tr.
met

Bernhard III van Anhalt (van Saksen), zn. van Albrecht 'der Bär' van de Noordmark - van Brandenburg (markgraaf) en Sophia von Winzenburg, geb. in 1134, ovl. Ballenstädt [Duitsland] op 2 feb 1212, tr. (3) met Sophia van Thüringen. Uit dit huwelijk geen kinderen.

Bernhard III van Anhalt.
Graaf van Anhalt (1170-1212), Graaf van Saksen (1180-1212).

Bernhard III van Saksen (circa 1134 - Ballenstedt, 2 februari 1212) was vanaf 1170 graaf van Anhalt en vanaf 1180 hertog van Saksen. Hij behoorde tot het huis Ascaniërs.
Hij was de jongste van de zeven zonen van Albrecht de Beer, van 1138 tot 1142 hertog van Saksen en vanaf 1157 markgraaf van Brandenburg, en Sophia van Winzenburg. In 1159 vergezelde hij samen met zijn oudste broer Otto I keizer Frederik I Barbarossa op zijn militaire expeditie door Italië.
Bij de dood van zijn vader in 1170 erfde Bernhard de domeinen rond de stad Aschersleben en het gebied tussen de rivieren Saale, Mulde en Elbe in het oosten van Saksen. Ook kreeg hij de titel graaf van Anhalt. De gebieden die Bernhard had geërfd, zouden later de basis vormen van het vorstendom Anhalt. Nadat zijn oudere broer Albrecht in 1172 stierf zonder mannelijke nakomelingen na te laten, werd hij eveneens graaf van Ballenstedt.
In 1173 schonk keizer Frederik I Barbarossa hem dan weer het gebied rond de gemeente Plötzkau. Dit veroorzaakte echter een hevig conflict met hertog Hendrik de Leeuw van Saksen uit het huis Welfen, die ook de macht over het gebied rond Plötzkau wilde. Dit conflict zou er uiteindelijk toe leiden dat de steden Aschersleben, Gröningen en Halberstadt verwoest werden, maar Bernhard slaagde er niettemin in om de macht over zijn grondgebied te bevestigen. Nadat Bernhard III het hertogdom Saksen had bemachtigd, verhuisde hij zijn residentie en hof naar de stad Wittenberg. In 1212 overleed hij, waarna hij begraven werd in het benedictijnenklooster van Ballenstedt.

• Vader:
  Lodewijk 'de IJzeren' landgraaf van Thuringen, zn. van Lodewijk I Landgraf von Thüringen en Hedwig van Gudensberg, geb. circa 1128, landgraaf, ovl. Naumburg op 14 okt 1172, tr. op 17 nov 1150 met

• Moeder:
  Jutta (Clarica) von Schwaben von Hohenstaufen, dr. van Frederik II monoculus von Schwaben (hertog van Zwaben 1105, regent van het Duitse Rijk 1116) en Agnes van Saarbrücken, geb. circa 1133, ovl. op 7 jul 1191.

tr.
met

Bernhard III van Anhalt (van Saksen), zn. van Albrecht 'der Bär' van de Noordmark - van Brandenburg (markgraaf) en Sophia von Winzenburg, geb. in 1134, ovl. Ballenstädt [Duitsland] op 2 feb 1212, tr. (2) met Brigitte van Denemarken. Uit dit huwelijk geen kinderen.

Bernhard III van Anhalt.
Graaf van Anhalt (1170-1212), Graaf van Saksen (1180-1212).

Bernhard III van Saksen (circa 1134 - Ballenstedt, 2 februari 1212) was vanaf 1170 graaf van Anhalt en vanaf 1180 hertog van Saksen. Hij behoorde tot het huis Ascaniërs.
Hij was de jongste van de zeven zonen van Albrecht de Beer, van 1138 tot 1142 hertog van Saksen en vanaf 1157 markgraaf van Brandenburg, en Sophia van Winzenburg. In 1159 vergezelde hij samen met zijn oudste broer Otto I keizer Frederik I Barbarossa op zijn militaire expeditie door Italië.
Bij de dood van zijn vader in 1170 erfde Bernhard de domeinen rond de stad Aschersleben en het gebied tussen de rivieren Saale, Mulde en Elbe in het oosten van Saksen. Ook kreeg hij de titel graaf van Anhalt. De gebieden die Bernhard had geërfd, zouden later de basis vormen van het vorstendom Anhalt. Nadat zijn oudere broer Albrecht in 1172 stierf zonder mannelijke nakomelingen na te laten, werd hij eveneens graaf van Ballenstedt.
In 1173 schonk keizer Frederik I Barbarossa hem dan weer het gebied rond de gemeente Plötzkau. Dit veroorzaakte echter een hevig conflict met hertog Hendrik de Leeuw van Saksen uit het huis Welfen, die ook de macht over het gebied rond Plötzkau wilde. Dit conflict zou er uiteindelijk toe leiden dat de steden Aschersleben, Gröningen en Halberstadt verwoest werden, maar Bernhard slaagde er niettemin in om de macht over zijn grondgebied te bevestigen. Nadat Bernhard III het hertogdom Saksen had bemachtigd, verhuisde hij zijn residentie en hof naar de stad Wittenberg. In 1212 overleed hij, waarna hij begraven werd in het benedictijnenklooster van Ballenstedt.

• Vader:
  Przemysl I van Polen (Piasten van Polen), zn. van Wladislaus Odonic van Groot Polen (Hertog van Kalisz (1208-mogelijkerwijze 1218)) en Hedwig van Pommeren, geb. Trebniz [Duitsland], ovl. Polen op 4 jun 1257, tr. met

• Moeder:
  Elisabeth van Wroclaw.

tr. op 11 okt 1285
met

Richeza Valdemarsdotter Bjelbo-van Zweden (van Zweden), dr. van Waldemar I Birgirsson Bjelbo-van Zweden en Sophia Estridsen van Denemarken.

Uit dit huwelijk een dochter: