Cees Hagenbeek
Hermanrich de Burgondie
Hermanrich de Burgondie, geb. circa 64, ovl. circa 134.

Hermanrich de Burgondie.
De Bourgondiërs, ten tijde van de geboorte van Christus, werden een Rijnmacht. Ze staken de Oostzee over en vestigden zich in Polen, waarna ze in de 3e eeuw na Christus koers zetten naar het zuidwesten richting de Main. Deze barbaren uit het westen kwamen in botsing met de sterkere Romeinse legioenen. Verblind door deze luxe, richtten ze zich op de bezittingen van Rome, dat verzwakt was door aanvallen aan de Rijn en de Eufraat. Rome brokkelde af, nauwelijks in staat om zijn grenzen te beschermen, slachtoffer van plunderaars. De Bourgondiërs sloten zich aan bij de Vandalen en vervolgens bij de Alemannen.


Hij krijgt een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Cunimond*90  †169  79


Ancile de Burgondie
Ancile de Burgondie, geb. circa 39.

Ancile de Burgondie.
Hoewel het Nibelungenlied door sommigen als een legende kan worden beschouwd, is de geschiedenis van de Bourgondiërs zeer concreet. De Bourgondiërs of Burgundionen, afkomstig uit Bergen in Noorwegen, waren een Germaans volk dat zich vestigde in het noordoosten van Germania aan de oevers van de Weichsel. Volgens Plinius de Oudere kwamen zij van het eiland Bornholm en bezetten zij Worms in 406, waarna zij zich in 413 vestigden aan de oevers van de Rijn. .

Sidoine Apollinaris, een nobele Arverniër, beschreef hen in 469 als volgt: .

"Ik zag mezelf temidden van de harige hordes, overrompeld door de klanken van de Germaanse taal... de Bourgondiër met haar dat vettig is van ranzige boter, met schorre stemmen, en met een geur die stinkt naar knoflook of ui.".


Hij krijgt een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Hermanrich*64  †134  70


Aldrien Selyfan de Cornouaille
Aldrien Selyfan de Cornouaille, geb. circa 395, ovl. in 464.

Aldrien Selyfan de Cornouaille.
Chef ou roi des Bretons en Armorique, duc de Bretagne (1er, 446-464) et comte de Cornouaille (1er).

tr.
met

Dareca d'Irlande, geb. in 425.

Uit dit huwelijk een dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Gania*455  †510  55


Dareca d'Irlande
Dareca d'Irlande, geb. in 425.

tr.
met

Aldrien Selyfan de Cornouaille, zn. van Salomon I de Cornouaille (Roi de Bretagne) en Flavia Patricius Flavius de Bretagne de Rome, geb. circa 395, ovl. in 464.

Aldrien Selyfan de Cornouaille.
Chef ou roi des Bretons en Armorique, duc de Bretagne (1er, 446-464) et comte de Cornouaille (1er).

Uit dit huwelijk een dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Gania*455  †510  55


Salomon I de Cornouaille
Salomon I de Cornouaille, geb. circa 355, Roi de Bretagne, ovl. circa 434.

  • Vader:
    Gradion Comte de Cornouaille (Gradion Mawr de Bretagne), geb. Landévennec [Frankrijk] in 335, ovl. in 434, tr. met

tr.
met

Flavia Patricius Flavius de Bretagne de Rome, geb. circa 355, ovl. in 395.

Uit dit huwelijk 3 kinderen, waaronder:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Aldrien*395  †464  69


Flavia Patricius Flavius de Bretagne de Rome
Flavia Patricius Flavius de Bretagne de Rome, geb. circa 355, ovl. in 395.

tr.
met

Salomon I de Cornouaille, zn. van Gradion Comte de Cornouaille en Tigrida d'Irlande, geb. circa 355, Roi de Bretagne, ovl. circa 434.

Uit dit huwelijk 3 kinderen, waaronder:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Aldrien*395  †464  69


Gradion de Cornouaille
Gradion Comte de Cornouaille (Gradion Mawr de Bretagne), geb. Landévennec [Frankrijk] in 335, ovl. in 434.

Gradion Comte de Cornouaille (Gradion Mawr de Bretagne).
Gradlon was een mythische koning van Cornouaille, beroemd om zijn dochter Dahut, die verantwoordelijk zou zijn geweest voor de ondergang van de stad Ys (gewoonlijk gesitueerd in de Baai van Douarnenez). Zijn beste raadgever was Saint Corentin, vandaar zijn aanwezigheid op de kathedraal die naar hem is vernoemd.

Er zijn verschillende personen bekend met de naam Gradlon, zoals Gradlon Meur, genoemd in het cartularium van Landévennec, evenals Gradlon Flam en Gradlon Plueneuor (Plonéour). Ze worden meestal aangeduid als consul, wat kan worden opgevat als graaf, aangezien Latijnse teksten de Bretonse titel mac'htiern vertalen als tiran. Waarschijnlijk leefde hij tussen de 5e en de 9e eeuw. .

Tijdens de Gallo-Romeinse tijd was de hoofdstad van de Osismen - de voorouders van de Cornouaillais, Trégorrois en Léonards - Carhaix. Als er toen een stad aan de Odet was, was het nog niet Quimper, maar iets stroomafwaarts in de huidige wijk Locmaria. In het begin werd Quimper niet Corisoptiensis genoemd, wat een latere foutieve interpretatie is, maar waarschijnlijker (zij het onzeker), Civitas Aquilonia. .

Echter, toponiemen onthullen het bestaan van een "kasteel" genaamd Saint-Corentin in de wijk rond de kathedraal van Quimper, een wijk die in de middeleeuwen bekend stond als Tour du Chastel. Tijdens het Ancien Régime stond Quimper bekend als Quimper-Corentin. .

Resten van een aristocratische residentie uit de 9e of 10e eeuw, geassocieerd met goudsmederijen op de Montagne de Locronan bij het "kamp des Salles", kunnen een van de machtscentra en rijkdommen zijn geweest die door verschillende prinsen werden geëxploiteerd in de regio Quimper tijdens de vroege middeleeuwen.

tr.
met

Tigrida d'Irlande, geb. circa 330.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Salomon I*355  †434  79


Tigrida d'Irlande
Tigrida d'Irlande, geb. circa 330.

tr.
met

Gradion Comte de Cornouaille (Gradion Mawr de Bretagne), geb. Landévennec [Frankrijk] in 335, ovl. in 434.

Gradion Comte de Cornouaille (Gradion Mawr de Bretagne).
Gradlon was een mythische koning van Cornouaille, beroemd om zijn dochter Dahut, die verantwoordelijk zou zijn geweest voor de ondergang van de stad Ys (gewoonlijk gesitueerd in de Baai van Douarnenez). Zijn beste raadgever was Saint Corentin, vandaar zijn aanwezigheid op de kathedraal die naar hem is vernoemd.

Er zijn verschillende personen bekend met de naam Gradlon, zoals Gradlon Meur, genoemd in het cartularium van Landévennec, evenals Gradlon Flam en Gradlon Plueneuor (Plonéour). Ze worden meestal aangeduid als consul, wat kan worden opgevat als graaf, aangezien Latijnse teksten de Bretonse titel mac'htiern vertalen als tiran. Waarschijnlijk leefde hij tussen de 5e en de 9e eeuw. .

Tijdens de Gallo-Romeinse tijd was de hoofdstad van de Osismen - de voorouders van de Cornouaillais, Trégorrois en Léonards - Carhaix. Als er toen een stad aan de Odet was, was het nog niet Quimper, maar iets stroomafwaarts in de huidige wijk Locmaria. In het begin werd Quimper niet Corisoptiensis genoemd, wat een latere foutieve interpretatie is, maar waarschijnlijker (zij het onzeker), Civitas Aquilonia. .

Echter, toponiemen onthullen het bestaan van een "kasteel" genaamd Saint-Corentin in de wijk rond de kathedraal van Quimper, een wijk die in de middeleeuwen bekend stond als Tour du Chastel. Tijdens het Ancien Régime stond Quimper bekend als Quimper-Corentin. .

Resten van een aristocratische residentie uit de 9e of 10e eeuw, geassocieerd met goudsmederijen op de Montagne de Locronan bij het "kamp des Salles", kunnen een van de machtscentra en rijkdommen zijn geweest die door verschillende prinsen werden geëxploiteerd in de regio Quimper tijdens de vroege middeleeuwen.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Salomon I*355  †434  79


Tiridate II d'Arménie
Tiridate II d'Arménie, geb. in 193, Roi d'Arménie de 216 à 252, ovl. in 253.

tr.
met

Saschken des Kouchans, dr. van Vasudeva I des Kouchans (Roi des Kouchans, dernier des grands empereurs kouchans), geb. circa 192.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Khosrov*236 Arménie [Armenia] †297 Arménie [Armenia] 61


Saschken des Kouchans
Saschken des Kouchans, geb. circa 192.

tr.
met

Tiridate II d'Arménie, geb. in 193, Roi d'Arménie de 216 à 252, ovl. in 253.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Khosrov*236 Arménie [Armenia] †297 Arménie [Armenia] 61


Vasudeva I des Kouchans
Vasudeva I des Kouchans, geb. Peshawar [Pakistan] in 167 of 159, Roi des Kouchans, dernier des grands empereurs kouchans, ovl. in 255.

Vasudeva I des Kouchans.
Het Kouchan-rijk werd in twee delen verdeeld, naar het westen en naar het oosten. Tussen 224 en 240 vielen de Sassaniden Bactrië en Noord-India binnen, waar ze bekend stonden als Indo-Sassaniden. .

Vasudeva I (circa 191 - 225), de laatste van de grote Kouchan-keizers. Vanaf de 3e eeuw begon het Kouchan-rijk te fragmenteren. Rond 225 stierf Vasudeva I en werd het Kouchan-rijk in twee delen verdeeld, naar het westen en naar het oosten. Tussen 224 en 240 vielen de Sassaniden Bactrië en Noord-India binnen, waar ze bekend stonden als Indo-Sassaniden. Rond 270 verloren de Kouchans hun grondgebied in de Gangesvlakte, waar rond 320 het Gupta-rijk werd gevestigd. Halverwege de 4e eeuw greep een vazal van de Kouchans in Pakistan, genaamd Kidara, de macht en zette de oude Kouchan-dynastie af. .

Hij creëerde een koninkrijk genaamd het Kidariet-rijk, hoewel hij zichzelf waarschijnlijk als een Kouchan beschouwde, zoals blijkt uit zijn munten in Kouchan-stijl. De Kidarieten leken redelijk welvarend te zijn geweest, maar in mindere mate dan hun Kouchan-voorgangers. Deze overblijfselen van het Kouchan-rijk werden uiteindelijk in de 5e eeuw weggevaagd door de invasies van de Witte Hunnen en later door de uitbreiding van de islam.


Hij krijgt een dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Saschken*192     


Huvishka des Kouchans
Huvishka des Kouchans, geb. circa 128, Roi des Kouchans en 143, ovl. circa 185.

tr.
met

NN Kshaharata, dr. van Nahapâna Kshaharata (Satrape des Sakas (119-124) Satrape de Malwa-124), geb. in 113.

Uit dit huwelijk 2 kinderen, waaronder:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Vasudeva I*167 Peshawar [Pakistan] †255  88


NN Kshaharata
NN Kshaharata, geb. in 113.

tr.
met

Huvishka des Kouchans, zn. van Kanishka I des Kouchans (Roi de Kouchanistan, Grand Empereur des Kouchans), geb. circa 128, Roi des Kouchans en 143, ovl. circa 185.

Uit dit huwelijk 2 kinderen, waaronder:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Vasudeva I*167 Peshawar [Pakistan] †255  88


Nahapâna Kshaharata
Nahapâna Kshaharata, geb. in 59, Satrape des Sakas (119-124) Satrape de Malwa-124, ovl. in 124.


Hij krijgt een dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
NN*113     


Bhumaka Kshaharata
Bhumaka Kshaharata, geb. circa 39, Satrape des Sakas-119, ovl. circa 119.


Hij krijgt een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Nahapâna*59  †124  65


Abhiraka Kshaharata
Abhiraka Kshaharata, geb. in 19, Satrape des Sakas.

Abhiraka Kshaharata.
De Westelijke Satrapen, Westelijke Kshatrapas of Kshaharatas (35–405), waren de Scythische heersers van een regio in West- en Centraal-India, overeenkomend met het huidige Gujarat, Zuid-Sindh, Maharashtra, Rajasthan en Madhya Pradesh. Deze staat, of ten minste een deel ervan, werd Ariaca genoemd, volgens de Periplus van de Erythreïsche Zee. .

Opvolgers van de Indo-Scythen, de westelijke satrapen, waren tijdgenoten van de Kouchans, die heersten over het noorden van het Indiase subcontinent en mogelijk hun suzerein waren, evenals van het Satavahana-rijk (of Andhra), dat het centrum van India domineerde. Ze worden "westelijk" genoemd in tegenstelling tot de Indo-Scythische satrapen van het noorden, die regeerden in de regio Mathura, zoals Rajuvula en zijn opvolgers, vazallen van de Kouchans, de "Grote satraap" Kharapallana en de "Satraap" Vanaspara. Hoewel hun munten de naam "satraap" dragen, worden ze in de 2e eeuw nog steeds door Ptolemaeus' Geografie aangeduid als "Indo-Scythen".

Er zijn 27 onafhankelijke westelijke satrapen geteld over een periode van ongeveer 350 jaar. Het woord "Kshatrapa" betekent satraap en het Perzische equivalent "Ksatrapavan" betekent onderkoning of gouverneur van een provincie.

Opmerking: de data van de heerschappij van Nahapana en Chastana zijn onderwerp van discussie onder historici, sommige plaatsen ze veel later dan hier aangegeven. .

Eerste expansie: de Kshaharata-dynastie .

Munt van Bhumaka (1e eeuw). Voorzijde: pijl, bol en bliksem. Kharoshthi-inscriptie: Chaharasada Chatrapasa Bhumakasa (Kshaharata-satraap Bhumaka). Achterzijde: kapiteel met een zittende leeuw met een geheven poot en een wetwiel. Brahmi-inscriptie: Kshaharatasa Kshatrapasa Bhumakasa (dezelfde betekenis). .

De westelijke satrapen worden verondersteld te zijn begonnen met de korte Kshaharata-dynastie (ook wel, afhankelijk van de bron, Chaharada, Khaharata of Khakharata genoemd). Het woord Kshaharata komt ook voor op de koperen plaat van Taxila, gedateerd op het jaar 6, waar het de Indo-Scythische heerser Liaka Kusulaka kwalificeert. De Nasik-inscriptie (negentiende jaar van de heerschappij van Vasisthiputra Sri Pulamavi, dat wil zeggen 97) vermeldt ook Khakharatavasa, of het ras van de Kshaharata.

De oudste bewezen Kshaharata is Abhiraka, van wie we enkele zeldzame munten kennen. Zijn opvolger, Bhumaka, gebruikte op zijn munten alleen de titel satraap en niet die van Raja of Raño (koning). Zijn munten dragen boeddhistische symbolen, zoals het wiel met 8 spaken (dharmachakra) of de zittende leeuw op een kapiteel, een representatie van de pilaar van Ashoka. .

Zijn opvolger, de machtige heerser Nahapana, was volgens een van zijn munten zijn zoon. Hij bezette een deel van het Satavahana-rijk in het westen en centrum van India. Hij was de meester van Malwa, Zuid-Gujarat en Noord-Konkan, van Barygaza (het huidige Bharuch) tot Sopara en de districten Nasik en Poona. Zijn schoonzoon, de Saka Ushavadata (echtgenoot van zijn dochter Dakshamitra), is bekend door inscripties in Nasik en Karle als onderkoning van Nahapana, regerend over het zuiden van zijn territorium. Munt van zilver van Nahapana (British Museum). .

Nahapana wordt genoemd in de Periplus van de Erythreïsche Zee onder de naam Nambanus, als heerser van de regio rond Barygaza:.

« 41. Voorbij de golf van Baraca ligt die van Barygaza en de kust van het land Ariaca, dat het begin is van het koninkrijk van Nambanus en heel India. Dit deel van de laaglanden en het aangrenzende Scythië wordt Abiria genoemd, maar de kust wordt Syrastrene genoemd. Het is een vruchtbaar land, dat tarwe en rijst en sesamolie en geklaarde boter produceert, katoen en Indiase stoffen gemaakt met het ruwste soort. Een zeer groot aantal vee graast er en de mannen zijn van hoge gestalte en zwarte kleur. De metropool van dit land is Minnagara, waaruit veel katoenen stof naar Barygaza wordt verzonden. » — Periplus van de Erythreïsche Zee, hoofdstuk 41.

Onder de westelijke satrapen was Barigaza een van de belangrijkste centra van de Romeinse handel met India. De Periplus beschrijft de vele uitgewisselde producten: .

"49. In deze handelsstad (Barigaza) worden geïmporteerd: wijn, bij voorkeur Italiaans, of uit Laodicea en Arabië; koper, tin en lood; koraal en topaas; lichte kleding van allerlei soorten en mindere kwaliteit; gekleurde riemen van een el breed; benzoëhars, veldklaver, vuursteen glas, realgar, antimoon, goud- en zilverstukken, die tegen winst kunnen worden ingewisseld voor lokale valuta; en balsems, maar goedkope en in kleine hoeveelheden. Voor de koning worden zeer kostbare zilveren vaatwerken geïmporteerd, jonge zangers, mooie maagden voor het harem, fijne wijnen, lichte kleding van het meest delicate weefsel en de meest verfijnde balsems. Er wordt nard, costus, bdellium, ivoor, agaat en carneool, lycium, katoenen stoffen van allerlei soorten, zijde, stoffen van mauve, draad, lange peper en andere soortgelijke zaken geëxporteerd, die uit andere handelssteden worden aangevoerd. Zij die vanuit Egypte naar deze stad reizen, maken de reis gemakkelijk in de maand juli, die Epiphi is. .

Periplus van de Erythreïsche Zee, hoofdstuk 499. .

Onder Nahapana, waren de westelijke satrapen en hun haven Barigaza een van de belangrijkste spelers in de internationale handel van de eerste eeuw, volgens de Periplus van de Erythreïsche Zee. .

Grote hoeveelheden goederen kwamen ook uit Ujjain, de hoofdstad van de westelijke satrapen: "48. In het binnenland, naar het oosten, ligt de stad die Ozene wordt genoemd, een oude koninklijke hoofdstad; van daaruit worden alle dingen gebracht die nodig zijn voor het onderhoud van het land rond Barygaza, en vele andere voor onze handel: agaat en carneool, Indiase mousseline en mauve stoffen, evenals zeer gewone stoffen." — Periplus van de Erythreïsche Zee, hoofdstuk 489. .

Sommige schepen werden ook uitgerust in Barigaza, om goederen naar het westen te exporteren, over de Indische Oceaan: "Schepen worden ook vaak over de oceaan gelanceerd, vanuit Ariaca en Barigaza, en brengen de producten van hun regio naar deze verre handelssteden; tarwe, rijst, geklaarde boter, sesamolie, katoenen stoffen (de monache en de sagmatogene), riemen en rietsuiker honing genaamd sacchari. .
Sommigen maken speciaal de reis naar deze handelssteden, en anderen wisselen hun lading tijdens hun reis langs de kust." — Periplus van de Erythreïsche Zee, hoofdstuk 149. Nahapana was ook de eerste van de Kshatrapas die een zilveren munt sloeg. Nahapana en Ushavadata werden uiteindelijk verslagen door de machtige koning van de Satavahana, Gautamiputra Satakarni. Hij verdreef de Sakas uit Malwa en West-Maharashtra en duwde hen terug naar West-Gujarat. Hij herdrukte ook veel munten van Nahapana met zijn beeltenis. .

Kshaharata-dynastie :.

Yapirajaya.
Hospises .
Higaraka .
Abhiraka (Aubhirakes) .
Bhumaka (?-119).
Nahapana (119-124).


Hij krijgt een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Bhumaka*39  †119  80


Higaraka Kshaharata
Higaraka Kshaharata.


Hij krijgt een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Abhiraka*19     


Hospises Kshaharata
Hospises Kshaharata.


Hij krijgt een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Higaraka     


Yapirajaya Kshaharata
Yapirajaya Kshaharata.


Hij krijgt een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Hospises     


Kanishka I des Kouchans
Kanishka I des Kouchans, geb. circa 98, Roi de Kouchanistan, Grand Empereur des Kouchans, ovl. in 145.

Kanishka I des Kouchans.
Kanishka I is de bekendste heerser van het Kouchan-rijk. De data van zijn regeerperiode zijn nog steeds onderwerp van controverse. In 2010 gaf Jacques Giès, dankzij de ontdekking van een inscriptie in Rabatak, Bactrië in Afghanistan, aan dat "de regeerperiode waarschijnlijk in de 2e eeuw plaatsvond". De volgende data moeten dus met enige voorzichtigheid worden beschouwd, namelijk: 127 - 147 ongeveer. Deze regeerperiode bevorderde de expansie van het boeddhisme en de bloei van de Grieks-boeddhistische kunst van Gandhara, waarbij de Boeddha, voorheen symbolisch afgebeeld (wiel, voetafdruk), soms de vorm van Zeus aannam. De Taliban vernietigden in 2000 een standbeeld dat hem voorstelde, een uniek stuk uit het museum van Kabul.

De Grieks-boeddhistische kunst, of Indo-Griekse kunst volgens sommige auteurs, ontstond onder een andere grote beschermheer van het boeddhisme, Menander I van het Indo-Griekse koninkrijk. .

Kanishka, zoon van Vima Kadphisès, is een groot veroveraar en een wijs bestuurder. .
Hij regeert over een uitgestrekt rijk, van Centraal-Azië tot het vorstendom Benares. .

Hij draagt zowel de Indiase titel "maharaja" ("grote koning"), de Iraanse titel "Koning der Koningen", als de Chinese titel "Zoon van de Hemel". .

Zijn hoofdstad is in Purushapura (Peshawar). Kanishka wordt beschouwd als een beschermheer van het boeddhisme. .

Het is in deze tijd dat deze religie zich begint te verspreiden in Centraal-Azië en vervolgens in het Verre Oosten. .

Hij eert echter ook andere religies, zoals het zoroastrisme, mithraïsme en de Griekse religie. .

Om de conflicten tussen de verschillende boeddhistische scholen op te lossen, riep Kanishka een groot boeddhistisch concilie bijeen in Kunnavala Vihara in Kashmir. .

Een nieuwe canon zou worden gedefinieerd: de Mahayana (grote voertuig), waarbij voertuig moet worden begrepen als: middel om vooruitgang te boeken....

De chronologie van de Kushan-dynastie is lange tijd omstreden geweest: het Shaka-tijdperk zou hebben aangegeven dat het 1e jaar van Kanishka begon in 78 van onze jaartelling. De Franse oriëntalist Roman Ghirshman hield de datum van 144 aan, omdat hij dacht dat de Kushan-dynastie in 241 werd omvergeworpen door de eerste Sassanidische koning. Robert Göbl, die zich baseerde op numismatische studies om te beweren dat het Kushan-rijk pas in 325 instortte, beschouwde 225 als het 1e jaar van Kanishka. De ontdekking van een inscriptie in de jaren negentig stelde ons in staat om met een kleinere foutmarge het 1e jaar van Kanishka te situeren tussen 78 en 127 van onze jaartelling. Maar een inscriptie in Rabatak, Bactrië in Afghanistan, zou Jacques Giès doen denken dat "de regeerperiode van Kanishka waarschijnlijk in de 2e eeuw plaatsvond". En deze voegt eraan toe dat "wiskundig gezien zou dit het hoogtepunt van de 'klassieke' Gandhara-stijl naar latere periodes verplaatsen" op basis van gedateerde inscripties op standbeelden. Dit hoogtepunt vindt dan plaats in de Kouchano-Sassanidische periode, "als men tenminste de Kushan-referentie als de enige mogelijke optie beschouwt.

De macht van de Kouchans verbond de maritieme handel van de Indische Oceaan en de handel van de Zijderoute door de Indus-vallei, het kader van een zeer oude beschaving. Op het hoogtepunt van de dynastie overzagen de Kouchans meer of minder een territorium dat zich uitstrekte van de Aralzee, via het huidige Oezbekistan, Afghanistan en Pakistan tot Noord-India.

De soepele eenheid en relatieve vrede van dit uitgestrekte gebied bevorderden de langeafstands-handel, brachten zijde uit China naar Rome en creëerden netwerken van bloeiende stedelijke centra.


Hij krijgt een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Huvishka*128  †185  57