Béatrice Fénion de la Roche Guillebaud.
Rond 937 verliet heer Raoul, bijgenaamd "de Grote" of "de Vrijgevige", zijn paleis in Déols vanwege onveiligheid of om de abdij Notre-Dame de Déols, gesticht in 917 door zijn vader Ebbes (Ebbo) de Edelman, te ondersteunen. Ebbes, die zichzelf prins van Déols noemde, bouwde een fort op een heuvel aan de linkeroever van de Indre. Vanaf 1112 werd dit fort "Château Raoul" genoemd, naar de veelvoorkomende naam Raoul bij de heren van Déols, en het groeide uit tot Châteauroux. Rond het versterkte kasteel ontstond een nederzetting van ambachtslieden en handelaren.
.
De heren van Châteauroux waren machtig: hun "vorstendom" besloeg tweederde van het huidige departement Indre. In de 11e eeuw hadden ze zelfs hun eigen muntslag. De opvolging verliep als volgt:
.
Raoul I van Déols (915-952), bijgenaamd "de Grote";
.
Raoul II, "de Kale" (945-1012);
.
Eudes I, "de Oude" (980-1038);
.
Raoul III, "de Voorzichtige" (1010-1052);
.
Raoul IV Thibaut (1040-1099);
.
Raoul V, "de Oude" (1070-1128);.
Ebbes II (1113-1160);
.
Raoul VI (1148-1176).
.
Châteauroux en zijn geschiedenis De stad werd voorafgegaan door Déols, waar Gallo-Romeinse aanwezigheid is aangetoond door sculpturen, munten en urnen. In 1188 werden het kasteel en de stad ingenomen door Filips Augustus. Tegen die tijd was Châteauroux al een belangrijk centrum voor textielproductie, met molens langs de Indre. De stad kende een jaarlijkse grote markt en strikte regelgeving om fraude in de textielhandel te voorkomen.
Château Raoul Het kasteel, dat zijn naam gaf aan Châteauroux, dateert uit de 10e eeuw en was een machtige vesting aan de grens van het koninkrijk Frankrijk en Aquitanië. Het kasteel en zijn ommuring, waarvan enkele torens nog bestaan, waren strategisch belangrijk. In 1187 belegerde Filips Augustus het kasteel.
- Vader:
Adalard Alard de la Roche Guillebaud, zn. van Pierre Adalard de la Roche Guillebaud (Seigneur de Châteaumeillant) en Ode de Chateaumeillant, geb. te Châteaumeillant [Frankrijk] circa 1055, ovl. circa 1115, tr. (2) met Pétronille de Craon, geb. te Craon [Frankrijk] circa 1059, ovl. te Beaupréau [Frankrijk] circa 1149, begr. Abbaye Royale Saint-Michel - Fontevraud-L'Abbaye in 1149. Uit dit huwelijk geen kinderen (Pétronille tr. (1) met Adalard Alard de la Roche Guillebaud. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (2) met Archambaud V dit Le Pieux de Bourbon-l'Archambault, zn. van 1020 Archambaud IV Sire van Bourbon en Philippa d'Auvergne, geb. circa 1050, Seigneur de Bourbon, ovl. in 1095. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (3) met Orric I de Beaupreau, geb. te Beaupréau [Frankrijk] circa 1050, Ecuyer, Seigneur de Beaupréau de Passay et de Chemillé, ovl. te Beaupréau [Frankrijk] in 1097. Uit dit huwelijk geen kinderen), tr. (1) met
|  |
- Moeder:
Agnès d'Aix-en-Berry, geb. te Châteaumeillant [Frankrijk] in 1075, Comtesse d' Aix-en-Berry (fl. 1080-1120). Guérisseuse médiévale et la première prieure du prieuré d', ovl. in 1120, tr. met
tr. circa 1112
met
Pétronille de Craon.
Pétronille de Chemillé (1e abdis van Fontevraud, 28 oktober 1115 - 24 april 1149) Pétronille de Chemillé, nicht van de schenker van het terrein van La Roë (de eerste stichting van Robert d'Arbrissel), was weduwe van de baron van Chemillé. Ze werd groot-priores na Hersende de Montsoreau, die in 1212 overleed tijdens het leven van Robert d'Arbrissel. Na diens dood werd ze abdis en zorgde ervoor dat hij werd begraven in het koor van de abdijkerk, rechts van het hoofdaltaar. Dit was een zeer eervolle plek, maar minder geschikt voor publieke wonderen, aangezien het binnen de kloostermuren lag.
.
Wapenschild: van vair met een hoofd van hermelijn.
.
Alard de la Roche-Guillebaud Alard, heer van Châteaumeillant, die de weduwe van Archambaud V had getrouwd, vroeg de tussenkomst van Lodewijk VI van Frankrijk namens zijn stiefzoon. De koning begon een campagne in 1108/1109 met een leger en belegerde een versterkte plaats van Aimon II, het kasteel van Germigny-sur-l'Aubois, en dwong hem zich over te geven. Aimon II moest afstand doen van alle aanspraken op het priorij van Saint-Pourçain-sur-Sioule, afhankelijk van de abdij Saint-Philibert de Tournus, en het erfgoed delen met de jonge Archambaud VI. Toch zou de zoon van Aimon, Archambaud VII, erven na de dood van de "pupille", zelfs als deze nakomelingen had, volgens een besluit van Lodewijk de Dikke. Aimon II erfde echter in 1116.
.
Het huwelijk van Adalard Alard de la Roche-Guillebaud De meest overtuigende aanwijzing dat Pétronille de echtgenote was van Allard de Guillebaut, is te vinden in de stichting van het Fontevristische priorij Notre-Dame de Jarzay in Moulins-sur-Céphons (nabij Châteauroux). Deze schenking werd in 1106 door Pétronille zelf gedaan en in hetzelfde jaar bevestigd door paus Pascal II. De schenking werd gedaan als vrouw van Allard de Guillebaut aan de abdij van Fontevraud, waar haar naam en titels expliciet worden vermeld.
In hetzelfde werk wordt vermeld dat Robert d’Arbrissel, zich bewust van zijn naderende dood op 26 februari 1116, al zijn broeders en zusters uit het priorij bijeenriep. In aanwezigheid van Léodegaire, Pétronille de Chemillé en Agnès de Châteaumeillant (eerste vrouw van Allard de Guillebaut), hield hij hen urenlang geboeid met zijn vrome en inspirerende toespraken.
Adalard Alard de la Roche Guillebaud.
Escuyer.Seigneur de La Roche (La Roche-Guillebaud - Indre) ,Sire de Saint-Chartier et de Châteaumeillant, Seigneur de Cluis (Indre).
1078: Adalard Guillebaud, een man van verdienste, zeer welsprekend, sluw en bekwaam, wordt beschouwd als een van de machtigste feodale heren van zijn tijd. Zijn belangrijkste verwezenlijking was de oprichting van het priorij van Orsan. Rond 1100 nam hij de verdediging van Issoudun op zich terwijl de rechtmatige heer deelnam aan de Eerste Kruistocht. Later werd hij de beschermer van de jonge heer van Bourbon, wiens voogd hij werd na zijn huwelijk met de weduwe van Archambaud van Bourbon.
.
Stichting van Château de la Roche-Guillebaud, Adalard stichtte het kasteel van La Roche-Guillebaud op een steile rots aan de rivier de Arnon. Hij was heer van Saint-Chartier en Châteaumeillant en verdeelde na zijn dood zijn domeinen onder zijn nakomelingen. De tak die La Roche erfde, behield de naam Guillebaud tot het uitsterven van de lijn in de tweede helft van de 13e eeuw.
Adalard speelde een belangrijke rol in de eerste feodaliteit in Zuid-Berry. Zijn diplomatieke activiteiten strekken zich uit van 1070 tot 1135, een uitzonderlijke levensduur voor die tijd. Hij bleef zijn hele leven trouw aan de heerlijkheid Déols, wat suggereert dat de familie Guillebaud een zijtak was van het huis Châteauroux. Hij wordt vaak genoemd als heer van Châteaumeillant, een oud domein van Déols.
.
Adalard trad op als beschermer van een jonge heer van Bourbon, wiens legitimiteit werd betwist door een oom. Hij speelde ook een sleutelrol bij de oprichting van het Fontevristische priorij van Orsan en ondersteunde andere religieuze instellingen zoals Saint-Sylvain de Levroux, Chezal-Benoît, Aureil in Limousin en de abdij van Cluny.
Pétronille en de stichting van het Fontevristische priorij Notre-Dame de Jarzay De meest overtuigende aanwijzing dat Pétronille de echtgenote was van Allard de Guillebaut, is te vinden in de stichting van het Fontevristische priorij Notre-Dame de Jarzay in Moulins-sur-Céphons (nabij Châteauroux). Deze schenking werd in 1106 door Pétronille zelf gedaan en in hetzelfde jaar bevestigd door paus Pascal II. De schenking werd gedaan als vrouw van Allard de Guillebaut aan de abdij van Fontevraud, waar haar naam en titels expliciet worden vermeld.
.
Robert d’Arbrissel en zijn laatste uren In hetzelfde werk wordt vermeld dat Robert d’Arbrissel, zich bewust van zijn naderende dood op 26 februari 1116, al zijn broeders en zusters uit het priorij bijeenriep. In aanwezigheid van Léodegaire, Pétronille de Chemillé en Agnès de Châteaumeillant (eerste vrouw van Allard de Guillebaut en hier genoemd als afkomstig uit Châteaumeillant, de belangrijkste bezitting van Allard), hield hij hen urenlang geboeid met zijn vrome en inspirerende toespraken.
Agnès d'Aix-en-Berry Agnès was de eerste echtgenote van Allard de Guillebaut, heer van Châteaumeillant. Toen het huwelijk werd ontbonden vanwege bloedverwantschap, trok Agnès zich terug in de abdij van Fontevraud. In 1107 schonk Allard land voor de stichting van een Fontevristisch klooster nabij Orsan (nu Maisonnais) aan Robert d’Arbrissel, op verzoek van Léger, aartsbisschop van Bourges. Agnès werd de eerste priorin van het resulterende klooster. Ze stond bekend als een zeer bekwame genezeres en was aanwezig bij Robert op zijn sterfbed.
Archambaud V dit Le Pieux de Bourbon-l'Archambault.
Archambaud V de Bourbon, bijgenaamd "de Vrome" .
Archambaud V, de oudste zoon en opvolger van Archambaud IV van Bourbon en zijn echtgenote Beliarde, staat bekend als "de Vrome". Deze bijnaam wordt vermeld in een oorkonde van Saint-Ursin de Bourges, gedateerd tussen 22 september en 31 december 1095 of 1096 (postuum toegekend).
.
In 1095 wordt Archambaud genoemd in een oorkonde van het Cartulaire de Montermoyen, waarin hij samen met zijn baronnen een geschil beslecht tussen de kanunniken van Montermoyen en Arnustus le Long, heer van Blet. Archambaud en zijn vassalen, bewogen door vroomheid en gerechtigheid, besloten het geschil op te lossen door de tienden gelijk te verdelen tussen beide partijen.
.
Op 8 november 1095 arriveerde paus Urbanus II in Souvigny en dwong Archambaud om op het graf van zijn vader te zweren dat hij afstand zou doen van onrechtvaardige gebruiken die door zijn voorouders waren ingesteld tegen het monastieke recht. Dit was een belangrijke gebeurtenis, aangezien het verlies van pelgrims naar het graf van Sint-Mayeul een grote financiële klap zou zijn geweest voor Bourbonnais.
Het concilie van Clermont en de kruistocht .
Op 12 november 1095 riep Archambaud een gerechtshof bijeen in Montet-aux-Moines, waar hij geschillen met de religieuzen van Souvigny besprak. Paus Urbanus II was aanwezig en vaardigde een bul uit over het geschil. Later dat jaar, op 27 november, begon het concilie van Clermont, waar Archambaud opnieuw werd opgeroepen om zich te onderwerpen aan de beslissingen van de aartsbisschop van Bourges en andere bisschoppen.
.
Deelname aan de Eerste Kruistocht Archambaud V verdween kort na het concilie van Clermont en wordt verondersteld te zijn omgekomen tijdens de Eerste Kruistocht. Zijn dood wordt in verband gebracht met een schipbreuk in december 1096 nabij de kust van Epirus. Hij liet een zoon na, Archambaud VI, bijgenaamd "de Pupille".
Archambaud V, heer van Bourbon, verdween bijna onmiddellijk na het concilie van Clermont in november 1095, samen met zijn vassalen die aanwezig waren op 12 november. Hij werd nooit meer gezien.
.
In juni 1096 reisde Hugo I van Vermandois door Clermont op weg naar de Kruistocht. Archambaud V wordt verondersteld zich bij deze expeditie te hebben aangesloten. Zijn korte regeringstijd verhinderde hem om het akkoord met de abdij van Cluny, dat door zijn vader en hemzelf was onderhandeld, te ratificeren. Dit akkoord werd later definitief gesloten door zijn broer Aymon II Vaire-Vache.
.
De exacte datum en omstandigheden van zijn dood zijn onbekend. Zijn weduwe, Pétronille de Chemillé, hertrouwde pas na 1097 met Alard de la Roche-Guillebaud, wat bevestigt dat Archambaud V op dat moment al overleden was. Er zijn aanwijzingen dat hij omkwam tijdens een schipbreuk in december 1096, nabij de kust van Epirus, tijdens de oversteek van de Adriatische Zee. Hoewel sommige kruisvaarders werden gered, waaronder Hugo van Vermandois, was Archambaud V waarschijnlijk een van de slachtoffers.
.
Archambaud V liet een zoon na, Archambaud VI, bijgenaamd "de Pupille". Hoewel hij overleefde, lijkt hij afwezig te zijn geweest in discussies over zijn rechten in 1108, die werden verdedigd door zijn moeder en stiefvader. Archambaud VI was echter volwassen en actief, zoals blijkt uit een eerdere uitwisseling met paus Pascal II in 1100.
Raoul VI de Deols Sire de Chateauroux Seigneur de Levroux de La Chatre d'Argenton de St-Chartier.
Volledige naam: Raoul VI de Deols Seigneur de Chateauroux, de Levroux, de La Chatre, du Chatelet, de Bousssac, de Chateaumeillant, de Saint-Chartier et de Cluis-Dessous.
Rond 937 verliet heer Raoul, bijgenaamd "de Grote" of "de Vrijgevige", zijn paleis in Déols vanwege onveiligheid, of om de abdij Notre-Dame de Déols, gesticht in 917 door zijn vader Ebbes (Ebbo) de Edelman (?-935), te ondersteunen. Ebbes noemde zichzelf prins van Déols in de oprichtingsakte, net als zijn eigen vader, prins Laune van Déols (?-na 900). Zijn vrouw zou een Ramnulfide zijn geweest, Arsende genaamd, wat de naam van hun zoon Ebbes (ook wel Ebles genoemd) verklaart, die verwijst naar Ebles Manzer. Raoul liet een fort bouwen op een heuvel aan de linkeroever van de Indre. Vanaf 1112 werd dit kasteel "Château Raoul" genoemd, vanwege de veel voorkomende voornaam bij de heren van Déols, en het werd later Châteauroux. Onder de bescherming van deze versterkte locatie ontstond een stadje van ambachtslieden en handelaren.
.
Raoul I van Déols, heer/prins van Déols en Issoudun, bijgenaamd de Grote of de Vrijgevige (915-952)
.
Raoul II van Déols, bijgenaamd de Kale (945-1012), x Ada.
Eudes I, heer van Déols, Châteauroux en Issoudun, bijgenaamd de Oude (980-1038); zijn broer Ebbes zou de stichter zijn geweest van de heren/prinsen van Charenton en die van La Châtre (hoewel dit wordt betwist, sommigen geven een Bourgondische/Nivernaise of Bourbonnaise oorsprong aan de eerste Charenton)
.
Raoul III, heer van Déols en Châteauroux, bijgenaamd de Voorzichtige (1010-1052).
Raoul IV Thibaut (ook per vergissing Raoul V genoemd, waardoor de nummering van de latere Raouls van Déols-Châteauroux verschoven is: .
Raoul V wordt Raoul VI genoemd, en Raoul VI wordt Raoul VII genoemd), heer van Déols en Châteauroux (1040-1099), x Adda; zijn broer Eudes sticht de prinsen van Issoudun
Raoul V, heer van Déols, bijgenaamd de Oude (1070-1128), x Béatrice.
Ebbes II, heer van Déols en Châteauroux (1113-1160), x Denise d'Amboise, dochter van Sulpice II
.
Raoul VI, heer van Déols en Châteauroux (1148-1176), x Agnès de Charenton, dame van Meillant, dochter van Ebbe V van Charenton; de jongere broer van Raoul VI, Eudes (II), stichtte de heren/baronnen van Châteaumeillant, Boussac, Sainte-Sévère en Huriel, waaruit Ebbes III voortkomt.
Châteauroux werd voorafgegaan in de geschiedenis door Déols. De Gallisch-Romeinse aanwezigheid wordt daar bevestigd door gebeeldhouwde stenen, keramische munten en urnen. Rond 937 verliet heer Raoul le Large zijn paleis in Déols vanwege onveiligheid of om de abdij, gesticht in 917, te ondersteunen. Hij bouwde een fort op een heuvel aan de linkeroever van de Indre. Vanaf 1112 werd dit kasteel "Château Raoul" genoemd, vanwege de veel voorkomende voornaam bij de heren van Déols.
.
De middeleeuwse periode zag het ontstaan van een stadje van ambachtslieden en handelaren onder de bescherming van deze versterkte locatie. De heren van Châteauroux waren machtig: hun "prinsdom" besloeg twee derde van het huidige departement Indre; in de 11e eeuw hadden ze hun eigen muntsysteem. Het kasteel en de stad werden ingenomen door Filips Augustus in 1188. In die tijd kende de stad al een belangrijke lakenindustrie, met een volmolen die al enkele decennia in gebruik was. Alle textielactiviteiten concentreerden zich langs de Indre, die als krachtbron diende, en er ontstond een baronie met eigen gebruiken (de huidige Rue de l'Indre). Deze productie werd gereguleerd om externe fraude (lakens van buiten Châteauroux die werden verkocht als lokaal gemaakt) en interne fraude (Châteauroux-drapiers die soms hun stoffenrekken verlengden om een grotere lengte te verkopen) tegen te gaan, en werd verkocht tijdens de grote jaarlijkse markt.
.
Symbool van de lokale macht sinds de oorsprong van een stad waaraan het zijn naam heeft gegeven, bestaat Château Raoul sinds de 10e eeuw onder de naam Château de Déols op een versterkte locatie door de heren van deze plaats. Zeven heren droegen de naam Raoul, vandaar de naam Château Raoul en Châteauroux in de vier naast elkaar gelegen stadsgedeelten: Saint-Martin en Saint-Denis, Saint-Gildas en Saint-Christophe, de Rue de l'Indre en de Rue Grande. Met zijn muur, waarvan nog verschillende torens bestaan, is Château Raoul een krachtig fort aan de grens van het domein van de koning van Frankrijk en Aquitanië. Filips Augustus moest het belegeren in 1187.
Raoul [VI] "le Vieil" (-1112 of 1141). Een manuscript getiteld "Progenies Dolensium Principum" noemt "Radulphus Senex" als zoon van "Radulphi-Theobaldi"[351]. Heer van Déols.
.
Raoul [VI] "le Vieil" de Déols, zoon van RAOUL [V] THIBAUT, heer van Déols, en zijn vrouw --- (-1112 of 1141). Een manuscript getiteld "Progenies Dolensium Principum" noemt "Radulphus Senex" als zoon van "Radulphi-Theobaldi"[341]. "Domnus Radulfus Dolensis et filius eius Radulfus…et alius filius eius" schonken eigendommen aan de priorij van Aureil bij charter gedateerd rond [1080][342]. Heer van Déols. Een manuscript getiteld "Généalogie de la noble et très-puissante lignée de Chauvigny" noemt "Raoulx l'ancien" als zoon van "Raoulx-Thibaud" en specificeert dat hij "l'Eglise de S. Gildas" wijdde[343]. Heer van Châteauroux, Levroux, La Châtre, du Châtelet, Boussac, Châteaumeillant, Saint-Chartier en Cluis-Dessous.
.
De Chronicon Dolensis vermeldt het overlijden in 1112 van "Radulphus Senex, filius Radulphi-Theobaldi, VIII dominus Dolensis" en in 1141 van "Radulphus Senior Dolensis"[344]. Het is mogelijk dat dit twee verschillende personen waren, waarbij de laatste de zoon van de eerste was, maar dit is niet zonder twijfel.
Uit dit huwelijk een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Ebbes | *1112 | Déols [Frankrijk] | †1160 | Châteauroux [Frankrijk] | 48 | 1 | 2 |
- Moeder:
Ada ? , geb. circa 1017, tr. met
tr.
met
Ada , geb. circa 1050, tr. met
Uit dit huwelijk een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Raoul VI | *1075 | Déols [Frankrijk] | †1141 | Cluis [Frankrijk] | 66 | 1 | 1 |
Raoul III Le Prudent de Deols.
Seigneur d'Argenton, Issoudun, Châteauneuf-sur-Cher, Boussac, Prince de Déols & Châteauroux, Baron de Château-Raoul, Chevalier.
Raoul III, heer van Déols en Châteauroux, bijgenaamd "de Voorzichtige" (1010-1052).
Hij volgde zijn vader op als heer van Déols en baron van Châteauroux en overleed in het jaar 1052, volgens de kroniek van Déols. Deze voegt eraan toe dat hij Châteauneuf-sur-Cher belegerde en innam in 1037, waar zijn broer Ebbes werd gedood. Hij schonk aan de abdij van Chezal-Benoît een lijfeigene van elk van zijn landgoederen en gaf het kapittel van Levroux de macht om landerijen en heerlijkheden te verwerven binnen zijn hele prinsdom, tijdens de regeerperiode van Filips I en het pontificaat van Richard, aartsbisschop van Bourges.
.
Rond 937 verliet heer Raoul, bijgenaamd "de Grote" of "de Vrijgevige", zijn paleis in Déols vanwege onveiligheid of om de abdij Notre-Dame de Déols, gesticht in 917 door zijn vader Ebbes (Ebbo) de Edelman (?-935), te ondersteunen. Ebbes noemde zichzelf prins van Déols in de oprichtingsakte, net als zijn eigen vader, prins Laune van Déols (?-na 900). Zijn vrouw zou een Ramnulfide zijn geweest – Arsende – wat de naam van hun zoon Ebbes (ook wel Ebles genoemd) verklaart, die verwijst naar Ebles Manzer. Hij bouwde een fort op een heuvel aan de linkeroever van de Indre. Vanaf 1112 werd dit kasteel "Château Raoul" genoemd, vanwege de veel voorkomende voornaam bij de heren van Déols, en het werd later Châteauroux. Onder de bescherming van deze versterkte locatie ontstond een stadje van ambachtslieden en handelaren.
.
De heren van Châteauroux waren machtig: hun "prinsdom" besloeg twee derde van het huidige departement Indre; in de 11e eeuw hadden ze hun eigen muntsysteem.
.
Raoul [III] "de Voorzichtige" (-1057 of later). Een manuscript getiteld "Progenies Dolensium Principum" noemt "Radulphi Prudens et Ebbo et Helias" als zonen van "Odonis Senioris". De Chronicon Dolensis Cœnobii vermeldt dat "castrum…Castellus-novus" werd ingenomen door "Radulpho filio Odonis senioris". Een manuscript getiteld "Généalogie de la noble et très-puissante lignée de Chauvigny" merkt op dat "na hem [Edes, tweede zoon van Raoulx le Chauve], Raoulx…de Voorzichtige" stierf "te Bossæ zonder kinderen" en "het Prinsdom naliet aan zijn broer…Raoulx-Thibaud". De Chronicon Dolensis Cœnobii vermeldt het overlijden in 1052 van "Radulphus Prudens quintus dominus Dolensis".
De naam van Raoul's vrouw is niet bekend. Raoul [III] en zijn vrouw hadden vier kinderen.
- Moeder:
NN d'Issoudun ?, geb. te Issoudun [Frankrijk] circa 985, tr. met
|  |
tr.
met
Ada ? , geb. circa 1017, tr. met
Uit dit huwelijk een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Raoul V | *1040 | Déols [Frankrijk] | †1099 | Antioche [Turkije] | 59 | 1 | 1 |
Ada ?
in
Kwartierstaat van Anneke Romeijn
Kwartierstaat van Ans Karstens
Kwartierstaat van Ans Karstens
Kwartierstaat van Arie Roobol
Kwartierstaat van Arie Roobol
Kwartierstaat van dr. Irene Margaretha Hellemans arts
Kwartierstaat van Han (Henricus Johannes Antonius) Bekke
Kwartierstaat van Han Bekke.
Kwartierstaat van Henk de Snoo
Kwartierstaat van Henk de Snoo
Kwartierstaat van ir Cees (Cornelis Jorden) Hagenbeek
Kwartierstaat van Irene Hellemans
Kwartierstaat van Lourens de Groot
Kwartierstaat van Lourens de Groot
Ada ? , geb. circa 1017.
tr.
met
Raoul III Le Prudent de Deols.
Seigneur d'Argenton, Issoudun, Châteauneuf-sur-Cher, Boussac, Prince de Déols & Châteauroux, Baron de Château-Raoul, Chevalier.
Raoul III, heer van Déols en Châteauroux, bijgenaamd "de Voorzichtige" (1010-1052).
Hij volgde zijn vader op als heer van Déols en baron van Châteauroux en overleed in het jaar 1052, volgens de kroniek van Déols. Deze voegt eraan toe dat hij Châteauneuf-sur-Cher belegerde en innam in 1037, waar zijn broer Ebbes werd gedood. Hij schonk aan de abdij van Chezal-Benoît een lijfeigene van elk van zijn landgoederen en gaf het kapittel van Levroux de macht om landerijen en heerlijkheden te verwerven binnen zijn hele prinsdom, tijdens de regeerperiode van Filips I en het pontificaat van Richard, aartsbisschop van Bourges.
.
Rond 937 verliet heer Raoul, bijgenaamd "de Grote" of "de Vrijgevige", zijn paleis in Déols vanwege onveiligheid of om de abdij Notre-Dame de Déols, gesticht in 917 door zijn vader Ebbes (Ebbo) de Edelman (?-935), te ondersteunen. Ebbes noemde zichzelf prins van Déols in de oprichtingsakte, net als zijn eigen vader, prins Laune van Déols (?-na 900). Zijn vrouw zou een Ramnulfide zijn geweest – Arsende – wat de naam van hun zoon Ebbes (ook wel Ebles genoemd) verklaart, die verwijst naar Ebles Manzer. Hij bouwde een fort op een heuvel aan de linkeroever van de Indre. Vanaf 1112 werd dit kasteel "Château Raoul" genoemd, vanwege de veel voorkomende voornaam bij de heren van Déols, en het werd later Châteauroux. Onder de bescherming van deze versterkte locatie ontstond een stadje van ambachtslieden en handelaren.
.
De heren van Châteauroux waren machtig: hun "prinsdom" besloeg twee derde van het huidige departement Indre; in de 11e eeuw hadden ze hun eigen muntsysteem.
.
Raoul [III] "de Voorzichtige" (-1057 of later). Een manuscript getiteld "Progenies Dolensium Principum" noemt "Radulphi Prudens et Ebbo et Helias" als zonen van "Odonis Senioris". De Chronicon Dolensis Cœnobii vermeldt dat "castrum…Castellus-novus" werd ingenomen door "Radulpho filio Odonis senioris". Een manuscript getiteld "Généalogie de la noble et très-puissante lignée de Chauvigny" merkt op dat "na hem [Edes, tweede zoon van Raoulx le Chauve], Raoulx…de Voorzichtige" stierf "te Bossæ zonder kinderen" en "het Prinsdom naliet aan zijn broer…Raoulx-Thibaud". De Chronicon Dolensis Cœnobii vermeldt het overlijden in 1052 van "Radulphus Prudens quintus dominus Dolensis".
De naam van Raoul's vrouw is niet bekend. Raoul [III] en zijn vrouw hadden vier kinderen.
Uit dit huwelijk een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Raoul V | *1040 | Déols [Frankrijk] | †1099 | Antioche [Turkije] | 59 | 1 | 1 |
Eudes de Deols Seigneur de Deols d'Issoudun de Levroux de La Chatre et d'Argenton.
Baron de Châteauroux (Château Raoul) & Issoudun, Seigneur de Déols, Argenton (1020), sgr de Châteauneuf-sur-Cher (après 1037), Fondateur du Chapître de Saint-Sylvain de Levroux (vers 1012), Chevalier.
In 1018 bezat Eudes, bijgenaamd de Oude, baron van Châteauroux, de heerlijkheid Issoudun. Zijn jongere zoon, ook Eudes genaamd, ontving deze als erfdeel en werd de stamvader van een nieuwe familie.
Hij liet in 1026 het kasteel van Massis bouwen.
.
n 1027 vertrok hij naar het Heilige Land met Guillaume d'Angoulême.
In 1037 voerde hij oorlog tegen de burggraaf van Bourges, Geoffroi, zijn zwager.
Eudes I, heer van Déols, Châteauroux en Issoudun, bijgenaamd de Oude (980-1038); zijn broer Ebbes (II), de zesde zoon van Raoul, zou de stichter zijn van de heren/prinsen van Charenton (hoewel dit wordt betwist; tegenwoordig wordt eerder aangenomen dat de eerste Ebe van Charenton een Bourgondische, Nivernaise of Bourbonnais oorsprong had) en waarschijnlijker de baronnen van La Châtre.
Eudes I, heer van Déols, Châteauroux en Issoudun, bijgenaamd de Oude (980-1038); zijn broer Ebbes (II), de zesde zoon van Raoul, zou de stichter zijn van de heren/prinsen van Charenton (hoewel dit wordt betwist; tegenwoordig wordt eerder aangenomen dat de eerste Ebe van Charenton een Bourgondische, Nivernaise of Bourbonnais oorsprong had) en waarschijnlijker de baronnen van La Châtre.
Eudes [I] "le Roux" de Déols, zoon van Raoul [II] "le Chauve" Seigneur de Déols en zijn vrouw --- (overleden na 1045). Een manuscript getiteld "Progenies Dolensium Principum" noemt "Odo senior et Ebbo" als zonen van "Radulphi Calvi". Een manuscript getiteld "Généalogie de la noble et très-puissante lignée de Chauvigny" noemt "Raoulx, Edes, Ebbes en Elie" als zonen van "Raoulx le Chauve". Hij was Seigneur van Déols, Issoudun, Levroux, La Châtre en gedeeltelijk van Argenton.
.
Filips I, koning van Frankrijk, bevestigde schenkingen aan Saint-Ambroix door “Gausfredus Bituricum vicecomes et uxor illius Ildeburgis et Odo de Dolis et liberi illorum” bij charter gedateerd 16 oktober 1102, dat voorafgaat aan het charter van 1012 waarin “Gauzfredus et uxor mea Eldeburgis et filii mei Gozfredus et Madalbertus et fratres meæ uxoris Odo et Ebbo” eigendommen schonken voor de ziel van “patris meæ mulieris Rodulfi”, getuigd door “Rotberti regis, Dagberti archipræsulis..”.
.
Hij maakte in 1027 een pelgrimstocht naar Jeruzalem met Guillaume IV "Taillefer", graaf van Angoulême.
tr.
met
Uit dit huwelijk een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Raoul | *1010 | Déols [Frankrijk] | †1057 | Châteauneuf-Sur-Cher [Frankrijk] | 47 | 1 | 1 |
tr.
met
Eudes de Deols Seigneur de Deols d'Issoudun de Levroux de La Chatre et d'Argenton.
Baron de Châteauroux (Château Raoul) & Issoudun, Seigneur de Déols, Argenton (1020), sgr de Châteauneuf-sur-Cher (après 1037), Fondateur du Chapître de Saint-Sylvain de Levroux (vers 1012), Chevalier.
In 1018 bezat Eudes, bijgenaamd de Oude, baron van Châteauroux, de heerlijkheid Issoudun. Zijn jongere zoon, ook Eudes genaamd, ontving deze als erfdeel en werd de stamvader van een nieuwe familie.
Hij liet in 1026 het kasteel van Massis bouwen.
.
n 1027 vertrok hij naar het Heilige Land met Guillaume d'Angoulême.
In 1037 voerde hij oorlog tegen de burggraaf van Bourges, Geoffroi, zijn zwager.
Eudes I, heer van Déols, Châteauroux en Issoudun, bijgenaamd de Oude (980-1038); zijn broer Ebbes (II), de zesde zoon van Raoul, zou de stichter zijn van de heren/prinsen van Charenton (hoewel dit wordt betwist; tegenwoordig wordt eerder aangenomen dat de eerste Ebe van Charenton een Bourgondische, Nivernaise of Bourbonnais oorsprong had) en waarschijnlijker de baronnen van La Châtre.
Eudes I, heer van Déols, Châteauroux en Issoudun, bijgenaamd de Oude (980-1038); zijn broer Ebbes (II), de zesde zoon van Raoul, zou de stichter zijn van de heren/prinsen van Charenton (hoewel dit wordt betwist; tegenwoordig wordt eerder aangenomen dat de eerste Ebe van Charenton een Bourgondische, Nivernaise of Bourbonnais oorsprong had) en waarschijnlijker de baronnen van La Châtre.
Eudes [I] "le Roux" de Déols, zoon van Raoul [II] "le Chauve" Seigneur de Déols en zijn vrouw --- (overleden na 1045). Een manuscript getiteld "Progenies Dolensium Principum" noemt "Odo senior et Ebbo" als zonen van "Radulphi Calvi". Een manuscript getiteld "Généalogie de la noble et très-puissante lignée de Chauvigny" noemt "Raoulx, Edes, Ebbes en Elie" als zonen van "Raoulx le Chauve". Hij was Seigneur van Déols, Issoudun, Levroux, La Châtre en gedeeltelijk van Argenton.
.
Filips I, koning van Frankrijk, bevestigde schenkingen aan Saint-Ambroix door “Gausfredus Bituricum vicecomes et uxor illius Ildeburgis et Odo de Dolis et liberi illorum” bij charter gedateerd 16 oktober 1102, dat voorafgaat aan het charter van 1012 waarin “Gauzfredus et uxor mea Eldeburgis et filii mei Gozfredus et Madalbertus et fratres meæ uxoris Odo et Ebbo” eigendommen schonken voor de ziel van “patris meæ mulieris Rodulfi”, getuigd door “Rotberti regis, Dagberti archipræsulis..”.
.
Hij maakte in 1027 een pelgrimstocht naar Jeruzalem met Guillaume IV "Taillefer", graaf van Angoulême.
Uit dit huwelijk een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Raoul | *1010 | Déols [Frankrijk] | †1057 | Châteauneuf-Sur-Cher [Frankrijk] | 47 | 1 | 1 |
Raoul II Le Chauve Le Grand Sire de Deols.
Sire de Déols, Baron de Château-Raoul [Châteauroux] et d'Issoudun, Châtelain du manoir de Tournesac-1012, Baron de la Châtre.
- Moeder:
Duode , geb. circa 930, tr. met
tr.
met
Dada Ade Lebouc, geb. te Déols [Frankrijk] in 955, tr. met
Uit dit huwelijk 3 kinderen, waaronder:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Eudes | *980 | Déols [Frankrijk] | †1045 | Argenton-Sur-Creuse [Frankrijk] | 65 | 1 | 1 |
Dada Ade Lebouc
in
Kwartierstaat van Anneke Romeijn
Kwartierstaat van Ans Karstens
Kwartierstaat van Ans Karstens
Kwartierstaat van Arie Roobol
Kwartierstaat van Arie Roobol
Kwartierstaat van dr. Irene Margaretha Hellemans arts
Kwartierstaat van Han (Henricus Johannes Antonius) Bekke
Kwartierstaat van Han Bekke.
Kwartierstaat van Henk de Snoo
Kwartierstaat van Henk de Snoo
Kwartierstaat van ir Cees (Cornelis Jorden) Hagenbeek
Kwartierstaat van Irene Hellemans
Kwartierstaat van Lourens de Groot
Kwartierstaat van Lourens de Groot
Dada Ade Lebouc, geb. te Déols [Frankrijk] in 955.
tr.
met
Raoul II Le Chauve Le Grand Sire de Deols.
Sire de Déols, Baron de Château-Raoul [Châteauroux] et d'Issoudun, Châtelain du manoir de Tournesac-1012, Baron de la Châtre.
Uit dit huwelijk 3 kinderen, waaronder:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Eudes | *980 | Déols [Frankrijk] | †1045 | Argenton-Sur-Creuse [Frankrijk] | 65 | 1 | 1 |
Raoul I Le Grand Le Large de Deols.
Raoul I van Déols bouwde een kasteel, het "Chasteau Raoul", dat "Châteauroux" werd. Voor de 10e eeuw droeg het land van Châteauroux de titel van Prinsdom van Déols, totdat een van de heren, Raoul, dichtbij zijn verblijf een kasteel bouwde dat hij naar zichzelf vernoemde. Het kasteel Raoul werd toen het nieuwe centrum van het land Déols, sindsdien aangeduid als Châteauroux.
De heren van Déols, waarschijnlijk afstammend van Léocade, die door Gregorius van Tours de titel senator en gouverneur van het Eerste Aquitanië onder de Romeinse keizers werd toegekend, werden steeds machtiger en noemden zichzelf "Prinsen van Déols". Het Prinsdom van Déols strekte zich uit van de Cher tot Gartempe en Anglain, en omvatte de helft van de Bas Berry en een deel van Marche en Poitou. De heerlijkheid Charenton, die Orval, Bruères, het kasteel Saint-Amand, Epineuil en Meillant omvatte, vormde aan het begin van de 11e eeuw het erfdeel van een jongere tak van het Huis van Déols.
Châteauroux werd voorafgegaan in de geschiedenis door Déols. De Gallisch-Romeinse aanwezigheid wordt daar bevestigd door gebeeldhouwde stenen, keramische munten en urnen. Rond 937 verliet heer Raoul le Large (de Grote) zijn paleis in Déols vanwege de onveiligheid, of om de abdij die in 917 was gesticht te ondersteunen. Hij liet een fort bouwen op een heuvel aan de linkeroever van de Indre. Vanaf 1112 werd dit kasteel "Château Raoul" genoemd, vanwege de veel voorkomende voornaam bij de heren van Déols. De feodale periode zag een stad van ambachtslieden en handelaren ontstaan in de beschutting van deze versterkte plek. De heren van Châteauroux waren machtig: hun "prinsdom" besloeg twee derde van het huidige departement Indre; in de 11e eeuw hadden ze hun eigen muntsysteem.
.
Het kasteel en de stad werden ingenomen door Filips Augustus in 1188. In die tijd kende de stad al een belangrijke lakenindustrie, met een volmolen die al enkele decennia in gebruik was. Alle textielactiviteiten concentreerden zich langs de Indre, die als krachtbron diende, en er ontstond een baronie met eigen gebruiken (de huidige Rue de l'Indre). Deze productie werd gereguleerd om externe fraude (lakens van buiten Châteauroux die werden verkocht als lokaal gemaakt) en interne fraude (Châteauroux-drapiers die soms hun stoffenrekken verlengden om een grotere lengte te verkopen) tegen te gaan, en werd verkocht tijdens de grote jaarlijkse markt.
Symbool van de lokale macht sinds de oorsprong van een stad waar het zijn naam aan heeft gegeven, bestaat Château Raoul sinds de 10e eeuw onder de naam Château de Déols op een versterkte locatie door de heren van deze plaats. Zeven heren droegen de naam Raoul, vandaar de naam Château Raoul en Châteauroux in de vier naast elkaar gelegen stadsgedeelten: Saint-Martin en Saint-Denis, Saint-Gildas en Saint-Christophe, de Rue de l'Indre en de Rue Grande. Met zijn muur, waarvan nog verschillende torens bestaan, is Château Raoul dan een krachtig fort aan de grens van het domein van de koning van Frankrijk en Aquitanië, en Filips Augustus moest het belegeren in 1187.
tr.
met
Duode , geb. circa 930, tr. met
Uit dit huwelijk een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Raoul | *950 | Déols [Frankrijk] | †1012 | | 62 | 1 | 3 |
- Vader:
Lauris (Laurus) de Deols, zn. van Lambert de Deols (Écuyer, greffier de la seigneurie de Sempry Seigneur de Déols), geb. te Déols [Frankrijk] in 865, Seigneur de Déols, ovl. in 911, tr. met
|  |
tr.
met
Hildegarde (Rolande) , tr. met
Uit dit huwelijk een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Raoul I | *915 | | †952 | | 37 | 1 | 1 |
Hildegarde
in
Kwartierstaat van Anneke Romeijn
Kwartierstaat van Ans Karstens
Kwartierstaat van Ans Karstens
Kwartierstaat van Arie Roobol
Kwartierstaat van Arie Roobol
Kwartierstaat van dr. Irene Margaretha Hellemans arts
Kwartierstaat van Eduard von Saher
Kwartierstaat van Han (Henricus Johannes Antonius) Bekke
Kwartierstaat van Han Bekke.
Kwartierstaat van Henk de Snoo
Kwartierstaat van Henk de Snoo
Kwartierstaat van ir Cees (Cornelis Jorden) Hagenbeek
Kwartierstaat van Irene Hellemans
Kwartierstaat van Lourens de Groot
Kwartierstaat van Lourens de Groot
Hildegarde (Rolande) .
tr.
met
Uit dit huwelijk een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Raoul I | *915 | | †952 | | 37 | 1 | 1 |
Lauris de Deols.
Launus de Déols werd geboren rond 865. Hij volgde zijn vader op als prins na 897 en overleed in 911.
De "Annales de Vézelay" vermelden de stichting van Déols in 911. Op dat moment was Ebbes de Edelmoedige van Déols prins van Déols.
Launus de Déols werd geboren rond 865. Hij volgde zijn vader op als heer van Déols na 897 en overleed in 911.
.
De "Annales de Vézelay" vermelden de stichting van Déols in 911. Op dat moment was Ebbes de Edelmoedige van Déols prins van Déols.
.
De heren van Déols, prinsen van Bas-Berri, baronnen van Châteauroux en kasteelheren van La Châtre, Argenton, Aigurande, Cluis en Saint-Chartier, stammen af van Léocade, een Romeins senator en gouverneur van Gallië Narbonensis en Aquitanië. De laatste van deze lijn was Raoul, prins van Déols en baron van Châteauroux, die in 1176 overleed tijdens een reis naar het Heilige Land.
.
Rond 469 komt Déols in de geschiedenis als de locatie van de Slag bij Déols, waarin de Bretons van koning Riothamus, bondgenoten van een tanend West-Romeins Rijk, tegenover de Visigoten van Euric stonden. De Visigoten kwamen als overwinnaars uit de strijd. Gregorius van Tours beschrijft deze slag, die nabij Déols zou hebben plaatsgevonden.
.
De eerste schriftelijke vermeldingen van Déols dateren uit de late 6e eeuw. Gregorius van Tours vermeldt in zijn werk De la gloire des confesseurs dat "de zalige Ludre, zoon van senator Léocade, rust in Déols (Dolensi), een nederzetting in het bisdom Bourges." In zijn Histoire des Francs noemt hij een "Dolensem vicum," waarbij "vicus" destijds een kleinere nederzetting dan een stad aanduidde.
.
In 917 schonk Ebbes de Edelmoedige, heer van Déols, verschillende bezittingen om een regulier klooster in Déols te stichten, onder de voorwaarde dat het geleid zou worden door Bernon, destijds abt van Cluny. Deze schenking volgde het voorbeeld van zijn leenheer Willem, hertog van Aquitanië, die in 910 de abdij van Cluny had gesticht. De geschonken bezittingen lagen langs de rechteroever van de Indre, in een vruchtbare alluviale vlakte met molens en weiden.
.
De abdij van Déols werd in 917 gesticht en in 927 bevestigd in het kasteel van Déols, dat op een klif aan de linkeroever van de Indre lag. Dit kasteel, later bekend als Château Raoul, vormde de basis voor de stad Châteauroux.
De familie Ebbes de Déols vestigde zich in de jaren 920-930 in Déols en bouwde een kasteel in de buurt. Ze stichtten de abdij van Déols en het kasteel van Châteauroux, dat hun hoofdresidentie en het centrum van hun "vorstendom" werd. Tegen het einde van de 12e eeuw strekte dit vorstendom zich uit over twee derde van het huidige departement Indre. In de vroege 13e eeuw werden de heren van Déols-Châteauroux vazallen van graaf Alphonse van Poitiers. Ondanks deze veranderingen bleef Bourg-de-Dieu bloeien, met de oprichting van drie parochies.
tr.
met
Arsende de Poitiers, dr. van Ramnulf I d'Aquitaine en Bichilde du Maine, geb. te Poitiers (F) [Frankrijk] circa 876, tr. met
Uit dit huwelijk 2 kinderen:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Ebbo I | *890 | Orléans [Frankrijk] | | Orléans [Frankrijk] | | 1 | 1 |
| 2 | Aldesinde | *905 | Bourbon-L'Archambault [Frankrijk] | †954 | Bourbon-L'Archambault [Frankrijk] | 49 | 1 | 2 |
Arsende de Poitiers
in
Kwartierstaat van Anneke Romeijn
Kwartierstaat van Ans Karstens
Kwartierstaat van Ans Karstens
Kwartierstaat van Arie Roobol
Kwartierstaat van Arie Roobol
Kwartierstaat van dr. Irene Margaretha Hellemans arts
Kwartierstaat van Eduard von Saher
Kwartierstaat van Han (Henricus Johannes Antonius) Bekke
Kwartierstaat van Han Bekke.
Kwartierstaat van Henk de Snoo
Kwartierstaat van Henk de Snoo
Kwartierstaat van ir Cees (Cornelis Jorden) Hagenbeek
Kwartierstaat van Irene Hellemans
Kwartierstaat van Lourens de Groot
Kwartierstaat van Lourens de Groot
Arsende de Poitiers, geb. te Poitiers (F) [Frankrijk] circa 876.
- Vader:
Ramnulf I d'Aquitaine, geb. te Poitiers (F) [Frankrijk] circa 820, ovl. te Brissarthe [Frankrijk] op 2 jul 866, tr. met
tr.
met
Lauris (Laurus) de Deols, zn. van Lambert de Deols (Écuyer, greffier de la seigneurie de Sempry Seigneur de Déols), geb. te Déols [Frankrijk] in 865, Seigneur de Déols, ovl. in 911, tr. met | |
Bernard II dit le Poitevin Comte de Poitiers.
Bernard II († février 844) dit le Poitevin, est un comte de Poitiers de 840 à 844, probablement de la famille des Guilhemides.
Biographie.
Son ascendance est incertaine. Les seules certitudes sont qu'il est frère de Turpion († 863), comte d'Angoulême, et d'Émenon († 866), comte de Poitiers1. Il est probablement issu de la famille des Guilhelmides. Les hypothèses relatives à son ascendance sont exposées dans l'article sur Émenon de Poitiers.
Selon le chroniqueur Adémar de Chabannes (v. 989 † 1034), il résidait à Poitiers en 839 lorsque son frère, le comte Émenon de Poitiers en fut chassé par l'empereur Louis le Pieux. En effet, l'année précédente, à la mort du roi Pépin Ier d'Aquitaine, l'empereur avait confié le royaume d'Aquitaine à son dernier fils Charles. Émenon s'était révolté en soutenant les droits de Pépin II, le fils de Pépin Ier. Pendant qu'Émenon trouve refuge auprès de son frère Turpion, comte d'Angoulême, Bernard se rend auprès de Renaud, comte d'Herbauges.
Adémar de Chabannes le qualifie de comes pictavinus, mais on ne sait pas trop comment interpréter cette information : doit-on lire « Bernard le Poitevin, comte » ou « Bernard, comte de Poitiers » ? Renaud d'Herbauges, chez qui Bernard s'est réfugié, est un partisan de Louis le Pieux, puis de son fils Charles le Chauve. En 840, Émenon fait sa soumission, et il n'est pas impossible que Bernard se soit également soumis. À la mort de Louis le Pieux, survenue le 20 juin 840, ses trois fils s'affrontent pour se partager l'empire, et Pépin II en profite pour revendiquer l'Aquitaine. Il tente de s'emparer une première fois de Poitiers, assiège la ville qui résiste, sous la conduite de l'évêque Ebroïn, et doit fuir devant l'armée de secours conduite par Charles le Chauve. En 839, Louis le Pieux avait nommé Ramnulf Ier comme comte de Poitiers en remplacement d'Émenon, mais il est possible que Bernard le Poitevin l'ait été l'année suivante. Si c'est bien le cas, on ignore le roi qui le nomma, entre Pépin II, pour récompenser un fidèle, ou Charles le Chauve, pour se concilier sa famille. Dans les faits, Ni Ramnulf ni Bernard n'occupent Poitiers, qui est administré par Ebroïn5.
Ce qui est sûr c'est qu'il combat aux côtés de Renaud, comte d'Herbauges et de Nantes contre Lambert, fils de Lambert Ier précédent comte de Nantes, révolté contre Charles le Chauve. Renaud meurt en 843 et son fils Hervé et Bernard continuent le combat contre Lambert, mais sont tués dans un combat contre Lambert en février 844.
Lauris de Deols.
Launus de Déols werd geboren rond 865. Hij volgde zijn vader op als prins na 897 en overleed in 911.
De "Annales de Vézelay" vermelden de stichting van Déols in 911. Op dat moment was Ebbes de Edelmoedige van Déols prins van Déols.
Launus de Déols werd geboren rond 865. Hij volgde zijn vader op als heer van Déols na 897 en overleed in 911.
.
De "Annales de Vézelay" vermelden de stichting van Déols in 911. Op dat moment was Ebbes de Edelmoedige van Déols prins van Déols.
.
De heren van Déols, prinsen van Bas-Berri, baronnen van Châteauroux en kasteelheren van La Châtre, Argenton, Aigurande, Cluis en Saint-Chartier, stammen af van Léocade, een Romeins senator en gouverneur van Gallië Narbonensis en Aquitanië. De laatste van deze lijn was Raoul, prins van Déols en baron van Châteauroux, die in 1176 overleed tijdens een reis naar het Heilige Land.
.
Rond 469 komt Déols in de geschiedenis als de locatie van de Slag bij Déols, waarin de Bretons van koning Riothamus, bondgenoten van een tanend West-Romeins Rijk, tegenover de Visigoten van Euric stonden. De Visigoten kwamen als overwinnaars uit de strijd. Gregorius van Tours beschrijft deze slag, die nabij Déols zou hebben plaatsgevonden.
.
De eerste schriftelijke vermeldingen van Déols dateren uit de late 6e eeuw. Gregorius van Tours vermeldt in zijn werk De la gloire des confesseurs dat "de zalige Ludre, zoon van senator Léocade, rust in Déols (Dolensi), een nederzetting in het bisdom Bourges." In zijn Histoire des Francs noemt hij een "Dolensem vicum," waarbij "vicus" destijds een kleinere nederzetting dan een stad aanduidde.
.
In 917 schonk Ebbes de Edelmoedige, heer van Déols, verschillende bezittingen om een regulier klooster in Déols te stichten, onder de voorwaarde dat het geleid zou worden door Bernon, destijds abt van Cluny. Deze schenking volgde het voorbeeld van zijn leenheer Willem, hertog van Aquitanië, die in 910 de abdij van Cluny had gesticht. De geschonken bezittingen lagen langs de rechteroever van de Indre, in een vruchtbare alluviale vlakte met molens en weiden.
.
De abdij van Déols werd in 917 gesticht en in 927 bevestigd in het kasteel van Déols, dat op een klif aan de linkeroever van de Indre lag. Dit kasteel, later bekend als Château Raoul, vormde de basis voor de stad Châteauroux.
De familie Ebbes de Déols vestigde zich in de jaren 920-930 in Déols en bouwde een kasteel in de buurt. Ze stichtten de abdij van Déols en het kasteel van Châteauroux, dat hun hoofdresidentie en het centrum van hun "vorstendom" werd. Tegen het einde van de 12e eeuw strekte dit vorstendom zich uit over twee derde van het huidige departement Indre. In de vroege 13e eeuw werden de heren van Déols-Châteauroux vazallen van graaf Alphonse van Poitiers. Ondanks deze veranderingen bleef Bourg-de-Dieu bloeien, met de oprichting van drie parochies.
Uit dit huwelijk 2 kinderen:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Ebbo I | *890 | Orléans [Frankrijk] | | Orléans [Frankrijk] | | 1 | 1 |
| 2 | Aldesinde | *905 | Bourbon-L'Archambault [Frankrijk] | †954 | Bourbon-L'Archambault [Frankrijk] | 49 | 1 | 2 |
tr.
met
Uit dit huwelijk 2 kinderen:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Denise | *1130 | Amboise [Frankrijk] | †1160 | Déols [Frankrijk] | 29 | 1 | 2 |
| 2 | Hugues | | | | | | 1 | 1 |
- Vader:
Hervé II de Donzy, zn. van Hervé I de Donzy (Écuyer. 2ème Baron de Donzy (Nièvre) . Seigneur de Saint-Aignan-sur-Cher) en Mahaud (Mathilde) de Châlon-sur-Saône, geb. te Donzy [Frankrijk] circa 7 jan 1065, Écuyer Seigneur de St-Aignan-sur-Cher et de Châtel-Censoir, comte de Chalon (1080), ovl. te Donzy [Frankrijk] op 8 jan 1121, tr. voor 1095 met
|  |
tr.
met
Uit dit huwelijk 2 kinderen:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Denise | *1130 | Amboise [Frankrijk] | †1160 | Déols [Frankrijk] | 29 | 1 | 2 |
| 2 | Hugues | | | | | | 1 | 1 |
tr.
met
Elisabeth de Jaligny Dame de Jaligny, tr. met
Uit dit huwelijk een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Sulpice | *1106 | | †1153 | | 47 | 1 | 2 |
Elisabeth de Jaligny Dame de Jaligny
in
Kwartierstaat van Anneke Romeijn
Kwartierstaat van Ans Karstens
Kwartierstaat van Ans Karstens
Kwartierstaat van Arie Roobol
Kwartierstaat van Arie Roobol
Kwartierstaat van dr. Irene Margaretha Hellemans arts
Kwartierstaat van Han (Henricus Johannes Antonius) Bekke
Kwartierstaat van Han Bekke.
Kwartierstaat van Henk de Snoo
Kwartierstaat van Henk de Snoo
Kwartierstaat van ir Cees (Cornelis Jorden) Hagenbeek
Kwartierstaat van Irene Hellemans
Kwartierstaat van Lourens de Groot
Kwartierstaat van Lourens de Groot
Elisabeth de Jaligny Dame de Jaligny.
tr.
met
Uit dit huwelijk een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Sulpice | *1106 | | †1153 | | 47 | 1 | 2 |
tr.
met
Denise de Fougeres ?, tr. met
Uit dit huwelijk een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Hugues I | | | †1129 | Jeruzalem | | 1 | 1 |
Denise de Fougeres ?
in
Kwartierstaat van Anneke Romeijn
Kwartierstaat van Ans Karstens
Kwartierstaat van Ans Karstens
Kwartierstaat van Arie Roobol
Kwartierstaat van Arie Roobol
Kwartierstaat van dr. Irene Margaretha Hellemans arts
Kwartierstaat van Han (Henricus Johannes Antonius) Bekke
Kwartierstaat van Han Bekke.
Kwartierstaat van Henk de Snoo
Kwartierstaat van Henk de Snoo
Kwartierstaat van ir Cees (Cornelis Jorden) Hagenbeek
Kwartierstaat van Irene Hellemans
Kwartierstaat van Lourens de Groot
Kwartierstaat van Lourens de Groot
Denise de Fougeres ?.
tr.
met
Uit dit huwelijk een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Hugues I | | | †1129 | Jeruzalem | | 1 | 1 |
- Vader:
Hugues de Lavardin, geb. op 1 jan 980, Seigneur de Lavardin et de Bazougers, ovl. na 986, tr. met
tr.
met
Hersende de Buzancais, tr. met
Uit dit huwelijk een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Sulpice I | | | †1081 | | | 1 | 1 |
