tr. in 675
met
Uit dit huwelijk 5 kinderen:
Codoule van Metz
Codoule (Chlodulf) van Metz, geb. circa 609, bisschop van Metz, ovl. circa 690.
Walchigise van Verdun
Walchigise van Verdun, geb. circa 611.
Anicii
Anicii . een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Ruricus | | | | | | 1 | 1 |
Bathilde de Kent
Bathilde de Kent, geb. circa 625, koningin van Frankrijk in 648?, ovl. circa 30 jan 680.tr.
met
Clovis II dit le Fainéant de Neustrrië der Franken, zn. van Dagobert I koning van Neustrië (koning der Franken) en Nantilde de Bobigny d'Autrasië (koningin der Franken), geb. in 634, Koning van Frankrijk vanaf eind October 640, ovl. tussen 11 sep 657 en 16 nov 657 .
Uit dit huwelijk 2 zonen:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Thierry III | *650 | | †690 | Arras [Frankrijk] | 40 | 1 | 5 |
| 2 | Childeric II | *651 | | †675 | | 24 | 1 | 1 |
Sisoigne van Acainië
Sisoigne van Acainië, geb. circa 600. een dochter:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Bathilde | *625 | | †680 | | 55 | 1 | 2 |
Baudgise II van Aquitanië
Bodegisel (Baudgise II) van Aquitanië, hertog van Aquitanië, ovl. Carthago [Libya] in 589,
, Bodegisel (Bodegeisel Bodogisel) van Aquitainie; Ambassadeur van Byzantium
Wetende dat de vader van St. Arnulf Bodogisel heet blijft de kwestie om deze nader te identificeren. Er waren verschillende edelen van die naam bekend in de VIe eeuw:
1) Bodogisel, patriciër in de Provence, vervolgens hertog in Austrasië, trouwde voor 566 met Palatina, dochter van de bisschop van Troyes Gallomagnus, stierf oud geworden in 585, vermaakte zijn nalatenschap aan zijn zoons,
2) Bodogisel, een austrasische edelman, broer van hertog Babon, zoon van Mummolin van Soissons, ambassadeur te Byzantium in 589, maakte een stop in Carthago en werd daar door de bevolking omgebracht,
3) Bodogisel, hofmeier, hij werd in 581 door Childebert aangezocht als opvolger van Domnole voor het diocees Mans, trouwde Magnatrude van wie hij een dochter had, had eveneens verschillende broers waaronder Nectaire echtgenoot van Domnola, dochter van Victor, bisschop van Rennes, hij was misschien identiek of een nauwe bloedverwant van de Bodogisel die diaken was in 576 te Tours en later bisschop van Angers,
4) Bodogisel, echtgenoot van Sancia, gaf aan St. Bertrand, bisschop van Mans (586-632) zijn landgoederen in Fontaines en Sarthe, hij leefde nog in 616.
De eerste valt af wegens de leeftijd, gestorven in 585 op een zeer geavanceerde leeftijd en had een zoon die kon erven, dus was die zoon niet geboren in 580/5 zoals St. Arnulf. De derde Bogisel valt af aangezien hij alleen maar een dochter had, de vierde Bodogisel lijkt weinig waarschijnlijk aangezien Bertrand een deel van zijn goederen vermaakte aan St. Arnulf en volgens gebruik in die tijd, zeker opgemerkt zou hebben dat deze een zoon van Bodogisel was. Wat de tweede Bodogisel betreft, de naam Mummolin kwam in vele, hoewel vaak foute, genealogiën van St. Arnulf voor. Zijn sterfjaar past goed bij het geboortejaar van St. Arnulf, terwijl bovendien bekend was dat de moeder van St. Arnulf jong weduwe werd. De tweede Bodogisel is daarom Settipani's aanbeveling.
Even though in the Wies book I used and in Luke Steven's "Line of Adam", Baudgise's father is listed as St. Gondolfus, other publications by Weis list his father as Baudgise I.- Vader:
Mummolin van Soissons, zn. van Mundéric de Cologne en Zuster van Gondulf , geb. circa 530, ovl. na 566,
, Mummolin, hofmeier ? in Neustrië, ….566 …. Hij werd genoemd in een gedicht van zijn tijdgenoot Fortunat, die vertelde dat hij iemand was van hoge geboorte en tot de hoogste rangen van het hof behoorde. Hij werd geïdentificeerd als Mummolin de Soissons, vader van de hertog Babon en Bodogisel, beiden ambassadeur te Byzantium in respectievelijk 584 en 589. Dit kan betekenen dat hij (of een naamgenoot) ambassadeur was in Byzantium in 539.
De naam Mummolin is van Gallo-Romeinse oorsprong, niet abnormaal in de periode waarin hij leefde. Hier wordt tevens opgemerkt dat de Carolingers in de mannelijke lijn afstammen van prinsen en edelen die onder Clovis I hun invloed verloren. Of dit nu afstammelingen waren van Thüringse, Suavische, Bourgondische of Frankische koningen, zij verloren hun invloed maar bleven min of meer lid van de locale adel, of waren zelfs Gallo-Romeinse notabelen of legeraanvoerders. Hun dood kon een reden van vermelden kon zijn, (b.v.: Mundéric, Sigibald, Sigulf bij de Franken, de zoon van Bertaire bij de Thüringers, Willibald en Alethée bij de Bourgondiërs). De verdere familie werd dan niet meer genoemd en verdwenen uit de geschiedenis om soms in de VIIe eeuw weer op de voorgrond te treden, relatie.
- Moeder:
Palatina van van Angouleme (van Troje), dr. van Maurillon van Angouleme en Zuster van Ingeltrude , geb. Angouleme [Frankrijk] in 537, ovl. Neustrie, Normandy, France in 600,
, Ne...(zuster van Arnulf, hertog van Angoulème), haar grootvader zou een prins uit Thüringen zijn geweest, tevens de vader van Arnegonde en Ingonde, beide echtgenotes van Clotaire I, koning der Franken (vgl Clotaire I).
tr.
met
Chroadare (Oda) van Savoye, dr. van Bodegisel van Schwaben (hertog van Zwaben) en Palatina de Troyes, geb. circa 562, abdes d'Amay (België), ovl. voor 634,
, Chrodaire (Chrodoare) the SUEVE; Dua de SUABIA; Ode of SAXONS
Abdes van Amay na 589- voor 634. Er waren veel twijfels zowel rond haar naam als het bestaan van het klooster van Amay. Er bestond echter het testament van Adalgisel Grimon, diaken te Verdun, waarvan de echtheid boven twijfel verheven was, waarin hij beschreef dat zijn zuster Ermentrude, zijn broer Adon, zijn neef hertog Babon en zijn tante van vaderszijde begraven waren in Amay. In 1977 werd bij opgravingen in Amay een graf gevonden van "de nobele Chrodoare, abdes van Amay". Dit betreft zeker Ste. Ode en de tante van Adalgisel.
Het eerste gegeven omtrent de moeder van St. Arnulf kwam van Ummon, schrijver uit de IXe eeuw, die preciseerde dat ze uit Suavië (=van de stam der Alemanen) afkomstig was. "Het leven van Ste. Ode", uit de XIIIe eeuw, bevatte een tekst dat Bodogisel als vader van St. Arnulf noemde en tevens Bodogisel als echtgenoot van Ste Ode. In een ander geschrift uit de XIe/XIIe eeuw werd Ode van Suavië als moeder van de bisschop van Metz genoemd. Dit bevestigde enigszins de hypothese, maar helaas ontbrak een referentie aan Amay.
Uit dit huwelijk een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Arnulf | *582 | | †641 | Habend | 58 | 1 | 3 |
Oda van Savoye
Chroadare (Oda) van Savoye, geb. circa 562, abdes d'Amay (België), ovl. voor 634,
, Chrodaire (Chrodoare) the SUEVE; Dua de SUABIA; Ode of SAXONS
Abdes van Amay na 589- voor 634. Er waren veel twijfels zowel rond haar naam als het bestaan van het klooster van Amay. Er bestond echter het testament van Adalgisel Grimon, diaken te Verdun, waarvan de echtheid boven twijfel verheven was, waarin hij beschreef dat zijn zuster Ermentrude, zijn broer Adon, zijn neef hertog Babon en zijn tante van vaderszijde begraven waren in Amay. In 1977 werd bij opgravingen in Amay een graf gevonden van "de nobele Chrodoare, abdes van Amay". Dit betreft zeker Ste. Ode en de tante van Adalgisel.
Het eerste gegeven omtrent de moeder van St. Arnulf kwam van Ummon, schrijver uit de IXe eeuw, die preciseerde dat ze uit Suavië (=van de stam der Alemanen) afkomstig was. "Het leven van Ste. Ode", uit de XIIIe eeuw, bevatte een tekst dat Bodogisel als vader van St. Arnulf noemde en tevens Bodogisel als echtgenoot van Ste Ode. In een ander geschrift uit de XIe/XIIe eeuw werd Ode van Suavië als moeder van de bisschop van Metz genoemd. Dit bevestigde enigszins de hypothese, maar helaas ontbrak een referentie aan Amay.tr.
met
Bodegisel (Baudgise II) van Aquitanië, zn. van Mummolin van Soissons en Palatina van van Angouleme (van Troje), hertog van Aquitanië, ovl. Carthago [Libya] in 589,
, Bodegisel (Bodegeisel Bodogisel) van Aquitainie; Ambassadeur van Byzantium
Wetende dat de vader van St. Arnulf Bodogisel heet blijft de kwestie om deze nader te identificeren. Er waren verschillende edelen van die naam bekend in de VIe eeuw:
1) Bodogisel, patriciër in de Provence, vervolgens hertog in Austrasië, trouwde voor 566 met Palatina, dochter van de bisschop van Troyes Gallomagnus, stierf oud geworden in 585, vermaakte zijn nalatenschap aan zijn zoons,
2) Bodogisel, een austrasische edelman, broer van hertog Babon, zoon van Mummolin van Soissons, ambassadeur te Byzantium in 589, maakte een stop in Carthago en werd daar door de bevolking omgebracht,
3) Bodogisel, hofmeier, hij werd in 581 door Childebert aangezocht als opvolger van Domnole voor het diocees Mans, trouwde Magnatrude van wie hij een dochter had, had eveneens verschillende broers waaronder Nectaire echtgenoot van Domnola, dochter van Victor, bisschop van Rennes, hij was misschien identiek of een nauwe bloedverwant van de Bodogisel die diaken was in 576 te Tours en later bisschop van Angers,
4) Bodogisel, echtgenoot van Sancia, gaf aan St. Bertrand, bisschop van Mans (586-632) zijn landgoederen in Fontaines en Sarthe, hij leefde nog in 616.
De eerste valt af wegens de leeftijd, gestorven in 585 op een zeer geavanceerde leeftijd en had een zoon die kon erven, dus was die zoon niet geboren in 580/5 zoals St. Arnulf. De derde Bogisel valt af aangezien hij alleen maar een dochter had, de vierde Bodogisel lijkt weinig waarschijnlijk aangezien Bertrand een deel van zijn goederen vermaakte aan St. Arnulf en volgens gebruik in die tijd, zeker opgemerkt zou hebben dat deze een zoon van Bodogisel was. Wat de tweede Bodogisel betreft, de naam Mummolin kwam in vele, hoewel vaak foute, genealogiën van St. Arnulf voor. Zijn sterfjaar past goed bij het geboortejaar van St. Arnulf, terwijl bovendien bekend was dat de moeder van St. Arnulf jong weduwe werd. De tweede Bodogisel is daarom Settipani's aanbeveling.
Even though in the Wies book I used and in Luke Steven's "Line of Adam", Baudgise's father is listed as St. Gondolfus, other publications by Weis list his father as Baudgise I.
Uit dit huwelijk een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Arnulf | *582 | | †641 | Habend | 58 | 1 | 3 |
Bodegisel van Schwaben
Bodegisel van Schwaben, geb. circa 509, hertog van Zwaben, ovl. circa 581.tr.
met
Palatina de Troyes.
Uit dit huwelijk een dochter:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Chroadare | *562 | | †634 | | 72 | 1 | 1 |
Palatina de Troyes
Palatina de Troyes.tr.
met
Bodegisel van Schwaben, geb. circa 509, hertog van Zwaben, ovl. circa 581.
Uit dit huwelijk een dochter:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Chroadare | *562 | | †634 | | 72 | 1 | 1 |
Mummolin van Soissons
Mummolin van Soissons, geb. circa 530, ovl. na 566,
, Mummolin, hofmeier ? in Neustrië, ….566 …. Hij werd genoemd in een gedicht van zijn tijdgenoot Fortunat, die vertelde dat hij iemand was van hoge geboorte en tot de hoogste rangen van het hof behoorde. Hij werd geïdentificeerd als Mummolin de Soissons, vader van de hertog Babon en Bodogisel, beiden ambassadeur te Byzantium in respectievelijk 584 en 589. Dit kan betekenen dat hij (of een naamgenoot) ambassadeur was in Byzantium in 539.
De naam Mummolin is van Gallo-Romeinse oorsprong, niet abnormaal in de periode waarin hij leefde. Hier wordt tevens opgemerkt dat de Carolingers in de mannelijke lijn afstammen van prinsen en edelen die onder Clovis I hun invloed verloren. Of dit nu afstammelingen waren van Thüringse, Suavische, Bourgondische of Frankische koningen, zij verloren hun invloed maar bleven min of meer lid van de locale adel, of waren zelfs Gallo-Romeinse notabelen of legeraanvoerders. Hun dood kon een reden van vermelden kon zijn, (b.v.: Mundéric, Sigibald, Sigulf bij de Franken, de zoon van Bertaire bij de Thüringers, Willibald en Alethée bij de Bourgondiërs). De verdere familie werd dan niet meer genoemd en verdwenen uit de geschiedenis om soms in de VIIe eeuw weer op de voorgrond te treden.- Vader:
Mundéric de Cologne, zn. van Chlodéric de Cologne (koning van Cologne) en Agilofinginne Blood, geb. circa 505, ovl. in 532,
, Munderic, pretendent voor de austrasische troon ca. 532. Gregorius van Tours geeft ons veel informatie over Munderic en met veel details. Hij toont aan dat Munderic deel van de merovingische familie wuitmaakte, mede omdat Thierry hem de helft van zijn koninkrijk kon beloven. Dit maakt Cloderic als zijn vader waarschijnlijker. In de twaalfde eeuw werd de biografie van St. Gondulf, bisschop van Tongeren, geschreven die liet weten dat Munderic een broer was van hertog Bodegisel, zoon van de betreurde Munderic, oom van St. Arnulf, hetgeen de positie van Munderic bevestigde. In de "Préhistoire" vinden we op pag 60 een enkele verwijzing naar Prins Munderic, zonder twijfel van de Keulse dynastie. Op een dag gedurende de regering van Thierry I verhief Munderic zich en verklaarde voortaan de koning niet meer te dienen aangezien hij zelf net zo veel recht op die troon had. Hij verzamelde een aantal mensen om zich heen die hem trouw zwoeren. Thierry probeerde vervolgens met valse beloften hem te paaien en bezwoer hem zelfs een deel van het koninkrijk te geven indien hij zijn claim waar kon maken. Munderic wilde zich echter niet overgeven en Thierry had geen andere keus dan een leger bijeen te roepen en Munderic aan te vallen. Deze had niet de middelen om hetzelfde te doen en verschanste zich in Vitry-le-Brûlé (Marne), weerstond gedurende zeven dagen een beleg. Uiteindelijk zond Thierry Aregisel als afgezant die hem een vrijgeleide beloofde als hij zich overgaf. Munderic stemde hier in toe en werd prompt gedood maar niet nadat hij zelf velen omgebracht had, waaronder de verrader. Het is jammer dat we in de "Préhistoire" niets gewaar worden omtrent de voorouders van St. Arnulf, immers de merkwaardige omstandigheid doet zich nu voor dat althans in de gegeven versie, de serie vader van Munderic, Clodéric, Munderics' zoon en kleinzoon enz. aantoont dat Karel de Grote in de rechte lijn van Ripuarische franken afstamt, tr.
relatie
met
Palatina van van Angouleme (van Troje), dr. van Maurillon van Angouleme en Zuster van Ingeltrude , geb. Angouleme [Frankrijk] in 537, ovl. Neustrie, Normandy, France in 600,
, Ne...(zuster van Arnulf, hertog van Angoulème), haar grootvader zou een prins uit Thüringen zijn geweest, tevens de vader van Arnegonde en Ingonde, beide echtgenotes van Clotaire I, koning der Franken (vgl Clotaire I).
Uit deze relatie 2 zonen:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Bodegisel | | | †589 | Carthago [Libya] | | 1 | 1 |
| 2 | Babon | *562 | | †589 | Carthago [Libya] | 27 | 1 | 1 |
Palatina van van Angouleme (van Troje)
Palatina van van Angouleme (van Troje), geb. Angouleme [Frankrijk] in 537, ovl. Neustrie, Normandy, France in 600,
, Ne...(zuster van Arnulf, hertog van Angoulème), haar grootvader zou een prins uit Thüringen zijn geweest, tevens de vader van Arnegonde en Ingonde, beide echtgenotes van Clotaire I, koning der Franken (vgl Clotaire I).- Vader:
Maurillon van Angouleme, geb. in 500,
, in het testament van St. Bertrand noemde hij onder de personen die mede aanspraak gemaakt hadden op een deel van de erfenis van zijn moeder, Maurillon en diens zonen Aunulf en Arnulf. Deze namen zouden kunnen betekenen dat zij voorouders waren van St. Arnulf, die een kleinzoon Aunulf had. Maar Aunulf, de zoon van Maurillon liet zijn bezittingen gedeeltelijk na aan de kerk in Angoulème en kan mogelijk geïdentificeerd worden met de hertog Aunulf die het lichaam van Théodebert in 573 begroef in Angoulème. Er was echter ook nog een Maurillon onder de edellieden van die tijd, bisschop van Cahors, gestorven in 580, die identiek kan zijn aan "onze" Maurillon, tr.
relatie
met
Mummolin van Soissons, zn. van Mundéric de Cologne en Zuster van Gondulf , geb. circa 530, ovl. na 566,
, Mummolin, hofmeier ? in Neustrië, ….566 …. Hij werd genoemd in een gedicht van zijn tijdgenoot Fortunat, die vertelde dat hij iemand was van hoge geboorte en tot de hoogste rangen van het hof behoorde. Hij werd geïdentificeerd als Mummolin de Soissons, vader van de hertog Babon en Bodogisel, beiden ambassadeur te Byzantium in respectievelijk 584 en 589. Dit kan betekenen dat hij (of een naamgenoot) ambassadeur was in Byzantium in 539.
De naam Mummolin is van Gallo-Romeinse oorsprong, niet abnormaal in de periode waarin hij leefde. Hier wordt tevens opgemerkt dat de Carolingers in de mannelijke lijn afstammen van prinsen en edelen die onder Clovis I hun invloed verloren. Of dit nu afstammelingen waren van Thüringse, Suavische, Bourgondische of Frankische koningen, zij verloren hun invloed maar bleven min of meer lid van de locale adel, of waren zelfs Gallo-Romeinse notabelen of legeraanvoerders. Hun dood kon een reden van vermelden kon zijn, (b.v.: Mundéric, Sigibald, Sigulf bij de Franken, de zoon van Bertaire bij de Thüringers, Willibald en Alethée bij de Bourgondiërs). De verdere familie werd dan niet meer genoemd en verdwenen uit de geschiedenis om soms in de VIIe eeuw weer op de voorgrond te treden.
Uit deze relatie 2 zonen:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Bodegisel | | | †589 | Carthago [Libya] | | 1 | 1 |
| 2 | Babon | *562 | | †589 | Carthago [Libya] | 27 | 1 | 1 |
Mundéric de Cologne
Mundéric de Cologne, geb. circa 505, ovl. in 532,
, Munderic, pretendent voor de austrasische troon ca. 532. Gregorius van Tours geeft ons veel informatie over Munderic en met veel details. Hij toont aan dat Munderic deel van de merovingische familie wuitmaakte, mede omdat Thierry hem de helft van zijn koninkrijk kon beloven. Dit maakt Cloderic als zijn vader waarschijnlijker. In de twaalfde eeuw werd de biografie van St. Gondulf, bisschop van Tongeren, geschreven die liet weten dat Munderic een broer was van hertog Bodegisel, zoon van de betreurde Munderic, oom van St. Arnulf, hetgeen de positie van Munderic bevestigde. In de "Préhistoire" vinden we op pag 60 een enkele verwijzing naar Prins Munderic, zonder twijfel van de Keulse dynastie. Op een dag gedurende de regering van Thierry I verhief Munderic zich en verklaarde voortaan de koning niet meer te dienen aangezien hij zelf net zo veel recht op die troon had. Hij verzamelde een aantal mensen om zich heen die hem trouw zwoeren. Thierry probeerde vervolgens met valse beloften hem te paaien en bezwoer hem zelfs een deel van het koninkrijk te geven indien hij zijn claim waar kon maken. Munderic wilde zich echter niet overgeven en Thierry had geen andere keus dan een leger bijeen te roepen en Munderic aan te vallen. Deze had niet de middelen om hetzelfde te doen en verschanste zich in Vitry-le-Brûlé (Marne), weerstond gedurende zeven dagen een beleg. Uiteindelijk zond Thierry Aregisel als afgezant die hem een vrijgeleide beloofde als hij zich overgaf. Munderic stemde hier in toe en werd prompt gedood maar niet nadat hij zelf velen omgebracht had, waaronder de verrader. Het is jammer dat we in de "Préhistoire" niets gewaar worden omtrent de voorouders van St. Arnulf, immers de merkwaardige omstandigheid doet zich nu voor dat althans in de gegeven versie, de serie vader van Munderic, Clodéric, Munderics' zoon en kleinzoon enz. aantoont dat Karel de Grote in de rechte lijn van Ripuarische franken afstamt.- Vader:
Chlodéric de Cologne, zn. van Sigisbert I de Cologne des Francs Ripuaires (koning van Keulen), geb. circa 480, koning van Cologne, ovl. in 509,
, vadermoordenaar, Clodéric, koning van Keulen 508-509. Toen Clovis I met medewerking van zijn bloedverwant Cloderic de Visigothen onder Theodric bij Vouille verslagen had (507), schreef hij Cloderic een geheime brief waarin hij voorstelde zijn vader om te brengen, aangezien deze te oud en ongeschikt was om te regeren. Hij kon dan niet alleen een koninkrijk verwerven, maar tevens op de vriendschap van Clovis rekenen. Cloderic, verleid door zijn hebzucht, nam dit aan, liet zijn vader vermoorden terwijl deze zijn middagslaapje hield in het bos van Buchau, en besteeg de troon en meldde het heugelijke feit aan Clovis. Deze stuurde als antwoord een aantal van zijn mannen om de schatkist van Cloderic te controleren. Toen deze laatste zelf zijn bezittingen aanschouwde werd hij met een bijlslag van één van de aanwezigen gedood. Clovis breidde op deze wijze zijn rijk ten oosten van de Rijn uit.
Het betrof hier het rijk der Ripuarische Franken, in tegenstelling tot de Salische franken. De eerste waren arianen, de tweede katholiek. Clovis streefde naar een groot Frankisch rijk en gebruikte o.a. het geloofsargument om bovenbeschreven actie te ondernemen, volledig gesteund door de bisschoppen van zijn rijk
Roi de Cologne en 508-509, surnommé le sanguinaire.
Sigebert le Boiteux, roi des Francs Ripuaires, revenu sur les rives du Rhin, est victime d'un attentat alors que son fils, Chlodéric, est en campagne en Aquitaine. Il semblerait que celui-ci, revenant dans son royaume, est aussi été assassiné alors qu'il rentrait succéder à son père. Clovis se prétend "candidat au trône" et est élu par les Francs Ripuaires. Il annexe le royaume des Francs Ripuaires dont son fils, Thierry 1er, héritera à sa mort. Selon Grégoire de Tours, c'est Clovis qui incita Chlodéric à assassiner son père Sigebert le Boiteux. Il le fit ensuite tuer par ses agents, tr.
- Moeder:
Agilofinginne Blood, ovl. in 509,
, zij is verwant aan de Algilolfingers. De bisschop Agilulf van Metz (ca. 601) beschreef dat zij van Gallo-Romeinse afkomst was. Ook was bekend dat hij een oom was van Arnoald, bisschop van Metz in 611 (vgl. 66). Deze afkomst kan slechts via de mannelijke lijn, aangezien de Agilofingers Franken waren. Dit leidde Settipani tot de conclusie dat de grootmoeder van Arnoald een dochter was Cloderic, wiens Agilolfingerse afkomst dan loopt via haar grootvader van moederszijde, die als nazaat Garibald I van Beieren had, de eerste bekende Agilolfinger. Agilulf is dan als broer van Ansbert eveneens een oom van Arnoald. Dit brengt ons bij de Frankische prinses die we zochten als vrouw van Cloderic en moeder van Dode. De Gallo-Romeinse afkomst van de bisschop is dan afkomstig van Ferreol, echtgenoot van Dodo.
tr.
met
Zuster van Gondulf , dr. van Florentin (bisschop van Genève in 513) en Artémie , geb. circa 505,
, zuster van Gondulf, bisschop van Metz.
Uit dit huwelijk een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Mummolin | *530 | | †566 | | 36 | 1 | 2 |
Zuster van Gondulf
Zuster van Gondulf , geb. circa 505,
, zuster van Gondulf, bisschop van Metz.- Vader:
Florentin , bisschop van Genève in 513,
, bisschop van Genève in 513. Florentin werd als bisschop gekozen wegens zijn kwaliteiten, maar toen zijn vrouw zich bij hem voegde bleek zij in verwachting en Florentin trok zich terug van de geboden positie. Artemie beviel van St. Nizier. Nadien werd niets meer van Florentin vernomen, waarschijnlijk omdat hij kort daarna overleed, tr.
tr.
met
Mundéric de Cologne, zn. van Chlodéric de Cologne (koning van Cologne) en Agilofinginne Blood, geb. circa 505, ovl. in 532,
, Munderic, pretendent voor de austrasische troon ca. 532. Gregorius van Tours geeft ons veel informatie over Munderic en met veel details. Hij toont aan dat Munderic deel van de merovingische familie wuitmaakte, mede omdat Thierry hem de helft van zijn koninkrijk kon beloven. Dit maakt Cloderic als zijn vader waarschijnlijker. In de twaalfde eeuw werd de biografie van St. Gondulf, bisschop van Tongeren, geschreven die liet weten dat Munderic een broer was van hertog Bodegisel, zoon van de betreurde Munderic, oom van St. Arnulf, hetgeen de positie van Munderic bevestigde. In de "Préhistoire" vinden we op pag 60 een enkele verwijzing naar Prins Munderic, zonder twijfel van de Keulse dynastie. Op een dag gedurende de regering van Thierry I verhief Munderic zich en verklaarde voortaan de koning niet meer te dienen aangezien hij zelf net zo veel recht op die troon had. Hij verzamelde een aantal mensen om zich heen die hem trouw zwoeren. Thierry probeerde vervolgens met valse beloften hem te paaien en bezwoer hem zelfs een deel van het koninkrijk te geven indien hij zijn claim waar kon maken. Munderic wilde zich echter niet overgeven en Thierry had geen andere keus dan een leger bijeen te roepen en Munderic aan te vallen. Deze had niet de middelen om hetzelfde te doen en verschanste zich in Vitry-le-Brûlé (Marne), weerstond gedurende zeven dagen een beleg. Uiteindelijk zond Thierry Aregisel als afgezant die hem een vrijgeleide beloofde als hij zich overgaf. Munderic stemde hier in toe en werd prompt gedood maar niet nadat hij zelf velen omgebracht had, waaronder de verrader. Het is jammer dat we in de "Préhistoire" niets gewaar worden omtrent de voorouders van St. Arnulf, immers de merkwaardige omstandigheid doet zich nu voor dat althans in de gegeven versie, de serie vader van Munderic, Clodéric, Munderics' zoon en kleinzoon enz. aantoont dat Karel de Grote in de rechte lijn van Ripuarische franken afstamt.
Uit dit huwelijk een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Mummolin | *530 | | †566 | | 36 | 1 | 2 |
Arnould van Schelde
Arnould van Schelde [[https://gw.geneanet.org/gfourgeaud?lang=nl&pz=axel&nz=beyssac&p=arnould&n=de+schelde], geb. circa 550, ovl. in 601.- Moeder:
Bilichilde (Blithilde) von Köln, geb. circa 525,
, Bilichilde ?, als Ansbert, oude genealogiën noemen haar als echtgenote van Ansbert en zelfs als dochter van Clotaire I. Meer dan dat ze bestaan heeft is er niet en in bloedverwantschap stond tot de Merovingers blijft onzeker, tr. (2) met Ansbert , zn. van Ferréol van Narbonne (senator van Narbonne) en Dodo de Cologne des Francs Ripuaires (abdis van St. Pierre-de-Rheims), senator,
, ook voor hem gold dat hij nergens door tijdgenoten genoemd wordt en het waren slechts stambomen gemaakt in de Carolingische tijd die ons zijn naam geven. Er is echter aangetoond dat sommige van deze bronnen gecopieerd zijn van oude kronieken van Metz. Ook andere, onomastische (uit oogpunt van de naamkunde) argumenten, ondersteunen Ansbert als vader van Arnoald. Uit dit huwelijk een zoon.
tr.
met
Oda van Schwaben, geb. circa 565.
Uit dit huwelijk een dochter:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Ida | *592 | | †652 | Nivelles [België] | 60 | 1 | 3 |
Oda van Schwaben
Oda van Schwaben, geb. circa 565.tr.
met
Arnould van Schelde [[https://gw.geneanet.org/gfourgeaud?lang=nl&pz=axel&nz=beyssac&p=arnould&n=de+schelde], zn. van Ansbert van Schelde (senator) en Bilichilde von Köln, geb. circa 550, ovl. in 601.
Uit dit huwelijk een dochter:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Ida | *592 | | †652 | Nivelles [België] | 60 | 1 | 3 |
Ansbert van Schelde
Ansbert van Schelde, geb. circa 532, senator, ovl. in 570.tr.
met
Bilichilde (Blithilde) von Köln, geb. circa 525,
, Bilichilde ?, als Ansbert, oude genealogiën noemen haar als echtgenote van Ansbert en zelfs als dochter van Clotaire I. Meer dan dat ze bestaan heeft is er niet en in bloedverwantschap stond tot de Merovingers blijft onzeker, tr. (2) met Ansbert . Uit dit huwelijk een zoon.
Uit dit huwelijk een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Arnould | *550 | | †601 | | 51 | 1 | 1 |
Bilichilde von Köln
Bilichilde (Blithilde) von Köln, geb. circa 525,
, Bilichilde ?, als Ansbert, oude genealogiën noemen haar als echtgenote van Ansbert en zelfs als dochter van Clotaire I. Meer dan dat ze bestaan heeft is er niet en in bloedverwantschap stond tot de Merovingers blijft onzeker.tr. (1)
met
Ansbert van Schelde, zn. van Ferréol van Narbonne (senator van Narbonne) en Dodo de Cologne des Francs Ripuaires (abdis van St. Pierre-de-Rheims), geb. circa 532, senator, ovl. in 570.
Uit dit huwelijk een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Arnould | *550 | | †601 | | 51 | 1 | 1 |
tr. (2)
met
Ansbert , zn. van Ferréol van Narbonne (senator van Narbonne) en Dodo de Cologne des Francs Ripuaires (abdis van St. Pierre-de-Rheims), senator,
, ook voor hem gold dat hij nergens door tijdgenoten genoemd wordt en het waren slechts stambomen gemaakt in de Carolingische tijd die ons zijn naam geven. Er is echter aangetoond dat sommige van deze bronnen gecopieerd zijn van oude kronieken van Metz. Ook andere, onomastische (uit oogpunt van de naamkunde) argumenten, ondersteunen Ansbert als vader van Arnoald.
Uit dit huwelijk een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Arnoald | | | | | | 1 | 1 |
Dodo de Cologne des Francs Ripuaires
Dodo de Cologne des Francs Ripuaires, geb. circa 505, abdis van St. Pierre-de-Rheims.- Vader:
Chlodéric de Cologne, zn. van Sigisbert I de Cologne des Francs Ripuaires (koning van Keulen), geb. circa 480, koning van Cologne, ovl. in 509,
, vadermoordenaar, Clodéric, koning van Keulen 508-509. Toen Clovis I met medewerking van zijn bloedverwant Cloderic de Visigothen onder Theodric bij Vouille verslagen had (507), schreef hij Cloderic een geheime brief waarin hij voorstelde zijn vader om te brengen, aangezien deze te oud en ongeschikt was om te regeren. Hij kon dan niet alleen een koninkrijk verwerven, maar tevens op de vriendschap van Clovis rekenen. Cloderic, verleid door zijn hebzucht, nam dit aan, liet zijn vader vermoorden terwijl deze zijn middagslaapje hield in het bos van Buchau, en besteeg de troon en meldde het heugelijke feit aan Clovis. Deze stuurde als antwoord een aantal van zijn mannen om de schatkist van Cloderic te controleren. Toen deze laatste zelf zijn bezittingen aanschouwde werd hij met een bijlslag van één van de aanwezigen gedood. Clovis breidde op deze wijze zijn rijk ten oosten van de Rijn uit.
Het betrof hier het rijk der Ripuarische Franken, in tegenstelling tot de Salische franken. De eerste waren arianen, de tweede katholiek. Clovis streefde naar een groot Frankisch rijk en gebruikte o.a. het geloofsargument om bovenbeschreven actie te ondernemen, volledig gesteund door de bisschoppen van zijn rijk
Roi de Cologne en 508-509, surnommé le sanguinaire.
Sigebert le Boiteux, roi des Francs Ripuaires, revenu sur les rives du Rhin, est victime d'un attentat alors que son fils, Chlodéric, est en campagne en Aquitaine. Il semblerait que celui-ci, revenant dans son royaume, est aussi été assassiné alors qu'il rentrait succéder à son père. Clovis se prétend "candidat au trône" et est élu par les Francs Ripuaires. Il annexe le royaume des Francs Ripuaires dont son fils, Thierry 1er, héritera à sa mort. Selon Grégoire de Tours, c'est Clovis qui incita Chlodéric à assassiner son père Sigebert le Boiteux. Il le fit ensuite tuer par ses agents, tr.
- Moeder:
Agilofinginne Blood, ovl. in 509,
, zij is verwant aan de Algilolfingers. De bisschop Agilulf van Metz (ca. 601) beschreef dat zij van Gallo-Romeinse afkomst was. Ook was bekend dat hij een oom was van Arnoald, bisschop van Metz in 611 (vgl. 66). Deze afkomst kan slechts via de mannelijke lijn, aangezien de Agilofingers Franken waren. Dit leidde Settipani tot de conclusie dat de grootmoeder van Arnoald een dochter was Cloderic, wiens Agilolfingerse afkomst dan loopt via haar grootvader van moederszijde, die als nazaat Garibald I van Beieren had, de eerste bekende Agilolfinger. Agilulf is dan als broer van Ansbert eveneens een oom van Arnoald. Dit brengt ons bij de Frankische prinses die we zochten als vrouw van Cloderic en moeder van Dode. De Gallo-Romeinse afkomst van de bisschop is dan afkomstig van Ferreol, echtgenoot van Dodo.
tr.
met
Ferréol van Narbonne, zn. van Tonance Ferréol (senator te Narbonne) en Industrie , geb. circa 490, senator van Narbonne.
Uit dit huwelijk 2 zonen:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Ansbert | *532 | | †570 | | 38 | 1 | 1 |
| 2 | Ansbert | | | | | | 1 | 1 |
Agilulf le Suève de Baviere
Agilulf le Suève de Baviere, geb. in 482, Duc Agilolfing en Bavière, ovl. in 537,
, zwager van Clodéric. Deze figuur, waarvan de naam misschien Agilulf was, stamde in de vrouwelijke lijn af van een koning Agilulf der Suaven, gestorven in 458. We veronderstellen dat hij een broer was van één van de vrouwen van Clodéric, koning te Keulen.tr.
met
Sédéleubeude de Bourgondie, dr. van Godogisel van Bourgondië (koning) en Theodelinde de Cologne (koningin), geb. circa 492, ovl. op 31 mei 576,
, een Bourgondische prinses, mogelijk een dochter van Godegisel en Theodelinde, die zeker geen mannelijke nakomelingen hadden. Zij moest dan wel de slachtpartij te Vienne overleefd hebben (vgl. Godogisel), want Settipani geeft aan dat zowel Godegisel als Theodelinde daarbij omgebracht werden. Chronologisch zou een dochter van Godegisel en Théodelinde de grootmoeder van Garibald, hertog van Beieren 555-590 moeten zijn. Dat beide echtelieden omkwamen in 500 baseert zich op de beschrijving van Settipani die achter de beide namen schrijft "morts vers 500".
Uit dit huwelijk een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Agivald | *515 | | †584 | | 69 | 1 | 3 |
