Website van Cees Hagenbeek
Adelheid van Gelre
Adelheid van Gelre.

Adelheid van Gelre.
to: Wichard III, Vogt v.Geldern aus dem Hause der Herren von Pont.

tr.
met

Hendrik (Heinrich) Flamens1 (von Wassenberg?), zn. van Gerard II Flamens en Bava Diederiksdr van Kleef van Hamaland, geb. circa 1035, ovl. (hoogstens 47 jaar oud) voor 4 dec 1082.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Gerard IV*1060  †1129  68



Bronnen:
1.Gelre-Geldern-Gelderland. Geschiedenis en cultuur van het hertogdom Gelre (GCHG-1), Type: boek, Schrijver: Johannes Stinner, Karl-Heinz Tekath, Uitgever: Verlag des Historischen Vereins für Geldern, ISBN nummer: 9053451943, Plaats: Geldern, Uitgegeven: 2001 (blz. 32)

Lothar III von Walbeck Markgraf von dem Nordmark
Lothar III von Walbeck Markgraf von dem Nordmark, geb. circa 950, graaf, ovl. (ongeveer 52 jaar oud) op 25 jan 1003.

tr. (ongeveer 40 jaar oud) in 990
met

Godilia van Rottenburg, dr. van Werner aus dem Elsass (graaf van Rottenburg), ovl. in 1015, relatie (2) met Herman markgraaf van Meissen. Uit deze relatie geen kinderen.

Uit dit huwelijk 2 zonen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Lothar IV*995 Walbeck [Duitsland] †1033  38
Werner  †1014   


Godilia van Rottenburg
Godilia van Rottenburg, ovl. in 1015.

tr. (Lothar III ongeveer 40 jaar oud) (1) in 990
met

Lothar III von Walbeck Markgraf von dem Nordmark, zn. van Lothar II Graf van Walbeck (graaf van Walbeck) en Mathilde von Arneburg, geb. circa 950, graaf, ovl. (ongeveer 52 jaar oud) op 25 jan 1003.

Uit dit huwelijk 2 zonen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Lothar IV*995 Walbeck [Duitsland] †1033  38
Werner  †1014   

relatie (2)
met

Herman markgraaf van Meissen, zn. van Ekkehard I von Meisen (markgraaf van Meissen) en Swanhilde Markgräfin Billung von Saksen (Markgräfin der Nordmark, Markgräfin von Meißen), geb. circa 982, markgraaf van Meisen, ovl. (ongeveer 56 jaar oud) circa 1 nov 1038.

Herman markgraaf van Meissen.
1002 vom Onkel aus Meissen vertrieben, 1003 Beginn des Baus der Naumburg, 1006/1007 Graf in Bautzen (Milzener Land, Oberlausitz: Markgraf?). 1007 Heirat mit der Schwiegermutter seiner Schwester Godila trotz Verbotes dreier Bischöfe. 1007 von Boleslaw aus Bautzen vertrieben, der Onkel Gunzelin überfällt seine Stadt Strehla und brandschatzt Rochlitz. 1008 daher Überfall auf Gunzelins Altenburg und deren völlige Zerstörung, Herbst 1009 Markgraf in Meissen. Er übersteht einen Angriff Boleslaws auf Meissen. 1028 Graf im Hassegau und im Gau Chutici. 1028/1030 Schenkung der Naumburg an den Bischof v.Zeitz. 1032 Verzicht auf das Markgrafen-Amt. Kanoniker zu Naumburg.


Herman van Meissen
Herman markgraaf van Meissen, geb. circa 982, markgraaf van Meisen, ovl. (ongeveer 56 jaar oud) circa 1 nov 1038.

Herman markgraaf van Meissen.
1002 vom Onkel aus Meissen vertrieben, 1003 Beginn des Baus der Naumburg, 1006/1007 Graf in Bautzen (Milzener Land, Oberlausitz: Markgraf?). 1007 Heirat mit der Schwiegermutter seiner Schwester Godila trotz Verbotes dreier Bischöfe. 1007 von Boleslaw aus Bautzen vertrieben, der Onkel Gunzelin überfällt seine Stadt Strehla und brandschatzt Rochlitz. 1008 daher Überfall auf Gunzelins Altenburg und deren völlige Zerstörung, Herbst 1009 Markgraf in Meissen. Er übersteht einen Angriff Boleslaws auf Meissen. 1028 Graf im Hassegau und im Gau Chutici. 1028/1030 Schenkung der Naumburg an den Bischof v.Zeitz. 1032 Verzicht auf das Markgrafen-Amt. Kanoniker zu Naumburg.

 

relatie
met

Godilia van Rottenburg, dr. van Werner aus dem Elsass (graaf van Rottenburg), ovl. in 1015, tr. (1) met Lothar III von Walbeck Markgraf von dem Nordmark. Uit dit huwelijk 2 zonen.


Bernard van Italië
Bernard van Italië, geb. in 799, koning der Lombarden, ovl. (ongeveer 18 jaar oud) te Aken [Duitsland] op 17 apr 818, begr. te Milaan [Italië].

tr.
met

Cunigonde de Toulouse, geb. te Toulouse [Frankrijk] circa 790, koningin van Lombardije.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Pepin II*812 Peronne [Frankrijk] †878  66


Desiderata van Longobardië
Desiderata van Longobardië.

tr. (Karel ongeveer 21 jaar oud) in 769, (gesch. Karel ongeveer 23 jaar oud in 771)
met

Keizer Karel de Grote, zn. van Pippijn III de Korte (koning 751-768) en Bertrade van Laon (Koningin van Frankrijk), geb. te Ingelheim bij Mainz [Duitsland] op 2 apr 748, ovl. (65 jaar oud) te Aken [Duitsland] op 28 jan 814, tr. (1) met Himiltrudis . Uit dit huwelijk 2 kinderen, tr. (3) met Hildegard in de Vinzgouw. Uit dit huwelijk 9 kinderen, tr. (35 jaar oud) (4) te Worms [Duitsland] op 4 okt 783 met Fastrade van Francië. Uit dit huwelijk 2 dochters, relatie (5) met Onbekend . Uit deze relatie een dochter, tr. (hoogstens 48 jaar oud) (6) voor 796 met Luitgarde van de Alamanen. Uit dit huwelijk geen kinderen, relatie (7) met Regina . Uit deze relatie 2 zonen, relatie (8) met Adallinda . Uit deze relatie een zoon, relatie (9) met Gersvinda van Saksen. Uit deze relatie een dochter, relatie (10) met Madelgard . Uit deze relatie een dochter.

 


Keizer Karel de Grote.
Had voor zijn eerste huwelijk een kind bij een maîtresse. Dit kind had een bochel. Het is mogelijk geen toeval, dat Einhard, Karels biograaf, van de lijst van echtgenotes en maîtresses, die Karel in zijn latere levensjaren had de naam wegliet van zijn eerste maîtresse en het feit dat deze zoon nooit een functie in het koninkrijk kreeg. Koning der Franken, koning der Longobarden 774, keizer van het Romeinsche Rijk, door paus Leo III te Rome gekroond 25-12 -800.
Karel de Grote, (zoon van Pippijn koning der Franken en Bertrada/Berta (van Laon)), geb. (eventueel volgens de traditie te Ingelheim) 2-4-742; Karel en zijn broer Carloman volgen hun vader Pippijn samen op, waarbij Karel in hoofdzaak Neustrië, Bourgondië en de Provence, en Carloman in hoofdzaak Austrasië krijgen; beiden worden gezalfd op 9-10-768, Karel te Noyon en Carloman te Soissons; na de dood van Carloman in 771 en onder het passeren van diens minderjarige zonen, wordt Karel de enige koning der Franken; hij wordt dan wederom gezalfd als zodanig te Corbeny; na een geslaagde veldtocht tegen zijn ex-schoonvader de koning der Longobarden, volgt in 774 zijn proclamatie tot koning der Longobarden; Karel was reeds met zijn vader Pippijn gezalfd tot koning, Saint-Denis 28-7-754, en tevens door paus Stephanus II verheven tot "patricius Romanorum", maar deze titel voert hij pas na zijn overwinning op de Longobarden; door paus Leo III tot keizer gekroond, Rome 25-12-800; laat dan zijn "patricius"-titel vallen; zijn uiteindelijke titulatuur wordt: "Karolus serenis-simus augustus a Deo coronatus magnus et pacificus imperator Romanum gubernans imperium et per misericordiam Dei rex Francorum et Longobar-dorum"; zijn (westers) keizerschap wordt in 812 door de Oostromeinse "basileus" Michael I Rhangabe erkend; overl. Aken 28-1-814, begr. ald. (Dom), tr. (3) 771 Hildegard; geb. 758; overl. 30-4-783, begr. Saint-Arnoul-de-Metz; dr. van (vermoedelijk) Gerold 1 graaf in de Vinzgouw, en (zeker) Imma/Hemma van Alemannië. Dat Karel de Grote een zoon was van Pippijn en van Bertrada/Berta wordt door meerdere bronnen gestaafd. Wat zijn moeder betreft, deze wordt nogal eens aangeduid als zijnde 'van Laon', en wel aangezien haar vader Her(i)bert graaf van Laon is geweest. Dit blijkt uit de ANN. REGN. FRANC. waarin bij het jaar 748 wordt vermeld "Pippinus coniugem duxit Bertradam cognomine Bertam, Cariberti Laudunensis comitis filiam". De 'Annales Prumienses' stellen echter "744. Coniunctio Pippini regis et Betrada regine". Hoe dan ook, of nu beide ouders gehuwd zijn in 744, 748 of 749, in elk geval zijn zij dus wettig gehuwd in  742 (geboortejaar van Karel) en vòòr 751 (geboortejaar van zijn broer Carloman). Karel de Grote was dus ter wereld gekomen als een voorkind. Ofschoon dat in die jaren geen beletsel vormde voor een troonsopvolging, was zulks ten tijde toen Eginhard schreef, onder de regering van Lodewijk de Vrome, minder gepast en werd dat door zijn biograaf dan ook niet met zoveel woorden vermeld. Zodoende schrijft deze in zijn cap. 4 enerzijds dat hij wegens gebrekkige informatie nalaat omtrent Karels geboorte en jeugd te berichten, maar stelt hij expliciet in zijn cap. 30 dat Karel in zijn 72ste levensjaar is overleden, hetgeen inhoudt dat hij in 742 werd geboren. Dag en maand blijken uit een, uit de eerste helft van de negende eeuw stammende, te Lorsch opgestelde kalender, waarin wij kunnen lezen "IIII. Non. Apr. Nativitas domni et gloriosissimi Karoli imperatoris et semper Augusti". Dat komt dus overeen met 2 april. Zodoende wordt dan ook thans als vaststaand aanvaard dat Karel is geboren op 2 april 742. De plaats is onzeker, aangezien het soms vermelde "Ingelheim" niet aantoonbaar is en berust op latere tradities. Zijn "onwettige" geboorte is wellicht ook (aldus Ganshof) een van de redenen weshalve Carloman zijn broer Karel onwelwillend gezind was. De partijdige Thegan (d.w.z. door dik en dun aanhanger van Lodewijk de Vrome) beweert voorts, om de opstandige kleinzoon Bernhard (zie generatie 3) zwart te maken, dat deze onwettig uit een concubine zou zijn geboren, hetgeen pertinent onjuist is, al is dan ook de naam van zijn moeder niet overgeleverd . Wat het overlijden van Karel de Grote betreft, de datum 28-1-814 en de plaats Aken zijn op meer dan een wijze gestaafd. Hij overleed vermoedelijk aan een pleuritis (Cabans, pag. 19). De ANN REG.FRANC. stellen "anno aetatis circiter septuagesimo primo, regni autem quadrage-simo septimo ex quo vero imperator et augustus appelatus est ann. XIIII, V. Kal. Febr. rebus humanis excessit". In zijn cap. 30 schrijft Kinhard ". . septimo postquam decubuit die, sacra communione percepta, decessit, anno aetatis suae septuagesimo secundo, et ex quo regnare cooperat quadragesimo septimo, V. Kal. Febr. "hora diei tertia" (d.i. op 28 januari 814 des morgens om negen uur). Hij citeert ook het grafschrift (cap. 31), dat volgens hem als volgt heeft geluid: "Sub hoc conditorio situm est corpus Karoli magni atque orthodoxi imperatoris, qui regnum Francorum nobiliter ampliavit et per annos XLVII feliciter rexit. Decessit septuagenarius anno Domini DCCC XIIII, Indictione VII, V. Kal. Febr ." Dat hij toen reeds als "de Grote" bekend stond, blijkt o.a. ook uit de wijze waarop Nithard in zijn "Historiae" zijn "liber 1" begint: "Karolus bene memoriaes et merito magnus imperator ab universis nationibus vocatus . . " (d .w.z. dat alle volkeren hem de grote keizer noemen). De wijze waarop hij werd begraven, is omstreden, zij het dan ook dat de versie in zittende houding op een troon gezeten, niet alleen onwaarschijnlijk, maar zeer zeker ook onjuist is. Zie daaromtrent de uitvoerige verhandeling van Helmut Beuman in Band IV (pag. 9-38) in het ook elders aangehaalde verzamelwerk "Karl der Grosse, Lebenswerk und Nachleben". In deze band zijn ook opgenomen enkele bijdragen met betrekking tot zijn "heiligverklaring" en "verering" (Erich Meuthen, "Karl der Grosse - Barbarossa - Aachen"; Robert Folz, "Aspects du culte liturgique de Saint Charlemagne en France"; Matthias Zender, "Die Verehrung des Hl. Karl im Gebiet des mittelalterlichen Reiches"). Karel werd namelijk op initiatief van keizer Frederik Barbarossa op 29 december 1165 te Aken met volmacht van de tegenpaus Paschalis 111 door de Keulse aartsbisschop Reinoud van Dassel heilig verklaard. Zijn graf en schrijn zijn meerdere keren geopend, laatstelijk werd zijn gebeente blootgelegd in aanwezigheid van diverse Europese autoriteiten, ten behoeve van dringende restauratie -werkzaamheden aan zijn schrijn, op zondag 30 januari 1983 na een plechtige dienst (het verslag daarvan kan men o.a. uitgebreid lezen in het "Informatiebulletin van het Bisdom Roermond", ll de Jg, no. 3, februari 1983 (pag. 14-15 met foto's verlucht). Wat Hildegard betreft: gezien zij (PAUI US UIACONUS) in het dertiende jaar van haar huwelijk overleed, moet haar huwelijk met Karel de Grote dateren uit 771 en wel v¢or 30 april. Haar herkomst van moederszijde uit het huis der hertogen van Alemannië staat vast, zie b.v. THECAN (cap. 6) ". . quae erat de cognatione Gotefridi ducis Alamannorum; Gotofridus dux genuit Huochingum, Huochingus genuit Nebi, Nebe genuit Immam; Imma vero genuit Hiltigardam beatissimam reginam". Hij vond kennelijk haar vader van geringe afkomst, zodat hij deze onvermeld liet. Tegenwoordig (o.a. Werner, Buhler, Hlawitscha) neemt men algemeen aan (mede aangezien b.v. een broer van Hildegard een graaf Gerold was), dat graaf Gerold 1 in de Vinzgouw haar vader is geweest. Expliciet is zulks echter niet documentair bewijsbaar. In de 19de eeuw stelde men als een mogelijk alternatief voor een "Adelhard, graaf in de Berchtolds-baar" (b.v. Karl Friedrich Vierordt, "Badische Geschichte bis zum Ende des Mittelalters". Tübingen 1865, S. 494, Tab. 2). Haar overlijdensdatum blijkt uit de ANN.REGN .FRANC. Voorts heeft Paulis Diaconus een door hem vermeld grafschrift voor haar gedicht. Haar geboortejaar is berekend op basis van diverse gegevens uit haar leven.

Fastrade van Francië
Fastrade van Francië (von Rottweil ?), ovl. te Frankfurt am Main [Duitsland] op 10 aug 794, begr. te Saint-Albain basiliek te Mayence.

tr. (Karel 35 jaar oud) te Worms [Duitsland] op 4 okt 783
met

Keizer Karel de Grote, zn. van Pippijn III de Korte (koning 751-768) en Bertrade van Laon (Koningin van Frankrijk), geb. te Ingelheim bij Mainz [Duitsland] op 2 apr 748, ovl. (65 jaar oud) te Aken [Duitsland] op 28 jan 814, tr. (1) met Himiltrudis . Uit dit huwelijk 2 kinderen, tr. (2) met Desiderata van Longobardië, dr. van Desideriu der Lombarden en Ansa . Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (resp. 23 en ongeveer 12 jaar oud) (3) te Aken [Duitsland] op 30 apr 771 met Hildegard in de Vinzgouw. Uit dit huwelijk 9 kinderen, relatie (5) met Onbekend . Uit deze relatie een dochter, tr. (hoogstens 48 jaar oud) (6) voor 796 met Luitgarde van de Alamanen. Uit dit huwelijk geen kinderen, relatie (7) met Regina . Uit deze relatie 2 zonen, relatie (8) met Adallinda . Uit deze relatie een zoon, relatie (9) met Gersvinda van Saksen. Uit deze relatie een dochter, relatie (10) met Madelgard . Uit deze relatie een dochter.

 


Keizer Karel de Grote.
Had voor zijn eerste huwelijk een kind bij een maîtresse. Dit kind had een bochel. Het is mogelijk geen toeval, dat Einhard, Karels biograaf, van de lijst van echtgenotes en maîtresses, die Karel in zijn latere levensjaren had de naam wegliet van zijn eerste maîtresse en het feit dat deze zoon nooit een functie in het koninkrijk kreeg. Koning der Franken, koning der Longobarden 774, keizer van het Romeinsche Rijk, door paus Leo III te Rome gekroond 25-12 -800.
Karel de Grote, (zoon van Pippijn koning der Franken en Bertrada/Berta (van Laon)), geb. (eventueel volgens de traditie te Ingelheim) 2-4-742; Karel en zijn broer Carloman volgen hun vader Pippijn samen op, waarbij Karel in hoofdzaak Neustrië, Bourgondië en de Provence, en Carloman in hoofdzaak Austrasië krijgen; beiden worden gezalfd op 9-10-768, Karel te Noyon en Carloman te Soissons; na de dood van Carloman in 771 en onder het passeren van diens minderjarige zonen, wordt Karel de enige koning der Franken; hij wordt dan wederom gezalfd als zodanig te Corbeny; na een geslaagde veldtocht tegen zijn ex-schoonvader de koning der Longobarden, volgt in 774 zijn proclamatie tot koning der Longobarden; Karel was reeds met zijn vader Pippijn gezalfd tot koning, Saint-Denis 28-7-754, en tevens door paus Stephanus II verheven tot "patricius Romanorum", maar deze titel voert hij pas na zijn overwinning op de Longobarden; door paus Leo III tot keizer gekroond, Rome 25-12-800; laat dan zijn "patricius"-titel vallen; zijn uiteindelijke titulatuur wordt: "Karolus serenis-simus augustus a Deo coronatus magnus et pacificus imperator Romanum gubernans imperium et per misericordiam Dei rex Francorum et Longobar-dorum"; zijn (westers) keizerschap wordt in 812 door de Oostromeinse "basileus" Michael I Rhangabe erkend; overl. Aken 28-1-814, begr. ald. (Dom), tr. (3) 771 Hildegard; geb. 758; overl. 30-4-783, begr. Saint-Arnoul-de-Metz; dr. van (vermoedelijk) Gerold 1 graaf in de Vinzgouw, en (zeker) Imma/Hemma van Alemannië. Dat Karel de Grote een zoon was van Pippijn en van Bertrada/Berta wordt door meerdere bronnen gestaafd. Wat zijn moeder betreft, deze wordt nogal eens aangeduid als zijnde 'van Laon', en wel aangezien haar vader Her(i)bert graaf van Laon is geweest. Dit blijkt uit de ANN. REGN. FRANC. waarin bij het jaar 748 wordt vermeld "Pippinus coniugem duxit Bertradam cognomine Bertam, Cariberti Laudunensis comitis filiam". De 'Annales Prumienses' stellen echter "744. Coniunctio Pippini regis et Betrada regine". Hoe dan ook, of nu beide ouders gehuwd zijn in 744, 748 of 749, in elk geval zijn zij dus wettig gehuwd in  742 (geboortejaar van Karel) en vòòr 751 (geboortejaar van zijn broer Carloman). Karel de Grote was dus ter wereld gekomen als een voorkind. Ofschoon dat in die jaren geen beletsel vormde voor een troonsopvolging, was zulks ten tijde toen Eginhard schreef, onder de regering van Lodewijk de Vrome, minder gepast en werd dat door zijn biograaf dan ook niet met zoveel woorden vermeld. Zodoende schrijft deze in zijn cap. 4 enerzijds dat hij wegens gebrekkige informatie nalaat omtrent Karels geboorte en jeugd te berichten, maar stelt hij expliciet in zijn cap. 30 dat Karel in zijn 72ste levensjaar is overleden, hetgeen inhoudt dat hij in 742 werd geboren. Dag en maand blijken uit een, uit de eerste helft van de negende eeuw stammende, te Lorsch opgestelde kalender, waarin wij kunnen lezen "IIII. Non. Apr. Nativitas domni et gloriosissimi Karoli imperatoris et semper Augusti". Dat komt dus overeen met 2 april. Zodoende wordt dan ook thans als vaststaand aanvaard dat Karel is geboren op 2 april 742. De plaats is onzeker, aangezien het soms vermelde "Ingelheim" niet aantoonbaar is en berust op latere tradities. Zijn "onwettige" geboorte is wellicht ook (aldus Ganshof) een van de redenen weshalve Carloman zijn broer Karel onwelwillend gezind was. De partijdige Thegan (d.w.z. door dik en dun aanhanger van Lodewijk de Vrome) beweert voorts, om de opstandige kleinzoon Bernhard (zie generatie 3) zwart te maken, dat deze onwettig uit een concubine zou zijn geboren, hetgeen pertinent onjuist is, al is dan ook de naam van zijn moeder niet overgeleverd . Wat het overlijden van Karel de Grote betreft, de datum 28-1-814 en de plaats Aken zijn op meer dan een wijze gestaafd. Hij overleed vermoedelijk aan een pleuritis (Cabans, pag. 19). De ANN REG.FRANC. stellen "anno aetatis circiter septuagesimo primo, regni autem quadrage-simo septimo ex quo vero imperator et augustus appelatus est ann. XIIII, V. Kal. Febr. rebus humanis excessit". In zijn cap. 30 schrijft Kinhard ". . septimo postquam decubuit die, sacra communione percepta, decessit, anno aetatis suae septuagesimo secundo, et ex quo regnare cooperat quadragesimo septimo, V. Kal. Febr. "hora diei tertia" (d.i. op 28 januari 814 des morgens om negen uur). Hij citeert ook het grafschrift (cap. 31), dat volgens hem als volgt heeft geluid: "Sub hoc conditorio situm est corpus Karoli magni atque orthodoxi imperatoris, qui regnum Francorum nobiliter ampliavit et per annos XLVII feliciter rexit. Decessit septuagenarius anno Domini DCCC XIIII, Indictione VII, V. Kal. Febr ." Dat hij toen reeds als "de Grote" bekend stond, blijkt o.a. ook uit de wijze waarop Nithard in zijn "Historiae" zijn "liber 1" begint: "Karolus bene memoriaes et merito magnus imperator ab universis nationibus vocatus . . " (d .w.z. dat alle volkeren hem de grote keizer noemen). De wijze waarop hij werd begraven, is omstreden, zij het dan ook dat de versie in zittende houding op een troon gezeten, niet alleen onwaarschijnlijk, maar zeer zeker ook onjuist is. Zie daaromtrent de uitvoerige verhandeling van Helmut Beuman in Band IV (pag. 9-38) in het ook elders aangehaalde verzamelwerk "Karl der Grosse, Lebenswerk und Nachleben". In deze band zijn ook opgenomen enkele bijdragen met betrekking tot zijn "heiligverklaring" en "verering" (Erich Meuthen, "Karl der Grosse - Barbarossa - Aachen"; Robert Folz, "Aspects du culte liturgique de Saint Charlemagne en France"; Matthias Zender, "Die Verehrung des Hl. Karl im Gebiet des mittelalterlichen Reiches"). Karel werd namelijk op initiatief van keizer Frederik Barbarossa op 29 december 1165 te Aken met volmacht van de tegenpaus Paschalis 111 door de Keulse aartsbisschop Reinoud van Dassel heilig verklaard. Zijn graf en schrijn zijn meerdere keren geopend, laatstelijk werd zijn gebeente blootgelegd in aanwezigheid van diverse Europese autoriteiten, ten behoeve van dringende restauratie -werkzaamheden aan zijn schrijn, op zondag 30 januari 1983 na een plechtige dienst (het verslag daarvan kan men o.a. uitgebreid lezen in het "Informatiebulletin van het Bisdom Roermond", ll de Jg, no. 3, februari 1983 (pag. 14-15 met foto's verlucht). Wat Hildegard betreft: gezien zij (PAUI US UIACONUS) in het dertiende jaar van haar huwelijk overleed, moet haar huwelijk met Karel de Grote dateren uit 771 en wel v¢or 30 april. Haar herkomst van moederszijde uit het huis der hertogen van Alemannië staat vast, zie b.v. THECAN (cap. 6) ". . quae erat de cognatione Gotefridi ducis Alamannorum; Gotofridus dux genuit Huochingum, Huochingus genuit Nebi, Nebe genuit Immam; Imma vero genuit Hiltigardam beatissimam reginam". Hij vond kennelijk haar vader van geringe afkomst, zodat hij deze onvermeld liet. Tegenwoordig (o.a. Werner, Buhler, Hlawitscha) neemt men algemeen aan (mede aangezien b.v. een broer van Hildegard een graaf Gerold was), dat graaf Gerold 1 in de Vinzgouw haar vader is geweest. Expliciet is zulks echter niet documentair bewijsbaar. In de 19de eeuw stelde men als een mogelijk alternatief voor een "Adelhard, graaf in de Berchtolds-baar" (b.v. Karl Friedrich Vierordt, "Badische Geschichte bis zum Ende des Mittelalters". Tübingen 1865, S. 494, Tab. 2). Haar overlijdensdatum blijkt uit de ANN.REGN .FRANC. Voorts heeft Paulis Diaconus een door hem vermeld grafschrift voor haar gedicht. Haar geboortejaar is berekend op basis van diverse gegevens uit haar leven.

Uit dit huwelijk 2 dochters:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Theoderada*785  †844  58
Hiltrude*787  †814  27


Luitgarde van de Alamanen
Luitgarde van de Alamanen, ovl. te Tours [Frankrijk] op 4 jun 800, begr. te Tours (Indres et Loire) [Frankrijk].

tr. (Karel hoogstens 48 jaar oud) voor 796
met

Keizer Karel de Grote, zn. van Pippijn III de Korte (koning 751-768) en Bertrade van Laon (Koningin van Frankrijk), geb. te Ingelheim bij Mainz [Duitsland] op 2 apr 748, ovl. (65 jaar oud) te Aken [Duitsland] op 28 jan 814, tr. (1) met Himiltrudis . Uit dit huwelijk 2 kinderen, tr. (ongeveer 21 jaar oud) (2) in 769, (gesch. ongeveer 23 jaar oud in 771) met Desiderata van Longobardië. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (resp. 23 en ongeveer 12 jaar oud) (3) te Aken [Duitsland] op 30 apr 771 met Hildegard in de Vinzgouw. Uit dit huwelijk 9 kinderen, tr. (4) met Fastrade van Francië, dr. van Radolf graaf van Franconië. Uit dit huwelijk 2 dochters, relatie (5) met Onbekend . Uit deze relatie een dochter, relatie (7) met Regina . Uit deze relatie 2 zonen, relatie (8) met Adallinda . Uit deze relatie een zoon, relatie (9) met Gersvinda van Saksen. Uit deze relatie een dochter, relatie (10) met Madelgard . Uit deze relatie een dochter.

 


Keizer Karel de Grote.
Had voor zijn eerste huwelijk een kind bij een maîtresse. Dit kind had een bochel. Het is mogelijk geen toeval, dat Einhard, Karels biograaf, van de lijst van echtgenotes en maîtresses, die Karel in zijn latere levensjaren had de naam wegliet van zijn eerste maîtresse en het feit dat deze zoon nooit een functie in het koninkrijk kreeg. Koning der Franken, koning der Longobarden 774, keizer van het Romeinsche Rijk, door paus Leo III te Rome gekroond 25-12 -800.
Karel de Grote, (zoon van Pippijn koning der Franken en Bertrada/Berta (van Laon)), geb. (eventueel volgens de traditie te Ingelheim) 2-4-742; Karel en zijn broer Carloman volgen hun vader Pippijn samen op, waarbij Karel in hoofdzaak Neustrië, Bourgondië en de Provence, en Carloman in hoofdzaak Austrasië krijgen; beiden worden gezalfd op 9-10-768, Karel te Noyon en Carloman te Soissons; na de dood van Carloman in 771 en onder het passeren van diens minderjarige zonen, wordt Karel de enige koning der Franken; hij wordt dan wederom gezalfd als zodanig te Corbeny; na een geslaagde veldtocht tegen zijn ex-schoonvader de koning der Longobarden, volgt in 774 zijn proclamatie tot koning der Longobarden; Karel was reeds met zijn vader Pippijn gezalfd tot koning, Saint-Denis 28-7-754, en tevens door paus Stephanus II verheven tot "patricius Romanorum", maar deze titel voert hij pas na zijn overwinning op de Longobarden; door paus Leo III tot keizer gekroond, Rome 25-12-800; laat dan zijn "patricius"-titel vallen; zijn uiteindelijke titulatuur wordt: "Karolus serenis-simus augustus a Deo coronatus magnus et pacificus imperator Romanum gubernans imperium et per misericordiam Dei rex Francorum et Longobar-dorum"; zijn (westers) keizerschap wordt in 812 door de Oostromeinse "basileus" Michael I Rhangabe erkend; overl. Aken 28-1-814, begr. ald. (Dom), tr. (3) 771 Hildegard; geb. 758; overl. 30-4-783, begr. Saint-Arnoul-de-Metz; dr. van (vermoedelijk) Gerold 1 graaf in de Vinzgouw, en (zeker) Imma/Hemma van Alemannië. Dat Karel de Grote een zoon was van Pippijn en van Bertrada/Berta wordt door meerdere bronnen gestaafd. Wat zijn moeder betreft, deze wordt nogal eens aangeduid als zijnde 'van Laon', en wel aangezien haar vader Her(i)bert graaf van Laon is geweest. Dit blijkt uit de ANN. REGN. FRANC. waarin bij het jaar 748 wordt vermeld "Pippinus coniugem duxit Bertradam cognomine Bertam, Cariberti Laudunensis comitis filiam". De 'Annales Prumienses' stellen echter "744. Coniunctio Pippini regis et Betrada regine". Hoe dan ook, of nu beide ouders gehuwd zijn in 744, 748 of 749, in elk geval zijn zij dus wettig gehuwd in  742 (geboortejaar van Karel) en vòòr 751 (geboortejaar van zijn broer Carloman). Karel de Grote was dus ter wereld gekomen als een voorkind. Ofschoon dat in die jaren geen beletsel vormde voor een troonsopvolging, was zulks ten tijde toen Eginhard schreef, onder de regering van Lodewijk de Vrome, minder gepast en werd dat door zijn biograaf dan ook niet met zoveel woorden vermeld. Zodoende schrijft deze in zijn cap. 4 enerzijds dat hij wegens gebrekkige informatie nalaat omtrent Karels geboorte en jeugd te berichten, maar stelt hij expliciet in zijn cap. 30 dat Karel in zijn 72ste levensjaar is overleden, hetgeen inhoudt dat hij in 742 werd geboren. Dag en maand blijken uit een, uit de eerste helft van de negende eeuw stammende, te Lorsch opgestelde kalender, waarin wij kunnen lezen "IIII. Non. Apr. Nativitas domni et gloriosissimi Karoli imperatoris et semper Augusti". Dat komt dus overeen met 2 april. Zodoende wordt dan ook thans als vaststaand aanvaard dat Karel is geboren op 2 april 742. De plaats is onzeker, aangezien het soms vermelde "Ingelheim" niet aantoonbaar is en berust op latere tradities. Zijn "onwettige" geboorte is wellicht ook (aldus Ganshof) een van de redenen weshalve Carloman zijn broer Karel onwelwillend gezind was. De partijdige Thegan (d.w.z. door dik en dun aanhanger van Lodewijk de Vrome) beweert voorts, om de opstandige kleinzoon Bernhard (zie generatie 3) zwart te maken, dat deze onwettig uit een concubine zou zijn geboren, hetgeen pertinent onjuist is, al is dan ook de naam van zijn moeder niet overgeleverd . Wat het overlijden van Karel de Grote betreft, de datum 28-1-814 en de plaats Aken zijn op meer dan een wijze gestaafd. Hij overleed vermoedelijk aan een pleuritis (Cabans, pag. 19). De ANN REG.FRANC. stellen "anno aetatis circiter septuagesimo primo, regni autem quadrage-simo septimo ex quo vero imperator et augustus appelatus est ann. XIIII, V. Kal. Febr. rebus humanis excessit". In zijn cap. 30 schrijft Kinhard ". . septimo postquam decubuit die, sacra communione percepta, decessit, anno aetatis suae septuagesimo secundo, et ex quo regnare cooperat quadragesimo septimo, V. Kal. Febr. "hora diei tertia" (d.i. op 28 januari 814 des morgens om negen uur). Hij citeert ook het grafschrift (cap. 31), dat volgens hem als volgt heeft geluid: "Sub hoc conditorio situm est corpus Karoli magni atque orthodoxi imperatoris, qui regnum Francorum nobiliter ampliavit et per annos XLVII feliciter rexit. Decessit septuagenarius anno Domini DCCC XIIII, Indictione VII, V. Kal. Febr ." Dat hij toen reeds als "de Grote" bekend stond, blijkt o.a. ook uit de wijze waarop Nithard in zijn "Historiae" zijn "liber 1" begint: "Karolus bene memoriaes et merito magnus imperator ab universis nationibus vocatus . . " (d .w.z. dat alle volkeren hem de grote keizer noemen). De wijze waarop hij werd begraven, is omstreden, zij het dan ook dat de versie in zittende houding op een troon gezeten, niet alleen onwaarschijnlijk, maar zeer zeker ook onjuist is. Zie daaromtrent de uitvoerige verhandeling van Helmut Beuman in Band IV (pag. 9-38) in het ook elders aangehaalde verzamelwerk "Karl der Grosse, Lebenswerk und Nachleben". In deze band zijn ook opgenomen enkele bijdragen met betrekking tot zijn "heiligverklaring" en "verering" (Erich Meuthen, "Karl der Grosse - Barbarossa - Aachen"; Robert Folz, "Aspects du culte liturgique de Saint Charlemagne en France"; Matthias Zender, "Die Verehrung des Hl. Karl im Gebiet des mittelalterlichen Reiches"). Karel werd namelijk op initiatief van keizer Frederik Barbarossa op 29 december 1165 te Aken met volmacht van de tegenpaus Paschalis 111 door de Keulse aartsbisschop Reinoud van Dassel heilig verklaard. Zijn graf en schrijn zijn meerdere keren geopend, laatstelijk werd zijn gebeente blootgelegd in aanwezigheid van diverse Europese autoriteiten, ten behoeve van dringende restauratie -werkzaamheden aan zijn schrijn, op zondag 30 januari 1983 na een plechtige dienst (het verslag daarvan kan men o.a. uitgebreid lezen in het "Informatiebulletin van het Bisdom Roermond", ll de Jg, no. 3, februari 1983 (pag. 14-15 met foto's verlucht). Wat Hildegard betreft: gezien zij (PAUI US UIACONUS) in het dertiende jaar van haar huwelijk overleed, moet haar huwelijk met Karel de Grote dateren uit 771 en wel v¢or 30 april. Haar herkomst van moederszijde uit het huis der hertogen van Alemannië staat vast, zie b.v. THECAN (cap. 6) ". . quae erat de cognatione Gotefridi ducis Alamannorum; Gotofridus dux genuit Huochingum, Huochingus genuit Nebi, Nebe genuit Immam; Imma vero genuit Hiltigardam beatissimam reginam". Hij vond kennelijk haar vader van geringe afkomst, zodat hij deze onvermeld liet. Tegenwoordig (o.a. Werner, Buhler, Hlawitscha) neemt men algemeen aan (mede aangezien b.v. een broer van Hildegard een graaf Gerold was), dat graaf Gerold 1 in de Vinzgouw haar vader is geweest. Expliciet is zulks echter niet documentair bewijsbaar. In de 19de eeuw stelde men als een mogelijk alternatief voor een "Adelhard, graaf in de Berchtolds-baar" (b.v. Karl Friedrich Vierordt, "Badische Geschichte bis zum Ende des Mittelalters". Tübingen 1865, S. 494, Tab. 2). Haar overlijdensdatum blijkt uit de ANN.REGN .FRANC. Voorts heeft Paulis Diaconus een door hem vermeld grafschrift voor haar gedicht. Haar geboortejaar is berekend op basis van diverse gegevens uit haar leven.

Everhard I Saxo
Everhard I Saxo1 (im Keldachgau), graaf van Hamaland en markgraaf van Friesland, ovl. in 898.

  • Vader:
    Meginhard II , zn. van graaf Wichman II (vermeld 825-861), vermeld 861-880, ovl. circa 881, tr. tussen 860 en 865 met

relatie
met

Wiltrud .

Wiltrud .
mogelijk een kleindochter van Asig I, graaf in de Hessengouw.

Uit deze relatie een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Meginhard IV  †952   



Bronnen:
1.Rijnland in de donkere eeuwen (B 051), Type: boek, Schrijver: Freek Lugt, Uitgever: Primavera, Plaats: Leiden, Uitgegeven: 2021 (blz. 207)

Rotrude der Franken
Rotrude der Franken, geb. circa 736, ovl. (ongeveer 44 jaar oud) in 780.

Rotrude der Franken.
vader: Karloman.

tr.
met

Girard (Gerard) graaf van Parijs, zn. van Luitfried van de Elzas en Hiltrud , geb. te Toulouse [Frankrijk] circa 730, graaf 743-775, ovl. (minstens 24 jaar oud) na 26 apr 755.

Uit dit huwelijk 2 kinderen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Bego I  †816   
Eva*777 Tours [Frankrijk] †840  63


Diederik van Westfalen
Diederik van Westfalen (van Ringelheim), geb. circa 872, graaf van Hamalant, ovl. (ongeveer 45 jaar oud) op 8 dec 917.

tr. (minstens 13 jaar oud) tussen 885 en 888
met

Reginhilde (Ragnhildis Ludmilla, "Reinhilde") van Midden-Friesland, dr. van Godfried de Noorman Haraldsson (koning van Haithabu) en Gisela van Lotharingen.

Uit dit huwelijk 3 kinderen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Almalrada     
Mathilde*894  †968 Quedlinburg (D) 73
Lambert*890     


Reginhilde van Midden-Friesland
Reginhilde (Ragnhildis Ludmilla, "Reinhilde") van Midden-Friesland.

tr. (Diederik minstens 13 jaar oud) tussen 885 en 888
met

Diederik van Westfalen (van Ringelheim), zn. van Waltbert van Graingouw en Mathilde van Herford, geb. circa 872, graaf van Hamalant, ovl. (ongeveer 45 jaar oud) op 8 dec 917.

Uit dit huwelijk 3 kinderen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Almalrada     
Mathilde*894  †968 Quedlinburg (D) 73
Lambert*890     


Heilwig von Kyburg
Heilwig von Kyburg, ovl. tussen 30 apr 1260 en 30 apr 1270 .

tr.
met

Albrecht IV Graf von Habsburg, zn. van Rudolf II von Habsburg (Graaf van Habsburg (1199 - 10 april 1232)) en Agnes von Hohenstaufen, ovl. te Ascalon [Israël] in 1240.

Albrecht IV Graf von Habsburg.
der Weise, 1210 Landgraf im Elsaß, Graf im Aargau, im Frickgau, Feldhauptmann von Strassburg, Vogt von Muri.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Rudolf*1218 Schloss Limburg [Duitsland] †1291 Speyer 73


Gauthier II Vignory
Gauthier II Sire Vignory, ovl. voor 1262.

tr. (Adelheid ongeveer 39 jaar oud) circa 1229
met

Adelheid (Bertha) van Lotharingen, dr. van Frederik II van Lotharingen (hertog van Lotharingen 1202, jure uxoris graaf van Amance) en Agnes van Bar Dame d'Amance de Longwy et de Stenay (erfdochter van Amance), geb. circa 1190, vrouwe van Ormes, vermeld 1229, ovl. (minstens 52 jaar oud) na 1242, tr. (beiden ongeveer 30 jaar oud) (1) circa 1220 met Werner van Kyburg, zn. van Ulrich III von Kyburg (graaf van Kyburg 1183, kruis-) en Anna von Zähringen, geb. circa 1190, graaf van Kyburg 1227, heer van Thun, ovl. (minstens 38 jaar oud) te Akko gesneuveld tijdens kruistocht tussen 31 jul 1228 en 18 feb 1229 . Uit dit huwelijk 2 kinderen.


Egwine
Egwine (Ecgwynn) Eadgifu of Kent, ovl. op 27 okt 939.

tr. (Edward ongeveer 23 jaar oud) circa 893
met

King Edward the Elder, zn. van Ælfred de Grote van Wessex (koning van Wessex) en Ealswyth of Gainsborough ?, geb. circa 870, koning van Engeland 899-925, ovl. (ongeveer 54 jaar oud) te Farndon, Cheshire [Groot Brittanië] op 17 jul 924, tr. (2) met Aelfleda van Bernicië. Uit dit huwelijk 3 dochters, relatie (3) met Eadgiva van Kent van Meopham. Uit deze relatie een zoon.

King Edward the Elder.
The Elder, 899 king, 8.6.900 crowned, annexed the Danelaw to Humber, his overlordship acknowledged 920 by Ragnald (York), by the king of the scots, by the king of the Strathclyde Britons, by Ealdred of Bamborough (ruler of the English of Bernicia) and by Welsh princes. Eduard war König von Wessex von 899-924, der die Burgenbaupolitik seines Vaters gegen die Dänen fortsetzte. Er verbündete sich um 911 mit seiner Schwester Aethelflaed, die nach dem Tode ihres Gatten Aethelred die Regierung von Mercien übernommen hatte. Nach ihrem Tode (918) folgte er ihr in Mercien nach, indem er die Ansprüche ihrer Tochter, die er in Haft nahm, ausschaltete.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Aethelstan  †939   


Eadgiva van Kent van Meopham
Eadgiva van Kent van Meopham, geb. circa 903, ovl. (ongeveer 65 jaar oud) op 26 aug 968.

Eadgiva van Kent van Meopham.
Eadgifu was the daughter of Sigehelm, Ealdorman of Kent, who died at the Battle of the Holme in 902. She married Edward in about 919 and became the mother of two sons, Edmund I of England, later King Edmund I, and Eadred of England, later King Eadred, and two daughters, Saint Eadburh of Winchester and Eadgifu. She survived Edward by many years, dying in the reign of her grandson Edgar.
She was known as a supporter of saintly churchmen and a benefactor of churches.

relatie
met

King Edward the Elder, zn. van Ælfred de Grote van Wessex (koning van Wessex) en Ealswyth of Gainsborough ?, geb. circa 870, koning van Engeland 899-925, ovl. (ongeveer 54 jaar oud) te Farndon, Cheshire [Groot Brittanië] op 17 jul 924, tr. (1) met Egwine . Uit dit huwelijk een zoon, tr. (resp. ongeveer 31 en ongeveer 23 jaar oud) (2) circa 901 met Aelfleda van Bernicië. Uit dit huwelijk 3 dochters.

King Edward the Elder.
The Elder, 899 king, 8.6.900 crowned, annexed the Danelaw to Humber, his overlordship acknowledged 920 by Ragnald (York), by the king of the scots, by the king of the Strathclyde Britons, by Ealdred of Bamborough (ruler of the English of Bernicia) and by Welsh princes. Eduard war König von Wessex von 899-924, der die Burgenbaupolitik seines Vaters gegen die Dänen fortsetzte. Er verbündete sich um 911 mit seiner Schwester Aethelflaed, die nach dem Tode ihres Gatten Aethelred die Regierung von Mercien übernommen hatte. Nach ihrem Tode (918) folgte er ihr in Mercien nach, indem er die Ansprüche ihrer Tochter, die er in Haft nahm, ausschaltete.

Uit deze relatie een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Edmund I*922  †946 Pucklechurch 23


Edmund I de Oudere van Engeland
Edmund I de Oudere van Engeland, geb. circa 922, ovl. (ongeveer 23 jaar oud) te Pucklechurch op 25 mei 946.

Edmund I de Oudere van Engeland.
"the Magnificent", 940 loss of all N. of Watling St. to Anlaf Guthfrithson, 942 recovered Five Boroughs, 944 expelled Anlaf Sihtricson and Ragnald, extinguished kingdom of York, 944-946 ruler of all English, overlord of Scots, murdered by Leofa.

relatie
met

Elgive Ælfgifu of Shaftesbury (Elgive "de Heilige"), ovl. in 944.

Uit deze relatie een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Edgar*944  †975  31


Elgive
Elgive Ælfgifu of Shaftesbury (Elgive "de Heilige"), ovl. in 944.

relatie
met

Edmund I de Oudere van Engeland, zn. van King Edward the Elder (koning van Engeland 899-925) en Eadgiva van Kent van Meopham, geb. circa 922, ovl. (ongeveer 23 jaar oud) te Pucklechurch op 25 mei 946.

Edmund I de Oudere van Engeland.
"the Magnificent", 940 loss of all N. of Watling St. to Anlaf Guthfrithson, 942 recovered Five Boroughs, 944 expelled Anlaf Sihtricson and Ragnald, extinguished kingdom of York, 944-946 ruler of all English, overlord of Scots, murdered by Leofa.

Uit deze relatie een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Edgar*944  †975  31


Otto van Saksen
Otto van Saksen, geb. circa 836, hertog van Saksen, ovl. (ongeveer 76 jaar oud) te Wallhausen [Duitsland] op 30 nov 912, begr. te Gandersheim [Duitsland].

Otto van Saksen.
der Erlauchte, illustris, 874 Graf in Süd-Thüringen, 880/900/905 Herzog v.Sachsen.

tr. (resp. ongeveer 33 en ongeveer 16 jaar oud) (1) in 869
met

Hadwig (Hadui, Hathui) von Babenberg (van Saksen), dr. van Heinrich in Friesland Dux Austrasiorum en Baba van Spoleto, geb. circa 853, ovl. (ongeveer 50 jaar oud) op 24 dec 903.

Hadwig von Babenberg.
Babenbergerin (mit an Sicherheit grenzender Wahrscheinlichkeit).

Uit dit huwelijk 5 kinderen, waaronder:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Hendrik I*876  †936 Memleben 60
Oda*875  †952  77


Hij krijgt een dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Irmburg*895  †930  35


Hadwig von Babenberg
Hadwig (Hadui, Hathui) von Babenberg (van Saksen), geb. circa 853, ovl. (ongeveer 50 jaar oud) op 24 dec 903.

Hadwig von Babenberg.
Babenbergerin (mit an Sicherheit grenzender Wahrscheinlichkeit).

tr. (resp. ongeveer 16 en ongeveer 33 jaar oud) in 869
met

Otto van Saksen, zn. van Liudolf van Saksen (hertog in Saksen) en Oda van Billung, geb. circa 836, hertog van Saksen, ovl. (ongeveer 76 jaar oud) te Wallhausen [Duitsland] op 30 nov 912, begr. te Gandersheim [Duitsland], Hij krijgt een dochter.

Otto van Saksen.
der Erlauchte, illustris, 874 Graf in Süd-Thüringen, 880/900/905 Herzog v.Sachsen.

Uit dit huwelijk 5 kinderen, waaronder:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Hendrik I*876  †936 Memleben 60
Oda*875  †952  77



Bronnen:
1.Rijnland in de donkere eeuwen (B 051), Type: boek, Schrijver: Freek Lugt, Uitgever: Primavera, Plaats: Leiden, Uitgegeven: 2021 (blz. 207)