al gekozen tot Rooms-Duits koning, maar die functie kon hij pas zestien jaar later aanvaarden.

Ambitieuze edelen hadden namelijk van de dood van Hendrik gebruik gemaakt om een gooi naar de macht te doen, met grote wanorde in Duitsland tot gevolg – er waren meerdere koningen tegelijk. De jonge Frederik slaagde er in 1212 in om het handig verlenen van gunsten de rust te herstellen en de adel aan zijn kant te krijgen.

Nadat hij zo het Duitse rijk had veiliggesteld, zocht Frederik de Italiaanse zon weer op. De paus kroonde hem in 1220 tot keizer, waarna hij opstandige moslims op Sicilië versloeg. De logische volgende stap, een kruistocht, liet echter nog even op zich wachten. Té lang, vond paus Gregorius IX, die hem in 1227 excommuniceerde en opstanden tegen hem ontketende.

Aldus aangespoord trok Frederik II een jaar later naar het Midden-Oosten, waar hij er niet met het zwaard maar met het woord voor zorgde dat christelijke pelgrims toegang kregen tot de heilige plaatsen. Het Arabisch dat hij in zijn jeugd in Palermo had geleerd, kwam goed van pas tijdens de onderhandelingen met de lokale machthebbers. (Hij sprak verder ook nog Latijn, Siciliaans, Duits, Frans en Grieks.).

In plaats van lof, kwam deze bloedeloze verovering van het Heilige Land de keizer op nog meer woede van de paus te staan. Gregorius zag in Frederik zelfs de Antichirst. Die haalde hier zijn schouders over op en leidde in de jaren dertig de ene na de andere militaire campagne in Italië en Duitsland, terwijl hij op Sicilië een modelstaat inrichtte en zich ook nog eens verdiepte in kunst en wetenschap. Deze bijzondere dadendrang en veelzijdigheid leverde hem de bijnaam Stupor Mundi (Verbazing der Wereld) op.

Zijn strijd met de kerk zou fantastische Frederik toch verliezen. Paus Innocentius IV zette hem in 1245 af, waarna tal van steden in opstand kwamen en er twee mislukte moordaanslagen op de omstreden keizer werden gepleegd. Frederik stierf uiteindelijk niet op het slagveld of door gif, maar door tyfus, een kwaal die hij tijdens zijn geliefde valkenjacht (hij schreef hét handboek over deze sport ) had opgelopen.

Hij deed een poging om te ontdekken of de natuurlijke taal de 'taal van God'was, door kinderen te laten opvoeden, waarmee men niet mocht praten. Deze kinden hoorden nooit praten. De veronderstelling dat zij dan de taal van God zouden gaan praten kwam niet uit, integendeel de kinderen stierven.
Konstantin Roger Friedrich,  (17.7.1245 vom Papst für abgesetzt erklärt) (25.7.1195)1196 Wahl zum König durch dt. Fürsten. Ablehnung der Krönung durch Papst Coelestin III. Seine Mutter, Konstanze v. Sizilien erkannte die päpstliche Lehnshoheit über Sizilien an -> Sicherung der Herrschaft F.s. über Sizilien. Papst Innozenz III. wurde F.s. Vormund. Krönung F.s. am 17.Mai 1198 in Palermo. 27.11.1198 Tod seiner Mutter. Eindringen des Welfenkönigs Otto IV. in Süditalien 1211, Ziel: Eroberung Siziliens. Auf Empfehlung des Papstes Innozenz III. wählten die dt. Herzöge Friedrich II. zum König und Kaiser v. Sizilien. Friedrich leistete dem Papst in Rom erneut den Lehnseid - Verbriefung der Unvereinbarkeit von Reich und Sizilien. 1212 nach Konstanz, Huldigung F.s. durch Fürsten und Städte. Herzog v.Schwaben. Erneuerung des staufisch-kapetingischen Bündnisses mit König Philip August v. Frankreich. 6.12.1212 zweite Königswahl F.s. in Frankfurt/M. Königskrönung in Mainz, da Aachen durch Otto IV. besetzt war. Niederlage Ottos 1214. Feierliche Königskrönung F.s. am 25.7.1215 in Aachen durch Erzbischof von Mainz. Nach Krönung Ablegung eines Kreuzzugsgelöbnisses. Zentrum F.s. Reichsdenkens war Heimat Sizilien. 1220 Königswahl des 8jährigen Sohnes Heinrich in Frankfurt/M. Kaiserkrönung Friedrichs und Konstanzes am 22.11.1220 in Rom. Für 1221 versprach F. den Kreuzzug. Doch zunächst Aufbau einer zentralen Verwaltung in Süditalien und Sizilien. Sieg über Sarazenen. 1227 Abschluss der Vorbereitungen für Kreuzzug, Aufbruch nach Palästina, aber Ausbruch von Seuchen -> Umkehr. Bannbelegung F.s. durch Papst Gregor IX. Zweiter Aufbruch F.s. nach Palästina im Juni 1228. Verhandlungen mit Sultan Al-Kamil -> kampflose Abtretung von Jerusalem, Bethlehem u.anderen Städten. 18.3.1229 Selbstkrönung F.s. zum König von Jerusalem. Inzwischen Eroberung Unteritaliens durch päpstliche Truppen. Aber schnelle Zurückeroberung durch F. 1230 Frieden von San Germano. 1225 Zug nach Deutschland, Ziel: Unterwerfung seines rebellischen Sohnes Heinrich. Verurteilung H.s.zu lebenslanger Haft. 1237 Wahl seines Sohnes Konrad zum König in Wien. F. verliess Deutschland für immer. 1237 Sieg F.s. über Lombarden in Oberitalien. 17.6.1245 Verkündung der Absetzung des Kaisers durch Papst Innozenz IV. 1246 Wahl des Landgrafen von Thüringen, Heinrich Raspe, zum Gegenkönig. Nach dessen Tod -> neuer Gegenkönig: Graf Wilhelm v. Holland. Fehlschlagen zweier Giftmordanschläge des Papstes gegen Friedrich II. Rückzug F.s. nach Apulien. Hilfe von Ludwig IX. von Frankreich. Dieser drohte Papst mit Ausweisung. F. wollte nach Lyon, dem päpstlichen Exil. Er erkrankte jedoch und starb am 13.12.1250 in seinem Schloss Fiorentino bei Lucera. Beigesetzt im Dom zu Palermo.

Uit deze relatie een zoon:

---

Eleonora van Anjou

---

Eleonora van Anjou, geb. in aug 1289, ovl. Catania [Italië] op 9 aug 1341.

• Vader:
  Karel II van Anjou, zn. van Karel I Stephan van Frankrijk-Anjou en Beatrijs Comtesse van Aragon-Provence (erfdochter van de Provence), geb. in 1254, koning van Sicilië koning van Napels, Sicilië en Jeruzalem, hertog van Apulië, prins van Salerno, Capua en Torento, graaf van Anjou en Maine, Provence en Forcalquier, vorst van Achaja en Piemont, koning van Napels, Sicilië en jeruzalem, hertog van Apulië, prins van Salerno, Capua en Torento, ovl. Corbeil op 5 mei 1309, tr. in 1269 met

Moeder: Maria van Hongarije, dr. van Stephan V van Hongarije en Elisabeth van Bosnië, geb. in 1257, ovl. op 25 mrt 1323, begr. Clermont [Frankrijk].

tr.
met

Frederik II van Aragon, zn. van Peter III koning van Aragon van Valencië en Sicilië en Constance prinses van Hohenstaufen-Sicilië, geb. tussen 1271 en 1272, koning van Sicilië, ovl. Palermo tussen 15 jun 1337 en 15 jun 1337 .

Frederik II van Aragon.
Fadrique, 25.3.1296 Re de Sicilia, 1311/1312 von den Piraten der catalonischen Compagnie zum Herzog v.Athen gewählt, ernennt seine Söhne zu Herzögen.

Uit dit huwelijk een dochter:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Elisabeth	*1309		†1349	Landshut	39	1	0

---

Frederik II van Aragon

---

Frederik II van Aragon, geb. tussen 1271 en 1272, koning van Sicilië, ovl. Palermo tussen 15 jun 1337 en 15 jun 1337 .

Frederik II van Aragon.
Fadrique, 25.3.1296 Re de Sicilia, 1311/1312 von den Piraten der catalonischen Compagnie zum Herzog v.Athen gewählt, ernennt seine Söhne zu Herzögen.

• Vader:
  Peter III koning van Aragon van Valencië en Sicilië, zn. van Jacobus I 'de Veroveraar' van Aragon (koning van Aragon, Valencia en de Balearen) en Jolante van Hongarije, geb. Valencia op 26 dec 1239, ovl. del Panadès op 10 nov 1285, begr. Santa Cruz, tr. Montpellier [Frankrijk] op 13 jun 1262 met

• Moeder:
  Constance prinses van Hohenstaufen-Sicilië, dr. van Manfred van Sicilië en Beatrix van Savoye, geb. circa 1249, ovl. Barcelona [Spanje] in 1302, begr. aldaar.

tr.
met

Eleonora van Anjou, dr. van Karel II van Anjou (koning van Sicilië) en Maria van Hongarije, geb. in aug 1289, ovl. Catania [Italië] op 9 aug 1341.

Uit dit huwelijk een dochter:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Elisabeth	*1309		†1349	Landshut	39	1	0

---

Adeltrude van Franken

---

Adeltrude van Franken (France, de).

• Vader:
  Drogo de Herstal, zn. van Godefred de Herstal.

tr.
met

Gauzlin I (Gauzlin) du Maine, geb. circa 765, ovl. voor 826.

Uit dit huwelijk 2 zonen:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Rorich	*770	Gesté [Frankrijk]	†840		69	3	4
2	Donat I	*790		†857		67	1	3

---

Sophia van Rossum

---

Sophia van Rossum¹, ovl. in mei 1499, begr. Doornenburg.

• Vader:
  Goossen van Rossum¹, zn. van Johan van Rossum en Catharina van Brakel, ovl. voor 1429, tr. met

• Moeder:
  Meralda Steck¹, dr. van Johan Steck en NN van Waardenburg.

tr. (1) circa 1427
met

Johann (Johan) Ritter von Bylant zu Davenburg¹ (Bylandt, van), zn. van Dirk ridder von Bylant en Margaretha van Langerak, Heer van Doornenburg (ridder), ovl. in 1453.

Johann Ritter von Bylant zu Davenburg.
1427 auf Doornenburg heer van Doornenburg.

Uit dit huwelijk een dochter:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Sophia			†1498			2	3

tr. (2) circa 1453
met

Arend Pieck¹, zn. van Franck Arntsz Pieck en Geertruij van Ysendoorn, heer van Gameren 1473, ovl. na 1481.

Uit dit huwelijk een zoon:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Joost						1	0

Bronnen:

1.	Afgeschermd, Periodiek, Kon. Ned. Gen. voor Geslacht- en Wapenkunde, ‘s-Gravenhage, vanaf 1883

---

Johan van Doornick

---

Johan van Doornick, burggraaf van Nijmegen.

Johan van Doornick.
aan te nemen is, dat Wolter van Doornick, de vader van Geertruid, identiek is met Wolter van Doornick, die het eerst in 1322 voorkomt (Oork.bk. Doornick No. 22) als zoon van Johan, ridder, en Jutte N, in 1329 zijn vader opvolgt als burggraaf van Nijmegen (ib. No. 32 en Grafenthal No. 157), ridder in 1355 (Oork.bk. Doornick No. 55, wellicht al in 1335, ib. No. 38), gest. na 1368.

tr.
met

Jutte .

Uit dit huwelijk een zoon:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Walter			†1401			1	1

---

Jutte

---

Jutte .

tr.
met

Johan van Doornick, burggraaf van Nijmegen.

Johan van Doornick.
aan te nemen is, dat Wolter van Doornick, de vader van Geertruid, identiek is met Wolter van Doornick, die het eerst in 1322 voorkomt (Oork.bk. Doornick No. 22) als zoon van Johan, ridder, en Jutte N, in 1329 zijn vader opvolgt als burggraaf van Nijmegen (ib. No. 32 en Grafenthal No. 157), ridder in 1355 (Oork.bk. Doornick No. 55, wellicht al in 1335, ib. No. 38), gest. na 1368.

Uit dit huwelijk een zoon:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Walter			†1401			1	1

---

Willem Borre van Doornick

---

Willem Borre van Doornick (Doornenburg).

Willem Borre van Doornick.
vermeld 1295-1346.

tr.
met

Elisabeth van Keppel, dr. van Wolter van Keppel en Jutte van der Sluijs (stiftsjuffer te Bedbur).

Uit dit huwelijk 2 kinderen:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Willem			†1361	Tiel		2	0
2	Sophia						1	1

---

Everard IV Radulf van Doornick

---

Everard IV Radulf burggraaf van Doornick (van Mortagne), ovl. tussen 8 jan 1226 en jul 1226 .

• Vader:
  Baudouin/Boudewijn de Montagne (Montage, de), zn. van Everhard Radulf III van Mortagne (ridder, heer van Mortagne en Feignies, burggraaf van Doornik) en Gersinde Montaigu, geb. voor 1166, Seigneur de Mortagne, Burgrave de Tournai, ovl. op 21 mei 1208, tr. met

• Moeder:
  Hildaire (Heldiarde) de Wavrin, dr. van Hellin I "Sir Knight - Seigneur d'Wavrin" de Wavrin en Torsella d'Arras, geb. in 1170, ovl. in 1202.

tr. (1)
met

Elisabeth d'Enghien, ovl. na 1218.

Uit dit huwelijk een zoon:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Arnold						1	3

tr. (2)
met

Elisabeth de Nevele.

---

Elisabeth d'Enghien

---

Elisabeth d'Enghien, ovl. na 1218.

tr.
met

Everard IV Radulf burggraaf van Doornick (van Mortagne), zn. van Baudouin/Boudewijn de Montagne (Seigneur de Mortagne, Burgrave de Tournai) en Hildaire de Wavrin, ovl. tussen 8 jan 1226 en jul 1226 , tr. (2) met Elisabeth de Nevele. Uit dit huwelijk geen kinderen.

Uit dit huwelijk een zoon:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Arnold						1	3