Hij krijgt een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Anthenor | *24 | †67 | 43 | 1 | 1 |
Hij krijgt een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Clodomir | *4 | †61 | 57 | 1 | 1 |
Hij krijgt een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Markomir | *-16 | †49 | 64 | 1 | 1 |
tr.
met
Lothilde de Thuringe, geb. circa 55 BC.
Lothilde de Thuringe.
De Thuringische bond werd gevormd onder de "Noordzeegermaanse" volkeren. Aangezien de bond buiten het Romeinse Rijk bleef, wordt deze door geen enkele Latijnse kroniekschrijver vermeld; het beschrijven van hun protohistorie is daarom alleen mogelijk via de archeologische culturen die zijn gevonden op de gronden waar ze woonden.
.
Geformeerd na de dood van Attila in 453, namen ze de oorspronkelijke gronden van de confederatie van de Alemannen over toen deze laatste naar het zuiden migreerde. Het verdwijnen van het Hunnenrijk in dit gebied herstelde het eigen gezag van de Warnen en de Angelen, die een meerderheid-aristocratie vormden onder de anderen (Chauken, Juten, Friezen en Saksen). De eersten, wier naam werd verbonden aan die van het Werenofeld tussen de Saale en de Elster, waren bondgenoten van de tweede, die het Engilin-gebied ten zuiden van de Unstrut en het Friese veld bezetten. Zij vormden een soort staat die werd geregeerd door een eigen gewoonterecht, de Lex Angliorum en Werinorum hoc est Thuringorum ("Wet van de Angelen en de Varini, dat wil zeggen de Thuringers"), dat als basis diende voor de Karolingische kanselarij om in 802 en 803 de Lex Ribuaria en de Lex Saxonum op te stellen. Het territorium van dit kortstondige koninkrijk strekte zich uit van de Elbe en de Mulde in het oosten tot aan Hessen in het westen, van de Altmark in het noorden tot aan de Donau, ten zuiden waarvan de Ostrogoten hun regering hadden uitgebreid. Zolang deze staat profiteerde van de alliantie met de Ostrogoten onder het bewind van Theodorik, bleef het bestaan als een bufferstaat tegen de Franken.
.
Onvermijdelijk zou hun land later de naam Thüringen dragen. Gezien de samenstelling van de bond zijn deze landen waarschijnlijk die van het eerste hertogdom Saksen.
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Clodius | *-36 | †19 | 54 | 1 | 1 |
tr.
met
Francus I des Sicambres des Francs, zn. van Antharius Cassender des Sicambres des Francs (Roi des Sicambres), geb. circa 56 BC, Roi des Francs Saliens, ovl. in 10 BC.
Francus I des Sicambres des Francs.
De Saliërs zijn leden van een van de Germaanse volkeren die de Frankische bond vormen. Dit volk leefde oorspronkelijk op de rechteroever van de Rijn, zoals alle andere Frankische volkeren, in de buurt van de monding. Ze waren buren van de Chamaven en de Bataven, andere Frankische volkeren, maar ook van twee andere niet-Frankische volkeren, de Friezen en de Chauken.
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Clodius | *-36 | †19 | 54 | 1 | 1 |
Hij krijgt een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Francus I | *-56 | †-10 | 46 | 1 | 1 |
Hij krijgt een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Antharius | *-80 | †-38 | 42 | 1 | 1 |
Hij krijgt een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Cassander | *-101 | †-73 | 28 | 1 | 1 |
Hij krijgt een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Merodachus | *-94 | 1 | 1 |
Hij krijgt een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Clodomir | *-164 | †-122 | 42 | 1 | 1 |
Hij krijgt een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Antenor | *-181 | †-142 | 39 | 1 | 1 |
Hij krijgt een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Clovis I | *-201 | †-158 | 43 | 1 | 1 |
tr.
met
NN des Sicambres.
NN des Sicambres.
De Cimmériërs zijn een mythisch volk, mythisch zowel door hun oorsprong als door hun toekomst, hun ouderdom in de geschiedenis en de fantasieën eromheen, net als hun vijanden, de Scythen. Geïmmortaliseerd door films, strips en boeken over het personage van de beroemde "Conan de Barbaar", hebben we daarentegen weinig zekerheid over hun gewoonten.
.
De meest gangbare definities van de Cimmériërs maken hen Indo-Europees van aard en aanwezig in de geschiedenis rond het jaar 1000 v.Chr. Ze vestigden zich rond de Zwarte Zee en worden genoemd in de geschriften van kroniekschrijvers zoals Homerus of Strabo. Het lijkt erop dat zij ook aan de basis stonden van het zogenaamde "Kerkhovenvolk" uit de Russische steppen. Verdreven door de Scythen splitsten zij zich in het jaar 700 v.Chr, waarbij het grootste deel van hen clans van veroveraars vormde die een groot deel van Griekenland en Perzië binnenvielen. Waarschijnlijk is dit waar de mythe van de Cimmrische krijger vandaan komt, waardoor deze een buitengewone strijder werd. Toch zullen ze rond de 6e eeuw v.Chr. verdwijnen uit de geschiedenis, mogelijk door assimilatie met het Scythische volk, hoewel hun laatste koninkrijk waarschijnlijk "Cimmeria" (waarschijnlijk de Krim) was.
De laatste Cimmériërs
.
Deze sectie sluit meer specifiek aan bij de context van de site Germania en de interesse in oude Germaanse volkeren. Zoals hierboven gezien, splitsten de Cimmériërs zich in de loop van de 7e eeuw v.Chr. en is deze laatste groep interessant vanwege hun exodus naar Europa. Hun reis blijft zeer onbekend en hun vestigingsplaatsen nog meer. Toch zijn er enkele zeldzame bronnen die de naam vermelden die hen toen werd gegeven: de Cimbren! Soms worden ze geassocieerd met de Kelten en soms met de inheemse volkeren van de regio's die ze doorkruisten. Misschien splitsten ze zich opnieuw, assimileerden en verdwenen uiteindelijk in de geschiedenis. Toch worden ze ook geassocieerd met de Germanen door deze beroemde Cimbren die hun naam droegen, zonder dat men echt weet wie wie heeft geïnspireerd en zelfs over de werkelijkheid van deze hypothese.
.
Ondanks alles lijkt de etymologie van hun namen sterk op elkaar en is het mogelijk dat de Germaanse Cimbren gedeeltelijk afstamden van de Cimmériërs. De Cimbren waren ongelooflijke veroveraars, gevreesde krijgers gedreven door dezelfde dorst naar vrijheid. Er blijft echter nog steeds te bevestigen dat de mogelijke band die Strabo niet aarzelde te maken, de Cimbren duidelijk vaststelt als Germanen: "Het is dan ook terecht dat Posidonius zulke fouten bij historici hekelt, en hij heeft er goede gronden voor te geloven dat, als plunderaars en zwervers die ze waren, de Cimbren enige expeditie ondernomen hebben tot in de buurt van de Meotische Zee, en dat het van hen is dat de Cimmerische Bosporus zijn naam heeft gekregen, zoals we zouden zeggen de Cimbrese Bosporus, de Grieken noemden deze volkeren Cimmériërs, in plaats van Cimbren.
"
We vinden ook een andere getuigenis van Plutarchus: .
"Aangezien deze Barbaren weinig handel dreven met andere volkeren, en zij in zeer afgelegen gebieden woonden, wist men niet tot welke naties zij behoorden en uit welke streken zij waren vertrokken om, als een stormachtige wolk, neer te dalen op Gallië en Italië. Hun grote gestalte, hun zwarte ogen, en de naam van Cimbri die de Germanen aan rovers geven, deden slechts vermoeden dat zij tot die volkeren van Germania behoorden die aan de oevers van de Noordelijke Oceaan woonden;.
Deze verwarring van de twee namen lijkt veel waarnemers van die tijd verdeeld te hebben, maar het blijft zeer goed mogelijk dat een deel van de Cimbri inderdaad afstammen van deze mythische Cimmérische... dezelfde veroveraars met hetzelfde tragische lot!
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Marcomir | *-220 | †-169 | 51 | 1 | 1 |
tr.
met
Nicanor des Sicambres, geb. circa 245 BC, Roi des Sicambres (-230/-196), ovl. in 197 BC.
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Marcomir | *-220 | †-169 | 51 | 1 | 1 |
tr.
met
Clotilde de Blangy, dr. van Wauthier de Blangy en Hélène de Blangermont, geb. Blangy-Sur-Ternoise [Frankrijk] in 1071, ovl. Boubers-Sur-Canche [Frankrijk].
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | François | *1088 | Boubers-Sur-Canche [Frankrijk] | †1146 | 58 | 1 | 2 |
|  |
tr.
met
Wathier de Boubers, geb. Boubers-Sur-Canche [Frankrijk] in 1054, ovl. in 1108.
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | François | *1088 | Boubers-Sur-Canche [Frankrijk] | †1146 | 58 | 1 | 2 |
|  |
|  |
tr. in 1061
met
Hélène de Blangermont, dr. van Oscar I de Blangermont (Ecuyer, Seigneur de Blangermont) en Jossine de Fresnoy, geb. Blangerval-Blangermont [Frankrijk] in 1045 (1046), ovl. Blangy-Sur-Ternoise [Frankrijk] in 1105. | |
Uit dit huwelijk 2 kinderen, waaronder:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Clotilde | *1071 | Blangy-Sur-Ternoise [Frankrijk] | Boubers-Sur-Canche [Frankrijk] | 1 | 1 |
| |
tr.
met
Josine de Fresnoy, dr. van Etienne de Fresnoy de Blingel de Beauvois (Seigneur de Beauvois en Ternois), geb. Fresnoy-en-Gohelle [Frankrijk] in 940.
Uit dit huwelijk 2 kinderen:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Wallerand | *981 | Blangerval-Blangermont [Frankrijk] | †1048 | 67 | 1 | 1 | |
| 2 | Berthilde | *964 | Blangerval-Blangermont [Frankrijk] | †1019 | Blangy-Sur-Ternoise [Frankrijk] | 55 | 1 | 2 |
tr.
met
Alix de Vermandois, dr. van Heribert III van Vermandois (graaf van Vermandois in 987) en Irmgard van Bar, geb. Vermand [Frankrijk] circa 985.
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Oscar I | *1015 | Blangerval-Blangermont [Frankrijk] | †1051 | 36 | 1 | 1 |