otr. Amsterdam op 21 jul 1785
met

Dirk Hulskes, geb. circa 1758.

Uit dit huwelijk 3 kinderen:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Frederik	~1788	Amsterdam (Westerkerk)				0	0
2	Juliana	~1792	Amsterdam (Nieuwe Kerk)				0	0
3	Geertije	~1789	Amsterdam (Nieuwe Kerk)				0	0

tr. (1) Amsterdam op 14 jul 1786
met

Ds Anthonij Johannes van der Bell, zn. van Ds Theodorus van der Bell (predikant) en Maria Gibbes, ged. Rijnsburg op 26 aug 1759 (getuigen: Anthonij van Hemert, Johanna van Roijen en Aletta Wilhelmina Tijssen), predikant te Egmond Binnen 1782, Schermerhorn 1783, ovl. Schermerhorn op 13 jul 1794, relatie (1) met Catharina Verreken. Uit deze relatie geen kinderen.

tr. (2)
met

Paulus Mattheus Kesler

tr. (1)
met

Guurtje Adriaans Wentel.

tr. (2) Rijnsburg op 6 jul 1783
met

Anna Jacoba van der Bell, dr. van Ds Theodorus van der Bell (predikant) en Maria Gibbes, ged. Rijnsburg op 1 jul 1753 (getuigen: Magteld van Rijn, Jacobus Pals en Anna van der Win), doopgetuige van haar nicht Catharina van Schravendijk, ovl. Alkmaar in 1826.

Uit dit huwelijk een dochter:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Maria						0	0

• Vader:
  Johannes Maria Bernardus Franciscus Geels, tr.

• Moeder:
  Joanne Pinto.

tr. (1) Hilversum op 12 jul 2002, kerk.huw. Greuy les Surrances [Frankrijk] op 20 jul 2002
met

ir Reynoud Pieter Douwe Hagenbeek, zn. van Hans (Johann Pieter Baldus) Hagenbeek (Shell directeur) en Resi (Thérèse) Jungerius, geb. Gouda op 21 sep 1970.

Uit dit huwelijk 2 dochters:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Pieternel	*2002	Hilversum				0	0
2	Meis	*2004	Hilversum				0	0

een zoon:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Karel	*1998	Den Haag				0	0

• Vader:
  Jacobus Blije, tr.

• Moeder:
  Gerritje Raat.

tr. Leiden op 19 jul 1727
met

Hendrik van der Blom, zn. van Denijs Quevron en Lijsbeth (Elizabeth Jans) de Wilde, ged. Leiden (Marekerk) op 12 dec 1706 (getuigen: Jan Georg de Wilde en Lijsbeth Reba).

Uit dit huwelijk 2 zonen:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Jakobus	~1730	Leiden (Pieterskerk)				0	0
2	Denijs	~1728	Leiden (Hooglandse Kerk)				0	0

• Vader:
  Mathijs Aratus (Eratus)¹, geb. Aken [Duitsland] in 1599, tr. Amsterdam (Lutherse kerk) op 8 mrt 1627.

• Moeder:
  Catharina van den Berg, geb. Aken [Duitsland] in 1600.

een dochter:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Grietje	~1654	Amsterdam				0	0

Bronnen:

1.	Gens Germana (GG 001), Jaargang 28, nummer 3, pag. 78 e.v.

Willem Scharloo
Willem Scharloo, geb. Haastrecht op 11 jul 1880, ovl. Gouda op 15 nov 1960.

Vader: Andries Scharloo, zn. van Willem Scharloo (olieslagersknecht) en Hendrica van Assum, geb. Gouderak op 8 dec 1857, bakkerskecht, ovl. Gouda op 24 aug 1951, , Andries en Helena wonen aan de Karnemelksloot R. nummer 406 in 1880, tr. Oudshoorn op 11 mrt 1880.

Moeder: Helena Idenburg, dr. van Gerrit Idenburg en Elisabet Lesman, geb. Aarlanderveen op 12 nov 1859, ovl. Gouda op 1 jan 1940.

tr.
met

Sara Klazina Hortensius.

Uit dit huwelijk een dochter:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Helena						1	1

relatie
met

Pieter Scharloo, zn. van Andries Scharloo (bakkerskecht) en Helena Idenburg, geb. Gouda op 9 jun 1889 (getuige: Johannes Koppendraaijer, 46 jaar, touwspinner), gereedschapsslijper, ovl. op 1 mrt 1968, relatie (2) met Cornelia van Es. Uit deze relatie een zoon.

Uit deze relatie 2 zonen:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Willem	*1914		†1999		85	0	0
2	Pieter	*1915		†1990		74	1	4

tr.
met

Keizer Karel de Grote, zn. van Pippijn III de Korte (koning 751-768) en Bertrade van Laon, geb. Ingelheim bij Mainz [Duitsland] op 2 apr 748, ovl. Aken [Duitsland] op 28 jan 814, , Had voor zijn eerste huwelijk een kind bij een maîtresse. Dit kind had een bochel. Het is mogelijk geen toeval, dat Einhard, Karels biograaf, van de lijst van echtgenotes en maîtresses, die Karel in zijn latere levensjaren had de naam wegliet van zijn eerste maîtresse en het feit dat deze zoon nooit een functie in het koninkrijk kreeg. Koning der Franken, koning der Longobarden 774, keizer van het Romeinsche Rijk, door paus Leo III te Rome gekroond 25-12 -800. Karel de Grote, (zoon van Pippijn koning der Franken en Bertrada/Berta (van Laon)), geb. (eventueel volgens de traditie te Ingelheim) 2-4-742; Karel en zijn broer Carloman volgen hun vader Pippijn samen op, waarbij Karel in hoofdzaak Neustrië, Bourgondië en de Provence, en Carloman in hoofdzaak Austrasië krijgen; beiden worden gezalfd op 9-10-768, Karel te Noyon en Carloman te Soissons; na de dood van Carloman in 771 en onder het passeren van diens minderjarige zonen, wordt Karel de enige koning der Franken; hij wordt dan wederom gezalfd als zodanig te Corbeny; na een geslaagde veldtocht tegen zijn ex-schoonvader de koning der Longobarden, volgt in 774 zijn proclamatie tot koning der Longobarden; Karel was reeds met zijn vader Pippijn gezalfd tot koning, Saint-Denis 28-7-754, en tevens door paus Stephanus II verheven tot "patricius Romanorum", maar deze titel voert hij pas na zijn overwinning op de Longobarden; door paus Leo III tot keizer gekroond, Rome 25-12-800; laat dan zijn "patricius"-titel vallen; zijn uiteindelijke titulatuur wordt: "Karolus serenis-simus augustus a Deo coronatus magnus et pacificus imperator Romanum gubernans imperium et per misericordiam Dei rex Francorum et Longobar-dorum"; zijn (westers) keizerschap wordt in 812 door de Oostromeinse "basileus" Michael I Rhangabe erkend; overl. Aken 28-1-814, begr. ald. (Dom), tr. (3) 771 Hildegard; geb. 758; overl. 30-4-783, begr. Saint-Arnoul-de-Metz; dr. van (vermoedelijk) Gerold 1 graaf in de Vinzgouw, en (zeker) Imma/Hemma van Alemannië. Dat Karel de Grote een zoon was van Pippijn en van Bertrada/Berta wordt door meerdere bronnen gestaafd. Wat zijn moeder betreft, deze wordt nogal eens aangeduid als zijnde 'van Laon', en wel aangezien haar vader Her(i)bert graaf van Laon is geweest. Dit blijkt uit de ANN. REGN. FRANC. waarin bij het jaar 748 wordt vermeld "Pippinus coniugem duxit Bertradam cognomine Bertam, Cariberti Laudunensis comitis filiam". De 'Annales Prumienses' stellen echter "744. Coniunctio Pippini regis et Betrada regine". Hoe dan ook, of nu beide ouders gehuwd zijn in 744, 748 of 749, in elk geval zijn zij dus wettig gehuwd in  742 (geboortejaar van Karel) en vòòr 751 (geboortejaar van zijn broer Carloman). Karel de Grote was dus ter wereld gekomen als een voorkind. Ofschoon dat in die jaren geen beletsel vormde voor een troonsopvolging, was zulks ten tijde toen Eginhard schreef, onder de regering van Lodewijk de Vrome, minder gepast en werd dat door zijn biograaf dan ook niet met zoveel woorden vermeld. Zodoende schrijft deze in zijn cap. 4 enerzijds dat hij wegens gebrekkige informatie nalaat omtrent Karels geboorte en jeugd te berichten, maar stelt hij expliciet in zijn cap. 30 dat Karel in zijn 72ste levensjaar is overleden, hetgeen inhoudt dat hij in 742 werd geboren. Dag en maand blijken uit een, uit de eerste helft van de negende eeuw stammende, te Lorsch opgestelde kalender, waarin wij kunnen lezen "IIII. Non. Apr. Nativitas domni et gloriosissimi Karoli imperatoris et semper Augusti". Dat komt dus overeen met 2 april. Zodoende wordt dan ook thans als vaststaand aanvaard dat Karel is geboren op 2 april 742. De plaats is onzeker, aangezien het soms vermelde "Ingelheim" niet aantoonbaar is en berust op latere tradities. Zijn "onwettige" geboorte is wellicht ook (aldus Ganshof) een van de redenen weshalve Carloman zijn broer Karel onwelwillend gezind was. De partijdige Thegan (d.w.z. door dik en dun aanhanger van Lodewijk de Vrome) beweert voorts, om de opstandige kleinzoon Bernhard (zie generatie 3) zwart te maken, dat deze onwettig uit een concubine zou zijn geboren, hetgeen pertinent onjuist is, al is dan ook de naam van zijn moeder niet overgeleverd . Wat het overlijden van Karel de Grote betreft, de datum 28-1-814 en de plaats Aken zijn op meer dan een wijze gestaafd. Hij overleed vermoedelijk aan een pleuritis (Cabans, pag. 19). De ANN REG.FRANC. stellen "anno aetatis circiter septuagesimo primo, regni autem quadrage-simo septimo ex quo vero imperator et augustus appelatus est ann. XIIII, V. Kal. Febr. rebus humanis excessit". In zijn cap. 30 schrijft Kinhard ". . septimo postquam decubuit die, sacra communione percepta, decessit, anno aetatis suae septuagesimo secundo, et ex quo regnare cooperat quadragesimo septimo, V. Kal. Febr. "hora diei tertia" (d.i. op 28 januari 814 des morgens om negen uur). Hij citeert ook het grafschrift (cap. 31), dat volgens hem als volgt heeft geluid: "Sub hoc conditorio situm est corpus Karoli magni atque orthodoxi imperatoris, qui regnum Francorum nobiliter ampliavit et per annos XLVII feliciter rexit. Decessit septuagenarius anno Domini DCCC XIIII, Indictione VII, V. Kal. Febr ." Dat hij toen reeds als "de Grote" bekend stond, blijkt o.a. ook uit de wijze waarop Nithard in zijn "Historiae" zijn "liber 1" begint: "Karolus bene memoriaes et merito magnus imperator ab universis nationibus vocatus . . " (d .w.z. dat alle volkeren hem de grote keizer noemen). De wijze waarop hij werd begraven, is omstreden, zij het dan ook dat de versie in zittende houding op een troon gezeten, niet alleen onwaarschijnlijk, maar zeer zeker ook onjuist is. Zie daaromtrent de uitvoerige verhandeling van Helmut Beuman in Band IV (pag. 9-38) in het ook elders aangehaalde verzamelwerk "Karl der Grosse, Lebenswerk und Nachleben". In deze band zijn ook opgenomen enkele bijdragen met betrekking tot zijn "heiligverklaring" en "verering" (Erich Meuthen, "Karl der Grosse - Barbarossa - Aachen"; Robert Folz, "Aspects du culte liturgique de Saint Charlemagne en France"; Matthias Zender, "Die Verehrung des Hl. Karl im Gebiet des mittelalterlichen Reiches"). Karel werd namelijk op initiatief van keizer Frederik Barbarossa op 29 december 1165 te Aken met volmacht van de tegenpaus Paschalis 111 door de Keulse aartsbisschop Reinoud van Dassel heilig verklaard. Zijn graf en schrijn zijn meerdere keren geopend, laatstelijk werd zijn gebeente blootgelegd in aanwezigheid van diverse Europese autoriteiten, ten behoeve van dringende restauratie -werkzaamheden aan zijn schrijn, op zondag 30 januari 1983 na een plechtige dienst (het verslag daarvan kan men o.a. uitgebreid lezen in het "Informatiebulletin van het Bisdom Roermond", ll de Jg, no. 3, februari 1983 (pag. 14-15 met foto's verlucht). Wat Hildegard betreft: gezien zij (PAUI US UIACONUS) in het dertiende jaar van haar huwelijk overleed, moet haar huwelijk met Karel de Grote dateren uit 771 en wel v¢or 30 april. Haar herkomst van moederszijde uit het huis der hertogen van Alemannië staat vast, zie b.v. THECAN (cap. 6) ". . quae erat de cognatione Gotefridi ducis Alamannorum; Gotofridus dux genuit Huochingum, Huochingus genuit Nebi, Nebe genuit Immam; Imma vero genuit Hiltigardam beatissimam reginam". Hij vond kennelijk haar vader van geringe afkomst, zodat hij deze onvermeld liet. Tegenwoordig (o.a. Werner, Buhler, Hlawitscha) neemt men algemeen aan (mede aangezien b.v. een broer van Hildegard een graaf Gerold was), dat graaf Gerold 1 in de Vinzgouw haar vader is geweest. Expliciet is zulks echter niet documentair bewijsbaar. In de 19de eeuw stelde men als een mogelijk alternatief voor een "Adelhard, graaf in de Berchtolds-baar" (b.v. Karl Friedrich Vierordt, "Badische Geschichte bis zum Ende des Mittelalters". Tübingen 1865, S. 494, Tab. 2). Haar overlijdensdatum blijkt uit de ANN.REGN .FRANC. Voorts heeft Paulis Diaconus een door hem vermeld grafschrift voor haar gedicht. Haar geboortejaar is berekend op basis van diverse gegevens uit haar leven, tr. (2) in 769, (gesch. in 771) met Desiderata van Longobardië. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (3) Aken [Duitsland] op 30 apr 771 met Hildegard in de Vinzgouw. Uit dit huwelijk 9 kinderen, tr. (4) Worms op 4 okt 783 met Fastrade van Francië. Uit dit huwelijk 2 dochters, relatie (5) met Onbekend . Uit deze relatie een dochter, tr. (6) voor 796 met Luitgarde van de Alamanen. Uit dit huwelijk geen kinderen, relatie (7) met Regina . Uit deze relatie 2 zonen, relatie (8) met Adallinda . Uit deze relatie een zoon, relatie (9) met Gersvinda van Saksen. Uit deze relatie een dochter, relatie (10) met Madelgard . Uit deze relatie een dochter.

Uit dit huwelijk 2 kinderen:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Pippijn	*769		†811		42	0	0
2	Alpais	*765		†852		87	1	4

relatie
met

Keizer Karel de Grote, zn. van Pippijn III de Korte (koning 751-768) en Bertrade van Laon, geb. Ingelheim bij Mainz [Duitsland] op 2 apr 748, ovl. Aken [Duitsland] op 28 jan 814, , Had voor zijn eerste huwelijk een kind bij een maîtresse. Dit kind had een bochel. Het is mogelijk geen toeval, dat Einhard, Karels biograaf, van de lijst van echtgenotes en maîtresses, die Karel in zijn latere levensjaren had de naam wegliet van zijn eerste maîtresse en het feit dat deze zoon nooit een functie in het koninkrijk kreeg. Koning der Franken, koning der Longobarden 774, keizer van het Romeinsche Rijk, door paus Leo III te Rome gekroond 25-12 -800. Karel de Grote, (zoon van Pippijn koning der Franken en Bertrada/Berta (van Laon)), geb. (eventueel volgens de traditie te Ingelheim) 2-4-742; Karel en zijn broer Carloman volgen hun vader Pippijn samen op, waarbij Karel in hoofdzaak Neustrië, Bourgondië en de Provence, en Carloman in hoofdzaak Austrasië krijgen; beiden worden gezalfd op 9-10-768, Karel te Noyon en Carloman te Soissons; na de dood van Carloman in 771 en onder het passeren van diens minderjarige zonen, wordt Karel de enige koning der Franken; hij wordt dan wederom gezalfd als zodanig te Corbeny; na een geslaagde veldtocht tegen zijn ex-schoonvader de koning der Longobarden, volgt in 774 zijn proclamatie tot koning der Longobarden; Karel was reeds met zijn vader Pippijn gezalfd tot koning, Saint-Denis 28-7-754, en tevens door paus Stephanus II verheven tot "patricius Romanorum", maar deze titel voert hij pas na zijn overwinning op de Longobarden; door paus Leo III tot keizer gekroond, Rome 25-12-800; laat dan zijn "patricius"-titel vallen; zijn uiteindelijke titulatuur wordt: "Karolus serenis-simus augustus a Deo coronatus magnus et pacificus imperator Romanum gubernans imperium et per misericordiam Dei rex Francorum et Longobar-dorum"; zijn (westers) keizerschap wordt in 812 door de Oostromeinse "basileus" Michael I Rhangabe erkend; overl. Aken 28-1-814, begr. ald. (Dom), tr. (3) 771 Hildegard; geb. 758; overl. 30-4-783, begr. Saint-Arnoul-de-Metz; dr. van (vermoedelijk) Gerold 1 graaf in de Vinzgouw, en (zeker) Imma/Hemma van Alemannië. Dat Karel de Grote een zoon was van Pippijn en van Bertrada/Berta wordt door meerdere bronnen gestaafd. Wat zijn moeder betreft, deze wordt nogal eens aangeduid als zijnde 'van Laon', en wel aangezien haar vader Her(i)bert graaf van Laon is geweest. Dit blijkt uit de ANN. REGN. FRANC. waarin bij het jaar 748 wordt vermeld "Pippinus coniugem duxit Bertradam cognomine Bertam, Cariberti Laudunensis comitis filiam". De 'Annales Prumienses' stellen echter "744. Coniunctio Pippini regis et Betrada regine". Hoe dan ook, of nu beide ouders gehuwd zijn in 744, 748 of 749, in elk geval zijn zij dus wettig gehuwd in  742 (geboortejaar van Karel) en vòòr 751 (geboortejaar van zijn broer Carloman). Karel de Grote was dus ter wereld gekomen als een voorkind. Ofschoon dat in die jaren geen beletsel vormde voor een troonsopvolging, was zulks ten tijde toen Eginhard schreef, onder de regering van Lodewijk de Vrome, minder gepast en werd dat door zijn biograaf dan ook niet met zoveel woorden vermeld. Zodoende schrijft deze in zijn cap. 4 enerzijds dat hij wegens gebrekkige informatie nalaat omtrent Karels geboorte en jeugd te berichten, maar stelt hij expliciet in zijn cap. 30 dat Karel in zijn 72ste levensjaar is overleden, hetgeen inhoudt dat hij in 742 werd geboren. Dag en maand blijken uit een, uit de eerste helft van de negende eeuw stammende, te Lorsch opgestelde kalender, waarin wij kunnen lezen "IIII. Non. Apr. Nativitas domni et gloriosissimi Karoli imperatoris et semper Augusti". Dat komt dus overeen met 2 april. Zodoende wordt dan ook thans als vaststaand aanvaard dat Karel is geboren op 2 april 742. De plaats is onzeker, aangezien het soms vermelde "Ingelheim" niet aantoonbaar is en berust op latere tradities. Zijn "onwettige" geboorte is wellicht ook (aldus Ganshof) een van de redenen weshalve Carloman zijn broer Karel onwelwillend gezind was. De partijdige Thegan (d.w.z. door dik en dun aanhanger van Lodewijk de Vrome) beweert voorts, om de opstandige kleinzoon Bernhard (zie generatie 3) zwart te maken, dat deze onwettig uit een concubine zou zijn geboren, hetgeen pertinent onjuist is, al is dan ook de naam van zijn moeder niet overgeleverd . Wat het overlijden van Karel de Grote betreft, de datum 28-1-814 en de plaats Aken zijn op meer dan een wijze gestaafd. Hij overleed vermoedelijk aan een pleuritis (Cabans, pag. 19). De ANN REG.FRANC. stellen "anno aetatis circiter septuagesimo primo, regni autem quadrage-simo septimo ex quo vero imperator et augustus appelatus est ann. XIIII, V. Kal. Febr. rebus humanis excessit". In zijn cap. 30 schrijft Kinhard ". . septimo postquam decubuit die, sacra communione percepta, decessit, anno aetatis suae septuagesimo secundo, et ex quo regnare cooperat quadragesimo septimo, V. Kal. Febr. "hora diei tertia" (d.i. op 28 januari 814 des morgens om negen uur). Hij citeert ook het grafschrift (cap. 31), dat volgens hem als volgt heeft geluid: "Sub hoc conditorio situm est corpus Karoli magni atque orthodoxi imperatoris, qui regnum Francorum nobiliter ampliavit et per annos XLVII feliciter rexit. Decessit septuagenarius anno Domini DCCC XIIII, Indictione VII, V. Kal. Febr ." Dat hij toen reeds als "de Grote" bekend stond, blijkt o.a. ook uit de wijze waarop Nithard in zijn "Historiae" zijn "liber 1" begint: "Karolus bene memoriaes et merito magnus imperator ab universis nationibus vocatus . . " (d .w.z. dat alle volkeren hem de grote keizer noemen). De wijze waarop hij werd begraven, is omstreden, zij het dan ook dat de versie in zittende houding op een troon gezeten, niet alleen onwaarschijnlijk, maar zeer zeker ook onjuist is. Zie daaromtrent de uitvoerige verhandeling van Helmut Beuman in Band IV (pag. 9-38) in het ook elders aangehaalde verzamelwerk "Karl der Grosse, Lebenswerk und Nachleben". In deze band zijn ook opgenomen enkele bijdragen met betrekking tot zijn "heiligverklaring" en "verering" (Erich Meuthen, "Karl der Grosse - Barbarossa - Aachen"; Robert Folz, "Aspects du culte liturgique de Saint Charlemagne en France"; Matthias Zender, "Die Verehrung des Hl. Karl im Gebiet des mittelalterlichen Reiches"). Karel werd namelijk op initiatief van keizer Frederik Barbarossa op 29 december 1165 te Aken met volmacht van de tegenpaus Paschalis 111 door de Keulse aartsbisschop Reinoud van Dassel heilig verklaard. Zijn graf en schrijn zijn meerdere keren geopend, laatstelijk werd zijn gebeente blootgelegd in aanwezigheid van diverse Europese autoriteiten, ten behoeve van dringende restauratie -werkzaamheden aan zijn schrijn, op zondag 30 januari 1983 na een plechtige dienst (het verslag daarvan kan men o.a. uitgebreid lezen in het "Informatiebulletin van het Bisdom Roermond", ll de Jg, no. 3, februari 1983 (pag. 14-15 met foto's verlucht). Wat Hildegard betreft: gezien zij (PAUI US UIACONUS) in het dertiende jaar van haar huwelijk overleed, moet haar huwelijk met Karel de Grote dateren uit 771 en wel v¢or 30 april. Haar herkomst van moederszijde uit het huis der hertogen van Alemannië staat vast, zie b.v. THECAN (cap. 6) ". . quae erat de cognatione Gotefridi ducis Alamannorum; Gotofridus dux genuit Huochingum, Huochingus genuit Nebi, Nebe genuit Immam; Imma vero genuit Hiltigardam beatissimam reginam". Hij vond kennelijk haar vader van geringe afkomst, zodat hij deze onvermeld liet. Tegenwoordig (o.a. Werner, Buhler, Hlawitscha) neemt men algemeen aan (mede aangezien b.v. een broer van Hildegard een graaf Gerold was), dat graaf Gerold 1 in de Vinzgouw haar vader is geweest. Expliciet is zulks echter niet documentair bewijsbaar. In de 19de eeuw stelde men als een mogelijk alternatief voor een "Adelhard, graaf in de Berchtolds-baar" (b.v. Karl Friedrich Vierordt, "Badische Geschichte bis zum Ende des Mittelalters". Tübingen 1865, S. 494, Tab. 2). Haar overlijdensdatum blijkt uit de ANN.REGN .FRANC. Voorts heeft Paulis Diaconus een door hem vermeld grafschrift voor haar gedicht. Haar geboortejaar is berekend op basis van diverse gegevens uit haar leven, tr. (1) met Himiltrudis . Uit dit huwelijk 2 kinderen, tr. (2) in 769, (gesch. in 771) met Desiderata van Longobardië. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (3) Aken [Duitsland] op 30 apr 771 met Hildegard in de Vinzgouw. Uit dit huwelijk 9 kinderen, tr. (4) Worms op 4 okt 783 met Fastrade van Francië. Uit dit huwelijk 2 dochters, tr. (6) voor 796 met Luitgarde van de Alamanen. Uit dit huwelijk geen kinderen, relatie (7) met Regina . Uit deze relatie 2 zonen, relatie (8) met Adallinda . Uit deze relatie een zoon, relatie (9) met Gersvinda van Saksen. Uit deze relatie een dochter, relatie (10) met Madelgard . Uit deze relatie een dochter.

Uit deze relatie een dochter:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Chrothais	*784		†814		30	0	0

Vader: Keizer Karel de Grote, zn. van Pippijn III de Korte (koning 751-768) en Bertrade van Laon, geb. Ingelheim bij Mainz [Duitsland] op 2 apr 748, ovl. Aken [Duitsland] op 28 jan 814, , Had voor zijn eerste huwelijk een kind bij een maîtresse. Dit kind had een bochel. Het is mogelijk geen toeval, dat Einhard, Karels biograaf, van de lijst van echtgenotes en maîtresses, die Karel in zijn latere levensjaren had de naam wegliet van zijn eerste maîtresse en het feit dat deze zoon nooit een functie in het koninkrijk kreeg. Koning der Franken, koning der Longobarden 774, keizer van het Romeinsche Rijk, door paus Leo III te Rome gekroond 25-12 -800. Karel de Grote, (zoon van Pippijn koning der Franken en Bertrada/Berta (van Laon)), geb. (eventueel volgens de traditie te Ingelheim) 2-4-742; Karel en zijn broer Carloman volgen hun vader Pippijn samen op, waarbij Karel in hoofdzaak Neustrië, Bourgondië en de Provence, en Carloman in hoofdzaak Austrasië krijgen; beiden worden gezalfd op 9-10-768, Karel te Noyon en Carloman te Soissons; na de dood van Carloman in 771 en onder het passeren van diens minderjarige zonen, wordt Karel de enige koning der Franken; hij wordt dan wederom gezalfd als zodanig te Corbeny; na een geslaagde veldtocht tegen zijn ex-schoonvader de koning der Longobarden, volgt in 774 zijn proclamatie tot koning der Longobarden; Karel was reeds met zijn vader Pippijn gezalfd tot koning, Saint-Denis 28-7-754, en tevens door paus Stephanus II verheven tot "patricius Romanorum", maar deze titel voert hij pas na zijn overwinning op de Longobarden; door paus Leo III tot keizer gekroond, Rome 25-12-800; laat dan zijn "patricius"-titel vallen; zijn uiteindelijke titulatuur wordt: "Karolus serenis-simus augustus a Deo coronatus magnus et pacificus imperator Romanum gubernans imperium et per misericordiam Dei rex Francorum et Longobar-dorum"; zijn (westers) keizerschap wordt in 812 door de Oostromeinse "basileus" Michael I Rhangabe erkend; overl. Aken 28-1-814, begr. ald. (Dom), tr. (3) 771 Hildegard; geb. 758; overl. 30-4-783, begr. Saint-Arnoul-de-Metz; dr. van (vermoedelijk) Gerold 1 graaf in de Vinzgouw, en (zeker) Imma/Hemma van Alemannië. Dat Karel de Grote een zoon was van Pippijn en van Bertrada/Berta wordt door meerdere bronnen gestaafd. Wat zijn moeder betreft, deze wordt nogal eens aangeduid als zijnde 'van Laon', en wel aangezien haar vader Her(i)bert graaf van Laon is geweest. Dit blijkt uit de ANN. REGN. FRANC. waarin bij het jaar 748 wordt vermeld "Pippinus coniugem duxit Bertradam cognomine Bertam, Cariberti Laudunensis comitis filiam". De 'Annales Prumienses' stellen echter "744. Coniunctio Pippini regis et Betrada regine". Hoe dan ook, of nu beide ouders gehuwd zijn in 744, 748 of 749, in elk geval zijn zij dus wettig gehuwd in  742 (geboortejaar van Karel) en vòòr 751 (geboortejaar van zijn broer Carloman). Karel de Grote was dus ter wereld gekomen als een voorkind. Ofschoon dat in die jaren geen beletsel vormde voor een troonsopvolging, was zulks ten tijde toen Eginhard schreef, onder de regering van Lodewijk de Vrome, minder gepast en werd dat door zijn biograaf dan ook niet met zoveel woorden vermeld. Zodoende schrijft deze in zijn cap. 4 enerzijds dat hij wegens gebrekkige informatie nalaat omtrent Karels geboorte en jeugd te berichten, maar stelt hij expliciet in zijn cap. 30 dat Karel in zijn 72ste levensjaar is overleden, hetgeen inhoudt dat hij in 742 werd geboren. Dag en maand blijken uit een, uit de eerste helft van de negende eeuw stammende, te Lorsch opgestelde kalender, waarin wij kunnen lezen "IIII. Non. Apr. Nativitas domni et gloriosissimi Karoli imperatoris et semper Augusti". Dat komt dus overeen met 2 april. Zodoende wordt dan ook thans als vaststaand aanvaard dat Karel is geboren op 2 april 742. De plaats is onzeker, aangezien het soms vermelde "Ingelheim" niet aantoonbaar is en berust op latere tradities. Zijn "onwettige" geboorte is wellicht ook (aldus Ganshof) een van de redenen weshalve Carloman zijn broer Karel onwelwillend gezind was. De partijdige Thegan (d.w.z. door dik en dun aanhanger van Lodewijk de Vrome) beweert voorts, om de opstandige kleinzoon Bernhard (zie generatie 3) zwart te maken, dat deze onwettig uit een concubine zou zijn geboren, hetgeen pertinent onjuist is, al is dan ook de naam van zijn moeder niet overgeleverd . Wat het overlijden van Karel de Grote betreft, de datum 28-1-814 en de plaats Aken zijn op meer dan een wijze gestaafd. Hij overleed vermoedelijk aan een pleuritis (Cabans, pag. 19). De ANN REG.FRANC. stellen "anno aetatis circiter septuagesimo primo, regni autem quadrage-simo septimo ex quo vero imperator et augustus appelatus est ann. XIIII, V. Kal. Febr. rebus humanis excessit". In zijn cap. 30 schrijft Kinhard ". . septimo postquam decubuit die, sacra communione percepta, decessit, anno aetatis suae septuagesimo secundo, et ex quo regnare cooperat quadragesimo septimo, V. Kal. Febr. "hora diei tertia" (d.i. op 28 januari 814 des morgens om negen uur). Hij citeert ook het grafschrift (cap. 31), dat volgens hem als volgt heeft geluid: "Sub hoc conditorio situm est corpus Karoli magni atque orthodoxi imperatoris, qui regnum Francorum nobiliter ampliavit et per annos XLVII feliciter rexit. Decessit septuagenarius anno Domini DCCC XIIII, Indictione VII, V. Kal. Febr ." Dat hij toen reeds als "de Grote" bekend stond, blijkt o.a. ook uit de wijze waarop Nithard in zijn "Historiae" zijn "liber 1" begint: "Karolus bene memoriaes et merito magnus imperator ab universis nationibus vocatus . . " (d .w.z. dat alle volkeren hem de grote keizer noemen). De wijze waarop hij werd begraven, is omstreden, zij het dan ook dat de versie in zittende houding op een troon gezeten, niet alleen onwaarschijnlijk, maar zeer zeker ook onjuist is. Zie daaromtrent de uitvoerige verhandeling van Helmut Beuman in Band IV (pag. 9-38) in het ook elders aangehaalde verzamelwerk "Karl der Grosse, Lebenswerk und Nachleben". In deze band zijn ook opgenomen enkele bijdragen met betrekking tot zijn "heiligverklaring" en "verering" (Erich Meuthen, "Karl der Grosse - Barbarossa - Aachen"; Robert Folz, "Aspects du culte liturgique de Saint Charlemagne en France"; Matthias Zender, "Die Verehrung des Hl. Karl im Gebiet des mittelalterlichen Reiches"). Karel werd namelijk op initiatief van keizer Frederik Barbarossa op 29 december 1165 te Aken met volmacht van de tegenpaus Paschalis 111 door de Keulse aartsbisschop Reinoud van Dassel heilig verklaard. Zijn graf en schrijn zijn meerdere keren geopend, laatstelijk werd zijn gebeente blootgelegd in aanwezigheid van diverse Europese autoriteiten, ten behoeve van dringende restauratie -werkzaamheden aan zijn schrijn, op zondag 30 januari 1983 na een plechtige dienst (het verslag daarvan kan men o.a. uitgebreid lezen in het "Informatiebulletin van het Bisdom Roermond", ll de Jg., no. 3, februari 1983 (pag. 14-15 met foto's verlucht). Wat Hildegard betreft: gezien zij (PAUI US UIACONUS) in het dertiende jaar van haar huwelijk overleed, moet haar huwelijk met Karel de Grote dateren uit 771 en wel v¢or 30 april. Haar herkomst van moederszijde uit het huis der hertogen van Alemannië staat vast, zie b.v. THECAN (cap. 6) ". . quae erat de cognatione Gotefridi ducis Alamannorum; Gotofridus dux genuit Huochingum, Huochingus genuit Nebi, Nebe genuit Immam; Imma vero genuit Hiltigardam beatissimam reginam". Hij vond kennelijk haar vader van geringe afkomst, zodat hij deze onvermeld liet. Tegenwoordig (o.a. Werner, Buhler, Hlawitscha) neemt men algemeen aan (mede aangezien b.v. een broer van Hildegard een graaf Gerold was), dat graaf Gerold 1 in de Vinzgouw haar vader is geweest. Expliciet is zulks echter niet documentair bewijsbaar. In de 19de eeuw stelde men als een mogelijk alternatief voor een "Adelhard, graaf in de Berchtolds-baar" (b.v. Karl Friedrich Vierordt, "Badische Geschichte bis zum Ende des Mittelalters". Tübingen 1865, S. 494, Tab. 2). Haar overlijdensdatum blijkt uit de ANN.REGN .FRANC. Voorts heeft Paulis Diaconus een door hem vermeld grafschrift voor haar gedicht. Haar geboortejaar is berekend op basis van diverse gegevens uit haar leven, tr. (1) met Himiltrudis . Uit dit huwelijk 2 kinderen., tr. (2) in 769, (gesch. in 771) met Desiderata van Longobardië. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (3) Aken [Duitsland] op 30 apr 771 met Hildegard in de Vinzgouw. Uit dit huwelijk 9 kinderen., tr. (4) Worms op 4 okt 783 met Fastrade van Francië. Uit dit huwelijk 2 dochters., tr. (6) voor 796 met Luitgarde van de Alamanen. Uit dit huwelijk geen kinderen, relatie (7) met Regina . Uit deze relatie 2 zonen., relatie (8) met Adallinda . Uit deze relatie een zoon., relatie (9) met Gersvinda van Saksen. Uit deze relatie een dochter., relatie (10) met Madelgard . Uit deze relatie een dochter., relatie (5).

• Moeder:
  Onbekend .

Vader: Keizer Karel de Grote, zn. van Pippijn III de Korte (koning 751-768) en Bertrade van Laon, geb. Ingelheim bij Mainz [Duitsland] op 2 apr 748, ovl. Aken [Duitsland] op 28 jan 814, , Had voor zijn eerste huwelijk een kind bij een maîtresse. Dit kind had een bochel. Het is mogelijk geen toeval, dat Einhard, Karels biograaf, van de lijst van echtgenotes en maîtresses, die Karel in zijn latere levensjaren had de naam wegliet van zijn eerste maîtresse en het feit dat deze zoon nooit een functie in het koninkrijk kreeg. Koning der Franken, koning der Longobarden 774, keizer van het Romeinsche Rijk, door paus Leo III te Rome gekroond 25-12 -800. Karel de Grote, (zoon van Pippijn koning der Franken en Bertrada/Berta (van Laon)), geb. (eventueel volgens de traditie te Ingelheim) 2-4-742; Karel en zijn broer Carloman volgen hun vader Pippijn samen op, waarbij Karel in hoofdzaak Neustrië, Bourgondië en de Provence, en Carloman in hoofdzaak Austrasië krijgen; beiden worden gezalfd op 9-10-768, Karel te Noyon en Carloman te Soissons; na de dood van Carloman in 771 en onder het passeren van diens minderjarige zonen, wordt Karel de enige koning der Franken; hij wordt dan wederom gezalfd als zodanig te Corbeny; na een geslaagde veldtocht tegen zijn ex-schoonvader de koning der Longobarden, volgt in 774 zijn proclamatie tot koning der Longobarden; Karel was reeds met zijn vader Pippijn gezalfd tot koning, Saint-Denis 28-7-754, en tevens door paus Stephanus II verheven tot "patricius Romanorum", maar deze titel voert hij pas na zijn overwinning op de Longobarden; door paus Leo III tot keizer gekroond, Rome 25-12-800; laat dan zijn "patricius"-titel vallen; zijn uiteindelijke titulatuur wordt: "Karolus serenis-simus augustus a Deo coronatus magnus et pacificus imperator Romanum gubernans imperium et per misericordiam Dei rex Francorum et Longobar-dorum"; zijn (westers) keizerschap wordt in 812 door de Oostromeinse "basileus" Michael I Rhangabe erkend; overl. Aken 28-1-814, begr. ald. (Dom), tr. (3) 771 Hildegard; geb. 758; overl. 30-4-783, begr. Saint-Arnoul-de-Metz; dr. van (vermoedelijk) Gerold 1 graaf in de Vinzgouw, en (zeker) Imma/Hemma van Alemannië. Dat Karel de Grote een zoon was van Pippijn en van Bertrada/Berta wordt door meerdere bronnen gestaafd. Wat zijn moeder betreft, deze wordt nogal eens aangeduid als zijnde 'van Laon', en wel aangezien haar vader Her(i)bert graaf van Laon is geweest. Dit blijkt uit de ANN. REGN. FRANC. waarin bij het jaar 748 wordt vermeld "Pippinus coniugem duxit Bertradam cognomine Bertam, Cariberti Laudunensis comitis filiam". De 'Annales Prumienses' stellen echter "744. Coniunctio Pippini regis et Betrada regine". Hoe dan ook, of nu beide ouders gehuwd zijn in 744, 748 of 749, in elk geval zijn zij dus wettig gehuwd in  742 (geboortejaar van Karel) en vòòr 751 (geboortejaar van zijn broer Carloman). Karel de Grote was dus ter wereld gekomen als een voorkind. Ofschoon dat in die jaren geen beletsel vormde voor een troonsopvolging, was zulks ten tijde toen Eginhard schreef, onder de regering van Lodewijk de Vrome, minder gepast en werd dat door zijn biograaf dan ook niet met zoveel woorden vermeld. Zodoende schrijft deze in zijn cap. 4 enerzijds dat hij wegens gebrekkige informatie nalaat omtrent Karels geboorte en jeugd te berichten, maar stelt hij expliciet in zijn cap. 30 dat Karel in zijn 72ste levensjaar is overleden, hetgeen inhoudt dat hij in 742 werd geboren. Dag en maand blijken uit een, uit de eerste helft van de negende eeuw stammende, te Lorsch opgestelde kalender, waarin wij kunnen lezen "IIII. Non. Apr. Nativitas domni et gloriosissimi Karoli imperatoris et semper Augusti". Dat komt dus overeen met 2 april. Zodoende wordt dan ook thans als vaststaand aanvaard dat Karel is geboren op 2 april 742. De plaats is onzeker, aangezien het soms vermelde "Ingelheim" niet aantoonbaar is en berust op latere tradities. Zijn "onwettige" geboorte is wellicht ook (aldus Ganshof) een van de redenen weshalve Carloman zijn broer Karel onwelwillend gezind was. De partijdige Thegan (d.w.z. door dik en dun aanhanger van Lodewijk de Vrome) beweert voorts, om de opstandige kleinzoon Bernhard (zie generatie 3) zwart te maken, dat deze onwettig uit een concubine zou zijn geboren, hetgeen pertinent onjuist is, al is dan ook de naam van zijn moeder niet overgeleverd . Wat het overlijden van Karel de Grote betreft, de datum 28-1-814 en de plaats Aken zijn op meer dan een wijze gestaafd. Hij overleed vermoedelijk aan een pleuritis (Cabans, pag. 19). De ANN REG.FRANC. stellen "anno aetatis circiter septuagesimo primo, regni autem quadrage-simo septimo ex quo vero imperator et augustus appelatus est ann. XIIII, V. Kal. Febr. rebus humanis excessit". In zijn cap. 30 schrijft Kinhard ". . septimo postquam decubuit die, sacra communione percepta, decessit, anno aetatis suae septuagesimo secundo, et ex quo regnare cooperat quadragesimo septimo, V. Kal. Febr. "hora diei tertia" (d.i. op 28 januari 814 des morgens om negen uur). Hij citeert ook het grafschrift (cap. 31), dat volgens hem als volgt heeft geluid: "Sub hoc conditorio situm est corpus Karoli magni atque orthodoxi imperatoris, qui regnum Francorum nobiliter ampliavit et per annos XLVII feliciter rexit. Decessit septuagenarius anno Domini DCCC XIIII, Indictione VII, V. Kal. Febr ." Dat hij toen reeds als "de Grote" bekend stond, blijkt o.a. ook uit de wijze waarop Nithard in zijn "Historiae" zijn "liber 1" begint: "Karolus bene memoriaes et merito magnus imperator ab universis nationibus vocatus . . " (d .w.z. dat alle volkeren hem de grote keizer noemen). De wijze waarop hij werd begraven, is omstreden, zij het dan ook dat de versie in zittende houding op een troon gezeten, niet alleen onwaarschijnlijk, maar zeer zeker ook onjuist is. Zie daaromtrent de uitvoerige verhandeling van Helmut Beuman in Band IV (pag. 9-38) in het ook elders aangehaalde verzamelwerk "Karl der Grosse, Lebenswerk und Nachleben". In deze band zijn ook opgenomen enkele bijdragen met betrekking tot zijn "heiligverklaring" en "verering" (Erich Meuthen, "Karl der Grosse - Barbarossa - Aachen"; Robert Folz, "Aspects du culte liturgique de Saint Charlemagne en France"; Matthias Zender, "Die Verehrung des Hl. Karl im Gebiet des mittelalterlichen Reiches"). Karel werd namelijk op initiatief van keizer Frederik Barbarossa op 29 december 1165 te Aken met volmacht van de tegenpaus Paschalis 111 door de Keulse aartsbisschop Reinoud van Dassel heilig verklaard. Zijn graf en schrijn zijn meerdere keren geopend, laatstelijk werd zijn gebeente blootgelegd in aanwezigheid van diverse Europese autoriteiten, ten behoeve van dringende restauratie -werkzaamheden aan zijn schrijn, op zondag 30 januari 1983 na een plechtige dienst (het verslag daarvan kan men o.a. uitgebreid lezen in het "Informatiebulletin van het Bisdom Roermond", ll de Jg., no. 3, februari 1983 (pag. 14-15 met foto's verlucht). Wat Hildegard betreft: gezien zij (PAUI US UIACONUS) in het dertiende jaar van haar huwelijk overleed, moet haar huwelijk met Karel de Grote dateren uit 771 en wel v¢or 30 april. Haar herkomst van moederszijde uit het huis der hertogen van Alemannië staat vast, zie b.v. THECAN (cap. 6) ". . quae erat de cognatione Gotefridi ducis Alamannorum; Gotofridus dux genuit Huochingum, Huochingus genuit Nebi, Nebe genuit Immam; Imma vero genuit Hiltigardam beatissimam reginam". Hij vond kennelijk haar vader van geringe afkomst, zodat hij deze onvermeld liet. Tegenwoordig (o.a. Werner, Buhler, Hlawitscha) neemt men algemeen aan (mede aangezien b.v. een broer van Hildegard een graaf Gerold was), dat graaf Gerold 1 in de Vinzgouw haar vader is geweest. Expliciet is zulks echter niet documentair bewijsbaar. In de 19de eeuw stelde men als een mogelijk alternatief voor een "Adelhard, graaf in de Berchtolds-baar" (b.v. Karl Friedrich Vierordt, "Badische Geschichte bis zum Ende des Mittelalters". Tübingen 1865, S. 494, Tab. 2). Haar overlijdensdatum blijkt uit de ANN.REGN .FRANC. Voorts heeft Paulis Diaconus een door hem vermeld grafschrift voor haar gedicht. Haar geboortejaar is berekend op basis van diverse gegevens uit haar leven, tr. (1) met Himiltrudis . Uit dit huwelijk 2 kinderen., tr. (2) in 769, (gesch. in 771) met Desiderata van Longobardië. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (4) Worms op 4 okt 783 met Fastrade van Francië. Uit dit huwelijk 2 dochters., relatie (5) met Onbekend . Uit deze relatie een dochter., tr. (6) voor 796 met Luitgarde van de Alamanen. Uit dit huwelijk geen kinderen, relatie (7) met Regina . Uit deze relatie 2 zonen., relatie (8) met Adallinda . Uit deze relatie een zoon., relatie (9) met Gersvinda van Saksen. Uit deze relatie een dochter., relatie (10) met Madelgard . Uit deze relatie een dochter., tr. (3) Aken [Duitsland] op 30 apr 771.

• Moeder:
  Hildegard (Houdiard) in de Vinzgouw (Hildegard von Alemannien), dr. van Gerold I graaf in de Vinzgouw en Imma der Alamannen (Hertogin der Alamannen), geb. in 758, ovl. Thionville (F) op 30 apr 783, begr. Saint-Arnoul bij Metz [Frankrijk].

Vader: Keizer Karel de Grote, zn. van Pippijn III de Korte (koning 751-768) en Bertrade van Laon, geb. Ingelheim bij Mainz [Duitsland] op 2 apr 748, ovl. Aken [Duitsland] op 28 jan 814, , Had voor zijn eerste huwelijk een kind bij een maîtresse. Dit kind had een bochel. Het is mogelijk geen toeval, dat Einhard, Karels biograaf, van de lijst van echtgenotes en maîtresses, die Karel in zijn latere levensjaren had de naam wegliet van zijn eerste maîtresse en het feit dat deze zoon nooit een functie in het koninkrijk kreeg. Koning der Franken, koning der Longobarden 774, keizer van het Romeinsche Rijk, door paus Leo III te Rome gekroond 25-12 -800. Karel de Grote, (zoon van Pippijn koning der Franken en Bertrada/Berta (van Laon)), geb. (eventueel volgens de traditie te Ingelheim) 2-4-742; Karel en zijn broer Carloman volgen hun vader Pippijn samen op, waarbij Karel in hoofdzaak Neustrië, Bourgondië en de Provence, en Carloman in hoofdzaak Austrasië krijgen; beiden worden gezalfd op 9-10-768, Karel te Noyon en Carloman te Soissons; na de dood van Carloman in 771 en onder het passeren van diens minderjarige zonen, wordt Karel de enige koning der Franken; hij wordt dan wederom gezalfd als zodanig te Corbeny; na een geslaagde veldtocht tegen zijn ex-schoonvader de koning der Longobarden, volgt in 774 zijn proclamatie tot koning der Longobarden; Karel was reeds met zijn vader Pippijn gezalfd tot koning, Saint-Denis 28-7-754, en tevens door paus Stephanus II verheven tot "patricius Romanorum", maar deze titel voert hij pas na zijn overwinning op de Longobarden; door paus Leo III tot keizer gekroond, Rome 25-12-800; laat dan zijn "patricius"-titel vallen; zijn uiteindelijke titulatuur wordt: "Karolus serenis-simus augustus a Deo coronatus magnus et pacificus imperator Romanum gubernans imperium et per misericordiam Dei rex Francorum et Longobar-dorum"; zijn (westers) keizerschap wordt in 812 door de Oostromeinse "basileus" Michael I Rhangabe erkend; overl. Aken 28-1-814, begr. ald. (Dom), tr. (3) 771 Hildegard; geb. 758; overl. 30-4-783, begr. Saint-Arnoul-de-Metz; dr. van (vermoedelijk) Gerold 1 graaf in de Vinzgouw, en (zeker) Imma/Hemma van Alemannië. Dat Karel de Grote een zoon was van Pippijn en van Bertrada/Berta wordt door meerdere bronnen gestaafd. Wat zijn moeder betreft, deze wordt nogal eens aangeduid als zijnde 'van Laon', en wel aangezien haar vader Her(i)bert graaf van Laon is geweest. Dit blijkt uit de ANN. REGN. FRANC. waarin bij het jaar 748 wordt vermeld "Pippinus coniugem duxit Bertradam cognomine Bertam, Cariberti Laudunensis comitis filiam". De 'Annales Prumienses' stellen echter "744. Coniunctio Pippini regis et Betrada regine". Hoe dan ook, of nu beide ouders gehuwd zijn in 744, 748 of 749, in elk geval zijn zij dus wettig gehuwd in  742 (geboortejaar van Karel) en vòòr 751 (geboortejaar van zijn broer Carloman). Karel de Grote was dus ter wereld gekomen als een voorkind. Ofschoon dat in die jaren geen beletsel vormde voor een troonsopvolging, was zulks ten tijde toen Eginhard schreef, onder de regering van Lodewijk de Vrome, minder gepast en werd dat door zijn biograaf dan ook niet met zoveel woorden vermeld. Zodoende schrijft deze in zijn cap. 4 enerzijds dat hij wegens gebrekkige informatie nalaat omtrent Karels geboorte en jeugd te berichten, maar stelt hij expliciet in zijn cap. 30 dat Karel in zijn 72ste levensjaar is overleden, hetgeen inhoudt dat hij in 742 werd geboren. Dag en maand blijken uit een, uit de eerste helft van de negende eeuw stammende, te Lorsch opgestelde kalender, waarin wij kunnen lezen "IIII. Non. Apr. Nativitas domni et gloriosissimi Karoli imperatoris et semper Augusti". Dat komt dus overeen met 2 april. Zodoende wordt dan ook thans als vaststaand aanvaard dat Karel is geboren op 2 april 742. De plaats is onzeker, aangezien het soms vermelde "Ingelheim" niet aantoonbaar is en berust op latere tradities. Zijn "onwettige" geboorte is wellicht ook (aldus Ganshof) een van de redenen weshalve Carloman zijn broer Karel onwelwillend gezind was. De partijdige Thegan (d.w.z. door dik en dun aanhanger van Lodewijk de Vrome) beweert voorts, om de opstandige kleinzoon Bernhard (zie generatie 3) zwart te maken, dat deze onwettig uit een concubine zou zijn geboren, hetgeen pertinent onjuist is, al is dan ook de naam van zijn moeder niet overgeleverd . Wat het overlijden van Karel de Grote betreft, de datum 28-1-814 en de plaats Aken zijn op meer dan een wijze gestaafd. Hij overleed vermoedelijk aan een pleuritis (Cabans, pag. 19). De ANN REG.FRANC. stellen "anno aetatis circiter septuagesimo primo, regni autem quadrage-simo septimo ex quo vero imperator et augustus appelatus est ann. XIIII, V. Kal. Febr. rebus humanis excessit". In zijn cap. 30 schrijft Kinhard ". . septimo postquam decubuit die, sacra communione percepta, decessit, anno aetatis suae septuagesimo secundo, et ex quo regnare cooperat quadragesimo septimo, V. Kal. Febr. "hora diei tertia" (d.i. op 28 januari 814 des morgens om negen uur). Hij citeert ook het grafschrift (cap. 31), dat volgens hem als volgt heeft geluid: "Sub hoc conditorio situm est corpus Karoli magni atque orthodoxi imperatoris, qui regnum Francorum nobiliter ampliavit et per annos XLVII feliciter rexit. Decessit septuagenarius anno Domini DCCC XIIII, Indictione VII, V. Kal. Febr ." Dat hij toen reeds als "de Grote" bekend stond, blijkt o.a. ook uit de wijze waarop Nithard in zijn "Historiae" zijn "liber 1" begint: "Karolus bene memoriaes et merito magnus imperator ab universis nationibus vocatus . . " (d .w.z. dat alle volkeren hem de grote keizer noemen). De wijze waarop hij werd begraven, is omstreden, zij het dan ook dat de versie in zittende houding op een troon gezeten, niet alleen onwaarschijnlijk, maar zeer zeker ook onjuist is. Zie daaromtrent de uitvoerige verhandeling van Helmut Beuman in Band IV (pag. 9-38) in het ook elders aangehaalde verzamelwerk "Karl der Grosse, Lebenswerk und Nachleben". In deze band zijn ook opgenomen enkele bijdragen met betrekking tot zijn "heiligverklaring" en "verering" (Erich Meuthen, "Karl der Grosse - Barbarossa - Aachen"; Robert Folz, "Aspects du culte liturgique de Saint Charlemagne en France"; Matthias Zender, "Die Verehrung des Hl. Karl im Gebiet des mittelalterlichen Reiches"). Karel werd namelijk op initiatief van keizer Frederik Barbarossa op 29 december 1165 te Aken met volmacht van de tegenpaus Paschalis 111 door de Keulse aartsbisschop Reinoud van Dassel heilig verklaard. Zijn graf en schrijn zijn meerdere keren geopend, laatstelijk werd zijn gebeente blootgelegd in aanwezigheid van diverse Europese autoriteiten, ten behoeve van dringende restauratie -werkzaamheden aan zijn schrijn, op zondag 30 januari 1983 na een plechtige dienst (het verslag daarvan kan men o.a. uitgebreid lezen in het "Informatiebulletin van het Bisdom Roermond", ll de Jg., no. 3, februari 1983 (pag. 14-15 met foto's verlucht). Wat Hildegard betreft: gezien zij (PAUI US UIACONUS) in het dertiende jaar van haar huwelijk overleed, moet haar huwelijk met Karel de Grote dateren uit 771 en wel v¢or 30 april. Haar herkomst van moederszijde uit het huis der hertogen van Alemannië staat vast, zie b.v. THECAN (cap. 6) ". . quae erat de cognatione Gotefridi ducis Alamannorum; Gotofridus dux genuit Huochingum, Huochingus genuit Nebi, Nebe genuit Immam; Imma vero genuit Hiltigardam beatissimam reginam". Hij vond kennelijk haar vader van geringe afkomst, zodat hij deze onvermeld liet. Tegenwoordig (o.a. Werner, Buhler, Hlawitscha) neemt men algemeen aan (mede aangezien b.v. een broer van Hildegard een graaf Gerold was), dat graaf Gerold 1 in de Vinzgouw haar vader is geweest. Expliciet is zulks echter niet documentair bewijsbaar. In de 19de eeuw stelde men als een mogelijk alternatief voor een "Adelhard, graaf in de Berchtolds-baar" (b.v. Karl Friedrich Vierordt, "Badische Geschichte bis zum Ende des Mittelalters". Tübingen 1865, S. 494, Tab. 2). Haar overlijdensdatum blijkt uit de ANN.REGN .FRANC. Voorts heeft Paulis Diaconus een door hem vermeld grafschrift voor haar gedicht. Haar geboortejaar is berekend op basis van diverse gegevens uit haar leven, tr. (1) met Himiltrudis . Uit dit huwelijk 2 kinderen., tr. (2) in 769, (gesch. in 771) met Desiderata van Longobardië. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (4) Worms op 4 okt 783 met Fastrade van Francië. Uit dit huwelijk 2 dochters., relatie (5) met Onbekend . Uit deze relatie een dochter., tr. (6) voor 796 met Luitgarde van de Alamanen. Uit dit huwelijk geen kinderen, relatie (7) met Regina . Uit deze relatie 2 zonen., relatie (8) met Adallinda . Uit deze relatie een zoon., relatie (9) met Gersvinda van Saksen. Uit deze relatie een dochter., relatie (10) met Madelgard . Uit deze relatie een dochter., tr. (3) Aken [Duitsland] op 30 apr 771.

• Moeder:
  Hildegard (Houdiard) in de Vinzgouw (Hildegard von Alemannien), dr. van Gerold I graaf in de Vinzgouw en Imma der Alamannen (Hertogin der Alamannen), geb. in 758, ovl. Thionville (F) op 30 apr 783, begr. Saint-Arnoul bij Metz [Frankrijk].

Vader: Keizer Karel de Grote, zn. van Pippijn III de Korte (koning 751-768) en Bertrade van Laon, geb. Ingelheim bij Mainz [Duitsland] op 2 apr 748, ovl. Aken [Duitsland] op 28 jan 814, , Had voor zijn eerste huwelijk een kind bij een maîtresse. Dit kind had een bochel. Het is mogelijk geen toeval, dat Einhard, Karels biograaf, van de lijst van echtgenotes en maîtresses, die Karel in zijn latere levensjaren had de naam wegliet van zijn eerste maîtresse en het feit dat deze zoon nooit een functie in het koninkrijk kreeg. Koning der Franken, koning der Longobarden 774, keizer van het Romeinsche Rijk, door paus Leo III te Rome gekroond 25-12 -800. Karel de Grote, (zoon van Pippijn koning der Franken en Bertrada/Berta (van Laon)), geb. (eventueel volgens de traditie te Ingelheim) 2-4-742; Karel en zijn broer Carloman volgen hun vader Pippijn samen op, waarbij Karel in hoofdzaak Neustrië, Bourgondië en de Provence, en Carloman in hoofdzaak Austrasië krijgen; beiden worden gezalfd op 9-10-768, Karel te Noyon en Carloman te Soissons; na de dood van Carloman in 771 en onder het passeren van diens minderjarige zonen, wordt Karel de enige koning der Franken; hij wordt dan wederom gezalfd als zodanig te Corbeny; na een geslaagde veldtocht tegen zijn ex-schoonvader de koning der Longobarden, volgt in 774 zijn proclamatie tot koning der Longobarden; Karel was reeds met zijn vader Pippijn gezalfd tot koning, Saint-Denis 28-7-754, en tevens door paus Stephanus II verheven tot "patricius Romanorum", maar deze titel voert hij pas na zijn overwinning op de Longobarden; door paus Leo III tot keizer gekroond, Rome 25-12-800; laat dan zijn "patricius"-titel vallen; zijn uiteindelijke titulatuur wordt: "Karolus serenis-simus augustus a Deo coronatus magnus et pacificus imperator Romanum gubernans imperium et per misericordiam Dei rex Francorum et Longobar-dorum"; zijn (westers) keizerschap wordt in 812 door de Oostromeinse "basileus" Michael I Rhangabe erkend; overl. Aken 28-1-814, begr. ald. (Dom), tr. (3) 771 Hildegard; geb. 758; overl. 30-4-783, begr. Saint-Arnoul-de-Metz; dr. van (vermoedelijk) Gerold 1 graaf in de Vinzgouw, en (zeker) Imma/Hemma van Alemannië. Dat Karel de Grote een zoon was van Pippijn en van Bertrada/Berta wordt door meerdere bronnen gestaafd. Wat zijn moeder betreft, deze wordt nogal eens aangeduid als zijnde 'van Laon', en wel aangezien haar vader Her(i)bert graaf van Laon is geweest. Dit blijkt uit de ANN. REGN. FRANC. waarin bij het jaar 748 wordt vermeld "Pippinus coniugem duxit Bertradam cognomine Bertam, Cariberti Laudunensis comitis filiam". De 'Annales Prumienses' stellen echter "744. Coniunctio Pippini regis et Betrada regine". Hoe dan ook, of nu beide ouders gehuwd zijn in 744, 748 of 749, in elk geval zijn zij dus wettig gehuwd in  742 (geboortejaar van Karel) en vòòr 751 (geboortejaar van zijn broer Carloman). Karel de Grote was dus ter wereld gekomen als een voorkind. Ofschoon dat in die jaren geen beletsel vormde voor een troonsopvolging, was zulks ten tijde toen Eginhard schreef, onder de regering van Lodewijk de Vrome, minder gepast en werd dat door zijn biograaf dan ook niet met zoveel woorden vermeld. Zodoende schrijft deze in zijn cap. 4 enerzijds dat hij wegens gebrekkige informatie nalaat omtrent Karels geboorte en jeugd te berichten, maar stelt hij expliciet in zijn cap. 30 dat Karel in zijn 72ste levensjaar is overleden, hetgeen inhoudt dat hij in 742 werd geboren. Dag en maand blijken uit een, uit de eerste helft van de negende eeuw stammende, te Lorsch opgestelde kalender, waarin wij kunnen lezen "IIII. Non. Apr. Nativitas domni et gloriosissimi Karoli imperatoris et semper Augusti". Dat komt dus overeen met 2 april. Zodoende wordt dan ook thans als vaststaand aanvaard dat Karel is geboren op 2 april 742. De plaats is onzeker, aangezien het soms vermelde "Ingelheim" niet aantoonbaar is en berust op latere tradities. Zijn "onwettige" geboorte is wellicht ook (aldus Ganshof) een van de redenen weshalve Carloman zijn broer Karel onwelwillend gezind was. De partijdige Thegan (d.w.z. door dik en dun aanhanger van Lodewijk de Vrome) beweert voorts, om de opstandige kleinzoon Bernhard (zie generatie 3) zwart te maken, dat deze onwettig uit een concubine zou zijn geboren, hetgeen pertinent onjuist is, al is dan ook de naam van zijn moeder niet overgeleverd . Wat het overlijden van Karel de Grote betreft, de datum 28-1-814 en de plaats Aken zijn op meer dan een wijze gestaafd. Hij overleed vermoedelijk aan een pleuritis (Cabans, pag. 19). De ANN REG.FRANC. stellen "anno aetatis circiter septuagesimo primo, regni autem quadrage-simo septimo ex quo vero imperator et augustus appelatus est ann. XIIII, V. Kal. Febr. rebus humanis excessit". In zijn cap. 30 schrijft Kinhard ". . septimo postquam decubuit die, sacra communione percepta, decessit, anno aetatis suae septuagesimo secundo, et ex quo regnare cooperat quadragesimo septimo, V. Kal. Febr. "hora diei tertia" (d.i. op 28 januari 814 des morgens om negen uur). Hij citeert ook het grafschrift (cap. 31), dat volgens hem als volgt heeft geluid: "Sub hoc conditorio situm est corpus Karoli magni atque orthodoxi imperatoris, qui regnum Francorum nobiliter ampliavit et per annos XLVII feliciter rexit. Decessit septuagenarius anno Domini DCCC XIIII, Indictione VII, V. Kal. Febr ." Dat hij toen reeds als "de Grote" bekend stond, blijkt o.a. ook uit de wijze waarop Nithard in zijn "Historiae" zijn "liber 1" begint: "Karolus bene memoriaes et merito magnus imperator ab universis nationibus vocatus . . " (d .w.z. dat alle volkeren hem de grote keizer noemen). De wijze waarop hij werd begraven, is omstreden, zij het dan ook dat de versie in zittende houding op een troon gezeten, niet alleen onwaarschijnlijk, maar zeer zeker ook onjuist is. Zie daaromtrent de uitvoerige verhandeling van Helmut Beuman in Band IV (pag. 9-38) in het ook elders aangehaalde verzamelwerk "Karl der Grosse, Lebenswerk und Nachleben". In deze band zijn ook opgenomen enkele bijdragen met betrekking tot zijn "heiligverklaring" en "verering" (Erich Meuthen, "Karl der Grosse - Barbarossa - Aachen"; Robert Folz, "Aspects du culte liturgique de Saint Charlemagne en France"; Matthias Zender, "Die Verehrung des Hl. Karl im Gebiet des mittelalterlichen Reiches"). Karel werd namelijk op initiatief van keizer Frederik Barbarossa op 29 december 1165 te Aken met volmacht van de tegenpaus Paschalis 111 door de Keulse aartsbisschop Reinoud van Dassel heilig verklaard. Zijn graf en schrijn zijn meerdere keren geopend, laatstelijk werd zijn gebeente blootgelegd in aanwezigheid van diverse Europese autoriteiten, ten behoeve van dringende restauratie -werkzaamheden aan zijn schrijn, op zondag 30 januari 1983 na een plechtige dienst (het verslag daarvan kan men o.a. uitgebreid lezen in het "Informatiebulletin van het Bisdom Roermond", ll de Jg., no. 3, februari 1983 (pag. 14-15 met foto's verlucht). Wat Hildegard betreft: gezien zij (PAUI US UIACONUS) in het dertiende jaar van haar huwelijk overleed, moet haar huwelijk met Karel de Grote dateren uit 771 en wel v¢or 30 april. Haar herkomst van moederszijde uit het huis der hertogen van Alemannië staat vast, zie b.v. THECAN (cap. 6) ". . quae erat de cognatione Gotefridi ducis Alamannorum; Gotofridus dux genuit Huochingum, Huochingus genuit Nebi, Nebe genuit Immam; Imma vero genuit Hiltigardam beatissimam reginam". Hij vond kennelijk haar vader van geringe afkomst, zodat hij deze onvermeld liet. Tegenwoordig (o.a. Werner, Buhler, Hlawitscha) neemt men algemeen aan (mede aangezien b.v. een broer van Hildegard een graaf Gerold was), dat graaf Gerold 1 in de Vinzgouw haar vader is geweest. Expliciet is zulks echter niet documentair bewijsbaar. In de 19de eeuw stelde men als een mogelijk alternatief voor een "Adelhard, graaf in de Berchtolds-baar" (b.v. Karl Friedrich Vierordt, "Badische Geschichte bis zum Ende des Mittelalters". Tübingen 1865, S. 494, Tab. 2). Haar overlijdensdatum blijkt uit de ANN.REGN .FRANC. Voorts heeft Paulis Diaconus een door hem vermeld grafschrift voor haar gedicht. Haar geboortejaar is berekend op basis van diverse gegevens uit haar leven, tr. (2) in 769, (gesch. in 771) met Desiderata van Longobardië. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (3) met Hildegard in de Vinzgouw. Uit dit huwelijk 9 kinderen., tr. (4) Worms op 4 okt 783 met Fastrade van Francië. Uit dit huwelijk 2 dochters., relatie (5) met Onbekend . Uit deze relatie een dochter., tr. (6) voor 796 met Luitgarde van de Alamanen. Uit dit huwelijk geen kinderen, relatie (7) met Regina . Uit deze relatie 2 zonen., relatie (8) met Adallinda . Uit deze relatie een zoon., relatie (9) met Gersvinda van Saksen. Uit deze relatie een dochter., relatie (10) met Madelgard . Uit deze relatie een dochter., tr. (1).

• Moeder:
  Himiltrudis (Chimiltrudis, Amautru) , ovl. na 768.

• Vader:
  Jan Pietersz van Toornvliet (van Thoornvliet), zn. van Pieter Leendertsz van Thoornvliet en Lijsbeth Jans van Gaeysbeeck, ged. Leiden (Hooglandse Kerk) op 6 feb 1639 (getuigen: Philippina Jans (zus van zijn vrouw??) en Tryntgen van Dale  (nichtje Trijntge Jans??)), warmoezier, ondertrouw getuige van zijn broer Jacob Pietersz van Toorenvliet en Aryantgen Jacobs van Brouckercke Leiden op 20 jul 1663, ondertrouw getuige van zijn broer Wilboort Pietersz van Thoornvliet en Annetgen Machtels Leiden op 25 jul 1663, wonend: Zuytsijde aan de oude vergrotinge te Leiden op 23 apr 1658, otr. Leiden op 5 apr 1658 (getuige: zijn moeders andere man Stoffel Robbertsz, stiefvader bruidegom)¹, tr. Leiden (Pancraskerk) op 23 apr 1658 (getuige: zijn moeders andere man Stoffel Robbertsz, stiefvader).

• Moeder:
  Beatrix Jacobsdr van der Meer (Bejateris van Toornvliet Beatris), dr. van Jacob Lourisz van der Meer (Fusteinwerker (1626), baggeraar (1655), baggerman (1662)) en Grietje Mahieus, ged. Leiden (Hooglandse Kerk) op 1 aug 1638 (getuigen: Andries Mathieusz en Beatris Centen), ovl. na jul 1725.

otr. (1) Leiden op 20 apr 1685², tr. Leiden op 13 mei 1685
met

Barber Jansz Baertje (Barber Jans, Barbara Jansze) de Neij (de Nij, de Meij, de Mey, Denij, Deneij, Deny, Denijs, den Rij), dr. van Jan Hendrik van der Meij (postegieter) en Annetie Philips van Pynacker, ged. Leiden (Marekerk) op 28 jan 1657 (getuige: Jeroen van der My, Claese van Pynacker, Trijntje van der My), ondertrouw getuige van Jan Smagge en haar dochter Beatrix van Toornvliet Leiden op 17 jun 1713, doopgetuige van haar kleinzoon Pieter Smagge Leiden (Pieterskerk) op 27 apr 1718, doopgetuige van haar kleindochter Glaude Smagge Leiden (Hooglandse Kerk) op 25 dec 1713, doopgetuige van Pieter Waalwijk Leiden (Hooglandse Kerk) op 1 mei 1708, woont aan de Haven te Leiden op 20 apr 1685, geboortegetuige van Pieter Waalwijk, doopgetuige van haar kleinzoon Jan van Toorenvliet Leiden (Hooglandse Kerk) op 29 dec 1718, geboortegetuige van Elisabeth van Waalwijk op 27 sep 1705, ovl. Leiden op 2 sep 1721.

Uit dit huwelijk 6 kinderen:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Jan	~1687	Leiden (Loodskerk)	†1736		48	1	7
2	Beatrix	~1689	Leiden (Loodskerk)	†1730		41	1	4
3	Jannetie	~1693	Leiden (Hooglandse Kerk)				0	0
4	Grietje	~1697	Leiden (Loodskerk)	†1761	Leiden	64	1	6
5	Cornelis	*1708	Leiden				0	0
6	Johannes	~1687	Leiden (Loodskerk)				0	0

tr. (2) Leiden op 25 feb 1725
met

Klara Willems (Klaartie) Willems Heemskerken, geb. Leiden, ovl. Leiden op 25 mrt 1744, otr. (2) Leiden op 25 mrt 1702 met Andries Bartholomeus Tiebout (Tibout). Uit dit huwelijk 2 kinderen.

Bronnen:

1.	K.O. register Q Leiden (T 084), RA Leiden, DTB Leiden, Q 16, NH, Leiden, van 1657 tot 1661 (5 apr 1658 blz. 113)
2.	K.O. register Y Leiden (T 080), RA Leiden, DTB Leiden, Y 23, NH, Leiden, van 1575 tot 1795 (20 apr 1685 blz. 230)

• Vader:
  Jan Hendrik van der Meij, zn. van Hendrick van der Meij, geb. Leiden circa 1622, postegieter,
  , het is vooralsnog niet hard te maken dat Jan Hendrik van der Meij en Annetge Pijnakers werkelijk de ouders van Barber Jans de Mij zijn, die op haar beurt in 1685 met Jan Jans van Toorenvliet trouwt. Twee andere navorsers wezen dit paar reeds als haar ouders aan, maar er zijn sterke twijfels. Ten eerste zijn er nogal wat dochters die Barber/Baertje de Mij heten en gewoonlijk wordt Barber trouwens als Barber Jans Denij aangeduid. Via Denijs valt niets te ontdekken wat op ouderschap over Barber kan wijzen. Alleen de twee feiten dat Barber’s vader Jan heet en dat zij in Leiden geboren is, wijzen in de richting van het bovengenoemde paar. Bij haar huwelijk wordt zij vergezeld door haar meutje Geertje Leenderts. Blijkbaar is Barber’s moeder al overleden. Kijken we echter naar alle bruiden met naam Geertje Leenderts binnen een logisch tijdvak, dan geeft geen enkel huwelijk echt houvast. Voorzover is na te gaan, verschijnt Barber’s familie niet bij de dopen van haar kinderen en zij met haar man niet bij die van hen. Maar boven alles staat voor mij als belangrijkste vraag centraal: Wat moet een dochter uit een welvarende en tamelijk artistieke familie in ’s hemelsnaam met een jongen die werkt op een baggerschuit?, otr. Leiden op 6 apr 1646¹.

• Moeder:
  Annetie Philips (Annetjen) van Pynacker, dr. van Philip van Pynacker, geb. Pijnacker, doopgetuige van haar kleinzoon Philips van der Mij Warmond op 5 dec 1688.

otr. Leiden op 20 apr 1685², tr. Leiden op 13 mei 1685
met

Jan Jansze van Toornvliet (van Toorenvliet, Toornvlied), zn. van Jan Pietersz van Toornvliet (warmoezier) en Beatrix Jacobsdr van der Meer, ged. Leiden (Hooglandse Kerk) op 3 jun 1663 (getuigen: Lowijs Jacobsdr en Hester Frans), baggerman, doopgetuige van zijn kleindochter Marijtje van Toorenvliet Leiden (Hooglandse Kerk) op 27 apr 1713, doopgetuige van zijn kleindochter Neeltje van Torenvliet Leiden (Hooglandse Kerk) op 9 jul 1716, doopgetuige van zijn kleinzoon Jan van Toorenvliet Leiden (Hooglandse Kerk) op 29 dec 1718, doopgetuige van zijn kleindochter Neeltje van Toorenvliet Leiden (Pieterskerk) op 7 aug 1722, doopgetuige van zijn kleindochter Jannetje van Toorenvliet Leiden (Loodskerk) op 8 jul 1731, doopgetuige van zijn kleinzoon Pieter Wullaart Leiden (Hooglandse Kerk) op 21 sep 1723, doopgetuige van zijn kleinzoon Pieter Smagge Leiden (Pieterskerk) op 27 apr 1718, doopgetuige van zijn kleindochter Glaude Smagge Leiden (Hooglandse Kerk) op 25 dec 1713, doopgetuige van Pieter Waalwijk Leiden (Hooglandse Kerk) op 1 mei 1708, ondertrouw getuige van zijn zoon Jan van Toorenvliet en Geertje Claas van Poelgeest, woont aan de Zijlpoort Leiden in apr 1685, aan de Zijpoort te Leiden op 20 apr 1685, geboortegetuige van Elisabeth van Waalwijk op 27 sep 1705, geboortegetuige van Pieter Waalwijk op 1 mei 1708, ovl. Leiden op 1 nov 1737,
, op 13 dec 1717 erkent hij een restschuld van 120 gulden voor de bouw van een baggerschip aan Tannetje Cornelis Reus, wed. van Frans van Eijck, die hij in twee termijnen zal aflossen zonder interest. Jan ondertekent met een kruisje, tr. (2) met Klara Willems Heemskerken. Uit dit huwelijk geen kinderen.

Uit dit huwelijk 6 kinderen:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Jan	~1687	Leiden (Loodskerk)	†1736		48	1	7
2	Beatrix	~1689	Leiden (Loodskerk)	†1730		41	1	4
3	Jannetie	~1693	Leiden (Hooglandse Kerk)				0	0
4	Grietje	~1697	Leiden (Loodskerk)	†1761	Leiden	64	1	6
5	Cornelis	*1708	Leiden				0	0
6	Johannes	~1687	Leiden (Loodskerk)				0	0

Bronnen:

1.	K.O. register N Leiden (T 082), RA Leiden, DTB Leiden, N 13, NH, Leiden, van 1642 tot 1647 (6 apr 1646 blz. 203)
2.	K.O. register Y Leiden (T 080), RA Leiden, DTB Leiden, Y 23, NH, Leiden, van 1575 tot 1795 (20 apr 1685 blz. 230)

• Vader:
  Anthonius Franciscus Ooms, zn. van Franciscus Ooms en Willemina van Avendonk, ged. Vught op 4 feb 1753, ovl. Vught in okt 1794, tr. Vught op 6 feb 1785.

• Moeder:
  Engelina Arnoldus van den Biggelaar, ged. Vught op 24 mrt 1755, ovl. op 18 mrt 1802, begr. Vught, relatie (2) met Johannes van der Aa. Uit deze relatie geen kinderen.

tr. Tilburg op 15 jun 1814
met

Johanna Dorothea Venmans, ged. Tilburg op 27 sep 1779, ovl. Tilburg op 5 jan 1858, relatie (1) met Christiaan de Hoon. Uit deze relatie geen kinderen.

Uit dit huwelijk 2 zonen:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Adriana	*1817	Tilburg	†1910	Den Haag	93	1	0
2	Petrus	*1820	Tilburg	†1905	Sint-Michielsgestel	84	1	6

• Vader:
  Wilhelmus Ooms, zn. van Anthonius Franciscus Ooms en Engelina Arnoldus van den Biggelaar, geb. Tilburg in jun 1785, ovl. Tilburg op 5 feb 1821, tr. Tilburg op 15 jun 1814.

• Moeder:
  Johanna Dorothea Venmans, ged. Tilburg op 27 sep 1779, ovl. Tilburg op 5 jan 1858, relatie (1) met Christiaan de Hoon. Uit deze relatie geen kinderen.

tr. Den Haag op 1 mei 1844
met

Franciscus Wilhelmus de Kort, geb. Oosterhout op 15 apr 1813, ovl. Den Haag op 26 aug 1889

tr. Den Haag op 1 mei 1844
met

Adriana Francisca Ooms, zn. van Wilhelmus Ooms en Johanna Dorothea Venmans, geb. Tilburg op 20 mrt 1817, ovl. Den Haag op 12 jul 1910