Segnius d'Alémanie
Segnius d'Alémanie.
Hij krijgt een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Ragnahari | | | | | | 1 | 1 |
Ragnachat d'Alémanie
Ragnachat d'Alémanie (Ragnachat de Ringerike).
Hij krijgt een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Segnius | | | | | | 1 | 1 |
Budli Halfdansson de Ringerike
Budli Halfdansson de Ringerike.
Hij krijgt een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Ragnachat | | | | | | 1 | 1 |
Halfdan Hringsson le Vieux de Ringerike
Halfdan Hringsson le Vieux de Ringerike, geb. Buskerud [Norway] circa 450.
tr. in 478
met
Almveigu Eymundsdatter la Sage Des Vikings de Holmgard, geb. Holmgarth [Russian Federation] circa 465.
Uit dit huwelijk 4 kinderen, waaronder:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Budli | | | | | | 1 | 1 |
Almveigu Eymundsdatter la Sage Des Vikings de Holmgard
Almveigu Eymundsdatter la Sage Des Vikings de Holmgard, geb. Holmgarth [Russian Federation] circa 465.
tr. in 478
met
Halfdan Hringsson le Vieux de Ringerike, zn. van Hring Raumsson de Ringerike (Roi de Ringerike) en Vifilsdatter des Vikings, geb. Buskerud [Norway] circa 450.
Uit dit huwelijk 4 kinderen, waaronder:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Budli | | | | | | 1 | 1 |
Hring Raumsson de Ringerike
Hring Raumsson de Ringerike, geb. Ringerike [Norway] circa 406, Roi de Ringerike, ovl. Ringerike [Norway] circa 499.
tr.
met
Vifilsdatter des Vikings, geb. Ringerike [Norway] circa 414.
Uit dit huwelijk een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Halfdan | *450 | Buskerud [Norway] | | | | 1 | 4 |
Vifilsdatter des Vikings
Vifilsdatter des Vikings, geb. Ringerike [Norway] circa 414.
tr.
met
Hring Raumsson de Ringerike, zn. van Raum Norsson Le Vieux de Ringerike (Roi d'Alvheim (Norvège), Mythologie Nordique) en Hildur Gudrödsdottir Gudraudsdatter de Møre, geb. Ringerike [Norway] circa 406, Roi de Ringerike, ovl. Ringerike [Norway] circa 499.
Uit dit huwelijk een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Halfdan | *450 | Buskerud [Norway] | | | | 1 | 4 |
Raum Norsson Le Vieux de Ringerike
Raum Norsson Le Vieux de Ringerike, geb. Augdum [Norway] circa 370, Roi d'Alvheim (Norvège), Mythologie Nordique.
tr.
met
Hildur Gudrödsdottir Gudraudsdatter de Møre, dr. van Gudrod Gudröd Gundrod Gudraud de Møre, geb. Augdum [Norway] circa 371.
Uit dit huwelijk een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Hring | *406 | Ringerike [Norway] | †499 | Ringerike [Norway] | 93 | 1 | 1 |
Hildur Gudrödsdottir Gudraudsdatter de Møre
Hildur Gudrödsdottir Gudraudsdatter de Møre, geb. Augdum [Norway] circa 371.
tr.
met
Raum Norsson Le Vieux de Ringerike, zn. van Norr Thorrasson de Ringerike, geb. Augdum [Norway] circa 370, Roi d'Alvheim (Norvège), Mythologie Nordique.
Uit dit huwelijk een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Hring | *406 | Ringerike [Norway] | †499 | Ringerike [Norway] | 93 | 1 | 1 |
Gudrod Gudröd Gundrod Gudraud de Møre
Gudrod Gudröd Gundrod Gudraud de Møre, geb. Moerbeke [België] circa 340.
Hij krijgt een dochter:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Hildur | *371 | Augdum [Norway] | | | | 1 | 1 |
Norr Thorrasson de Ringerike
Norr Thorrasson de Ringerike, geb. Raumsdal [Norway] circa 345.
Hij krijgt een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Raum | *370 | Augdum [Norway] | | | | 1 | 1 |
Thorri Snaersson de Ringerike
Thorri Snaersson de Ringerike, geb. Raumsdal [Norway] in 310.
Hij krijgt een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Norr | *345 | Raumsdal [Norway] | | | | 1 | 1 |
Snae Snow Jokulsson l'Ancien de Finlande
Snae Snow Jokulsson l'Ancien de Finlande, geb. Finland circa 274, Roi de Finlande.Roi de Kvenland, Chef des Finnois, ovl. circa 301.
Hij krijgt een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Thorri | *310 | Raumsdal [Norway] | | | | 1 | 1 |
Jokull Frostasson Des Kvènes de Kvenland
Jokull Frostasson Des Kvènes de Kvenland, geb. Finland circa 240, Roi de Kvenland, Chef Finnois, ovl. in 274.
Hij krijgt een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Snae | *274 | | †301 | | 27 | 1 | 1 |
Frosti Karasson de Kvenland
Frosti Karasson de Kvenland, geb. Finland circa 210, Roi de Kvenland, ovl. Finland circa 239.
Hij krijgt een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Jokull | *240 | | †274 | | 34 | 1 | 1 |
Kari des Kvènes de Kvenland
Kari des Kvènes de Kvenland, geb. circa 185, Roi de Kvenland, ovl. circa 209.
Hij krijgt een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Frosti | *210 | | †239 | | 29 | 1 | 1 |
Fornjot des Kvènes de Kvenland
Fornjot des Kvènes de Kvenland, geb. Finland circa 160, Roi de Kvenland, ovl. Finland circa 250.
Fornjot des Kvènes de Kvenland.
Mythologie: .
Er was een man genaamd Fornjot. Hij had drie zonen; de een heette Hler, de ander Logi, en de derde Kari. Hler heerste over de zeeën, Logi over het vuur, en Kari over de winden. Kari was de vader van Jökull, die de vader was van koning Sneeuw. De kinderen van koning Sneeuw waren: Thorri, Fönn, Drifa en Mjol. Thorri was een nobele koning; hij regeerde over Gotland, Kvenland en Finland.
.
Kvenland was de naam die werd gegeven aan het land dat nu bekend staat als Finland en enkele omliggende gebieden. Er is weinig bekend over de vroege koningen van Kvenland, behalve hun namen en geboortedata. Koning Fornjotur was de eerste koning van Kvenland, geboren in 160 en gestorven in 250. De bewoners van Kvenland vermengden zich ook met de Schotten op de noordelijke Orkneyeilanden.
Huwelijk onbekend.
Afstammelingen: Kari van de Kvènes, koning van Kvenland ca. 185-209; Logi Flame van de Kvènes ca. 187; Hlessey van de Kvènes ca. 189; Hler van de Kvènes ca. 191.
Hij krijgt een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Kari | *185 | | †209 | | 24 | 1 | 1 |
Theoderic II le Brave de Wisigothie
Theoderic II le Brave de Wisigothie, vermoord Toulouse [Frankrijk] circa 466.
Theoderic II le Brave de Wisigothie.
Theodoric II (? - 466), koning van de Visigoten (453 - 466), was de zoon van koning Theodoric I, kleinzoon van Alarik I, en broer en opvolger van koning Thorismund, nadat hij hem in 453 had laten vermoorden.
.
Er is weinig bekend over zijn moeder, koningin Pédauque, de tweede echtgenote van Theodoric I, waarschijnlijk een Gotische prinses en dochter van Alarik I, want Theodoric werd door Sidonius Apollinaris omschreven als de “kleinzoon van Alarik”. Ook over zijn jeugd is weinig bekend.
.
Theodoric II groeide op aan het hof van Toulouse en kreeg onderwijs van Eparchius Avitus, prefect van het praetorium van Gallië, in tegenstelling tot zijn oudere broer Thorismund. Hierdoor waardeerde hij de Romeinse cultuur meer dan zijn vader en oudere broer. Hij nam deel aan de slag op de Catalaunische Velden in 451 als leider van een Gotisch bataljon, bondgenoot van de Romeinen, samen met zijn vader Theodoric I en zijn oudere broer Thorismund.
Met zijn broers kwam hij in opstand tegen Thorismund, die Arles en Narbonne bedreigde. Na de moord op Thorismund in 453 werd hij koning. Toulouse (veroverd door Wallia in 418) bleef de hoofdstad van zijn koninkrijk. Hij werd in 453 tot koning verkozen.
Het lijkt erop dat hij regeerde in een diarchie, een politiek systeem met twee koningen: hijzelf en zijn broer Frederic. Hoewel de Romeinse bronnen alleen Theodoric II als vorst beschrijven vanwege zijn voorrang op zijn broer, lijkt Frederic een belangrijke legeraanvoerder te zijn. Hoewel het koninkrijk van Theodoric II nog steeds werd beschouwd als een federale staat, was het vanaf ongeveer 460 feitelijk volledig onafhankelijk van Rome. Hij liet een nieuw wetboek opstellen, het Édit de Théodoric, dat verschilde van de Romeinse wetten en het eerdere edict van zijn vader.
.
Dit wetboek bevatte 154 hoofdstukken en was gebaseerd op het Romeinse model. Hoewel het zogenaamd bedoeld was om het koninkrijk te pacificeren, was het in de eerste plaats een strafwetboek dat veel fiscale heffingen organiseerde. Het edict onderscheidde twee bevolkingsgroepen in zijn koninkrijk, de Barbaren en de Romeinen, evenals twee groepen, de vrijen en de niet-vrijen. Het reguleerde de ontvoering van echtgenotes door ontvoerders en hun medeplichtigen met de dood te straffen. Een weduwe mocht niet hertrouwen binnen een jaar na de dood van haar echtgenoot. Het bevatte een lijst van toegestane scheidingsgronden (zoals overspel voor vrouwen, moord voor mannen), reguleerde de straffen voor verkrachtingen van vrije mannen of slaven, evenals de verkoop van kinderen en de bescherming van de echtgenote in geval van fouten van haar echtgenoot. Ze kon niet in plaats van hem worden vervolgd.
.
Theodoric werd in 466 vermoord door zijn broer Euric, een fervent Arianist, die hem beschuldigde van een te grote romanisering en van te veel tolerantie tegenover de katholieke kerk in zijn koninkrijk.
tr. voor 420
met
Petauque de Gothie, dr. van Wallia I de Wisigothie en Hildegonde de Burgondie, geb. Toulouse [Frankrijk].
Petauque de Gothie.
Koningin Pédauque, de tweede echtgenote van Theodoric I, waarschijnlijk een Gotische prinses,
.
Koningin Pédauque, dochter (of kleindochter) van Alarik I, wiens huwelijk met Theodoric I hem verbond met de grote Gotische koning, los van de Romeinse macht.
.
Het thema van koningin Pédauque bevat enkele constante elementen: ze is een vrouw van nobele of aristocratische afkomst, mogelijk getroffen door lepra of met een zwemvliesachtige voet, zoals die van een gans. Ze wordt vaak geassocieerd met water (baden, aquaducten, diverse fonteinen en miraculeuze bronnen).
.
Diverse onderzoekers hebben uiteenlopende verklaringen gegeven:
.
Koningin Pédauque zou een uitstekende zwemster zijn geweest, die het aquaduct gebruikte om van de ene naar de andere oever van de Garonne te reizen.
Haar overmatige liefde voor baden zou haar bijnaam “pè d'auca” verklaren.
Sommigen suggereren dat “pè d'auca” een scheldnaam is voor een kreupele persoon. De verwarring zou voortkomen uit een symbolische voorstelling in beelden van kreupelheid met een gansvoet, die letterlijk werd geïnterpreteerd.
.
Het gebruik van de bijnaam bestond al vóór visuele representaties. Invloed van de Germaanse Perchta (een mythische weefster met een gansvoet, mogelijk door de Visigoten meegebracht) kan een rol hebben gespeeld bij de variaties rond Pédauque.
.
Mythische oorsprong: Koningin Pédauque is een mythische koningin, waarschijnlijk afkomstig uit Toulouse, dat de hoofdstad was van het Visigotische rijk (413-508). Haar naam betekent “gansvoet” in het Occitaans (“pè d'auca”) of komt mogelijk uit het Laatlatijnse “pes aucæ”. In Frankrijk worden Pédauque-figuren van verschillende oorsprong afgebeeld op kerkportalen.
Volgens Renée Mussot-Goulard was Pédauque een Visigotische prinses van de Baltische dynastie, dochter van Alarik I, zus van koning Wallia en prinses Pelagia (echtgenote van graaf Bonifatius en later Aetius). Zij was de echtgenote van Theodoric I en moeder van twee koningen, Thorismund en Theodoric II.
Haar reputatie als vrouw met zwemvliesvoeten lijkt een verkeerde interpretatie van haar naam te zijn. Pédauque was “Homoiaans” van religie (een vorm van arianisme) en werd door katholieken als ketter gezien. In de middeleeuwen werd een zwemvliesvoet symbolisch gebruikt om uitgestotenen of marginalen aan te duiden, mogelijk ten onrechte aan haar toegeschreven.
Uit dit huwelijk 2 kinderen, waaronder:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Spani | *420 | | | | | 1 | 1 |
Petauque de Gothie
Petauque de Gothie, geb. Toulouse [Frankrijk].
Petauque de Gothie.
Koningin Pédauque, de tweede echtgenote van Theodoric I, waarschijnlijk een Gotische prinses,
.
Koningin Pédauque, dochter (of kleindochter) van Alarik I, wiens huwelijk met Theodoric I hem verbond met de grote Gotische koning, los van de Romeinse macht.
.
Het thema van koningin Pédauque bevat enkele constante elementen: ze is een vrouw van nobele of aristocratische afkomst, mogelijk getroffen door lepra of met een zwemvliesachtige voet, zoals die van een gans. Ze wordt vaak geassocieerd met water (baden, aquaducten, diverse fonteinen en miraculeuze bronnen).
.
Diverse onderzoekers hebben uiteenlopende verklaringen gegeven:
.
Koningin Pédauque zou een uitstekende zwemster zijn geweest, die het aquaduct gebruikte om van de ene naar de andere oever van de Garonne te reizen.
Haar overmatige liefde voor baden zou haar bijnaam “pè d'auca” verklaren.
Sommigen suggereren dat “pè d'auca” een scheldnaam is voor een kreupele persoon. De verwarring zou voortkomen uit een symbolische voorstelling in beelden van kreupelheid met een gansvoet, die letterlijk werd geïnterpreteerd.
.
Het gebruik van de bijnaam bestond al vóór visuele representaties. Invloed van de Germaanse Perchta (een mythische weefster met een gansvoet, mogelijk door de Visigoten meegebracht) kan een rol hebben gespeeld bij de variaties rond Pédauque.
.
Mythische oorsprong: Koningin Pédauque is een mythische koningin, waarschijnlijk afkomstig uit Toulouse, dat de hoofdstad was van het Visigotische rijk (413-508). Haar naam betekent “gansvoet” in het Occitaans (“pè d'auca”) of komt mogelijk uit het Laatlatijnse “pes aucæ”. In Frankrijk worden Pédauque-figuren van verschillende oorsprong afgebeeld op kerkportalen.
Volgens Renée Mussot-Goulard was Pédauque een Visigotische prinses van de Baltische dynastie, dochter van Alarik I, zus van koning Wallia en prinses Pelagia (echtgenote van graaf Bonifatius en later Aetius). Zij was de echtgenote van Theodoric I en moeder van twee koningen, Thorismund en Theodoric II.
Haar reputatie als vrouw met zwemvliesvoeten lijkt een verkeerde interpretatie van haar naam te zijn. Pédauque was “Homoiaans” van religie (een vorm van arianisme) en werd door katholieken als ketter gezien. In de middeleeuwen werd een zwemvliesvoet symbolisch gebruikt om uitgestotenen of marginalen aan te duiden, mogelijk ten onrechte aan haar toegeschreven.
tr. voor 420
met
Theoderic II le Brave de Wisigothie, zn. van Theoderic I Le Grand de Wisigothie (Koning), vermoord Toulouse [Frankrijk] circa 466.
Theoderic II le Brave de Wisigothie.
Theodoric II (? - 466), koning van de Visigoten (453 - 466), was de zoon van koning Theodoric I, kleinzoon van Alarik I, en broer en opvolger van koning Thorismund, nadat hij hem in 453 had laten vermoorden.
.
Er is weinig bekend over zijn moeder, koningin Pédauque, de tweede echtgenote van Theodoric I, waarschijnlijk een Gotische prinses en dochter van Alarik I, want Theodoric werd door Sidonius Apollinaris omschreven als de “kleinzoon van Alarik”. Ook over zijn jeugd is weinig bekend.
.
Theodoric II groeide op aan het hof van Toulouse en kreeg onderwijs van Eparchius Avitus, prefect van het praetorium van Gallië, in tegenstelling tot zijn oudere broer Thorismund. Hierdoor waardeerde hij de Romeinse cultuur meer dan zijn vader en oudere broer. Hij nam deel aan de slag op de Catalaunische Velden in 451 als leider van een Gotisch bataljon, bondgenoot van de Romeinen, samen met zijn vader Theodoric I en zijn oudere broer Thorismund.
Met zijn broers kwam hij in opstand tegen Thorismund, die Arles en Narbonne bedreigde. Na de moord op Thorismund in 453 werd hij koning. Toulouse (veroverd door Wallia in 418) bleef de hoofdstad van zijn koninkrijk. Hij werd in 453 tot koning verkozen.
Het lijkt erop dat hij regeerde in een diarchie, een politiek systeem met twee koningen: hijzelf en zijn broer Frederic. Hoewel de Romeinse bronnen alleen Theodoric II als vorst beschrijven vanwege zijn voorrang op zijn broer, lijkt Frederic een belangrijke legeraanvoerder te zijn. Hoewel het koninkrijk van Theodoric II nog steeds werd beschouwd als een federale staat, was het vanaf ongeveer 460 feitelijk volledig onafhankelijk van Rome. Hij liet een nieuw wetboek opstellen, het Édit de Théodoric, dat verschilde van de Romeinse wetten en het eerdere edict van zijn vader.
.
Dit wetboek bevatte 154 hoofdstukken en was gebaseerd op het Romeinse model. Hoewel het zogenaamd bedoeld was om het koninkrijk te pacificeren, was het in de eerste plaats een strafwetboek dat veel fiscale heffingen organiseerde. Het edict onderscheidde twee bevolkingsgroepen in zijn koninkrijk, de Barbaren en de Romeinen, evenals twee groepen, de vrijen en de niet-vrijen. Het reguleerde de ontvoering van echtgenotes door ontvoerders en hun medeplichtigen met de dood te straffen. Een weduwe mocht niet hertrouwen binnen een jaar na de dood van haar echtgenoot. Het bevatte een lijst van toegestane scheidingsgronden (zoals overspel voor vrouwen, moord voor mannen), reguleerde de straffen voor verkrachtingen van vrije mannen of slaven, evenals de verkoop van kinderen en de bescherming van de echtgenote in geval van fouten van haar echtgenoot. Ze kon niet in plaats van hem worden vervolgd.
.
Theodoric werd in 466 vermoord door zijn broer Euric, een fervent Arianist, die hem beschuldigde van een te grote romanisering en van te veel tolerantie tegenover de katholieke kerk in zijn koninkrijk.
Uit dit huwelijk 2 kinderen, waaronder:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Spani | *420 | | | | | 1 | 1 |
Justinien II Flavius Iustinianus Augustus Rhinotmetos (Nez Coupé) de Byzance
Justinien II Flavius Iustinianus Augustus Rhinotmetos (Nez Coupé) de Byzance, geb. Constantinopel in 688, Empereur Romain d'Orient de Byzance de 685 à 695, puis de 705 à 711, dernier représentant ayant régn, ovl. op 4 nov 711.
Justinien II Flavius Iustinianus Augustus Rhinotmetos (Nez Coupé) de Byzance.
IUSTINIANUS ([669/70] - vermoord tussen 4 en 24 november 711, begraven in de Kerk van de Heilige Apostelen in Constantinopel). Theophanes vermeldt dat keizer Konstantinos "fratres suos Heraclium et Tiberium" uit "imperii dignitate" verwijderde en voortaan alleen regeerde met "Iustiniano filio", gedateerd op [681/83]. Hij volgde in 685 op als keizer IUSTINIANUS II, werd afgezet in 695 en hersteld op 21 augustus 705. Theophanes vermeldt dat "Iustinianum eius filium" de troon besteeg na de dood van "Constantinum" en tien jaar regeerde. Paulus Diaconus vermeldt dat "eius minor filius Iustinianus" keizer Konstantinos opvolgde en tien jaar regeerde voordat hij werd afgezet door "Leo" en zijn toevlucht zocht "in Ponto".
.
De Kroniek van Michael de Syriër vermeldt dat "Aptelmelek" vrede sloot met keizer Justinianus II, waarbij de laatste ermee instemde jaarlijks "mille tahégans, un esclave et un cheval" te sturen en dat het eiland Cyprus gedeeld zou worden tussen de Arabieren en de Byzantijnen. Justinianus brak echter het verdrag door Cyprus te plunderen. De Kroniek vermeldt ook dat de Arabieren de Byzantijnen versloegen "à Pouschérig" in 694. Theophanes vermeldt dat keizer Iustinianus werd verdreven door "Leontium tyrannide", die drie jaar regeerde, gevolgd door "Tiberium qui etiam Apsimarus", die zeven jaar regeerde, voordat Iustinianus werd hersteld voor nog eens zes jaar.
De Kroniek van Michael de Syriër vermeldt dat keizer Iustinianus werd gevangengenomen, zijn neus werd afgesneden en hij werd opgesloten, maar na tien jaar ontsnapte en vluchtte naar "le Khakan des Khazirs". Paulus Diaconus vermeldt dat "Iustinianus" de usurpatoren "Leonem quoque et Tiberium" gevangen nam en vermoordde met de hulp van "Terobelli Bulgarum regis" en zijn troon heroverde. Paulus Diaconus vermeldt dat "Filippicus" door een deel van het leger tot keizer werd uitgeroepen, Constantinopel binnenviel en keizer Iustinianus afzette en vermoordde, waarbij werd opgetekend dat "Iustinianus cum filio Tiberio" zes jaar regeerde tijdens deze tweede periode.
De Kroniek van Michael de Syriër vermeldt dat "Philigos" "Justinien et son fils Tibère" vermoordde en de troon greep. Keizer Konstantinos VII's De Ceremoniis Aulæ vermeldt dat "Iustinianus minor" werd begraven in de Kerk van de Heilige Apostelen.
.
Eudokia, dochter van --- (- vóór [702], begraven in de Kerk van de Heilige Apostelen in Constantinopel). Keizer Konstantinos VII's De Ceremoniis Aulæ vermeldt dat "Eudocia, uxor Iustiniani minoris [alias Rhinotmeti]" daar werd begraven.
([702], verstoten in 705) Theodora, zus van --- Khan van de Khazaren, dochter van ---. Theophanes vermeldt dat "Iustinianus" trouwde met "Chazarorum…Chaganus…germanam sororem Theodoram", maar dat zij werd teruggestuurd naar haar broer nadat Iustinianus probeerde de keizerlijke troon te heroveren. .
De Kroniek van Michael de Syriër vermeldt dat keizer Iustinianus trouwde met "le Khakan des Khazirs…sa fille" en dat de keizer "sa femme et son fils Tibère" liet halen nadat hij was hersteld op de troon. Haar oorspronkelijke Khazaarse naam is niet bekend; aangenomen wordt dat Theodora haar doopnaam was bij haar huwelijk. Zonaras vermeldt dat "Theodora mater" haar zoon overleefde.
Keizer Iustinianus en zijn eerste vrouw hadden één kind.
tr.
met
Eudoxie de Byzance, dr. van Leontias d'Athenes (Rhéteur d Athènes), geb. circa 670, Impératrice byzantine.
Eudoxie de Byzance.
Eudoxie was een Byzantijnse keizerin en de eerste vrouw van keizer Justinianus II. Haar naam en de locatie van haar graf in de Kerk van de Heilige Apostelen werden vermeld in het boek De Ceremoniis door keizer Constantijn VII. Er is echter weinig bekend over het leven van de keizerin. Ze zou rond 670 geboren zijn en trouwde met Justinianus II tijdens zijn eerste regeerperiode (685-695). Ze zou vóór hem zijn overleden of gescheiden zijn voordat Justinianus in 703 hertrouwde met Theodora van Chazarië.
.
De kronieken van Theophanes de Belijder en de Chronographikon syntomon van de Oecumenische Patriarch Nicephorus I van Constantinopel vermelden dat Justinianus II en Eudoxie een dochter hadden, die tussen 704 en 705 verloofd werd met Tervel van Bulgarije. Ze zou "Anastasia" genoemd zijn, ter ere van haar grootmoeder van vaderskant, Anastasia. Dit is het enige bekende kind dat aan Eudoxie wordt toegeschreven. Moderne genealogen hebben gesuggereerd dat Eudoxie en Justinianus II mogelijk andere nakomelingen hadden die deel uitmaakten van de Bulgaarse en Byzantijnse adel. Deze theorieën zijn gebaseerd op het succesvolle huwelijk van hun dochter "Anastasia" met Tervel van Bulgarije. Dankzij dit huwelijk kon Justinianus II zijn troon heroveren met Bulgaarse hulp.
Uit dit huwelijk 2 kinderen, waaronder:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Eudoxia | | | | | | 1 | 1 |