tr. (1) München [Duitsland] op 6 okt 1259
met
Meinhard II van Karinthië, zn. van Meinhard I van Gorizia-Tirol en Adelheid van Tirol, geb. circa 1238, ovl. op 1 nov 1295.
Meinhard II van Karinthië.
Graaf van Gorizia en van Tirol (Meinhard IV, 1258-1295), Hertog van Karinthië (1286-1295).
Meinhard II (?, rond 1238 - Greifenburg 1 november 1295), lid van het Huis der Meinhardijnen, was graaf (als Meinhard IV) van Gorizia en Tirol en hertog van Karinthië (1286-1295). Hij was een vorst van betekenis in de 13e eeuw en grondlegger van het zelfstandige land Tirol.
Als zoon van graaf Meinhard I erfde hij in 1271 het graafschap Tirol. Zijn broer Albert kreeg de bezittingen in Friuli, Istrië, Karinthië en in het Pustertal. Hij werd beroemd door het laten slaan van de Zwainziger, het eerste Duitse grote zilveren muntstuk, dat veelvuldig vervalst werd. Hij steunde Rudolf I in diens heerschappijdispuut met koning Ottokar II van Bohemen en werd als beloning daarvoor in 1286 tot rijksvorst verheven en hem werd het hertogdom Karinthië toebedeeld.
Samen met zijn echtgenote Elisabeth van Beieren, de weduwe van Koenraad IV van Hohenstaufen, stichtte hij het Cisterciënzerssticht in Stams in Tirol, waar zich ook zijn graf bevindt. Zijn dochter Elisabeth trouwde Albrecht I, de Duitse koning tussen 1298 en 1308, en werd stammoeder van alle latere leden van het geslacht Habsburg. Door zijn onderwerping van de vorstbisdommen Trente (Italiaans: Trento) en Brixen (Italiaans: Bressanone) geldt hij als eigenlijke grondlegger van het land Tirol.
Uit dit huwelijk 6 kinderen, waaronder:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Elisabeth | *1262 | München [Duitsland] | †1312 | Königsfelden [Zwitserland] | 50 | 1 | 12 |
tr. (2) Vohburg an der Donau [Duitsland] op 1 sep 1246
met
Koenraad IV van Hohenstaufen, geb. Andria [Italië] op 25 apr 1228, ovl. Lavello [Italië] op 21 mei 1254.
tr. Vohburg an der Donau [Duitsland] op 1 sep 1246
met
Elisabeth van Beieren, dr. van Otto II (der Erlauchte) Hertog van Beieren (paltsgraaf aan de Rijn) en Agnes Welf van de Palts, geb. Landshut circa 1227, ovl. Schenna [Italië] op 9 okt 1273.
Elisabeth van Beieren.
Elisabeth van Beieren (Landshut, circa 1227 - Schenna, 9 oktober 1273) was van 1246 tot 1254 Rooms-Duits koningin. Ze behoorde tot het huis Wittelsbach.
Elisabeth werd geboren in het kasteel Trausnitz in Landshut als oudste dochter van hertog Otto II van Beieren en diens gemalin Agnes van de Palts, dochter van paltsgraaf aan de Rijn Hendrik V van Brunswijk.
In 1231 werd haar vader hertog van Beieren en paltsgraaf aan de Rijn. In het conflict tussen keizer Frederik II van het Heilige Roomse Rijk en de Romeinse Curie, koos Otto II oorspronkelijk de zijde van de paus, maar in 1241 veranderde hij van kant en koos hij de zijde van keizer Frederik II.
Oorspronkelijk had haar vader Elisabeth verloofd met hertog Frederik II van Oostenrijk.
Doordat Otto een alliantie met keizer Frederik II gesloten had, besloot hij de verloving te verbreken en verloofde hij haar met de zoon van Frederik II, Koenraad IV, vanaf 1237 Rooms-Duits koning, vanaf 1228 koning van Jeruzalem en vanaf 1235 hertog van Zwaben.
Op 1 september 1246 huwden Koenraad IV en Elisabeth in Vohburg, ondanks sterke protesten van pauselijk legaat Albert von Behaim. Ze kregen een zoon:.
Konradijn (1252-1268), koning van Jeruzalem, koning van Sicilië en hertog van Zwaben.
Na de dood van haar echtgenoot en het daaropvolgende Interregnum, probeerde Elisabeth de rechten van haar zoon te verzekeren, gesteund door broers, hertogen Lodewijk II en Hendrik XIII van Beieren.
Op 6 oktober 1259 hertrouwde Elisabeth in München met graaf Meinhard II van Gorizia-Tirol, die vanaf 1286 ook hertog van Karinthië was en die tien jaar jonger dan haar was. Ze kregen volgende kinderen:.
Elisabeth (±1262-1313), huwde in 1276 met Albrecht I van Habsburg, hertog van Oostenrijk en Rooms-Duits koning.
tr. circa 1237
met
Adelheid van Tirol, dr. van Abert IV van Tirol en Uta Frontenhausen-Lechsgemünd van, geb. in 1219, ovl. in 1279.
Uit dit huwelijk 4 kinderen, waaronder:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Meinhard II | *1238 | †1295 | 57 | 1 | 6 |
tr. circa 1237
met
Meinhard I van Gorizia-Tirol, zn. van Engelbert III van Gorizia-Tirol (Graaf van Gorizia (1191-1220)) en Mathilde van Andechs, geb. tussen 1200 en 1205, ovl. op 22 jul 1280.
Meinhard I van Gorizia-Tirol.
Graaf van Gorizia (Meinhard III, 1231-1258), Graaf van Tirol (Meinhard I, 1253-1258).
Meinhard I van Gorizia-Tirol (circa 1200/1205 - 22 juli 1258) was van 1231 tot 1258 onder de naam Meinhard III graaf van Gorizia en van 1253 tot 1258 graaf van Tirol. Hij behoorde tot het huis Gorizia.
Hij was een zoon van graaf Engelbert III van Gorizia en diens gemalin Mathilde van Andechs, dochter van graaf Berthold III van Andechs. Na de dood van zijn vader in 1220 ging het graafschap Gorizia niet naar hem, maar naar zijn oom Meinhard II en het was pas na diens dood in 1231 dat Meinhard de controle kreeg over de familiebezittingen rond de steden Lienz en Gorizia.
Uit dit huwelijk 4 kinderen, waaronder:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Meinhard II | *1238 | †1295 | 57 | 1 | 6 |
tr. in 1190
met
Mathilde van Andechs, dr. van Berthold II/V Markgraaf van Andechs (markgraaf Istrië) en Hedwig van Dachau-Wittelsbach, ovl. in 1245.
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Meinhard I | *1200 | †1280 | 80 | 1 | 4 |
tr. in 1190
met
Engelbert III van Gorizia-Tirol, zn. van Engelbert II van Gorizia en Adelheid van Dachau-Valley, Graaf van Gorizia (1191-1220), ovl. in 1220.
Engelbert III van Gorizia-Tirol.
Engelbert III van Gorizia (overleden in 1220) was van 1191 tot 1220 graaf van Gorizia. Hij behoorde tot het huis Gorizia.
Hij was de zoon van graaf Engelbert II van Gorizia en diens gemalin Adelheid van Scheyen-Dachau-Valley, dochter van graaf Otto I van Scheyern-Dachau-Valley.
Na de dood van zijn vader in 1191 erfde hij samen met zijn broer Meinhard II het graafschap Gorizia, wat Engelbert III bleef tot aan zijn dood in 1220. Tijdens zijn regeerperiode werd hij ook voogd van Aquileia en ook was hij schout van Millstatt.
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Meinhard I | *1200 | †1280 | 80 | 1 | 4 |
tr. circa 1270
met
Otto V "De Lange" van Brandenburg, zn. van Otto III "de Vrome" van Brandenburg en Beatrix van Bohemen, geb. circa 1246, ovl. in 1298.
Otto V "De Lange" van Brandenburg.
Co-markgraaf van Brandenburg-Salzwedel (1267-1286), Markgraaf van Brandenburg-Salzwedel (1286-1298).
Otto V van Brandenburg bijgenaamd de Lange (circa 1246 - 1298) was van 1267 tot 1298 mede-markgraaf van Brandenburg-Salzwedel. Hij behoorde tot het huis Ascaniërs.
Hij was de tweede zoon van markgraaf Otto III van Brandenburg en Beatrix van Bohemen, dochter van koning Wenceslaus I van Bohemen. Tijdens zijn jeugd bracht Otto V vele jaren door in Praag aan het hof van koning Ottokar II van Bohemen. Na de dood van zijn vader in 1267 werd Otto V samen met zijn broers Johan III, Albrecht III en Otto VI markgraaf van Brandenburg-Salzwedel.
Nadat Ottokar II van Bohemen in 1278 stierf, werd Otto V regent voor diens minderjarige zoon Wenceslaus II. Als regent moest hij omgaan met de intriges van Ottokars weduwe Cunigonde van Slavonië en de machtige Boheemse adel. Nadat Wenceslaus II zelf begon te regeren, bleven hij en Otto V goede banden behouden en Wenceslaus II nam ook maatregelen tegen de sterke invloed van de aanhangers van zijn moeder.
Als markgraaf van Brandenburg verdedigde Otto V ook de Brandenburgse aanspraken op Pommeren tegen de opeising van Polen van dit gebied. In 1298 overleed hij.
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Herman III | *1273 | †1308 | Lübz [Duitsland] | 34 | 1 | 4 |
| 1. | Genealogie der Graven van Holland (DEK/HOL), Dr. A.W.E. Dek, Europese Bibliotheek, Zaltbommel, 1969 (blz. 16) |
tr. in 1211
met
Uta Frontenhausen-Lechsgemünd van, dr. van Hendrik II Frontenhausen-Lechsgemünd van en Adelheid .
Uit dit huwelijk een dochter:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Adelheid | *1219 | †1279 | 60 | 1 | 4 |
tr. in 1211
met
Abert IV van Tirol, zn. van Hendrik I van Tirol en Agnes van Wangen, geb. circa 1180, ovl. Stams [Oostenrijk] op 22 jul 1253.
Abert IV van Tirol.
[[Albert IV van Tirol (circa 1180 - 22 juli 1253) was van 1190 tot 1253 graaf van Tirol. Hij was de laatste graaf uit het huis Tirol.
Hij was de zoon van graaf Hendrik I van Tirol en diens gemalin Agnes van Wangen, dochter van graaf Adalbero I van Wangen. Toen zijn vader in 1190 overleed en Albert IV hierdoor graaf van Tirol werd, was hij nog minderjarig. Vanaf 1202 begon hij zelfstandig te regeren. Van zijn vader erfde hij ook de titel van voogd van het prinsbisdom Trente en in 1210 werd hij eveneens benoemd tot voogd van het prinsbisdom Brixen.
Albert IV kreeg geen zonen, dus wilde hij er zeker van zijn dat zijn dochters zijn gebieden konden erven. In 1234 huwelijkte hij zijn dochter Elisabeth daarom uit aan hertog Otto II van Meranië en zijn andere dochter Adelheid aan graaf Meinhard III van Gorizia. Ook sloot hij met zijn beide schoonzonen contracten betreffende de erfenis van zijn gebieden. Hierdoor bemachtigde Albert na de dood van hertog Otto II van Meranië in 1248 diens Tiroolse bezittingen. Hetzelfde jaar veroverde Albert IV ook het graafschap Eppan, nadat de plaatselijke dynastie daar was uitgestorven.
In 1253 overleed Albert IV van Tirol, waarna hij in Stams begraven werd. Zijn erfenis werd verdeeld tussen zijn schoonzoons Meinhard III van Gorizia en graaf Gebhard IV van Hirschberg, de tweede echtgenoot van zijn dochter Elisabeth. Gebhard IV had echter geen kinderen, waardoor na diens dood het volledige gebied van Albert IV opnieuw herenigd raakte.
Uit dit huwelijk een dochter:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Adelheid | *1219 | †1279 | 60 | 1 | 4 |
tr.
met
Adelheid .
Uit dit huwelijk een dochter:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Uta | 1 | 1 |
tr.
met
Hendrik II Frontenhausen-Lechsgemünd van.
Hendrik II Frontenhausen-Lechsgemünd van.
Graaf van Frontenhausen, Teisbach en Megling.
Uit dit huwelijk een dochter:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Uta | 1 | 1 |
tr.
met
Agnes van Wangen, dr. van Adalbero I van Wangen.
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Abert IV | *1180 | †1253 | Stams [Oostenrijk] | 73 | 1 | 1 |
tr.
met
Hendrik I van Tirol, zn. van Berthold I van Tirol (Graaf van Tirol (1165-1180)) en Agnes van Ortenberg, ovl. in 1190.
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Abert IV | *1180 | †1253 | Stams [Oostenrijk] | 73 | 1 | 1 |
Hij krijgt een dochter:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Agnes | 1 | 1 |
tr.
met
Agnes van Ortenberg, dr. van Otto I graaf van Ortenberg, ovl. circa 1207.
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Hendrik I | †1190 | 1 | 1 |
tr.
met
Berthold I van Tirol, zn. van Adalbert II van Tirol en Adelheid van Dießen-Andechs, Graaf van Tirol (1165-1180), ovl. op 7 mrt 1180.
Berthold I van Tirol.
Berthold I van Tirol (overleden op 7 maart 1180) was van 1165 tot aan zijn dood graaf van Tirol. Hij behoorde tot het huis Tirol.
Hij was de tweede zoon van graaf Albert II van Tirol en diens echtgenote Adelheid, dochter van graaf Berthold I van Dießen-Andechs.
De graven van Tirol waren in staat om hun autonomie in Beieren te versterken nadat de Welfse hertog Hendrik de Trotse in 1139 door Rooms-Duits koning Koenraad III werd afgezet. Rond 1165 volgde Berthold I zijn oudere broer Albert III op als graaf van Tirol, een functie die hij bleef uitoefenen tot aan zijn dood in 1180.
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Hendrik I | †1190 | 1 | 1 |
Hij krijgt een dochter:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Agnes | †1207 | 1 | 1 |
tr.
met
Adelheid van Dießen-Andechs, dr. van Bertold van Dießen-Andechs, ovl. in 1153.
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Berthold I | †1180 | 1 | 1 |
tr.
met
Adalbert II van Tirol, zn. van Adalbert I van Eurasburg.
Adalbert II van Tirol.
Albert II van Tirol (overleden rond 1125) was van 1100 tot aan zijn dood graaf van Tirol. Hij behoorde tot het huis Tirol, waarvan hij de stamvader was.
Hij was de zoon van graaf Albert I van Tirol, die gedocumenteerd werd als graaf met Beierse landerijen in het Inndal, het Wipptal en het Eisacktal in de oostelijke Alpen.
Na de dood van zijn vader rond het jaar 1100 erfde Albert II diens heerlijkheden in de Alpen. Tijdens de hevige Investituurstrijd koos hij de zijde van keizer Hendrik IV tegen de Beierse hertog Welf IV. Als dank hiervoor kreeg Albert II van de keizer een ruime autonomie. Onder Albert II begon de constructie van het kasteel van Tirol, dat rond 1160 - onder zijn zoon Berthold I - werd afgewerkt.
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Berthold I | †1180 | 1 | 1 |
Hij krijgt een dochter:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Adelheid | †1153 | 1 | 1 |